Alternatibako Bake eta Bizikidetza Mahaiko bozeramaile Xabier Sotok, hiru gazte babesteko desobedientzia baketsuaren bidez Gasteizen egindako ekitaldi masiboan parte hartu zuenak, atxilotutako zazpi gazteen askatasuna eskatu du eta, aldi berean, Josu Erkoreka Eusko Jaurlaritzako bozeramailearen “berehalako dimisioa edo kargugabetzea” eskatu du, “legez kanpoko atxiloketak bideratu zituelako eta Ertzaintzak atzo erakutsitako gehiegikeriak babestu izanagatik”.
Sotok gogora ekarri du, Segi-ko kide izatea eta inkomunikazio epean egindako, eta epailearen aurrean ukatutako, inkulpazioetan oinarrituriko karguak leporatuta zeuden 40 gazte duela urtebete eskas absolbituak izan zirela. “Oraingoan, Auzitegi Nazionala bere argudioen kontra egin du, egoera berdinetan zeuden zazpi pertsona hauei zigorra ezarriz”. “Larriena, ostera, Eusko Jaurlaritzaren eskutik etorri zen, Auzitegi Nazionaletik auzipetuei epaia jakinarazi aurretik ere atxiloketak egiteko eskatu zuelako”. Gauzak horrela, “justiziak entzungorrarena egin zuen” aurretik ilegalki atxilotuak izan ziren lau pertsona hauen defentsaren eskakizunen aurrean, ahaztu gabe beste hiru kondenatuak “modu bortitzean” atxilotu zituztela atzo.
Hala, ezkerreko taldearen bozeramaileak Segi erakunde terrorista gisa sailkatzen duen legea indarrik gabe uzteko eskatu du. Halaber, Auzitegi Nazionalaren desegitea ere exijitu du, “edo besterik ezean, bere zereginak ustelkeria politikoaren jazarpenera mugatzea, Espainiako Erresumari begira askoz beharrezkoagotzat jo daitekeena”. Azkenik, Sotok adierazi du Ertzaintzak ezinbestekoa duela “berregituratze sakon bat egitea, bere jokabidea oinarrizko giza eskubideekin bateragarria egiteko”.
Mugikortasunaren inguruan EH Bilduren ardatzak azaldu dituzte Jon Albizu Alternatibako kide eta Foru hauteskundeetan Donostialdeko EH Bilduren zerrendaburuak eta Larraitz Ugarte Mugikortasun eta Bide Azpiegituren arloko foru diputatuak. Biek nabarmendu dute RENFE mugi txartelaren barruan sartzea dela ondorengo urteetarako erronka nagusia, eta horrekin batera, azken lau urteotan foru aldundiak izan duen ildoari eustea, garraio publikoa bultzatu eta hobetzearekin batera, bidegorrien sarea zabaltzea alegia.
Larraitz Ugartek foru diputatuak lau urteotan mugikortasun egoki eta iraunkortasunaren alde burutu diren aurrerapenak azaldu ditu. Jakina da errepide bidezko garraioaren nagusitasuna arazo bihurtu dela eta horregatik beste mugikortasun eredu bat bultzatu duela EH Bilduk batez ere garraio publikoan oinarritua. Horren hobekuntza esanguratsuenak, Mugi txartel bakarraren sorrera, autobus zerbitzuetan eman den hobekuntza nabarmenak parte hartze prozesu zabal baten ondoren gainera eta bidegorriak egiteko inbertsioak.
Jon Albizu hautagaiak, aldiz, RENFEren tren zerbitzua egunero 25.000 gipuzkoarrek erabiltzen dutela nabarmendu du eta beste zenbait hobekuntzan artean, RENFE txartel bakarrean integratzeko eskatu. Adostasun oso zabala dago Gipuzkoan garraio publiko osoa txartel bakarrean integratzeko RENFEko arduradunen kasuan izan ezik. “RENFEk ez du integratu nahi izan. Beraz, egunero tren horiek erabiltzen dituztn 25.000 gipuzkoarrek ez dute Mugiren aukera eta beherapenez baliatzeko aukerarik, eta ezin dituzte transbordoak egin beste garraio publikoetara. Oraingoz soilik biletea Mugiarekin ordaintzeko aukera ematen digute”
Albizuk salatu du Gipuzkoako ADIFek trenbidean 30 geltoki kudeatzen dituela eta horietako asko segurtasun eta erosotasun egoera kaxkarrean daudela. “Gipuzkoako udal eta erakunde askok bat egin dugu behin baino gehiagotan egoera hori salatzeko eta PPk berak ere aitortu du egoera horri buelta eman behar zaiola”. Hala ere Madrileko Gobernuarentzat “Gipuzkoa ez gara lehentasuna” salatu du Albizuk. Segitzen dugu ADIFeko geltokiak eta lineak berritu gabe, Eusko trenbidesarea eta ADIFean lotuko dituen aldagailurik gabe, RENFE zerbitzuak txartel bakarrean benetan integratu gabe. “Dirurik ez dagoela diote baina bien bitartean dirutza ari dira gastatzen Gipuzkoako erakunde eta udal ugarik arbuiatu duten azpiegitura batean, AHTan hain zuzen. Bitxia da gero, aho batez Gipuzkoako indar politiko guztiek, PPk berak barne, begi onez ikusten ditugun berrikuntzak egiteko ez dago dirurik. Halako adostasunik ez duen eta udal ordezkari askok arbuiatu duten AHT egiteko bai, ordea”.
