Etiketa: Ekonomia

Emakumeak, etengabeko krisian

Ana Etxarte eta Carmen García – Alternatibako Mahai Feminista

Krisialdi ekonomikoaz edota finantza sistemaren eztandaz hitz egiteko ohitura hedatua dago, benetan bizi duguna zibilizazio krisia denean. Indarrean dagoen sistemaren oinarriei – sozial, ekologiko, klimatiko, elikadura, genero zein ekonomikoei- kalte egiten dieten krisia da beraz. Gainera ez zen 2007an jaio, urte hartan eztanda egin zuen baizik, askoz lehenago sortu bazen ere. Hala, zuhaitza, ematen duenaren itzalarekin nahastu egiten dugu. Finantzen aferek krisi anitz estaltzen dituzte, munduko biztanleen erdiak bizi duen etengabeko krisia bereziki, emakumeena.

Onartezina da krisiaren gaineko diagnosiek emakumeek pairatzen duten prekarietatea, zapalkuntza eta menpekotasunaren aurrean ageri duten itsukeria, eta nola diagnosi hauen arabera hartzen diren neurriek ez duten emakumeen gaineko eragina aztertzen ezta lehenesten. Guzti horren emaitza da gure krisia ez dela KRISIA, eta horren ondorioz menpekotasun logikak esponentzialki areagotzen dira.

Bereziki adierazgarria da ugalketa eta zaintza lanekiko mespretxua eta ikusezin bihurtzeko joera, ia bere osotasunean emakumeek garatutako lanak. Ez dezagun gure burua engainatu, ekonomia ospetsua – erreala zein finantzaria- izebergaren punta da, ugalketa lanean oinarritzen dena eta desagertzekotan sistema osoa ondoraraziko lukeena. Argi eta garbi esan behar dugu, emakumeok bizitza eta planeta daramagu gure sorbalden gainean, merkatua eta ekonomia ofiziala existitzen badira ugalketa lanari esker besterik ez da; noski, lan ordaindu gabea edo prekarioa.

Baina horrela izan arren, lan honi balioa eman beharrean, baztertu egiten da krisi errealaren parte izango ez bailitzan. Hala, logika honetan sakontzen duten erabakiak hartzen ari dira. Salatu behar dugu krisiaren aitzakiarekin eta eskubide murrizketen bitartez, etxean giltzapetu nahi gaituztela berriz, norberaren etxebizitzan zein hurkoarenean, baina gero eta baldintza prekarioagoetan.

Honen froga argiak dira Menpekotasun Legean ezarritako murrizketak, bere sorreratik guztiz eskasa zen legea, eta inondik inora zaintza zein ardura partekatuaren aitortza soziala konpondu ez zuena – kasu askotan, emakumeak etxeko lanetan iraunarazi zituen eta ezkutuko enplegua sustatu, eskubiderik gabeko lanetarako emakume etorkinak kontratatuz-. Baina, gutxienez, argitara eman zuen lan hauen errealitatea eta garrantzia, esan dugunez, emakumeek eginikoak.

Baina legea hobetu beharrean eta emakumeek historian pairatu duten zapalkuntzaren eta menpekotasunaren aitortzan aurrera egin beharrean, eskumak krisiaren aitzakiapean proposatzen duen gauza bakarra eginiko urrats tipiak kolpe batez deuseztatzea da. Hala iragarri zigun PPk duela hilabete batzuk: “Menpekotasun Legea ez da bideragarria eta ahal dena egingo da”. Eta ahal dena, dirudienez, murrizketak dira, eskubideak murriztu eta lan baldintzak okertzean datza, gero eta kontserbadoreagoa eta emakumeekin zapaltzaileagoa den sistema patriarkala indartuz.

Modu honetan adierazi digu Raxoiren gobernuak; lehenengo eta behin, autonomia erkidegoek askatasuna dutela aurretik jasotzen zen laguntza ekonomikoa, gutxienez, %15 murrizteko, batez bestez ematen zen 400 euroko kopurua gehiegikeria bailitzan. Bigarrenik, pertsona zaintzaileak, emakumeak batik bat, ez diote Segurantza Sozialari kotizatuko, berriro ere bigarren mailako lana bihurtuta; hirugarrenik, emakume zaintzaileak menpekotasuna duten pertsonekin bizi beharko dute laguntzak jaso ahal izateko, emakumea etxean beste inon baino hobeto dago. Eta laugarrenik, azken lotsagabekeria, laguntza eskaerak izapidetzeko gehienezko tartea sei hilabetetik bi urtera luzatzea onartu dute. Bai, bi urte. Adar jotzea dirudi baina, tamalez, benetako neurria da. Bankuentzat guztia, ekonomikoa produktiboarentzat gutxi eta zaintza lanentzat ezertxo ere ez. Emakumeentzat, aldiz, logika patriarkal higuingarrienak.

Gobernuak lotsagabekeriaz dio mota honetako neurriek lanpostuak sortuko dituztela, familiek, emakumeek hobe esanda, zerbitzu hauek kontratatuko dituztelakoan. Lumpen enplegua noski.

Ez al dira erakunde publikoak menpekotasun kasuetan eskubideak bermatu behar dituztenak? Errudunentzat erreskate eskuzabalak dauden bitartean, pertsona errugabeon eskubideak urratzen direla argi eta garbi erakusten dute. Ardura publikoak pribatizatzen dituzte, eta emakumeok gaur egun daramagun zama are astunagoa egiten dute.

Nahikoa da. Horregatik mobilizaziorako deia egiten dugu, sindikatuek, alderdi politikoek eta eragile sozialek aurre egin behar dietelako murrizketei. Lotsagarria da ikustea nola kapitalismoaren eta patriarkatuaren betiereko aliantza areagotzen den, emakumeak etengabeko krisialdira zigortuz, bazterkeria eta indarkeria gure gorputzen, erabakien, beharren, nahien eta, oro har, gure bizitzen gaineko kontrolari eusteko.

Gure bizitzak beste ezerren gainetik, murrizketarik ez menpekotasunean, kapitalismoari eta patriarkatuari ez.

Berriak

Alternatibak salatu du murrizketak herritarren aurkako merkatuen estatu kolpe bortitza direla

Alternatiba osatzen dugunontzat, modu bakarra dago Mariano Raxoik eta Espainiako erregeak gaur presidituko duten ministroen kontseiluan gertatuko dena: Estatu kolpea. Merkatuek zuzendutako estatu kolpea, klase herritarren duintasunarekin amaitu nahi duena, botere politikoaren birzentralizazioa  bilatzen duena eta urte luzez ongizate estatu gisa saldu diguten iruzurraren errotik desegitera datorrena.

Espainiako Erresuman, gezurra eta kirtenkeria nonahi ikus daitezke, PPren egungo Gobernuan zein PSOEren aurreko exekutiboan. De Guindos ministroak esan zigun “krisiaren ondorioak bankuek ordainduko zituztela”, eta Raxoik duela gutxira arte zioen “Espainia ez zegoela interbenitua eta ez zuela BEZa igoko”. Eta, zein da egun inposatzen diguten errealitatea? Murrizketa basatia eta zekena, gizarte bazterkerian milaka pertsona utziko dituena, baita hemen ere, Euskal Herrian.

