Kategoria: Berriak

Aborto aske eta doakoa

Hautsak harrotu dituen Haurdunaldiaren Borondatezko Etete Legea gaur sartu da indarrean. Auzitegi Konstutzionalari egingo zaizkion alegazioek berriz ere zeresan handia sortuko dute komunikabideetan. Batzuek zein besteek lege hau abortuaren aldeko aldarrikapen feminista baten gauzatzea dela sinestarazi nahiko digute. Benetan gertatu dena berriz ere ezkutatu nahiko digute, hots, geure gorputzen eta bizitzen gaineko erababiak hartzeko eskubidean eta autonomian emakumeen errespetuak ez direla

Arrazoi honengatik, Altarnatibak Gizonak erdituko balira abortoa askea litzateke. Eskubideak ez dira negoziatu edo epeka eman behar. Aborto aske eta doakoa, orain! izeneko kanpaina berrriro abiaraziko du emakumeei gehien urratzen zaienetako eskubide baten alde, euren gorputzaren gaineko erabakiak hartu ahal izatea.

Alternatibak uste du abortoa delitutzat jotzea, emakumeen erabiki eskubidearen gaionean ezarri nahi den tutela eta osasun zerbitzu publikoan haurdunaldiak borondatez eteteko eskubidea bertan behera uztea indarkeria patriarkalaren tresna direla, eta halaxe salatu eta deitoratu behar direla.

Beraz, PSOEren aborto legearen aurrean aurka egotea besterik ez dugu, honako hiru arrazoi nagusiak direla tarteko: ez du emakumeen erabaki askatasuna onartzen, eta ondorioz euren sexu eta ugaltze eskubideen jabetza osoa galarazten die; sektore publikoaren baitan abortoa bermatuko duen neurri zehatz eta argirik ez du ezartzen; eta ez du abortoa kode penaletik at uzten. Esandakoaz gain, lege proposamen epel eta koldar hau estuki lotua zaie eliz hierarkiatik bideratzen diren kanpainei, biziaren aldeko izen okerrarekin ezagutzen ditugun –aukeratze eskubidearen aurkako taldeak izena hobe datorkie- kanpaina horiei, zeintzuek emakume guztien duintasunaren aurka egiten duten.

Ildo honetan, eskuinak eta sozial-liberalismoak bat egiten dute emakumeek ama noiz eta nola izateko duten eskubidea ukatzeko. Beharrezkoa da, beraz, emakumeen aurkako edozein bortxaren aurka gauden indar sozial eta politikoak gure iritzia plazaratzeko kalera atera gaitezen, mugimendu feministaren bidelagun izateko.

Gainera, eskubideen defentsa hau datu errealetan oinarritu nahi dugu, ez erabaki eskubidearen aurkako lobbyek eraman nahi gaituzteneko eztabaida horietan. Pasa den azaroaren 5an Osasun Zerbitzuak I2008ko VE (gazteleraz Bordondatezko Haurdunaldi Eteteak) direlakoen gaineko txostena aurkeztu zuen. Txosten honek datu garrantxitsu andana eskaintzen digu: 115.812 haurdunaldi etete egin dira; %98,01 klinika pribatuetan; %88,70 lehen haurdunaldiko 12 asteak pasa baino leghen eta amaren osasuna argudiatuta %96,96.

Hau da egungo IVEen errealitatea: Bata, Osasun Lege Organikoak arauturiko eman beharreko zerbitzuen zerrendan egon arren, aborto gehienak (%98,01) klinika pribatuetan egiten dira, eta autonomi erkidegoen artean desoreka handiak daude. Bigarrenik, haurdunaldi etete gehienak lehenengo 3 hilabeteetan ematen dira (borondatezko eteteen %88,70 haurdunaldiaren lehen 12 astetan) , eta honek ezbaian jartzen du epe gabeko araudiak sor lezakeen erakarpen-eragina. Hirugarrena, emakumeen eskubidearen gauzatzeak osasun eta epaitegi langileen menpe darrai, hauek baitira azken hitza dutenak. Laugarrena, egungo legediak, zeinak abortoa oraindik delitutzat duen, haurdunaldia eteten duten emakume zein langileei segurtasun eza ikaragarria dakarkie, Madrileko Erkidegoko Clínica Isadoran gertaturikoa ikusi besterik ez dago.

