Alternatibak, Aralarrek, EAk eta ezker abertzaleak Proposamen Sozioekonomikoa aurkeztuko dute larunbatean Bilbon

Alternatibak, Aralarrek, Eusko Alkartasunak eta ezker abertzaleak larunbat honetan egingo dugu gure proposamen sozioekonomikoaren aurkezpen publikoa. Proposamen horretan jasotzen dira bizi dugun krisi ekonomiko, sozial eta baloreetako larritik irteteko gure irizpideak eta ideiak. Aurkezpen publikoa EHUren Bilboko Paraninfoan egingo da, eta bertan lau alderdietako ordezkariek parte hartuko dute.

Ezkerreko lau indar soberanistek uste dugu badela irtenbidea bizi dugun krisi egoeratik irteteko, baina irtenbide hori ez dela etorriko ezartzen ari diren austeritate neurriekin edo urteetan, borroka sozialaren bitartez, lortu diren eskubide sozial eta laboralen murrizketen bitartez. Horretarako, administrazio ezberdinek ezarri dituzten politika sozial eta ekonomikoen alternatiba izango den proposamena landu eta praktikan ipini beharra dagoela uste dute, eta horretara dator prestatu dugun Proposamen Sozioekonomikoa. Proposamen hori hainbat eragile sozial eta ekonomikorekin partekatzen ari gara, haien ekarpenak jasotzeko helburuarekin.

Bizkaian, Euskal Herriko beste herrialdeetan bezala, egoera ekonomiko eta soziala oso kezkagarria da, eta dramatikoa ere bai zenbait kasutan. Langabezia-tasa %15,2koa da, eta EAEko bataz bestekoaren gainetik dago (%12,1); Ezkerraldearen kasuan langabezia-tasa %20 ingurukoa da. Langabeen kopurua 90.000tik gorakoa da jada. Era berean, aurtengo urtearen lehen hiru hilabeteetan nabarmen egin du gora aurkeztutako lan erregulazioen espedienteen kopurua. Martxora bitartean, 329 ziren baimendutako espedienteak; horiek 4.602 langileri eragin diete. Eta CEBEK Bizkaiko patronalak aurreikusi di BPG %1,2 jaistea Bizkaian, eta horrek 9.400 lanpostu deuseztea eragingo du.

Langabezia kopuru horrek ekarri du Bizkaiko jendarteko txirotasun tasak inoizko handienak izatea. 38.000 pertsonatik gora dira oinarrizko errenta jasotzen dutenak eta 12.000tik gora etxebizitzarako osagarria jasotzen dutenak.

Arlo sozialean hain kezkarria den egoera honen aurrean, EAJren Bizkaiko Diputazioak, Madrilgo gobernuan PPk eta aurretik PSOEk zein Jaurlaritzan ezarritako neurrien bideari jarraituz, krisitik irteteko eta horren ondorioak leuntzeko inolaz ere baliagarriak izango ez diren politikak lehenetsi ditu. Horren lekuko da 2.436 familia geratu direla prestazio sozialak jaso gabe, beraien espedientea “galdu” egin zelako Bizkaiko Diputazioak kudeatzen dituen zerbitzu sozialak erabili ahal izateko tramitetan ari zirela. Bizirauteko eta hilabete amaierara iritsi ahal izateko foru zerbitzuak behar dituzten pertsonak artatzeko, bi hilabeteko itxaronaldia dago. Eta prestazio epeak ere galtzen dira, edozein dokumentu aurkeztu ahal izateko aldez aurretik hitzordua eskatu beharra dagoelako.

Beraz, egoera ekonomiko eta sozial oso kezkagarri baten aurrean gaude, eta Bizkaiko Diputazioa ez da ari modu eraginkorrean eta parametro sozialekin erantzuten. Politika ekonomiko eta sozial eraginkorrak ezarri ahal izateko oinarria den fiskalitatean, esaterako, EAJren Bizkaiko Diputazioak, PPren eta PSEren babesarekin, diru-sarrerak jasotzeko bere gaitasuna murriztu egin du apurka-apurka. 1997tik PFEZean egin dituzten aldeketekin, errentarik altuenek orain 15 urteko baino %11 gutxiago tributatzen dute.

Neurri horiek diru-sarreren gutxitzea eragin duten aren, Bizkaiko Diputazioak azpiegitura handiak eraikitzearen aldeko apustua egin du, Supersurra edo Bilboko Hegoaldeko Saihesbidea, esaterako. Horren ondorioz, nabarmen gutxitu dira politika sozialetan erabili ahal izan diren diru publikoak eta, gainera, Bizkaiko paisaia eta ingurumena hondatzea eragin dute.

Hala, Ezker Abertzaleak, Eusko Alkartasunak, Alternatibak eta Aralarrek burujabetza politiko eta ekonomikoan oinarritutako proposamen sozioekonomikoa aurkeztu dugu, bere baitan dauden neurri guztietan agerian uzten duena beste kudeaketa eredu bat posible dela. Burujabetza da egoera hau gainditzeko eta etorkizunera begira egongo den gizartea eraikitzeko gure tresna, indarrean dagoen eredu politikoa, instituzionala eta sozioekonomikoa aldatzeko gaitasuna eskaintzen duelako eta eraldaketa soziala erdiesteko eskaintzen duen aukerarengatik. Proposamen horiek hurrengo larunbatean, hilaren 26an, Bilboko EHUren Paraninfoan egingo dugun ekitaldi publikoan aurkeztuko ditugu.

