Egilea: admin

Proposamen sozioekonomikoa aurkeztuko dute Alternatibak,Aralarrek,EAk eta Ezker Abertzaleak maiatzaren 1ean

Azken hilabeteotan agerraldi eta mobilizazio ezberdinetan behin baino gehiagotan adierazi dugun moduan, Aralar, Alternatiba, Eusko Alkartasuna eta Ezker Abertzaleak ezinbestekoa deritzogu egoera sozioekonomiko larri hau gainditzeko baliagarria izango den proposamen sozio-ekonomikoa bat aurkeztu eta garatzea.

Ugariak izan dira azken urteotan krisialdi ekonomiko larriari erantzuteko eta berau baliatuz Estatu espainiarrak hartu dituen neurri politiko, ekonomiko eta sozialen aurrean Euskal Herrian eman diren herri erantzun masiboak. Azkena, martxoaren 29an Hego Euskal Herrian erabatekoa izan zen greba orokorra dugu.

Mobilizazio eta greba horiek oinarri komuna dute:
· EZETZ esan zaio eredu kapitalistaren azken krisialdiari aurre egiteko ezarri dituzten politikei, krisiaren ondoriok areagotu egiten dituztelako bakarrik, eta beren helburu bakarra sistema bera salbatzea delako, hemendik aurrera ere aurrera jarrai dezan.
· EZETZ esan zaio krisiari aurre egitearen aitzakiapean egiten ari diren erreforma eta
murrizketa guztiei; hamarkadetako borrokaz lorturiko eskubide guztien urraketari eta de facto burutzen ari den Estatuaren zentralizazio politiko eta ekonomikoari.

· Baina era berean, BAIETZ esan zaio justizia sozialean oinarritutako gizarte eredu bati. Zerbitzu publikoak bermatzean eta indartzean oinarritzen dena eta herritarra sistema beraren erdigunean kokatzen duena, bere eskubide sozial, laboral edota beste edozein esparrutakoak lehenetsiz.
· BAIETZ esan zaio bestelako eredu politiko, sozial eta ekonomiko bati; azken finean justizia sozialean oinarrituriko eredu bati; eredu ekonomikoaren erdigunean bizitza duina ezarriko duena kapitalaren etekinen gainetik.

Herri bezala erantzun diogu Madrildik inposatu nahi diguten gizarte eredu neoliberalari. Euskal Herriak bestelako politikak nahi ditu egiturazko krisi sistemiko honi erantzuteko. Euskal Herriak bere tresna propioak eduki nahi ditu eredu justu eta solidarioa ezartzeko. Euskal Herriak burujabe izan nahi du, kanpotik datozen inposaketak eta politika okerrak geratzeko. Madrilekiko eta Parisekiko menpekotasunak ahuldu egiten gaitu, egoera honi guk nahi bezala aurre egiteko behar ditugun tresnarik gabe uzten gaituelako. Eta bide horretan aurrera egiteko proposamenaren osaketan buru-belarri aritu gara lanean Aralar, Alternatiba, Eusko Alkartasuna eta Ezker Abertzaleko kideok.

Proposamen honen oinarria burujabetza politiko eta ekonomikoa izango da, eta eredu berri bat lortzeko bidea zehaztuko du, herritarrekin eta eragile sindikal zein sozialekin elkarlanerako bidea irekiaz eta eskua luzatuz. Izan ere Euskal Herri justuagoa eta solidarioagoa guztion artean eraiki behar dugu, elkartasuna eta aniztasuna oinarri izanda. Horregatik ere, eragile sozial eta sindikal zein herritarren ekarpenei irekia egongo den tresna bat den heinean, proposamen bezala definitu dugu. Ekarpen eta iritzi horiek jasotzeari begira, hainbat bilkura eta aurkezpen egiteko asmoa dugu.

PROPOSAMENA

Lau atal nagusi ditu aurkeztuko dugun proposamenak:
1. Egoeraren azterketa: Mundu mailakoa, Estatu espainiar eta frantziarrarena eta azkenik, Euskal Herrikoa.
2. Justizia sozialean oinarrituriko proiektu estrategikoaren oinarriei dagokion atala.
3. Burujabetza ekonomiko eta politikoaren beharra aztertzen eta sakontzen duen atala.
4. Azkenik, eta proposamen honen atal nagusia: krisi ekonomiko, ekologiko eta sozialari aurre egiteko ildo nagusiak barnebiltzen dituen atala.

AURKEZPENA

Proposamen sozioekonomikoa Maiatzaren 1ean, hau da, Langileen Nazioarteko Egunean, egingo dugu publiko, irtenbidea.net eta haysalida.net webguneetan eta sare sozialen bitartez zabalduz.

