Blog

Proposamen Sozioekonomikoa aurkezteko bilera LABekin

Sozializazio lan horrek esparru ezberdinak lantzea ekarri du: batetik, sare sozialen bidez milaka etxetara iritsi da gure proposamena; bestetik, hamarna hitzaldi eta aurkezpen burutu ditugu, beste hainbeste herri eta hiriburuetan eta nola ez, agerraldi eta ekitaldi publikoak ere egin ditugu.

Maiatzaren Lehenean aurkeztu genuen Proposamen Soziekonomikoaren sozializazioari ekin genion hura aurkeztu bezain pronto.

Sozializazio lan horrek esparru ezberdinak lantzea ekarri du: batetik, sare sozialen bidez milaka etxetara iritsi da gure proposamena; bestetik, hamarna hitzaldi eta aurkezpen burutu ditugu, beste hainbeste herri eta hiriburuetan eta nola ez, agerraldi eta ekitaldi publikoak ere egin ditugu.

Hasieratik adierazi genuen ere gure helburua eragile ezberdinen ekarpenak jasotzea zela, eta horretarako bilkura desberdinak burutu ditugu. Hor kokatzen dugu gaur LAB sindikatuarekin burutuko duguna.

Proposamen zehatz bat aurkeztu dugu lau indar politikook, eredu ekonomiko eta soziala iraultzea xede duena.

Ez dugu gisa horrelako proposamenik entzun PNV, PSOE, PP edo UPNren ahotik, krisialdira ekarri gaituen eredua biziberritzea dute helburu.

Hori da atzokoan Gasteizeko Legebiltzarrean ikusi genuena: neurri zehatzik ez eta instituzioak ekonomikoki kinka larrian utzi dituzten neurriak bultzatzeagatik (Sozietateen Zerga murriztea, Ondarearen inguruko zerga ezabatzea…) autokritikarik ez. Are gehiago, PP eta PNV berriro ere bat egin zuten atzokoan, erreforma fiskalen aurka.

Guk ordea, erreforma fiskal sakon eta bidezkoa proposatzen dugu, Gipuzkoako Foru Aldundiak abiatu duenaren ildotik.

Horren bidez, sektore publikoaren, gastu sozialaren eta zerbitzu publikoen aldeko apustu argia egitea proposatzen dugu eta era berean, I+G+B areagotuko duen eta gure ehun produktiboa berritu, birsortu eta dibertsifikatzea xede duen, inbertsio funts handi bat sortzea, jarduera ekonomikoa biziberritu eta enplegua sortu aldera.

Berriak

Alternatibak Europako erakundeen xantaia salatu du, beharrizan handiagoak dituzten sektoreen kontrako murrizketa gehiago exijitzen dituztelako

Alternatibako bozeramaile Oskar Matutek, Europako Banku Zentraletik eta Europako Batzordetik eginiko exijentziak salatu ditu gaur, “guztiz bidegabeak izatez gain, beharrizan handiagoak dituzten sektore sozialei eraso egiten dietelako, krisia sortu dutenen mesederako gainera”. Alternatibatik frogatutzat jo dute “demokrazia finantza sistemaren zirrikitu ilunetatik gidatu eta zuzentzen dutela, haien irabazi tarteekiko ardura dutenak herritarren bizi duina bermatzearen gainetik”.

Matutek BEZa handitu eta erretiro adinaren atzeratzea bizkortzeko Europatik eginiko eskakizunak gaitzetsi ditu, eta horien arduradunei “aski dela esateko unea iritsi” dela ziurtatu du: “haien gehiegikeriak ordaintzeko asmorik ez dugula irmotasunez esan behar diegu, are gutxiago haien botere gosearen mesedean eta gure gizarteko gehiengoaren interesen kontra”. Hala, erakunde hauek herritarrekin bat egin dezaketen leku bakarra epaitegiak direla nabarmendu du, “haiek akusatuen eserlekuetan eta gu, herria, fiskal lanetan, diru publikoarekin zigorgabetasun osoz egin dituzten lapurretak eta iruzurrak epaitzeko”.

Alternatibak Europako erakundeetatik proposatutako xantaia salatu du, “malgutasunaren ordainean sistema eta logika jasangaitzak iraunarazi nahi dituztelako”. Matutek ohartarazi duenez, “merkatuen diktadurak esklabutzara zigortu nahi gaitu, bere interesak gure bizitzaren gainetik lehenetsita”. Horren aurrean, ezkerrak argi esan behar die herritarrei “egoera honi aurre egiteko beste modu bat badagoela, enplegu duina, zerbitzu publikoak eta gizarte babesean oinarritutakoa. Izan ere, bizitzaren sostengarritasuna gure kezka guztien erdigunean jartzea dugu modu bakarra bazterkeria, pobrezia eta miseria gainditzeko”.

Berriak

Aberatsak zigortzeko?

