Amais Infante, EH Bildu Arabako zerrendakide eta Alternatibako kidearen kontrako jazarpena Ertzaintzaren eskutik

Amais Infante Arabako EH Bilduko hautagai eta Alternatibako kideak  Ertzaintzaren eskutik jasandako mehatxu eta jazarpenak salatu ditu EH Bilduk Arabako Hauteskunde Batzordean.

Eranskinean doakizue aurkezturiko salaketa, Amais Infante hautagaiak jasandako jazarpena barnebiltzen duena. Ertzain batek pistolarekin burura apuntatu zuela salatu du Infantek

EH Bilduk oso larritzat ditu gisa honetako gertaerak. Horrela bada, EH Bilduk deialdia luzatzen dio Eusko Jaurlaritzako Barne Sailari eta Idoia Mendia sailburuari gertaerak argitu eta erantzuleei kargu har diezaien. Era berean, Ertzaintzaren jazarpenekin amaitzea exijitzen diogu Barne Sailari.

 

A LA JUNTA ELECTORAL AUTONÓMICA

Dña. AMAIS (Amanda Isabel) INFANTE, mayor de edad, ante esta Junta Electoral comparezco para poner en conocimiento de la misma y denunciar los siguientes HECHOS:

Primero- Soy candidata en Álava- número 20- a las próximas elecciones autonómicas por la Coalición EH Bilbu .

Segundo.- Dentro de los diferentes actos de campaña que EH Bildu esta realizando en el territorio alavés, en el día de ayer tenía que acudir desde Vitoria-Gasteiz a un acto (charla) programado a las 19:30 horas en Laudio. Así que a media tarde, salí dirección Laudio en un vehículo serigrafiado con el logotipo de EH Bildu y con el aparato de megafonia colocado en la parte superior, en el interior del vehículo, trasportaba un plotter que había que utilizar en el acto de Laudio.

Nada más entrar en la autopista, me di cuenta que no había comprobado si el plotter estaba en correcto estado, así que me metí en el área de descanso de Altube, para comprobar si funcionaba o tenía que volver a Vitoria-Gasteiz para coger otro.

Paré el vehículo en una zona habilitada al efecto y, mientras comprobaba el estado del plotter con la música de la megafonía puesta y las puertas del vehículo abiertas, estando yo girada hacia el interior del vehículo, alguien me apunto con un arma en la cabeza y me insto a que me apartarse y dejara de hacer lo que estaba. En un primer momento, pensé que se trataba de alguna broma, pero al girarme, vi que eran dos ertzainas, que en el momento en que me di la vuelta guardaron el arma.

Sin más explicación, y en un tono absolutamente coactivo, me ordenaron que pusiera las manos encima del techo de mi vehículo, y comenzaron a preguntarme sobre lo que estaba haciendo, explicándoles que me dirigía a un acto que EH Bildu iba a celebrar en Laudio y que tenía que llevar el plotter.

Sin aparente sentido, me preguntaron haber si tenía algo que declarar a lo que les conteste que no, contestando los agentes que tenían que registrar el coche y a ella, en un tono amenazante. Les pregunte por el motivo por el que tendrían que cachearme, sin obtener respuesta, por lo que me negué a que me registraran. En ese momento, uno de los agentes dijo “cuidado que el cachorrito saca las uñas”, al tiempo que le acusaban de tener algo que ocultar.

Les deje claro que si no era una mujer, no me iba a dejar registrar, momento en el que uno de los agentes le dijo que se podía marchar. Se quedó recogiendo y los agentes se fueron.

Tercero.- Candidata, trabajadora o lo que fuera, los agentes de la Ertzaintza que han protagonizado estos hechos no podían tener ninguna duda de que a quien se dirigían era una persona vinculada a la coalición EH Bildu, en el actual contexto de campaña electoral.

La actuación de los agentes de la Ertzaintza fue absolutamente coactiva desde el primer momento en el que me ponen la pistola en la cabeza, y no tengo la menor duda que el único objetivo era asustarme y humillarme, y en consecuencia a todas las personas vinculadas a EH Bildu.

Cuarto.- Por todo ello, solicito a la Junta Electoral Autonómica que tenga por realizada las anteriores manifestaciones, y conforme proceda, adopte las medidas necesarias para esclarecer responsabilidades y, fundamentalmente, para evitar que este tipo de hechos se repitan.

Alternatibak frackingaren aurka Gasteizen larunbatean egingo den manifestazioan parte hartzeko deia egin du

Alternatiba Arabako bozeramaile Josu Estarronak alderdiko militanteei, erakundeei eta herritar guztiei dei egin die, “Fracking Ez. Ez hemen ez inon!” lemapean Arabako hiriburuko kaleak zeharkatuko dituen manifestazioarekin bat egin dezatela urriaren 6an, larunbata.