Gasteizko Haur Eskolak: Gauez eta azpikeriaz

Oskar Rueda – Alternatibako kidea

Hala egin die eraso udal gobernuak Gasteizko haur eskolen funtzionamenduari. Egia esan, ez dakit gauez gauzatu ote den, baina azpikeriaz ziur baietz. Eta zergatik?

Haur eskolen ohiko funtzionamenduaren arabera, alor honetan lan egiten duten funtzionarioek azaldu didatenez, udaleko hezkuntza saileko arduradun Iturricha Jaunak zuzendutako lantaldeak, datorren 2012-2013 ikasturterako proposamen guztiak urtarrilaren amaieran bidali behar zituen, eta ez apirilaren hasieran, gertatu den bezala. Pentsa genezake asmo txarrik gabeko atzerapen soil bat izan dela, baina ezinezkoa dirudi, eskola honetako erabiltzaileentzat garrantzitsuak eta batez ere kaltegarriak eta baztertzaileak diren aldaketa batzuk egiteko, azken unera arte itxaron duela pentsatzean.

Ordutegiak aldatzea erabaki dute, sarrera atzeratuz eta irteera aurreratuz, familia askorentzat honek dakarren kaltea kontuan hartu gabe. Baina Iturricha Jaunaren kalkuluen arabera, familia gutxi batzuk dira eta ez dizkio pena merezi; edo bere hitzetan esanda: “ez dute errentagarritasun sozialik”. Zeharo desegokia den komentarioa gainetik irakurtzen dutenek, beharbada ez dira konturatuko benetan zertaz ari den, hau da, ordutegi hau ezinbestekotzat duten familiek, euren beharrengatik eta ez apetak eman dielako, euren seme-alabak ordutegi horretan izena emanda dituztenak, berarentzat hutsaren hurrengoa direla. Gizon honentzat ez dira sozialki errentagarriak baina nik politikoki ezinbestekoak ez direnaren itxura hartzen diot.

Gainontzeko haur eskolak, partzuergoarenak direnak, ordutegi hau eskaintzen jarraituko dute eta familia hauetako askok udal eskola batean duten plaza bati uko egin behar izango diote, beste zentro batean nekez leku bat lortzen saiatzeko, dagoeneko matrikulazio epea itxita dagoelako. Beharbada horrela lortuko dute politikari askok lau haizetara esaten dutena eta gero betetzen ez dutena: Familia eta lanaren arteko kontziliazioa.    

Argi utzi behar da gobernu taldeak prozedurari jaramonik egin ez diola, ordutegien aldaketak osoko bilkurari dagozkiolako eta ez gobernu taldeari. Honek aldaketak egin ditzake soilik aldi baterako beharrizan zehatzengatik, inoiz ez behin betikoak. Honi gehitzen badiogu Iturricha Jaunaren neurri honi esker, zerbitzu hau eskaintzen duten aldi bateko langileen soldatak aurreztuko dituztela, dudarik gabe ondorioztatu dezakegu errentagarritasun sozial delako hori dirua besterik ez dela. Udalak ziurtatu duen bezala, “aldi bateko langile horiek ez dute euren lana galtzen”, eta egia da, baina ez dira euren kontratuak berrituko. Bitxia da hirian langabezia igoaraziko dutela ezeztatzea, horixe bera denean egiten ari direna, aldi batekoak ere langileak direlako, langile finkoen eskubide eta betebehar berdinekin. 

Maroto Jaunak kargua hartu zuenean, lana lehentasun izango zuela esan zuen, baina: Zertaz ari zen, lana sortzeaz edo suntsitzeaz?

Azken ohar bat. 2 urteko geletan izena ematen duten ikasleen gurasoek 51 euro ordaindu beharko dute, gainontzeko ikastetxeak doakoak izaten jarraituko dutela. Orain arte %100a bekadunak izatetik %60a izatera pasako dira. Bai, garai gogorrak dira eta inork pentsatuko du neurriok beharrezkoak direla, baina… Zer irabazten du udalak honekin? 165.000 euro. Familia askori ordainaraziko dioten kopurua da, bestela ere aurreztu daitekeena, esate baterako, nahiera aukeratutako udal aholkulari eta agentzia publikoen zuzendari batzuen soldata erraldoiak eta gehiegizko ekitaldi desfasatuak  murriztuz edota udal bulego berrien eraikinaren materialen bat aldatuta.

Badirudi Udala zuzentzen dutenek, kudeatzen dituzten bost udal haur eskolak ondotik kendu nahi dituztela. Hiri honetan asko estimatzen dugun ondasun bat da, eskaintzen duen zerbitzu onarengatik eta gizarte zein hizkuntza zerbitzuen buruan jartzen gaituelako. Lehen harro sentiarazten gintuen hori, aurki ez dugu gehiago izango, baldin eta ez badiegu sinestarazten ongizate politiketan ezin dugula murrizketarik egin, ez orain ezta inoiz ere, lanaren, familien eta hiriaren alde.

