Kategoria: Berriak

Bilduk Gipuzkoako eta Donostiako zerrendaburuak aurkeztu ditu

Bilduk gaur aurkeztu du Gipuzkoako Batzar Nagusietarako hautagaitza: “Aldaketaren garaia heldu delako, egungo boterea ordezkatzeko eraldaketa sozialerako aurrerapausoak eman behar ditugu, lurraldeen arteko oreka, jasangarritasun ekonomikoa, laborala, ingurumenarena eta sozialaren aldeko Gipuzkoa eraikiz”.
 
Erronka hauek lortzeko bidean, Bildu Gipuzkoa egitasmo berritzaile, anitz eta eraldatzaile honekin konpromiso irmoa hartu duen taldeaz baliatuko da. Hautes-zerrendetan sindikatuen, kulturaren edota komunikabideen arlotik datozen hautagai independenteak daude, besteak beste, Martin Garitano (Gara egunkariko kazetaria eta Infozazpi irratiko esataria), Idoia Ormazabal (Hezkuntza arloko sindikatuetako ordezkaria) edota Elene Armentia (soziolinguista eta Elhuyar-eko aholkularia).
 
Eusko Alkartasunako kideen artean, udal-kudeaketan eta erakundeetan eskarmentu handia duten hautagaiak daude, besteak beste, Zumaiako alkate Iñaki Agirrezabalaga, Onintza Lasa Soziologia eta Zientzia Politikoetan lizentziaduna eta legebiltzarkide ohia edota Josu Ruiz, Donostiako Turismo zinegotzi izandakoa.
 
Bilduko hautes-zerrendan Gipuzkoako Batzar Nagusietan Alternatibako ordezkari diren  Ander Rodriguez arrasatearra eta Jon Lasa donostiarra ariko dira. Eurekin batera, Enrique Martinez Florez abokatua izango da, militante ezkertiar ezaguna.

Bildu Donostia
Bildu Donostiak ere Gipuzkoako hiribuko zerrendaburuak aurkeztu ditu gaur. “Aldaketarako ilusioak eta Donostiak behar duen eraldaketa sozialak” bultzatuta, Bildu Donostiak politika ezkertiar, euskaltzale, partehartzaile, feminista eta jasangarrietan oinarritatutako kudeaketarekiko bere konpromiso irmoa helarazi nahi die herritarrei.
 
Gizon-emakume independenteek, Alternatibako eta Eusko Alkartasunako kideekin batera osatzen dute Bilduren hautagaitza. Bilduren hautes-zerrendan Juan Carlos Izagirre sendagile igeldotarrak bezala, auzolanarekin konpromiso sendoa duten hautagaia izango da. Izagirre zerrendaburua Itxas Aurre plataformako bozeramailea baita.
 
Izagirrerekin batera, udal-kudeaketan eskarmentu handia duten Josu Ruiz (EAko kidea, enpresa ikasketak egin dituena eta 1995etik 1999ra Turismo zinegotzi izandakoa) edota Alternatibako kide Jon Albizu (Zientzia Politikoetan lizentziaduna, zortzi urtez sail desberdinetan aritu dena: Herritarren partaidetza, Berdintasuna, Hezkuntza, Kirolak, Euskara eta Lankidetza).
 
“Guk osatzen dugu Bildu Donostia. Auzoak mimatzen dituen hiriaren aldeko apustua egiten dugu eta herritarrei ilusioa, lana eta konpromisoa eskaintzen dizkiegu. Ez dugu nahi erakusleiho hutsa den Donostia, baizik eta gauzak aldatu nahi ditugu herritarrekin batera eta herritarrentzat”, laburbildu dute.

Berriak

Elikadura subiranotasunik gabe, ez dago subiranotasun politikorik (Alternatiba)

“Nazioarteko merkatuaren baldintzak ez dira bidezkoak, eta ezingo dira izan elikagaiak, giza eskubidetzat baino, salgaitzat jotzen diren bitartean”

1996ko apirilaren 17an, Brasilgo polizia militarrak tiro egin zuen Lurrik Gabeko Nekazarien Mugimenduak deitutako manifestazio baten aurka El Dorado dos Carajas-en. Nekazarien eskubideak aldarrikatzeko manifestaldia zen hura. Guztira, hemeretzi nekazari hil zituzten eta hirurogeita bederatzik mozketak pairatu zituzten, ehunka zauritu suertatu ziren eta hamar lagun epaiketarik gabe exekutatu zituzten, gutxienez, atxilotu ostean.