Era berean, berau jendarteratzeko ekitaldiak burutuko ditugu, maiatzaren 6ean Iruñean eta maiatzaren 19an Bilbon. Aurrerantzean, hitzaldi eta aurkezpen gehiago burutuko ditugu hainbat hiri eta herritan.

http://www.youtube.com/watch?v=ZCEErt9_Gok

Berriak

Feminismoak eta elikadura burujabetza uztartu emakumeen eta herrien autonomia lortzeko

Mundubat-ek elikaduraren subiranotasunarekin daukan konpromisoa zenbait lan-arlotan islatzen da, baina, batez ere, sentsibilizazioaren eta garapenerako hezkuntzaren arloan eta elikaduraren subiranotasunaren aldeko sareak zein aliantzak sendotzeko prozesuan. Ibilbide horren esparruan, “Elikaduraren subiranotasunari buruzko hausnarketa feministak” nazioarteko jardunaldiak antolatzeko proposamena sortu zen.

Aurreko proiektuetan, bete-betean lan egin genuen, emakume nekazarien errealitatea eta borroka sozialetan zein beste garapen-eredu batzuen eraketan daukaten protagonismoa agerian jartzeko. Gai horiek sakonago aztertzean, konturatu egin ginen kritika feministatik ez genituela berariaz kolokan jartzen nekazarien eta landa-inguruneko erakundeetan bertan gertatutako desberdintasunak. Emakume nekazariekin proiektuak garatu eta jarduerak antolatzen genituen neurrian, ohartu egin ginen elikaduraren subiranotasunaren alde egiten dugun erakundeotan ez direla beti berariaz eta irmotasunez lehenesten emakume nekazarien eskariak.

Antzeman egin genuen erakunde sozialok defendatzen ditugun proposamenek beti edo berez logika patriarkala kolokan jartzen ez dutela.

Elikaduraren subiranotasunaren arloan egindako zenbait proposamen logika patriarkal horren barruan kokatu litezke, ez dutelako eztabaidatzen emakumeei pertsonak, gizarteak zein natura zaintzeko zeregina esleitu dietela, esentzialistak direlako, ekoizpeneko eta ugalketako zereginen banaketan dagoen zapalkuntza-sistema kolokan jartzen ez dutelako eta ez dutelako onartzen gizonen pribilegioak ezinbestean jarri behar direla kolokan. Alde horretatik, ikuspegi kritiko feminista oso-oso garrantzitsua da, elikaduraren subiranotasunaren aldeko tokian tokiko proiektuak eta alternatibak eratzeko eta, aldi berean, landa-ingurunean zein nekazarien erakundeetan bertan gizonen eta emakumeen artean dauden botereharremanak
aldatzeko.

Nazioarteko topaketa honetan, hausnarketa horretan sakondu nahi genuen, elikaduraren subiranotasuna emakumeen jabekuntzarako, euren eskubideen defentsarako eta herrien zein emakumeen autonomiarako
tresna eraginkorra izan dadin.

“Elikaduraren subiranotasunari buruzko hausnarketa feministak” nazioarteko topaketa 2011ko apirilean egin zen Bilbon. Bertan, hain zuzen ere, honako erakunde hauetako emakumeek parte hartu zuten: GGKE, hegoaldean ditugun toki-bazkideak, erakunde feministak, emakume nekazarien erakundeak, erakunde mistoak, emakumeen erakundeak, iparraldeko mugimendu feministako emakume ekintzaileak eta nazioarteko sareetako emakume ekintzaileak; Nekazarien Bidekoak edo Emakumeen Mundu Martxakoak, esaterako.

Guretzat, funtsezkoa zen hausnarketa honetan iparraldeko zein hegoaldeko emakumeek parte hartzea. Patriarkatua errealitate globala da, eta mundu zabaleko edozein herrialdetako emakumeak zapaltzen ditu,  baina, batez ere, emakume nekazariak. Patriarkatuaren aurkako borroka bateratua izan behar da iparraldean zein hegoaldean. Zenbait jatorritako emakumeek sarean egindako lana oso tresna egokia da, eredu neoliberal patriarkalaren zapalkuntzari aurre egiteko moduko eredu berria eratzeko orduan.

Topaketa honetan, emakume parte-hartzaileek euren erresistentziako esperientziak nahiz azterketa eta euren erakundeetan egindako hausnarketak partekatu zituzten, elkarrekiko ikaskuntzarako arrakastak eta porrotak trukatzeko. Beraz, elikaduraren subiranotasunaren aldeko erakundeetako, emakumeen erakundeetako eta erakunde feministetako emakume kideen arteko elkarrizketarako gunea eratzea zen helburua, elikaduraren subiranotasunak emakumeen eskariei erantzun ahal diela aztertzeko.

