Alternatibako Mahai Internazionalistatik, Boliviako herria eta MAS-IPSP zoriondu nahi ditugu.
Joan den igandean, urriak 18, lortutako garaipenagatik zoriontzen ditugu, dagoeneko lehen itzulian garaipena bermatuta dagoela dirudienean, bi ganberetan gehiengoa izanik gainera.
Boliviako herri ezberdinen ahotsa eta itxaropenak dira, Boliviako Estatu Plurinazionalarenak oro har, buen vivir delakoarena, subiranotasuna eta duintasuna metatzen ari diren borroka historikoenak. Esan eta aurreratu egiten zuten: “Milioika garela itzuli gara”. Eta, hain justu, urriaren 12 Erresistentzia Indigenaren egunetik astebetera.
Urtebete igaro da Estatu kolpetik, potentzia handien babespean, enpresa transnazional batzuen eta Boliviako armadaren zati baten babesarekin. Boliviako herriaren gehiengoaren interesa eta asmoetatik kanpo zeuden. Baina ezin izan dute, hauteskundeetan behintzat.
Orain askatasun ezberdinak sendotzeko garaia da, errealitatea gehiengoen alde eraldatzeko, Abya Yalako eta herri ezberdinen arteko borrokak lotzeko garaia izango da, eta horretan, gure herria, zuen alde egongo da. Jallalla Bolivia!
Gure kide Ander Rodriguezen prentsaurrekoa Eusko Legebiltzarrean alokairuzko etxebizitza merkatu pribatuari mugak jartzeko beharraren inguruan.
Ander Rodriguez eta Unai Fernandez de Betoño legebiltzarkideek alokairuen prezioa mugatzeko lege proposamena erroldatu dute gaur, “alokairuzko etxebizitza merkatu pribatuari mugak jartzeko momentua” iritsi delakoan. Izan ere, “Araba, Bizkai eta Gipuzkoan 115.000 familia alokairuan bizi dira eta prezioek gora egin dute etengabe azken urteotan; hala, egoera oso kezkagarria da hiriburuetan eta hainbat udalerritan, sektore batzuentzat, gazteentzat eta emakumeentzat bereziki, ia ezinezkoa delako etxebizitza bat eskuratzea, etxebizitza eskubidea pertsona guztien oinarrizko eskubidea den arren”.
▶️ @anderlejarza eta @UnaiFdB legebiltzarkideek alokairuen prezioa mugatzeko lege proposamena erroldatu dute gaur Gasteizko Legebiltzarrean.
Jaurlaritzak berak emandako azken datu ofizialak aipatu ditu Rodriguezek: “Alokairu-Merkatuaren Estatistikaren arabera, 2019ko bigarren hiruhilabetekoan alokairu librean sinatu ziren kontratuen errenta, bataz beste, 688 eurokoa zen, hiru urte lehenago baino %10 altuagoa. Eta erreminta zabalago eta eguneratuagoak erabiliz gero, Higiezinen Eskaintzaren Inkesta, adibidez, 2013tik hona % 22koa izan da bataz besteko igoera”.
Fenomeno hau orokorra dela eta beste leku batzuetan alokairuen prezioak mugatzeko neurri legalak jada hartu dituztela azaldu du EH Bilduko legebiltzarkideak. Alemanian eta Frantzian hala egin dute eta Katalunian ere legea onartu zuten irailean helburu horrekin, Pablo Iglesias presidenteorde espainolak erreferentetzat jo duena. Horren harira, Rodriguezek gogora ekarri du PSOEk eta Podemosek alokairuen prezioa mugatzeko mekanismoak bultzatzeko konpromisoa jaso zutela Madrilen sinatutako gobernu programan. Hori dela eta, EH Bilduk gaur aurkeztutako lege proposamena tramitera onartzera dei egin die, “gu ere horixe bera planteatzen ari garelako; alegia, hemen ere eskura ditugun tresna legalak erabiltzea alokairuen prezioen igoerari mugak jartzeko”. Neurri horrek etxebizitza merkatuan prezioak etengabe ez igotzea ere ekarriko du.
Zehazki, EH Bilduren lege proposamenak Euskal Zuzenbide Zibila erabiltzea planteatzen du alokairuen prezioak kontrolpean edukitzeko. Unai Fernandez de Betoñok azaldu duenez, “Euskal Zuzenbide Zibilaren baitan alokairua egon badago araututa, baina bakarrik Landa Eremuetako etxebizitzei dagokienez; gure proposamena haratago doa: landa eremuetara mugatu beharrean, Euskal Zuzenbide Zibilak hiri-errentamenduaren eremua ere arautzeko erabiltzea proposatzen dugu”. Modu horretan, legeak etxebizitza merkatu tenkatua duten eremuak, hau da, azken urteotan alokairuen prezioetan igoera handia izan dutenak, deklaratzeko aukera emango luke. Zonalde horietan errentamendu-prezioen erreferentzia indizea zehaztuko litzateke, bertako alokairuen bataz besteko prezioa eta etxebizitzaren ezaugarriak kontuan hartuta. Erreferentzia indize hori alokairu kontratu berrietan gainditu ezin izango litzatekeen gehienezko prezioa litzateke.