Egun horretan, zoritxarreko gertaerak jazotzen ari ziren bitartean, Via Campesina elkarteak nazioarteko bigarren biltzarra egiten ari zen Tlaxcalan, Mexikon. Mundu zabaleko nekazariek “Nekazarien Borrokaren Nazioarteko Eguna” izendatu zuten egun hura.

Hamabost urte igaro ondoren eta urtero egiten den legez, apirilaren 17an aldarrikapen bikoitza egin ohi da mundu osoan: alde batetik, nekazariek eta herri landatarrek bizirauteko duten eskubidea eta, bestetik, mundua elikatzen jarraitzeko borroka gogoraraztekoa. Elikadura subiranotasunean oinarritutako sistema berria defendatzeko ekintzak dira.

Baina, zer dakigu elikadura subiranotasunari buruz? Nondik dator kontzeptua? Zein da bere esanahia?

56 herrialdetako nekazarien 150 erakunde batzen dituen Via Campesina-k garatu zuen elikadura subiranotasunaren kontzeptua eta publikoki eztabaidatu zen lehenengoz 1996an FAOren egoitza zentralean (Erroma) egindako Elikaduraren Munduko goi-bileran. Hortik aurrera, kontzeptu hori eztabaidagai nagusienetakoa bilakatu da nazioarteko nekazaritzaren alorrean, baita Nazio Batuen barne instantzietan ere. Izan ere, 2002ko FAOko Elikaduraren Munduko goi-bilerari lotutako GKE-k antolatu zuten batzar paraleoaren ardatz nagusia bilakatu zen.

Elikadura subiranotasunak honako eskubide hauen aldarrikapenean datza: herriek euren nekazaritza- eta elikadura-politika zehazteko; dumping mekanismoen bitartez produktu soberakinen sarbidea saihesteko eta lurraldea errespetatuko duen nekazaritza lokala, anitza, landatarra eta ekologikoa sustatzeko, hau da, nazioarteko merkataritza ekoizpen lokalaren osagarri gisa jardungo duena. Elikadura subiranotasunak ondasun naturalen gaineko kontrola (lurra, ura eta haziak) komunitateei itzultzean datza, baita bizitzaren pribatizazioaren aurka borrokatzean, ura era jasangarrian banatu dadin bere ondasun publikoko izaerari eutsiz, eta genetikoki eraldatutako organismoen aurkako borrokari ekinez, haziak askatasunez eskuratu ahal izateko. Horra hor nekazaritza-erreformen beharra.

Elikadura subiranotasunak ez ditu trukeak errefusatzen, bai, ordea, esportazioei emandako lehentasuna, nazioarteko merkatuetan sartzea ez delako nekazariek behar duten konponbidea. Nekazariek duten arazorik larriena zera da: merkatu lokal propietara sartzeko zailtasuna, elikagaien industriak oso salneurri baxuan finkatzen dituelako bere produktuak.

Politika neoliberalek mugarik gabeko mozkinen bilateraki lotuta dagoen nazioarteko merkataritza lehenesten dute. Gainera, nazioarteko merkataritzan sartzea duten nekazaritza-ekoizpenak nekazaritza-enpresa boteretsuenen kontrolpean daude, premiazko ondasunak esportatzen dituzten iparraldeko herrialdeen ekoizpenei mesede eginez, eta hegoaldeko nekazariak kaltetuz, bigarren mailako elikagaiak baino ezin dituztelako esportatu.

Hegoaldeko herrialdeetako elikagaien esportazioek munduko eskaera osoaren herena suposatzen dute, iparraldeko herrialde aberatsek gainontzeko bi herenak esportatzen dituzten bitartean. Aitzitik, euren kanpo zorrari aurre egiteko beharrak hegoaldeko herrialdeak baldintzatzen ditu nazioarteko merkataritzan, euren egoera hobetu ezinean.

Argi dago, beraz, nazioarteko merkatuaren baldintzak ez direla bidezkoak, eta ezin izango direla bidezko izan elikagaiak merkantziatzat jotzen diren bitartean, giza eskubide gisa hartu beharrean. Gainera, planetaren elikadura nazioarteko merkataritzan oinarritzeak komunitate askoren eredu kulturalen aldaketa suposatzen du inposatutako ohituren bat-egitearen alde.

