Alternatibak, Aralarrek, EAk eta ezker abertzaleak Proposamen Sozioekonomikoa aurkeztuko dute larunbatean Bilbon

Alternatibak, Aralarrek, Eusko Alkartasunak eta ezker abertzaleak larunbat honetan egingo dugu gure proposamen sozioekonomikoaren aurkezpen publikoa. Proposamen horretan jasotzen dira bizi dugun krisi ekonomiko, sozial eta baloreetako larritik irteteko gure irizpideak eta ideiak. Aurkezpen publikoa EHUren Bilboko Paraninfoan egingo da, eta bertan lau alderdietako ordezkariek parte hartuko dute.

Ezkerreko lau indar soberanistek uste dugu badela irtenbidea bizi dugun krisi egoeratik irteteko, baina irtenbide hori ez dela etorriko ezartzen ari diren austeritate neurriekin edo urteetan, borroka sozialaren bitartez, lortu diren eskubide sozial eta laboralen murrizketen bitartez. Horretarako, administrazio ezberdinek ezarri dituzten politika sozial eta ekonomikoen alternatiba izango den proposamena landu eta praktikan ipini beharra dagoela uste dute, eta horretara dator prestatu dugun Proposamen Sozioekonomikoa. Proposamen hori hainbat eragile sozial eta ekonomikorekin partekatzen ari gara, haien ekarpenak jasotzeko helburuarekin.

Bizkaian, Euskal Herriko beste herrialdeetan bezala, egoera ekonomiko eta soziala oso kezkagarria da, eta dramatikoa ere bai zenbait kasutan. Langabezia-tasa %15,2koa da, eta EAEko bataz bestekoaren gainetik dago (%12,1); Ezkerraldearen kasuan langabezia-tasa %20 ingurukoa da. Langabeen kopurua 90.000tik gorakoa da jada. Era berean, aurtengo urtearen lehen hiru hilabeteetan nabarmen egin du gora aurkeztutako lan erregulazioen espedienteen kopurua. Martxora bitartean, 329 ziren baimendutako espedienteak; horiek 4.602 langileri eragin diete. Eta CEBEK Bizkaiko patronalak aurreikusi di BPG %1,2 jaistea Bizkaian, eta horrek 9.400 lanpostu deuseztea eragingo du.

Langabezia kopuru horrek ekarri du Bizkaiko jendarteko txirotasun tasak inoizko handienak izatea. 38.000 pertsonatik gora dira oinarrizko errenta jasotzen dutenak eta 12.000tik gora etxebizitzarako osagarria jasotzen dutenak.

Arlo sozialean hain kezkarria den egoera honen aurrean, EAJren Bizkaiko Diputazioak, Madrilgo gobernuan PPk eta aurretik PSOEk zein Jaurlaritzan ezarritako neurrien bideari jarraituz, krisitik irteteko eta horren ondorioak leuntzeko inolaz ere baliagarriak izango ez diren politikak lehenetsi ditu. Horren lekuko da 2.436 familia geratu direla prestazio sozialak jaso gabe, beraien espedientea “galdu” egin zelako Bizkaiko Diputazioak kudeatzen dituen zerbitzu sozialak erabili ahal izateko tramitetan ari zirela. Bizirauteko eta hilabete amaierara iritsi ahal izateko foru zerbitzuak behar dituzten pertsonak artatzeko, bi hilabeteko itxaronaldia dago. Eta prestazio epeak ere galtzen dira, edozein dokumentu aurkeztu ahal izateko aldez aurretik hitzordua eskatu beharra dagoelako.

Beraz, egoera ekonomiko eta sozial oso kezkagarri baten aurrean gaude, eta Bizkaiko Diputazioa ez da ari modu eraginkorrean eta parametro sozialekin erantzuten. Politika ekonomiko eta sozial eraginkorrak ezarri ahal izateko oinarria den fiskalitatean, esaterako, EAJren Bizkaiko Diputazioak, PPren eta PSEren babesarekin, diru-sarrerak jasotzeko bere gaitasuna murriztu egin du apurka-apurka. 1997tik PFEZean egin dituzten aldeketekin, errentarik altuenek orain 15 urteko baino %11 gutxiago tributatzen dute.