D3M eta Askatasunako auzipetuak aske geratzea exigitu dute Alternatibak eta koalizio kideek

Eusko Alkartasuna, Alternatiba, Aralar eta Ezker Abertzaleak gure iritzia plazaratu nahi dugu, gaur Entzutegi Nazional espainiarrean bukatuko den D3M eta Askatasunaren aurkako epaiketaren harira.

– Epaiketa hasi baino lehen esaten genuena berretsi egin da: euskal jendarteari hauteskundeetarako eskaintza bat egitea delitutzat hartuta epaiketa goitik behera politikoa izan da 13 herritar horien kontra egin dena.  Berriro ere Espainiako Auzitegi Nazionalak frogarik gabeko eta, are larriagoa dena, benetako deliturik gabeko epaiketa bat burutu du, lan politikoa egitea eta sufragio askerako eskubidea bera zigorbidean jarrita. Eskubide demokratikoen ikuspuntutik urraketa oso larriaren aurrean gaude beste behin ere.

–  Epaiketa hau ilegalizazio politiken luzapena da, argi eta garbi. Euskal herritarren gehiengo zabal batek behin betiko gainditu nahi duen legez kanporatzeen politikaren eszenifikazio berri bat. Aro politiko berrian guztiz ulertezina gertatzen da euskal jendartearentzako eta nazioarteko komunitatearentzako Espainiako estatuak era honetako salbuespenezko epaiketekin jarraitzea.

– Zentzu horretan, justizia egingo bada, absoluzioa izango da epai posible bakarra: 13 auzipetuak aske geratzea eta ilegalizazio politikoen makinaria judiziala behin betiko gelditzea eskatzen dugu.

– Azken epaiketa politikoa izatea eskatu izan dute 13 auzipetuek beraiek. Horrela eskatzen dugu guk ere, lehenengo eta bat eskubide zibil eta politiko guztien errespetuaren izenean. Eta horrekin batera, konponbide demokratikorako ezinbesteko urratsa delako salbuespenezko politika guztiak bukatzea, tartean epaiketa politikoak. Jarduera politikoa ez dadila beste inoiz ere zigorraren bankilloan eseri.

– Euskal Herrian gehiengo sozial eta politikoak argi eskatzen dio estatuari gatazka politikoaren konponbiderako aukera historikoaren aurrean jarrera eraikitzailea har dezan. Horrela eskatzen ari da nazioarteko komunitatea ere behin eta berriro. Epaiketa eta zigor politikoak eta salbuespenezko politikak indargabetzeko ordua da. Elkarrizketa eta konponbide garaia da.

Homofobiaren eta transfobiaren irakurketa transfeministarantz (Laura Gomez)

Laura Gomez – Gipuzkoako Foru Aldundiko Berdintasuneko zuzendari nagusia

Homofobiaren eta transfobiaren aurkako nazioarteko eguna da gaur, eta Gipuzkoako Foru Aldundiko Berdintasun Zuzendaritzatik gure babesa eman nahi diegu kausaren alde protesta egitera irteten diren kolektiboei, beraien aldarrikapenei eta eguneroko lanari. Gainera, gaurko eguneko jardueretan eta aldarrikapenetan parte hartzeko gonbita egiten diegu herritar guztiei. Baina gai honen inguruan egiten dugun irakurketa konpartitu eta horren inguruko hausnarketa sustatu nahi dugu baita ere.

Zenbait sektore feministak kritikatu egin dituzte gay, lesbiana, transexual eta bisexualen inguruko hainbat ildo politiko, lesbianak ikusezin egin dituztelako askotan, eta gizonezko homosexualei lehentasuna eman dietelako erabakiak hartzerakoan. Adibidez, gaurko egunean, nazioarteko egun honetan, lesbofobia hitza ez da agertu ere egiten, lesbianak ikusgai egiteko ariketa eta ekintza positibo gisa.

Normalizazio eta gizarteratze politikak ere oso kritikatuak izan dira, politika horiek egungo sistemara moldatzea suposatzen baitute, sistema bera moldatu beharrean. Politika asimilazionisten eta asistentzialisten abiapuntua da gorputz anomalo, doilor eta gaixo baten aurrean gaudela, eta gorputz hori normalizatu egin behar dela, sendatu, onartu. Horren adibide da transexualitatea; gaur egun nortasun nahasmendutzat hartzen da, genero disforia gisa definitzen da, eta horrela inskribatuta dago psikiatriako nazioarteko eskuliburuetan (DSM-CIE). Hortaz, pertsona horiei buruko gaixotasuna diagnostikatu behar zaie transformazioarekin hasi ahal izateko.

Normaltasuna eta normatibizazioa are arriskutsuagoak izan daitezke. Hori da haur intersexualen kasua. Haur hauek, jaiotzean, genital anbiguoak dituzte, biologikoki erabat funtzionalak, baina estetikoki anbiguoak. Ezin konta ahala ebakuntza egiten zaizkie, gaixo kroniko bilakatzen ditugu, gorputz, sexu eta genero idealarekin bat etortzeko.