– BEZa bi eta hiru puntu artean igo izanak Europako BEZarik altuena duten Europako Belgika edo Erresuma Batua bezalako herriekin parekatzen gaitu. Herrialde horietan, alabaina, Gutxieneko Soldata bi edo hiru aldiz handiagoa da dute; igoerak, beraz, erosteko ahalmena galtzea dakar, bizitza duinaren sostengarritasuna oso zail egiten duela.

– Are iraingarriagoa da langabezia sariaren murrizketa, langabeak enplegu bila aritzera bultzatuko dituela argudiatuta. Zinismo ariketa hain handia da ezen lan ministroa eta gobernuko presidentea dimititzera eraman beharko lituzkeela. Beste 600.000 lagun kale gorrian uztera doaz.

– Funtzionarioen abenduko estraren ezabaketa eta berau 2015ean berreskuratzea pentsio funtsetan ekarpena eginda ankerkeria hutsa da. Soldatak murrizteaz gain jokaldi bera baliatzen dute bankari mozkinak ematen jarraitzeko pentsio funts pribatuetan dirua txertatuz; PSOEk eta PPk pentsio sistema publikoa desegiteko egin behar izan duten guztia egin ondoren.

– Menpekotasun Legearen erreforma, jatorrian ere nahikoa ez zen legearena, are gehiago sakonduko du erabateko prekarietatean egiten diren zaintza lanaren baldintzetan, emakumeen esku dauden lanak batez ere eta gure bizitzarako ezinbestekoak direnak.

– Zinegotzien kopurua %30 murrizteak aniztasun politikoa desagerrarazteko helburua besterik ez du. Merkatuek PP eta PSOEren arteko bipartidismo leiala eta otzana behar dute.

Laburbilduz, estatu kolpe bat; eta Madril, Gasteiz zein Iruñeko gobernu txotxongiloek ez dute inolako arazorik izango klase herritarrak zapaldu eta sakrifikatzeko hondamendira eraman gaituztenen eskutik, Madrilen meatzariekin egin duten bezala. Alternatibatik gure babes osoa adierazi nahi diegu.

Une erabakigarria bizi dugu, kapitalismoak bere iraupena oztopatzen duen edozeinen kontra daraman borrokan. Ez dute inolako arazorik izango behar beste pertsona zapaldu eta kriminalizatzeko. Jakin badakitelako, guk dakigun bezala, haien kapitalaren eta gure bizitzaren arteko lehia bizian murgilduta gaudela.

Beste aukerarik ez dagoela sinestarazi nahi digute, beste biderik ez dagoela eta ardurarik ez dutela diote. Eta berriz ere gezurretan ari dira. Badakitelako iruzur global honen erantzukizun bakarra haiena dela, kapitalismoa gurtzen dutenena. Oraingo honetan ezin diote gehiegikeriarik leporatu ezkerrari. Haien sistema izan da, merkatuekiko menpekotasunaren onespenak eta gizartea antolatzeko moduak porrot egin duena.

Alternatiban argi daukagu honek irtenbidea baduela. Eta irtenbide hori herri eta eredu justuagoa eraikitzeko aukera emango diguten neurrietan oinarritzen da. Horregatik premiazkoa dugu Euskal Herriaren erabateko burujabetza aldarrikatuko duen alternatiba martxan jartzea, merkatuekiko menpekotasunetik askatzeko modu bakarra delako. Eta premiazkoa da, halaber, haien murrizketei pertsonen duintasunaren alde egingo duten proposamenekin aurre egitea.

– Egun inoiz baino ageriagoan dago 35 lanorduen aldarrikapena. Dagoen lana eta gero eta esku gutxiagoren artean dagoen aberastasuna banatzea ezinbestekoa da.

– Atzeraezina da zerga politiken erreforma aurrera eramatea, progresibotasuna, zerga iruzurraren jazarpena eta pribilejioen desagertzea oinarri izanda.

– Gizarte justuagoa eraikitzeko berehala igo behar dugu Gutxieneko Soldata, egungo 641 euro ziztrinen gainetik, mila euroren mailatik gora.

– Etxe desjabetze guztiak ekidin daitezke, Grezian bezala, bankuek hipoteka ordaindu ezin dutenak desjabetu ditzaten galarazita.

– Makro proiektuak geldiarazi behar ditugu, eraikuntza enpresen mozkina besterik ez baitute bilatzen PP, PSE, UPN eta PNVri esker. Supersur da eredurik argigarriena, amalurra porlanez estaltzeko bakarrik balio dutelako erakunde publikoak zergapetzen dituzten bitartean. Inbertsio horiek askoz beharrezkoagoak diren politika sozialetara bideratu behar dira.

– Euskal banku nazionala sortzeko proiektuari eutsi behar diogu, funtzio soziala eta ekonomia planifikatzeko zereginak izango dituena, Kutxabank pribatizatu dezatela saihestuta, PPk, PSEk eta PNVk nahi duten bezala.

– Zorraren benetako kontu ikuskaritza exijitzen dugu, zilegi den zorra ordaindu eta bidegabea ez ordaintzeko. Europako teknokratek badakite ez dela zorra ordainduko, gezur handi bat delako. Murrizketak, aldiz, oso errealak dira.

Alternatibak Euskal Herriko gizon-emakumeekin batera, ezker sindikal, sozial eta politikoarekin batera egin nahi duen bidea da hau. Erantzuteko ordua da, batera eta herriz herri kalera ateratzeko ordua. Basakeri hau geldiaraztea dugu, zutik gaudelako; pertsona guztien eskubide guztiekiko errespetuagatik kalera ateratzeko prest gaudelako. Horrexegatik, herritarrei dei egiten diegu Euskal Herriko ezker subiranistaren eskutik bakarrik etorriko den aldaketaren subjektua eraikitzera batu daitezen.

Ildo horretatik, euskal sindikalgintzak eta mugimendu sozialek gaur deituk dituzten mobilizazioekin bat egiten dugu, esan bezala, indarrak batu eta kalean erantzutea ezinbestekoa delako Mariano Raxoiren Gobernuaren eraso bortitzen aurrean.

http://alternatiba.net/old-files/120713AlternatibaRecortes01.jpg

http://alternatiba.net/old-files/120713AlternatibaRecortes02.jpg

Berriak

EH Bilduk proposatzen du hipoteka ordaindu ezin dutenei finantza erakundeek luzamendua ezartzea

Krisialdi ekonomikoak ahulenak kolpatzen dituela behin eta berriro salatu egin dugu azken hilabete hauetan.

Agerikoa da krisiak eredu kapitalista duela oinarri, finantza sistemaren desarautzea ahalbidetu duten hazkunde politika jasangaitzek eragin dutela. PNVk, PSEk, UPNk eta PPk bultzatu duten sistema neoliberal honen diktadurapean heldu gara egoera honetara.