Hortaz, elikadura subiranotasunak alternatiba bat eskaintzen dio egungo nekazaritza-eredu industrialari. Eredu berri honek oinarrizko giza eskubidetzat jotzen du elikadura, herri eta estatu guztiek euren nekazaritza-politika propioak zehazteko eskubidea aldarrikatzen du eta elikagaiak ekoizten dituztenak politika hauen ardatz nagusi gisa hartzen ditu: nekazariak, baserritarrak eta arrantzaleak, baita kontsumitzaileak ere. Elikaduraren subiranotasuna subiranotasun politikoaren oinarrizko ardatza baita.

Berriak

Bizkaiko eta Bilboko zerrendaburuak aurkeztu ditu Bilduk

Bilduk gaur aurkeztu ditu udal eta foru hauteskundeetako Bilboko zein Bizkaiko hauteskunde-barrutietako zerrendaburuak. Aurkezpenean zerrenda bietako hogeita hamar hautagai izan dira. Bilboko alkategai Txema Azkuenagak, Busturia-Uribe barrutiko zerrendaburu Joseba Gezuragak eta Bilboko zerrendako laugarren hautagai Ana Etxartek hartu dute hitza.

Ana Etxartek adierazi du Bilduk iragarritako aldaketa politikoan “oinarrizko tresna” izan nahi duela. Euskal politika ezkertiarren barruan ibilbide desberdinak izan arren, “Bildu desadostasunak alde batera utzi eta batzen gaituen guztia lehenesteko gai izan delako”. “Bizkaiak desgobernu urte larregi pairatu behar izan ditu, besteak beste, krisi ekonomikoa eta soziala, eskubide indibidual eta kolektiboen urraketa”, hautagaiaren hitzetan.

Etxartek argi dauka alderdi hegemonikoek ez dutela inolako aldaketarik nahi: “Ez dute nahi euskal ezkerraren ahotsa ozen entzun dadin, kalean zein erakundeetan, aurrez aurre eta demokratikoki egotea. Beldur dira baina entzungo digute”. Bilduko hautagaiek jakin badakite aurretik duten bidea ez dela “samurra” izango, agintean dauden alderdiek “krisia ordaintzen jarraitu dezagun nahi izango dutelako, murriztutako demokrazia areagotuz, askatasunak mugatzen jarraituz, patriarkatuari eutsiz eta desarrollismoari ekinez”.

Inposizio hauen aurrean, Bilduk “bestelako eredu ekonomiko eta sozialaren alde” egingo du, hau da, “bidezkoagoa den eredu bat, demokrazia osoa, zuzena eta parte-hartzailea, eskubide zibil eta politiko guztien aldeko defentsan aktiboki ari den Bizkaia baten alde, baita emakumeen parte-hartzea bermatzen duen berdintasunezko eredu sozial baten alde”.

Txema Azkuenaga Bilboko alkategaiak “aldaketa politikoa eremu guztietara” eramatearen aldeko apustua egin du, “baita Bilbora ere”. Bizkaiko hiriburuak aldaketa handiak izan ditu azken urteetan baina, aldaketa hauek “noren onuran eta zeren truke?” izan diren galdetu du. Bilbori buruzko diagnostikoa eginda, “argi dago aldaketak auzoen kontra doazela eta auzoen partaidetzarik gabe egiten direla”.

Bilduk salatu duenez, EAJk eta Ezker Batuak, “PP eta PSOEren isileko babesarekin bazterketa politikoa baliatu dute inolako oposiziorik gabe herritarren beharrak asetzen ez dituen itxurazko hiri eredua sortzeko”. Azkuenagak gaitzetsi duenez, “bi abiaduratako Bilbo” eriakitzen ari dira, “erdialdearen eta auzoen arteko desorekak gero eta handiagoak” direla. Gogorarazi du, halaber, langabezian dauden bilbotarrak 27.000tik gora direla, “laguntza sozialak murrizten dituzten bitartean”.

Azkuenagak, bestetik, egungo alkatearen jarrera salatu du, “Euskal Herrira baino Madrilera begirako hiria” zuzentzen duelako eta “euskara zein euskal kultura arbuiatzen ditu, auzo elkarte eta eragileekin egiten duen bezala”. Honen aurrean, alkategaiak ziurtatu du “Bilbok bizi duen defizit demokratikoari konponbidea” emango diola, Bilduk herritarren parte-hartzea oinarrizko printzipio gisa ezartzera doalako.