Dossier honetan, emakume gonbidatuei egindako zenbait elkarrizketa azaltzen dira, baita topaketaren ostean ateratako ondorioak ere. Era berean, hausnarketarako bidea ere ematen digu, elikaduraren subiranotasunaren bidez badagoelako gizonen eta emakumeen botere-harremanak benetan aldatzerik.

www.mundubat.org

http://alternatiba.net/old-files/Feminismos y SA EuskeraWeb.pdf

Berriak

Aralarrek, ABk, Ezker Abertzaleak, EAk eta Alternatibak indarrak biltzeko apustu estrategikoa aurkeztuko dute hilaren 28an

Martxoaren 14ean, bost alderdiek publikoki adierazi genuen, elkar-lana estrategiko bati begirako engaiamendu bat lantzen ari ginela.

Oinarrian lan hori abiatzera eraman gaituen egoeraren azterketaren gakoak bi hitzez ber-gogoratzea inportantea iduritzen zaigu :

– Bizi dugun abagune historikoak herri honek ezagutzen duen gatazka politikoa gainditzeari begira eta bere eraikuntza nazionalaren zein eraldaketa sozialaren bultzatzeko mementu erabakigarrian kokatzen gaituela uste dugu.

– Urrats inportanteak eman dira azkeneko hilabeteetan eta abian den prozesua oso baikorki baloratzen dugu. Bainan konstatzen ditugu ere bai, Frantses eta Espainol Estatuek Euskal Herriarekiko mantentzen dituzten jarrera hertsiak eta indarrean dirauten urraketa demokratikoak, blokatze instituzionalak, mota anitzeko errepresioa eta abarrekoak… Honen aintzinean prozesu honek urrats berriak eman behar ditugula diogu.

– Bizitzen dugun kapitalismoaren krisiak krisi sistematiko baten izaera daukala deritzogu eta eragiten dituen eskubide indibidual zein kolektiboen urraketak indar ezkertiarren erantzun sendo eta bateratua eskatzen du gure ustetan.

– Hori dela eta, konbentzituak gara gure alderdien artean elkarlanerako unea heldu zaigula.

Ficoban aurkeztuko dugun estrategi nazionalareko engaiamendu/konpromisoaren erranahi orokorra

Gaurkoan, iragarri nahi dugu estrategi nazionalerako engaiamendu/konpromisoaren eskema itxia daukagula eta horren aurkezpena apirilaren 28an, Irungo Ficoba erakustazokan iraganen den ekitaldi batean aurkeztuko dugula. Gure ustetan, urrats hori, urrats inportantea da oso.

Izan ere, engaiamendua honen bitartez, alderdi abertzale eta ezkertiarrek, Euskal Herri osoan, beren indarrak amankomunatzeko xedea plazaratzen dute, gure Herria errealitate onartua eta errespetatua bilaka dadin Europan.

Euskal Herriak bizi dituen erronkak lurralde bakoitzean ezberdinki eta erritmo propioetan deklinatzen dira, baina problematika nazional osoa osatzen dute denek. Hortaz, zehaztu dugun elkar-lanerako engaimenduak/konpromisoak abertzaletasunaren praktika politikoa nazio estrategi baten baitan kokatzeko xedea du.

Bestetik, abertzaletasuna nazio estrategi batean finkatzeko engaiamendu/konpromisoa zehazteaz gain, apirilaren 28an emanen dugun urratsak, proiektu independentista balore progresista eta ezkertiarretan kokatzeko xedea du, arrazoin sinple batengatik : bizitzen dugun krisiak, etengabean erasotuak diren oinarrizko eskubide sozio-ekonomikoen defentsaz haratago, sistema beraren gainditzea eskatzen du.

Funtsean, formalizatu dugun engaiamendu/konpromisoak helburu argiak ditu :

Euskal Herrian martxan den prozesuari bultzada ematea eta bere azken geltokiraino eramatea

Prozesu honen eragile nagusia euskal gizartea bera da, eta bere motorra indar metaketa ahalik eta zabalena izan behar du.

Hortaz, urrats berri bat ematera goaz, Euskal Herri osoan, erabakitzeko eskubidearen aitortza finkatuko duen giza indar-metaketa indartsua gorpuztuz.

Bestetik, pairatzen dugun krisi sistematikoari erantzuteak beste eredu bateri begira urratsak ematea suposatzen badu, sistema beraren gainditzea ahalbidetuko duten alternatiba praktikoak gauzatzen hasteko anbizioa dugu.

Horrek ere, aliantza herritarra ahalik eta zabal eta azkarrena konfiguratzea eskatzen du.

Bost alderdiei, helburu horien inguruan, Euskal Herri osoan masa sozial oso zabala dagoela deritzogu eta landu dugun engaiamendu/konpromisoak masa sozial honen aktibazioarako espasazioak idekitzea bilatzen du. Eta segur gaude, masa sozial honen aktibazioak eta mobilizazioak Euskal Herrian bakean, askatasunean eta justizia sozialean oinarritutako aro eraikitzea lortuko duela.

Estrategi nazionalerako engaiamendu/konpromisoaren garapena

Erran bezala, apirilaren 28an, Ficoban, estrategi nazionalerako engaimendu/konpromisioa izenpetuko dugu.

