‘Euskal Herria ezkerretik’ akordioaren oinarri nagusiak nazio eraikuntza eta gizarte eraikuntza dira. Txanpon beraren bi aldeak dira. Akordioaren aurkezpen ekitaldian azpimarratu genuenez, erantzun irmoa eman behar zaie langileen eskubideak gutxietsiz merkatuen nagusitasuna mantendu nahi duten neurri ekonomiko eta sozialei.

Horixe da, hain zuzen, Gasteizko, Iruñeko eta Madrileko gobernuak (azken hau EAJren babesarekin) egiten ari direna. Bere azken ekarpena erretiro-adina 67 urte bete arte atzeratzea da, eta horrekin batera pentsioa kobratzeko eskubidea izatearren kotizatu beharreko urte kopurua ere handitzea.

Neurri hori, eta ez da bakarra, atzerapauso argia da langileen lan eta gizarte eskubideen ikuspegitik, eta beste behin krisiaren ondorioak gizartearen sektorerik ahulenen bizkar gainean erori da, hau da, gazteak, etorkinak eta emakumeak bereziki, azken hauek zigor bikoitza jasaten ari baitira krisiaren ondorioz.

Espainiako Erresumako Gobernuak hitzez hitz bete ditu banku-botereen exijentziarik onartezinenak; botere horien helburu bakarra haien etekin iraingarriei eustea da, guztiei, horrek hondamen kolektiboa ekarri arren. Banka pribatua da benetan gobernatzen gaituena; alegia, Zapateroren txeke multimillonarioak diru-gosez pilatu dituena, Estatuko zor publikoa erosita interes altuak lapurtzen dizkigun bitartean.

Horrela, banka pribatuak patronalari likidezia eskatzen dio, eta patronalak PSOEk eta EAJk lotsarik gabe txalotzen duten lan erreforma eskatzen dio espainiar Gobernuari.

Hori dela eta, datorren ostegunerako, hilak 27, euskal gehiengo sindikalak deitutako greba erabat justifikaturik dagoela uste dugu, eta deialdi horrekin bat egiten dugu.

Zalantzarik ez dago, pentsioen erreforma eta haien ustezko bideragarritasunik eza saio bat baino ez dira sistema publikoarekin amaitzeko eta sistema bera pribatizatzeko. Guk prozesu horri aurre egingo diogu, gure oposizioa erabatekoa delako. Enplegua sortu eta lan-prekarietatea murriztu beharrean, langileen egoera larriki ahuldu da; gobernuak langileak bakarrik uzten ari dira espekulatzaileen interesen alde egiteko. Eusko Alkartasunak, Ezker Abertzaleak eta Alternatibak gizarte-justizia defendatzen dugu, eta argi dugu murrizketa sozial hauek guztiak gure burujabetzaren aurkako buruz buruko eraso bat direla, guk aldarrikatzen dugun lan harremanetarako euskal esparruaren ukazioa direla. Erabakitzeko eta gizarte-elkarrizketarako estatuko esparruaren inposaketa jasaten du euskal gizarteak, eta esparru horren eredua mimetikoki aplikatzen da EAEn zein Nafarroan, Euskal Herri osoaren errealitate soziala, politikoa, ekonomikoa eta sindikala aintzat hartu gabe.

Pertsona guztiek pentsio duin bat jasotzeko eskubidea izan behar dutela aldarrikatzen dugu, eta horretarako enplegua sortu behar da, baina kalitatezko enplegua; soldata altuagoa, kotizazioa ere altuagoa. Gazteek eta emakumeek lan merkatuan sartzeko aukera izan dezaten, baldintza eta aukera berdintasunean. Zerga politika aurrerakoia eta progresiboa ezar dadin. Eta lehenago esan dugun bezala, Euskal Herriak bere pentsio-sistema erabakitzeko ahalmena eta tresnak izan ditzan, hau da, erabakitzeko euskal esparrua izan dezan.

Hau guztia dela eta, datorren ostegunerako, hilak 27, euskal gehiengo sindikalak deitutako greba orokorrarekin bat egitea erabaki dugu, argi eta garbi.