Lege proposamenak identifikatzen ditu zein diren une honetan “etxebizitza merkatu tenkatua duten eremuak, azken bi urteotan alokairuen prezioa %8 baino gehiago igo diren hiriburuetako auzoak”. Hala, Fernandez de Betoñok adierazi duenez, “auzo horietan Jaurlaritzak prezioen erreferentzia indizea ezarri beharko luke eta ezinezkoa litzateke alokairuak hortik gora igotzea”. Honako hauek dira auzoak: Bilbon, Alde Zaharra eta Ametzola; Donostian, Aiete-Lugaritz, Gros–Sagues, Ibaeta-Errotaburu-Berio–Lorea, Intxaurrondo eta Marrutxipi, eta Gasteizen, Aranbizkarra, Ariznabarra, Arriaga-Lakua, Errota, Desamparados, El Anglo, El Pilar, Judimendi, Lovaina, San Cristobal, Txagorritxu eta Zaramaga.
Gaur aurkeztutako ekimena “EH Bilduk egin nahi duen eta egiten ari den oposizio eraikitzailearen beste adibide bat da”, azpimarratu du Ander Rodriguezek. “Legealdia hasi berri da eta jada bost lege proposamen aurkeztu ditugu. Araba, Bizkai eta Gipuzkoako herritarren bizi baldintzak hobetzearekin tematurik gaude eta, horretarako, gure proposamenak gobernuko alderdiekin elkarlanean lantzeko prest ere bagaude. Auzolanean, elkarlanean aritzeko borondatea dutela egia baldin bada, gure lege proposamenak aintzat hartuko dituztela espero dugu”.
Alternatibaren Koordinadora Nazionala bildu da gaur, pandemia hasi zenetik lehen aldiz aurrez aurre, eta ia osorik.
Gure jarduera politikoa gidatuko dituzten ardatz nagusiak berretsi eta ezagutzera emateko asmoa dugu, erakundeei begira EHBilduren bitartez, eta batez ere, kaleetan gauzatuko ditugunak. Ez baitugu zalantzarik, kaleak aldarrikapenez beteko direla dagoeneko pairatzen hasiak garen murrizketen aurrean.
Egoera honetan, argi dugu txertoa iristeko behar den denbora baino askoz gehiago dugula jokoan; gizarte-eredua bera dago jokoan, ez soilik oraingoa, baita datozen belaunaldiei utziko dieguna ere. Horregatik, bizitza eta zaintzak ekintza politikoaren erdigunean jartzeko beharra azpimarratu nahi dugu. Baina ez, noski, Urkullu lehendakariak egunotan egin bezala. Bizitza erdigunean jartzeaz hitz egin du, baina bitartean azpiegitura handiak defendatzen dituela, eta Europako funtsak makro-enpresei eman nahi dizkiela.
Tamalez, gobernuak baliabide gehiago erabiltzen ditu sindikatuak eta ezinbesteko sektoreetarako langileak kritikatzen, haiekin bildu eta konponbideak bilatzen baino. Osasungintzaz, hezkuntzaz eta zaintzaz ari gara. EAJri gogorarazi nahi diogu manifestazioak eta grebak ez direla soilik tresna legalak eta legitimoak, baizik eta ezinbestekoak ere badirela, administrazioak arduragabekeriaz jokatzen duenean.
Izan ere, bizitza erdigunean jartzea ez da lelo huts bat: feminismoak erakutsi digun bezala, proposamen erabat eraldatzailea da. Gure egiturak eta antolatzeko moduak birpentsatzea da, bizitzari duintasunez eusteko eta zaintzeko balio dezaten. Osasuna, hezkuntza, etxebizitza, elikadura eta kultura bermatzea da, guztion artean eta benetan pertsona guztientzat erabakitzen dugun moduan, bigarren edo hirugarren mailako herritarrik gabe, gaur egun bezala. Eta generoa, klasea, arraza eta jatorria kontuan hartuta egitea da, berdintasun faltsuaren mantra neoliberalen aurrean, aldagai horiek erabakigarriak direlako.