Engaiamendu/konpromiso honek, Euskal Herri osoari begirako elkar-lan estrategiko bat lantzeko eta adosteko xedea adierazten du ; elkar-lan estrategiko bat, Hego nahiz Iparraldeari egokituriko erritmo, molde eta eduki zehatzak izanen dituena.

Apirilaren 28tik landa, izenpetuko dugun engaiamendu/konpromisoaren gauzapena bi denboretan emanen da.

– Ondoko asteetan, engaiamendu/konpromisu honek bere lehen deklinazioa zehaztua izanen du, Hego Euskal Herriari begirako akordio estrategiko baten bitartez.

– Ipar Euskal Herriari dagokionean aldiz, engaiamenduaren deklinazio zehatza udazkenean landuko da.

Erran bezala, deklinazio horietan, lan ardatz konkretuak eta ibilmoldeak zehatzuko dira.

http://www.youtube.com/watch?v=eW2OY6GQdl8

Berriak

Alternatibak YPFren nazionalizazioa txalotu eta Argentinaren modura herritarrentzat estrategikoak diren sektoreak berreskuratzearen alde egin du

Argentinako Gobernuak YPF enpresa nazionalizatu izana txalotu du gaur Alternatibako Mahai Internazionalistak, orain arte kontrola zuen REPSOLek “herrialde demokratiko orotan enpresa guztiek bete behar dituen helburu sozialak sistematikoki  bete ez dituelako”. Alternatibatik esan dutenez, “bazen garaia enpresa transnazionalek eta haien aginduetara dauden gobernuek abiatutako kolonizazio fase berria geldiarazteko, haien enpresen onurak herritarren ongizatearekin nahasten dituztelako, etekinak beste ezeren gainetik lehenetsita”.

Alderdi ezkertiarreko Mahai Internazionalistatik espero dute neurri hau “erregai fosilen menpekoa izango ez den sistema energetiko berri baterako zubi bilakatzea, kalitatezko bizitza bermatuko duen gizartea eraikitzeko beraz”. Bestalde, Alternatibako erakunde honek Europako gobernuei dei egin die “neurri ausart eta handizale hau bere egin dezatela eta sektore estrategikoak herritarren kontrol demokratikorako berreskura ditzatela, bereziki berez onura komuna lortzeko izanik iruzurrerako erabili izan dituztenak”. Horregatik, Alternatibak bankaren eta energia sektorearen erabateko nazionalizazioa gauzatzeko bitartekoak bilatzearen aldeko apustua egin du, “ongizatea, eta ez etekina, helburu izango duen gizartea eraikitzeko bidean”.

Berriak

“Gure lurra, gure etorkizuna” dokumentala / Documental “Nuestra tierra, nuestro futuro”

Bizilur erakundeak eta EHNE Bizkaiak elkarlanean sortutako dokumentala sortu dute Euskal Herriko baserritarrekin eta nazioartean elikadura burujabetzaren alde lanean ari diren nekazari eta ekintzaileekin egindako elkarrizketak bilduz.

Bizilur, Asociación para la Cooperación y el Desarrollo de los Pueblos y EHNE Bizkaia han creado el documental Gure lurra, gure etorkizuna. Este documental recoge varias entrevistas con productores agrícolas y expertos de Euskal Herria y América Latina.

http://alternatiba.net/old-files/SoberaniaAlimentaria.jpg

Berriak

Gernikako Akordioaren adierazpena Parot Doktrinari buruzko epaiaren harira

Bilboko manifestazio nazionalaren amaieran irakurritako adierazpena:

Gernikako Akordioa sinatzen dugun eragile politiko, sindikal eta sozialok, eta gaurko manifestazioarekin bat egin duten beste eragilek, Auzitegi Konstituzionalak euskal preso politikoei zigorra luzatzeko doktrina ontzat eman izana irmoki arbuiatzen dugu. Auzitegi Konstituzionalaren erabakia oso larria da, lehenik eta behin, oinarrizko giza eskubideen aurka egiten duelako. Baina horrez gainera, gatazkaren konponbidearen aurkako erabakia da, gobernuaren borondate falta agerian uzten duena.

Parot doktrina aski ezaguna zaigu, justizia eta eskubideen ikuspegitik askotxo baitira zalantzan jarri izan dutenak, bai Euskal Herrian, bai eta nazioartean ere. Auzitegi Konstituzionalak ordea, mendekua bilatzen duen eta salbuespenekoa den doktrina lege bilakatzea erabaki du.

Erabaki honek oinarrizko giza eskubideen aurka egiten du, kondena bete duten presoak kartzelan mantentzea legezko bilakatzen baitu, askatasunerako giza eskubideari atea itxiz eta bizi osorako kartzela zigorrari bide emanez.