Igor Nabarro – Alternatibako militantea

Egunotan asko entzun eta irakurri ahal izan dugu Hollandek, Frantziako presidente berriak, kanpainan eginiko proposamenaren inguruan: milioi bat eurotik gorako errentei, PFEZren zerga tipoa %75era arte igotzea, hain zuzen.

Neurri honen harira proposatzen ari den auzian ez dago argi justizia soziala ezartzeko helburua ote duen edo “aberatsa” zigortzeko neurria besterik ez den.

Nahiko argi dago hauteskunde garaietan “botatzen” den horietako bat dela, hau da, neurri elektoralista eta populista hutsa, ezerezean geldituko dena… baina, ez dago zalantzarik, gizartean eta kalean gero eta gehiagotan islatzen den haserrearekin bat datorrela.

Haserre hau muturreraino heldu izan da hainbat aldiz eta hala ikusi dugu Parisen, Londresen, Atenasen eta beste hainbat hirietako herritarren amorruak eztanda egin izan duenean, eta batek daki euskal lurraldeetan ere halakorik gertatuko ez ote den…

Zuzen esan denez, laurogeiko hamarkadatik klase baxu eta altuen arteko tartea zabaldu egin da Mendebaldean. Aldaketa bortitza izan da eta gaur egun, gauzak dauden moduan “aberatsen eta pobreen” arteko ezberdintasunak etengabe areagotuz doaz.

Espainiako Erresuman Lanbide arteko Gutxieneko Soldatak eskaintzen duen erosteko ahalmena barregarria eta iraingarria den  bitartean,  enpresa pribatuko “marrazoek”, jainkoak diruditen futbol jokalariek, soldata bikoitza eta hirukoitza irabazten duten politikariek eta pertsonaia famatuek diru kopuru iraingarria irabazten dutela ikusi behar izaten dugu eta, gainera, ehunekoak alderatuz, edozein langile “prekariok” baino askoz diru gutxiago kotizatzen dute…

Beharbada, kotizazioan %50a gainditzea gehiegizkoa izan daiteke, azken finean ez ditugu martiri izaera eman nahi… baina oso ondo legoke kapitalaren atzaparrek Estatu Soziala lapurtzen diguten bitartean, modu bidegabean aberasten ari diren guztiei gauzak garbi jartzea.

Baina ez bakarrik haiei. Neurriok haien aberastasuna espekulazioari esker eraiki dutenei ere ezarri beharko litzaieke; baita erregimen politiko oligarkikoei (hau da, mendebaldeko ia “demokrazia” guztiei edo guztiei esker), langile klasearen esplotazioari, gizarte patriarkal eta androzentristari, aspaldiko errentagarritasunei ere, eta antzeko adibideen zerrenda luze bati esker aberastu direnei. Zerrenda honetan ez ditugun inondik inora aurkituko ez elkartasuna, ezta berdintasuna ere, eta hirukotea betetzeagatik, ezta anaitasuna ere…

Beti bezala, aberatsentzako zergak eta pobreentzako zergak daude, eta momentuz ez dirudi aberatsentzako zergetan (sozietate zerga, ondasunena, ondorengotzena, etab.) “eskua sartzeko” prest dagoen inor dagoenik, nahiz eta neurri hauek ekonomia onbideratzeko mesedegarriak izango liratekeela jakin.

Aitzitik, gehien daukatenei mesede egiten zaie eta euren soldatarekin, edota soldatarik gabe “biziraun” behar dutenei behin eta berriro astintzen zaie…

Doktrina liberalak aberastasuna pertsona bakoitzaren lanaren eta merituaren emaitza dela baieztatzen jarraitzen duen arren, jakin nahiko nuke, munduko pertsonarik aberatsenen zerrendan agertzen direnetatik, eta ondasuna herritarren batez bestekoa  baino 100.000 aldiz handiagoa dutenetatik, zeintzuk hasi diren langile klaseko norbaiten puntu beretik…

Liberalismoa gezur bat da, eta aberastasun handiak oso gutxitan, (inoiz ez) eraikitzen dira justizia sozialaren irizpideak jarraituz…

Berriak

‘Errausketari ateak ixten’ dokumentala ikusgai / Documental ‘Cerrando las puertas a la incineración’

Debagoiena Zero Zabor taldeak dokumental bikain honetan ederki islatzen du hondakinen kudeaketaren arazoa. Dokumentalean zaborraren arazoa bere osotasunean azaleratzen saiatu dira: garai bateko zaborraren kudeaketa, Europan dauden eredu desberdinak, Europar Batzordeak hiri hondakinak tratatzeko ezarria duen hierarkia, balorizazio energetikoa, errauskailuak beharko lukeen zabortegia, errauskailuak osasunari eta ingurumenari dakarzkion kalteak, errauskailuaren atzean dauden interesak, atez ateko bilketaren ezaugarriak, bosgarren edukiontziaren desabantailak…

Gipuzkoa Zero Zabor

El colectivo Debagoiena Zero Zabir ha reflejado en este documental la problemática de la gestión de los residuos, tratanto de afrontar el problema de las basuras en su totalidad: diferentes modelos en Europa, incineración, daños a la salud y ambientales, etc. El documental está realizado en euskera.