Urteak dira mugimendu feministak emakumeek euren gorputzaren, sexualitatearen eta amatasunaren jabe izateko eskubidea errespetatuko duen araudia eskatzen dutela. PSOEk, beraz, aukera paregabea zuen mugimenduaren eskari historikoei erantzun egokia emango zien lege zabala aurrera ateratzeko.

Baina nabarmenen geratu dira alferrik galdutako aukerak eta gauzatu gabeko eskubideak. Epe eta baldintza sistemak hor darrai, eta honen bitartez epaitegi eta osasun langileek, agiri eta komiteen bitartez, emakumeek haurdunaldia oztopatzeko eskubidea duten ala ez erabakitzen jarraituko dute. Emakumeen erabakiak beharrezko izaten jarraitzen du baina ez da irizpide bakarra; hala, abortoa baino lehen 3 hausnarketa egun pasa behar dira oraindik, haurdunaldia eteteko erabakia hartzen duten emakumeek aurrez pentsatu gabe egingo bailuten, hobe pentsatu beharreko auzia dela esan nahian. Gainera ez da bermatzen osasun publikoan abortoak egitea, ez baita zehazten nola emango zaion buelta sistema publikoan egiten den %1,9 horri. Ez du, halaber, arautzen osasun langileriaren kontzientzia eragozpenaren auzia, eta ondorioz haurdunaldia eteteko eskubidea ez da bermatua geratzen. Izan ere, osasun zentru batzuetan eragozpena indibiduala izatetik zentru osokoa izatera pasa da. Arrazoi ugari beraz, Lege Biltzarrarentzako Emakumeen Manifestuak bildu zituenak, lege proposamen hau emakumeen erabakitze eskubidearekin bat ez datorrela esateko.

Esangurastsua da, era berean, 16 eta 19 urte arteko emakumeen erabakitze eskubide autonomoan izan den atzerapausoa. Hemendik aurrera azken hitza izango duten gurasoek lagundurik joan beharko dute. Adostasunik ezean, emakumearen familia eta bizipenei arrotz zaien pertsona batek izango du emakumea erabakiak hartzeko autonomoa den ala ez erabakitzeko eskumena. Beste behin ere, geure gurasoenak barik, geureak besterik ez diren gorputzen eta bizitzen gaineko erabakitze eskubidea kanpotik tutelatzeko ahaleginak hor dirau.

Hau guztia dela eta, Alternatibatik egingo dugun kanpainak indarrean sartu den legearen aurkako gure jarrera argia erakutsiko du.Araudi berriak emakume guztien haurdunaldia eteteko eskubidea bermatu behar duelakoan gaude, emakumeen eskubideei loturiko kontua baita. Emakumearen beraren borondateak, beraz, nahikoa beharko luke izan erabakia hartzeko. Horregatik diogu, bada, eskubideek ez dutela eperik eta ez direla negoziatu behar.

Ez dira negoziatu behar auzia arazo moral eta bizitzaren eskubide gisan aurkeztu nahi duten horiekin. Ez dira negoziatu behar Eliza Katolikoarekin, zeinak oraindik ez duen ulertu erlijioa norberaren esparru pribatura mugaturiko kontua den ezta ideia eta sinismenen gainetik estatuak bere herritarrei eskubideen gauzatze osoa bermatu behar diela ere, baita emakumezko herritarrei, batzuek gogoko ez izan arren. Ez da negoziatu behar iritzi publikoa euren kanpainekin nahasten duten horiekin, ezta abortoa, informazioa eta proposamenak mahai gainean izanda, eztabaida dadin oztopatzen dutenekin ere. Izan ere, ziur gaudenez gizonezkoek, erditu beharko balute, eztabaida bestelakoa litzatekeela…kalera atera gara aborto aske eta doakoaren alde!