Eta krisi honetako ondoriorik lazgarrienetarikoak etxe desjabetzea pairatu duten pertsonak dira. Krisialdiaren hasieratik 9.000 lagun baino gehiagori kendu egin zaio etxebizitza Hego Euskal Herrian. Horren berri ematen diguten datuak nahiko argigarriak dira. Aurtengo lehen hiru hilabeteetan bakarrik, 968 etxe desjabetu dira Araban, Bizkaian eta Gipuzkoan, EAEko Justizia Auzitegi Nagusiaren arabera. Nafarroan, berriz, Hipotekek Kaltetutakoen Plataformak 370 desjabetzeaz hitz egin izan du iazko datuak aipatuz. Guztira, krisia hasi denetik, 1.300 lagun etxe desjabetu dituzte herrialdean. Agerikoa da goraka doazen datuak direla, eta ondorioak gero eta larriagoak izango direla (kalean utzitako pertsona eta familiak, bazterkeria soziala…).

Etxe desjabetzeak oso errealitate gordina dira, mozkin handiak izan arren laguntza ekonomikoak jasotzen dituzten bankuek, hipotekari aurre egin ezinean dabiltzan herritarrak kale gorrian uzten dituzte; hutsik dauden etxebizitzak pilatzen dituzte, jatorrian zuten helburu sozialari traizio eginda eta, hori guztia gutxi bailitzan, finantza erakundeen kontabilitatean aktibo toxiko gisa azaltzen dira, irizpide espekulatiboen arabera baloratu izan direlako. Egoera honen aurrean argi izan behar duguna: etxe desjabetzeen arazoa ondorioa besterik ez dela, etxebizitzaren afera globalaren baitan aztertu beharrekoa.

Eta egoera larri honen aurrean, zer egiten dute Urkulluren PNVk, Lopezen PSEk eta Basagoitiren PPk? EZER EZ, beste alde batera begiratzen dute, arazo larri hau haiekin zerikusirik ez duelakoan, etxe desjabetzeen eta desjabetuen afera herritarren eta finantza erakundeen arteko konponbide pribatu soil batera mugatuko bailitzan. Ezta gutxiago ere, PNVk, PSEk eta PSEk ostrukarena egiten dute, ezkutatu egiten dira, beste alde batera begiratzen dute, ez dituztenean zuzenean babesten etxe desjabetzeak. Bankaren adiskide diren hiru alderdi hauek, haien alde jartzen dira, etxea lagatzera behartuta dauden milaka familia babesgabeei bizkarra emanda.

Urkulluk, Lopezek eta bankarien seme Basagoitik bankuentzako laguntzak dituzte lehentasun, milaka milioi euro txertatzen dizkiete haien kudeaketa lazgarriaren ostean onbideratzea behar dutelako; aldiz, erabateko ezintasuna agertzen dute desjabetuen arazoari irtenbide duina bilatzeko; akaso, areagotu egiten dute ere. Kutxabankek proposatutako Etxelan edota Eusko Jaurlaritzaren bitartekaritza zerbitzuaren moduko neurriek banka erakundeen erantzukizun etikoa zuritzeko baino ez dute balio, ez baitie inolako konpromisorik eskatzen. Era berean, EH Bildutik ohartarazi nahi dugu oso larria dela Kutxabank osatzen duten hiru kutxek etxe desjabetzeak gauzatzea erakunde publikoak izanik.

Horregatik, etxe desjabetzen arazoaren aurrean Euskal Herria Bilduk honakoa proposatzen du:

1. Hipoteka exekuzioak bertan behera utziko dira. Kasu honetan ez da hipotekaren luzamendua eskatuko.

2. Finantza erakundeak jabetza eskumenak dituen erakunde publikoen esku uztea proposatzen da.

3. Etxebizitza horren erabilera eta okupazioa alokairu sozialaren bidez kudeatuko da.

4. Hipotekaren ordainketaren ezohiko etetea ezartzea hala eskatzen duten familiei. Eskakizunak:
– Hipoteka ordaintzerik ez izatea arrazoi objektiboak direla medio (langabezia kasu).
– Proposatzen da hipotekaren ordainketa aldi jakin batean uztea; kaltetuak ez du etxebizitza lagako eta bankuari alokairu soziala ordaintzeko konpromisoa hartuko du (familiaren erosteko ahalmenaren arabera ezarriko litzateke zenbatekoa, diru sarreren %15 izango litzatekeena)
– Arrazoi objektiboak desagertzen direnean eta familiak aurreko egoerara bueltatzen direnean (eta beti ere etxebizitza eskubidedunak hala nahi duenean), alokairua ordaintzeari utziko litzaioke eta hipoteka ordaintzeari berrekin.

5. Finantza erakundeek hipotekak emateko orduan duten jarrera aztertzea eta arduragabekeriaz jokatu denean, erantzukizuna onar dezaten eskatuko zaie. Ardura horiek zehazteko, etxebizitza eskumenak dituzten erakundeek arautu eta zigortzeko eskumenak izango dituzte.

Berriak

Banku eta kutxen erreskateak Euskal Herria hipotekatuko duela salatu du EH Bilduk

Espainiak planteatu duen erreskatea hau da, banku eta kutxen erreskatea, Euskal Herrirako epe luzerako hipoteka izango dela salatu du gaur Gasteizen EH Bilduk. Andra Mari Zuriaren plazan, Vital Kutxaren aurrean egindako agerraldi batean antzeztu ditu erreskatearen ondorioak. Izan ere, Espainiako bankuen erreskateagatik arabar bakoitzak 1.500 euro ordaindu beharko ditu. Horri beste 300 euro gehitu behar zaio interesetan. Momentuz, 62.000 miloi euro dira baina 100.000 miloietara heldu daiteke.

Igor López de Munainek eta Iratxe López de Aberasturik eman dituzte azalpenak koalizioaren izenean. Benetako egoera eta neurriak ezkutatzen baldin badituzte ere, EH Bilduk somatzen du zer gerta daitekeen hurrengo asteoan. “Nazioarteko erakundeek bete beharreko baldintzak jarrko dituzte eta momentuz, aurreratu dute 10.000 miloi euro murriztuko dituztela Hezkuntzan eta Osasungintzan, 100.000 langile izango direla kaleratuak administrazio publikoetan, aparteko ordainsaria kenduko diete eta langabetuek gutxiago kobratuko dutela, pentsionistek ere bai. Horrez gain, sarrerak igo ahal izateko, Espainak BEZa igoko du, %21era”, diote.

Gauzak horrela, EH Bilduk “arabarrok eta orokorrean euskal herritarrok ez dugula zergatik ordaindu behar Espainiako finantza erakundeen espekulazioa, ezta PPren eta PSOEren kudeaketa txarra ere” aldarrikatu du. Izan ere, EAEk erreskateak sortutako zor publikoaren %6,24 ordaindu behar izatea ez dela zilegia dio koalizioak.