Gogor salatu du Jon Albizuk Madril eta Gasteizko Gobernuen jarrera hori, “Egunerokoan erabiltzen den garraio publikoa hobetu eta sustatu beharrean, gutxi batzuen interesei mesede egiten dien azpiegitura handiak bultzatzen ditu Madridek Lakuaren babesarekin. Denon zerbitzurako hobekuntza txikiak egiteko dirurik ez eta eraikitzaile handientzako negozio eta obra faraonikoetarako badago”.
Egunerokoan eta gure ohiko beharrei erantzungo dien garraio publiko eroso eta eraginkor bat bultzatzeko eskatzen dute EH Bilduko ordezkariek, herritarrei toki batetik bestera joateko zerbitzu on bat emateko, herri eta eskualde harteko harremanak sustatzeko eta gaur egun autoz egiten diren bidaiak murrizteko.
Konkretuki hiru eragozpen aipatu ditu Jon Albizuk, batetik, RENFEren hainbat tres eta geltokien irisgarritasun falta, “geltoki batzuk ez dira irisgarriak, eta trenek izugarrizko arazoak ematen dituzte”, FEVE eta RENFE lotzeko aldagailuaren aspaldiko eskaera, “ardura ez da soilik Raxoiren gobernuarena, PSOEko Zapatero eta Patxi Lopezen gobernuek bat egin zutenean ere ez zuen ezertxo ere egin, ezta EAJk eta PPk ere Lakua edo Madriletik, nahiz eta alderdi hauek guztiek behin eta berriz aldarrikatu azpiegitura hau” eta, azkenik, RENFE txartel bakarrean integratzea.
Mugimendu feministak eta emakume taldeek gidaturiko prozesu parte hartzailea abian jartzea planteatzen dugu, Emakumeen Etxeak zer-nolakoa izan behar duen erabakitzeko. Hainbat emakumek parte hartu dute EH Bilduren agerraldian, hala nola Irantzu Varela, Natalia Gardeazabal, Arantza Urkaregi, Diana Urrea, Oiakue Azpiri, Izaskun Guarrotxena, Joana Regueiro, Meritxel Elgezabale, Oihana Bartra, Amaia Agirresarobe eta Arri Zulaika. Koalizioaren alkategai Aitziber Ibaibarriagak eta Alternatibako kide eta Biloko zerrendakide Alba Fatuartek eman dute proiektuaren berri.
Izan ere, gaur eta hemen, emakumeok bigarren mailako herritar gisa tratatzen gaituzte. Eta ez kasualitatez, baizik indar politiko askoren konpromiso falta eta ondo neurturiko erabakien ondorioz. Aldiz, EH Bildun garbi dugu botere harreman eta era askotariko zapalkuntza oinarri duen eredu sozial, politiko eta ekonomiko horri buelta ematen segitu behar dugula, kalean zein instituzioan borroka eginez. Emakumeok dagokigun espazioa irabaz dezagun eta dagozkion eskubideak eskuratu ditzagun.
Horregatik, EH Bilduk feminismoa lehen lerroan jartzen jarraituko du, soilik horrela lortuko baitugu emakumeok periferiatik erdigunera pasatzea eta soilik horrela bermatuko baititugu emakumeon beharrizan eta aspirazioei erantzungo dieten politika publikoak.
Izan ere, Bilboko Udalak ez du ikuspegi feminista txertatzen garatzen dituen politiketan. Bere konpromiso ezaren eta Bilbon historikoa den mugimendu feministaren proposamenak aintzat ez hartzearen adibide garbia da San Vicente plaza honi izena aldatu ez izana. Udalbatzan defendatu genuen Bizkaiko emakumeen asanbladaren iniziatiba zen “Azaroaren 25eko plaza” izendatzea. Emakumeen aurkako indarkeriaren kontrako konpromisoaren adierazle bezala. Eskaera horri ezezkoa eman eta beste espazio bat izendatu du izen horrekin, Bailen kaleko espazio bat hain zuzen.
Bilboko Udalaren ikuspuntu feminista ezaren beste adibide garbi bat da politika eta ekinbide honi eskaintzen dion aurrekontuaren zati hutsala: 2014ko aurrekontuaren %0,26. Eta garbi dago garrantzia handiagoko inbertsioak eta konpromisoak izango direla beharrezkoak emakumeen mendeko egoerari buelta emateko. Horregatik EHBildutik proposatzen dugu Berdintasun Saila Alkatetzatik bertatik kudeatzea; batetik zehar-lerro moduan beste sailetan eragin ahal izateko eta bestetik, beharrezko aurrekontua kudeatu dezan.
Gure apustua argia da: Parekidetasunean oinarrituriko parte hartze eredu osasuntsu, orekatu, iraunkor eta eraldatzailea sustatu nahi dugu, eta hain zuzen, horri erantzuten dio Emakumeen Etxearen proiektuak. Izan ere, emakumeen parte hartze sozial eta politikoa bultzatzeko gunea izango da, baita emakumeen ahalduntzean urrats atzeraezinak egiteko tokia ere.
Horretarako, baina, Udaleko ordezkariek zein emakume elkarte eta mugimendu feministak osaturiko Emakumeen Kontseilua birplanteatuko dugu, bertan adosturiko edukien gaineko ekinbideak garatzeko ahalmena izan dezan, eta hartara, Bilboko Emakumeen Etxea sortzeko prozesu parte hartzailea abiaraz dezan.
Euskal Herriko beste leku batzuetan bezala, Bilbon ere Emakumeen Etxea behar dugula uste dugu. Duela lau urte jada, 2011ko udal hauteskundeetarako osaturiko programan, jaso genuen mugimendu feministak historikoki izan duen aldarrikapen hau. Eta tamalez, lau urte beraduago berriz ere jaso behar izan dugu.