 

Berriak

Euskal subiranotasunaren aldeko mugimenduaren ordezkaritza, Bartzelonako manifestaziora

Aurreko larunbateko prentsaurrean iragarri bezala, Alternatibak, Ezker Abertzaleak eta Eusko Alkartasunak manifestazio nazionalerako deia egin dugu. Zita hurrengo larunbatean izango da, uztailaren 10a, eta lema “Nazioa gara. Autodeterminazioa”.

Mobilizazioa deitu dugunok Auzitegi Konstituzionalak Catalunyako Estatutaren aurka egin duen epaiaren testuinguruan kokatzen dugu manifestazioa. Gure ustez, epaia Catalunyako herriaren subiranotasunaren kontrako eraso larria da eta Espainako Erresumaren gainetik bizirautea lortu duten herrien aspirazio nazionalei mugak jartzea du helburu. Dena den, Bartzelonako manifestazioak egingo duen aldarrikapenari babesa emateaz gain, hau da, Catalunyako gizartearen borondatea errespetatua izan dadin eskatzeaz gain, Donostiako manifestazioak nortasun propioa izan dezan nahi dugu. Horrela, euskal gizarteari Catalunyako biztanleriari babesa agertzeko aukera eskaintzeaz gain, bere helburu nazional propioak adierazteko bozgorailua emango diogu.

Auzitegi Konstituzionalaren erabakiak bi gauza argi utzi ditu: lehenik eta behin Catalunyako herriaren borondatea eta nortasunari inolako errespeturik ez diola, eta frankismoaren oinordeko zuzena den 78ko Konstituzioa herrien nahia giltzapetzen duela, estatutuek egoera hori makilatu ere egiten ez dutela.

Hamabost urte igaro dira dagoeneko ELA sindikatuak Gernikako Estatutua hilda zegoela esan zuenetik. Ordutik, autogobernuan aurrera pausuak emateko ahalegin guztiek Espainia bakarraren ideia gaindiezinarekin egin dute topo.

Euskal gizarteak duen burujabetza nahiak ez du lekurik Espainiako Konstituzioan. Eta, garrantzitsuagoa dena, Estatu espainiarrak ez du euskal gizarteak bere etorkizuna erabakitzeko duen eskubidea errespetatzeko inolako borondaterik.

Borondate falta hori dela eta Estatutaren helmuga Euskal Herrian sortu diren ekimen guztien berdina izan da. Prozesu luzea eta gero, ulergaiztasuna gailendu da. Aberri bakarra eta borondate bakarra baino aitortzen ez duen espainiar nazionalismoaren ulergaiztasuna.

Baina herritarren nahiari mugak jartzerik ez dago. Catalunyako herriak, euskal gizarteak bezala bere etorkizunaren jabe izateko borondate argia erakutsi du. Euskal Herriko eta Catalunyako gizarteek beren etorkizuna erabakitzeko duten eskubideari mugak jartzerik ez dago.

Espainiako nazionalismoa judizializatuak oztopatzen eta geldiarazten saiatuko da, bere demokrazia eza agerian uzten. Hala ere, libre eta demokratikoki adierazitako gizartearen nahiak berezkoa duen eskubidea errealitate bihurtzeko bideak aurkituko ditu.

Hiritarrek etorkizuna askatasunean erabakitzeko duten eskubidea da Catalunya eta Eskal Herriko gizartearen aldarrikapenaren oinarria. Herriaren borondateak ez digu beldurrik ematen. Izaera demokratikoa defendatu arren eza handiak erakusten dituzte pentsamendu bakarra inposatzen dutenek.