Uste dugu ezinbestekoa dela egungo sexu eta genero sistemak eragiten duen mina eta indarkeria ikusaraztea: haur jaioberriak neskak edo mutilak diren sailkatu behar hori gorputza genero nortasunei, orientazio sexual zurrunei eta aurretik definituta dauden genero rol eta estereotipoei lotu beharra. Generoa aukeratzeko nahiz indibidualki eta kolektiboki eraikitzeko askatasun osoaz gozatu beharko genuke. Ez zaizkigu interesatzen hegemonia sexistatik abiatuta definitutako generoak: urdina eta arrosa, gizon aktiboa eta emakume pasiboa, gizon indartsua eta emakume ahula, gizon erasotzailea eta emakume biktima… Gure gizarteak berriro pentsatu behar ditu generoak, jabetu behar da funtsezkoa dela erreprodukzio sozialari esparru zabalago batetik heltzea, ez eredu heterosexualetik bakarrik.

Hortaz, nola borrokatu daiteke lesbofobiaren, transfobiaren eta homofobiaren aurka begirada transfeminista batetatik abiatuta Gipuzkoako Foru Aldundiko Berdintasun Zuzendaritzatik egiten diren politiketan? Generoaren zeharkako irakurketa landuz, horrek inplikatzen baitu gorputzek jasaten dituzten diskriminazio horiek guztiak irakurtzea, bereziki generoarekin, sexuarekin eta gorputzarekin lotutakoak. Eta irakurketa hori lan arlo guztietara aplikatuz, ahaztu gabe kontuan hartu behar dela zenbait kolektiboren berariazko zaurgarritasuna; trans kolektiboarena, adibidez.

Horrela, indarkeria matxistaz hitz egiten dugunean, adibidez, ez dugu hitz egiten bikote heterosexual baten harreman esparruan izaten den indarkeriaz bakarrik. Indarkeria matxistatzat baititugu lesbiana, trans, homosexual, queer eta bisexualen aurkako erasoak ere. Are gehiago, uste dugu gorputzek genero nortasunen eta praktika sexualen inguruko arauak hausteagatik jasaten duten indarkeria matxista estrukturala eta kulturala dela.

Horregatik, trans pertsonak beren prozesuan patologizatzea eta tutoretzapean hartzea saihestuko duten neurriak bultzatu nahi ditugu. Egungo genero arau tiranikoak alde batera utzita, genero estereotipoak zalantzan jarrita, eta izateko, maitatzeko nahiz existitzeko modu berriak proposatuko dituen jabekuntzatik abiatuta lan egin eta sentsibilizatu behar dugu.

Uste dugu, gainera, erro beretik datozela emakumeen kontrako indarkeria eta trans, lesbiana edo homosexualen kontrako diskriminazioa; oinarri bera dutela, alegia. Horregatik, pentsatu behar dugu transfobiaren, lesbofobiaren edo homofobiaren gaia ez dela kolektibo gutxi batzuen gauza, edo pertsona gutxi batzuen gauza, herritar guztien genero nortasunaren kudeaketa librearekin eta sexu praktikarako askatasunarekin zerikusia duen zerbait baizik.

Alternatibak, Ezker Abertzaleak, EAk eta Aralarrek euskal banka publikoaren alde egin dute PP-PNVk ez bezala

Planetaren mugei eta bizitzaren jasangarritasunari muzin eginez, produktibismo hutsean oinarritzen den sistema ekonomikoak sortu duen krisi sistemikoaren aurrean gaude. Hazkunde finantzari espekulatiboan oinarri duen krisia da bizi duguna, kapitalaren mesede hutsean, gure bizitza zapaltzeko gai dena. Egoera honen aurrean, Alternatibak, Aralarrek, Eusko Alkartasunak eta Ezker Abertzaleak egungo sistema ekonomikoa, merkatua eta sistema finantzaria errotik aldatuko duen alternatiba martxan jartzeko apustu sendoa egiten dugu.

Gaurko agerraldi honen helburu nagusia zera da: euskal banka publiko eta solidarioa sortzearen beharra mahai gainean jartzea. Euskal herritarron interes eta beharrei erantzungo dien banka publikoa. Etekinen pribatizazioa eta galeren sozializazioa helburu duen egungo ereduaren antipodetan egongo den banka publiko eta solidarioa.

Azken urteotan banka sistemarekin gertatzen ari dena erabateko esperpentoa da. Baina herritarron eskubide sozialak arriskuan jarri eta banka beren onura propioan kudeatu dutenei dagozkien erantzukizunak eskatzeari uko egin diete gobernuek. Maila guztietako erantzukizunak eskatu beharrean, baita penalak ere, PPren gobernuak, PSOEk markatu zuen ildoari jarraituz, pairatzen ari garen krisia sorrarazi duten pertsona eta instituzioei laguntza ematera erabaki dute. Irtenbidearen izenean, banka diru publikoz hornitzen dute, sistema publikoa ahulduz, instituzioak bankuen menpe utziz eta ongizate estatua hiletsiz.