Euskal Herriko fracking-aren kontrako mugimenduak, Kantabria bezalako inguruko lurraldeetako taldeekin batera, manifestazioan parte hartzeko deia egin du larunbatean 18:30etan, Gasteizko Bilbo enparantzatik abiatuta.

Estarronak, fracking-a “amildegitik behera eraman ahal gaituen behin-behineko energia bat besterik ez dela” salatu du. Aldi berean, bere erabileraren arriskuez ere ohartarazi ditu. Gas honen erauzteak ingurumenaren kontrako inpaktu larria dakarrela zehaztu eta “energia eredu alternatiboaren trantsiziotik aldentzen gaituela” ere azpimarratu du: lurraren okupazioa, ura eta airearen kutsadura, istripuak edo nekazal eremuen industrializazioa, besteak beste.

Ingurumenaren aurkako proiektu hau geldiarazteko asmoz, Alternatiba Gasteizko manifestazioan egongo da ordezkaritza zabalarekin; Josu Estarrona bera, Oskar Matute bozeramaile nazionalaz, Luis Maria Salgado batzarkideaz eta David Pina zinegotzi gasteiztarraz lagunduta.

EH Bilduk Arabako hautagaiak aurkeztu ditu

 

Araba, dagoeneko, ez dela zazpigarren alaba eta aldaketa sozial eta politikoan sakonduko duela aldarrikatu du EH Bilduk zerrendaren aurkezpenean. “Aldaketa gure esku dator, guztiok bozkatzeko aukera berdinak ditugunean Arabako mapa politikoa nagusiki ezkertiar eta abertzale agertzen zaigulako”, esan du Hasier Arraizek.

 

Lehengo aipamena Belen Arrondo zerrendaburuari eskaini diote indarrak har ditzan, gaur ezin izan baitu parte hartu ekitaldian gaixorik dagoelako eta bere ordez, Hasier Arraizek eta Eva Blancok hartu dute hitza.

Indarrak batzeko eta gauzak aldatzeko deia egin du Arraizek. “Desberdinen arteko indar bilketa egiten ari gara. Desberdinen indarrak bilduz, gauza desberdinak egiteko. Araban PP, PSE eta PNVk eredu sozial eta ekonomiko berbera dutela jakin badakigu. Haien ereduaren aurrean gurea da alternatiba bakarra”, azaldu du.

Blancok, bere aldetik, EH Bilduren eredua “lana eta bezeroak dituen Arregi bezalako empresa batetako berrehun eta berrogeitamar langile baino gehiago langabezira eraman dituena” ez dela izango gogoratu du. Halaber, kolazioa Garoñaren itxiera beti eskatu dutenek osatzen dutela azpimarratu du. “Orain, Garoña ixtea lortu dela ematen duenean, erronka berria dugu ingurumen arloan: frackingaren kontrakoa. Hor ere erreferente izan behar du Euskal Herria Bilduk, gainontzeko indar politikoek ez baitute inolako oztoporik jartzen gure baliabide naturalak errespetatzen ez dituen garapen ekonomikoari”, esan du Blancok.

Ildo horretan, EH Bilduren Araba “euskararena, gazteena, feminismoarena, ekologiarena eta justizia sozialarena” dela adierazi dute. Azkenik, Arraizen esanetan, EH BILDUri esker Euskal Herriak bakea eta normalizazio demokratikoa irabaziko ditu. “Euskal Herriak bakea behar duelako eta gure etorkizuna askatasunean erabaki nahi dugulako”, gehitu du hautagaiak.

“Aukerez eta mehatxuez betetako egoeran bizi gara. Bake aukerarekin batera langabezia, pobrezia eta gizarte bazterketaren mehatxuak. Guk burujabetza bestelako eredu sozial eta ekonomikoa eraikitzeko behar eta nahi dugu”, esan du. Indarrak batzeko eta eta gauzak aldatzeko deia eginez, amaitu dute ekitaldia.

Banku eta kutxen erreskateak Euskal Herria hipotekatuko duela salatu du EH Bilduk

Espainiak planteatu duen erreskatea hau da, banku eta kutxen erreskatea, Euskal Herrirako epe luzerako hipoteka izango dela salatu du gaur Gasteizen EH Bilduk. Andra Mari Zuriaren plazan, Vital Kutxaren aurrean egindako agerraldi batean antzeztu ditu erreskatearen ondorioak. Izan ere, Espainiako bankuen erreskateagatik arabar bakoitzak 1.500 euro ordaindu beharko ditu. Horri beste 300 euro gehitu behar zaio interesetan. Momentuz, 62.000 miloi euro dira baina 100.000 miloietara heldu daiteke.

