Alternatibak gaur azaldu duenez, Euskal Autonomia Erkidegoko hauteskundeak aurreratzeak “ateak zabaltzen dizkio Legebiltzar demokratikoari eta herri honetako ezkerreko indarren bat egitearekin etorriko den benetako aldaketa sozialari”.
Alternatibako bozeramaile Oskar Matutek, gogorarazi du, hauteskunde deialdia aurreratuko ez zuela hainbestetan errepikatu ondoren, Patxi Lópezek azaldu egin beharko duela zergatik aldatu duen iritzia: “Hiritarrek informazio argi eta gardena eskatzen diote klase politikoari eta ez datuak ezkutatzea eta opakutasuna”.
Matuteren ustez, hauteskunde aurrerapen honekin, “Lópezek ezkutatu egin nahi ditu PPrekin elkar hartutako agintaldian aplikatu dituen politika neoliberalak eta egin dituen murrizketa sozialak. Baina Euskal Herrian urteak daramatzagu politika neoliberalak jasaten, egungo gainbehera ekonomikora eraman gaituzten eta porrot egin duten gobernuen eskutik”.
Horregatik, Alternatibako bozeramaileak argi esan du: “Bada garaia krisitik ateratzeko ezkerreko eredu baten aldeko apustua egitekoa, sistema kapitalistak eraman gaituen prekarietate egoera eta eskubide sozialen murrizketen aurrean dugun aukera bakarra delako”. Matuteren hitzetan, hauteskundeak aurreratzeak “ateak zabaltzen dizkio Legebiltzar benetan demokratikoa sortzeari, indar politiko guztiak ordezkatuta izango dituen Legebiltzarrari, eta baita herri honetako ezkerreko indarren bat egitearekin etorriko den benetako aldaketa sozialari”.
Euskal Herria Bilduk prentsaurrekoa eskaini du gaur goizean Iosu Uribetxeberria preso gaixoaren berehalako askatasuna eskatzeko. Aralar-eko Josu Murgia, EA-ko Elena Gartzia, Alternatibako Oskar Matute eta Ezker Abertzaleko Maribi Ugarteburu agertu dira prentsa aurrean. Hona hemen prentsaurrekoan esandakoa:
Lehenik eta behin, Josu Uribetxebarriaren berehalako askatasuna berriro exijitu behar dugu. Bere egoera ezin da okerragoa izan. Ez dago inongo aitzakiarik ez askatzeko. Beste kasu batzuetan demostratua geratu da nola justiziaren mekanismoak berehala aktibatzen diren, baina kasu honetan, urgentea denean, ez. Justizia eta legea ez du berdin aplikatzen Estatu Espainolak kasu guztietan eta hori agerian dago.
Estatu espainolaren agintariak burokraziaren atzean gordetzen ari dira. Baina ez dute inor engainatzen, bere espetxe politika ankerrak eragin du Iosuren egoera larria. Espainiar Gobernua da azkeneko asteetan gertatzen ari denaren errudun bakarra.
Iosu Uribetxebarria, dagoen egoeran egonik, minbizi terminalaz gaixo eta 10 egunez gose greban, ordu bat ere gehiago ezin dute preso atxiki. Larrialdi humanitario baten aurrean gaude.
Iosu Uribetxebarria presoaren inguruan gertatu dena sekula ere gertatu behar ez zenaren kronika da. Sekula gehiago gaixorik den preso batekin gertatu behar ez dena. PPren gobernuak modurik krudelenean eta ulertezinenean muturrerainoko jolas makabroa egin du pertsona baten bizitzarekin, estatuko legalitateak berak dioenari bizkarra emanez. Talionen legea, mendekuaren legea, bihurtu dute estatuaren politikaren ardatz euskal preso politikoekiko, eta Iosu Uribetxebarriarekin gertatutakoa horren muturreko adibidea izan da.
Ezin da ahaztu duela 7 urte jada diagnostikatu ziotela minbizia lehenbiziko aldiz Uribetxebarriari, eta harrez gero modu irregularrean mantendu dutela preso, gaixotasun larriei buruz espetxe legediak berak dioena aintzat hartu gabe. Abuztuaren 1ean metastasia diagnostikatu izanak larritasuna maila gorenera eraman zuen, gaixotasunaren atzeraezintasuna eta hilzori egoera begi bistan utziz. Eta hala ere, beste 17 egun luze igaro dira, kasuaren larritasunak eskatzen zuen berehalako erantzun humanitarioari muzin eginda. Espainiako estatuak heriotzaren korridorean mantendu du Iosu, zuzenbide estatu batek izan beharko lukeen jokabidearen kontrakoa aplikatuz.
Sekula ere ailegatu behar ez zuen egoera horretan, Iosu bera gose greban sartu izanak larritasuna areagotu du. Osasunerako eta duintasunerako edozein gaixok daukan eskubidea erreklamatu du Iosuk, ez gehiago eta ez gutxiago.