Joseba Gezuragak Bilduk eragin duen ilusioa nabarmendu du eta koalizioak “Euskal Herriko panorama politikoan” aldaketa eragingo duela iragarri du. Autodeterminaziorantz doan Bizkaia zein Euskal Herri osoa eraikitzeko apustua egin du, eta hori lortzeko “ezinbestekotzat” jo du lurraldeen arteko politika komunak ezartzea. Zentzu honetan, ezinbestekotzat jo du “baliabideak hobeto erabili” beharra, eskumenen bikoiztasunarekin amaituz eta Lurralde Historikoen Legearen aldaketa sakona sustatuz.

“Biztanle, herri eta eskualdeetan” oinarritutako Bizkaiaren alde egin du Gezuragak. Lurraldearen antolamenduko politika desegokiak eragindako “egungo desoreka sozioekonomiko nabarmenak” zuzentzeko helburua du Bilduk. Irtenbidea, bere ustez, eskualdeen arteko zein gainontzeko Euskal Herriko eskualdeekiko “garraiobide eta zerbitzuen maila” orekatzean datza. Bilduk justizia sozialaren aldeko apustua berretsi du, politika fiskalaren iruzurrarekiko borroka areagotuz.

“Bizkaiko Foru Aldundiak bultzatutako politika erregresibo bezain bidegabea, errentarik altuenei mesede egiten diena, hain zuen”, Gezuragaren hitzetan. Koalizio ezkertiarrak tarterik altuenekiko presio fiskala handitzearen alde egingo du, “gehien duenak gehien ordain dezan”. Aldi berean, ondarearen gaineko zerga berreskuratzearen alde ariko da, baita sozietate zerga PFEZrekin parekatzera ere.

Azkenik, Gezuragak Bilduren beste proposamen batzuk aurreratu ditu, besteak beste, Herritargoaren Oinarrizko Errentaren sorrera. Era berean, iragarri du hemendik gutxira Bilduren programari buruzko xehetasun gehiago jakinaraziko dituztela.

Berriak

Ikerketarik ez, garapenik ez eta etorkizunik ere ez Enkarterrin

Eustatek EAEko I+G gastuaren inguruan argitaratutako azken emaitzak Enkarterrik pairatzen duen utzikeria berrestera datoz. Izan ere, eskualdeko barne produktu gordinarekiko (BPG) eskualde bakoitzak ikerketarako eta garapenerako gastatzen duenaren sailkapenean azkena da Enkarterri. Bizkaiko Batzar Nagusietako bozeramaile Jonathan Martinezek salatu duenez, “arazoa ez da bakarrik salkapeneko azkena izatea, portzentaia hutsaren parekoa izatea baizik, %0,01ekoa ,hain zuzen ere”. I+G inbertsioa Enkarterrin Bizkaian baino 185 aldiz txikiagoa da, Europakoa baino 200 aldiz txikiagoa, Finlandiakoa baino 400 txikiagoa eta Debagoienan baino 460 aldiz baxuagoa da; aipatutako bakoitzaren aberastasunaren araberako gastuaz ari gara betiere.

Martinezek deitoratu duenez, Enkarterriko datua eskualdean azken urteetan gertatzen ari denaren isla besterik ez da: “Enplegu galera etengabea eta geldiezina da eta horren atzean industriaren desagerpen basatia dago”, Alternatibak sarritan salatu duenez. Azken bost urteetan, langabezian dauden lagunen kopuruak %77,4 egin du gora eta eskualdea %12,5eko langabezia dauka, Alonsotegi, Güeñes, Balmaseda eta Turtzioz bezalako herriak EAEn langabeziarik handiena duten eskualdeen artean daudela.

Enkarterrik bizi duen egoera lazgarriaren aurrean, datuok Bizkaiko Foru Aldundiak eta Eusko Jaurlaritzak eskualde oso bat erabat ahaztu egin dutela berresten dutela azpimarratu du Alternatiba, “Bizkaiko gizarteak bakarrik entzuten ditu Enkarterriri buruzko albisteak enpresaren bat ixteko zorian dagoenean edota Karrantzako Minda bezalako gertaera eskandalagarriak azaleratzen direnean”. Industriatik haratago, lehen sektorearen egoera ere  oso larria da, nekazari eta abeltzainen ustiategien kopuruak behera egin du nabarmen, politika agrodindustrialen ondorioz.

