EHBilduren 21. aldizkaria: Zerga erreforma, bizitza duinak bermatzeko
Hamabostero bezala, Euskal Herria Bilduren aldizkari digitala kaleratu dugu, PDF formatuan deskargatu edo sarean ikusteko. Lurralde bakoitzean koalizioak egiten duen lanaren berri eta, zenbaki honetan, Hegoaldeko lau herrialdeetarako beharrezkoa dugun erreforma fiskalaren aldarria, herritar guztien bizitza duina bermatu ahal izateko ezinbestekoa. Zure posta elektronikoan zuzenean jasotzeko, egizu harpidetza.
Matute: “Baliabide publiko gehiago bermatu eta gehien dutenek gehiago ordaintzera behartuko dituen erreforma fiskala behar dugu”
Ezin gara proposamenetan sartu, egungo egoera sozial lazgarria eta krisiaren eta austeritatezko politika neoliberalen ondorio larriak kontutan hartu gabe.
– Gaur egun,160.000 pertsona baino gehiagok gizarte-bazterketa larria pairatzen dute HegoEuskalHerrian.
– Gaur egun, HegoEuskalHerrian 220.000 langabetu daude,hau da, %16ko tasa. Europakoa %11n dagoen bitartean.
– Krisia hasi zenetik sei urte luze pasa direnean, sektore guztietan milaka lanpostu galdu eta desagertu dira. Industriaren arloan bakarrik, 75.000 lanpostu galdu direla azpimarratu nahi dugu.
Egoera honi ekimen publikoaren bitartez eta arduraz erantzun behar zaio:
Krisialdiaren ondorio sozial larriei aurre egiteak ondorengoa eskatzen du:
– Austeritate gutxiago eta gizarte politika gehiago.
– Murrizketa sozial gutxiago eta gastu sozial gehiago.
– Eta noski, politika publikoen helburu zehatza ezartzea. Pertsona guztientzako bizitza duina bermatzea, alegia.
Baina aipatutakoa lortzea ez da nahikoa. Beharrezkoa bai, baina ez nahikoa. Enplegua sortu nahi badugu eta bizitza duinak bermatu nahi baditugu, aurretik ekonomia eraldatu behar dugu.
– Saldu nahi diguten susperraldi honek ez du enplegurik sortuko. Ez du milaka eta milaka langabetuen egoerarekin bukatuko.
– Horregatik, ekonomiaren gaineko kontrola berreskuratu behar da; pertsonak, haien eskubideak eta haien beharrak politika publiko, ekonomiko eta fiskalen erdigunean jarriz.
– Kalitatezko enplegua sortu behar da, eta horretarako, eredu sozial eta ekonomiko berri baten aldeko apustua egin behar dugu.
? Tokiko garapena bultzatuz
? Susperraldi ekonomikoaren eta berriztatze industrialaren aldekoa apustua eginez
? Trantsizio energetikoa gauzatuz
? Eta besteak beste, elikadura burujabetza edota saltoki txikiak babestuz.
Baina hau guztia aurrera ateratzeko, baliabide ekonomikoen eta sektore publiko sendo baten beharra dugu.
– Sektore publiko indartsua izatea lortzeko baliabideak eta kalitatezko zerbitzu publikoak behar ditugu.
– Aurrekontuak herritarren, gastu sozialaren, enplegu sorketaren, tokiko garapenaren, susperraldiaren, industriaren berritzearen, baserritarrak eta saltoki txikiak bultzatzearen zerbitzura jarri behar ditugu.
Asier Vega: “Ezin da gizartearen aurrean justifikatu PNV, PSE eta PPren fundazioek diru laguntzak automatikoki jasotzea”
Bizkaiko Foru Aldundiak EAJ, PSE eta PPri lotutako fundazioei diru laguntza izendunik ez emateko eskatu du EH Bilduk. Koalizioak fundazio eta elkarte guztientzako “aukera berdintasuna” bermatze aldera aurkeztu du proposamena Bizkaiko Batzar Nagusietan.
Asier Vega Alternatibako kide eta koalizioaren bozeramaileak adierazi duenez, Sabino Arana, Ramon Rubial eta Popular Estudios Vascos fundazioek diru laguntza zuzenak jasotzea “pribilegioa” da, elkarte gehienek diru laguntza deialdietara aurkeztu behar dute eta. EH Bilduren ekimenaren aurka agertu dira EAJ, PSE eta PP.
