Transition mugimendua: Euskal herrirako ikasbideak

Mondragon Unibertsitateko Humanitate eta Hezkuntza Zientzien Fakultateak, Lanki Institutuak eta Bagara elkarteak hitzaldi bat antolatu zuten uztailaren 6rako Goi Eskola Politeknikoan: “Iraunkortasunerako trantsizioa: Euskal Herrirako ikasbideak”, eta bertan Ben Brangwyn eta Peter Lipman hizlariek azaldu zuten zer den Transition mugimendua.

Zer da Transition mugimendua? Transition mugimendua Totnes hirian sortu zen, Devon herrialdean, Ingalaterran, eta poliki-poliki beste lurraldetara hedatu da. Petrolio ugari eta merkearen amaierak eta aldaketa klimatikoak eman diote izateko arrazoia mugimenduari. Hori dela-eta, gizarte aldaketak bultzatzen ditu petrolioarekiko menpekotasuna murrizteko eta karbono isurketak gutxitzeko, herria edo komunitatea oinarri hartuta.

Argibide gehiago, Bagara elkartearen blogean aurki daiteke.

Alternatibaren rola 2011ko udal eta foru aldundi hauteskundeetan

Alternatiba izeneko proiektu ilusiogarri honi ekin genionean herri honetan ezkerra egiteko modu berri bat behar zelakoan geunden, eta oraindik ere berdin gaude. Bazterketa eta abangoardia gabeko ezkerra; esparruanitza den ezkerra, herri mugimenduen eskaerak bere egingo dituena -ezker tradizionalenak beraietaz baliatu nahian egin duenaren aurkako bidetik-; beste borroka askatzaileak baztertu gabe, herria sortuko duen ezkerra; erroko demokrazia eta feminismoa barne mailako egituraketa ikur izango dituen ezkerra;… Herri honek behar eta nahi duen erroko ezkerraren bilgunean laguntzeko asmoz jaio ginen eta horretan dihardugu oraindik.   

Bidebarrietako abenduaren 13 hartatik hona ia bi urte igaro dira, lanaren lanaz nortasun bereziko proiektua gauzatu ahal izan dugu. Taldekako sortze mahaien bitartez, erakundeari betikotasunik ez duen gorputz teoriko bat eman diogu, Alternatiba osatzen dugunok erronka berrien aurrean geure iritzia definiarazten diguna. Egindako bidean, harro gaude erakunde garden, zabal, demokratiko, atsegin eta bere kide guztien kalitatezko parte hartzea funtsezkotzat jotzen duena osatu izanaz.  

Ezin da, noski, dena hain positiboki aztertu. Baditugu, bistan da, gauza asko hobetzeke, gabezia eta muga ugari. Baina, ezin ditugu ahaztu lortu ditugunak; eta lortzeke ditugunak erronkatzat hartu behar ditugu, gure etengabeko sorreran den proiektua garatzen jarraitzeko. Egiteko bide honetan datorkigu Alternatiba osatzen dugunoi erronka berria: 2011ko udal eta foru aldundi hauteskundeak, eta hauen inguruan Alternatibak hartuko duen jarrera.  

Esku artean dugun erabakia, beraz, deialdi honetan parte hartuko dugun edo hauteskunde lehiatik at geratuko gareneko erabakia da. Kontua ez da soilik baiezkoa ala ezezkoa ematea; lehena aukeratzen badugu nola, zergatik eta zertarako parte hartu zehaztu beharko genuke. Bestela gure nortasunari uko egingo diogu, hauteskundeak tresnatzat baititugu, ez helburu. 

Beraz, erabakiak badu garrantzia. Jarrera honen seme-alaba izango da hurrengo hilabeteetako egitaraua zehaztuko duen bidea, eta horregatik da Biltzar honen gai nagusienetakoa, eta horrexegatik izan da Alternatibako beste egituren mintzagai.  

Hauteskundeek ezin dute besterik gabe estrategia izan, baizik eta gizarteari geure proiektua helarazteko eta Euskal Herriko gizartean duen onarpena neurtzeko tresna izan behar dute. Honaxe da eztabaidaren muina den galdera: Ba al dugu Alternatiban gizarteari aurkezteko moduko proiektua, ala aurkezteak jadanik konplexua den ezkerreko hautes-mapari sigla berriak gehitu besterik ez luke egingo?  