Udalaren, emakume elkarteen eta mugimendu feministaren arteko akordioaren emaitza izan beharko litzake Bilboko Emakumeen Etxeak, eta honako oinarri hauei erantzungo lioke:
Emakumeen parte hartzea eta ahalduntze politiko zein pertsonala sustatuko ditu.
Emakumeen Etxea Bilboko emakume elkarte eta mugimendu feministaren elkargune izango da, eta emakumeentzako espazio librea ere. Emakumeentzako Bilboko Ahalduntze Eskola bertan kokatu behar dela ere uste dugu. Baita emakumeei arreta eskaintzeko bulegoa ere, besteak beste.
Aurrekontu propioa izango du.
Udalak espazio fisiko egoki bat eskainiko dio proiektu honi.
Etxe honen bitartez, Bilboko Udalak Emakunderen IV planean aurkitzen zen proposamen bat gauzatuko du eta Jabetze eskola edota Emakumeen Etxea duten Udal sare bateko kide izango litzateke. Basauri, Getxo, Ermua ,Ondarroa, Abadiño, Durango, Elorrio, Sestao, Erandio, Donostia, Arrasate, Eibar, Zarautz, Errenteria, etab. sare horretako kide dira.
Uste dugu hainbat udalerriek Jabetze eskola edota Emakumeen Etxea bezalako ekimenak martxan jarri izana ekimen honen arrakastaren seinale dela eta Bilbo ezin dela atzean gelditu.
1948ko maiatzean Israelgo Estatua sortu zen. 67. urtemuga hori desherriaren eta minaren sinomimoa da Palestinar herriarentzat, Al-Naqha (hondamendia) gisa izendatua den urtemuga hori. Zorigaiztoko data horretan, 800.000 palestinar euren etxeak eta lurrak utzi beharrean aurkitu ziren.
Herri palestinarrarentzat Nakba ez da oroitzapena soilik, injustiziaren egunerokotasunaren isla da. Izan ere, sei hamarkada pasa diren arren lau milio palestinar baino gehiago dira lehenik Israelek okupatua izan zen eta ondoren kolonizatua izan zen Palestina horretara itzultzeko duten eskubidea aldarrikatzen dutenak.
Palestinaren eskubide nazionalak, nazioarteko tratatu nahiz ebazpenetan jasota daudenak, egunero dira bortxatuak, eta oinarrizkoenak diren giza eskubideak sistematikoki zapaltzen zaizkie palestinarrei.
Laster beteko da Gazaren aurkako eskala handiko azken ofentsiba militarraren lehenengo urteurrena. Egun, oraindik, herritarrak setiopean jarraitzen dute, blokeoaren ondorio latzak pairatzen, nazioartetik iristen den, edo iristen ez dena nazioarteko komunitateak dituen konpromisoei ihes egiten dietelako, laguntza apurrarekin.
Euskal Herria Bildutik egun seinalatu honetan gure elkartasuna helarazi nahi diegu palestinarrei, errefuxiatuek ere pairatzen duten egoera bereziki larria azpimarratuz.
Ekialde Hurbilean Mendebaldeko potentziek burututako interbentzio militarrek eta eraso yihadistek zibilen exodo berriak eragin dituzte; krisi horiek oraindik ere zailagoa bilakatu dute palestinar errefuxiatuen kanpamenduetan biziraun ahal izatea. Egun, errealitate horren adibide latzena siriako Yarmuk kanpamendua da.
Urteurren honetan, 1967. aurretiko mugen gainean eratua eta Jerusalem hiriburua izango duen Palestinako estatuaren zilegitasuna aldarrikatzen dugu eta gure ustez errefuxiatu palestinarren itzulera ezinbestekoa izango da bake iraunkor eta justua bermatzeko.
Ildo beretik, Israelen atxilotuta dauden, horietako asko salbuespen araudien bidez – atxiloketa administratiboak kasu- 7000 palestinarren etxeratzea eskatzen dugu.
Euskal Herria Bilduk Palestinarekiko duen konpromiso internazionalista berretsi eta gure esku egon daitezkeen mekanismo guztiak baliatuz beharrezkoa den laguntza eskaintzen jarraitzeko prest dagoela adierazi nahi du. Horretarako foro eta tresna ezberdinak baliatuko ditugu. Hala nola elkartasun ekimenak, lankidetza egitasmoak eta palestinarren eskariz sustatutako Boikot, Desinbertsio eta Zigorren kanpaina aitzat hartzen ditugu senide dugun herri Palestinarraren aldarrikapenak babesteko.
Donostiako Bretxan izan gara, eraikin hau EH Bilduren politika egiteko moduaren adibide argia da; interes pribatuen esku utzi zen espazio publiko hau auzotarrentzat berreskuratu dugu. Hori da 24ean egin beharreko aukera nagusia: herritarren interesak defendatzen dituen eredua, edo gutxi batzuen interes eta pribilegioak defendatzen dituena. Horren inguruan aritu dira Alternatibako kide eta Gipuzkoako Politika Sozialeko diputatu Ander Rodriguez, Donostiko alkete Juan Karlos Izagirrerekin batera.
Hemen bildu gara gaur, Gipuzkoako eta Donostiako EH Bilduko hautagaiak, herritarren eskubidea diren zerbitzu publikoen defentsan. Defendatzen ditugu zerbitzu publikoak, kalitatezkoak, duinak bai erabiltzaileentzat bai langileentzat, eta gertukoak, gure herri eta auzoetan. Horretarako, pribatizatuta dauden espazioak eta zerbitzuak berreskuratu nahi ditugu, izaera publikoa bueltatu eta herritarren mesedetara jarri.