Halaber, EAJ-ren ardura egoera honetan azpimarratu nahi du EH Bilduk. “Sekulan ez da murrizketa hauen aurka azaldu eta horren alde bozkatu du Madrilen. Gogoratu beharra dago EAJk, PPrekin batera, sektore kritikoa kanpoan utzi zuela eta pribatizazioaren alde egin zuela, obra soziala deuseztatuz; azken finean, hona ekarri gaituen politika neoliberalen alde dagoelako, bere negozioen alde eta orain Kutxabank-ek ere erreskatearen dirua jasoko duela”, zehaztu dute.

Hau guztia kontuan hartuz, gutxi batzuen onerako gobernatzen dutela eta gu guztiok hipotekatu nahi gaituztela ozen esan du EH Bilduk. Horregatik, aldaketa bultzatu behar dela aldarrikatu nahi izan dute berriro. Horretarako, sektore publikoa, gastu soziala eta zerbitzu publikoen aldeko apustu argia egin du EH Bilduk eta subiranotasun osoa exijitu du Euskal Herriak eskatzen duenaren aurka gobernatzen dutelako.

Berriak

EH Bilduk salatu du Raxoiren murrizketek finantza sistema saritu eta herritarrak zigortzen dituela

Euskal Herria Bilduko kide Unai Ziarretak, Rebeka Uberak, Maribi Ugarteburuk eta Oskar Matute agerraldia egin dute gaur Mariano Raxoiren gobernutik gaur iragarritako murrizketa larriak salatzeko. Prentsaurrekoaren hasieran EH Bilduk elkartasuna adierazi die Madrilen manifestatu eta indarkeria poliziala jaso duten meatzariekin, finantza botereak ditu publikoarekin saritzen dituzten bitartean.

PPren Espainiako Gobernuak murrizketa sorta luzea iragarri du gaur. Horien artean azpimarratu behar dira langabeziagatiko prestazioaren jaitsiera, BEZaren igoera, menpekotasun legean egindako murrizketak, kontratazioengatiko hobariak kentzea eta zinegotzi kopuruaren murrizketa.

Hau da, PPk urratsa eman du bere herri ikuspegia inposatzeko, zentralismoan sakonduz eta aldez aurretik pentsatutako sistema publikoaren eta ongizate estatuaren desegitea gauzatuz.

Murrizketek Zapatero jaunaren PSOEren aurreko gobernuak zein Raxoiren gobernuak orain arte hartutako bidean sakontzea dakar. Langileen aurka, azken batean herritar guztien aurka, hartu diren neurrien jarraipen hutsa dira. Herritar horiek ez daukate zerikusirik krisiaren sorrerarekin, baina orain, murrizketak bata bestearen atzean pairatu behar dituzte.

Espainiako gobernu ezberdinek izan duten murrizketen dinamika areagotu egin da Espainiako bankaren eta, beraz, Espainiako Estatuaren erreskatearen ostean. Europako batasunak murrizketa berriak inposatu dizkio Espainiari, merkatuaren eta Merkel anderearen eskaerak asetzeko, defizitaren murriztea aitzaki bezala jarrita. Izan ere, Madrilgo Gobernuak indarrean jartzen duen politika ekonomikoa Bruselan edo Berlinen erabakitzen da, Europako Batasunak eta Europako banku Zentralak erabat interbenitua dutelako Espainiako estatua.

Neurri horiek guztiak onartzearen jatorria mundu mailako krisi batean dago, baina krisi hori eragiten dutenak dira finantza desregulazioan eta iraunkorrak ez diren politiketan oinarritzen diren politika neoliberalak; horri gaineratu behar zaizkio garai ekonomiko onetan Espainiako estatuan indarrean jarri ziren politika negargarriak, azpiegitura handietan egin zuten diru-xahutze izugarria, ustelkeria, higiezinen burbuila…

Eta egoera larri honen aurrean, proposatzen duten konponbidea da diru kopuru izugarriak xahutu dituztenei, finantza sistemari, diru publikoa, herritar guztion dirua, ematea; eta, aldi berean, herritarroi beharrezkoak zaizkigun zerbitzu publikoak kentzea edo pribatizatzea edota eskubide sozialak murriztea.

Ekonomiarik ahulenak zigortzen dira, pentsiodunak, langabeak eta menpekotasuna dutenak. Eta herritar orori, soldata handienak eta txikienak dituztenei, eragiten diguten neurriak inposatzen dira: BEZaren igoera, esaterako, errenta mailaren irizpidea kontuan izan gabe; hau da, gehien dutenek ekarpenik handiena egitea, egoera honetatik irten ahal izateko. Egoera honetatik irteteko guztiok ahalegina egin behar dugula esaten ari zaizkigu, baina zenbait gauza ukitzeko prest ez daudela agerian uzten ari dira: fortuna handiak, finantza espekulazioa, gastu militarrak, koroa….

Argi eta garbi esan beharra dago: krisi honek baditu bere erantzuleak. Eta horiek izen-abizenak dituzte: Aznar, Zapatero, Raxoi, Rubalcaba, Rato, Botin, Ackermann, finantza sistema… Beraz, EH Bildutik erantzukizunak exijitzen ditugu eta egindako kaltea konpontzeko.

Alemaniako bankaren eta Espainiako patronalaren agindupean gure herrian indarrean jartzen diren politikek ondorio oso kaltegarriak izango dituzte: langabezia datu oso kezkagarriak, lan-baldintzetan prekarizazio handiagoa kaleratzeak errazteko neurrien ondorioz, industriaren eraispena, hezkuntza eta osasuna bezalako oinarrizko zerbitzuetan murrizketak, edota premia larrienak dituztenak babesteko neurrien eraispena.

Gainera, PPk bere DNAn daukan dena zentralizatzeko asmoa hazi egin da, estatu osoa Moncloatik gidatu nahi duelako, batez ere udalen autonomiari eraginez.

Zentzu horretan, Patxi Lopezen Jaurlaritzak eta Barcina anderearen UPNren Nafarroako gobernuak eta EAJk, neurri horiek ezarriko dituzte, herritarrek bestelako politika batzuk indarrean jartzea eskatzen ari diren arren. Alderdi horiek, PP-UPN-k, PSE-k eta EAJ-k, sinestarazi nahi digute egoera larri honetara eraman gaituzten politikek aterako digutela orain gauden putzu beltzetik.

Ezta gutxiago ere. Finantza sektoreei eta bankari kontrolik gabe aritzea ahalbidetzen zieten politika neoliberalek, baliabide publikoak xahutzeko politikek eta higiezinen burbuilak eraginda, langileek, emakumeek, gazteek eta pentsiodunek krisi globalaren ondorioak pairatu beharko dituzte. Eta egoera honetara ekarri gaituzten politika berberekin jarraitzeak agerian uzten du beraien helburu bakarra dela kapitalaren eta finantza sistemaren neurrira egindako sistemari eustea, beti ere herritarren kolkora.