Auzitegi Konstituzionalaren erabaki hau gure herriaren bake eta konponbide nahiaren aurkako eraso zuzen gisa interpretatzen dugu. Estatuko botere eta aparatuek nabarmen utzi dute Euskal Herrian ireki den agertoki berriaren aurrean duten borondatea zein den. Estatuak blokeo egoera ezarri eta betikotu nahi du, gatazkaren konponbide politiko eta demokratikorik nahi ez duelako eta bere asmoa bakea eraikitzeko aukera zapuztea delako.

Gauzak horrela, Gernikako Akordioa izenpetzen dugun eragileok aterabide demokratikoa erdiesteko gure konpromisoan berresten gara. Irekiriko prozesua bururaino eramateko konpromiso osoa eta sendoa dugu: euskal herritar guztiok garaile izango garen gatazka politikoaren aterabide demokratikoraino eta giza eskubide guztien errespeturaino, alegia.

Inmobilismo eta blokeoaren aurrean, gatazkaren konponbidean inplikatzea eta honen alde jardutea funtsezkoa izango delakoan gaude. Orain arte bezala, aurrerantzean ere, konponbidean aurrera egiteko eta haren aurkako trabak gainditzeko, herritarron inplikazioa eta bultzada erabakigarria izango dela argi baitugu. Estatu espainiarrak eta PP-ren gobernuak bakea eraikitzeko aukerei jarriko dizkien oztopo handien gainetik, aurrera egingo dugu, aurrera egin behar dugulako, ez baitago besterik, gehiengoak ez duelako bakea eta konponbidea ez den besterik nahi.

Gure aldetik lanean jarraituko dugu, izenpetu genuen akordioa bere osotasunean garatu dadin, gatazkaren arrazoiak konpondu eta ondorio guzti- guztiak gaindituak izan daitezen, konponbideak osoa behar baitu izan, demokraziari bide eman behar baitio, eta ez du galtzailerik bilatu behar, guzti- guztion onura eta garaipena baizik, bakea eta demokraziarekin guztiok irabazten baitugu.

Mila esker guztioi eta laster arte!

http://alternatiba.net/old-files/120414ManiGernika.jpg

Berriak

Elikadura subiranotasuna Euskal Herrian: Premia eta beharra

Ana Etxarte eta Asier Vega – Alternatibako bozeramaileak

Kapitalismoak eta babesa ematen dion egitura politiko, sozial eta kulturalak sortu duten zibilizazio krisialdiak erakunde eta herritar ezkertiarrei alternatibak eraiki, proposatu eta ezartzeko lanean gogor jardutera behartzen gaitu. Alternatiba hauek erradikalak eta asmo handikoak izan behar dira gizarte eredu bidezko eta zuzenago bateranzko norabidean gida gaitzaten, gaur egungo sistema jasangaitz eta ustelduaren aurrean; Alternatiba integralak, burujabetza ekimen anitzak biltzen dituzten alternatibak, feministen, ekologisten, sozialisten, baserritarren eta hiritarren topaketa errazten dutenak; era berean, alternatiba bideragarriak izan behar dira, gaur bertan gauza daitezkeenak, beste mundu bat beharrezkoa, premiazkoa eta posiblea dela frogatuz.

Egunotan, apirilaren 17an baserritarren borrokaren nazioarteko eguna ospatzen dugula 1996an Carajasen erail zituzten baserritar brasildarren oroimenean, Alternatibak elikadura burujabetasunak dakarren proposamen erradikal, integral eta bideragarriaren aldeko apustua egin nahi du. Elikadura burujabetzak gaur egun mundu osoko zein Euskal Herriko elikaduran nagusi den eredu agroindustrial kapitalistari aurka egiten dio. Eredu honek egungo munduko elikadura krisiaren, munduan zehar milaka eta milaka baserritarren bazterketaren, aldaketa klimatikoan sakontzearen eta transgenikoen bidez kontsumitzaileen osasun segurtasun ezaren erantzukizuna du. Azken finean, euskal nekazaritza eta abeltzaintza galzorian egotearen errudun da ere.

Elikadura burujabetzak aurre egiten dio gaur indarrean dagoen ereduari; produkzio eta banaketa kate erraldoietan oinarritu eta enpresa multinazionalek kontrolatzen duten eredua; laborantza intentsiboa eta labore bakarra azalera erraldoietan praktikatzen duena; epe laburreko produktibitatea lantzen duena; nazioarteko ezagutza patente bidez menperatzen duena; elikadura burujabetza oinarrizko elikagai ugariren nazioarteko prezioak  finantza merkatutan ezartzearen aurka ere dago.