Horregatik deitu dugu Alternatibak, Ezker Abertzaleak eta Eusko Alkartasunak larunbateko manifestazioa. Auzitegiaren epaiari kritika egiteaz haratago, interes alderdikoiak baino haratago, Catalunyako gizarteari elkartasuna eta sostengua adierazteko biderik zuzenena Euskal Herritik ere herri bezala dagozkigun eskubideen aldarrikapena egitea dela uste dugulako.

Euskal gizarteak deialdiari erantzun egokia emango dio. Ziur gaude hala izango dela, alderdi bakoitzaren interesen gainetik dagoen aldarrikapena sostengatzeko aukera izan duen bakoitzean erantzun egokia eman duelako.

Subiranotasunaren aldeko mugimenduaren militantzia, Alternatiba, Ezker Abertzalea eta Eusko Alkartasunaren militantzia Donostian izango da larunbatean. Eta han egongo da ere Bartzelonara zilegiak baina beste esparru batekoak diren borrokak laguntzera joango diren beste agente bazuen militantzia ere. Izan ere, Bartzelonako manifestazio babestu eta Donostikora agertuko ez diren batzuk beren base sozialaren aurrean konprometitzeko beldur direla dirudi.

Horixe baita Alternatiba, Ezker Abertzalea eta Eusko Alkartasunarentzat larunbateko zita: konpromisoa. Guztion helburua da Euskal Herriak eta bere gizarteak duten burujabetza eskubidearen bidean aurrera pausuak ematea, eta hori bideratuko duen subiranotasunaren aldeko mugimendua martxan jartzeko konpromisoa dugu larunbateko zitaren oinarrian.

Bartzelonan milaka lagunek “Som una nació. Nosaltres decidim” pankarta duen lemaren atzean martxa batean parte hartuko duten egunean guk Donostiako kaleetan “Nazioa gara. Autodeterminazioa” pankartaren atzean manifestazioa egingo dugu.

Euskal gizartea eta agente sozial, sindikal eta politikoei manifestazioan parte hartzeko deia egiteaz gain, subiranotasunaren aldeko euskal mugimenduaren ordezkaritza Bartzelonan izango dela iragartzen dizuegu. Donostian manifestazioa deitzen dugun alderdion ordezkaritza izango da eta Catalunyako herriak bere subiranotasuna defendatzeko egiten ari den borrokan Euskal Herriaren laguntza duela adieraziko du Bartzelonako manifestazioan parte hartuta.

http://alternatiba.net/old-files/donostia.JPG

Berriak

Nazioa gara. Autodeterminazioa.

Kataluniako herritarrek onarturiko Estatut-aren aurka Espainiako Auzitegi Konstituzionalak ebatzitako epaiak berriro ere agerian utzi du Espainiako Konstituzioa herrien eskubideen eta aspirazio demokratikoen ukazio tresna dela. Horren aurrean, Kataluniako herriak erabakitze eskubidea aldarrikatuko du uztailaren 10ean “Som una nació. Nosaltres decidim” lelopean manifestazioa burutuz.

Auzitegi Konstituzionala esparru juridiko eta politiko ukatzailearen tresna da. Herri borondatea giltzapetu nahi duen aparatu inposatzailea. Herritarren borondatea ezin da bahitu edo ezabatu gehiengoaren nahiarekiko arrotza den Konstituzio edo esparru juridikoaren eskutik.

Euskal Herria eta Catalunya erabakiak hartzeko subjektu propioa direla onartzeak eta eskubide ororen errespetuan oinarritutako esparru demokratikoak izan behar du kultura eta jarrera politiko guztien topalekua. Baina horren ordez, ukaziotik aitortzara pasatzeko jada sendotuta dauden baldintza sozio-politikoak neutralizatu nahi dira legediekin herritarren nahiak bortxatuz eta burujabetzaren aldeko ibilbide posiblerik ez dagoela irudikatuz.