Hau izan da eztabaidaren mamia azken hilabeteotan, eta gizarte zein antolaketa politikorako eredu alternatiboa badugula eta hurrengo hauteskundeetan parte hartu behar dugula ondorioztatu dugu. Beti ere geure izaera indartzeko bada, hots, EHko ezker erradikalari paradigma berriaren osaketan parte hartzea, euskal ezkerren bilgunean parte harturik.   

Honako arrazoiak dakuskigu Alternatibak hauteskundeetan esku har dezan: 

  1. Tokian tokiko esparrua arlo estrategikoa da Alternatibak nahitaezko ikusten duen herri osaketarako, erroko demokrazia eta ikuspegi alternatiboetatik herria eraikitzeko. Geure ustez botere kontzeptua aldatzeko garaia iritsia da, gizarteari erabakiak hartzeko gaitasuna emateko eta benetako eta kalitatezko parte hartzea bermatzeko unea da. Hiritarren ezkutuan egiten den ordezkaritza bidezko kudeaketa baten aurrean, demokrazia zuzena -erreferendumak- eta parte hartze demokrazia – kontseiluak- aurrera eramateko gune eta politikak garatu behar dira. Beraz, tokian tokiko esparrua Alternatibarentzat eremu funtsezkoa da, eta aukera hori probestu behar da eskubide guztiak eztabaida politikoan jartzeko.  

 

  1. Hauteskundeetan egindako parte hartze taktiko honek geure proiektua eta izaera indar litzake. Hauteskundeek geure proiektuari funtsa galaraztea saihestu behar dugu -horretarako baldintza batzuk jarri beharko ditugu-, baina parte hartze ezak ekar lezakeen garrantzia eza ere saihestu behar dugu, beste proposamenekiko lehia publikoari uko ez egitearren. Hauteskundeak taktiko ulertuta, beraz, proiektuaren izaera zeinuei eutsi behar diegu, hauteskundeak herri babesa eta militante kopurua zabaltzeko erabilita. 

 

  1. Sistema krisiaren aurreko erantzun murritz garai honetan erroko ezker erantzunak mahai gaineratu behar dira. Alternatibak hauteskundeetan parte hartzeak ilusio , berritasun, erradikalitate eta ikuspegianiztasun airea ekar ditzake euskal eskenatokira, indar eta ikuspegi ezberdinak biltzeko bultzada gutxiko garai honetan.

 

Laburbilduz, gizarteari aurkezteko proiektua badugulakoan gaudenez, eta hauteskunde zein batzar nagusietako esparruekin bat egiten dugula uste dugunez, hurrengo hauteskundeetan parte hartzeari beharrezko deritzogu.  

Hau guztia esanda ere, ezin ahaztu esan moduan hauteskundeek ezin dutela berez helburu bakarra izan. Hots, zerrendak osatzea eta balizko kargu publikoak lortzea ezin da lehentasuna bihurtu. Ez luke ezertarako balioko zenbakiei erreparatuzko balizko arrakasta batek geure proiektua interes horri begira soilik saldu behar badugu. Izaera propioa dugu eta horri eusten datza geure balioa, hauteskundekeria hutsean murgilduz gero, zer geratuko litzateke proiektutik?  

Aurrebaldintza batzuk ezarri behar ditugu, beraz, hauteskunde parte hartze hau bideratzeko:   

  1. Lehentasuna proiektuaren izaera da, zalantzarik gabe. Ekimen guztiek hau indartzera jo behar dute, ez indarra galarazi edo bere izaera bihurritzera.

 

  1. EHko beste politika eta gizarte mugimenduekin aliantzak egitearen alde egongo gara, geure helmuga den indar metatze horri begira. Geure azken erabakiak beste indarrekiko akordioak lehenetsiko ditu sigla atomizazioari aurre egin nahian.

 

  1. Balizko hautes aliantzak zein erakundeetan hartuko dugun jarrera beti ere programa akordioen arabera hitzartuko dira, proiektuaren nortasun ikurrei eutsita: demokrazia zuzenaren aldeko apustua; feminismoa; ekonomia eredu alternatiboa; subiranismoa. Hau da, eskubide guztiak pertsona eta herri guztientzat, hiritartasun osoa programaren ardatzean.