Badakigu zein eredu nahi duen Troikak, hau da, PP, PNV eta PSEren aliantza, lobby pribatuen konplizitatearekin. Inposatu nahi diguten politika neoliberalak ondorio larriak ekarri ditu jada, eta, tamalez, okerrera egingo dute, zerbitzu publikoen eta lan baldintzen kalterako. Eskuinaren azken helburua zerbitzu publikoak suntsitzea eta esku pribatuetan jartzea da, beti ere krisia aitzakiatzat hartuta.
Pertsonen miseria ekarri duten politiken aurrean; merkatuen txotxongilo diren gobernuen aurrean, eredua errotik aldatu beharra dago. Lehenik, gehien sufritzen ari direnen alde aritu behar dugu, murrizketa sozialak alboratuz eta politika sozialari merezi duen indarra emanez.
Atzera egin nahi duen eskuinaren aurrean EH Bilduk zerbitzu publikoen eta gizarte zerbitzuen defentsa sutsua egin du eta egingo du foru gobernutik eta udaletatik. Ongizate Estatuaren zutabe nagusiak Hezkuntza, Osasuna eta Gizarte Zerbitzuak dira. Eta mehatxatuta daude, eraso bortitzak eta murrizketa onartezinak pairatzen ari dira PNV, PSE eta PPren eskutik.
Ongizatea desegiten eta pribatizatzen ari diren honetan, zerbitzu publiko eta unibertsalak bermatzea ezinbestekoa da. Horregatik, legegintzaldi honetan, EH Bildu sutsu aritu da, eragile desberdinekin eta herritarrekin elkarlanean.
Gogora ekarri nahi dut Diputaziotik Lurraldean egiten ari garen gizarte zerbitzuen eredu aldaketa. Urte luzeetan, Gipuzkoako Foru Aldundiak pribatizazioan eta azpikontratazioan oinarritutako zerbitzu publikoen kudeaketa eredua diseinatu du. Foru Gobernu honetan, EH Bildun, aldiz, gure zerbitzu publikoen kudeaketa publiko eta zuzena defendatzen dugu eta horretan sinisten dugu, bai eta gure konpetentzia diren ardurak Administrazioak guztiz bere gain hartzea ere. Horregatik, transformazio prozesu batean gaude.
Baina dugunari eusteaz gain, herrialde ikuspegitik herritarrei gizarte arreta duina eta osoa eskaintzeko aurrera jarraituko dugu. Ildo horretan, populazioa gero eta gehiago zahartzen ari den honetan, adinekoei begirako zerbitzu publiko duin eta kalitatezkoak inoiz baino beharrezkoagoak dira, eta horiek zabaltzen jarraituko dugu.
Juan Karlos Izagirre: Donostian bezala herritarren interesak defendatzea edo gutxi batzuen pribilegioak defendituz aritzea, horixe aukeratu behar dugu 24an
Zer gertatu zen Bretxan? Sinple eta labur azaltzen saiatuko naiz.
Duela urte batzuk jada, Donostiarena zen espazio publiko hau interes pribatuen esku jarri zen. Guztion interesera bideratu beharrean, gutxi batzuen interesak asetzera bideratu zen eraikin publiko bat. Auzo honetan askok gogoratuko duzue nola, herritarren protesta artean onartu zen operazio hura.
Orain, urte batzuk igaro eta gero, esku pribatuetan zegoen espazio hura, hiriarentzat berreskuratu dugu. Espazio publikoa, donostiar guztion ondarea, herritarren oinarrizko zerbitzuak betetzeko berreskuratu dugu.
Eta herritarrak, auzoko bizilagunak, pozik daude eman dugun urratsarekin. Pozik, orain, auzotarren oinarrizko beharrak asetzera bideratuko delako hemen atzean dugun eraikin hau.
Bretxan gauzatzea lortu dugun aldaketak, hobekuntza nabarmenak ekarriko ditu Donostiarentzat eta auzoarentzat. Auzotarrek urte luzetan aldarrikatu dituzten zerbitzuak izango dituzte behingoz eskura: Osasun zentroa egongo da bertan , kirol gunea… Zorionak, beraz, urtetako aldarrikapena gauzatzea lortu duzuelako.
Gauzak egiteko bi modu, hiria kudeatzeko bi eredu ikusten ditugu Bretxako eraikin honen ibilbidearen atzean. Erabakiak auzoarekin batera hartu edo honi bizkarra emanez egin.
Herritar guztien interesei begira gobernatu edo gutxi batzuen interesei begira egin.
Zerbitzu eta baliabide publikoak indartu edo beste hainbat lekutan ikusten dugun moduan, guztiona dena esku pribatuetan utzi. Guk argi dugu zein den gurea. Gauzak beste era batera egin daitezkeela ongi frogatzen ari gara Donostian. Eta ez hori bakarrik, beste era batera kudeatuz emaitzak hobeak direla ikusten ari gara etengabe. Bretxan lortu duguna, horren adibide argia da ere.
Eta maiatzaren 24an bi eredu horien artean aukeratu behar dugu donostiarrok. Abiatu dugun politika eredu berrian aurrera egin edo betiko eredura itzultzea aukeratuko dugu. Donostian bezala Udaletik politika behetik gora, herritarren interesak aurrera eramanez egitea, edo beste leku askotan ikusten dugun moduan, gutxi batzuen interes eta pribilegioak defendituz aritzea. Horixe aukeratu behar dugu maiatzaren 24an.
El 24 de mayo los y las donostiarras elegimos entre dos modelos. Entre avanzar en un nuevo modelo o volver a lo de siempre. Entre el modelo de Donostia de hacer política de abajo arriba, defendiendo los derechos e intereses de las personas o como en otros muchos sitios, defendiendo únicamente los intereses y privilegios de unos pocos. Eso es lo que elegimos el día 24.