Neurri horiek diru-sarreren gutxitzea eragin duten aren, Bizkaiko Diputazioak azpiegitura handiak eraikitzearen aldeko apustua egin du, Supersurra edo Bilboko Hegoaldeko Saihesbidea, esaterako. Horren ondorioz, nabarmen gutxitu dira politika sozialetan erabili ahal izan diren diru publikoak eta, gainera, Bizkaiko paisaia eta ingurumena hondatzea eragin dute.

Hala, Ezker Abertzaleak, Eusko Alkartasunak, Alternatibak eta Aralarrek burujabetza politiko eta ekonomikoan oinarritutako proposamen sozioekonomikoa aurkeztu dugu, bere baitan dauden neurri guztietan agerian uzten duena beste kudeaketa eredu bat posible dela. Burujabetza da egoera hau gainditzeko eta etorkizunera begira egongo den gizartea eraikitzeko gure tresna, indarrean dagoen eredu politikoa, instituzionala eta sozioekonomikoa aldatzeko gaitasuna eskaintzen duelako eta eraldaketa soziala erdiesteko eskaintzen duen aukerarengatik. Proposamen horiek hurrengo larunbatean, hilaren 26an, Bilboko EHUren Paraninfoan egingo dugun ekitaldi publikoan aurkeztuko ditugu.

Alternatibak, Ezker Abertzaleak, EAk eta Aralarrek euskal banka publikoaren alde egin dute PP-PNVk ez bezala

Planetaren mugei eta bizitzaren jasangarritasunari muzin eginez, produktibismo hutsean oinarritzen den sistema ekonomikoak sortu duen krisi sistemikoaren aurrean gaude. Hazkunde finantzari espekulatiboan oinarri duen krisia da bizi duguna, kapitalaren mesede hutsean, gure bizitza zapaltzeko gai dena. Egoera honen aurrean, Alternatibak, Aralarrek, Eusko Alkartasunak eta Ezker Abertzaleak egungo sistema ekonomikoa, merkatua eta sistema finantzaria errotik aldatuko duen alternatiba martxan jartzeko apustu sendoa egiten dugu.

Gaurko agerraldi honen helburu nagusia zera da: euskal banka publiko eta solidarioa sortzearen beharra mahai gainean jartzea. Euskal herritarron interes eta beharrei erantzungo dien banka publikoa. Etekinen pribatizazioa eta galeren sozializazioa helburu duen egungo ereduaren antipodetan egongo den banka publiko eta solidarioa.

Azken urteotan banka sistemarekin gertatzen ari dena erabateko esperpentoa da. Baina herritarron eskubide sozialak arriskuan jarri eta banka beren onura propioan kudeatu dutenei dagozkien erantzukizunak eskatzeari uko egin diete gobernuek. Maila guztietako erantzukizunak eskatu beharrean, baita penalak ere, PPren gobernuak, PSOEk markatu zuen ildoari jarraituz, pairatzen ari garen krisia sorrarazi duten pertsona eta instituzioei laguntza ematera erabaki dute. Irtenbidearen izenean, banka diru publikoz hornitzen dute, sistema publikoa ahulduz, instituzioak bankuen menpe utziz eta ongizate estatua hiletsiz.

Raxoiren gobernuak inposatutako azken erreformei begiratzea baino ez dago; azkena, Bankiaren nazionalizazioa. Alderdi Popularraren kontrolpean zeuden Caja Madrid eta Bancajaren fusioa, Bankia sortu zuena, diru publikoa erabiliz “onbideratu” behar izan da orain, jendarte ekintza desagerrarazten den bitartean, eta herritarrei maila guztietako murrizketak inposatzen zaizkion bitartean, urteetako borroka sozialaren bidez lortutako eskubide sozial, laboral eta babesekoak amildegi ertzean utziz.