Igor López de Munainek eta Iratxe López de Aberasturik eman dituzte azalpenak koalizioaren izenean. Benetako egoera eta neurriak ezkutatzen baldin badituzte ere, EH Bilduk somatzen du zer gerta daitekeen hurrengo asteoan. “Nazioarteko erakundeek bete beharreko baldintzak jarrko dituzte eta momentuz, aurreratu dute 10.000 miloi euro murriztuko dituztela Hezkuntzan eta Osasungintzan, 100.000 langile izango direla kaleratuak administrazio publikoetan, aparteko ordainsaria kenduko diete eta langabetuek gutxiago kobratuko dutela, pentsionistek ere bai. Horrez gain, sarrerak igo ahal izateko, Espainak BEZa igoko du, %21era”, diote.

Gauzak horrela, EH Bilduk “arabarrok eta orokorrean euskal herritarrok ez dugula zergatik ordaindu behar Espainiako finantza erakundeen espekulazioa, ezta PPren eta PSOEren kudeaketa txarra ere” aldarrikatu du. Izan ere, EAEk erreskateak sortutako zor publikoaren %6,24 ordaindu behar izatea ez dela zilegia dio koalizioak.

Halaber, EAJ-ren ardura egoera honetan azpimarratu nahi du EH Bilduk. “Sekulan ez da murrizketa hauen aurka azaldu eta horren alde bozkatu du Madrilen. Gogoratu beharra dago EAJk, PPrekin batera, sektore kritikoa kanpoan utzi zuela eta pribatizazioaren alde egin zuela, obra soziala deuseztatuz; azken finean, hona ekarri gaituen politika neoliberalen alde dagoelako, bere negozioen alde eta orain Kutxabank-ek ere erreskatearen dirua jasoko duela”, zehaztu dute.

Hau guztia kontuan hartuz, gutxi batzuen onerako gobernatzen dutela eta gu guztiok hipotekatu nahi gaituztela ozen esan du EH Bilduk. Horregatik, aldaketa bultzatu behar dela aldarrikatu nahi izan dute berriro. Horretarako, sektore publikoa, gastu soziala eta zerbitzu publikoen aldeko apustu argia egin du EH Bilduk eta subiranotasun osoa exijitu du Euskal Herriak eskatzen duenaren aurka gobernatzen dutelako.

Garai berriarekiko, ARABARRON KONPROMISOA

Egun zailtasunak zailtasun aukeraz beteriko garaia zabalduz doala ikusten dugu, Euskal Herriak pairatzen duen gatazkari benetako konponbidea emateko atea zabalik da. Bide horretan aldaketa politiko eta sozialerako urratsak egunez egun lantzen ari dira. Ezkerreko esparru soberanista etengabean handituz doa, bai eremu politikoan, bai instituzionalean, bai sozialean. Azken bolada honetan Arabak egundoko jauzia ezagutu du aipatutako norabidean: hauteskundez hauteskunde aldaketarako esparru soberanistak gora egin du; langileon eskubideen defentsan mobilizazio iraunkorra antolatu da; martxoaren 29ko greba orokorra egun arrakastatsua izan zen; gazte belaunaldi berriak susperraldia bizi izan du, eta abar. Besteak beste, gaurko argazkia horren adierazle dugu. Argazki eraikitzaile bezain anitza. Aldaketarako argazkia.

Gaur hemen bildutakook konpromiso hitza lokailu hartzen dugu, bakoitzak berean eta berari dagokionean, ezkerreko esparru soberanistaren loratze honi geure alea ere erantsi diezaiogun. Geuk ere Araba ezkertiarra eta abertzalea eraiki nahi dugu. Geuk ere aldaketa eraikitzen parte hartu nahi dugu. Geuk ere uste baitugu beste Euskal Herri bat, beste Araba bat posible dela. Horregatik, euskaltzaleak, irakasleak, gurasoak, ekonomilariak, abokatuak, medikuak, etxeko langileak, erizainak, sindikalistak, kulturgileak, musikariak, idazleak, kirolariak, gazteak, herrigintza nahiz gizartegintzako eragileak, jubilatuak, autonomoak, langileak, enpresariak, kazetariak, nekazariak, abeltzainak, ingurumen teknikariak, langabeak… Askotariko lagunak eta esparru askotakoak bildu gara gaurkoan garai berriari gure hitza eta eskua luzatzeko, bide berri honetan guk ere parte eta “aktore” izan nahi dugulako, “aldaketarako filma” ekoiztera goazen honetan, denon artean, norberak beretik, konpromiso bateratuaz.