Raxoiren gobernuak inposatutako azken erreformei begiratzea baino ez dago; azkena, Bankiaren nazionalizazioa. Alderdi Popularraren kontrolpean zeuden Caja Madrid eta Bancajaren fusioa, Bankia sortu zuena, diru publikoa erabiliz “onbideratu” behar izan da orain, jendarte ekintza desagerrarazten den bitartean, eta herritarrei maila guztietako murrizketak inposatzen zaizkion bitartean, urteetako borroka sozialaren bidez lortutako eskubide sozial, laboral eta babesekoak amildegi ertzean utziz.

Hemen, Euskal Herrian, gauzek batzuk nahi duten moduan jarraitzen badute, gauza bertsua gerta daiteke Kutxabankekin. Hortxe dugu Catalunya Banc-en gainean egindako eskaintza, zeinak Kutxabanken etorkizuna eta, ondorioz, jendarte ekintza arriskuan jartzen dituen; eta, horretaz gain, Kutxabankek lortu behar dituen helburuetatik gero eta gehiago aldentzen duena. Zeintzuk izan beharko lirateke helburu horiek? Euskal Herriarentzako sistema finantzari publikoa defendatuz, bere errekurtsoak honakoetara bideratzea: krisia gainditzera, kalitatezko enplegua sortzera, enpresa txiki eta ertainei laguntzea eta, bereziki, herritar ororen behar eta interesei erantzutea.

Hemen ordezkatuta gauden lau indar politikook oso garrantzitsutzat jotzen dugu Kutxabankek Araba, Bizkaia eta Gipuzkoako aurrezpenen bidez lortutako 75.729 miloi eurotako aktiboa izatea. Gure aldetik, eskuineko alderdiek bultzatzen ari diren politika finantzariaren alternatiba gisa, helburua zera da: aktibo horiek euskal jendartearen gehiengoaren ekonomiaren mesedetan erabiltzea, eta ez kapitalaren mozkinak areagotuko dituen espekulazioan. Horretarako, fusio espantsionistak alde batera utzita, ekonomia eta behar sozialen aldeko apustua egin behar da.

Ezinbestekoa da Kutxabank ez pribatizatzea eta, etengabeko hazkunde espekulatiboa alboratuz, izan behar duenaren gisara funtzionatzea: herritarron eta planifikazio sozial eta ekonomikoaren zerbitzuaren mesedetan egongo den banku publiko gisa. Zentzu horretan, Banca Cívicarekin gertatutakoa oso argigarria da, hasierako fusioak, ondoko pribatizazioak eta egungo Caixaren esleipen prozesuak, Caja Navarrak noizbait izan zituen helburu sozial eta publikoen bukaera ekarri baitute.

Eredu aldaketa premiazkoa da. Baita banaka sistemarako ere. Merkatua herritarren zerbitzura egongo den eredua behar dugu, eta ez alderantziz. Kontrol publikoa izango duen eredua, beharrezkoak direnean, erantzukizunak eskatuko dituena. Eusko Legebiltzarreko Kutxen Legeak argi uzten dutenez, ez PSOEk, ez PPk ezta PNVk ere burutan ez daukaten ereduaz ari gara.

Kutxen Legeari dagokionez, atzo bertan egin zen publiko Alderdi Popular eta PNVren artean lortutako akordioa. Abenduan Bildu Kutxabankeko Administrazio Kontseilutik kanpo uztea adostu zuten. Orain, Euskal Herriko eremu honetako eskuinak, kontseilu horretako kontrola euren eskutan egotea bermatuko duen akordioa adostu du, errealitate instituzional berria islatuko zukeen ordezkaritza proportzionala kontzienteki alboratuz.

Kutxabank banku bat da, baina bertoko akzio guztiak hiru kutxen eskuetan dauden neurrian, banku publiko bati buruz ari gara, eta, horrenbestez, ordezkaritza politiko eta sozial proportzionala eta demokratikoa izan beharko luke. Baina Kutxen Lege honetan ez da horrelakorik emango, legearen terminoak adostu dituzten PNVk eta PPk herri honen interesetatik oso urruti dauden helburu espekulatibo eta espantsionistak baino ez dituztelako.
Kutxen Legearen inguruan, zera azpimarratu nahiko genuke: bai PSEk aurkeztutako zirriborroak, eta baita PP-PNV akordioak ere, udalen parte-hartzea izugarri murrizten duela. Urtebetetik hona, Bilduk eta Aralarrek gobernatutako udal ordezkaritza garrantzitsua osatu da. Orain, dagokiena baino botere kuota handiagoren bila, ordezkaritza hori desagerrarazi nahi dute gainontzeko alderdiek. PSEren proposamenean eta PNV-PPk adostutako akordioak udalen parte hartzea %30etik 17ra murrizten du. Udala da herritarrok gehien baloratzen dugun instituzioa, jendearengandik hurbilen dagoena, etxe kaleratzeen edota jendarte-ekintzaren beharren arazoak hurbilenetik ezagutzen duena. Baina, ikusten denez, hori, batzuei, bost axola.

Esandako guztia dela eta, indar politiko guztiei eta, bereziki, PP eta PNVri dei egiten diegu, Kutxabankeko Administrazio Kontseiluan indar politiko guztien ordezkaritza berma dadin, Kutxen Legearen gainean indar guztien arteko akordioa bila dezagun eta, pairatzen ari garen krisi larriaren aurrean, Kutxabankek bete behar duen paperaren gaineko eztabaida ireki dadin.