Berriak

Arma ez da hiltzailea

Luis María Salgado – Alternatiba Arabako bozeramailea

Artikulu honen izenburuak norbait harritzen badu, eskertu dezala ez Euskal Herrian, ezta Espainiako Erresuman, ezta Europa osoan ere, Erriflearen Elkarte Nazionalik ez egotea, izenburuarena baita haiek gehien darabilten argudioa armak edukitzeko eskubidearen alde. Armek euren kabuz ezin dutela inor hil baieztatzen dute. Izan ere, ez dago munduan inor hiltzeagatik arma zigortuko duen Kode Penalik. Baina jakin badakigu, armak edukitzea legezkoa den herrietan askoz hilketa gehiago gertatzen direla armen jabetza zorrozki arautzen duten Estatuetan baino.

Egia esan eta aurreko guztia laburbilduz, arma bat eskura izan gabe, askoz zailagoa da albokoa erailtzea. Antzeko zerbait esan genezake lan arloari dagokionez. Azken Lan Erreformak, bai aurreko Zapateroren Gobernuak zein Mariano Jaun Txit Agurgarri desagertuak egindakoak, kaleratzeak merkatu eta erraztean oinarrituta daude. Nola ez, arduragabekeria honen jagoleek behin eta berriro zioten, oraindik dioten bezala, beraien erreformek ez dutela langabezia areagotuko. Eta ez daude oker; katua sakatuko duen hiltzaile bat behar da, paperak berez ez baitu inor kaleratzen.  

Araban ikaraz ikusten dugu nola hainbat enpresek PPren azken erreforma literalki ezartzen duten. Hauen artean ospetsuena Celsa Atlantic (Laminaciones Arregi) izan da, dudarik gabe; baina ez da bakarra izan, ezta azkena ere. 349 adibide, 349 zauri.

Igandean, Arabako Batzar Nagusiek, Celsa Atlantic-eko langileekin elkartasuna erakusteko eta Raxoiren Gobernuari Lan Erreforma berehala bertan behera uzteko eskatzeko mozioaren inguruan eztabaidatu zuten. Bilkura horretan, yankien Erriflearen Elkarte Nazionalak bezala,  popularrek baieztatuko zuten 349 familia horien egoeraren erruduna ez dela Lan Erreforma. Eta argazkian ondo ateratzeko, azken hiltzaileari errua leporatu zioten, enpresari zein langileei erantzuleak izatea eskatu zien, negoziatzera eseri daitezen. Baina posible al da negoziatzea norbaitek arma bat buruan jartzen dizunean? Negoziazioa bi aldeen indar orekan oinarritu beharko litzake eta, kasu honetan, bietako batek arma bat dauka eskuan. 

Horregatik berebizikoa da arabarrek jakin dezatela enpresari-hiltzaileak katua sakatzen duen arren, ondorioak bestelakoak izango litzatekeela bere eskuetan arma jarri duen horren laguntzarik gabe. Alderdi Popularra egoera honen erantzule zuzena da, baita datozen hilabeteotan zorigaitzez etorriko direnenak ere. Oraintxe bertan Araban 20 Kaleratze Espediente baino gehiago daude mahai gainean, 25.000 langabe baino gehiago, gure bizilagunak, gure kideak, eta ez dirudi politika hauen jarraipena errazteak, Raxoiren azken erreformak suntsipen handiko armekin gauzatutako eraso neoliberal bortitz honen zehar kalteak murriztuko dituenik.

Berriak

Eredu sozial eta ekonomikoa iraultzeko asmoz proposamen zehatza aurkeztu dugu

Hemen ordezkaturik gauden lau indar politikook gure Proposamen Sozioekonomikoa aurkeztu genuen Maiatzaren batean. Proposamen horretan azpimarratu genuen gure herriak behar- beharrezkoa duela burujabetza ekonomiko eta politikoa, krisi luze eta sakon hau eragin duenaren ereduaren parean, guztiz bestelako eredu sozial eta ekonomikoa eraikitzeko.

Gure herriak subiranotasun osoa behar du merkatuen diktadurari aurre egiteko eta haien morroi leiala den Raxoiren gobernuari. Izan ere, Raxoiren gobernuak murrizketak edo erreformak onartzen ditu astero, bankuen eta gutxi batzuen onerako; eta herri honetako gehiengoa garen langile eta herritar xeheen kalterako. Hori guztia, gainera, zentralizazio prozesu baten bidez egiten ari da, gaur egungo markoaren mugak are nabarmenago geratzen ari direla.

Gure herria atzeraldian sartu da berriro ere. Instituzioen diru-sarrerak gero eta urriagoak dira. Udalen, aldundien eta gobernu autonomikoen egoera dramatikoa da. Eta horrek eragotzi egiten du egoerari aurre egiteko beharrezkoak diren neurriak hartzea. Horixe da gaur egungo errealitate gordina.