Guztion interesak defenditzen dituen eredua babestera deitzen ditugu herritarrak; gehiengoaren indarrak elkartuz soilik lortuko dugulako gehiengoaren interesak ondo babestea.
Animo eta aurrera. Donostia bizi, koloretsu eta konprometitua egunez egun irabazten ari gara eta!
Gipuzkoako Foru Aldundiak indarkeria matxistaren biktimekiko arreta indartuko du, eta tratu txarrak jasaten dituzten emakumeei zerbitzu berriak eskainiko die Lurraldean: besteak beste, taldeko terapiak, arreta sozio-juridikoa edo esku-hartze psikosoziala. Aurrekontua % 60 igo da. Urtean, 1.680.000 euroko kostua izango du modelo berri honek, eta biktimei osoko tratamendua eskainiko die ahalduntzearen ikuspuntutik, zeinak lagunduko baitie indarkeriari aurre egiten hainbat esparrutatik: legea, psikologia, familia, babes neurriak, kontzientziazioa, eta abar.
Ander Rodríguez Gizarte Politikako diputatu eta Alternatibako kideak prentsaurrekoan aurkeztu du eraberritze hau, Laura Gómez Berdintasuneko zuzendariarekin eta Euken Barreña Indarkeria Matxistaren arretarako zuzendariarekin batera. Diputatuak azaldu duenez, “gizon eta emakumeen arteko desberdintasunaren aurkako borroka lehentasuna izan da legealdi osoan, eta indarkeria matxista desberdintasun horren muturreko espresioa da. Hala ere, baziren hainbat gabezia zerbitzu horretan, eta biktimei ezin zitzaien eman arazoari osoki aurre hartzeko baliabide guztiak. Izan ere, ez zeuden emakumeen ahalduntzeari begira. Hori dela eta, legealdi osoan hausnarketa, hobekuntza eta zerbitzuen berrantolaketa prozesu bat egin da, emaitza izan duena modelo integratu eta indartu berri bat.
Modelo integratu honek hainbat zerbitzu eskaintzen ditu:
– Zerbitzu sozio-juridikoa: legezko informazioa eta prozesuko aholkularitza familia zuzenbideaz, babes neurriez, doako justiziaz, zuzenbide zibilaz (dibortzioa)… bakarkako arreta, abokatu adituek pertsonalki emandakoa.
– Arreta psikologikoko zerbitzua: saio terapeutikoak dira, emakumeentzat eta seme-alabentzat. Orain arte, bakarkako saioak bakarrik eskaintzen ziren, baina hemendik aurrera taldeko terapiekin indartuko da zerbitzua, zeina modu esperimentalean hiru zonaldetan hasiko baita (Donostialdea, Debabarrena eta Bidasoa-Oarso) eta gero Lurralde osora zabalduko baita.
– Esku-hartze psikosozialeko zerbitzua: zentroetatik pasa diren emakumeen jarraipena egiteko abiarazten da, eta arreta ematen die, orobat, hainbat arrazoiengatik indarkeria ingurunea uzten ez duten emakumeei (segurtasuna, kontzientziazioa eta laguntza).
– Harrera zerbitzua: Gipuzkoan emakumeak artatzeko bi zentro daude, 20 plazekin (urgentziazko harrera eta egonaldi luzeagoetarako zentroa). Orain, autonomia pisuak jarriko dira martxan, zentroetatik igaro ondoren, autonomia handiagoko bizitza hasten duten emakumeentzat.
EHBilduko hauteskunde kanpainako Bizkaiko ekitaldi nagusian, joan den maiatzaren 9an, Oskar Matute Alternatiba zein koalizioko kideak eginiko hitzartzea.
Ongietorri eta eskerrik asko etorri zareten guztiei. Gracias a quienes os habéis acercado a este acto.
Gurekin egon nahi baina egoterik ez dutenei ere besarkada bat helarazi nahi diegu, asteon eraman dituzten eta LIBRE nahi ditugun gazteak kasu.
Dagoeneko kanpainan murgildu gara. Lau urteko ibilbidearen azken urratsa dugu aurretik eta, zorionez, pozik eta lasai esan dezakegu, etxeko lanak eginda heldu garela une honetara. Kalean zein erakundeetan, udaletxe eta batzar nagusietan, demostratu egin dugu, EHBildu dela eredu ustel eta zaharrari aurre egiteko alternatiba bakarra.
Dicen que el movimiento se demuestra andando, y lo cierto es que las mujeres y los hombres que conformamos EHBildu llevamos ya 4 años aplicándonos el cuento: 4 años caminando para transformar el modelo caduco y corrupto del tripartito conformado por PNV, PP y PSOE. Un modelo que arruina a la mayoría y beneficia a unos pocos; que nos cubre de hormigón y nos endeuda de por vida para llenar los bolsillos a sus amiguetes.
Es hora de acabar con sus chanchullos, sus puertas giratorias… con su reparto de cromos y sueldos sin ir a trabajar, en una Kutxabank que le están robando a la ciudadanía. Necesitamos un cambio político, social y económico; un cambio que EHBildu pretende llevar a cabo, de la mano de las mujeres y hombres que viven y trabajan en este país: Vengan de donde vengan.
EHBilduk erakutsi du gauzak beste modu batera egin daitezkeela. Herri honek baduela horretarako indarra eta gaitasuna, eta badirela aldaketarako baldintzak. Indarrean dagoen eredu grisa eraldatzeko sortu ginen duela 4 urte, kolorezko Euskal Herria eta bizitzak nahi ditugulako. Elkarlanaren emaitza da EHBildu, ezkertiarron eta subiraniston arteko indar metaketa. Eraldaketa soziala eta burujabetzaren bidetik, behetik gora eraiki beharreko Euskal Herria koloretsua dugu helmuga.