Sabino Arana eta Ramon Rubial fundazioek 560.000 euro jaso dituzte diru laguntza izendunetan, 2007 urteaz geroztik. Popular Estudios Vascosen kasuan, kopurua 375.000 eurokoa izan da.
Diru laguntza izendunak hainbat elkartek jaso ohi dituzte urtero Foru Aldundiaren partetik. Laguntzen deialdietara aurkeztu gabe diru publikoa jasotzeko arrazoia izaten da elkarte jakin interes orokorrekoa den jarduera garatzea eta jarduera hori beste inork ezin betetzea.
Asier Vegaren esanetan, alderdi politikoei lotutako fundazioen kasuan ez dago diru laguntza izendunak emateko justifikaziorik. “Alderdiei lotutako fundazioak diru laguntzen deialdietara aurkeztu daitezke. Horretarako aukera dute, beste elkarte batzuk ez bezala. Are gehiago, Sabino Arana fundazioa Kultura saileko diru laguntzen deialdietan izena eman du aurreko urteetan eta diru publikoa jaso du bide horretatik”.
EAJri lotutako fundazioak deialdi bidez jaso ditu laguntzak, “urteko jarduera” kontzeptupean. Eta kontzeptu berberarengatik jaso du diru publikoa laguntza izendunen bidez ere. Azken lau urteetan, 210.000 euro jaso ditu laguntza izendunetan eta 174.000 euro laguntza deialdietara aurkeztuta. Vegak “gehiegizko finantziazioa” salatu du fundazio horiekiko. “Ezin da gizartearen aurrean justifikatu fundazio hauek dirua automatikoki jasotzea. Are gehiago, gainontzeko elkarteek diru laguntzak jasoko dituzten ala ez jakin gabe haien jarduera baldintzatuta ikusten dutenean”.
EH Bilduk salatu egin du gainontzeko alderdien jarrera, EAJ, PSE eta PPri lotutako fundazioen “pribilegioak” ezabatzearen kontra agertu direlako.
Kontzentrazioa “Lan erreformari ez” (Bilbo)
Datorren eraso berri eta larria salatzea ere badagokigula uste dugunez, Euskal Herria Bilduk elkarretaratzea egingo du datorren larunbatean, uztailaren 6an, Bilbon, Confebasken egoitzaren aurrean. “Lan erreformari ez. Euskal Herrian erabaki”, izango da leloa, lan erreformaren inposaketa eta lan itunen desagerpenaren kalteak salatzeko, eta Euskal Herriko langileei buruzko erabakiak bertatik, Euskal Herritik hartzea exijitzeko.
Euskal Herria Bildu se concentrará el próximo sábado, día 6 de julio, frente a la sede de Confebask bajo el lema “Lan erreformari ez. Euskal Herrian erabaki”, para denunciar la imposición de la reforma laboral y las consecuencias de la desaparición de los convenios y exigir que las decisiones sobre los derechos de las y los trabajadores vascos sean tomadas en Euskal Herria.
TROIKA PIKUTARA!
Pueblos unidos contra la Troika: 1 de junio Manifestación Internacional
Las brutales e inhumanas políticas de ajuste impuestas por la odiosa Troika (el Banco Central Europeo, el Fondo Monetario Internacional y la Comisión Europea) con la ayuda de los gobiernos cómplices, están causando en Europa la mayor crisis de la democracia de las últimas décadas. En Euskal Herria ya nadie puede seguir afirmando que estas políticas no nos afectan: lo hacen, y mucho. Cientos de miles de personas en EH y millones en el estado estamos siendo condenadas al paro, la pobreza e incluso a la muerte por una deuda ilegítima e impagable, que en su mayor parte es privada, sobre todo de bancos, grandes empresas y entidades financieras. El rescate Europeo a la banca, avalado y garantizando por el Estado, una vez más privatiza los beneficios mientras socializa las pérdidas y a cambio exige recortes sangrantes.
La deuda, provocada en su mayoría por el rescate bancario y los intereses desorbitados, se está usando como pretexto para traspasar fondos públicos a manos privadas, aplicar recortes sociales, desmantelar y privatizar bienes públicos. Y la deuda a su vez crece y crece debido a los enormes intereses que tenemos que pagar a los mismos bancos que estamos rescatando. Ya no es solo de un pretexto, sino que debido a la reforma de la Constitución de Agosto de 2011 (Art.135.3), se garantiza que el pago de la deuda “gozará de prioridad absoluta” sobre cualquier otro compromiso o derecho básico.