 

  1. Alternatibaren tokian tokiko egoera ezberdinekin koordinaturik eta proiektuaren izaerari eutsita, ez zaio babesik emango egungo indarreko sistemaren irizpideen arabera diharduen eta kritika sakonik egiten ez dien inolako udal edo aldundi gobernuri. Ezker alternatiboko politiken osatzean aurrerapausoa izango diren aliantzak lehenetsiko dira.

 

  1. Bozka igoera bera ez de helburua izango bere horretan, eta ez da zerrendarik aurkeztuko Alternatibaren presentzia errealik ez den tokian.

 

  1. Alternatibaren tokian tokiko estrategia indartzean jarriko dira indarrak hurrengo hilabeteetan.

Brian Currin> Bakea Euskal Herrian> Lander Arbelaitz (Argia)

Argia” Euskal Herrira bakea ekartzen laguntzen badut, nazioarteari diogun zorraren zati bat kitatuko dut”

“Arrazoi onak daude baikor izateko. Uste dut ezker abertzaleak heldutasunera pausoa eman duela. Badakite euren estrategia politiko berriak emaitzak eman ditzakeela. Sinesten dut bide horri eutsiko diotela eta ez dutela atzera egingo. Aurrera bultzatuko dute, ETAren buruzagitzak jarrera hori babestu arte”

 

Argazkia: Lander Arbelaitz

Gaindegiak 2009. txostena kaleratu du

Gaindegiak, Euskal Herriko Ekonomia eta Gizarte Garapenerako Behategiak 2009. urteko txostena kaleratu du. Lan horretan biltzen dira iazkoak gurean eman zituen adierazle nagusiak: lan mundua, enpresak, I+G… Garrantzi berezia eman diote Lapurdiko, Nafarroa Behereko eta Zuberoako egoerari –joan den astean aldizkari honek berak bazekarren horren berri–, baita EBko erregioei ere. Eta zifretatik harago, hainbat adituren analisiak ere bildu dituzte txosten honetan. Ez da urte erraza izan 2009a, Xabier Isasi Gaindegiako lehendakariak sarreran aitatu duenez: krisiaren astindua, Euskal Herriko Laborantza Ganberaren aurkako ekimen judiziala edo Rafa Diez sindikalistaren atxilotzea medio.

 

Behategiak kaleratutako txostena hurrengo webgunean ikusi daiteke: http://www.gaindegia.org/eu/gtxostena09

 

 

Aborto aske eta doakoa

Hautsak harrotu dituen Haurdunaldiaren Borondatezko Etete Legea gaur sartu da indarrean. Auzitegi Konstutzionalari egingo zaizkion alegazioek berriz ere zeresan handia sortuko dute komunikabideetan. Batzuek zein besteek lege hau abortuaren aldeko aldarrikapen feminista baten gauzatzea dela sinestarazi nahiko digute. Benetan gertatu dena berriz ere ezkutatu nahiko digute, hots, geure gorputzen eta bizitzen gaineko erababiak hartzeko eskubidean eta autonomian emakumeen errespetuak ez direla

Arrazoi honengatik, Altarnatibak Gizonak erdituko balira abortoa askea litzateke. Eskubideak ez dira negoziatu edo epeka eman behar. Aborto aske eta doakoa, orain! izeneko kanpaina berrriro abiaraziko du emakumeei gehien urratzen zaienetako eskubide baten alde, euren gorputzaren gaineko erabakiak hartu ahal izatea.

Alternatibak uste du abortoa delitutzat jotzea, emakumeen erabiki eskubidearen gaionean ezarri nahi den tutela eta osasun zerbitzu publikoan haurdunaldiak borondatez eteteko eskubidea bertan behera uztea indarkeria patriarkalaren tresna direla, eta halaxe salatu eta deitoratu behar direla.

Beraz, PSOEren aborto legearen aurrean aurka egotea besterik ez dugu, honako hiru arrazoi nagusiak direla tarteko: ez du emakumeen erabaki askatasuna onartzen, eta ondorioz euren sexu eta ugaltze eskubideen jabetza osoa galarazten die; sektore publikoaren baitan abortoa bermatuko duen neurri zehatz eta argirik ez du ezartzen; eta ez du abortoa kode penaletik at uzten. Esandakoaz gain, lege proposamen epel eta koldar hau estuki lotua zaie eliz hierarkiatik bideratzen diren kanpainei, biziaren aldeko izen okerrarekin ezagutzen ditugun –aukeratze eskubidearen aurkako taldeak izena hobe datorkie- kanpaina horiei, zeintzuek emakume guztien duintasunaren aurka egiten duten.