Hori dela eta, gure herrian eredu sozial eta ekonomiko berri bat beharrezkoa dugu; eta eredu hori abian jartzeko 180 graduko iraulketa egin behar dela berresteaz gain, deialdi bat eta PROPOSAMEN ZEHATZ bat egin nahi ditugu gaur, Raxoiren gobernuak eta haren politika ekonomikoa itsu itsuan betetzen duten guztiek eskaintzen diguten gainbehera geldiezinaren aurrean, inflexio puntua izango den proposamen zehatz bat, hain zuzen ere.

Gaur egungo egoeran, ezinbestekoa da administrazioek eta sektore publikoak TALKA-PLAN bat egitea. Nabari-nabaria da merkatuei nahi dutena egiten uztea ez dela ezeren berme, gainbeherarena ez bada. Horregatik, sektore publikoak eta administrazioek esku hartu eta paper aktiboa jokatu behar dute. Krisi garaian zerbitzu publiko eta sozialen premiarik handiena dutenei zerbitzu horiek bermatzeko beharrezkoak diren ekonomia-baliabide guztiak bilduko dituen talka-plan bat behar dugu.

Zerbitzu publiko eta sozialak behar ditugu sektore produktiboarekin batera sektore erreproduktiboa ere bultzatzeko eta, zainketa-ekonomia babesteko, nagusiki emakumeok alor horretan egunero egiten dugun lan eskerga bermatuko duten zerbitzu publiko indartsuak eskainiz. Eta gure Herriko ekonomia sustatzeko baliabideak behar ditugu, gure ekonomiako sektore guzti-guztiak bultzatzeko, berritzeko eta dibertsifikatzeko eta, ondorioz, enplegua sortu ahal izateko.

Hori guztia dela eta, sei neurri zehatz proposatu nahi ditugu. Neurri horiek beste eredu sozial bat eraikitzea ahalbidetuko dute, eredu bidezkoago bat, gizon eta emakumeen arteko aukera berdintasuna bermatuko duena, ingurumena zainduko duena eta parte-hartzea sustatuko duena. Azken finean, inposatu nahi diguten neoliberalismo basatia gaindituko duen eredua. Gaur egungo sistema suspertzeko adabakiak jartzera mugatuko ez dena. Bide horretan, gure herrialdeko gainerako indar politiko, eragile sozial eta ekonomikoei honako sei neurri zehatz hauek proposatzen dizkiegu:

1. neurria: Lehen esan dugun bezala, pairatzen ari garen egoera larria iraultzeko beharrezkoak diren ekonomia-baliabide guztiak behar ditugu. Saltzen ari zaizkigun “austeritateak”, maila orotako murrizketa eta ondorio sozial dramatikoekin batera, krisi ekonomikoa denboran luzatu eta beheraldi amaigabea dakar.

Horren aurrean, eta sektore publikoak ekonomia-baliabide berriak izango dituela bermatzeko, ERREFORMA FISKAL SAKONA ETA BIDEZKOA egin behar da. Erreforma horrek aberastasunaren birbanaketa handiagoa ziurtatu behar du, eta sektore publikoak beste norabide batean talka-neurriak hartzeko behar dituen baliabideak bermatuko ditu.

Adibidez, Hego Euskal Herriko lau aldundiek Gipuzkoako Foru Aldundiak bere lehen erreforma fiskalean hartu dituen neurriak abian jarriko balituzte, 500 milioi euro baino gehiago jasoko lirateke (banatu dizuegun 1. eranskinean dituzue datu zehatzak). Gainera, Gipuzkoako Foru Aldundia sozietateen gaineko zergaren ezinbesteko erreforma prestatzen ari da, eta horrek ere diru-sarreren oso igoera handia ekarriko luke lau aldundiek horretarako borondatea erakutsiko balute. Daukagun ahalmen fiskal bakarra zeharkako zergei dagokiena da, baina, berriro diogu, politika fiskal orekatuago eta progresiboago bat abian jartzea aski litzateke zuzenean 500 milioi euro baino gehiago biltzeko.

2. neurriari ekingo diogu orain. Instituzioen gaur egungo egoera aintzat hartuz, eta politika fiskal berri baten emaitzek denbora behar dutela jakinik, gaur egun ezinbestekoa da gasturik eta inbertsiorik premiazkoenei eta urgenteenei lehentasun osoa ematea. Ildo horretan, eta egungo benetako beharrei erreparatuz, GAUR EGUN ERAIKITZEN ARI DIREN AZPIEGITURA HANDIEN LANEN BEREHALAKO MORATORIA galdegiten dugu.

Gure herrialdean azpiegitura erraldoien inguruan iritzi desberdinak daudela jakin dakigula, gai horri buruzko eztabaida sakona eskatu dugu behin eta berriro. Guztiz beharrezkoa iruditzen zaigun eztabaida horri heldu bitartean, gaur, proposamen honetan, lan horiek etetea besterik ez dugu eskatzen, Irun?eko eta Gasteizko gobernuek aurtengo aurrekontuetan obra horietarako bereizi dituzten ekonomia baliabideak beste norabide batean gastatzeko eta inbertitzeko.