Marko berria, Autodeterminazioa edo erabakitzeko eskubidea jasoko duena, ezinbestekoa da bere etorkizuna hautatu nahi duten herrientzat, bai Kataluniar Herrientzat, bai Euskal Herriarentzat. Horixe da Catalunya eta Euskal Herriko gizartearen gehiengoaren nahia eta horrela adierazi dute aukera izan duten guztietan. Duela gutxi Catalunyako hainbat udalerrietan egin diren independentziari buruzko kontsultak horren adierazle gertukoenak dira. Kataluniar herriak, euskal gizarteak bezala, erabakitze eskubidearen garatze efektiboaren aukera bide politiko, bakezale eta demokratikoak baino ez lagunduta egin nahi duela esan du.

Zentzu horretan, espainiar Estatuan ezinbestekoa da lurralde ereduan zein marko juridikoari dagokionean bigarren trantsizioa burutzea, hogeita hamar urte hauetako eredu asimilatzailea baztertu eta Kataluniar Herrien edota Euskal Herriaren izate nazionala eta dagokien erabakitze eskubidea aitortuko duen eredura pasatuz. Horretarako, bigarren transizioaz gain, Espainiar nazionalismoak garapen demokratikoaren ibilbidea egitea beharrezkoa da, gizartearen nahiak erantzuna izan dezan.

Bere burua zuzenbide estatu bezala izendatzen duen estatu batek ezin du onartu berau osatzen duten egiturek herritarrek erreferendum bitartez adierazitako borondatearen aurka azaltzea; alderantziz, herritarren borondatearen bermatzaile izan beharko lirateke.

Jendarteak soluzioak behar ditu, irtenbideak exijitzen ditu. Ukazioaren urteetako labirintotik atera nahi dugu, bai kataluniarrek, bai euskal herritarrok. Biak ala biak gure etorkizuna inolako eskusartzerik edota hipotekarik gabe erabaki nahi dugu. Bi nazioetako herritarrok demokrazian eta eskubideen aitortzan oinarritutako etorkizuna merezi dugu.

Europako ukatutako hainbat naziok beren burujabetza osoa dute helburu, eta bakoitzak bere identitate zeinu ororen osotasuna berreskuratzeari ekin dio: Eskoziak, Groenlandiak, Irlandak… Hori da jada Kataluniar Herrien eta Euskal Herriaren ibilbidea. Inguruko beste herri eta estatuetan naturaltasunez gertatzen ari dena guretzat ere nahi dugu eta Madrilek ezin izango du Europar Batasunaren bihotzean aitortzen diren eskubideak ukatzen jarraitu. Bide horretan gaude eta aurrera goaz, eta hurrengo topalekua Donostiako kaleak izango ditugu.

Katalanek bezala euskal herritarrok ere gure herri eskubideak ukatuak ditugula salatzeko eta gure herriak duen burujabetza beharra aldarrikatzeko, Eusko Alkartasuna-k, Ezker Abertzalea-k, Alternatiba-k eta Aralar-ek uztailaren 10erako “NAZIOA GARA. AUTODETERMINAZIOA” lelopean Donostian burutuko den manifestaldi nazionala deitzen dugu.

Herrialde Katalanetako zein Euskal Herriko jendarte zabalak beren etorkizuna libreki erabakitzeko zor zaien Autodeterminazio edo erabakitzeko eskubidea Estatu espainiarrari exijitzen dioten eguna bihurtuko da uztailaren 10a. Bi nazio oinarrizko eskubideen alde kalean, bi nazio ukazioaren zikloari amaiera emateko eta bakoitzaren aitortza Estatu espainiarrari exijitzen.

Bertan gauden alderdiok euskal herritar orori manifestaldian parte-hartzeko gonbidapena luzatzen diegu. Era berean, eragile sozial, sindikal zein politikoei deialdira atxikitzeko eta manifestazioan parte-hartzeko dei egiten diegu.