Jendearen erantzuna eta mobilizazioa, zoritxarrez, funtsezkoak izan dira. Bestela Josuren kasua, beste askotan gertatzen den bezala, oharkabean pasatuko zen. Azken aste eta egunotan preso politikoen aldetik eta herritarren aldetik egon den elkartasun eta salaketa uholdea eredugarria izan dela deritzogu: modu baketsuan kalera atera da giza eskubideen errespetu mezua, Iosu eta gaixo diren beste 13 preso politikoak berehala aska ditzatela eskatuz.
Zoritxarrez, mobilizazio eta ekimen horiek guztiak egin ez balira, gaiak daukan larritasunaren kontzientzia nekez hedatuko zen egin den bezala, Euskal Herrian zein nazioartean. Zoritxarrez, herritarren mobilizaziorik gabe, behin eta berriro ikusten dugu PPren gobernua bakearen kontrako norabidean tematua dagoela, eta euskal preso politikoen eskubideen etengabeko urraketa darabilela, baita gaixo larrien kasuan ere.
Beste 13 euskal preso politiko gaixotasun larriekin daudela ezin dugu ahaztu. Salbuespenezko neurri anti-humanitarioa da pertsona horiek preso mantentzea. Espainiako gobernuak berehala aska ditzan etengabe jarraitu behar dugu eragile sozial eta politikoak eta herritarrak elkarrekin mobilizatzen, giza eskubide guztiak euskal herritar guztientzako bete daitezen. Ez dugu beste horrelako kasurik nahi.
Uribetxeberriaren inguruan pasa den abuztuaren 1etik hona gertatutako guztiaren baitan, aipagarria da EHBilduren ustez Euskal Herriko beste eragile politikoek jokatutako papera. PPk berriro ere erakutsi du bakearen kontrako abanderatua dela; sufrimenduaren apologia eta mendekuaren diskurtsoa astindu du. Jarrera hori, salagarria izateaz gain demokraziaren eta eskubideen ikuspegitik, gero eta ulertezinagoa da, bai Euskal Herrian, bai nazioartean.
Aipagarria eta txalogarria deritzogu PSFko Ipar Euskal Herriko bi diputatuek, Alaux eta Capdeviellek gaiarekiko lehen unetik erakutsitako engaiamendua, mobilizazio herritarrean parte hartuz eta barne ministroarekiko gestioak egingo dituztela aginduz.
Ordea, faltan bota dugu antzeko jarrera humanoa eta maila politikoa PSErengan eta EAJrengan.
Siglen gainetik, herri honetako kultura politiko guztiak izan beharko ginateke gai funtsezko gaietan oinarrizko akordioetara iritsi eta horien alde lan egiteko. Eta pertsona guztien oinarrizko eskubideen errespetua gai ardatza da, noski. Euskal Herrian bizi dugun egoera berriak politika konpromisoz eta maiuskulekin egitea eskatzen digu, fribolitateak alde batera utzita.
EHBilduk bat egiten du Herrira mugimenduak biharko egin duen urgentziazko deialdiarekin. Bihar 12:30ean Euskalduna jauregi aurrean batzeko deia egiten diegu giza eskubideen alde dagoen Euskal Herritar orori «Giza eskubide guztiak, euskal presoak Euskal Herrira» lelopean. Ordurako, Iosu Uribetxeberria Arrasaten edo harako bidean egon beharko luke. Hala bedi. Horrela bada, arnasa sakon hartuta eta indarberriturik eskatuko dugu beste 13 preso gaixo larrien berehalako askatasuna. Baita euskal preso politikoen zigor luzapena eta sakabanaketa bukatzea ere.
Euskal Herria Bilduk atzo Eusko Legebiltzarrean PNV, PP eta PSEren babesarekin hartutako erabakia salatzen du, baimena ematen zaiolako Eusko Jaurlaritzari telekomunikazio sare publikoa Euskalteli saltzeko. Orain arte, eta telekomunikazio sarea jaio zenetik, Euskaltelek alokairuan erabiltzen zuen. Erabaki hau sektore publikoaren deuseztapenean beste urrats bat da baina oraingo honetan are larriagoa da gardentasun eza nabaria delako eta operazio berari espekulazio kiratsa dariolako.
Berriro ere, alderdi eskuindarrek beraien liskarrak ahaztu eta sektore publikoaren pribatizazio politikak aurrera ateratzeko bat egiten dute, eta PSE-k politika horiei ez die aurre egiten, okerrago oraindik, laguntzaile bihurtzen da.
Lehen fase batean, Eusko Jaurlaritzak orain Euskaltelek alokairuan erabiltzen duen telekomunikazio sare publikoa salduko dio Euskalteli. Salmenta honen helburua Eusko Jaurlaritzak dirua lortzeko saldu nahi dituen akzio publikoak erakargarriagoak bihurtzea da. Euskaltelek aldiz, akziotan ordainduko dio Eusko Jaurlaritzari eta ez dirutan.
Bigarren fase batean salmenta egingo da, ziur asko Kutxabank-eko akzioekin batera. Eusko Jaurlaritzak %5 azpitik utzi nahi du bere partizipazioa Euskaltelen eta Kutxabank-ek, orain akzio gehien duen enpresak, %50aren azpitik. Operazio honekin Kutxabank-ek bere balantzetik kendu nahi ditu Euskaltelen emaitzak eta Euskaltelek Orangeri ordaindu behar dion 222 milioi euroko isuna ordaintzeko eman zion kreditua.