Aurtengo aurrekontuetan Irun?eko eta Gasteizko gobernuek dirutza ikaragarria esleitu dute obra horietarako, 500 milioi euro gutxienez. Beraz, sakoneko eztabaidan sartu gabe, gaur egun baliabide horiek beste norabide batean erabiltzea guztiz beharrezkoa eta urgentea dela diogu.

Beraz, proposatutako bi neurri horiek erakusten dute erraza dela 1.000 milioi euro baino gehiago lortzea bestelako politika ekonomiko eta sozial batean inbertitzeko. Horretarako borondate politikoa baino ez da behar. Eta 1.000 milioi horiek murrizketa sozial gehiagorik egongo ez dela bermatzeko erabili behar dira nagusiki. Dirutza horrekin gastu soziala ziurtatzea lor daiteke, pertsonarik pobreenek eta sektorerik behartsuenek krisiaren ondorio larriak jasan ez ditzaten. Hala ere, irtenbidea ez da, noski, laguntza sozialak bermatzea soilik.

3.neurria: Bide horretatik dator, hain zuzen ere, proposatzen dugun hirugarren neurria. Alegia, laguntza sozialak bermatzeaz gain, SEKTORE PUBLIKOAREN, GASTU SOZIALAREN ETA ZERBITZU PUBLIKOEN ALDEKO APUSTU ARGIA EGIN BEHAR DA.

Jendartearen, ekonomiaren nahiz giza ongizatearen arloan aurreratuen dauden Europako herrialdeek dituzten zerbitzu publikoek, esaterako, zainketa-ekonomia aintzat hartzen dute eta, kasu askotan, horrek lan merkatuaren ateak irekitzen dizkie emakumeei. Horregatik, legeak aitortutako eskubide subjektibo gisa ulertu behar da zaintza eskubidea eta era unibertsalean gauzatua izan dadin zerbitzu publikoen sare baten garapenaren bidez gauzatu behar da.

Azken finean, zera adierazi nahi dugu: gastu sozialean eta zerbitzu publikoetan inbertitzea ekonomiaren, jendarte ongizatearen eta bizi-baldintza duinen aldeko inbertsioa dela.

4.neurria: Horretaz gain, aipatu ditugun baliabideen parte bat eta instituzioen aurrekontuetako zenbait partida gure herrialdean beste ekoizpen eredu bat sortzeko erabili beharko lirateke.

Gaur egun, elikagai asko inportatzen dugun arren, bertoko nekazaritza gutxietsita dago, arrantza ahaztuta eta gure ekonomiaren oinarri izan den industriak bultzada handia behar du hobetzeko edo birsortzeko.

Horregatik, 4. neurri gisa, I+G+B AREAGOTUKO DUEN ETA GURE EHUN PRODUKTIBOA BERRITU, BIRSORTU ETA DIBERTSIFIKATZEA XEDE DUEN, INBERTSIO FUNTS HANDI BAT SORTZEA proposatzen dugu. Zeintzuk lirateke funts horren helburuak? jendarte onura, enplegu sorkuntza, ingurumenaren defentsa, energia aurrezpena eta balio erantsi handiko sektoreen sustapena. (Funts horren gaineko xehetasunak banatu dizuegun 2. eranskinean aurkituko dituzue).

5.neurria: Urgentziazko neurri horiek hartzeaz gain, eta bosgarren neurriaren abiapuntu gisa, ezinbestekoa da behar dugun garapen eredu sozial eta ekonomikoari buruzko benetako eztabaida abiatzea. Guk oso argi daukagu eskualdeak eremu natural eta egokiak direla eztabaida horri ekiteko; gure ahalmen, giza baliabide eta baliabide materialetan oinarritutako garapen endogenoa bertatik sustatzeko. Horregatik, hauxe proposatzen dugu: ESKUALDEZ ESKUALDEKO EZTABAIDA EGITEA eskualde bakoitzak BEHAR DUEN GARAPEN SOZIAL ETA EKONOMIKOA AZTERTZEKO ETA ZEHAZTEKO.

6.neurria: Eta, gaurkoz bukatzeko, proposatzen dugun seigarren neurria Banka nazional eta publiko baten aldeko apustua egitean datza eta, ondorioz, Kutxa Bank pribatizatzeko saiakerei uko egitean. Banka publikoak sektore estrategikoetara bideratu behar du inbertsioa, enplegua sortzera eta herritarren gehiengoaren onura bermatzera. Kontsumo eta produkzioaren hazkunde sostengaezinean oinarritzen den egungo eredu ekonomikoa eraldatzeko tresna izan behar da banka publikoa eta, beraz, eredu arrazionalago batetara igarotze bidean, planetaren muga naturalak babestuz, pertsonen beharren arabera ordenatua egon behar du.

http://www.youtube.com/watch?v=XxhpvB6E5mo

Berriak

Alternatibak anakronikoa eta antidemokratikoa deritzo Sorturen gainean Espainiak mantentzen duen koarentenari

Alternatibako bozeramaile Oskar Matutek Sortu legez kanpo utzi zutenetik urtebete baino gehiago pasa dela gogorarazi du gaur: “denboran luzatu duten bidegabekeria ez da bakarrik alderdi baten kontrakoa, baizik eta gure herriaren sektore politiko eta sozial jakin baten kontrako mendekua”, Matutek gaineratu duenez, “Euskal Herrian normalizazioa eta bizikidetza lortzeko ezinbestekoa den sektoreaz ari gara”.