Ildo horretatik, Arabarron Konpromisoa esanahiz beteriko aipamen bilakatzera goaz. Errealitate ezkertiarra eta anitza eraiki dezagun, etorkizuna abertzale, euskaldun, solidario, feminista, internazionalista eta ekologistagoa izan dadin. Bide horretan aurrera egiten lagundu nahi duen norbanako oro Arabarron Konpromisoaren parte izango da, geure etorkizuna elikatuko duen ur-jauzi etengabe eta emankorraren parte.

Gaur hemen bildutakook bat egiten dugu aro honetan zabalduz doan ibilbidearekin. Horregatik, aldaketa politiko eta sozialaren bidean indarrak biltzeko ahalegina babesteko asmoz, EH Bilduren eskaintzarekin ere bat gatozela adierazi nahi dugu, bide berriak zabaltzen jarrai dezan geure konpromisoarekin bat etorriz.

Beraz, gure eremutik ekarpena egiteko prest gaude. Egunez egun norbanakoon lantokitik edota eragin gunetik urratsak ematen jarraituko dugu. Hauxe da geure ekarpena, hauxe da geure konpromisoa; garai berriarekiko ARABARRON KONPROMISOA!

Arma ez da hiltzailea

Luis María Salgado – Alternatiba Arabako bozeramailea

Artikulu honen izenburuak norbait harritzen badu, eskertu dezala ez Euskal Herrian, ezta Espainiako Erresuman, ezta Europa osoan ere, Erriflearen Elkarte Nazionalik ez egotea, izenburuarena baita haiek gehien darabilten argudioa armak edukitzeko eskubidearen alde. Armek euren kabuz ezin dutela inor hil baieztatzen dute. Izan ere, ez dago munduan inor hiltzeagatik arma zigortuko duen Kode Penalik. Baina jakin badakigu, armak edukitzea legezkoa den herrietan askoz hilketa gehiago gertatzen direla armen jabetza zorrozki arautzen duten Estatuetan baino.

Egia esan eta aurreko guztia laburbilduz, arma bat eskura izan gabe, askoz zailagoa da albokoa erailtzea. Antzeko zerbait esan genezake lan arloari dagokionez. Azken Lan Erreformak, bai aurreko Zapateroren Gobernuak zein Mariano Jaun Txit Agurgarri desagertuak egindakoak, kaleratzeak merkatu eta erraztean oinarrituta daude. Nola ez, arduragabekeria honen jagoleek behin eta berriro zioten, oraindik dioten bezala, beraien erreformek ez dutela langabezia areagotuko. Eta ez daude oker; katua sakatuko duen hiltzaile bat behar da, paperak berez ez baitu inor kaleratzen.  

Araban ikaraz ikusten dugu nola hainbat enpresek PPren azken erreforma literalki ezartzen duten. Hauen artean ospetsuena Celsa Atlantic (Laminaciones Arregi) izan da, dudarik gabe; baina ez da bakarra izan, ezta azkena ere. 349 adibide, 349 zauri.

Igandean, Arabako Batzar Nagusiek, Celsa Atlantic-eko langileekin elkartasuna erakusteko eta Raxoiren Gobernuari Lan Erreforma berehala bertan behera uzteko eskatzeko mozioaren inguruan eztabaidatu zuten. Bilkura horretan, yankien Erriflearen Elkarte Nazionalak bezala,  popularrek baieztatuko zuten 349 familia horien egoeraren erruduna ez dela Lan Erreforma. Eta argazkian ondo ateratzeko, azken hiltzaileari errua leporatu zioten, enpresari zein langileei erantzuleak izatea eskatu zien, negoziatzera eseri daitezen. Baina posible al da negoziatzea norbaitek arma bat buruan jartzen dizunean? Negoziazioa bi aldeen indar orekan oinarritu beharko litzake eta, kasu honetan, bietako batek arma bat dauka eskuan. 

Horregatik berebizikoa da arabarrek jakin dezatela enpresari-hiltzaileak katua sakatzen duen arren, ondorioak bestelakoak izango litzatekeela bere eskuetan arma jarri duen horren laguntzarik gabe. Alderdi Popularra egoera honen erantzule zuzena da, baita datozen hilabeteotan zorigaitzez etorriko direnenak ere. Oraintxe bertan Araban 20 Kaleratze Espediente baino gehiago daude mahai gainean, 25.000 langabe baino gehiago, gure bizilagunak, gure kideak, eta ez dirudi politika hauen jarraipena errazteak, Raxoiren azken erreformak suntsipen handiko armekin gauzatutako eraso neoliberal bortitz honen zehar kalteak murriztuko dituenik.