NAZIOA GARA.
AUTODETERMINAZIOA.
UZTAILAREN 10ean, DENOK DONOSTIARA!

http://www.youtube.com/watch?v=hP5m-wgeOQE

Berriak

Udalbiltza aske! Bai Udalbiltzari. Bai Euskal Herriari

UZTAILAREN 17AN IZANGO DA, LARUNBATA, 17:30ean, BILBOKO LA CASILLA PLAZATIK IRTENDA

“Udalbiltza aske! Bai Udalbiltzari. Bai Euskal Herriari” izango da manifestazioaren leloa. La Casilla plazan hasiko da eta Bilboko udaletxe aurreko zabalgunean amaituko da ekitaldi labur batekin.

Gaur, ostirala, auzipetuetako asko batu dira deialdia egiteko. Beraiekin bat eginda agertu dira Bai Udalbiltzari Sareko hainbat kide. Herriz herriko sostengu sarea osotzen duten udal hautetsiak, hautetsi ohiak eta herrietako babes taldeen ordezkaritza egon dira bertan. Euskal Herriko politika, ekonomia, kultura eta kirol arloko kideak ere han izan dira, deialdiari euren sostengua emanez. Mailalen Lujanbio, José Luis Otamendi, Abelin Linazosoro, Xabier Amuriza, Txillardegi, Jesus Mari Irazu, beste askoren artean.

“Euskal Herrian jendartearen gehiengo zabala dago Udalbiltzaren kontra epaiketa bat egitea arbuiatzen duena. Udalbiltzaren jarduera instituzionala, publikoa eta gardena izan delako ezin da delitutzat hartu. Ordezkaritza demokratikoz sortutako instituzio baten jarduera guztiz legitimoa da eta askatasunez aurrera eramateko baldintzak behar dira zuzenbide estatu batean”.

Hori ez da bakarrik auzipetuon iritzia, Euskal Herriko gizartea ordezkatzen duten eragile gehienen iritzia ere horixe da. Horrela erakutsi dute azken asteotan, epaiketaren datak jakin zirenetik hona, egindako agerraldi publikoetan, elkarretaratzetan eta bestelako ekimenetan. Hainbat udalek ere, mozioen bidez, Udalbiltza auziaren bidegabekeria salatu dute. Nazioartean jaso dugun babesa ere aipagarria da gaurko honetan.

Guzti horren adibide dira, udal hautesti eta hautetsi ohien artean bildutako 2.000 sinaduratik gora, Euskal Herriko gehiengo politiko nabarmena osatzen duten alderdi politiko anitzen babesa, jada 55 gizarte eragiletik gora sinatu duten atxikimendu manifestua, Euskal Herriko gehiengo sindikalaren babesa, nazioarteko jardunaldietan sortu zen elkartasun adierazpenak jada bildu dituen hamarnaka atxikimendu, euskal diasporatik jasotzen ari garen elkartasun mezu kopuru itzela, egun eta aste hauetan oso babes zabala jasotzen ari diren udalerrietako mozioak, azkeneko ostiral hauetan hainbat eragileen aldetik jasotzen ari garen elkartasun beroa, hala nola, kirolari, idazle, bertsolari, politikari eta jende andana eta abar luze bat.

Ikusten denez askotariko pertsonak, taldeak eta erakunde publikoak daude, beraz, Udalbiltza aske izan behar dela esanez.

Horregatik, jendartera zabaltzeko garaia iritsi da, orain arteko bidean sakonduz, deialdi zabal, zabala egin nahi diogu euskal jendarte osoari, iritzi hori kalean erakus dezan.

Udalbiltzak beti berea izan duen filosofiari jarraituta, modu positiboan eta eraikitzailean, siglen gainetik, eskubide zibil eta politiko guztien defentsan, hitzordu garrantzitsua jarri dugu UZTAILAREN 17AN, BILBON, LA CASILLA PLAZATIK IRTENDA ARRATSALDEKO 17:30etan.