Banka eta kapitalaren interesek gobernatzen duen Espainiarekiko menpekotasuna hausteko garaia dugu. Raxoi eta Rubalcaba eta haien menpe dauden Lopez eta Barcina bezalakoen gaitasun faltagatik ezin gara arrastaka ibili. Euskal Herrian bestelako hegemonia soziala eraiki beharra dugu, ezkertiarra eta burujabea.

Horregatik guztiagatik, gaur inoiz baino indar handiagoarekin gure burujabetza politikoa eta ekonomikoa aldarrikatzen dugu EH Bildutik, gure herriko herritarren beharretara egokitzen diren politikak indarrean jarri ahal izateko.

Zentzu horretan, bankaren erreskateen eta langileei kalte egiten dieten murrizketa basatien aurrean, oinarrizko zerbitzu publikoak mantentzea eta indartzea edota premia larrienak dituztenei estaldura publikoak mantentzea aldarrikatzen dugu EH Bildutik.

Berriak

PNVk eta PPk Kutxabank esku pribatuetan uzteko egin zuten akordioa

Sistema finantzarioaren erreforma berri iraunkorra bihurtu da panorama informatiboan. Berri guztien artean, oharkabean pasatzen ari da aurrezki kutxak desagertu eta banku pribatuetan bihurtzeko egitasmoa. Erritmo informatibo berberarekin saldu dizkigute Madril, Iruñea eta Gasteizeko gobernuek lan erreformak, sistema publikoaren aurkako erasoak edota zerbitzu sozialetan atzerapausoak. Krisia guztirako aitzakia bihurtu dute krisia sortu eta bere ondorioez etekina ateratzen duten horiexek.

Euskal Herria Bilduk ordea, oso argi du erreforma finantzarioaren helburu bakarra diru publikoa ebastea dela, merkatu pribatuari txertatzeko. Erreskate bakoitzak agerian uzten du hori. Kapitalari men egiten dioten alderdiek, PP, UPN, PNV eta PSEk, krisiaren arduradunei krisiaren epaile izaten utzi diete, eta euren gehiegikeria espekulatiboak herritarrek ordain ditzaten uzten dute.

Tamalez, eta lau alderdi horiek sinestarazi nahi digutenaren aurka, euskal sistema finantzarioaren egoera ere oso larria da, eta neurri batean euskal eta espainiar eskuinak adosturiko eta PSEk babesturiko Kutxen Legea da larritasun horren oinarria. Kutxabank-en botere banatzeko adostasuna lortu dute, bai eta Bilduren esklusioaren bidez, Kutxabank-en kontrol organoetan euskal jendartearen aniztasuna ezabatzeko. Lege horrek udalak diskriminatzen dituela salatu dugu, batzarren osaketan ordezkaritza murriztuz eta era berean, instituzio publikoek batzarretan duten ordezkaritza murriztu da PNV eta PPren Kutxen Legearekin, %50etik %40ra pasata.

Banku pribatuen neurriko entitatea diseinatzen ari dira PP eta PNV: ez du lehentasunezkoa izango kontsumo arduratsua bultzatzea, ez eta inbertsio publikoa edo funtzio soziala. Dagoeneko Kutxabank-i ezarri dizkioten helburu espantsionistek agerian utzi bezala, PNV eta PPk lehentasunezkotzat joko dute espekulazioa, epe motzeko etekina eta bereziki, “lagunen” interesak bermatzea.

Espekulatiboa baina ez den helburu batekin zabaltzearen lehen ondorioa, instituzio publikoek erabakiguneetan duten eragin maila murriztea dakar, era gehiago jakinarazi diren lege aldaketekin. Orain arte hondoraturik zeuden entitateak erosiz gauzatu da zabalkundea eta badirudi, aurrerantzean Euskal Herriko bezeroen dirua erabili nahi dutela PNVk eta PPk erabat zorpeturik dauden kutxak erosteko. Caja Castilla La Mancha izan zen lehena, ostean etorri ziren Caja Mediterranea eta Cajasur. Orain Caixacatalunya erosi nahi dute, Kutxabank beraren solbentzia arriskuan jartzen ari direla bost axola zaielarik.

Azken egunotan hedatzen ari den Kutxabank-en pribatizazioaren inguruko berria integrazio kontratuan Bildurekin adosturikoarekin aurkakotasunean dagoela salatu nahi dugu. Akordio horretan, hiru euskal kutxen batzarrei dagokie kapital pribatuaren sarreraren inguruko erabakia. Orain ordea, Espainiako Bankuaren erregulazioak, Luis de Guindos ministroaren nahiek eta Kutxen Euskal Legeak euskal aurrezki kutxak pribatizatzeko asmoak indartzen dituzte.

Euskal eskuinak, espainiar eskuinarekin bat eginik, eskuartean dutena azalarazi behar dugu: 90. hamarkadan Italian jarraituriko prozesu berbera jarraitzea, aurrezki kutxak banketxe pribatu bihurtuz eta gizarte ekintzaren edo kapital publikoaren inolako arrastorik ere ez utziaz. Hauexek izan ziren urratsak: lehenik eta behin,  jardun bankarioa eta gizarte ekintza bereizi ziren, nahiz eta fundazio bidez kontrolaturik zegoen; bigarrenik, kapital pribatuaren sarrera baimentzen duten lege aldaketak; hirugarrenik, kapital pribatuaren sarrera masiboa; laugarrenik, kapital publikoaren garrantzirik eza, azkenean kapital pribatuari saltzen zaiona. Ondorioa: Banketxe erabat pribatua eta gizarte ekintzaren amaiera.

Era berean, euskal kutxak fundazioan bihurtzeak bere helburu fundazionala alboratzea suposatuko luke, gizarte ekintzaren eta pribatizazioaren desagerpenari bidea irekiaz. Fundazioak ez lirateke entitate finantzarioak eta ez lukete banka lizentziarik izango. Gainera, fundazio gisa ezingo lukete Kutxabank-eko akzio guztien jabe izan; burtsara aterako litzateke eta Italian bezala, kapital pribatua erruz sartuko litzateke. Horretarako egin dute ituna PP eta PNVk administrazio kontseiluan botere osoa eskuratzeko, euren eredu eta apustua delako Kutxabank-en etorkizuna esku pribatuetan uztea, eta horretan PSEk babesa adierazi die.

Ezin dugu onartu Kutxabank-en pribatizazioa, ez eta etengabe bere hedatze espekulatiboa izatea helburu. Herritarren zerbitzura egongo den eta planifikazio sozial eta ekonomikoa izango duen banka publikoa behar dugu, eta hori da gure aldarrikapena. Sistema finantzario publiko, garden eta demokratikoa behar dugu, gure herriko ehun industrial eta sozialaren beharretara egokituko dena. Horrela bada, krisi sistemikoa gainditzen lagunduko gaituen sistema finantzario publikoa defendatzen dugu.