Ildo honetan, eskuinak eta sozial-liberalismoak bat egiten dute emakumeek ama noiz eta nola izateko duten eskubidea ukatzeko. Beharrezkoa da, beraz, emakumeen aurkako edozein bortxaren aurka gauden indar sozial eta politikoak gure iritzia plazaratzeko kalera atera gaitezen, mugimendu feministaren bidelagun izateko.

Gainera, eskubideen defentsa hau datu errealetan oinarritu nahi dugu, ez erabaki eskubidearen aurkako lobbyek eraman nahi gaituzteneko eztabaida horietan. Pasa den azaroaren 5an Osasun Zerbitzuak I2008ko VE (gazteleraz Bordondatezko Haurdunaldi Eteteak) direlakoen gaineko txostena aurkeztu zuen. Txosten honek datu garrantxitsu andana eskaintzen digu: 115.812 haurdunaldi etete egin dira; %98,01 klinika pribatuetan; %88,70 lehen haurdunaldiko 12 asteak pasa baino leghen eta amaren osasuna argudiatuta %96,96.

Hau da egungo IVEen errealitatea: Bata, Osasun Lege Organikoak arauturiko eman beharreko zerbitzuen zerrendan egon arren, aborto gehienak (%98,01) klinika pribatuetan egiten dira, eta autonomi erkidegoen artean desoreka handiak daude. Bigarrenik, haurdunaldi etete gehienak lehenengo 3 hilabeteetan ematen dira (borondatezko eteteen %88,70 haurdunaldiaren lehen 12 astetan) , eta honek ezbaian jartzen du epe gabeko araudiak sor lezakeen erakarpen-eragina. Hirugarrena, emakumeen eskubidearen gauzatzeak osasun eta epaitegi langileen menpe darrai, hauek baitira azken hitza dutenak. Laugarrena, egungo legediak, zeinak abortoa oraindik delitutzat duen, haurdunaldia eteten duten emakume zein langileei segurtasun eza ikaragarria dakarkie, Madrileko Erkidegoko Clínica Isadoran gertaturikoa ikusi besterik ez dago.

Urteak dira mugimendu feministak emakumeek euren gorputzaren, sexualitatearen eta amatasunaren jabe izateko eskubidea errespetatuko duen araudia eskatzen dutela. PSOEk, beraz, aukera paregabea zuen mugimenduaren eskari historikoei erantzun egokia emango zien lege zabala aurrera ateratzeko.

Baina nabarmenen geratu dira alferrik galdutako aukerak eta gauzatu gabeko eskubideak. Epe eta baldintza sistemak hor darrai, eta honen bitartez epaitegi eta osasun langileek, agiri eta komiteen bitartez, emakumeek haurdunaldia oztopatzeko eskubidea duten ala ez erabakitzen jarraituko dute. Emakumeen erabakiak beharrezko izaten jarraitzen du baina ez da irizpide bakarra; hala, abortoa baino lehen 3 hausnarketa egun pasa behar dira oraindik, haurdunaldia eteteko erabakia hartzen duten emakumeek aurrez pentsatu gabe egingo bailuten, hobe pentsatu beharreko auzia dela esan nahian. Gainera ez da bermatzen osasun publikoan abortoak egitea, ez baita zehazten nola emango zaion buelta sistema publikoan egiten den %1,9 horri. Ez du, halaber, arautzen osasun langileriaren kontzientzia eragozpenaren auzia, eta ondorioz haurdunaldia eteteko eskubidea ez da bermatua geratzen. Izan ere, osasun zentru batzuetan eragozpena indibiduala izatetik zentru osokoa izatera pasa da. Arrazoi ugari beraz, Lege Biltzarrarentzako Emakumeen Manifestuak bildu zituenak, lege proposamen hau emakumeen erabakitze eskubidearekin bat ez datorrela esateko.

Esangurastsua da, era berean, 16 eta 19 urte arteko emakumeen erabakitze eskubide autonomoan izan den atzerapausoa. Hemendik aurrera azken hitza izango duten gurasoek lagundurik joan beharko dute. Adostasunik ezean, emakumearen familia eta bizipenei arrotz zaien pertsona batek izango du emakumea erabakiak hartzeko autonomoa den ala ez erabakitzeko eskumena. Beste behin ere, geure gurasoenak barik, geureak besterik ez diren gorputzen eta bizitzen gaineko erabakitze eskubidea kanpotik tutelatzeko ahaleginak hor dirau.