UDALBILTZA ASKE! BAI UDALBILTZARI. BAI EUSKAL HERRIARI

Berriak

E-29ko greba orokorraren alde

Alternatiba, Ezker Abertzalea, Aralar eta EA

Hemen bildutako indar politikook geure babes osoa adierazten diogu euskal gehiengo sindikalak datorren astearterako, ekainak 29, deitutako greba orokorrari, PSOEk sustatutako eta PPk, CiUk, EAJk, UPNk, CCk eta UPyDk haien abstentzioarekin babestutako lan erreforma bertan behera uztea exijitzeko, erreforma horrek langileen lan baldintzetan atzera egitea ekarriko baitu.

  1. Greba orokorra deitzea erabat justifikaturik dagoela uste dugu, agorturik dagoen garapen eta ekonomia eredu baten krisi egoera berriz ere baliatu nahi duten neurriei aurre egiteko, krisiaren ondorioak inolako erantzukizunik ez duten eta egoera bereziki pairatzen ari diren sektoreen lepotik uzten dituztelako. Instituzioak ematen ari diren erantzuna ez doa arazoen sustraietara, kontrakoa baizik; are gehiago, larriagotzen ditu. Zerga politikak errotik aldatu beharra lehenetsiko duten gizarte justizian eta ezkerreko politika batean oinarritutako neurriak behar ditugu, gehiago dutenek gehiago eman dezaten, gizarte zerbitzuak eta bermeak ziurtatu ahal izateko, zerbitzu eta berme horiek pairatzen ari garena bezalako krisi egoera batean inoiz baino beharrezkoagoak direlako. Hartutako erabakiek, ordea, ez diote behar bezalako erantzunik ematen langabeziari aurre egin eta finantza-merkatuak arautu beharrari. Beharrezkotzat jotzen dugu finantza-erakundeen jarduerari mugak ipintzea, baina martxan jarritako neurrietariko batek ere ez ditu bi lehentasun horiek aintzat hartzen.
  2. Greba orokorra deitzea erabat justifikaturik dagoela uste dugu, kaleratzea merkatzea eta erraztea eta langileeen lan eta gizarte eskubideak murriztea dakarten neurriei aurre egiteko. Halaber, neurri horiek krisiaren ondorioak horretan inolako ardurarik ez duten eta krisia gehien pairatzen ari diren sektoreek ordaintzea bilatzen dute, bereziki, gazteak, etorkinak eta emakumezkoak, azken hauek zigor bikoitza jasaten dutelarik.
  3. Urte bakoitzeko 45 laneguneko ordainarekin apurtzea, kaleratzea jakinarazteko epea 30 egunetik 15era murriztea, urte bakoitzeko 33 laneguneko ordaina aurreikusten duen Kontratazio Mugagabea Sustatzeko Kontratua orokortzea, arrazoi ekonomikoak kaleratzea justifikatzeko erabili ahal izatea eta enpresak lan baldintzak unilateralki aldatzeko aukera erraztea bezalako neurriak zuzen-zuzenean doaz lan egonkortasunaren eta langileen lan eskubideen aurka.
  4. PSOEren Gobernua eta Europako beste gobernu batzuk amore ematen ari dira, lotsagabe, egungo krisia ekarri duten finantza-merkatuen eta enpresa interes handien aurrean. Euren erantzukizuna eta kostuak beren gain hartu ordez, hauek egoera baliatzen ari dira lan eta gizarte murrizketak inposatzeko, euren boterea eta gizartearengan duten eragina areagotuz, egoeraren oinarrian dagoen garapen eta finantza eredua aldatu beharra inondik inora planteatu gabe. Azken hilabeteotan Ongizate Estatuaren funtsezko oinarriak atzera egiten ari direla ikusten ari gara, esaterako, osasun eta hezkuntza publikoak eta negoziazio kolektiboa; halaber, hiritarren lan eta gizarte eskubide demokratikoen aldeko borroka historiko eta luze baten ondorio diren lorpenak alferrik galtzen ari dira.