Gasteizko Haur Eskolak: Gauez eta azpikeriaz

Oskar Rueda – Alternatibako kidea

Hala egin die eraso udal gobernuak Gasteizko haur eskolen funtzionamenduari. Egia esan, ez dakit gauez gauzatu ote den, baina azpikeriaz ziur baietz. Eta zergatik?

Haur eskolen ohiko funtzionamenduaren arabera, alor honetan lan egiten duten funtzionarioek azaldu didatenez, udaleko hezkuntza saileko arduradun Iturricha Jaunak zuzendutako lantaldeak, datorren 2012-2013 ikasturterako proposamen guztiak urtarrilaren amaieran bidali behar zituen, eta ez apirilaren hasieran, gertatu den bezala. Pentsa genezake asmo txarrik gabeko atzerapen soil bat izan dela, baina ezinezkoa dirudi, eskola honetako erabiltzaileentzat garrantzitsuak eta batez ere kaltegarriak eta baztertzaileak diren aldaketa batzuk egiteko, azken unera arte itxaron duela pentsatzean.

Ordutegiak aldatzea erabaki dute, sarrera atzeratuz eta irteera aurreratuz, familia askorentzat honek dakarren kaltea kontuan hartu gabe. Baina Iturricha Jaunaren kalkuluen arabera, familia gutxi batzuk dira eta ez dizkio pena merezi; edo bere hitzetan esanda: “ez dute errentagarritasun sozialik”. Zeharo desegokia den komentarioa gainetik irakurtzen dutenek, beharbada ez dira konturatuko benetan zertaz ari den, hau da, ordutegi hau ezinbestekotzat duten familiek, euren beharrengatik eta ez apetak eman dielako, euren seme-alabak ordutegi horretan izena emanda dituztenak, berarentzat hutsaren hurrengoa direla. Gizon honentzat ez dira sozialki errentagarriak baina nik politikoki ezinbestekoak ez direnaren itxura hartzen diot.

Gainontzeko haur eskolak, partzuergoarenak direnak, ordutegi hau eskaintzen jarraituko dute eta familia hauetako askok udal eskola batean duten plaza bati uko egin behar izango diote, beste zentro batean nekez leku bat lortzen saiatzeko, dagoeneko matrikulazio epea itxita dagoelako. Beharbada horrela lortuko dute politikari askok lau haizetara esaten dutena eta gero betetzen ez dutena: Familia eta lanaren arteko kontziliazioa.    

Argi utzi behar da gobernu taldeak prozedurari jaramonik egin ez diola, ordutegien aldaketak osoko bilkurari dagozkiolako eta ez gobernu taldeari. Honek aldaketak egin ditzake soilik aldi baterako beharrizan zehatzengatik, inoiz ez behin betikoak. Honi gehitzen badiogu Iturricha Jaunaren neurri honi esker, zerbitzu hau eskaintzen duten aldi bateko langileen soldatak aurreztuko dituztela, dudarik gabe ondorioztatu dezakegu errentagarritasun sozial delako hori dirua besterik ez dela. Udalak ziurtatu duen bezala, “aldi bateko langile horiek ez dute euren lana galtzen”, eta egia da, baina ez dira euren kontratuak berrituko. Bitxia da hirian langabezia igoaraziko dutela ezeztatzea, horixe bera denean egiten ari direna, aldi batekoak ere langileak direlako, langile finkoen eskubide eta betebehar berdinekin. 

Maroto Jaunak kargua hartu zuenean, lana lehentasun izango zuela esan zuen, baina: Zertaz ari zen, lana sortzeaz edo suntsitzeaz?

Azken ohar bat. 2 urteko geletan izena ematen duten ikasleen gurasoek 51 euro ordaindu beharko dute, gainontzeko ikastetxeak doakoak izaten jarraituko dutela. Orain arte %100a bekadunak izatetik %60a izatera pasako dira. Bai, garai gogorrak dira eta inork pentsatuko du neurriok beharrezkoak direla, baina… Zer irabazten du udalak honekin? 165.000 euro. Familia askori ordainaraziko dioten kopurua da, bestela ere aurreztu daitekeena, esate baterako, nahiera aukeratutako udal aholkulari eta agentzia publikoen zuzendari batzuen soldata erraldoiak eta gehiegizko ekitaldi desfasatuak  murriztuz edota udal bulego berrien eraikinaren materialen bat aldatuta.