Frente a quienes no quieren que nada cambie porque temen perderlo todo, Euskal Herria Bildu es la apuesta por los derechos para todas las personas; la que reconoce la mayoría de edad de la sociedad vasca para decidir su futuro, y cómo quiere vertebrarlo. Es la vía vasca hacia la soberanía plena, que reivindica las herramientas para vivir libres y vivir mejor. No nos valen medias tintas, no pretendemos golpear mil veces la misma puerta con la que siempre nos dan en las narices: Queremos decidirlo todo para cambiarlo todo.
Algunos le tienen miedo a dar la voz a la ciudadanía. Temen la voluntad popular e insultan a la democracia al reivindicarse demócratas. Por eso manipulan y esconden debates: Por eso no nos preguntan si, por ejemplo, queremos un TAV cuya construcción permitiría sufragar el derecho a la vivienda que el PNV nos niega; tampoco quieren saber si la ciudadanía está dispuesta a hipotecar su futuro y su medio ambiente con el fracking; y ni se plantean que nos pronunciemos -o nos informemos si quiera- sobre un acuerdo de libre comercio entre Estados Unidos y la Unión Europea, que supone el mayor ataque contra la soberanía de los pueblos, y contra derechos sociales y laborales.
Nosotras y nosotros no miramos a Madrid, en nuestra brújula el norte lo marca la voluntad libre y democrática de este pueblo. Ya no valen las excusas para demorar el debate sobre el derecho a decidir, porque no solo está en juego una frontera, lo están los derechos sociales, civiles y políticos de la mayoría de las personas que componemos este pueblo.
Gehiengo sozialen interesak eta eskubideak babesten dituen indarra de EHBildu. Jendeak badaki, haien artean egon garelako denbora guzti honetan: etxegabetxeak geldiarazteko, lan eskubideak aldarrikatzeko, emakumeek beren gorputzaren jabe direla oihukatzeko eta pertsona guztion eskubide guztiak exijitzeko. Erakundeetatik egin dugun bezala, eta maiatzaren 25etik aurrera, egingo dugun bezala. Erakundeak hartu behar ditugu, udaletxeak eta batzar nagusiak herritarren zerbitzura jartzeko.
Es hora de decirles a PNV, a PP y a PSOE, que no vamos a pedir permiso para denunciar sus desmanes ni vamos a pedir perdón por haberlos combatido. Que dejen de usar las instituciones para llenarse los bolsillos. Que dejen de llenar de millones las cuentas bancarias en Suiza de unos pocos. Se acabó la era de los ladrones.
Que vayan dejando de negociar puestos en los consejos de administración de Kutxabank para los amigos; que dejen de construir carreteras y viaductos que nadie usará, y que solo han servido para enriquecer a quienes luego les hacen cuantiosas donaciones; que dejen los pelotazos estilo Bidegi, Hiriko, Karrantza Minda, Pinosolo, Ibarzaharra y otros tantos. Porque los destaparemos y los denunciaremos uno a uno.
Tenemos por delante días intensos. Días para reafirmarnos y reivindicarnos como pueblo. Ni sumisión ni obediencia, reclamamos soberanía para construir otro modelo, una Euskal Herria libre y multicolor: roja y verde, y también morada. Porque no hay mejores lemas que aquellos que ha esgrimido el movimiento feminista, para reivindicar la soberanía sobre los cuerpos de las mujeres y su derecho a decidir sobre los mismos. Seguid siendo ejemplo para el resto de las luchas, para que no olvidemos que una Euskal Herria libre será feminista, o no será.
El mundo, como dijo un escritor latinoamericano que nos dejó recientemente, “es un montón de gente, un mar de fueguitos”. Nos quedan 14 días para cambiar la historia, seamos fueguitos de un mar que bañe una Euskal Herria libre y en paz, donde prime la vida digna de las personas frente al capital.
Maiatzaren 24an, udaletxeak eta foru erakundeak baino askoz gehiago dugu jokoan. Herri bat, duintasuna eta etorkizuna ditugu irabazteke. Eta irribarre egin, irabaztera goazelako.
Mireia Arginzoniz Alternatibako kide eta EHBildu Ermuako zerrendakidearen hitzartzea hauteskunde kanpainako ekitaldi batean.
Gaur aurkezten dizuegun hauteskunde programa eta zerrenda osatzeko prozesu parte-hartzaile bat abiarazi genuen orain dela 6-7 hilabete; eta prozesu horri “hari gara” leloa jarri genion.
Eta nik uste dut “hari gara” lelo honek ere ondo definitzen duela zer den EHBildu; orain dela lau urte hainbat indar- hainbat hari, bakoitzak bere aldeko ahaleginak egitetik erabaki genuen kolore guzti horietako hari horiek guztiak elkartu; hari desberdinak, kolore desberdinetako harien batuketa.
Es lo que creo que es y lo que creo que representa EHBildu: gente de diferentes colores que en un nuevo contexto de ausencia de violencia, apostamos por sumarnos, sumar fuerzas, con el compromiso de avanzar en una agenda política de transformación social en torno al derecho a decidir.
Y creo que la lista que hoy os presentamos representa precisamente eso, la pluralidad que supone EHBildu, una suma de múltiples personalidades de distintas generaciones, de diversas procedencias que apuestan por un proyecto de transformación social en Ermua.
Representa además otra característica que creo que define a su gente; gente de la calle, que trabaja en los movimientos sociales, gente comprometida, responsable, que ahora nos toca estar en esta lista pero que en la lista o fuera de ella seguiremos estando en la calle, como hasta ahora.
Y creo además que la lista la conformamos gente que sin duda tiene capacidad suficiente para asumir el reto que tenemos por delante, para asumir responsabilidades, trabajo que vamos a afrontar con humildad y mucha ilusión.
