Egilea: admin

Esku-hartze humanitario militarra Libian? > Alternatiba

Alternatibako internazionalismo mahaia
Ilustrazioa: Jared Rodriguez (truthout.org)

NBE Nazio Batuen Erakundeko Segurtasun Kontseiluaren 1973 ebazpenak Libiako aire espazioaren itxiera ezartzetik haratago doa, gizarte zibila babesteko beharrezkoak diren bitarteko guztiak erabiltzeko eskubidea ematen dio Nazioarteari. Bonbardaketak zein zibilen heriotza masiboak salatzeaz gain, Alternatibak ezezko biribila eman nahi dio errealitatearen irakurketa zital bezain bipolar honi. Eraso militarrak klase eta herrialde menderatzaileen logikari erantzuten dio, nazio subiranotasunaren kontzeptua berrikusiz eta esku hartze humanitarioa kapitalismoaren orden berri gisa ezarriz.

Libian inori kezkatzen ez zaiona bertako gizon-emakumeak dira. Hipokratesen printzipio zaharraren arabera, “minik ez egitea da lehena”, baina zibilen erailketak)milaka errefuxiatu eta kalte ekologikoak eragiten dituen eraso militarrak printzipio hori zapuzten du. Bonbardaketek ez dute ezer konpondu, krisia areagotzea baino ez dute ekarri. Zer dela eta ez dira aztertu Afganistan edo Irakeko eraso militarren emaitzak?

Erasoaren benetako arrazoiak zibilak babestetik oso urrun daude: petrolioa, transnazional handien interesak eta zonaldearen kontrol geoestrategikoak baitira benetako zergatiak. Gainera, mendebaldeko herrialdeen hipokresia salatu nahi dogu, azken hauek Libiako errepresioa eskandalutzat omen dute, baina, aldiz, euren aliatu Israel, Saudi Arabia, Maroko, Kolonbia eta enparauek egiten dutenarekin ez jakinarena egiten dute ahaztutako gatazketan hildako milaka lagunak aintzat hartu gabe.

Bestalde, erasotzeko erabakia hartu dutenen lagun-mina izan da Libiako diktadorea duela gutxira arte. Errepresioa, torturak eta sarraskiak onargarriak dira diktadurak eraginkorrak diren bitartean. Espainiako estatuan hiprokresiaren erakusgarri patetikoenak dira Erregea, Aznar, Zapatero, Gallardon (alkateak Madrilgo Urrezko Giltza eman zion Gadafiri) eta milioika euro irabazi dituzten enpresariak. Neurri bikoitzaren erabilpena argi islatzen da euren kanpo-politikan, giza-eskubideen babesaren nazioarteko sistemaren aldeko apustuaren ahulezian zein nazioarteko azterketa egiteari behin eta berriz eman dioten ezezkoan.

Nazio Batuen Gutunean eta Nazioarteko Justizia Auzitegiko ebazpenetan oinarritutako egungo nazioarteko ordenamenduak debekatzen du estatu baten subiranotasun nazionala indarrez urratzea, Segurtasun Kontseiluak onartu ezean. Libiako erasoak mahai gainean jarri du berriro ere Nazio Batuetan erreforma demokratiko sakona egiteko beharra.  NBEko partaide izateak honako konpromiso hauek suposatu beharko lituzke: Nazioarteko Zuzenbidearen onarpena eta gerrari uko egitea; gatazken konponbide baketsuaren aldeko sistema bati men egitea; Estatuen pixkanakako desarme prozesua  finkatzea; Estatuetako ordezkaritza proportzionala bermatzeko sistema bat ezartzea Biltzar Nagusian; beto eskubidearen amaiera Segurtasun Kontseiluan eta nazioarteko ekintzen kontrol judizialaren indartzea eta Hagako Nazioarteko Justizia Auzitegiaren epaiek bete beharreko izaera lortzea.