Hemen, Euskal Herrian, gauzek batzuk nahi duten moduan jarraitzen badute, gauza bertsua gerta daiteke Kutxabankekin. Hortxe dugu Catalunya Banc-en gainean egindako eskaintza, zeinak Kutxabanken etorkizuna eta, ondorioz, jendarte ekintza arriskuan jartzen dituen; eta, horretaz gain, Kutxabankek lortu behar dituen helburuetatik gero eta gehiago aldentzen duena. Zeintzuk izan beharko lirateke helburu horiek? Euskal Herriarentzako sistema finantzari publikoa defendatuz, bere errekurtsoak honakoetara bideratzea: krisia gainditzera, kalitatezko enplegua sortzera, enpresa txiki eta ertainei laguntzea eta, bereziki, herritar ororen behar eta interesei erantzutea.

Hemen ordezkatuta gauden lau indar politikook oso garrantzitsutzat jotzen dugu Kutxabankek Araba, Bizkaia eta Gipuzkoako aurrezpenen bidez lortutako 75.729 miloi eurotako aktiboa izatea. Gure aldetik, eskuineko alderdiek bultzatzen ari diren politika finantzariaren alternatiba gisa, helburua zera da: aktibo horiek euskal jendartearen gehiengoaren ekonomiaren mesedetan erabiltzea, eta ez kapitalaren mozkinak areagotuko dituen espekulazioan. Horretarako, fusio espantsionistak alde batera utzita, ekonomia eta behar sozialen aldeko apustua egin behar da.

Ezinbestekoa da Kutxabank ez pribatizatzea eta, etengabeko hazkunde espekulatiboa alboratuz, izan behar duenaren gisara funtzionatzea: herritarron eta planifikazio sozial eta ekonomikoaren zerbitzuaren mesedetan egongo den banku publiko gisa. Zentzu horretan, Banca Cívicarekin gertatutakoa oso argigarria da, hasierako fusioak, ondoko pribatizazioak eta egungo Caixaren esleipen prozesuak, Caja Navarrak noizbait izan zituen helburu sozial eta publikoen bukaera ekarri baitute.

Eredu aldaketa premiazkoa da. Baita banaka sistemarako ere. Merkatua herritarren zerbitzura egongo den eredua behar dugu, eta ez alderantziz. Kontrol publikoa izango duen eredua, beharrezkoak direnean, erantzukizunak eskatuko dituena. Eusko Legebiltzarreko Kutxen Legeak argi uzten dutenez, ez PSOEk, ez PPk ezta PNVk ere burutan ez daukaten ereduaz ari gara.

Kutxen Legeari dagokionez, atzo bertan egin zen publiko Alderdi Popular eta PNVren artean lortutako akordioa. Abenduan Bildu Kutxabankeko Administrazio Kontseilutik kanpo uztea adostu zuten. Orain, Euskal Herriko eremu honetako eskuinak, kontseilu horretako kontrola euren eskutan egotea bermatuko duen akordioa adostu du, errealitate instituzional berria islatuko zukeen ordezkaritza proportzionala kontzienteki alboratuz.

Kutxabank banku bat da, baina bertoko akzio guztiak hiru kutxen eskuetan dauden neurrian, banku publiko bati buruz ari gara, eta, horrenbestez, ordezkaritza politiko eta sozial proportzionala eta demokratikoa izan beharko luke. Baina Kutxen Lege honetan ez da horrelakorik emango, legearen terminoak adostu dituzten PNVk eta PPk herri honen interesetatik oso urruti dauden helburu espekulatibo eta espantsionistak baino ez dituztelako.
Kutxen Legearen inguruan, zera azpimarratu nahiko genuke: bai PSEk aurkeztutako zirriborroak, eta baita PP-PNV akordioak ere, udalen parte-hartzea izugarri murrizten duela. Urtebetetik hona, Bilduk eta Aralarrek gobernatutako udal ordezkaritza garrantzitsua osatu da. Orain, dagokiena baino botere kuota handiagoren bila, ordezkaritza hori desagerrarazi nahi dute gainontzeko alderdiek. PSEren proposamenean eta PNV-PPk adostutako akordioak udalen parte hartzea %30etik 17ra murrizten du. Udala da herritarrok gehien baloratzen dugun instituzioa, jendearengandik hurbilen dagoena, etxe kaleratzeen edota jendarte-ekintzaren beharren arazoak hurbilenetik ezagutzen duena. Baina, ikusten denez, hori, batzuei, bost axola.