Azken finean, ondare publikoa enpresa pribatuen eskuetan jartzeko diseinaturiko operazio baten aurrean gaude, gardentasunik gabe egindakoa, espekulazio kiratsa dariona eta, azken finean, sektore publikoaren deuseztapenean urrats berri bat suposatzen duena. Mozkinak aterako dituzten bakarrak Euskalteleko akziodunak, Kutxabank-eko akziodunak eta Euskaltel-eko akzioen ustezko erosleak dira. Bitartean, euskal gizarteak bere zergekin lortutako ondare publikoaren desagerpena eta Eusko Jaurlaritzak Sektore estrategikotatik inbertsioak kentzen dituela ikusiko du, egun Euskaltelen kudeaketa txarra oraindik txarragoa eginez.
A lo largo de los últimos días hemos podido leer declaraciones de Antonio Basagoiti en las que señalaba que EH Bildu pretendía que “nos matemos y comamos los vascos unos a otros por su independencia” por haber presentado un grupo de trabajo en pro de la soberanía alimentaria, o el ultimo artículo de opinión de Iñaki Ezkerra en el que indicaba que la propuesta de soberanía alimentaria de EH Bildu haría que “Al vasco se le distinguiría antropológicamente porque le saldrían los pimientos de Gernika por las orejas, el txakoli gorri de Bakio y las alubias de Tolosa”. Para poder contextualizar, y así poder entender, ese discurso se nos ocurren dos posibles razones; crear opinión partiendo de la falta de conocimiento o partiendo de la falta de rigor, falacias y prejuicios. Para ellos (y para el que quiera), va dirigido este video explicativo.
Antonio Basagoitik eta beste hainbatek asteotan botatako astakerien ostean, EhBilduk Elikadura Subiranotasunaren aldeko lan taldea martxan jarri izanaren harira; argigarria izan daiteke elikadura subiranotasuntaz ari garenean zertaz ari garen argitzea. Bide honek horretarako aukera bikaina ematen du oso modu errazean (gazteleraz baino ez dago).
Alternatibako bozeramaile Asier Vegak bere alderdiaren elkartasuna adierazi nahi izan dio gaur Andaluziako Langileen Sindikatuari (SAT), “egunotan Alderdi Popularraren jazarpena pairatzen ari dena, atxilotze aginduak eta salaketa mehatxuak direla medio” merkatal gune handietan eginiko ekintzaren ostean, zeinetan langileek ezinbesteko elikagaiak eraman zituzten beharrizan handienak dituztenen artean banatzeko.
Vegak gogorarazi eta sindikatuko ordezkariek baieztatu dutenez, “gizartea esnarazi eta matxinadarako deia izan da ekintza, herriaren kontrako erasoak eta murrizketak gero eta jasanezinagoak diren unean”. Hala, Andaluzian SATeko militanteak atxilotzen ari diren egun berean AEBetako justizia departamentuak finantzen krisiaren sustatzaile handienetako bat Goldman Sachs enpresaren agintarien aurka egiteko funtsik ez duela iragarri izana ironikoa bezain adierazgarria dela uste du.
Alternatibatik SATeko militanteen atxiloketak gelditzeko exijitu du, “aberatsenak babesten dituen gobernu baten menpekotasunari bakarrik erantzuten diotelako, herritar xumeen egoera larria arintzeko ezer egiten ez duen bitartean”. Alderdi ezkertiarreko ordezkariak, halaber, Mercadona bezalako elikadura sektoreko supermerkatu kateek zaborrera botatzen duten elikagai kopuru handiaz ohartarazi du, gero eta pertsona gehiago pobrezian bizi direnean. Errealitate gordin honek ere “zilegi egiten du ezinbesteko elikagaiak desjabetzea beharrezkoak dituztenei helarazteko, Andaluzian egin bezala”.
Vegak nabarmendu du, gainera, Juan Roig Mercadonako presidentea ez dela bereziki eredugarria, adibide batzuk aipatzearren: “Lan erreforma are gogorrago baten alde egin du; Greenpeacek 2011ko 40 enpresarik txarrenen artean sailkatu du Mercadona, bere hornitzaileak aukeratzean Marokoren sahararren gaineko zapalketa sustatzen duelako; horrez gain, bere supermerkatuetan lan egiten duten emakumeei makillatzera behartzen ditu”.
Ildo beretik, bozeramaileak “krisia sortu eta harekin espekulatzen eta aberasten ari direnen logikari erantzuteko beharra azpimarratu du, gero eta baliabide zein eskubide gutxiago dituzten pertsonen lepotik egiten dutelako”. Horrexegatik, herritarrak pobreziara zigortzen dituzten politikak iraultzeko indarrak batzeko deia berretsi die Alternatibak mugimendu sozial, sindikal zein politikoei, “ezinbestekoak ditugu borrokarako bide berriak asmatu eta jorratu, esku ikusezina zein honek mugiarazten dituen hariak maskaragabetzeko”.