Hau guztia dela eta, Alternatibatik egingo dugun kanpainak indarrean sartu den legearen aurkako gure jarrera argia erakutsiko du.Araudi berriak emakume guztien haurdunaldia eteteko eskubidea bermatu behar duelakoan gaude, emakumeen eskubideei loturiko kontua baita. Emakumearen beraren borondateak, beraz, nahikoa beharko luke izan erabakia hartzeko. Horregatik diogu, bada, eskubideek ez dutela eperik eta ez direla negoziatu behar.

Ez dira negoziatu behar auzia arazo moral eta bizitzaren eskubide gisan aurkeztu nahi duten horiekin. Ez dira negoziatu behar Eliza Katolikoarekin, zeinak oraindik ez duen ulertu erlijioa norberaren esparru pribatura mugaturiko kontua den ezta ideia eta sinismenen gainetik estatuak bere herritarrei eskubideen gauzatze osoa bermatu behar diela ere, baita emakumezko herritarrei, batzuek gogoko ez izan arren. Ez da negoziatu behar iritzi publikoa euren kanpainekin nahasten duten horiekin, ezta abortoa, informazioa eta proposamenak mahai gainean izanda, eztabaida dadin oztopatzen dutenekin ere. Izan ere, ziur gaudenez gizonezkoek, erditu beharko balute, eztabaida bestelakoa litzatekeela…kalera atera gara aborto aske eta doakoaren alde!

 

Euskal subiranotasunaren aldeko mugimenduaren ordezkaritza, Bartzelonako manifestaziora

Aurreko larunbateko prentsaurrean iragarri bezala, Alternatibak, Ezker Abertzaleak eta Eusko Alkartasunak manifestazio nazionalerako deia egin dugu. Zita hurrengo larunbatean izango da, uztailaren 10a, eta lema “Nazioa gara. Autodeterminazioa”.

Mobilizazioa deitu dugunok Auzitegi Konstituzionalak Catalunyako Estatutaren aurka egin duen epaiaren testuinguruan kokatzen dugu manifestazioa. Gure ustez, epaia Catalunyako herriaren subiranotasunaren kontrako eraso larria da eta Espainako Erresumaren gainetik bizirautea lortu duten herrien aspirazio nazionalei mugak jartzea du helburu. Dena den, Bartzelonako manifestazioak egingo duen aldarrikapenari babesa emateaz gain, hau da, Catalunyako gizartearen borondatea errespetatua izan dadin eskatzeaz gain, Donostiako manifestazioak nortasun propioa izan dezan nahi dugu. Horrela, euskal gizarteari Catalunyako biztanleriari babesa agertzeko aukera eskaintzeaz gain, bere helburu nazional propioak adierazteko bozgorailua emango diogu.

Auzitegi Konstituzionalaren erabakiak bi gauza argi utzi ditu: lehenik eta behin Catalunyako herriaren borondatea eta nortasunari inolako errespeturik ez diola, eta frankismoaren oinordeko zuzena den 78ko Konstituzioa herrien nahia giltzapetzen duela, estatutuek egoera hori makilatu ere egiten ez dutela.

Hamabost urte igaro dira dagoeneko ELA sindikatuak Gernikako Estatutua hilda zegoela esan zuenetik. Ordutik, autogobernuan aurrera pausuak emateko ahalegin guztiek Espainia bakarraren ideia gaindiezinarekin egin dute topo.

Euskal gizarteak duen burujabetza nahiak ez du lekurik Espainiako Konstituzioan. Eta, garrantzitsuagoa dena, Estatu espainiarrak ez du euskal gizarteak bere etorkizuna erabakitzeko duen eskubidea errespetatzeko inolako borondaterik.

Borondate falta hori dela eta Estatutaren helmuga Euskal Herrian sortu diren ekimen guztien berdina izan da. Prozesu luzea eta gero, ulergaiztasuna gailendu da. Aberri bakarra eta borondate bakarra baino aitortzen ez duen espainiar nazionalismoaren ulergaiztasuna.

Baina herritarren nahiari mugak jartzerik ez dago. Catalunyako herriak, euskal gizarteak bezala bere etorkizunaren jabe izateko borondate argia erakutsi du. Euskal Herriko eta Catalunyako gizarteek beren etorkizuna erabakitzeko duten eskubideari mugak jartzerik ez dago.