Alternatibako batzarkideak “entzungor” egitea leporatu dio Jose Luis Bilbaoren Gobernuari, “non daude hauteskunde garaian agindu zituzten proiektuak, Alonsotegiko Habidite kasu, eta ehunka lanpostuak?”. Ildo beretik, foru gobernuari Alternatibak aurkeztu eta aho batez onartutako arauz besteko proposamena berehala bete dezala galdegin dio, Enkarterrin enplegua sustatzeko plan berezia martxan jartzea eskatzen duena.

Berriak

Frantziako tiroketak bake prozesua “eragozten” duela dio Alternatibak

Frantziako tiroketak bake prozesua eragozten duela adierazi eta ETAri desegiteko eskatu dio Alternatibak

Alternatibak irmo errefusatu du Frantzian izandako tiroketa, non ustezko bi etakidek jendarme bat zauritu duten, eta indarkeri ezaren aldeko konpromisoa berretsi du.

“Euskal Herriko eragile sozialek, sindikalek eta politikoek Gernikako Akordioaren baitan egin ditugun eskaeretatik kanpo jardun dute ustezko etakideek eta jarrera horrek Euskal Herriak behar duen bake eta normalizazio prozesua eragozten du”, Alternatibako bozeramaile Oskar Matutek adierazi duen legez.

Matutek “edozein indarkeri mota” gaitzetsi eta ETAren “behin betiko desagertzea” eskatu du: “ETAren estrategia militar antzu eta samingarriak eragin negargarria du pertsonengan, politikarengan eta gizartearengan herri honetako elkarbizitza eta garapen soziala kaltetuz”. Zentzu honetan, politikari ezkertiarrak zera eskatu du: “Inork ez dezala oztopatu Euskal Herriak bakerantz eta konponbide demokratikorantz egin behar duen ibilbidea”.

Berriak

Alternatibak koalizioa osatuko du Eusko Alkartasunarekin eta independente ezkertiar eta subiranistekin

Alternatibako Nazio Asanbladak udal eta foru hauteskundeetara Eusko Alkartasunarekin eta independente ezkertiar eta subiranistekin koalizioan joatea erabaki du

BILBON, 2011ko APIRILAren 2an – Alternatibako Nazio Asanbladak baiezkoa eman dio maiatzaren 22ko udal eta foru hauteskundeetara Eusko Alkartasunarekin eta independente ezkertiar eta subiranistekin koalizioan joateari, Euskal Herria Ezkerretik akordioan hartutako konpromisoak berretsita.

Alternatibako bozeramaile Oskar Matutek positibotzat jo du koalizioa sortzea, erakundeak bere hastapenetatik adierazi duen borondatearekin bat datorrelako. “Alternatiba jaio zenetik, herri honek behar eta espero duen ezkerreko indarren bilkura ahalbidetu eta gauzatzea izan du proiektu nagusia. Bada, beraz, lehendabiziko urrats bat, hauteskundeetan amaiera izango ez duena, Euskal Herrian aldaketa sakona eragiteko sortutako apustu politikoa izango baita”.

Alternatibak bere ezaugarri propioak gordeko dituela ziurtatu du Matutek, pertsona eta herri guztietarako eskubide guztiak aldarrikatzen jarraituz, “batzuk besteen aurretik lehenetsi gabe”, agenda feminista, subiranista, errotiko demokrazioa zalea eta eredu ekonomiko alternatiboaren aldeko apustua babestuko duena.

Alternatibako bozeramaileak esan duenez, “egungo krisi egoerak, pertsona zein taldeen eskubideak urratzen ari direnean, aldaketa sakonak egiteko beharra inoiz baino ageriagoa da, eredu sozio-ekonomikoaren aurrean alternatibak eskaintzeko”.

Azkenik, Matutek nabarmendu du garai berri honetan udal eta foru erakundeek izango duten garrantzia: “Tokikoa funtsezko eremu estrategikoa da herri proiektu berria balio alternatiboetatik eraikitze aldera. Aukera hau baliatu beharra daukagu eskubide guztiak, bazterketarik eta lehentasunik gabe, politikaren erdigunean kokatzeko”.