Proposamen ekonomikoak jendaurrean konparatzeko deia egin diote EAJri Alternatibak, EAk, Aralarrek eta Ezker Abertzaleak

Eusko Alkartasunak, Ezker Abertzaleak, Alternatibak eta Aralarrek krisiaren aitzakian Madrildik indarrean ipini diren politika neoliberalak salatu ditugu eta horien aurkako mobilizazioetan parte hartu dugu; izan ere, herritarren eta langileen eskubide sozialetan atzerapausoa ekarri dute eta zerbitzu publikoen desegitea eragin dute.

Era horretara, martxoaren 29ko greba orokorrarekin bat egin genuen, egoerak planto egitea eskatzen zuelako, eta euskal jendartearen erantzuna eredugarria izan zen. Euskal Herria ez zen eskuak gurutzatuta geratu hartzen ari diren neurrien eta ezartzen ari diren murrizketen aurrean, euskal sozietateak ez duelako bat egiten PP Moncloatik garatzen ari den eredu sozioekonomikoarekin eta, neurri berean, ez duelako bat egiten PSOEk eta EAJk, agintzen duten erakundeetan, ezartzen duten ereduarekin, oro har, PPk Madrildik ezartzen duenaren berdina delako.

Egoera horren aurrean, beharrezkoa da jendarteari krisi ekonomiko, finantziero, sozial eta ekologikoari alternatiba eskaintzea, eta herritarrei erakustea egoera honek baduela irtenbidea.

Hala, Ezker Abertzaleak, Eusko Alkartasunak, Alternatibak eta Aralarrek burujabetza politiko eta ekonomikoan oinarritutako proposamen sozioekonomikoa aurkeztu dugu, bere baitan dauden neurri guztietan agerian uzten duena beste kudeaketa eredu bat posible dela. Burujabetza da egoera hau gainditzeko eta etorkizunera begira egongo den gizartea eraikitzeko gure tresna, indarrean dagoen eredu politikoa, instituzionala eta sozioekonomikoa aldatzeko gaitasuna eskaintzen duelako eta eraldaketa soziala erdiesteko eskaintzen duen aukerarengatik.

Alderdi Popularra Madrildik ezartzen ari den ereduaren alternatiba dena eskaintzen ari gara. Izan ere, PP egiten ari den politika ultraliberala eskubide sozialak eta herritarren ongizatea deusezten ari da. Rajoy, Merkelen ikasle fina den heinean, murrizketa eta pribatizazio politika indarrean jartzen ari da, eta horrek langabezia handiagoa izatea eta murgilduta gauden zuloan oraindik eta gehiago sartzea eragiten du. Agerian geratu da hori Europa osoan, eta nazioarteko erakundeek ere ohartarazi dute zerbitzuak eta eskubideak murriztea dela egiten ari den gauza bakarra. Osasun eta hezkuntza publikoan ezarri dituen murrizketak eta, aldi berean, banketxe pribatuei laguntza finantzieroa eskaini izanak erakutsi digute zeintzuk diren bere lehentasunak: kapitalari mesede egin eta herritarrak zigortzea.

PSOEk ere ezin du esan berea eredu ezberdina denik. Gauden egoeran egonda, garrantzitsuena ez da Hego Euskal Herriko langabezia tasa Espainiakoa baino txikiagoa izatea; kapitalismo suntsitzaile batera lotzen gaituen krisi sistemikoa gainditzea da orain inportanteena. Sozialisten errezetak ere murrizketak jasotzen ditu, eta arlo publikoan egindako zenbait murrizketatan aintzindariak ere izan dira; eta zer esan aberastastasuna eta enplegua sortzeko beren apustuarengatik. Hortxe dugu “fracking”-aren alde Araban egin duten apustua, hain zuzen, krisi sistemikoaren baitan dagoen ingurumen krisian erasaten duena.

Euskal Herrian eskuinaren eskutik agintean den PSOE —Nafarroan UPN babestuz ari da, eta EAEn PPren botoei esker heldu zen Lehendakaritzara— eredu beraren bigarren hanka da. Eta hirugarren hanka EAJ da: bi alderdiekin agintean egon da eta, orain, EAE Sabin Etxeatik gidatzen duela esaten hiru urte eman ondoren, bere proposamen sozionomikoa aurkeztu du, hain justu, ezkerreko indar subiranistok gure proposamena aurkeztu dugun aste berean.

Edukiak aztertuta, proposamen horrek ez du inor harritu, orain arte indarrean egon denaren segida baino ez delako. Gainera, beraien eredua inorekin erkatzeko edo konfrontatzeko asmorik ez dutela ohartarazi dute.

Gaur hemen gaudenok gure proposamena konfrontatzeko asmoa dugu. Izan ere, horixe da bere sortzeko helburua: jendarteak eta eragile sozialek gure proposamena ezagutzea, beren ekarpenak egin ditzatela, aberastu dezatela, bere egin dezatela. Ziur gaude gure proposamenak izango duen sozializazio prozesuaren ondoren, oraindik eta dokumentu hobea izango dugula, osoagoa eta euskal herritarren beharretara oraindik eta hobeto egokituko dena.