Espainiako nazionalismoa judizializatuak oztopatzen eta geldiarazten saiatuko da, bere demokrazia eza agerian uzten. Hala ere, libre eta demokratikoki adierazitako gizartearen nahiak berezkoa duen eskubidea errealitate bihurtzeko bideak aurkituko ditu.

Hiritarrek etorkizuna askatasunean erabakitzeko duten eskubidea da Catalunya eta Eskal Herriko gizartearen aldarrikapenaren oinarria. Herriaren borondateak ez digu beldurrik ematen. Izaera demokratikoa defendatu arren eza handiak erakusten dituzte pentsamendu bakarra inposatzen dutenek.

Horregatik deitu dugu Alternatibak, Ezker Abertzaleak eta Eusko Alkartasunak larunbateko manifestazioa. Auzitegiaren epaiari kritika egiteaz haratago, interes alderdikoiak baino haratago, Catalunyako gizarteari elkartasuna eta sostengua adierazteko biderik zuzenena Euskal Herritik ere herri bezala dagozkigun eskubideen aldarrikapena egitea dela uste dugulako.

Euskal gizarteak deialdiari erantzun egokia emango dio. Ziur gaude hala izango dela, alderdi bakoitzaren interesen gainetik dagoen aldarrikapena sostengatzeko aukera izan duen bakoitzean erantzun egokia eman duelako.

Subiranotasunaren aldeko mugimenduaren militantzia, Alternatiba, Ezker Abertzalea eta Eusko Alkartasunaren militantzia Donostian izango da larunbatean. Eta han egongo da ere Bartzelonara zilegiak baina beste esparru batekoak diren borrokak laguntzera joango diren beste agente bazuen militantzia ere. Izan ere, Bartzelonako manifestazio babestu eta Donostikora agertuko ez diren batzuk beren base sozialaren aurrean konprometitzeko beldur direla dirudi.

Horixe baita Alternatiba, Ezker Abertzalea eta Eusko Alkartasunarentzat larunbateko zita: konpromisoa. Guztion helburua da Euskal Herriak eta bere gizarteak duten burujabetza eskubidearen bidean aurrera pausuak ematea, eta hori bideratuko duen subiranotasunaren aldeko mugimendua martxan jartzeko konpromisoa dugu larunbateko zitaren oinarrian.

Bartzelonan milaka lagunek “Som una nació. Nosaltres decidim” pankarta duen lemaren atzean martxa batean parte hartuko duten egunean guk Donostiako kaleetan “Nazioa gara. Autodeterminazioa” pankartaren atzean manifestazioa egingo dugu.

Euskal gizartea eta agente sozial, sindikal eta politikoei manifestazioan parte hartzeko deia egiteaz gain, subiranotasunaren aldeko euskal mugimenduaren ordezkaritza Bartzelonan izango dela iragartzen dizuegu. Donostian manifestazioa deitzen dugun alderdion ordezkaritza izango da eta Catalunyako herriak bere subiranotasuna defendatzeko egiten ari den borrokan Euskal Herriaren laguntza duela adieraziko du Bartzelonako manifestazioan parte hartuta.

http://alternatiba.net/old-files/donostia.JPG

Nazioa gara. Autodeterminazioa.

Kataluniako herritarrek onarturiko Estatut-aren aurka Espainiako Auzitegi Konstituzionalak ebatzitako epaiak berriro ere agerian utzi du Espainiako Konstituzioa herrien eskubideen eta aspirazio demokratikoen ukazio tresna dela. Horren aurrean, Kataluniako herriak erabakitze eskubidea aldarrikatuko du uztailaren 10ean “Som una nació. Nosaltres decidim” lelopean manifestazioa burutuz.

Auzitegi Konstituzionala esparru juridiko eta politiko ukatzailearen tresna da. Herri borondatea giltzapetu nahi duen aparatu inposatzailea. Herritarren borondatea ezin da bahitu edo ezabatu gehiengoaren nahiarekiko arrotza den Konstituzio edo esparru juridikoaren eskutik.