Esandako guztia dela eta, indar politiko guztiei eta, bereziki, PP eta PNVri dei egiten diegu, Kutxabankeko Administrazio Kontseiluan indar politiko guztien ordezkaritza berma dadin, Kutxen Legearen gainean indar guztien arteko akordioa bila dezagun eta, pairatzen ari garen krisi larriaren aurrean, Kutxabankek bete behar duen paperaren gaineko eztabaida ireki dadin.

Proposamen ekonomikoak jendaurrean konparatzeko deia egin diote EAJri Alternatibak, EAk, Aralarrek eta Ezker Abertzaleak

Eusko Alkartasunak, Ezker Abertzaleak, Alternatibak eta Aralarrek krisiaren aitzakian Madrildik indarrean ipini diren politika neoliberalak salatu ditugu eta horien aurkako mobilizazioetan parte hartu dugu; izan ere, herritarren eta langileen eskubide sozialetan atzerapausoa ekarri dute eta zerbitzu publikoen desegitea eragin dute.

Era horretara, martxoaren 29ko greba orokorrarekin bat egin genuen, egoerak planto egitea eskatzen zuelako, eta euskal jendartearen erantzuna eredugarria izan zen. Euskal Herria ez zen eskuak gurutzatuta geratu hartzen ari diren neurrien eta ezartzen ari diren murrizketen aurrean, euskal sozietateak ez duelako bat egiten PP Moncloatik garatzen ari den eredu sozioekonomikoarekin eta, neurri berean, ez duelako bat egiten PSOEk eta EAJk, agintzen duten erakundeetan, ezartzen duten ereduarekin, oro har, PPk Madrildik ezartzen duenaren berdina delako.

Egoera horren aurrean, beharrezkoa da jendarteari krisi ekonomiko, finantziero, sozial eta ekologikoari alternatiba eskaintzea, eta herritarrei erakustea egoera honek baduela irtenbidea.

Hala, Ezker Abertzaleak, Eusko Alkartasunak, Alternatibak eta Aralarrek burujabetza politiko eta ekonomikoan oinarritutako proposamen sozioekonomikoa aurkeztu dugu, bere baitan dauden neurri guztietan agerian uzten duena beste kudeaketa eredu bat posible dela. Burujabetza da egoera hau gainditzeko eta etorkizunera begira egongo den gizartea eraikitzeko gure tresna, indarrean dagoen eredu politikoa, instituzionala eta sozioekonomikoa aldatzeko gaitasuna eskaintzen duelako eta eraldaketa soziala erdiesteko eskaintzen duen aukerarengatik.

Alderdi Popularra Madrildik ezartzen ari den ereduaren alternatiba dena eskaintzen ari gara. Izan ere, PP egiten ari den politika ultraliberala eskubide sozialak eta herritarren ongizatea deusezten ari da. Rajoy, Merkelen ikasle fina den heinean, murrizketa eta pribatizazio politika indarrean jartzen ari da, eta horrek langabezia handiagoa izatea eta murgilduta gauden zuloan oraindik eta gehiago sartzea eragiten du. Agerian geratu da hori Europa osoan, eta nazioarteko erakundeek ere ohartarazi dute zerbitzuak eta eskubideak murriztea dela egiten ari den gauza bakarra. Osasun eta hezkuntza publikoan ezarri dituen murrizketak eta, aldi berean, banketxe pribatuei laguntza finantzieroa eskaini izanak erakutsi digute zeintzuk diren bere lehentasunak: kapitalari mesede egin eta herritarrak zigortzea.