Libiako gizarte zibilak kezkatzen gaitu eta Gadafi diktadorearen praktikak errefusatzen ditugu, baina eraso militarrak erregaiarekin amatatu nahi du piztu den sua. Hona hemen gure apustuak: diplomaziaren eta negoziazioaren alde, krisi uneetan bitartekari eta nazioarteko begiraleen alde, erasoan gastatutako baliabide ekonomiko guztiak bake prozesu batean inbertitzearen alde, armen salmentaren erabateko debekuaren alde, diktadurekin amaitzeko eta boterea eskuratzeko bide demokratikoak ahalbidetuko dituzten prozesu demokratizatzaileen sustapenaren alde, eta talde minoritarioen segurtasuna bermatzearen alde. Hau da, Alternatibak gatazkarik ez gertatzeko aurretiko lana lehenesten du ekintza humanitario militarren aurrean.

Nork erabakitzen du gobernu bat ez dela zilegi edota giza-eskubideak sistematikoki urratzen dituela? Hori baita gakoa. Egungo nazioarteko egoera ikusita, ez zaie galdera hauei behar bezala erantzuten. Bistan da ez direla sakratutzat jo behar estatu subiranotasuna edota esku-hartze eza bezalako kontzeptuak, baina ezin dira berrirakurri homogeneizazio neoliberalaren mesedetara. Argi izan behar dugu potentzia handiek jomuga dituztela kapitalismoa eta mugak ezabatzen dituen merkatu bakarra. Interbentzionismo humanitarioa orden neoliberal berriaren tresna bikaina da, izaera militarra eta humanitarioa batzen dituena, hain zuzen.

Berriak

Alternatibak eta Eusko Alkartasunak bilerak iragarri dituzte ezkerreko subiranistekin

Eusko Alkartasunak eta Alternatibak Nafarroako lekukoari heldu diote eta ezkerreko subiranistekin bilerak iragarri dituzte Hego Euskal Herri osorako ahalik eta subjektu elektoralik anitzena lortzeko asmoz

Bilbon, 2011ko martxoaren 29an
Eusko Alkartasunak eta Alternatibak aldaketarako deia egin zuten nafar ordezkarien lekukoari heldu diote, herrialde horretan ez ezik, Hego Euskal Herri osora zabaltzeko asmoz.

Erakunde biek, ezker abertzalearekin batera Euskal Herria Ezkerretik akordioa sinatu zutenak, beharrezkotzat jo dute euskal gizarteari subjektu elektoral berria aurkeztea, ezkertiarra eta subiranista, sigletatik eta hauteskundeetatik haratago gogoak bilduko dituena eta gure herrian aldaketa gauzatzea ahalbidetuko duena.

Hala, ezkerreko subiranotasuna, betorik eta bazterketarik gabekoa, ordezkatuko duen eskaintza plazaratzeko lanean hasiko direla iragarri dute. Joan den larunbatean, Lizarran, Nafarroako milaka herritar ordezkatzen dituzten indar politikoek subjektu abertzale, azkertiar eta aurrerakoi bat sortzearen alde egin zuten, bakarrik bide demokratiko, bakezale eta demokratikoetatik aldaketa politikoa eta soziala sustatuko duena, eskumari eremu guztietan aurre egingo diona.

Gaur goizean eginiko bileran, erakunde biek egitasmo horrekin bat egin dute eta eremu guztietako ezkerreko indar subiranistekin harremanak hasiko dituztela iragarri dute, Araban, Bizkaian eta Gipuzkoan ere ahalik eta akordiorik zabalena lortzeko helburuan indarrak biltzeko. Larunbatean Lizarran irekitako lan ildotik aurrera egin eta lan egiteko prest dauden pertsona independenteak badirela jakinda, harremanak berehala hasiko
dituzte erakunde bietako ordezkariek.

Eusko Alkartasunaren eta Alternatibaren ustez, abagune politiko berria ilusioz beterik dator, zeinetan ezker anitzek, subiranistak eta independentistak, Euskal Herrian aldaketa sakona eragingo duen agenda bateratua jorratzeko prest dauden. Horixe bera da, bi erakundeetako ordezkarien arabera, milaka eta milaka euskal herritarrek duten itxaropena eta eskakizuna, pertsona guztien eskubide guztiak errespetatuko dituen Euskal Herri baten alde borrokatzeko.