Greba Orokor honek ez die erantzunik ematen amorruari edo haserreari bakarrik. Benetako aldaketaren alde lan eginez jarraitzeko bidea da. Beste eredu ekonomiko, sozial eta politiko baten alde lanean segitu behar dugu. Eredu bat non herritarrok ez garen egongo batzuk bakarrik babesten dituen eredu ekonomiko baten zerbitzuan, ekonomia bera herriaren interesen zerbitzuan egon dadin. Euskaldunok kalera irten eta mobilizatu behar dugu gure eskubideak errespetatuak izan daitezen.

Alternatiba, Ezker Abertzalea, Aralar eta EA

Hemen bildutako indar politikook geure babes osoa adierazten diogu euskal gehiengo sindikalak datorren astearterako, ekainak 29, deitutako greba orokorrari, PSOEk sustatutako eta PPk, CiUk, EAJk, UPNk, CCk eta UPyDk haien abstentzioarekin babestutako lan erreforma bertan behera uztea exijitzeko, erreforma horrek langileen lan baldintzetan atzera egitea ekarriko baitu.

1. Greba orokorra deitzea erabat justifikaturik dagoela uste dugu, agorturik dagoen garapen eta ekonomia eredu baten krisi egoera berriz ere baliatu nahi duten neurriei aurre egiteko, krisiaren ondorioak inolako erantzukizunik ez duten eta egoera bereziki pairatzen ari diren sektoreen lepotik uzten dituztelako. Instituzioak ematen ari diren erantzuna ez doa arazoen sustraietara, kontrakoa baizik; are gehiago, larriagotzen ditu. Zerga politikak errotik aldatu beharra lehenetsiko duten gizarte justizian eta ezkerreko politika batean oinarritutako neurriak behar ditugu, gehiago dutenek gehiago eman dezaten, gizarte zerbitzuak eta bermeak ziurtatu ahal izateko, zerbitzu eta berme horiek pairatzen ari garena bezalako krisi egoera batean inoiz baino beharrezkoagoak direlako. Hartutako erabakiek, ordea, ez diote behar bezalako erantzunik ematen langabeziari aurre egin eta finantza-merkatuak arautu beharrari. Beharrezkotzat jotzen dugu finantza-erakundeen jarduerari mugak ipintzea, baina martxan jarritako neurrietariko batek ere ez ditu bi lehentasun horiek aintzat hartzen.
2. Greba orokorra deitzea erabat justifikaturik dagoela uste dugu, kaleratzea merkatzea eta erraztea eta langileeen lan eta gizarte eskubideak murriztea dakarten neurriei aurre egiteko. Halaber, neurri horiek krisiaren ondorioak horretan inolako ardurarik ez duten eta krisia gehien pairatzen ari diren sektoreek ordaintzea bilatzen dute, bereziki, gazteak, etorkinak eta emakumezkoak, azken hauek zigor bikoitza jasaten dutelarik.
3. Urte bakoitzeko 45 laneguneko ordainarekin apurtzea, kaleratzea jakinarazteko epea 30 egunetik 15era murriztea, urte bakoitzeko 33 laneguneko ordaina aurreikusten duen Kontratazio Mugagabea Sustatzeko Kontratua orokortzea, arrazoi ekonomikoak kaleratzea justifikatzeko erabili ahal izatea eta enpresak lan baldintzak unilateralki aldatzeko aukera erraztea bezalako neurriak zuzen-zuzenean doaz lan egonkortasunaren eta langileen lan eskubideen aurka.
4. PSOEren Gobernua eta Europako beste gobernu batzuk amore ematen ari dira, lotsagabe, egungo krisia ekarri duten finantza-merkatuen eta enpresa interes handien aurrean. Euren erantzukizuna eta kostuak beren gain hartu ordez, hauek egoera baliatzen ari dira lan eta gizarte murrizketak inposatzeko, euren boterea eta gizartearengan duten eragina areagotuz, egoeraren oinarrian dagoen garapen eta finantza eredua aldatu beharra inondik inora planteatu gabe. Azken hilabeteotan Ongizate Estatuaren funtsezko oinarriak atzera egiten ari direla ikusten ari gara, esaterako, osasun eta hezkuntza publikoak eta negoziazio kolektiboa; halaber, hiritarren lan eta gizarte eskubide demokratikoen aldeko borroka historiko eta luze baten ondorio diren lorpenak alferrik galtzen ari dira.