Euskal Herria no se queda al margen de esta crisis democrática. Somos parte de Europa y estamos sufriendo las medidas antisociales e injustas que nos marca la troika con el apoyo de nuestros gobiernos. Sus políticas en Bruselas, Madrid, Iruña o Gasteiz han sido y son las mismas y nos llevan al mismo lugar. El lehendakari Iñigo Urkullu, ha insistido en la necesidad de “proceder a esfuerzos y sacrificios” en la legislatura entrante y anuncia que, “Evidentemente, habrá que aplicar recortes” en Euskadi.
La disolución de las fronteras entre lo público y lo privado alimenta una corrupción impune que envilece nuestra sociedad y pervierte la política en su papel insustituible de instrumento de acción ciudadana. El objetivo de las privatizaciones es el expolio, la concentración de la riqueza y la profundización en las reformas neoliberales.
Ya sea a través de los memorandos impuestos por la Troika a Grecia, Irlanda, Portugal o Chipre o del rescate financiero en el caso del Estado Español se está produciendo un trasvase de dinero público a las entidades financieras a costa de la pérdida de derechos básicos, el empobrecimiento generalizado de la población y el aumento de la desigualdad social en toda Europa.
Sabemos que el modelo de desarrollo insostenible de las últimas décadas basado en un alto consumo de recursos energéticos y materias primas ha llegado a su fin. Frente al crecimiento ilimitado de la economía financiera y especulativa es necesario un cambio de rumbo, pero no para salvar a los bancos sino a las personas, a las generaciones futuras y al planeta.
Este cambio de rumbo debe partir de una democratización de Europa, desde sus ciudadanos/as, para que los derechos de las personas y las decisiones políticas verdareramente democráticas se impongan a la avaricia de las instituciones y mercados financieros y de las grandes multinacionales.
Acaba de cumplirse el segundo aniversario del 15M, un movimiento que sin duda sirvió de impulso para abrir este ciclo de rotundas movilizaciones y repolitización de gran parte de la ciudadanía. Nos alimentamos de las nuevas militancias, asambleas, plataformas, pero además seguimos trabajando sin descanso en las organizaciones y colectivos que ya luchabamos antes de 2011. No cabe duda de que la lucha se fortalecerá de las sinergias entre organizaciones, movimientos y personas tanto veteranas como de nuevas militantes.
En Europa, diversos colectivos procedentes de los Estados español, francés, italiano, griego, chipriota, irlandés, alemán, esloveno, inglés, escocés, y otros más, hemos cogido el guante al llamamiento inicial del movimiento portugués ‘Que se Lixe a Troika’ convocamos una protesta internacional descentralizada el próximo 1 de Junio contra las políticas de ajuste del déficit bajo el lema “Pueblos Unidos contra la troika“.
Este es el comienzo de un proceso descentralizado, inclusivo y participativo. Queremos construir colectivamente, uniendo nuestras fuerzas y acciones, protestando internacionalmente contra la Troika. Llamamos a todas las personas, con o sin partido, con o sin trabajo, con o sin esperanza, a unirse a esta propuesta el próximo 1 de Junio. Apremiamos a todas las organizaciones políticas, movimientos sociales, sindicatos, partidos, colectivos, grupos informales, a unirse en esta jornada internacional.
Queremos seguir ampliando nuestras alianzas, tanto a nivel local como nacional e internacional, ya que somos conscientes de que sólo la suma de nuestras voces podrá detener las nuevas oleadas de recortes que se están preparando. Los pueblos de Europa han demostrado que no están dispuestos a asumir más sacrificios inútiles. Ha llegado el momento de demostrar como pueblo vasco nuestra capacidad para coordinarnos en nuestro territorio para la lucha por otra Europa, la Europa de las personas, la Europa de los pueblos y la Europa de la ciudadania.
De norte a sur, de este a oeste
tomemos las calles en toda Europa contra la Troika
Por la Democracia, la Libertad y los Derechos sociales.