Eusko Alkartasuneko eta Alternatibako bozeramaileek adierazi dutenez, datozen foru eta udal hauteskundeak eraketa prozesu baterako bultzada izan daitezke, hauteskundeetan amaiera izango ez duena eta Euskal Herri subiranoa eraikitzen saiatuko dena, behetik eta ezkerretik.

Berriak

Gernikako Akordioaren sinatzaileek Sorturen legalizazioaren aldeko manifestaldira deitu dituzte herritarrak

Euskal Herriarentzat normalizazioa: LEGALIZAZIOA ORAIN!

Espainiako Auzitegi Gorenak Sortu alderdi politikoa ez legeztatzeko hartu duen erabakiak euskal gizartearengan eragindako egonezinaren jabe gara. Azken batean, Sortu ez legeztatzeak espainiar Estatuak euskal herritarren oinarrizko eskubide zibil eta politiko guztiekiko duen begirune eskasa berriro agerian uzten du. Gure iritziz, bake eta normalizazio politiko agertoki baterantz bidean, giza eskubideak oinarri izanik, eskubide zibil eta politiko guztiekiko begirunea ezinbestekoa da.

Tamalez, Espainiako Auzitegi Gorenak hartutako erabakiak berriro ere espainar Estatuak heldutasun demokratiko eskasa erakutsi du. Gernikako Akordioa izenpetu dugun eragile guztion aburuz, espainiar Estatuak legalizazioak eta jarduera politiko guztien normalizazioa kontrapartida politikorik eskatu gabe eman behar ditu

Gauzak horrela, ez dugu zalantzarik erabaki berri honen bitartez espainiar Estatuak Euskal Herrian abian dagoen bake eta normalizazio prozesua zapuztu nahi duela. Gainera Auzitegi Gorenaren erabakia ez da, zoritxarrez, uharte bat ozeano zabalean, ezta gutxiago ere. Azken hilabeteetan Estatuak Euskal Herrian behin eta berriz oinarrizko eskubideen aurkako jarduera latzak kateatu egin ditu, hala antolakunde independentistetako kideen atxiloketak nola tortura kasu izugarriak.

Badakigu Euskal Herriko jendarteak bake eta normalizazio politiko agertokia nahi eta behar duena. Badakigu Euskal Herriko gehiengo politiko, sindikal eta sozialak eskaera honekin bat egiten duena. Hargatik, Gernikako Akordioarekin bat egin dugun eragileok espainiar Estatuak euskal jendartearen gainean etsipen zama astuna utzi nahi duela pentsatzen dugu.

Gernikako Akordioa sinatzen dugunok Euskal Herriko jendarteari gaurkoan ere prozesu honen motorea izan behar duela jakinarazi nahi diogu, berari eta bakarrik berari prozesu honetako protagonismo guztia baitagokio. Gure lana jendarte horren mesedean tresnak jartzea da, prozesuaren baitan dagokion protagonismoa har dezan tresnak eskaintzea, hain zuzen ere. Luze jotzen duen ibilbidea egiteko tresna berriak, tresna desberdinak eskaintzeko konpromisoa hartzen badugu ere, gaurkoan etsipen oro gaindituz bidea eginez segitzeko tresna zehatza jarri nahi dugu Euskal Herriko jendarte osoaren esku: apirilaren 2an, Bilbon La Casillatik arratsaldeko 5´30etan abiatuko den nazio manifestazioan parte hartzeko deia luzatzen diogu. “Euskal Herriarentzat normalizazioa. LEGALIZAZIOA ORAIN!” lelopean Bilboko kaleak legalizazioa eta jarduera politiko guztien normalizazioa nahi dituen gizarte oso baten bozgoragailuak izango dira.

Berriak

Alternatibak dio hauteskundeek “defizit demokratikoa” izateko arriskua dutela

Alternatiba: “Hauteskundeek defizit demokratiko larria izateko arriskua dute Euskal Herrian, Sorturen aurkako epaiaren ondorioz”

DONOSTIAN, 2011KO MARTXOAREN 24AN – Datozen udal eta foru-hauteskundeek Euskal Herrian pairatuko duten defizit demokratikoaren aurrean, Alternatibak “erantzun bateratua” emateko dei egin ditu euskal alderdiak. Izan ere, “itzulipurdi juridiko harrigarriaz” baliatuz, Auzitegi Goreneko 61eko aretoaren epaiak “errugabetasun-presuntzioa urratu eta errunduntasunarena ezartzen du, Zuzenbidezko Estatua behin-betiko hautsiz”.