Pertsonen bizitza duina bermatzea inoiz baino beharrezkoagoa den egoera bati aurre egin behar diogu, eta ez soilik osasun arloan; hor dugu Madril, politika neoliberal larrienen laborategi gisa, nahiz eta, hemen ere, diru publikoa gutxi batzuen aberastasuna babestera joan den, eta ez gehiengoaren egoera zaila arintzera.
Alternatibatik argi diogu pairatzen ari garen errealitate honek bi aterabide dituela: bata, gauza berdinak egiten jarraitzea da, prekarietatea eta bazterkeria zabaldu beraz. Jendearen beharrei erantzuteko gero eta desagertuago ageri den estatu batekin, zein eliteen interesak defendatzeko presente dagoena. Bigarren bidea, eredu bidegabe eta insolidarioa eraldatzean datza, erdigunean bizitza jarri eta politika publikoak egingo dituen beste eredu baterantz. Ekonomia politikaren zerbitzura dagoen tresna bilakatu dadin, eta ez aldrebes, orain arte bezala. Guztion porrota izango delako datozen belaunaldiek beren gurasoak baino okerrago bizitzera kondenatzea, norabide berean jarraituz gero hala izango dela jakin arren.
Krisi-garaiek arriskuak dakartzate, beldurrak autoritarismoa eta erregresioa babestea ekar dezakeelako. Eskuin muturrak argi dauka, baina guri ezkerraren erantzunaren parte izatea dagokigu. Faxismoaren gezur bakoitza desmuntatu behar dugu, eta haien diskurtso atzerakoiak kontra-programatu behar ditugu, pertsona guztien eskubideak zabaltzen dituzten proposamenekin. Ezin dugu onartu beren helburua lortzea, pobreen arteko gerra ematea alegia, aberatsa gero eta aberatsagoa den bitartean.
Horregatik, eskuinak okupazioaren alarma asmatzen duenean, datuak eskuan erantzutea tokatzen da; baina batez ere, Santurtzin 88 urteko emakume bat putre-funts batek bere etxetik bota nahi duenean, etxegabetzeen aurkako mugimenduarekin batera bere ondoan egotea tokatzen zaigu. Kasu gehiago daude, Bilbon eta Hernanin esaterako. Izan ere, etxebizitzako dramarik handiena, oraindik ere, etxegabetzeak dira. Banka handia, okupazioaren inguruko kanpaina faltsuaren atzean dagoena, iragartzen hasi da berankortasuna hazi dela eta “Berreskuratze” departamentuek, desjabetzeak eskatzen dituztenak alegia, lana izango dutela.
“Diktadura feministaz” eta indarkeria matxistaren aurkako “salaketa faltsuez” hitz egiten dutenen aurrean, desberdintasunarekin hausteko apustua egin behar dugu, lan guztia banatuz, bai ordaindutakoa, bai ordaindu gabekoa, gehienetan emakumeen esku dagoena. Eta gainditu behar ditugu emakumeek zaurgarritasun handiagoa izatea eragiten duten arrakalak.
Migrazioari lotutako alarmen aurrean, eskuinaren tranpak saihestu behar ditugu, elkarbizitzarako eta elkartasunerako espazioak sortuz. Negazionismo desarrollistaren aurrean, kontuan izan behar ditugu ingurumenaren muga fisikoak; izan ere, naturari bizkarra ematen jarraitzen badugu trantsizio ekologikoari benetan aurre egin gabe, etorkizuneko krisia behin betikoa izan daiteke.
Lan-eskubideetan atzera egiteko borondateari, lan-erreforma indargabetzearekin erantzun behar diogu. Eta desmemoria partzial eta interesatuari aurre egiteko, indarkeria guztien biktima guztientzat egia, justizia eta erreparazioa aldarrikatu behar dugu.
Hori da Alternatibatik egiten dugun irakurketa politikoa; jendearen benetako beharrak duintasunez konpontzeko helburuarekin, arlo publikoari zein komunitarioari dei eginda, zaintza eta bizitza lehenetsiko dituen sistema batera igarotzeko bidean. Datozen hilabeteetan gure urratsak gidatuko dituen irakurketa da, bai Euskal Herria Bilduren baitan, bai gure ahalegin militantean, kaleetan, borroken sozialen aldamenean.
Euskaltzaindiaren arabera, demagogia da “herri xehearen grinak kilikatzen eta erabiltzen dituen politika” egitea. Eta horixe bera da hainbat komunikazio talde eta More…
Euskal Herriko kubatar emigrazioko elkarteek, hainbat euskal sindikatu, partidu eta kolektiboekin batera, kontzentrazioa egingo dute urriaren 10ean, larunbata, 12:00etan Bilboko Arriaga plazan,