No al golpe de estado financiero. No debemos, no pagamos
Hay alternativas. Hay soluciones:
– Por la Justicia social y ambiental
– Por la Transparencia y la Democracia Participativa
– En defensa de unos Servicios Públicos y Universales
– Por una Auditoria Ciudadana de la Deuda. Contra la Deuda ilegítima
Herrialdeak batuta troikaren aurka: ekainaren 1ean Manifestazio internazionala
Gorrotagarria den Troikak (Europako Banku Zentralak, Nazioarteko diru-funtsak eta Europear Komisioak) gobernu konplizeen laguntzarekin inposaturiko doitze politika zorrotz eta krudelek, azken hamarkadetan gauzatu den krisirik handiena sortzen dihardute. Euskal Herrian jadanik inork ezin du esan politika hauek ez dutela kalterik egiten: eragina dute eta handia gainera. Milaka pertsona Euskal Herrian eta miloika estatu mailan, langabeziara, pobreziara eta heriotzara ere kondenatuak daude ordainezina eta legez kontrakoa den zor bategaitik, bere gehiengo bat pribatua dena, batez ere banketxeena, enpresa haundiena eta finantza erakundeena. Europan banketxeei egindako erreskatea , estatuarengandik bermatua, berriro ere irabaziak pribatizatu eta galerak sozializatzen ditu eta trukean murrizketa bortitzpean uzten gaitu.
Zorra, zati handi batean bankuen erreskatea eta interes altuen ondorioa, diru publikoa esku pribatuetara bideratzeko aitzakitzat erabiltzen ari da, murrizketa sozialak egiteko eta ondare publikoak pribatizatu eta desegiteko. Aldi berean zorra gehitu eta gehitu egiten da, erreskatatzen dihardugun bankuei ordaindu behar dizkiegun interes altuengatik. Jada ez da aitzaki bat, baizik eta 2001eko abuztuko Konstituzio erreformaren ondorioz (Art. 135.3), zorraren ordaintzeak ¨ lehentasun absolutua¨ hartzen duela bermatzen da, beste edozein konpromesu edo oinarrizko eskubideen gainetik.
Euskal Herria ez da krisi demokratiko honetatik at gelditzen. Europaren parte gara eta Troikak inposatzen dizkigun neurri antisozial eta bidegabeak sufritzen ari gara, gure gobernuen bermearekin. Bere politikak Bruselasen, Madrilen, Iruñan edo Gazteizen berdinak izan dira, lehen eta orain, eta leku berera garamatzate. Iñigo Urkullu lehendakariak legislatura berrian, behin eta berriro ¨esfortzu eta sakrifizioak ekitearen¨ beharraz hitz egiten du eta Euskadin murrizketak egongo direla iragartzen du.
Pribatuaren eta Publikoaren arteko mugen disoluzioak, zigortu ezineko korrupzio bati bidea zabaltzen dio eta gure gizartea gaiztotzen duen herri-politika herri ekimenerako tresna bezalako oinarritik desbideratzen du. Pribatizazioaren helburuak espoliazioa, jabetze ilegalak, aberaztasunaren konzentrazioa eta murrizketa neoliberaletan sakonketak dira.
Troikak Greziari, Irlandari, Portugali edo Chipreri inposaturiko memorandum-en bitartez edo finantza erakundeen erreskatearengatik, Espainiar estatuaren kasuan, diru publikoa finantza erakundeetara bideratzen ari da eskubide publikoen galketarekin eta herriaren pobretze orokorrarekin eta Europa osoan desberdintasun sozialak nabarmen igotzearekin batera.
Azken hamarkadetako lehengai eta errekurtso energetikoko gehiegizko kontsumoan oinarritutako garapen eredua agortuta dagoela badakigu. Beste Espekulazioa eta finantza ekonomiaren hazkundearen aurrean bide desberdin bat hartu behar dugula badakigu, baina ez banketxeak salbatzeko, pertsonak, etorkizuneko belaunaldiak eta gure Ama Lurra baizik.
Bide aldaketa honek Europaren demokratizazio prozesu batetik sortu behar da, bere herritarrengandik, giza eskubideak eta benetan demokratikoak diren erabaki politikoak instituzioen, finantza merkatuen eta enpresa multinazionalen diruzalekeriaren gainetik jarriz.
Azkenaldi honetan egondako mobilizazio ozenen eta herritarren ber-politizazio jatorrizat dudarik gabe har dezakegunaren 15M-ren bigarren urteurrena bete berria da. 2011.urterarte geunden erakunde eta kolektiboez gain, hainbat militantzia berrik, asanbleak eta plataformak borrokara eta lanera gehitu zaizkigu. Pertsona guzti hauen, bai eskarmendu handikoak bai berriak, erakunde eta plataforma hauen gehikuntzagatik sortuko diren sinergiaz borroka adoretuko dela argi dago.