  5. Erreforma honek lan merkatua enpresa interes handien mende uzten du unilateralki; enpresa interes horiek doako kaleratzea, eta gainera diru-laguntzak jasoz, baliatu ahal izango dute, Ipar Amerikako eredutik gertu eta, behin betiko, europar ezkerreko eredu historikoetatik gero eta urrunago.
  6. Enplegua sortu eta lan prekarietatea murriztu beharrean, langileen egoera ahuldu egin da interes ekonomiko handien aurrean, eta hemendik aurrera azken hauek ekintza eta erabaki askatasun osoa izango dute lan kontuetan. Hortaz, enplegurako agentzia pribatuak sartzen ditu eta Aldi Baterako Lan Enpresen papera zabaltzen du, lan bitartekaritza merkantilizatuz eta langabezian dauden pertsonak irabazi asmoa duten enpresa hauen eskakizunak aintzat hartzera behartuz, langabetuak enpresa horien irizpideen zoriaren mende utzita.
  7. Madrilek, Gasteizek eta Iruñeak aipatutako interes horiei men egiteak eta gizarte justizia eta gizartearen interes orokorrak defendatzeko beharrari uko egiteak hiritarrak defentsarik eta babesik gabe uzten dituzte, espekulatzaile handien interesen mende, sistema demokratikoak izan behar duen izaera bera desitxuratuz.
  8. Euskal Herrian erreforma hau eta aldez aurretik sektore publikoan (osasuna eta hezkuntza bezalako funtsezko sektoreak barne) egindako murrizketak, funtzionarioen eta pentsiodunen lan eta gizarte eskubideen murrizketez gain, geure burujabetzaren aurkako eraso zuzena dira, bai eta aldarrikatzen dugun lan harremanetarako euskal esparruaren ukapena ere. Euskal herritarrek gizarte elkarrizketarako eta erabakitzeko estatu mailako esparruaren inposizioa pairatzen dute, eredu hori mimetikoki aplikatzen baita Euskal Erkidego Autonomoan eta Nafarroan, Euskal Herri osoaren errealitate soziala, politikoa, ekonomikoa eta sindikala aintzat hartu gabe, ez eta gure erakundeen autogobernu gaitasuna ere.
  9. Hori dela eta, Euskal Herrian elkarrizketa eredu berri bat irekitzea exijitzen dugu berriro ere, indar politiko eta sindikal guztien artean krisiari aurre egiteko neurririk eraginkorrenak adostu ahal izateko, lan harremanetarako eta gizarte babeserako euskal esparrua aintzat hartuz, eta instituzioei euskal gehiengo sindikalaren ordezkaritza errespetatzeko eskatzen diegu.
  10. Horretarako, Greba Orokorrerako deialdiari gizarte osoak erantzun handia ematea ez ezik, etengabeko mobilizazio garai baten sartzea ere beharrezkoa da. Mobilizazioa zentzu zabal batean, ez kalera ateratzea bakarrik, baizik eta behar den lan pedagogikoa ere egitea, gaur egun nagusi diren baloreen hegemoniari aurre egiteko, diskurtso bakarra eta globalizatzailea aldatzeko, gizarte eta ekonomia eredu harrapari honi alternatiba bat aurkeztu beharraren alde apustu egiteko. Hitz batean, gizakiaren garapen osoa erdigunean jarriko duen beste eredu baten aldeko apustu egiten dugu, ingurumena errespetatuz, genero-berdintasuna bermatuz, lokaletik abiatu eta mundu osoko egoera, planeta honetako biztanle gehienen egoera, kontuan hartuko duen ikuspegi batetik.
Berriak

Alternatiba | Ezkerra eraldatzearen erronka

X