Bi proposamenak, gizarteari aurkeztu zaizkion bi ereduak, konfrontatzeko dei zuzen eta argia egiten diogu EAJri. Ezker soberanistarena alde batetik eta EAJrena, PPrena eta PSOErena beste aldetik. Bi proposamenak aurrez aurre jarri nahi ditugu, EAJk aukeratzen duen eredu eta formatoan, nahi dutenean, eta ahalik eta azkarren.

Jendarteak jakin egin behar du zeintzuk diren mahai gainean dauden proposamenak, zeintzuk diren aukeran dituen herri eta jendarte ereduak.

Alternatibak dio Gorenaren epaiak Espainiak duen “izaera demokratiko eskasa agerian” utzi duela

Alderdi ezkertiarreko bozeramaileak, era berean, salatu egin du “indarkeria guztien amaiera lortu asmo zuen estrategia martxan jarri izan duten bost lagun kartzelan mantentzearen bidegabekeria”. Azaldu duenez, auzipetuek egiten zutena “haien kabuz egiten zuten eta ez, inondik inora, ETAren aginduetara”.

Alternatibako bozeramaile Oskar Matutek, “oso ezkor” hartu du Espainiako Auzitegi Gorenak gaur jakinarazi duen erabakia Bateragune deritzon epaiketaren harira, Arnaldo Otegi, Rafa Diez, Sonia Jacinto, Arkaitz Rodriguez eta Miren Zabaletari jarritako zigorrak mantentzen dituelako, pixka bat jaitsi arren. Matuterentzat, epaiak Espainiak duen “izaera demokratiko eskasa agerian utzi eta Euskal Herriarekin lotutako edozein erabaki judizialak inolako funtsik ez duela egiaztatu du”.

Alderdi ezkertiarreko bozeramaileak, era berean, salatu egin du “indarkeria guztien amaiera lortu asmo zuen estrategia martxan jarri izan duten bost lagun kartzelan mantentzearen bidegabekeria”. Azaldu duenez, auzipetuek egiten zutena “haien kabuz egiten zuten eta ez, inondik inora, ETAren aginduetara”.

Euskal herritarren gehiengoak epaia “errefusatu eta salatu egiten duela” ziurtatu du Matutek eta, horrexegatik, “Euskal Herriko kaleetan erantzuna izango duela” aurreratu du. Azkenik, erabaki honek “inoiz baino indar handiagoarekin, aspalditik darabilgun lan ildoarekin aurrera jarraitzera eraman behar gaitu, indarkeriarik gabeko eta garaile zein garaiturik izango ez duen bakea eta konponbide demokratikoa eraikitzeko”.

Oskar Matuteren adierazpenak entzun (gazteleraz)

Proposamen Sozioekonomikoaren Iruñeako aurkezpena

Maiatzaren 1ean sarean publiko egin genuen proposamen sozioekonomikoa jendartean ahalik eta gehien zabaltzea da gure nahia. Horretarako, besteak beste, aurkezpen ekitaldia burutu genuen maiatzaren 6an Iruñeko Labrit pilotalekuan.

Nafarroan egin dugu proposamen sozioekonomikoaren jendaurreko lehen aurkezpena; Nafarroan, eta Nafarroatik. Izan ere, bizi dugun krisi sistematiko eta bortitz honek gogor jo du herriadea Barcina eta Jimenezen eskutik.

Krisi egoera larri honek jadanik kaltetuak diren sektoreei eragiten die gehien: emakumeak, etorkinak, pentsionistak eta gazteak. Azken hauek dira beren etorkizuna beltzen ikusten dutenak, baina horren aurrean mobilizatzeko determinazio argia erakutsi dute, martxoaren 29ko greba orokorrean ikusi ahal izan zen bezala.

Esan bezala, mobilizazio ugari burutu ditugu jada egoera hau salatzeko; otsailaren 11ko manifestazioak eta martxoak 29ko greba orokor arrakastatsua dira horren adibide, besteak beste.

Kapitalismoari erantzuna eman diogu kalea, bai; baina hori baino askoz gehiago ere egin dugu: sistema honek alternatiba baduela erakutsi dugu. Ezker Abertzaleak, Eusko Alkartasunak, Aralarrek eta Alternatibak proposamen sozioekonomikoa garatu dugu elkarlanean; kapitalismo basatiaren irtenbide izan nahi duen proposamen irekia.

Proposamen honek zeri erantzuten dion argi dago beraz. Baina, zer da proposatzen duguna? Hona hemen Oskar Matute Alternatibako ordezkariaren azalpena. Eta horren ondoren, Esne Beltza taldeko Solano eta DZren eskutik, musika pixka bat.