Alternatibatik nabarmendu dutenez, bihartik aurrera ezagutuko den Auzitegi Konstituzionalaren erabakia edozein izanda ere, “euskal gizarteak argitasunez adierazi du Sortu legeztatzearen aldeko jarrera, kalean eginiko manifestazio jendetsuetan edota Euskal Herrian garai berria eraikitzeko apustua egin duten hauteskunde koalizioen alde bozkatzen”. Era berean, Matutek Espainiako Erresumako gobernuek darabilten “justizia arloko badaezpadako armak” salatu ditu, “guztiz antzuak izan direlako herri honetako ezkertiarren eta abertzaleen bidea oztopatzeko helburuan”.

Alderdi ezkertiarreko bozeramaileak, azkenik, “erabaki politiko jakin batzuk behartzeko justiziaren gainean egiten den presioa” arbuiatu du, “anakronikoa eta antidemokratikoa” delako. Horregatik, dena da ETA asmatu eta denboran iraunarazi dutenei “diskurtsoa aldatu eta ideia desberdinak dituztenen gaineko koarentenari amaiera eman diezaioten” exijitu die.

Berriak

Alternatibak, Aralarrek, EAk eta ezker abertzaleak Proposamen Sozioekonomikoa aurkeztuko dute larunbatean Bilbon

Alternatibak, Aralarrek, Eusko Alkartasunak eta ezker abertzaleak larunbat honetan egingo dugu gure proposamen sozioekonomikoaren aurkezpen publikoa. Proposamen horretan jasotzen dira bizi dugun krisi ekonomiko, sozial eta baloreetako larritik irteteko gure irizpideak eta ideiak. Aurkezpen publikoa EHUren Bilboko Paraninfoan egingo da, eta bertan lau alderdietako ordezkariek parte hartuko dute.

Ezkerreko lau indar soberanistek uste dugu badela irtenbidea bizi dugun krisi egoeratik irteteko, baina irtenbide hori ez dela etorriko ezartzen ari diren austeritate neurriekin edo urteetan, borroka sozialaren bitartez, lortu diren eskubide sozial eta laboralen murrizketen bitartez. Horretarako, administrazio ezberdinek ezarri dituzten politika sozial eta ekonomikoen alternatiba izango den proposamena landu eta praktikan ipini beharra dagoela uste dute, eta horretara dator prestatu dugun Proposamen Sozioekonomikoa. Proposamen hori hainbat eragile sozial eta ekonomikorekin partekatzen ari gara, haien ekarpenak jasotzeko helburuarekin.

Bizkaian, Euskal Herriko beste herrialdeetan bezala, egoera ekonomiko eta soziala oso kezkagarria da, eta dramatikoa ere bai zenbait kasutan. Langabezia-tasa %15,2koa da, eta EAEko bataz bestekoaren gainetik dago (%12,1); Ezkerraldearen kasuan langabezia-tasa %20 ingurukoa da. Langabeen kopurua 90.000tik gorakoa da jada. Era berean, aurtengo urtearen lehen hiru hilabeteetan nabarmen egin du gora aurkeztutako lan erregulazioen espedienteen kopurua. Martxora bitartean, 329 ziren baimendutako espedienteak; horiek 4.602 langileri eragin diete. Eta CEBEK Bizkaiko patronalak aurreikusi di BPG %1,2 jaistea Bizkaian, eta horrek 9.400 lanpostu deuseztea eragingo du.

Langabezia kopuru horrek ekarri du Bizkaiko jendarteko txirotasun tasak inoizko handienak izatea. 38.000 pertsonatik gora dira oinarrizko errenta jasotzen dutenak eta 12.000tik gora etxebizitzarako osagarria jasotzen dutenak.

Arlo sozialean hain kezkarria den egoera honen aurrean, EAJren Bizkaiko Diputazioak, Madrilgo gobernuan PPk eta aurretik PSOEk zein Jaurlaritzan ezarritako neurrien bideari jarraituz, krisitik irteteko eta horren ondorioak leuntzeko inolaz ere baliagarriak izango ez diren politikak lehenetsi ditu. Horren lekuko da 2.436 familia geratu direla prestazio sozialak jaso gabe, beraien espedientea “galdu” egin zelako Bizkaiko Diputazioak kudeatzen dituen zerbitzu sozialak erabili ahal izateko tramitetan ari zirela. Bizirauteko eta hilabete amaierara iritsi ahal izateko foru zerbitzuak behar dituzten pertsonak artatzeko, bi hilabeteko itxaronaldia dago. Eta prestazio epeak ere galtzen dira, edozein dokumentu aurkeztu ahal izateko aldez aurretik hitzordua eskatu beharra dagoelako.