Honen aurka, elikadura burujabetza herri bakoitzak bere elikagai eredua erabakitzeko askatasunean oinarritzen da. Bestalde, eredu sozio-ekonomiko alternatibo bat aldarrikatzen du, egroekologian eta baserri ekonomian oinarrituta. Kulturaren aldetik ere egokiak diren elikadura eredu ekologikoak defendatuz. Baita nekazaritza estentsiboa ere. Eredu honetan baliabide naturalak (lurra, ura, haziak…) gobernu eta gizartearen menpe egongo lirateke. Haien mantenuaren erantzukizuna publikoa izanik. Nekazari eta abeltzainen diru-sarrerak bidezkoak izan behar dira era berean. Baserri ekonomia sustatu behar da eta banaketa zirkuitu laburrak, tokikoak, indartu. Oinarri guzti hauek gizarte osorako elikadura osasuntsua izatearen giza eskubidea bermatu behar dute gaur egun kapitalismoak elikadurari ezarri dion merkantzia izaeraren aurka.

Beraz mundu osoa elikatzen duten nekazari eta abeltzainen eskubideak eta kontsumitzaile guztionak defendatzeko bidean indarrak batu behar ditugu elikadura burujabetasunaren alde. Bidezko mundu osasuntsu eta seguru batera heltzeko elikadura burujabetza beharrezko baldintza da egungo ereduaren ahultasunaren eta aukera desorekatuen aurrean. Bidezkoa eta posiblea da gainera aldarrikatzen duguna.

Beharrezkoa den indar metaketa honen barnean Euskal Herriko erakunde publikoei dei egiten diegu agroindustria eten dezaten eta, bitartean, elikadura subiranotasun estrategiak ahalbidetzen dituzten politikak bultza ditzaten. Gobernuek, aldundiek eta udalek agenda honen aldeko apustua egin behar dute Urduñaren bidea jarraituz. Urduña izan baita elikadura burujabetzaren alde konpromiso argi eta zehatzez beteriko Adierazpen Instituzional bat sinatu duen lehen euskal udala.

Horregatik, Urduñako Adierazpena jarraituz, politika publikoetan elikadura burujabetza betearazi dezagun: lehenik eta behin, eredu agroekologikoa errazten duen eredu produktiboa eraiki dezagun: produkzioari lagunduz lurjabeen aurrean. Enpresa handiei bakarrik laguntzen dieten baldintza fitosanitarioak baztertuz. Lurra erabiltzeko eskubidea bermatzen duten lurralde antolamendu politikak sustatuz. Baliabide naturalen kudeaketa eta kontrol publikoa babestuz. Hazien trukea ahalbidetuz eta baserri jakintzari lehentasuna emanez industrialaren aurrean. Bigarrengoz, bertakoan oinarritutako banaketa eredu bat sor dezagun: azalera handiko merkataritza eragozten duena, eta udalerriko azoketan nekazari eta erosleen arteko harreman zuzena errazten duena, elkartasunean eta bidezko prezioetan oinarrituta. Elikadura zerbitzu publikoak udaleko kontsumo agroekologikora lotzen dituena. Hirugarrengoz, aurrera egin dezagun lan baldintza zuzenetan, kontsumitzaileen osasunean eta ingurugiroaren iraunkortasunean oinarritutako gizarte eredutan kapitalismoaren diruzalekeriaren aurrean.

Neurri guzti hauek borondate politikoa izanez bermatu daitezke, ekin dezagun beraz. Berauen ezarpena eska dezagun, ez baitago aitzakiarik. Elikadura ez da baserritarren kontua bakarrik, guztion ardura da, gizadiarena eta ama lurrarena. Bizitzaren defentsan, zure bizitzaren defentsan hain zuzen ere, gizartearen defentsan, oihu egin ezazu, kalera atera zaitez, bete ezazu… elikaduran ere, Euskal Herria burujabea orain!

http://alternatiba.net/old-files/ElikaduraSubInternet_0.jpg

Berriak

Aresi dimititzeko exijitu diote berriz Alternatibak, EAk, Aralarrek eta Ezker Abertzaleak

Eusko Alkartasunak, Aralarrek, Alternatibak eta Ezker Abertzaleak agerraldia egiten dugu gaur, Ertzaintzaren pilotakada bat jaso ondoren hil zen Iñigo Cabacas gaztearen harira Rodolfo Ares Herrizaingo sailburuak atzo Gasteizko Legebiltzarrean egindako agerraldiaren balorazioa egiteko.