Burujabetza du oinarri proposamenak. Burujabetza, ordea, ez da soilik abertzaletasunaren bandera, justizia sozialaren bandera ere bada. Burujabetzak gauza asko esan nahi ditu: aberastasunaren banaketa, fiskalitatea eta gizarte segurantza antolatzeko beste modu bat, beste industria eredu bat, elikadura burujabetza, sektore publiko sendo bat…

Irtenbidea badago!

http://www.youtube.com/watch?v=se7WLUhNa9Y

Aresen dimisioa eta eredu polizialaren gaineko eztabaida eskatu dute Alternatibak, EAk, Aralarrek eta Ezker Abertzaleak

Eusko Alkartasunak, Alternatibak, Aralarrek eta Ezker Abertzaleak, Ertzaintzaren pilotakada baten ondorioz Iñigo Cabacas gaztea hil eta hilabetera, Eusko Jaurlaritzako Herrizaingo Sailburu Rodolfo Aresek, apirilaren 5ean gertatutakoa oraindik ez duela argitu adierazi nahi dugu. Gertatutakoaren erantzukizun politikoa benetan onartu duela iradoki dezakeen neurri edo keinurik ez dela egon salatu behar dugu ere.

Deitoragarria deritzogu Polizia Autonomikoaren egungo ereduaren inguruan hausnarketa iragarriko zuela esan ondoren, adierazpenok hitz soiletan gelditzeari. Iñigoren heriotzaren harira sortutako ezinegon sozialari begira baino ez zituela egin argi gelditu da.

Hala frogatu zuen Aresek Xuben Nafarrete larri zauritu zuen karga azaltzeko agerraldian, aurretik gainditutzat jo zuen polizia eredu baten apologia besterik ez baitzuen egin. Iñigo Cabacasen oroimenak, haren senide eta lagunek, Bilboko hiritarrek eta, oro har, euskal gizarteak jarrera arduratsuagoa merezi dute Herrizaingo Sailaren arduradunaren partetik.

Aresek bere aginduetara dauden polizien jokabidea justifikatu nahi izan du bi kasuetan, Xuban zein Iñigorekin, batean zein bestean eginiko kargak Herrizaingo Sailak erabilitako argudioak deuseztatzeko froga eta lekukoen testigantzak egon narren. Ezin ahaztu, gainera, kargak Europako Batasunak ez egokitzat jotzen duen materialak erabilita egin zirela, ondorio lazgarriak eragin ditzaketelako.

Milaka herritar izan dira gehiegikeria nagusi izan duten jokabideen lekuko eta horien ondorioen berri izan dutenak. Hala ere, Talde Mugikorra indartzeko Aresek iragarritako asmoak, konponbideak eskaini beharrean, egungo polizia ereduan sakondu egiten du, protesta soziala delitu bilakatu eta zapaltzea bilatzen duena.

Eusko Jaurlaritzak erantzukizunak estali eta euskal gizartean egiteke dagoen eztabaida ekidin nahi izan du, etorkizunera begira beharrezkoa dugun polizia ereduaren inguruko eztabaida, hain zuzen; zeregin nagusia herritarren segurtasuna bermatzea izango duena, era guztietako indarkeria eta zapalkuntza alboratuta.

Horregatik berretsi egiten dugu polizia ereduaren inguruko eztabaida sozial eta politikoa abiatzeko exijentzia; Euskal Herriak egun bizi duen garai berriari egokitutako eta polizia zapaltzailearen egungo eredua gainditu behar duen Ertzaintza beharrezkoa delako.

Azkenik, Eusko Alkartasunak, Alternatibak, Aralarrek eta Ezker Abertzaleak arduradun politikoei dei egiten diegu, herritarren gehiengoak eskatzen duenari men egin diezaioten. Hori dela eta, berriz ere exijitzen dugu Aresen dimisioa edo kargutik ken dezatela.

Alternatibak oso positibotzat jo du Nazioarteko Egiaztatze Batzordeak bildutako informazioa

Alternatibako bozeramaile Oskar Matutek, “oso positibotzat” jo ditu Nazioarteko Egiaztatze Batzordeak bildutako informazioak egunotan Euskal Herriko eragile sozial eta politiko desberdinekin, Alternatibarekin besteak beste, NEBek asteon eginiko bileretan parte hartu ostean. Alderdi ezkertiarrarentzat “agerian gelditu da ETAk urrian iragarritako erabakiarekiko konpromisoa eta errespetua, euskal gizartearen gehiengoak eskatzen zuenari kasu egin eta jarduera armatua behin betiko lagatzeko emandako hitzari eutsi diolako”.

Matutek, bestalde, eragile guztiek egin beharreko “ezinbesteko urratsak” nabarmendu ditu, “ETAren eteteak erakundearen betirako amaiera ekar dezala eta Euskal Herrian bake bideak eta konponbide demokratikorako prozesuak ireki daitezen”. Ildo beretik, Espainiako Erresumako gobernuak “konponbiderik ez emateaz gain, eskubide zibil, sozial eta politikoak ukatzeko jarrera darabil, zabalik dauden epaiketek egiaztatzen dutenez”, Bateragune, D3M eta Askatasuna auziak gogoratuta.

Alternatibako bozeramaileak aitortu du “pazientzia handia beharrezkoa” izan daitekeela aldaketak egin edota orain arte mugiezinak ziren jarrerak mugitzeko, ziurtatuz “norabide horretan ari badira alde izango gaituztela”. Aldiz, “haien geldotasunaren atzean kalkulu politikoak besterik ez badaude eta garaileak eta garaituak izango dituen amaiera lortzeko helburua badute, kontra egingo diegu eta publikoki salatuko ditugu”.

X