Berriak

Esku-hartze humanitario militarra Libian? > Alternatiba

Alternatibako internazionalismo mahaia
Ilustrazioa: Jared Rodriguez (truthout.org)

NBE Nazio Batuen Erakundeko Segurtasun Kontseiluaren 1973 ebazpenak Libiako aire espazioaren itxiera ezartzetik haratago doa, gizarte zibila babesteko beharrezkoak diren bitarteko guztiak erabiltzeko eskubidea ematen dio Nazioarteari. Bonbardaketak zein zibilen heriotza masiboak salatzeaz gain, Alternatibak ezezko biribila eman nahi dio errealitatearen irakurketa zital bezain bipolar honi. Eraso militarrak klase eta herrialde menderatzaileen logikari erantzuten dio, nazio subiranotasunaren kontzeptua berrikusiz eta esku hartze humanitarioa kapitalismoaren orden berri gisa ezarriz.

Libian inori kezkatzen ez zaiona bertako gizon-emakumeak dira. Hipokratesen printzipio zaharraren arabera, “minik ez egitea da lehena”, baina zibilen erailketak)milaka errefuxiatu eta kalte ekologikoak eragiten dituen eraso militarrak printzipio hori zapuzten du. Bonbardaketek ez dute ezer konpondu, krisia areagotzea baino ez dute ekarri. Zer dela eta ez dira aztertu Afganistan edo Irakeko eraso militarren emaitzak?

Erasoaren benetako arrazoiak zibilak babestetik oso urrun daude: petrolioa, transnazional handien interesak eta zonaldearen kontrol geoestrategikoak baitira benetako zergatiak. Gainera, mendebaldeko herrialdeen hipokresia salatu nahi dogu, azken hauek Libiako errepresioa eskandalutzat omen dute, baina, aldiz, euren aliatu Israel, Saudi Arabia, Maroko, Kolonbia eta enparauek egiten dutenarekin ez jakinarena egiten dute ahaztutako gatazketan hildako milaka lagunak aintzat hartu gabe.

Bestalde, erasotzeko erabakia hartu dutenen lagun-mina izan da Libiako diktadorea duela gutxira arte. Errepresioa, torturak eta sarraskiak onargarriak dira diktadurak eraginkorrak diren bitartean. Espainiako estatuan hiprokresiaren erakusgarri patetikoenak dira Erregea, Aznar, Zapatero, Gallardon (alkateak Madrilgo Urrezko Giltza eman zion Gadafiri) eta milioika euro irabazi dituzten enpresariak. Neurri bikoitzaren erabilpena argi islatzen da euren kanpo-politikan, giza-eskubideen babesaren nazioarteko sistemaren aldeko apustuaren ahulezian zein nazioarteko azterketa egiteari behin eta berriz eman dioten ezezkoan.

Nazio Batuen Gutunean eta Nazioarteko Justizia Auzitegiko ebazpenetan oinarritutako egungo nazioarteko ordenamenduak debekatzen du estatu baten subiranotasun nazionala indarrez urratzea, Segurtasun Kontseiluak onartu ezean. Libiako erasoak mahai gainean jarri du berriro ere Nazio Batuetan erreforma demokratiko sakona egiteko beharra.  NBEko partaide izateak honako konpromiso hauek suposatu beharko lituzke: Nazioarteko Zuzenbidearen onarpena eta gerrari uko egitea; gatazken konponbide baketsuaren aldeko sistema bati men egitea; Estatuen pixkanakako desarme prozesua  finkatzea; Estatuetako ordezkaritza proportzionala bermatzeko sistema bat ezartzea Biltzar Nagusian; beto eskubidearen amaiera Segurtasun Kontseiluan eta nazioarteko ekintzen kontrol judizialaren indartzea eta Hagako Nazioarteko Justizia Auzitegiaren epaiek bete beharreko izaera lortzea.