Badirudi Udala zuzentzen dutenek, kudeatzen dituzten bost udal haur eskolak ondotik kendu nahi dituztela. Hiri honetan asko estimatzen dugun ondasun bat da, eskaintzen duen zerbitzu onarengatik eta gizarte zein hizkuntza zerbitzuen buruan jartzen gaituelako. Lehen harro sentiarazten gintuen hori, aurki ez dugu gehiago izango, baldin eta ez badiegu sinestarazten ongizate politiketan ezin dugula murrizketarik egin, ez orain ezta inoiz ere, lanaren, familien eta hiriaren alde.

Alternatibak zarrastelkeria deritzo Gasteizko trena lurperatzeko 500 milioi xahutzeari murrizketa basatiak egiten ari direnean

Alternatibako bozeramaile Josu Estarronak bere erakundearen “haserrea” azaldu du Mariano Raxoiren Gobernuak Gasteizko Trenbidearen Integraziorako proiektua berpizteko asmoaren aurrean. Obra horrek Abiadura Handiko Trenari lekua egingo dio eta, aldi berean, egungo trenbidea lurperatuko du, egun zeharkatzen dituen lurrak hirigintzarako askatuz.

Estarronak gogorarazi duenez, proiektu honetarako 500 milioi eurotik gorako aurrekontua aurreikusi egin da, lau administrazioen artean ordaindu beharrekoak. Diru horren erdia, beraz, gasteiztarren, arabarren eta EAEko herritar guztien poltsikoetatik aterako da. Egitasmoa, “administrazio guztiak zorpetuta daudenean eta osasungintzan, hezkuntzan eta gainerako zerbitzu publikoetan murrizketa basatiak astero ezartzen ari direnean” eraman nahi dute aurrera. Gaineratu duenez, “krisi sistemikoak eta porrot egin duen eredua iraunarazteko asmoa besterik ez duten politikek eragindako egoera zailaren aurrean, Alternatibak ezinbestekoa deritzo hamarkadetako borrokari esker lortutako eskubideak babesteari, propaganda politikoa eta interes pribatuak ekarriko dituzten makroproiektuak sustatu beharrean”.

Talde ezkertiarreko bozeramaileak, halaber, zalantzan jarri du lurperatu asmo duten oruberako iragarritako proiektua, “zentroan kokatutako etxebizitza horietarako eroslerik egongo den zalantza dugu, eta elite aberatsenen esku bakarrik egongo ez ote diren beldur gara, erdi hutsik egon daitekeen Salburua edo Zabalgana berri bat sortzera doaz, luxuzkoa oraingoan”. Guzti horregatik, Alternatiba Arabak proiektua bertan behera uzteko eskatu du eta administrazio desberdinei dei egin die diru publikoaren erabilera kudeatzeko orduan, “pertsonen eskubideak lehenetsi behar dituzte, adreilua eta porlanaren burbuila sustatu beharrean, Araban zein Euskal Herrian edota Espainiako Erresuman sozialki eta ekonomikoki kaltea besterik ez baitu eragin”.

Araba Klinika: Harri berberekin estropezu egitea

Guk argi daukagu, 2009ko abenduan argi genuen bezala, behin betiko konponbidea lortzeko nahitaez zerbitzuaren kudeaketa publiko eta zuzena berreskuratu behar dela  eta langile guztiak Foru Ongizate Erakundeko langile izatera pasatu behar direla. Hau egiteko unerik egokiena da, kutxa publikotik ahalik eta gutxien ordaintzeko. Diputazioak ezin du hiri honetako baliabide sozial baliotsuagoetako bat kudeatzeko aukera pasatzen utzi.

2009aren amaieran artikulu bat idatzi genuen Araba Klinikaren egoeraren inguruan. Une hartan, klinika pribatua konkurtso prozesu batean murgilduta zegoen, eta Enplegua Eteteko Espediente bati hasiera eman zion. Egoera dramatikoa zen gaixoentzat, senideentzat eta langileentzat. Gizarte Ongizaterako Foru Erakundeak aipaturiko enpresa pribatuarekiko itunaren luzapena negoziatzen zuen une hartan, eta Alternatibatik klinika honek historikoki izan duen gatazka iraunkorrerako konponbide bat eskatzen genuen. Konponbide bat, ez arazoa hilabete edo urte batzuk nekez luzatuko zuen estalki soila. Bai une hartan eta baita oraingoan ere, gure apustua beharrezkoa bezain baliotsua den baliabide bat publiko bihurtzea da. Hala ere, une hartako Ongizatearen apustua beste erosle pribatu bat bilatzea izan zen, Araba Klinikan emandako astakeria kudeatu zezan, aldi berean, Foru Ogasunak onartu zuen enpresak erakunde publikoarekin zuen zorraren %50 kitatzea