5. Erreforma honek lan merkatua enpresa interes handien mende uzten du unilateralki; enpresa interes horiek doako kaleratzea, eta gainera diru-laguntzak jasoz, baliatu ahal izango dute, Ipar Amerikako eredutik gertu eta, behin betiko, europar ezkerreko eredu historikoetatik gero eta urrunago.
6. Enplegua sortu eta lan prekarietatea murriztu beharrean, langileen egoera ahuldu egin da interes ekonomiko handien aurrean, eta hemendik aurrera azken hauek ekintza eta erabaki askatasun osoa izango dute lan kontuetan. Hortaz, enplegurako agentzia pribatuak sartzen ditu eta Aldi Baterako Lan Enpresen papera zabaltzen du, lan bitartekaritza merkantilizatuz eta langabezian dauden pertsonak irabazi asmoa duten enpresa hauen eskakizunak aintzat hartzera behartuz, langabetuak enpresa horien irizpideen zoriaren mende utzita.
7. Madrilek, Gasteizek eta Iruñeak aipatutako interes horiei men egiteak eta gizarte justizia eta gizartearen interes orokorrak defendatzeko beharrari uko egiteak hiritarrak defentsarik eta babesik gabe uzten dituzte, espekulatzaile handien interesen mende, sistema demokratikoak izan behar duen izaera bera desitxuratuz.
8. Euskal Herrian erreforma hau eta aldez aurretik sektore publikoan (osasuna eta hezkuntza bezalako funtsezko sektoreak barne) egindako murrizketak, funtzionarioen eta pentsiodunen lan eta gizarte eskubideen murrizketez gain, geure burujabetzaren aurkako eraso zuzena dira, bai eta aldarrikatzen dugun lan harremanetarako euskal esparruaren ukapena ere. Euskal herritarrek gizarte elkarrizketarako eta erabakitzeko estatu mailako esparruaren inposizioa pairatzen dute, eredu hori mimetikoki aplikatzen baita Euskal Erkidego Autonomoan eta Nafarroan, Euskal Herri osoaren errealitate soziala, politikoa, ekonomikoa eta sindikala aintzat hartu gabe, ez eta gure erakundeen autogobernu gaitasuna ere.
9. Hori dela eta, Euskal Herrian elkarrizketa eredu berri bat irekitzea exijitzen dugu berriro ere, indar politiko eta sindikal guztien artean krisiari aurre egiteko neurririk eraginkorrenak adostu ahal izateko, lan harremanetarako eta gizarte babeserako euskal esparrua aintzat hartuz, eta instituzioei euskal gehiengo sindikalaren ordezkaritza errespetatzeko eskatzen diegu.
10. Horretarako, Greba Orokorrerako deialdiari gizarte osoak erantzun handia ematea ez ezik, etengabeko mobilizazio garai baten sartzea ere beharrezkoa da. Mobilizazioa zentzu zabal batean, ez kalera ateratzea bakarrik, baizik eta behar den lan pedagogikoa ere egitea, gaur egun nagusi diren baloreen hegemoniari aurre egiteko, diskurtso bakarra eta globalizatzailea aldatzeko, gizarte eta ekonomia eredu harrapari honi alternatiba bat aurkeztu beharraren alde apustu egiteko. Hitz batean, gizakiaren garapen osoa erdigunean jarriko duen beste eredu baten aldeko apustu egiten dugu, ingurumena errespetatuz, genero-berdintasuna bermatuz, lokaletik abiatu eta mundu osoko egoera, planeta honetako biztanle gehienen egoera, kontuan hartuko duen ikuspegi batetik.

Berria – Lan erreforma salatzeko, greba orokorrera deitu du gehiengo sindikalak

“«Greba orokorra» oihukatuz hasi zuten atzo gehiengo sindikalak Bilbon antolatutako manifestazioa. Eta greba orokorra egin egingo da. Protestaren amaieran jakinarazi zuten eguna ELA, LAB, Hiru, EILAS, EHNE eta ESK-ko ordezkariek: ekainaren 29an izango da, «lan erreforma latza datorrelako eta haren neurriko erantzuna eman behar zaiolako»”