Epaiaren eduki osoa oraindik ezagutzeke dagoen arren, Alternatibako bozeramaile Oskar Matutek aurreratu du funtsezko oinarri juridiko batzuk urratuko dituela: “Hasteko, frogatu beharraren kargaren inbertsioa egiten du eta auzitara eramandako subjektua behartzen du Alderdien Legea betetzen duela frogatzera, lan hori Fiskaltzaren eta Estatuko Abokatutzaren esku utzi beharrean”. Hori dela eta, “errugabetasun-presuntzioa urratu eta errunduntasunarena ezartzen da”.

Era berean, “sinesgarritasun kontzeptua” oinarri juridiko gisa “onartezina” dela nabarmendu du Matutek. Batez ere, “araudiak a posteriori egindako ilegalizazioa eta hautetsiei aktak kentzeko aukera” aurreikusten duela kontuan hartuta. Azaldutako guztiaren ondorioz, erabaki honek “alderdi zein gobernu jakin batzuek hainbestetan aipatzen duten Zuzenbidezko Estatu horren haustura” suposatzen duela gaineratu du Matutek.

Sorturen aurkako sententzia “bidegabekeri hutsa” izanda ere, “ziur gaude Ezker Abertzaleak bide demokratiko eta baketsuei eutsiko diela, indarkeria errefusatuz eta bizitza publikoan parte hartzeko eskubidea ukatzen dioten lagun horiei nabarmen utziz”, buruzagi ezkertiarrak adierazi duen legez.

Berriak

Alternatibak “esperpento politiko-juridikotzat” jo du Sorturen aurkako epaia

Alternatibak “esperpento politiko-juridikotzat” jo du Espainiako Auzitegi Gorenaren epaia eta “PP eta PSOEren borondateari” men egiten diola salatu du

Alternatibak “esperpento politiko-juridikotzat” jo du Sorturen legeztapena eragotzi duen Auzitegi Gorenaren epaia “PP eta PSOEren borondate politikoari” men egiten diolako, oinarri juridikoei baino.

Sententziaren argudioen “arbitrariotasuna” salatzeaz gain,  Alternatibako bozeramaile Oskar Matutek gogorarazi du saiakera berri honek milaka euskal herritarren parte-hartze politikorako eskubidea “bahitzeko” helburua duela.

Matutek adierazi du “Espainiako politikarien alderik erreakzionarioenak” ezarritako oztopoek ezin izango dutela  geldiarazi “euskal jendartea eskatzen ari den aldaketa politikoaren eta sozialaren aldeko apustua”.

Zentzu honetan, hauteskundeei begira euskal herritarrek “eragile politiko batzuen zein besteen borondate politikoa” baloratzen jakingo dutela gaineratu du. Azkenik, Alternatibako bozeramaileak Gorenaren erabakia deitoratu egin du “ustez demokratikoa den sistema honen kalitatea” are gehiago murrizten duelako.

Berriak

Petrolio gosea demokraziaz mozorrotzen denean > Xabier Letona

Xabier Letona
Argia (ARGIAren 2270. zenbakian argitaratua)
Argazkia: Nasser Nouri

Petrolioa Libiari egindako erasoaren muinean dagoela pentsatzeko arrazoiak ugariak dira, erasoaren arrazoi nagusia zibilen defentsa dela pentsatzeko baino askoz gehiago. NBEko 1973 ebazpena, zibilen babesean oinarritzen da, baina orain arte Frantziak, Erresuma Batuak eta AEBek gidatutako koalizioaren armek ez dela hala erakusten dute, Gaddafiren kontrolpeko era guztietako azpiegiturak suntsitzen ari dira eta. Horren ondorioz, Gaddafiren aurkako operazioari babesa eman zion Liga Arabiarrak adibidez, erasoen izaerarekiko desadostasuna erakutsi du.