Azken finean, honakoa aldarrikatzen du Euskal Herria Bilduk: bere funtzio soziala definituko duen entitate publikoa, banka komertzialaren rola gaindituz irizpide ekologiko eta sozialetan oinarrituko den inbertsio produktiboa erraztuko duen inbertsio banka bihurtuaz. Espekulazio finantzarioaren aldeko apustua egingo ez duena, inbertsio militarra eta megaproiektuei errefusatuko dituena. Funtzio sozial konkretuei eutsiko dien kutxa behar dugu: zaintza ekonomiaren lehentasunei prestamu eta inbertsio egokiak egingo dizkiona, kalitatezko enpleguaren sorrera bultzatuko duena eta aldaketa klimatikoaren aurka borrokatuko duena, elikadura burujabetza eta sektore zaurgarrienen kontsumoa babestuko duena. Azken finean, justizia soziala lehenetsiko duena eta demokrazia parte-hartzaile eta gardentasunaren printzipioengatik zuzenduko dena.

Berriak

Eh Bilduk PNVren kudeatearen porrota salatu du Supersur makroazpiegituraren emaitza lazgarriak ikusita

Bizkaiak bizi duen egoera ekonomiko eta sozial larriarekin arduratuta gaude Euskal Herria Bildun. Ekonomia espekulatiboak eragin duen krisi sistemikoaren aurrean gaude eta, gainera, eskuin neoliberaleko agintariak berau aitzakia bezala hartzen ari dira borroka sozialaren bidez urteetan lortutako eskubide sozial eta laboralak bortizki murrizteko.

Jendartearen interesen aurrean gutxi batzuen interes ekonomikoetan oinarritutako politika egiteko ereduaren adibiderik esanguratsuenetako bat Supersur edo Hegoaldeko Saihesbidearen eraikuntza da. Bizkaiko jendartearen gehiengo zabal bat irmo azaldu zen errepide azpiegitura horren eraikuntzaren aurka, gure herrialdeak zeuzkan trafiko arazoei ez zielako inolako konponbiderik ekarriko eta, hori gutxi balitz, eragingo zituen kostu ekonomikoak, sozialak eta ingurumen arlokoak erabat jasangaitzak izango zirelako.

Supersurra zabaldu zutenetik urtebete joan da, eta datuek arrazoia ematen diete Diputazioaren megaproiektuaren aurka azaldu ziren pertsonei, kolektiboei eta eragileei. Aurreko apirilean, Aburto jaunak aitortu zuen Diputazioak aurreikusitako erabilpenaren %44 ere ez zeukala Hegoaldeko Saihesbideak. Hau da, Bizkaiko Foru Aldundiak inoiz egin duen herri-lan handi eta garestiena ia ez da erabili ere egiten. Eta foru diputatuari ahaztu zitzaion esatea ia baliabide guztiak baldintzatzen dituela eta Bizkaiko eskualdeen artikulaziorako beste errepide batzuenganako arreta atzeratu duela. Ermuako saihesbidea ez egitea horren adibide esanguratsuenetako bat da.

Aldundiak berak emandako datuen arabera, datu lazgarriak azaltzen zaizkigu azpiegitura honen kudeaketari dagokionean ere. Aurtengo apirilera arte, errepide honek 2,8 milioi euroko diru sarrerak utzi ditu, urtebeterako kontuak eginda 6 milioikoak izango liratekeela. 6 milioi besterik ez, PNVren gobernuak 25 milioi euroko aurreikuspenak egin zituenean. Kopuru larri honi gehitu behar zaio Supersur kudeatzeak 10,5 milioi euroko gastua dakarrela urtero. Ondorioz, bizkaitarren etorkizuna hipotekatzeaz gain, inondik inora beharrezkoa ez zen makroazpiegitura honek 4 milioi euroko defizit gehigarria eragingo digu urtero. Honek eragina izango du etorkizuneko aurrekontuetan, ikusiko dugu nola beste gastu batzuk murriztuko dituzten inoiz eraiki behar izan ez zuten azpiegiturak utzitako zuloa estaltzeko.

Baina, itxura guztien arabera, kudeaketa negargarri horrek ez du inolako eraginik izango EAJk gidatzen duen Diputazioan. Are gehiago, egin zuten akatsa aitortzeko prest ere ez daude. Beraz, Supersurraren gaiaren kudeaketa negargarria izan da, baina EAJk kalterik gabe atera nahi du arazo honetatik, eta ezelango erantzukizunik hartu gabe. Alde horretatik, komeni da gogoratzea 2004. urtean, oparotasun ekonomikoen garaietan, EAJ ereduaren defendatzaileek bere burua akats gabetzat zutenean, Jose Luis Bilbao diputatu nagusiak adierazpen hauek egin zituen, esandakoaren larritasunaz jabetu ere egin gabe: “Obra hau guk, gure seme-alabek eta gure bilobaren batek ere ordainduko du”.

Behingoagatik ere, arrazoia zeukan Bilbao jaunak: ingurumen zein aurrekontu aldetik daukan kostua izugarria izanda ere ia erabili ere egiten ez den Supersurrak Bizkaiko belaunaldi askoren etorkizuna baldintzatuko du. Batez ere kapitalaren interesak pertsonen interesen aurretik jartzen dituen eredu honen aurrean babes txikiena duten pertsonena. Eta orain, oparotasun ekonomikoen garaiak ahaztu zaizkienean, garai bateko diru xahutzeak astakeria galantak iruditzen zaizkie askori. Baina duela urte batzuk batzuk ohartarazi genuen desarrollismoan oinarritutako eredu honek ondorio dramatikoak izango zituela.

EAJren ereduak, Bizkaian beti PPren eta PSE-EEren babesa izan duenak, kosta ahala kosta erreskatatzen ahalegintzen ari direnak, era honetako obra faraonikoak behar ditu aurrera egingo badu. Horregatik, inoiz ez dute onartuko Supersurra eraikitzea akats larria izan zela, hanka sartu zutela onartzen badute beraien ereduak porrot egin duela aitortuko dutelako. Bai, Bilbao jauna, krisia estatuko erakundeei leporatu nahi diozuen arren, zure ereduak, EAJren ereduak, porrot egin du. Zuk krisiaren sorrera leporatzen diezun horiek direlako zure politika okerren babesle eta laguntzaile nagusiak, non azpiegitura erraldoien eraikuntza eta murrizketa sozial eta laboralak nagusi diren. Eta Supersurra horren adibide argienetako bat da.

EH Bildutik salatu nahi dugu EAJ urteak ari dela enpresa ikuspegia lehenesten den politikak egiten, akats tekniko eta ondorio ekonomiko kezkagarriak dituena. EAJren ustezko seriotasunaren eta ageriko kudeaketa onaren ereduak itoginak baino ez ditu.

Banketxeen kudeaketa txarra egungo porrot ekonomikora ekarri gaitu eta kudeaketa politiko txarrak eraginda egungo krisiari eta jendartearen oinarrizko premiei aurre egin ahal izateko egoera oso zailean gaude.