Sinetsita nago momentu historikoa izango dela biziko duguna maiatzean Ermuan, zeren eta sinetsita nago urteetan menpean izan gaituen gehiengo absolutuaren gobernuaren garaia amaitu egin dela.
Eta esango dizuet, ikusi izan dugulako eta bizi izan dugulako azken lau urte hauetan udaletxeko jardunean, eduki dugula PP-PSOE osatutako gehiengo absolutuzko gobernu bat helburu izan duena gobernatzea interes ekonomikoak medio, gobernatzea botoak irabazteko, bere puzzleko pieza guztiak enkaja daitezen edozeren gainetik eta edozeinen gainetik, bere pribilegioak ez galtzeko eta bere interes propioak defendatzeko, gutxi batzuen interesak defendatzeko.
Ez zaizkie axola desberdintasunak, langabetuak, etxetik kaleratutakoak, esklusio soziala, ingurugiroa…
Gobernatzeko era honek maiatzean bere amaiera izango du eta EHBildun Ermuan aldaketa gerta dadin giltza daukagu.
Desde EHBildude Ermua vamos a poner todos nuestros esfuerzos para gestionar la institución desde otra mirada; una gestión de lo público que trabaje desde una mirada en la que la vida de las personas está en el centro de las políticas públicas. Porque hacer política no es algo aséptico que no tiene vida, una rúbrica en un despacho, tomar decisiones sobre papel;
Hacer política es priorizar las condiciones de vida de las personas: cuando tomamos decisiones en urbanismo cuando ponemos el alumbrado, arreglamos un parque, planificamos una zona residencial, invertimos en edificios e infraestructuras, o en deporte, o en bienestar social… en cualquier decisión, tenemos que tener en cuenta a las personas que van a verse afectadas por esas decisiones.
Y en esta tarea de transversalizar otra mirada en la que la vida de las personas está en el centro de las políticas públicas desde el feminismo tenemos mucho que decir. Vamos a transversalizar la mirada feminista en toda la gestión pública.
La diferencia entre EHBilducon otros modelos de gestión, los modelos viejos de estilo rancio o los que han aparecido de nuevo, cuyos intereses desconocemos, está precisamente en esa mirada, que da prioridad a adoptar decisiones que erradiquen las desigualdades y que favorezcan la justicia social.
Es totalmente necesario la inclusión de clausulas sociales en todas las contrataciones públicas, precisamente para favorecer no solo las condiciones laborales de las personas trabajadoras, sino también para inclinar la balanza a favor de la igualdad en la contratación de hombres y mujeres, y en el ámbito del uso del euskera.
Eta garrantzitsua bada politika egitea are garrantzitsuagoa da politika egiteko era.
Hasieran aipatu dut “Hari gara” lelo bat baino gehiago dela. Abiarazitako dinamika bat, garrantzia emanez parte hartzeari.
Gure ahotik, EHBildutik, askotan entzungo duzue parte hartzearen garrantzia, herritarrak prozesuetan eta erabakietan parte hartzea.
Eta nik parte hartzearen ideia lotu nahi dut erabakitze eskubidearekin. Erabakitze eskubidea defendatzea ez da soilik independentzia bai ala ez erabakitzea. Erabakitzeko eskubidea da guk, herritarrok, pertsonok, gure gorputzen gain erabaki ahal izatea, gure elikaduraz, gure zaintza ereduaz, gure hezkuntza motaz, gure ekonomiaz … azken finean gure bizitzen gainean guztiaz erabakitzeko eskubidea izatea.
Eta bukatzeko, Igone Lamarain Eibarko EHBilduko alkategaia eta maiatzetik aurrera Eibarko alkatea izango dena, zalantzarik ez dut, gogoratuko dut.
Igone Lamarainek orain dela gutxi Zarautzen esan zuen bezala, oso ondo esanda gainera, orain etxera zoaztenean edo tabernara, hartu herriko programa irakurri eta konpartitu, zabaldu lau haizeetara, hari gara prozesuak ermuar guztiak egingo gaituelako garaile!
Negurira etorri gara, gehien dutenek gehiago ordain dezaten Bizkaian Aberastasun Handien Gaineko Zerga ezartzea proposatzen dugula azaltzera. Arantza Gutierrez Getxoko alkategaiak eta Oskar Matute Alternatibako bozeramaile eta EHBilduko legebiltzarkideak hitz egin dute agerraldian.
Azkorrin eta Andra Marin espekulazioari bidea ireki nahi izan zioten, baina herritarrok gelditzera behartu genituen. Momentuz, behintzat. Bitartean, Getxon ez dago alokairu sozialeko etxebizitzarik eraikitzen, eta etxebizitza-plana paper bustia da. Gazteek herritik alde egin behar dute bizitokia topatzeko. Itxasontzi handiak datoz gurera, elite-turismoa saldu nahi digute, aberatsena, baina gure herriak beste eredu bat nahi du. Jendea, pertsonak, helburu duen eredua.
EAJren kudeaketa, ordea, kontrako noranzkoan doa. 30 milioi euro dauzka udalak gastatu gabe, inbertitu gabe. Are gehiago, irabaziak izan arren, %20-ko murrizketa ezarri ditu aurrekontuetan jendarte zerbitzuetan, euskaran eta sozioekonomia arloan. Hori bai, bere makroproiektoentzako partidak etengabe loditzen dituen bitartean.
Getxon bizi garenontzako herria nahi dugu, inor bazterrean utzi gabe, eta ez turista aberatsentzako postalari zuzendutako herria. 30 milioi € dauzka Getxoko Udalak gastatu gabe, inbertitu gabe. Are gehiago, irabaziak izan arren, %20-ko murrizketa ezarri ditu aurrekontuetan jendarte zerbitzuetan, euskaran eta sozioekonomia arloan.