  • Gasteizko Legebiltzarrean atzo Rodolfo Aresek egindako agerraldia ihesaldi politikorako ariketa hutsa izan zela deritzogu.
  • Aresek bere kabuz egin zuen agerraldia, eta ez zen gai izan Iñigo hilik suertatu zen gertaeren inguruko bertsio sinesgarria emateko, nahiz eta ordudanik astebete igaro den.
  • Aurreko ostegunean Ertzaintzak izandako jarrera arrazoitzera mugatu zen bere agerraldia, baina horretarako, informazioa ezkutatu zuen eta testigu zein kaltetutako pertsonei errespetu falta izugarria erakutsi zuen. Jasotako testigantzak “gezur hutsa” zirela esan zuen, baina testigantza horiek egin zituzten pertsonen asmoa gertatutakoa argitzea baino ez zen. Horren ondorioz, egiazko asmoa gertatutakoa benetan argitzea ote den zalantzan jartzen dugu.
  • Izan ere, orain arte bildutako testigantza eta froga guztiek bertan behera uzten dituzte aurreko ostegunean Ertzaintzak izandako jarrera arrazoitzeko Herrizaingo Sailak erabilitako argudioak.
  • Iñigo Cabacas hil den arte Eusko Jaurlaritzak aurpegia eman ez izana oso larria deritzogu; gainera, hasiera batean gertatutakoa ezkutatzen ahalegindu zen eta, gero, jazoerak manipulatzeko ahaleginetan aritu da.

Horregatik guztiagatik, Eusko Alkartasunak, Aralarrek, Alternatibak eta Ezker Abertzaleak uste dugu azken asteotan izandako gertaera larriak ez errepikatzeko neurriak hartzea lehentasun osoa duela. Horrenbestez:

  • Iñigo Cabacasen heriotza bezalakoak etorkizunean ez errepikatzeko Aresek bermedun neurriak proposatu ez izana kritikatzen dugu. Are gehiago, Gasteizen agerraldia egiten duen bitartean, bere aginduetara dauden poliziek Bilbon prentsaurreko bat eskaintzen ari zirenen kontra egin dute.
  • Rodolfo Ares Herrizaingo sailburuak bere gain erantzukizun osoa hartu beharko lukeela uste dugu eta, horrenbestez, dimisioa eman beharko lukeela. Atzo Legebiltzarrean ikusi eta entzun genuenak astelehenean egin genion eskaera berresten du. Europako Batasunaren zuzentarauek esaten dutenaren aurkako materiala erabiltzen jarraitzea erabat politikoa da eta, beraz, erantzukizunak politikoak izan behar dira.
  • Zauritu oso larriak edota hildakoa eragin duten azken jardueren ikerketa gardena eta zorrotza lehenbailehen abian jartzea exijitzen dugu, eta beharrezkoa balitz, tartean dauden poliziekin, arduradunekin eta arduradun politikoekin neurriak hartzea.
  • Euskal Herrian aritzen diren polizia ezberdinek erabiltzen duten materialetik haratago doan hausnarketa abian jartzea beharrezkoa deritzogu. Herri honek behar duen polizia ereduaren inguruko eztabaidari heldu behar zaio. Egungo egoera sozialari erantzun egokia emango dion eta herritarren zerbitzura eta pertsonak babesteko helburua izango duen polizia eredua.

Berriak

Alternatibarentzat “deitoragarriak eta murritzak” izan dira Aresen hitzak eta “ardurak benetan onartuko baditu dimititzeko” exijitu dio berriz

Alternatibako bozeramaile Oskar Matuterentzat, Rodolfo Ares Eusko Jaurlaritzako Herrizaingo sailburuak gaur goizean eginiko agerraldia “guztiz murritza” izan da, bere diskurtsoa Iñigo Cabacasen heriotzaren aurrean dolumina agertzeko baino ez duelako erabili. Ildo horretatik, deitoragarritzat jo du “akatsez hitz egitea homizidio bat gertatu denean”. Hala, sailburuak arduragabekeriak edo zorigaitzak eragindako galera bidegabeaz hitz egin izanaren harira, Matutek zentzugabea iritzi dio  istripua izan daitekeela baieztatzeari, “jokabide arriskutsu baten ondorioz hil dute eta, tamalez, jokabide horrek aurrekari gehiegi ditu, Aresek aurretik konpondu ez dituenak, ez zituelako konpondu nahi, edo nola zuzendu asmatu ez duelako”.

Alternatibako bozeramaileak barkamenetik haratago jo nahi ez izatea leporatu dio Ertzaintzaren arduradun nagusiari: “Ardura politikoak onartzeak prezio jakin bat ordaintzea eskatzen du, eta benetan onartuko baditu berehala dimititzeko exijitzen diogu berriz”. Alternatibatik, halaber, gaur eguerdian hainbat eragile sozialek Albia Lorategietako epaitegien aurrean eginiko agerraldian Ertzaintzak erakutsitako jarrera salatu dute, gehiegikeriaz aritu baitira “legala, zilegia eta baketsua” zen ekitaldian.

Herrizaingo sailak iragarritako ikerketari dagokionez, atzo atxilotutako bi lagunak Ertzaintzak egindakoa zuritzeko erabili ez dezatela eskatu du Matutek. Azkenik, Aresen dimisioa eskatu duten eragile guztien kontra jaurti dituzten salaketen aurrean, Alternatibak Euskal Herrian eman daitezkeen eskubide urraketa guztiak salatzeko beharra eta erantzukizuna aldarrikatu du, “biktimaren familia zein hurkoekiko errespetu osoz eta testuinguru politikoetatik haratago”.