Libiako erregimenaren erorketa helburu, eta Irak eta Afganistango inbasio zuzenen akats eta arriskuetatik ikasita, Mendebaldeko indarrek Libiako azpiegiturak gogor kolpatu eta oposizio armatua indartzea izango dute helburu. Hasiera ezagutzen dugu jada, baina eraso militar hauen esperientziak dioskunez, amaiera aurreikustea oso bestelako kontua da. Beste hainbatetan ere Mendebaldeak bere interesak babestu ditu, baina bertako herritarren egoera okertuz (Irak, Afganistan, Somalia…).

Petrolioa da lehena, ez herritarrak. Marokon (bertakoekin eta sahararrekin), Aljerian, Yemenen, Barhein-en eta Palestinan, besteak beste, zibilen aurkako errepresioa oso gogorra da, baina ez dira gisa horretako neurriak hartzen. Berdin munduko beste hainbat lekutan, hasi Txinatik eta Honduraseraino. Mendebaldeak bere interesen alde egiten du, ez diktadurek zapaldutako herritarren alde.

Libiako petrolioaren %75 Europako Batasunera doa: Italiara %32, Alemaniara %13,4, Frantziara %10, Espainiara %8,6… Eta munduko petrolio erreserben zerrendan, Libia 9.ena da. Une honetan petrolioaren prezioan oso garrantzitsua da eta petrolioa gero eta eskasago izango den munduan estrategikoa.

Aitortu behar da, alabaina, eraso militar honek Bengaziko matxinatuak eta zibilak babestu egin dituela. Zantzu guztien arabera, eta ikusirik Gaddafiren armada nola ari zen irabazten gerra, badira arrazoi asko pentsatzeko Bengazin mendeku odoltsua gauzatuko zuela. Benetako helburua balizko sarraskia eragoztea balitz, ordea, nahikoa izan zitekeen Bengaziko Gaddafiren indarrak geldiaraztea eta gainerakoan indar diplomatikoa erabiltzea. Errepresio basatietarako lekurik ez dagoela argi utzita, ondorengo guztia libiarrei dagokie konpontzea, eta NBEk horretarako laguntza guztia eskaini beharko luke. Berdin beste herrialde arabiarretan ere.

Ez dago argi orain zer gerta litekeen, baina epe laburrean bi eszenatoki bederen aurreikus litezke. Bata, nazioarteko erasoak aurrera jarraitzea eta Gaddafiren erregimena barrutik ere lehertzea (desertzioak…). Beste eszenatokia luzeagorako litzateke: Libia bitan zatitua geratzen da, erregimena mendebaldean eta matxinatuak ekialdean, eta gerra luzearen ondoren eta Mendebaldeko potentzien sostenguarekin, matxinatuek irabaztea. Era batera ala bestera, argi dago Gaddafirenak egin duela.

Hori bai, beste behin ere, argi geratu da Mendebaldeko herrialde askoren hipokrisia. Azken urteotan denok ikusi dugu telebista eta argazkietan nola ibili den Libiako koronela hiriburuz hiriburu Italian, Frantzian, Espainian… 2005etik 2009ra Alemaniak ia 86 milioi euro saldu zizkion Libiari material militarrean; oraingo erasoekin Frantziak berak Libiari saldutako Mirage hegazkinak lurreratuko ditu agian; eta Espainiak otsailaren bukaeran agindu zuen etetea Libiara saltzen ari zen material militarra…

Herrialde arabiarretako matxinaden funtsa, beren diktadurekiko duten jasanezintasunean dago; pobrezia eta beste hainbat eragile leherkari izan dira. Urtea joan urtea etorri –eta petrolioa eta Israelekiko babesa beti muinean–, diktadura horiek Mendebaldeko sostengua izan dute eta honek bere kasara maneiatu ditu, orain Sadam Hussein Iran-en aurka erabiliz, edo gero Ga­ddafi Al Kaedaren aurka. Lehen kolonialismotik, gero postkolonialismoz jantzita.