Oskar Matute: Aberastasun Handien gaineko Zerga sortzea proposatzen dugu; bizkaitarron %1ari eragingo dio, bizkaitarron %100aren mesedetan
EH Bilduk Bizkaia berri bat eraikitzen jarraituko du datozen lau urteetan ere. Eraldaketa sozial eta politikoa indartuko dugu, herriz herri. Bizi dugun egoera injustuaren aurrean, beste gizarte eredu baten alde arituko gara lanean: inor bazterrean utziko ez duen Bizkaia berriaren alde, bizkaitar guztiei duintasunez bizitzeko aukera emango dion gizarte solidarioaren alde.
Horretarako, ezinbestekoa da egungo politiken norabidea aldatzea. Izan ere, Bizkaian ez dira krisi egoerari aurre egiteko neurriak bultzatu.
Hauxe da azken urteetako politikek eragin duten egoera. Eta testuinguru honen aurrean, ezinbestekoa dugu egungo eredu fiskala aldatzea. Beste zerga politika bat behar dugu aberastasuna birbanatzeko baina baita behar adina baliabide biltzeko ere. Baliabideak behar ditugu bizi dugun desindustrializazio egoerari aurre egiteko, zerbitzu publikoen sarea mantentzeko, enplegua sustatzeko. Finean, Bizkaiak eta bizkaitarrok ditugun beharrei erantzuteko.
Egoera injustu honi aurre egiteko EH Bilduk Aberastasun Handien gaineko Zerga sortzea proposatzen du. Zerga honek bizkaitarron %1ari eragingo dio, Negurin ikusi ditzakegun luxuzko etxe hauetan bizi direnei, hain zuzen. Aldiz, bizkaitarron %99ari egingo dio mesede.
Ezkerraldeko egoera aztertu nahian eta eskualde honetan sozioekonomia suspertzeko neurriak hartzeko helburuarekin proposamenak egiteko, Gasteizko Legebiltzarrean gune izango den batzorde txostengilea eratzeko proposamena aurkeztuko dugu bihar Gasteizen. Euskal Herriak badu zorra historikoa Ezkerraldearekiko.
Ezkerraldea eskualdeak ezaugarri bereziak ditu. Euskal industrializazioaren sehaska izan zen eta ondorioz XIX eta XX mendeetan aldaketa azkar eta bortitzak bizi izan zituen. Industriak sortutako aberastasuna beste tokietara joaten zen bitartean, Ezkerraldean pairatzen ziren garapen eredu desorekatu baten ondorio latzak: hondamendi ekologikoa, hirigintza kaotikoa, lan zapalkuntza…
Hala ere, hamarkada luzeetan lana bermatuta zegoen eta toki askotatik etorritako langileek eraiki zuten nortasun handiko eta anitzeko eskualde bat. 70 eta 80etako hamarkadetan, aldiz, industria astunaren krisia gertatu zen eta, horren ondorioz, eskualdeak beste aldaketa azkar eta bortitzari aurre egin behar izan zion. Geroago, aurreko zoru industrialen plusbaliek, hirugarren sektorean kanpo inbertsioek, Europako laguntzek… baliabide ekonomikoak txertatu zituzten zonaldean eta industria kutsakorraren murrizketekin batera, aurpegia garbitu zioten eskualdeari. Terziarizazioak sortutako lan postuek ere, industria garaiaren enpleguen kalitate berbera ez bazuten arren, langabezi tasa murriztu zuten berriro. Baina itxurazko errealitate horren atzean arrisku eta arazo larriak ezkutatzen ziren. Izan ere, Ezkerraldearen adierazle ekonomikoak beti Euskal Herriko azkenen artean kokatzen ziren. Eta agindutako berrindustrializazioa ez zen inoiz gauzatu.
Eredu ekonomiko berriaren oinarriak ahulak ziren: eraikuntza, teknologia maila baxuko enpresa txikiak eta lan baldintza oso eskasak dituzten merkatal gune handiak. Ahulezia estruktural horren ondorioz, krisiak bete betean jo ditu Ezkerraldearen sistema produktiboa eta jendartea. Adierazle ekonomiko nagusiak badira horren lekuko: langabezia, pobrezia, errenta, zaharkitzea, ingurugiroa…
Adibide gisa, hiru datu aipatuko ditugu:
Ezkerraldeak badu langabezi tasarik altuena ikerketa guztien arabera (zifra aldatzen da iturri eta dataren arabera, baina denek kokatzen dute %20 inguruan)
Ezkerraldeak badu EAEren BPG per capita baxuena, 25.128 euro, bataz bestekoaren %84 (CES-GEAB 2014)
Ezkerraldeak badu pobrezia gordinaren tasarik altuena, %3’5 (FOESSA 2014)
Honegatik guztiagatik, uste dugu Ezkerraldearen egoerak behar duela Legebiltzar honen eta Jaurlaritzaren arreta berezia. Ez da beste eskualdeekiko baztertzailea den eskaera. Ezkerralderako landutako konponbideak aplikagarriak izan daitezke antzeko egoeratan dauden beste eskualdetan ere. Baina uste dugu Ezkerraldeak lehentasunezko estatusa eduki behar duela, bi arrazoi erabakigarriengatik:
Populazio kopurua (hiriburua ez den eskualderik populatuena delako)
Egoerarik larriena pairatzen duelako funtsezko arloetan, arestian azaldu dugun moduan
Ezkerraldearen berpizte dinamikan barne zein kanpo indar guztiak beharrezkoak dira eta horregatik euskal instituzioen inplikazio aktiboa ezinbestekoa da.