PSOEk ere ezin du esan berea eredu ezberdina denik. Gauden egoeran egonda, garrantzitsuena ez da Hego Euskal Herriko langabezia tasa Espainiakoa baino txikiagoa izatea; kapitalismo suntsitzaile batera lotzen gaituen krisi sistemikoa gainditzea da orain inportanteena. Sozialisten errezetak ere murrizketak jasotzen ditu, eta arlo publikoan egindako zenbait murrizketatan aintzindariak ere izan dira; eta zer esan aberastastasuna eta enplegua sortzeko beren apustuarengatik. Hortxe dugu “fracking”-aren alde Araban egin duten apustua, hain zuzen, krisi sistemikoaren baitan dagoen ingurumen krisian erasaten duena.

Euskal Herrian eskuinaren eskutik agintean den PSOE —Nafarroan UPN babestuz ari da, eta EAEn PPren botoei esker heldu zen Lehendakaritzara— eredu beraren bigarren hanka da. Eta hirugarren hanka EAJ da: bi alderdiekin agintean egon da eta, orain, EAE Sabin Etxeatik gidatzen duela esaten hiru urte eman ondoren, bere proposamen sozionomikoa aurkeztu du, hain justu, ezkerreko indar subiranistok gure proposamena aurkeztu dugun aste berean.

Edukiak aztertuta, proposamen horrek ez du inor harritu, orain arte indarrean egon denaren segida baino ez delako. Gainera, beraien eredua inorekin erkatzeko edo konfrontatzeko asmorik ez dutela ohartarazi dute.

Gaur hemen gaudenok gure proposamena konfrontatzeko asmoa dugu. Izan ere, horixe da bere sortzeko helburua: jendarteak eta eragile sozialek gure proposamena ezagutzea, beren ekarpenak egin ditzatela, aberastu dezatela, bere egin dezatela. Ziur gaude gure proposamenak izango duen sozializazio prozesuaren ondoren, oraindik eta dokumentu hobea izango dugula, osoagoa eta euskal herritarren beharretara oraindik eta hobeto egokituko dena.

Bi proposamenak, gizarteari aurkeztu zaizkion bi ereduak, konfrontatzeko dei zuzen eta argia egiten diogu EAJri. Ezker soberanistarena alde batetik eta EAJrena, PPrena eta PSOErena beste aldetik. Bi proposamenak aurrez aurre jarri nahi ditugu, EAJk aukeratzen duen eredu eta formatoan, nahi dutenean, eta ahalik eta azkarren.

Jendarteak jakin egin behar du zeintzuk diren mahai gainean dauden proposamenak, zeintzuk diren aukeran dituen herri eta jendarte ereduak.

Proposamen Sozioekonomikoaren Iruñeako aurkezpena

Maiatzaren 1ean sarean publiko egin genuen proposamen sozioekonomikoa jendartean ahalik eta gehien zabaltzea da gure nahia. Horretarako, besteak beste, aurkezpen ekitaldia burutu genuen maiatzaren 6an Iruñeko Labrit pilotalekuan.

Nafarroan egin dugu proposamen sozioekonomikoaren jendaurreko lehen aurkezpena; Nafarroan, eta Nafarroatik. Izan ere, bizi dugun krisi sistematiko eta bortitz honek gogor jo du herriadea Barcina eta Jimenezen eskutik.

Krisi egoera larri honek jadanik kaltetuak diren sektoreei eragiten die gehien: emakumeak, etorkinak, pentsionistak eta gazteak. Azken hauek dira beren etorkizuna beltzen ikusten dutenak, baina horren aurrean mobilizatzeko determinazio argia erakutsi dute, martxoaren 29ko greba orokorrean ikusi ahal izan zen bezala.

Esan bezala, mobilizazio ugari burutu ditugu jada egoera hau salatzeko; otsailaren 11ko manifestazioak eta martxoak 29ko greba orokor arrakastatsua dira horren adibide, besteak beste.

Kapitalismoari erantzuna eman diogu kalea, bai; baina hori baino askoz gehiago ere egin dugu: sistema honek alternatiba baduela erakutsi dugu. Ezker Abertzaleak, Eusko Alkartasunak, Aralarrek eta Alternatibak proposamen sozioekonomikoa garatu dugu elkarlanean; kapitalismo basatiaren irtenbide izan nahi duen proposamen irekia.