Baina EH Bildutik uste dugu Bizkaian badela herritarren etorkizuna hipotekatzen duen eta porrot egin duen eredu honentzat alternatiba egingarria.

Alternatiba hori Bizkaiko garraioan inbertitzean oinarritu behar da, baina inbertsio hori garraio publikoaren eskaintza hobetzeko eta handitzeko erabili behar da, plan integral bat diseinatuz, bizkaitarrek ditugun beharrei erantzuteko. Gure herrialdeko trenbideak berreraiki eta egokitu behar dira, bikoizketa lanak eginez. Garraio publikoan oro har eta trenbideetan egindako inbertsioek enplegua sortzeko balio dezaketelako, ingurumenaren iraunkortasuna eta errepideetako garraioa hobetzen dutelako.

Justizia sozialean oinarritutako inbertsio apropos batekin osatzen da gure alternatiba, aberastasunaren banaketa ekitatiboa lehenesten duena; diru gose asegaitza dutenen horien pribilejioak beharrean herritarren interes orokorrak aurretik jartzen dituen alternatiba; pertsonak eta ez kapitala erabakien erdigunean jarriko duen politika egiteko eredu berria; desarrollismo basati eta kontrolik gabekoaren interesak baztertu eta ingurumenaren zaintza lehenetsiko duen eredua. Azken baten, egunerokoan aurrera egiteko lan egiten dutenak protagonista izango dituen alternatiba, eta ez krisi ekonomiko eta sozial larri honetara eraman gaituzten akzioen eta 500 euroko billeteen bildumazaleak.

Berriak

Euskal herritarrek saltokiak jai egunetan irekitzeko beharrik zein gogorik ez dutela erantzun dio Alternatibak gobernu zentralari

Alternatibako bozeramaile Ana Etxartek gogorarazi du gaur “saltokiak jai egunetan irekitzeko ez beharrik ezta gogorik ez dutela euskal herritarrek, merkataritzaren inguruan Eusko Jaurlaritzak duela aste gutxi aurkeztu zuen ikerketak egiaztatu duenez; Araba, Bizkai eta Gipuzkoako 10 etxebizitzatik ia 7k saltokiak jai egunetan irekitzearen aurka daudela esan baitute”, egungo legeak urtean zortzi egunez irekitzeko baimena ematen duen arren. Etxartek hala erantzun dio Alderdi Popularrak gidatutako Espainiako Gobernuak iragarritako lege aldaketari, dendak jai egunetan irekitzeko aukera hamar egunera zabaltzen duena eta astean ireki daitezkeen orduak 72tik 90 ordura zabaltzen dituenak. Hiri jakin batzuetarako egitasmoa da, Bilborako besteak beste.

Alternatibatik gogorarazi dutenez, mota honetako neurriek ezinezkoa egiten dute gizonen eta emakumeen artean ardurak partekatzea. Gainera, “beti saldu nahi izan digutenaren aurka, Madril bezalako erkidegoetako edota gertuago dugun Barakaldoko Megaparkeko esperientziek frogatu izan dute ordutegien erabateko malgutzeak lan baldintzak are gehiago kaskartu egiten dituela, emakumeenak bereziki”. Era berean, dinamizazioaz hitz egin arren, “izaera honetako arauek saltoki txikien desagerpena ekarriko lukete, auzoetakoak batez ere, krisia garai honetan gehien kaltetutakoak izaten ari baitira”.

Ildo beretik, eta Bilbo izanik turismoaren aitzakiapean neurri neoliberal hauek pairatuko dituen estatuko 14 hirietako bat, nabarmendu egin du “gero eta gehiago direla auzoetan egoerari aurre egin ezinik, krisiari batetik baina baita berdintzerik ez duten konkurrentziari, negozio txikiek porrot egiten dute eta gure auzoak basamortuetan eraldatzen ari dira”. Hala, alderdi ezkertiarreko bozeramaileak salatu du Alderdi Popularraren egitasmoak sektorearen erabateko liberalizazioa dakarrela, “denda kate handien eta saltoki erraldoien neurrira egin dutelako, inondik inora herritarrengan pentsatuz eta, are gutxiago, merkataritza txikiaren mesederako”. Horrexegatik, euskal erakunde guztiei dei egin die, “eskura eta eskumenetan dituzten aukera guztiak balia ditzaten neurri hauek saiheste aldera”.

Berriak

Garai berriarekiko, ARABARRON KONPROMISOA

Egun zailtasunak zailtasun aukeraz beteriko garaia zabalduz doala ikusten dugu, Euskal Herriak pairatzen duen gatazkari benetako konponbidea emateko atea zabalik da. Bide horretan aldaketa politiko eta sozialerako urratsak egunez egun lantzen ari dira. Ezkerreko esparru soberanista etengabean handituz doa, bai eremu politikoan, bai instituzionalean, bai sozialean. Azken bolada honetan Arabak egundoko jauzia ezagutu du aipatutako norabidean: hauteskundez hauteskunde aldaketarako esparru soberanistak gora egin du; langileon eskubideen defentsan mobilizazio iraunkorra antolatu da; martxoaren 29ko greba orokorra egun arrakastatsua izan zen; gazte belaunaldi berriak susperraldia bizi izan du, eta abar. Besteak beste, gaurko argazkia horren adierazle dugu. Argazki eraikitzaile bezain anitza. Aldaketarako argazkia.

Gaur hemen bildutakook konpromiso hitza lokailu hartzen dugu, bakoitzak berean eta berari dagokionean, ezkerreko esparru soberanistaren loratze honi geure alea ere erantsi diezaiogun. Geuk ere Araba ezkertiarra eta abertzalea eraiki nahi dugu. Geuk ere aldaketa eraikitzen parte hartu nahi dugu. Geuk ere uste baitugu beste Euskal Herri bat, beste Araba bat posible dela. Horregatik, euskaltzaleak, irakasleak, gurasoak, ekonomilariak, abokatuak, medikuak, etxeko langileak, erizainak, sindikalistak, kulturgileak, musikariak, idazleak, kirolariak, gazteak, herrigintza nahiz gizartegintzako eragileak, jubilatuak, autonomoak, langileak, enpresariak, kazetariak, nekazariak, abeltzainak, ingurumen teknikariak, langabeak… Askotariko lagunak eta esparru askotakoak bildu gara gaurkoan garai berriari gure hitza eta eskua luzatzeko, bide berri honetan guk ere parte eta “aktore” izan nahi dugulako, “aldaketarako filma” ekoiztera goazen honetan, denon artean, norberak beretik, konpromiso bateratuaz.

Ildo horretatik, Arabarron Konpromisoa esanahiz beteriko aipamen bilakatzera goaz. Errealitate ezkertiarra eta anitza eraiki dezagun, etorkizuna abertzale, euskaldun, solidario, feminista, internazionalista eta ekologistagoa izan dadin. Bide horretan aurrera egiten lagundu nahi duen norbanako oro Arabarron Konpromisoaren parte izango da, geure etorkizuna elikatuko duen ur-jauzi etengabe eta emankorraren parte.