Jada ez gaude 2009an, 2012ko martxoan baizik, baina egoera orduko berbera da. Klinikak Kaleratze Espedientea aurkeztu du berriz, berriro ere gaixoak truke txanpon bezala darabiltza, eta berriro konkurtso legera jo du. Arazo bera, harri berbera, baina oraingoan Alaña diputatu arduradunak, are kontzientzia sozial txikiagoarekin, zuzendaritzarekin ez “negoziatzea” erabaki du, bere eskaerak gehiegizkoak direla argudiatuz. Badirudi eguneko oheagatik 140€ eskatzea dela zuzendaritzaren eskaera “urria”. Ez dio arduratzen Araba Klinikaren moduko baliabide bat mantentzea, ezta lanpostuak babestea; bere kezka bakarra bere alderdiak eta EAJk urteetan elikatu duten arazoa gainetik kentzea da. Ez da Klinikaren zuzendaritzarekin akordio batera helduko, kudeaketa hori apetazko aukeraketa bidez Miñaoko Albertia Etxea izeneko egoitza pribatu berriari emateko asmoa duelako. Langileak kaleratuko dituzte, senideak beren ibilgailuetan mugitu behar izango dira gaixoak ikusteko – Ba al dago Araban garraio publikorik?- eta gasteiztarrok hiriko bihotzean dagoen eraikin huts zoragarri bat jasoko dugu ordainean.

Seguru gaude diputatuak datozen egunotan arazo honi behin betiko konponbidea emateko premiari buruz hitz egingo digula. Ziur aski, egoitza berriaren abantailez hitz egingo du, eta ondo funtzionatzeko kudeaketa publiko-pribatua zein garrantzitsua den esango digu. Hala ere, hau ez da konponbidea, arazoa beste leku batera daraman estalki berria baizik. Araba Klinikaren esperientziak ikasketa bezala balio behar izango liguke akats berdinak ez errepikatzeko. Kudeaketa publikoa esku pribatuetan uztea enplegu duina hondatzen duen arrisku sozial onartezina da, zerbitzuaren kalitatea murrizten duena eta, luzarora jada egiaztatu ahal izan dugun bezala, enpresari pribatuen interes espekulatiboa eskuin neo-liberalak baieztatzen duena baino askoz garestiagoa izan daiteke. Guzti honi gehitu behar zaio erakunde publikoak behin pribatizatutako zerbitzuaren kudeaketa berreskuratzeak duen zailtasuna.

Guk argi daukagu, 2009ko abenduan argi genuen bezala, behin betiko konponbidea lortzeko nahitaez zerbitzuaren kudeaketa publiko eta zuzena berreskuratu behar dela  eta langile guztiak Foru Ongizate Erakundeko langile izatera pasatu behar direla. Hau egiteko unerik egokiena da, kutxa publikotik ahalik eta gutxien ordaintzeko. Diputazioak ezin du hiri honetako baliabide sozial baliotsuagoetako bat kudeatzeko aukera pasatzen utzi. Gizarte Zerbitzuetako diputatuak apustu ausarta egin behar du baliabide honen alde, eta ez iraganean egindako akatsak errepikatu, etekin pribatua arabarren osasunaren eta ongizatearen lepotik sustatuz.

Kutxabank, pribatizaziorako bidean

Ana Etxarte eta Oskar Matute – Alternatibako bozeramaileak

EAJk eta PPk azpijoko antidemokratikoan ibili dira Gipuzkoako legezko ordezkariek Kutxabankeko Administrazio Kontseiluan dagozkien lekuak izan ez ditzaten. Baina hau lehen urratsa besterik ez da izan, ekonomia globalizatuan euskal banku handi bat sortu eta pribatizatzea helburu duen estrategiaren barruan. Erakunde honek, banku orok bezala, ez du kontsumo arduratsuari zuzendutako krediturik eskainiko, ezta edozein gizarte onurari zuzendutakorik ere. Beste guztien antzera, espekulazioa zein epe motzeko mozkinak sustatuko ditu eta kosta ahala kosta, statu quoa laguntzen saiatuko da.

Estrategia hau da, hain zuzen ere, ezagutarazi nahi duguna, hura gelditzeko garaiz gaudelako. Eskuma euskaldunak eta espainolak Italian 90eko hamarkadan jarraitutako prozesua berreskuratu nahi dute. Honi esker, aurrezki kutxak bankuetan eraldatu zituzten, gizarte-ekintzaren eta kapital publikoaren arrastorik utzi gabe. Egindako urratsak honakoak izan ziren: bat, gizarte-ekintza bankuaren jardueratik banandu, fundazioak kontrolatuta ere; bi, legean aldaketak egin kapital pribatuaren sarrera ahalbidetzeko; hiru, kapital pribatua modu masiboan sartu; lau, kapital publikoari garrantzia kendu, azkenean esku pribatuetan uzteko. Emaitza: erabat pribatua den bankua eta gizarte-ekintzaren amaiera.