Berriak

Ekologia ate joka

Asier Vega eta Mikel Oseguera – Alternatibako Mahai Ekologista

Hondakinen inguruko egungo arazoa ezin da zabortegi eta erraustegietara mugatu, ezta birziklapenera ere ez, ez baita irtenbide integrala. Hondakinak kontsumo katearen azken maila besterik ez dira. Kontsumoak gidatutako sistema eta ekonomiak baliabide naturalak ustiatu, eraldatu, komertzializatu, kontsumitu eta desegin egiten ditu. Lurraren eredu lineal baten aurrean gaude, non gero eta zabor gehiago kudeatzearena arazo bakarra ez den. Eredu honek bere oinarrian ere huts egiten du, ama-lurraren baliabideak mugatuak baitira. Baita ereduaren korapiloan, ekoizpen eta kontsumo faseetan, hain zuzen ere. Non giza harreman desorekatuak ezartzen diren menpekotasunean oinarrituta. Bertan, gizarteak ez ditu lortzen zoriontasunaren eta orekaren helburu paradigmatikoak. Lurraren beroketa, gainezka egiten diguten zaborren kudeaketa, ohiko garapenerako funtsezkoak diren gasa edo petrolioa bezalako lehengaien urritasuna eta energiaren eskaera gero eta handiagoaren alarma zehatzak Lurraren eredu linealaren heriotzaren zantzu dira, ama-lurraren berezko izaera zirkularra eta iraunkorraren aurrean.

Ikuspegi orokor hau kontuan izanda, Europako Batasuneko administrazioak, 2008/98/CE zuzentarauaren bidez, zaborren inguruko eztabaidaren muina zaborren desagerpenetik aldentzen du. Apustu egiten du, aldiz, honako lehentasunekin, zaborren arazoari aurrea hartzeagatik (zabor gutxiago sortuz beste kontsumo kultura bat indartuz), berrerabilpenagatik eta birziklapenagatik. Azkenengo irtenbide moduan balio emate energetikoa eta suntsitzea. Era berean, hondakinen kudeaketak giza osasuna eta ingurugiroa ez kaltetzeak lerro gorri moduan ezartzen du.

Errausketak ez ditu hondakinak gutxitzen, ezta birziklapenak ere. Bestalde, giza osasuna eta ingurumenerako ondorio latzak dakartza airearen eta lurraren kutsadura dela medio. Gainera, betiko gutxi batzuen onurarako eta guztion kalterako negozio ilun eta nahasiak sustatzen ditu berriz. Orain inoiz baino gehiago gizarteak kudeaketa pribatuari oparitutako alorrak berreskuratzea premiazkoa denean errausketarekin herriak birritan ordaintzen du enpresa talde erraldoiek etekin bikoitza izateko. Erregai moduan erabiltzen duten zaborra kudeatzeagatik ordaintzen diegu hasiera batean, azkenengo urratsean gure hondakinekin sortutako energiagatik berriz ere ordaintzeko. Lan bakarra, etekin bikoitza, negozio pribatu biribila. Ingurumenerako kostuak, noski, guztion lepotik ordaintzen dira.

Atez atekoa hondakin bilketa moduen artean birziklapen emaitza hoberenak lortzen dituena izateaz gain (%80-85 birziklatze portzentaiak lortu dira) hondakinen gutxitzearen alorrean ere lan egiten du gizartea kontzientziatuz.

Atez ateko bilketaren aurka erabilitako argudioetako bat kostuena da. Demagogia guztiarekin bilketa kostuetan bakarrik erreparatzen dute. Inork ez du hitz egiten Gipuzkoako erraustegia eraikitzeko behar diren 250 milioi eurotaz. Ezta zabortegiak eraiki eta kudeatzeko kostuen inguruan. Ezta errauts toxikoak kudeatzeko kostuez. Bestalde, inoiz kontuan izaten diren kostuak daude: Ingurugiro kostuak, gizarte kostuak… Zein da airea kutsatzearen prezioa?

Funtsezkoa da hondakinak baliabide moduan ikusten hastea zabor giza egin beharrean. Hondakina baliabide da sortzen denetik bereizten bada, zabor bihurtu ezean. Zergatik baliabide publiko honi uko egin? Zergatik alor pribatuaren esku beste alor estrategiko bat berriz laga? Ez diezaiegun utzi perspektibarik ez dutenei guri iruzur egiten, gure arreta poste batetik zintzilikatutako hondakin batzuetan jarrita. Irakatsi diezaiegun ez dela zaborra; baliabideak baizik: plastikoa, papera, materia organikoa…

Badakigu arazo globalak irtenbide integralak behar dituztela. Eredu aldaketa hain zuzen ere, zergatik ez hasi atez ate?

Berriak

Alternatiba | Ezkerra eraldatzearen erronka

X