Gaur hemen bildutakook bat egiten dugu aro honetan zabalduz doan ibilbidearekin. Horregatik, aldaketa politiko eta sozialaren bidean indarrak biltzeko ahalegina babesteko asmoz, EH Bilduren eskaintzarekin ere bat gatozela adierazi nahi dugu, bide berriak zabaltzen jarrai dezan geure konpromisoarekin bat etorriz.

Beraz, gure eremutik ekarpena egiteko prest gaude. Egunez egun norbanakoon lantokitik edota eragin gunetik urratsak ematen jarraituko dugu. Hauxe da geure ekarpena, hauxe da geure konpromisoa; garai berriarekiko ARABARRON KONPROMISOA!

Berriak

EH Bilduk oso positiboki baloratu du bere proposamen sozioekonomikoaren gizarteratze prozesua Gipuzkoan

Euskal Herria Bilduko ordezkariok azken hileotan herritarrei aurkeztutako proposamen sozioekonomikoaren ondoren, Gipuzkoan aurrera eraman dugun gizarteratze eta parte-hartze prozesua jendaurrean baloratu nahi dugu.

Gure proposamena zehatza eta argia da, herritar guztiok pairatzen, baina sektore kalteberek zuzenean sufritzen duten krisi sistemikoari konponbideak azaltzen dizkion proposamena da hain zuzen. Begi aurrean dugun egoera latza da, eta are gehiago laztuko da Europar Batasunak espainiar sistema finantzarioa “erreskatatu” duenean eta Estatu espainarraren interbentzioa iristear dagoenean, Mariano Rajoy eta PPko bere lagunek besterik esaten duten arren. Guzti honek ondorioak izango ditu: murrizketa sozialak eta gizarte eta lan eskubideei mugak gure herria subiranotasuna galtzen duelako, bere erakundeak kudeatzaile huts bihurtzen ari baitira.

Guzti honen aurrean PPk, PSOEk eta PNVk gobernatzen dituzten instituzioak entzungor daude, gizartearen onurarako neurririk aurkeztu ezin dabiltzala eta bankuek eta enpresa handiek osatzen duten merkatuen interesei men egiten.

Azken hileotan herriz herri aurkeztu dugun alternatiba sozioekonomiko honek gure ustez funtsezkoak diren 6 neurri handi eskaintzen ditu, egungo esparru sozioekonomikoa gainditu, eta beste modelo ezberdin batera igarotzeko beharrezkoak.

6 neurri horietan lehenengoa zerga erreforma sakon eta bidezkoa gauzatzea da, azpiegitura erraldoiak aldi baterako etenaz. Izan ere egun, herritarrek azpiegitura hauek eraikitzea baino kezka eta arazko askoz erraldoiagoak dituzte. Bi neurri hauek, zerga erreformari esker lortuko den diru bilketa zabalagoarekin batera, egoera ekonomiko larria kudeatzeko lain baliabide ekonomiko utziko lizkieke erakundeei.

Baliabideon helmuga sektore publikoa dela ulertzen dugu guk. Gizarte gastuan eta zerbitzu publikoetan inbertitu nahi dugu, modu honetan 3 esparru ezberdinetan inbertitzen baitugu; ekonomian, gizarte ongizatean eta bizimodu duinaren erdiespenean.

Proposatu dugun laugarren neurria Ikerketa, Garapena eta Berrikuntzan (i+g+b) aurrera egiteko funts zehatz bat eratzea da, horrela gure ekoizpen-ehuna berriztu, onbideratu eta dibertsifikatzeko gai izango gara.

Era berean, eskualde bakoitzak behar duen berezko garapen ereduari buruzko eztabaida sustatu nahi dugu, uste baitugu hauek direla lekuan lekuko aukerei kirrua ateratzeko nukleoak.

Azkenik, eta espainiar estatuan, finantza arloan eman diren azken gertaerak ikusita berebiziko garrantzia duen puntua; Euskal banku publikoaren eratzea, herritarren onurarako eta lana sustatzeko gai izango diren sektore estrategikoetan inbertituko duen bankua, hain zuzen.

Hauexek dira gizarteratu dugun proposamenaren ardatz nagusiak. Edonork, hala norbanakoak nola gizarte eragileek beroni ekarpenak egiteko aukera izan du. Eta horrela gertatu da. Pozarren esan dezakegu aldez aurretik bagenekiena; herritarrek gai hauen inguruan gogoeta egin eta eztabaidatzeko gogo sutsua dutela, izan ere, bakoitzaren egunerokotasunean eragin zuzena baitute.

Gizarte eragile zein gizabanakook egindako ekarpenak oso interesgarriak izan dira, egun-eguneko errealitatetik sortu baitira ekarpenok; plazatik, kaletik sortuak, instituzioetako bulegotan hartzen diren erabakiak pairatzen dituztenen talaiatik hain zuzen. Honek politika egiteko beste modu bat martxan jartzeko dugun ideia berresten du, orain arte herritarrei bizkarra emanda hartutako erabakietatik urrun. Jarrera honen aurrean, Euskal Herria Bildutik ziur gaude alternatiba posible bakarra gizartearen eskutik eta ahotik datorrena dela.

Eta ziurtasun honek eraman gintuen 8 udalerritan hitzaldiak eta mahai-inguruak antolatzera, 8 eskualdetako hiribilduetan, 500 lagunetik gora izanik entzule. Topaketa hauen ezaugarri berezi eta pozgarriena parte hartzea izan da, lekuan lekuko errealitatearekin zerikusia duten ekarpen zehatzak helarazi dizkigun parte hartzea, gure proposamena osatu eta aberasteen lagunduko dizkiguten ekarpenak, zalantzarik gabe.

Garaiotan helarazi nahi diguten mezua herritarrak gogorik gabe daudela da, desmotibatuak. Baina geuretik ezeztatu ahal izan dugu ideia faltsu hau, inongo fundamenturik ez duena, izan ere, jendeak inoiz baino gogo gehiago du egunerokotasunean parte hartzeko, politikan aktiboki jokatzeko eta inguruan gertatzen dena aldarazteko.

Sektore ezberdinetako eragileekin antolatu ditugun lan taldeetan ere grina hori konprobatu ahal izan dugu. Bilera hauetan gure proposamenean azaltzen diren etxebizitza, feminismoa, elkartasuna, nazioartekotasuna… bezalako gai ezberdinak sakontzeko beta izan dugu, eta esperientziak denoi on egin digu.

Gipuzkoarrei esker garatu dugun lana goraipatu nahi dugu, eskerrak eman gipuzkoar bakoitzari eta guztiei, eta ekarpen baliotsu hauek proposamenean txertatuko ditugu, gure esku dagoen heinean hauek paperetik atera eta errealitate bihurtzeko. Horratx gure konpromisoa gipuzkoarrekiko. Eskerrik asko!

Berriak

Alternatiba | Ezkerra eraldatzearen erronka

X