Benetako helburua herrien garapena, zibilen babesa eta demokrazia baldin bada, testuinguru horretan ez da lekurik Mendebaleko politika paratxutistentzat. Erantzun bakar eta sinplistarik ez duten egoera konplexuak daude matxinada arabiarren baitan. NBEk diktadura ororen aurka ari diren herritarrak sostengatu beharko lituzke, beti ere zenbait printzipio nagusi eginez: herritarren interesa, herrialdeen soberania eta indar militarra azken baliabidea dela. Baina hori ez da samurra izango, batetik Mendebaldeko herrialde nagusiek oraindik orain beren interesak lehenesten dituztelako; eta bestetik, eredu izateko etxetik hasi behar delako. Esaterako, noizko NBEko erreforma, herrialde nagusien beto eskubidearekin amaitzeko?

Berriak

Desberdinen arteko ituna

Alternatibak desberdinen arteko itunaren alde dago,  Euskal Herrian aldaketarako ilusioa eragingo duen ezkerreko eskaintza egin ahal izateko

Datozen hauteskundeetara euskal ezkerra “ahalik eta batasun handienarekin” aurkeztearen aldeko apustua berretsi du Alternatibak, “fronte komuna sortu eta, aniztasunetik, aldaketarako ilusioa eragin eta boterean dagoen eskumaren aurrean zilegitasunez, irmotasunez eta beharrezkoa den indarrarekin aurre egin ahal izateko”.

Alternatibako bozeramaile Oskar Matutek azpimarratu duenez, hauteskundeei begira “ezinbestekoa da erakustea ezkerreko alderdiak noraino dauden prest indarrak metatu eta, aniztasunetik, gizarteari programa bateratua aurkezteko”:

Horren harira, Alternatiba “ezkerreko eskaintza politikoa eratzeko elkargune bila lanean” ari dela nabarmendu du, “Euskal Herrian aldaketa galdegiten dutenen artean ilusioa eragingo duena”. Horren arabera, eragile desberdinen artean “elkarri aitortzeko prozesua eta iritzi elkartrukea” ematen ari da.

Matutek gogorarazi duenez, “Alternatibak bere oinarrien arabera jokatu du, bere militanteen erabakiarekin bat eginda, euskal ezkerra sendotzeko prest dauden indarrekin urratsak egiteko itunak sinatzeko apustua berretsita, nazio eraikuntzarako eta gizartea eraldatzeko”. Era berean, “ezkerraren atomizazioa guztien kalterako” dela gogorarazi du, “are gehiago herria ezkerretik eraiki nahi dugunontzat”. Horregatik, “aniztasunetik eraikitako batasunaren alde” daudela ziurtatu du.

Berriak

Bilboko udalak beregain hartu behar du etxez etxeko laguntza zerbitzua

Etxez etxeko laguntza zerbitzua beregain hartzea eskatu diote Ezker abertzalea, EA eta Alternatiba alderdiek Bilboko Udalari

Ezker abertzalea, EA eta Alternatiba alderdiek elkartasuna erakutsi nahi diete martxoaren 4tik aldizkako grebak burutzen ari diren Bilboko Etxez etxeko laguntzaren langileei. Hiru alderdiek larritzat jotzen dute publikoa izan behar zuen zerbitzuaren gaur egungo egoera prekarioa. Hiru alderdi ezkertiarrek gai honekiko Udalak duen jarrera salatu dute. Ezker abertzalea, EA eta Alternatibaren aburuz, etxez etxeko laguntza herritarrentzako garrantzi handiko zerbitzua da, bai menpekotasuna duten pertsonentzako zein euren zaintza-lanaz arduratzen diren familientzako. Aipatutako lanok, batez ere, emakumeek betetzen dituztela azpimarratudute hirurek.