Beraz, egoera ekonomiko eta sozial oso kezkagarri baten aurrean gaude, eta Bizkaiko Diputazioa ez da ari modu eraginkorrean eta parametro sozialekin erantzuten. Politika ekonomiko eta sozial eraginkorrak ezarri ahal izateko oinarria den fiskalitatean, esaterako, EAJren Bizkaiko Diputazioak, PPren eta PSEren babesarekin, diru-sarrerak jasotzeko bere gaitasuna murriztu egin du apurka-apurka. 1997tik PFEZean egin dituzten aldeketekin, errentarik altuenek orain 15 urteko baino %11 gutxiago tributatzen dute.

Neurri horiek diru-sarreren gutxitzea eragin duten aren, Bizkaiko Diputazioak azpiegitura handiak eraikitzearen aldeko apustua egin du, Supersurra edo Bilboko Hegoaldeko Saihesbidea, esaterako. Horren ondorioz, nabarmen gutxitu dira politika sozialetan erabili ahal izan diren diru publikoak eta, gainera, Bizkaiko paisaia eta ingurumena hondatzea eragin dute.

Hala, Ezker Abertzaleak, Eusko Alkartasunak, Alternatibak eta Aralarrek burujabetza politiko eta ekonomikoan oinarritutako proposamen sozioekonomikoa aurkeztu dugu, bere baitan dauden neurri guztietan agerian uzten duena beste kudeaketa eredu bat posible dela. Burujabetza da egoera hau gainditzeko eta etorkizunera begira egongo den gizartea eraikitzeko gure tresna, indarrean dagoen eredu politikoa, instituzionala eta sozioekonomikoa aldatzeko gaitasuna eskaintzen duelako eta eraldaketa soziala erdiesteko eskaintzen duen aukerarengatik. Proposamen horiek hurrengo larunbatean, hilaren 26an, Bilboko EHUren Paraninfoan egingo dugun ekitaldi publikoan aurkeztuko ditugu.

Berriak

Gasteizko Haur Eskolak: Gauez eta azpikeriaz

Oskar Rueda – Alternatibako kidea

Hala egin die eraso udal gobernuak Gasteizko haur eskolen funtzionamenduari. Egia esan, ez dakit gauez gauzatu ote den, baina azpikeriaz ziur baietz. Eta zergatik?

Haur eskolen ohiko funtzionamenduaren arabera, alor honetan lan egiten duten funtzionarioek azaldu didatenez, udaleko hezkuntza saileko arduradun Iturricha Jaunak zuzendutako lantaldeak, datorren 2012-2013 ikasturterako proposamen guztiak urtarrilaren amaieran bidali behar zituen, eta ez apirilaren hasieran, gertatu den bezala. Pentsa genezake asmo txarrik gabeko atzerapen soil bat izan dela, baina ezinezkoa dirudi, eskola honetako erabiltzaileentzat garrantzitsuak eta batez ere kaltegarriak eta baztertzaileak diren aldaketa batzuk egiteko, azken unera arte itxaron duela pentsatzean.

Ordutegiak aldatzea erabaki dute, sarrera atzeratuz eta irteera aurreratuz, familia askorentzat honek dakarren kaltea kontuan hartu gabe. Baina Iturricha Jaunaren kalkuluen arabera, familia gutxi batzuk dira eta ez dizkio pena merezi; edo bere hitzetan esanda: “ez dute errentagarritasun sozialik”. Zeharo desegokia den komentarioa gainetik irakurtzen dutenek, beharbada ez dira konturatuko benetan zertaz ari den, hau da, ordutegi hau ezinbestekotzat duten familiek, euren beharrengatik eta ez apetak eman dielako, euren seme-alabak ordutegi horretan izena emanda dituztenak, berarentzat hutsaren hurrengoa direla. Gizon honentzat ez dira sozialki errentagarriak baina nik politikoki ezinbestekoak ez direnaren itxura hartzen diot.

Gainontzeko haur eskolak, partzuergoarenak direnak, ordutegi hau eskaintzen jarraituko dute eta familia hauetako askok udal eskola batean duten plaza bati uko egin behar izango diote, beste zentro batean nekez leku bat lortzen saiatzeko, dagoeneko matrikulazio epea itxita dagoelako. Beharbada horrela lortuko dute politikari askok lau haizetara esaten dutena eta gero betetzen ez dutena: Familia eta lanaren arteko kontziliazioa.    