Dagoeneko lehen urratsa egin da. Orain, beste hirurak falta dira, zorrotz beteko dituztenak. Egia esan, badago berebiziko ezberdintasun bat. Izan ere, Italian 10 urte igaro behar izan ziren eta hemen ez dute hainbeste denbora itxoiteko asmorik. Mario Fernandezen azken deklarazioek bidea zabaldu dute eta hurrengo urratsak justifikatzeko argudioak bilatzen hasi dira, “norbaitek behartu gaitzakeelako” aitzakiarekin.

Haientzat garrantzitsua zen Administrazio Kontseiluarekin egin dutena egitea: etxetik gorriak kaleratu, inork estrategia barrutik ezagutu ez dezan, barruan dagoen inork banku publikoa eskatu ez dezan. Espainiako Bankuko diktadorea pozez zoratzen dago PP gobernura heldu izanagatik -boterera ez da heldu, boterea beste nonbaiten baitago-: Dagoeneko finantza sistemaren erreforma berri bat iragarri dute! Behar bada honek ez dauka lehentasun handiena; aurretik sindikalismoa akatu behar da eta langile klasea zapaldu negoziazio kolektiboa ezabatuz. Baina berehala helduko da berregituraketa eta finantza erakundeei kapitala handitzera behartuko zaie mundu globalizatu honetan bizirauteko asmoz, euren kaudimena ziurtatuz. Orduan Kutxabankek agindu hauek bete beharko ditu nahitaez: seguruenik Espainiako hainbat aurrezki kutxa irentsiko ditu prezio merkean, gero kapital pribaturantz behin-betiko pausua emateko… eta kito! 2., 3. eta 4. urratsak eginda denbora-markak hautsita! Koilarakada bat EAJ, PP ugari, Espainiako Bankuan muturreko eskuineko sukaldari bat, eta on egin!

Helburua, egungo krisi sakonera zuzenean eraman gaituen logika kapitalistaren bidean jarraitzea da: sektore pribatuarentzat dirua liberatu, publikoa den oro desegin, merkatu aseezinek etekinak ateratzeko aukera berriak sortu eta langile klasea otzandu. Hau da euren helburu ezkutua. Eta zeharo aldenduta dago ezkerrak Euskal Herriarentzat egiten duen apustutik: finantza sistema publiko, garden eta demokratiko baten alde, hain zuzen; funtzio soziala definitu eta mugatuko duena eta banku komertzialaren rola gaindituko duena, irizpide ekologiko eta sozialetan oinarritutako inbertsio produktiboa erraztuko duen bankua izateko; zaintza ekonomia baten lehentasunei mailegu eta inbertsio egokiak eskainiko dizkiona, kalitatezko enplegua sortuz eta klima aldaketaren aurkako borroka sustatuz, elikadura burujabetza eta sektore ahulenen kontsumoa sustatuko dituena eta azken finean, justizia soziala lehenetsiko duena eta demokrazia parte-hartzailea zein gardentasuna bidelagun izango dituena. Aitzitik, Kutxabankeko zuzendariak dagoeneko adierazi du “pausoak emateko” prest daudela inbertsioa Euskal Herritik aldenduko duten fusio berriak bilatzeko, erabat espekulatiboak diren interesen alde.

Pribatizaziorantz abiatutako bide hau ikusita, aurrez aurreko norgehiagoka garai baterantz abiatu behar gara, bi ereduak bateraezinak direlako. Batak epe laburreko mozkina bilatzen du; besteak, pausoak ematen ditu Euskal Herri burujabe eta sozialista baterantz, justizian zein pertsona guztiontzako eskubideetan oinarritua. Dagoeneko, bere garaian ezarritako euste-hormak nahikoak ez direla frogatzen hasi da, eta estrategia maltzur horri aurre egin behar diogu kaletik, gizartearen inkonformismotik. Noski Administrazio Kontseiluan merezi dugun ordezkaritza demokratikoa eskatuko dugula, baina hori ez da nahikoa, ez dugu aski izango.

Publikoa dena kalean defendatu behar dugu, eta hau berebizikoa eta estrategikoa da. Haiek badute estrategia jakin bat, eta guk ere badugu geurea. Geldiarazi behar ditugu, garaiz gabiltza. Norgehiagoka, inkonformismoa eta borroka momentu historiko honen hitz gakoak izan behar dira. Banku publiko, sozial eta garden baten alde: Pribatizaziorik ez!

X