EAJk eta IUk bultzatu duten zerbitzuaren prekaritatea kezkagarritzat jotzen dute. Zerbitzuaren kalitatea alde batera utzi eta etekin ekonomikoak soilik lehenesten dituzten enpresa pribatuen kudeaketak era bikoitz batean eragiten die emakumeei, zerbitzu honen eskatzaileei zein laguntza eman behar duten langileei. Aurrekontuko murrizketak egiteko krisiaz baliatzea leporatu diote Udalari Ezker abertzalea, EA eta Alternatiba alderdiek – etxez etxeko zerbitzurako diru-partida 17 milioi euro izatetik 2010 urtean, 15,9 milioi izatera 2011 pasatu da, hau da %6,47 gutxiago. Zerbitzuak dituen benetako eskariak aintzat hartu gabe ezarri dituzte murrizketok. Ez da egon inolako planifikaziorik eta, hau gutxi balitz, Bizkaian menpekotasun bat duten herritarren %46k ez du inolako kanpoko zerbitzurik jasotzen, eta hala jasotzen duen Foru Aldundiak egindako txosten bat ekarri dute gogora. Azkunak eta Madrazok gai honekiko euren jarrera justifikatzeko erabiltzen duten argudioa – familiek, asistentzia baino, zuzeneko laguntzak lehenesten dituztela – funtsagabea da erabat. Prestazio ekonomikoek, kasu gehienetan, kontratazio partikular prekarioak eragiten dituzte eta baldintza prekario horiek pairatzen dituztenak emakumeak izan dira, batez ere atzerritarrak eta lan eskubide gabekoak, azpiko lana eta iruzurra bultzatuz.

Etxez etxeko zerbitzuaren desegitea berez urria den zaintza-sistema kontrako erasotzat eta, bereziki, emakumeen eta zerbitzu sozial baten oinarrien aurkako eraso zuzentzat hartzen dugu. Hori dela eta, ezker abertzalea, EA eta Alternatiba alderdiek Bilboko Udal gobernuari eskatu diote zerbitzu sozial honen kudeaketa zuzena berreskuratzeko eta sektore publikoa ekonomiaren motorea izan daitekeela erakusteko. Hiru alderdi ezkertiarrok argi daukagu laguntza ekonomikoak egotea ezin dela aitzakia izan oinarrizko zerbitzuak desegiteko. Ezker abertzalea, EA eta Alternatiba alderdiek EAJri zein IUri herritarren eskubidea den menpekotasunari aurre egiteko arretaren kudeaketa publikoa bermatzeko eskatu diete.Bukatzeko, gure babes osoa erakusten diegu enpresa komiteak antolatutako ekimen guztiei.

Berriak

Alternatibaren hiru apustu estrategikoak

Alternatibak, 2008ko abenduan jaio zenetik, ezkerraren bi ikuspegi lotuko zituen espazio politikoa sortzen saiatu da. Batetik, borrokarako ezkerra, ekintzailea, militantea, kalekoa; eta bestetik hausnarketarako ezkerra, analisirako, sakonki autokritikoa eta bere proiektuaren definizioa inoiz erabat bukatutzat ematen ez duena.

Lan handia dugu aurretik erakundearen baitan, are handiagoa herri hau eraldatzeko. Baina nortasun hau ardatz hartuta, pilatu dugun gorputz politikoaren laguntzaz, eta ezker harro eta borrokalari batetik onenak hartzeko geure borondatearekin batera -beti ere autokritika eta beharrezko aldaketak harturik-, egoera berri honi ilusioz, itxaropentsu, tinko eta gogoz ekin nahi diogu.

Beraz, gaur hona ekarri dugu orain arteko eztabaida, hausnarketa eta ekintza guztien emaitza, eta epe motz zein ertainerako bidea finkatzeko Alternatibaren izaera zehazten duten hiru apustu estrategiko.

I. Euskal Herrirako sozialismo esparruanitza sortzeko apustu estrategikoa. Gaurtik hasita mendekotasun sistema guztiekiko- patriarkatua, kapitalismoa, desarrollismoa, ustezko demokrazia, arrazakeria- alternatibak sortuko dituen sozialismoaren alde gaude, hau da, borroka guztiak bilduko dituen agenda duen sozialismoaren alde; herri mugimenduak eta mugimendu politikoak banandu eta benetako egitura aldaketak moztu besterik egiten ez duten lehentasun eta fasekako sailkapenik egin gabe. Halaber, agenda hau bertan parte hartu nahi duten hainbat subjektu politikok osatuko dute: langileek, feministek, ekologistek, kultura arloko militanteek, internazionalistek, langabeek, etorkinek,….