Libiako gizarte zibilak kezkatzen gaitu eta Gadafi diktadorearen praktikak errefusatzen ditugu, baina eraso militarrak erregaiarekin amatatu nahi du piztu den sua. Hona hemen gure apustuak: diplomaziaren eta negoziazioaren alde, krisi uneetan bitartekari eta nazioarteko begiraleen alde, erasoan gastatutako baliabide ekonomiko guztiak bake prozesu batean inbertitzearen alde, armen salmentaren erabateko debekuaren alde, diktadurekin amaitzeko eta boterea eskuratzeko bide demokratikoak ahalbidetuko dituzten prozesu demokratizatzaileen sustapenaren alde, eta talde minoritarioen segurtasuna bermatzearen alde. Hau da, Alternatibak gatazkarik ez gertatzeko aurretiko lana lehenesten du ekintza humanitario militarren aurrean.

Nork erabakitzen du gobernu bat ez dela zilegi edota giza-eskubideak sistematikoki urratzen dituela? Hori baita gakoa. Egungo nazioarteko egoera ikusita, ez zaie galdera hauei behar bezala erantzuten. Bistan da ez direla sakratutzat jo behar estatu subiranotasuna edota esku-hartze eza bezalako kontzeptuak, baina ezin dira berrirakurri homogeneizazio neoliberalaren mesedetara. Argi izan behar dugu potentzia handiek jomuga dituztela kapitalismoa eta mugak ezabatzen dituen merkatu bakarra. Interbentzionismo humanitarioa orden neoliberal berriaren tresna bikaina da, izaera militarra eta humanitarioa batzen dituena, hain zuzen.

Berriak

Alternatibak eta Eusko Alkartasunak bilerak iragarri dituzte ezkerreko subiranistekin

Eusko Alkartasunak eta Alternatibak Nafarroako lekukoari heldu diote eta ezkerreko subiranistekin bilerak iragarri dituzte Hego Euskal Herri osorako ahalik eta subjektu elektoralik anitzena lortzeko asmoz

Bilbon, 2011ko martxoaren 29an
Eusko Alkartasunak eta Alternatibak aldaketarako deia egin zuten nafar ordezkarien lekukoari heldu diote, herrialde horretan ez ezik, Hego Euskal Herri osora zabaltzeko asmoz.

Erakunde biek, ezker abertzalearekin batera Euskal Herria Ezkerretik akordioa sinatu zutenak, beharrezkotzat jo dute euskal gizarteari subjektu elektoral berria aurkeztea, ezkertiarra eta subiranista, sigletatik eta hauteskundeetatik haratago gogoak bilduko dituena eta gure herrian aldaketa gauzatzea ahalbidetuko duena.

Hala, ezkerreko subiranotasuna, betorik eta bazterketarik gabekoa, ordezkatuko duen eskaintza plazaratzeko lanean hasiko direla iragarri dute. Joan den larunbatean, Lizarran, Nafarroako milaka herritar ordezkatzen dituzten indar politikoek subjektu abertzale, azkertiar eta aurrerakoi bat sortzearen alde egin zuten, bakarrik bide demokratiko, bakezale eta demokratikoetatik aldaketa politikoa eta soziala sustatuko duena, eskumari eremu guztietan aurre egingo diona.

Gaur goizean eginiko bileran, erakunde biek egitasmo horrekin bat egin dute eta eremu guztietako ezkerreko indar subiranistekin harremanak hasiko dituztela iragarri dute, Araban, Bizkaian eta Gipuzkoan ere ahalik eta akordiorik zabalena lortzeko helburuan indarrak biltzeko. Larunbatean Lizarran irekitako lan ildotik aurrera egin eta lan egiteko prest dauden pertsona independenteak badirela jakinda, harremanak berehala hasiko
dituzte erakunde bietako ordezkariek.

Eusko Alkartasunaren eta Alternatibaren ustez, abagune politiko berria ilusioz beterik dator, zeinetan ezker anitzek, subiranistak eta independentistak, Euskal Herrian aldaketa sakona eragingo duen agenda bateratua jorratzeko prest dauden. Horixe bera da, bi erakundeetako ordezkarien arabera, milaka eta milaka euskal herritarrek duten itxaropena eta eskakizuna, pertsona guztien eskubide guztiak errespetatuko dituen Euskal Herri baten alde borrokatzeko.

Eusko Alkartasuneko eta Alternatibako bozeramaileek adierazi dutenez, datozen foru eta udal hauteskundeak eraketa prozesu baterako bultzada izan daitezke, hauteskundeetan amaiera izango ez duena eta Euskal Herri subiranoa eraikitzen saiatuko dena, behetik eta ezkerretik.

Berriak

Alternatiba | Ezkerra eraldatzearen erronka

X