Europan, espainiar, frantziar, italiar, greziar, Txipretar, irlandiar, alemaniar, eslobeniar, ingeles, eskoziar eta abar-eko estatuetatik gatozen zenbait kolektibo ezberdinek “Que se lixe la Troika” portugaldar mugimenduaren erronka gurea egin dugu eta deszentralizatutako nazioarteko protesta batera deitzen dugu hurrengo Ekainak 1ean, defizitaren doitze politiken kontra eta “Herrialdeak batuta troikaren aurka” lelopean.
Bateratzaile, partehartzaile eta deszentralizaturikoa den prozedura baten hasieran gaude. Kolektiboki eraiki nahi dugu, gure indarrak eta akzioak batuz, Troikaren aurka nazioarte mailan borrokatuz. Pertsona guztiei deia egiten diogu, alderdipean edo alderdirik gabe, lanarekin edo langabetuak, itxaropenarekin edo itxaropenik gabe, Ekainak 1eko proposamenara batzea. Alderdi politiko guztiak, mugimendu sozialak, sindikatuak, kolektibo, talde informalak, nazioarteko jardunaldi honetara batzera premiatzen ditugu
Gure elkartasuna handitzen jarraitu nahi dugu, bai lokal arloan, hala nola nazio eta nazioarteko mailan, bakarrik gure ahotsen baturaz etortzerar dauden beste zenbait murrizketak gelditzeko gai izango garelaren ziurtasuna dugulako.
Europear herrialdeek ezertarako balio ez duten sufrimendu gehiagorik jasan nahi ez dutela frogatu dugu. Euskal herritar bezala, gure herrian Europa berri, herrien Europa eta herritarren Europa baten alde borrokatzeko daukagun antolaketa eta koordinaketa maila frogatzeko momentua iritsi da.
Iparraldetik Hegoaldera, Ekialdetik Mendebaldera, Europear kaleak har ditzagun Troikaren aurka.
Demokraziaren, askatasunaren eta giza eskubideen alde.
Ezetza finantzal estatu kolpeari. Ez gara zordun, beraz ez dugu ordainduko.
Aukerarik badago. Irtenbiderik badaude:
– Giza eta ingurumen justizien alde.
– Gardentasuna eta partaidetza-demokratikoaren alde.
– Zerbitzu Publiko eta unibertsala babesteko.
– Zorraren Herritar Auditoria baten alde. Zor ilegalaren aurka.
Concentración “Gora Venezuelako iraultza!” (Bilbo)
Concentración: “Gora Venezuelako iraultza! Eraso imperialistarik ez!” 19 de Abril, viernes 20:00horas Plaza Circular
Ante los graves sucesos que la derecha Venezolana esta provocando, Komite Internazionalistak y Askapena, junto con otros colectivos, llama a una concentración el Viernes 19 de Abril en la Plaza Circular de Bilbao a las 20:00 para solidarizarse con la revolución Bolivariana de Venezuela.
El domingo 14 de abril se celebraron en Venezuela las elecciones presidenciales, un mes después del fallecimiento de Chavez. La campaña fué tensa y con el firme proposito de la derecha opositora de no reconocer los resultados electorales. Tras las elecciones, la oposición burgesa liderada por Capriles cantó fraude como estaba previsto. Utilizando esta excusa la derecha burguesa y fascista lleva activa desde el Lunes provocando muerte, desorden y desasosiego. Hay que recordar que han matado a 8 compatriotas, quemado CDIs,sedes del PSUV,viviendas sociales, radios y medios comunitarios. Con estas actuaciones pretenden sembrar el terror y provocar un golpe de Estado. Todo esto en sintonía con el Gobierno Yanki y los medios de comunicación de paises como España y el asesoramiento y ayuda economica de los mismos.
Desde Euskalherria,sentimos como propias las agresiones,amenazas y demás formas de intentar paralizar las conquistas bolivarianas y el intento de
volver a un sistema neoliberal y fascista.
VIVA LA REVOLUCIÓN BOLIVARIANA
VIVA EL PODER POPULAR
HASTA LA VICTORIA SIEMPRE,VENCEREMOS
LA BURGESIA APATRIDA NO VOLVERÁ