II. Euskal Herriko ezker subiranistaren aniztasunaren baitan batasunaren aldeko apustu estrategikoa. Alternatibak ez du inondik inora euskal ezkerreko indar bakar izan nahi, ezta berau hegemonizatu edo beste indarrekin lehiatzeko beste sigla bat gehitu nahi. Aitzitik, euskal ezker subiranisten batasuna aldarrikatzen dugu, proposamen eta kontzepzio anitzak baitaude, baina irizpide komunak baititugu: eskubide guztiak pertsona eta herri guztientzat; Euskal Herriaren autodeterminazio eta subiranotasun eskubidea; egungo mendekotasun sistema konplexua gaindituko duen sozialismo esparruanitza; talde lana eta indar politiko eta sozialen pilatzea bermatuko dituen eredu politiko berriak bilatzea. Jakina, apustu hau epe ertain eta luzeko aliantza estrategikoen gainean eraiki beharko da, unean uneko egoerako analisietatik haratago joanda.

III. Ezkerraren baitako iraultzaren aldeko apustu estrategikoa. Geure ustez, lehen bi apustuei ezin zaie ekin ezkerreko mugimenduetan nagusi izan diren antolatze logika batzuk ezbaian jarri gabe. Ezkerra iraultzea beharrezkoa da mundua iraultzeko, eta alderdi zein herri mugimenduen elkarlana bermatzeko eredu berriak eraiki beharko ditugu; plataforma, sare, aliantza estrategiko horizontal eta demokratikoetarako aukera emateko;militanteen kalitatezko parte hartzeari bide emateko. Honela, erakunde politikoa ez da tresna, baizik eta defendatzen dugun gizarte horren eredu eta isla.

Jakina, hiru apustuak elkarren osagarri, banaezin eta sinbiotiko dira, eta Alternatibari lehentasun zaizkio. Ezin sozialismo esparruanitz baten alde egin ez bada beste ezkerrekiko elkarlana bultzatuz, edo lan ildo berriak jorratuz; ezin elkarlanean aurrera egin geure agenda ez bada benetan esparru guztietara modu orekatuan iristen; eta ez digu ezertarako balioko antolaketa eredu berriak izateak, ez bada gehiengo zabalak lortzeari begira jartzen.

Orain, erakunde honek bere egiten dituen 11 konpromezuak azalduko ditugu -hiru apustu estrategikoen arabera ordenaturik-. Hauek zehaztuko dute Alternatibaren epe labur eta ertainean Alternatibaren ildoa.

 

http://alternatiba.net/old-files/Alternatibaren hiru erronka estrategikoak-agiri osoa.pdf

Berriak

Urrats erraldoia egin du Sortuk

Alternatibak dio Sortuk “pauso erraldoia” eman duela eta Espainiako Gobernuari “egin behar duena egiteko ausardia politikoa” eskatu dio: “Alderdia legeztatzeko”

ETAren balizko atentatuak eta bestelako indarkeria ekintzak errefusatzen dituen Sorturen gaurko komunikatuak “euskal gizarteak eskatzen zuen bakerako urrats definitiboa eman dela egiaztatzen” duela uste du Alternatibak, “dagoeneko inork zalantzan jarri ezin duena”. Horrexegatik, Espainiako Gobernuari “egin behar duena egiteko ausardia politikoa” exijitu dio: “Alderdia legeztatzeko”.

Alternatibako bozeramaile Oskar Matutek alderdiaren komunikatua aztertu du, Lehendakariaren aurkako ETAren balizko atentatua zein Gasteizen eta Portugaleten emandako bortizkeria eta mehatxu ekintzak errefusatzen dituena. “Adierazpen hauek poliziaren txostenak dioena, Sortu ETAren tresna dela, ezeztatzen dute eta indarkeriari bizkarra ematen dion talde politikoa dela baieztatzera datoz”.

Matutek esan duenez, “ezker abertzaleak pauso erraldoia eman du. Sortuk euskal politikagintzaren aro berria abiatu du, orain ez baitago Euskal Herrian ETAren ekintza bortitzak justifikatzen dituen alderdirik; hartara, ezin da legez kanpoko alderdirik egon”.

Ildo beretik, buruzagi ezkertiarrak azpimarratu du “gizartean bakearen aldeko olatua dagoela, normalizazioa politikoa eta Euskal Herrian eskubide zibilak berresartzeko eskatzen duena. Alternatibak argi dauka horren alde egingo duela”.

Berriak

Alternatiba | Ezkerra eraldatzearen erronka

X