Proposamen honek zeri erantzuten dion argi dago beraz. Baina, zer da proposatzen duguna? Hona hemen Oskar Matute Alternatibako ordezkariaren azalpena. Eta horren ondoren, Esne Beltza taldeko Solano eta DZren eskutik, musika pixka bat.

Burujabetza du oinarri proposamenak. Burujabetza, ordea, ez da soilik abertzaletasunaren bandera, justizia sozialaren bandera ere bada. Burujabetzak gauza asko esan nahi ditu: aberastasunaren banaketa, fiskalitatea eta gizarte segurantza antolatzeko beste modu bat, beste industria eredu bat, elikadura burujabetza, sektore publiko sendo bat…

Irtenbidea badago!

http://www.youtube.com/watch?v=se7WLUhNa9Y

Alternatibak, Ezker Abertzaleak, EAk eta Aralarrek Maiatzaren 1eko mobilizazioetan parte hartzeko deia egin dute

Hainbat sindikatuk Maiatzaren 1aren karietara antolatzen dituzten mobiliazioetan parte hartzeko deia egin dute Ezker Abertzaleak, Eusko Alkartasunak, Aralarrek eta Alternatibak. Gure herriak bizi duen krisi egoera larria bizi duela eta Espainiako Gobernuak egoera hori murrizketa, sozial, zibil eta demokratikoak egiteko erabiltzen duela jakitun izanda egiten dute deialdi hori ezkerreko indar subiranistek.

Aldaketa soziala nahi duten pertsonak kalera atera eta gizarte bidezkoa eta solidariagoa eraikitzea ahalbidetuko duen bestelako eredu sozio-ekonomikoa eta politikoa aldarrikatu behar dutela azpimarratu dute lau alderdiek. Ez eskuak gurutzatuta geratzeko unea. Euskal herritarrei dagokie gure herriaren eraldaketa sozialaren motore izatea; herritarrei lan egitea dagokie, egiturazko krisi honetara eraman gaituen eredua aldatzeko.

Bizi dugun egoera politikoak eta sozioekonomikoak erantzun globala behar du esparru guztietan, arlo politiko eta insituzionalean zein kalean. Masrilgo Gobernuak inposatzen dituen murrizketei eta erreformei aurre egingo dien aldaketa politiko eta soziala aldarrikatzeko zaku bete arrazoi daude Euskal Herrian.

Martxoaren 29an gertatu zen bezala, justizia sozialean oinarritutako gizarte eredua aldarrikatzeko bozgorailu erraldoia izan behar da Maiatzaren 1a. Zerbitzu publikoak bermatu eta indartuko dituen eredua, pertsonak sistemaren erdigunean kokatuko dituena, beren eskubide guztiak eta sozialak zein lan arlokoak lehenetsiko dituena.

Gizarteari proposamena

Krisi egoera honi aurre egingo dion proposamenaren eraikuntzarako hausnarketan murgilduta daude Alternatiba, Aralar, Eusko Alkartasuna eta Ezker Abertzalea. Euskal herritarrei eskaintzen zaien proposamen hori maiatzaren 1ean aurkeztuko da, irtenbidea.net eta haysalida.net webguneen bidez eta hainbat sare sozialen bitartez.

Proposamena herritarrei eta eragile politiko, sozial eta ekonomikoei irekia dago, eta krisiari eta bere ondorioei aurre egin ahal izateko erabateko burujabetza politikoa eta ekonomikoa aldarrikatzen du. Era berean, agerian uzten du badagoela gizartearen egiazko beharrizanei erantzungo dien bestelako kudeaketa politikoa eta instituzionala garatzea.

 

Sindikatuek deialdiak:

http://alternatiba.net/idazlanak/1653/maiatzaren-leheneko-manifestazioak-manifestaciones-del-primero-de-mayo

Alternatibak zarrastelkeria deritzo Gasteizko trena lurperatzeko 500 milioi xahutzeari murrizketa basatiak egiten ari direnean

Alternatibako bozeramaile Josu Estarronak bere erakundearen “haserrea” azaldu du Mariano Raxoiren Gobernuak Gasteizko Trenbidearen Integraziorako proiektua berpizteko asmoaren aurrean. Obra horrek Abiadura Handiko Trenari lekua egingo dio eta, aldi berean, egungo trenbidea lurperatuko du, egun zeharkatzen dituen lurrak hirigintzarako askatuz.