Euskal Herria eta Catalunya erabakiak hartzeko subjektu propioa direla onartzeak eta eskubide ororen errespetuan oinarritutako esparru demokratikoak izan behar du kultura eta jarrera politiko guztien topalekua. Baina horren ordez, ukaziotik aitortzara pasatzeko jada sendotuta dauden baldintza sozio-politikoak neutralizatu nahi dira legediekin herritarren nahiak bortxatuz eta burujabetzaren aldeko ibilbide posiblerik ez dagoela irudikatuz.

Marko berria, Autodeterminazioa edo erabakitzeko eskubidea jasoko duena, ezinbestekoa da bere etorkizuna hautatu nahi duten herrientzat, bai Kataluniar Herrientzat, bai Euskal Herriarentzat. Horixe da Catalunya eta Euskal Herriko gizartearen gehiengoaren nahia eta horrela adierazi dute aukera izan duten guztietan. Duela gutxi Catalunyako hainbat udalerrietan egin diren independentziari buruzko kontsultak horren adierazle gertukoenak dira. Kataluniar herriak, euskal gizarteak bezala, erabakitze eskubidearen garatze efektiboaren aukera bide politiko, bakezale eta demokratikoak baino ez lagunduta egin nahi duela esan du.

Zentzu horretan, espainiar Estatuan ezinbestekoa da lurralde ereduan zein marko juridikoari dagokionean bigarren trantsizioa burutzea, hogeita hamar urte hauetako eredu asimilatzailea baztertu eta Kataluniar Herrien edota Euskal Herriaren izate nazionala eta dagokien erabakitze eskubidea aitortuko duen eredura pasatuz. Horretarako, bigarren transizioaz gain, Espainiar nazionalismoak garapen demokratikoaren ibilbidea egitea beharrezkoa da, gizartearen nahiak erantzuna izan dezan.

Bere burua zuzenbide estatu bezala izendatzen duen estatu batek ezin du onartu berau osatzen duten egiturek herritarrek erreferendum bitartez adierazitako borondatearen aurka azaltzea; alderantziz, herritarren borondatearen bermatzaile izan beharko lirateke.

Jendarteak soluzioak behar ditu, irtenbideak exijitzen ditu. Ukazioaren urteetako labirintotik atera nahi dugu, bai kataluniarrek, bai euskal herritarrok. Biak ala biak gure etorkizuna inolako eskusartzerik edota hipotekarik gabe erabaki nahi dugu. Bi nazioetako herritarrok demokrazian eta eskubideen aitortzan oinarritutako etorkizuna merezi dugu.

Europako ukatutako hainbat naziok beren burujabetza osoa dute helburu, eta bakoitzak bere identitate zeinu ororen osotasuna berreskuratzeari ekin dio: Eskoziak, Groenlandiak, Irlandak… Hori da jada Kataluniar Herrien eta Euskal Herriaren ibilbidea. Inguruko beste herri eta estatuetan naturaltasunez gertatzen ari dena guretzat ere nahi dugu eta Madrilek ezin izango du Europar Batasunaren bihotzean aitortzen diren eskubideak ukatzen jarraitu. Bide horretan gaude eta aurrera goaz, eta hurrengo topalekua Donostiako kaleak izango ditugu.

Katalanek bezala euskal herritarrok ere gure herri eskubideak ukatuak ditugula salatzeko eta gure herriak duen burujabetza beharra aldarrikatzeko, Eusko Alkartasuna-k, Ezker Abertzalea-k, Alternatiba-k eta Aralar-ek uztailaren 10erako “NAZIOA GARA. AUTODETERMINAZIOA” lelopean Donostian burutuko den manifestaldi nazionala deitzen dugu.

Herrialde Katalanetako zein Euskal Herriko jendarte zabalak beren etorkizuna libreki erabakitzeko zor zaien Autodeterminazio edo erabakitzeko eskubidea Estatu espainiarrari exijitzen dioten eguna bihurtuko da uztailaren 10a. Bi nazio oinarrizko eskubideen alde kalean, bi nazio ukazioaren zikloari amaiera emateko eta bakoitzaren aitortza Estatu espainiarrari exijitzen.

Bertan gauden alderdiok euskal herritar orori manifestaldian parte-hartzeko gonbidapena luzatzen diegu. Era berean, eragile sozial, sindikal zein politikoei deialdira atxikitzeko eta manifestazioan parte-hartzeko dei egiten diegu.

NAZIOA GARA.
AUTODETERMINAZIOA.
UZTAILAREN 10ean, DENOK DONOSTIARA!

http://www.youtube.com/watch?v=hP5m-wgeOQE

X