Argi utzi behar da gobernu taldeak prozedurari jaramonik egin ez diola, ordutegien aldaketak osoko bilkurari dagozkiolako eta ez gobernu taldeari. Honek aldaketak egin ditzake soilik aldi baterako beharrizan zehatzengatik, inoiz ez behin betikoak. Honi gehitzen badiogu Iturricha Jaunaren neurri honi esker, zerbitzu hau eskaintzen duten aldi bateko langileen soldatak aurreztuko dituztela, dudarik gabe ondorioztatu dezakegu errentagarritasun sozial delako hori dirua besterik ez dela. Udalak ziurtatu duen bezala, “aldi bateko langile horiek ez dute euren lana galtzen”, eta egia da, baina ez dira euren kontratuak berrituko. Bitxia da hirian langabezia igoaraziko dutela ezeztatzea, horixe bera denean egiten ari direna, aldi batekoak ere langileak direlako, langile finkoen eskubide eta betebehar berdinekin. 

Maroto Jaunak kargua hartu zuenean, lana lehentasun izango zuela esan zuen, baina: Zertaz ari zen, lana sortzeaz edo suntsitzeaz?

Azken ohar bat. 2 urteko geletan izena ematen duten ikasleen gurasoek 51 euro ordaindu beharko dute, gainontzeko ikastetxeak doakoak izaten jarraituko dutela. Orain arte %100a bekadunak izatetik %60a izatera pasako dira. Bai, garai gogorrak dira eta inork pentsatuko du neurriok beharrezkoak direla, baina… Zer irabazten du udalak honekin? 165.000 euro. Familia askori ordainaraziko dioten kopurua da, bestela ere aurreztu daitekeena, esate baterako, nahiera aukeratutako udal aholkulari eta agentzia publikoen zuzendari batzuen soldata erraldoiak eta gehiegizko ekitaldi desfasatuak  murriztuz edota udal bulego berrien eraikinaren materialen bat aldatuta.

Badirudi Udala zuzentzen dutenek, kudeatzen dituzten bost udal haur eskolak ondotik kendu nahi dituztela. Hiri honetan asko estimatzen dugun ondasun bat da, eskaintzen duen zerbitzu onarengatik eta gizarte zein hizkuntza zerbitzuen buruan jartzen gaituelako. Lehen harro sentiarazten gintuen hori, aurki ez dugu gehiago izango, baldin eta ez badiegu sinestarazten ongizate politiketan ezin dugula murrizketarik egin, ez orain ezta inoiz ere, lanaren, familien eta hiriaren alde.

Berriak

D3M eta Askatasunako auzipetuak aske geratzea exigitu dute Alternatibak eta koalizio kideek

Eusko Alkartasuna, Alternatiba, Aralar eta Ezker Abertzaleak gure iritzia plazaratu nahi dugu, gaur Entzutegi Nazional espainiarrean bukatuko den D3M eta Askatasunaren aurkako epaiketaren harira.

– Epaiketa hasi baino lehen esaten genuena berretsi egin da: euskal jendarteari hauteskundeetarako eskaintza bat egitea delitutzat hartuta epaiketa goitik behera politikoa izan da 13 herritar horien kontra egin dena.  Berriro ere Espainiako Auzitegi Nazionalak frogarik gabeko eta, are larriagoa dena, benetako deliturik gabeko epaiketa bat burutu du, lan politikoa egitea eta sufragio askerako eskubidea bera zigorbidean jarrita. Eskubide demokratikoen ikuspuntutik urraketa oso larriaren aurrean gaude beste behin ere.

–  Epaiketa hau ilegalizazio politiken luzapena da, argi eta garbi. Euskal herritarren gehiengo zabal batek behin betiko gainditu nahi duen legez kanporatzeen politikaren eszenifikazio berri bat. Aro politiko berrian guztiz ulertezina gertatzen da euskal jendartearentzako eta nazioarteko komunitatearentzako Espainiako estatuak era honetako salbuespenezko epaiketekin jarraitzea.

– Zentzu horretan, justizia egingo bada, absoluzioa izango da epai posible bakarra: 13 auzipetuak aske geratzea eta ilegalizazio politikoen makinaria judiziala behin betiko gelditzea eskatzen dugu.

– Azken epaiketa politikoa izatea eskatu izan dute 13 auzipetuek beraiek. Horrela eskatzen dugu guk ere, lehenengo eta bat eskubide zibil eta politiko guztien errespetuaren izenean. Eta horrekin batera, konponbide demokratikorako ezinbesteko urratsa delako salbuespenezko politika guztiak bukatzea, tartean epaiketa politikoak. Jarduera politikoa ez dadila beste inoiz ere zigorraren bankilloan eseri.

– Euskal Herrian gehiengo sozial eta politikoak argi eskatzen dio estatuari gatazka politikoaren konponbiderako aukera historikoaren aurrean jarrera eraikitzailea har dezan. Horrela eskatzen ari da nazioarteko komunitatea ere behin eta berriro. Epaiketa eta zigor politikoak eta salbuespenezko politikak indargabetzeko ordua da. Elkarrizketa eta konponbide garaia da.

Berriak

Alternatiba | Ezkerra eraldatzearen erronka

X