Estarronak gogorarazi duenez, proiektu honetarako 500 milioi eurotik gorako aurrekontua aurreikusi egin da, lau administrazioen artean ordaindu beharrekoak. Diru horren erdia, beraz, gasteiztarren, arabarren eta EAEko herritar guztien poltsikoetatik aterako da. Egitasmoa, “administrazio guztiak zorpetuta daudenean eta osasungintzan, hezkuntzan eta gainerako zerbitzu publikoetan murrizketa basatiak astero ezartzen ari direnean” eraman nahi dute aurrera. Gaineratu duenez, “krisi sistemikoak eta porrot egin duen eredua iraunarazteko asmoa besterik ez duten politikek eragindako egoera zailaren aurrean, Alternatibak ezinbestekoa deritzo hamarkadetako borrokari esker lortutako eskubideak babesteari, propaganda politikoa eta interes pribatuak ekarriko dituzten makroproiektuak sustatu beharrean”.

Talde ezkertiarreko bozeramaileak, halaber, zalantzan jarri du lurperatu asmo duten oruberako iragarritako proiektua, “zentroan kokatutako etxebizitza horietarako eroslerik egongo den zalantza dugu, eta elite aberatsenen esku bakarrik egongo ez ote diren beldur gara, erdi hutsik egon daitekeen Salburua edo Zabalgana berri bat sortzera doaz, luxuzkoa oraingoan”. Guzti horregatik, Alternatiba Arabak proiektua bertan behera uzteko eskatu du eta administrazio desberdinei dei egin die diru publikoaren erabilera kudeatzeko orduan, “pertsonen eskubideak lehenetsi behar dituzte, adreilua eta porlanaren burbuila sustatu beharrean, Araban zein Euskal Herrian edota Espainiako Erresuman sozialki eta ekonomikoki kaltea besterik ez baitu eragin”.

Proposamen sozioekonomikoa aurkeztuko dute Alternatibak,Aralarrek,EAk eta Ezker Abertzaleak maiatzaren 1ean

Azken hilabeteotan agerraldi eta mobilizazio ezberdinetan behin baino gehiagotan adierazi dugun moduan, Aralar, Alternatiba, Eusko Alkartasuna eta Ezker Abertzaleak ezinbestekoa deritzogu egoera sozioekonomiko larri hau gainditzeko baliagarria izango den proposamen sozio-ekonomikoa bat aurkeztu eta garatzea.

Ugariak izan dira azken urteotan krisialdi ekonomiko larriari erantzuteko eta berau baliatuz Estatu espainiarrak hartu dituen neurri politiko, ekonomiko eta sozialen aurrean Euskal Herrian eman diren herri erantzun masiboak. Azkena, martxoaren 29an Hego Euskal Herrian erabatekoa izan zen greba orokorra dugu.

Mobilizazio eta greba horiek oinarri komuna dute:
· EZETZ esan zaio eredu kapitalistaren azken krisialdiari aurre egiteko ezarri dituzten politikei, krisiaren ondoriok areagotu egiten dituztelako bakarrik, eta beren helburu bakarra sistema bera salbatzea delako, hemendik aurrera ere aurrera jarrai dezan.
· EZETZ esan zaio krisiari aurre egitearen aitzakiapean egiten ari diren erreforma eta
murrizketa guztiei; hamarkadetako borrokaz lorturiko eskubide guztien urraketari eta de facto burutzen ari den Estatuaren zentralizazio politiko eta ekonomikoari.

· Baina era berean, BAIETZ esan zaio justizia sozialean oinarritutako gizarte eredu bati. Zerbitzu publikoak bermatzean eta indartzean oinarritzen dena eta herritarra sistema beraren erdigunean kokatzen duena, bere eskubide sozial, laboral edota beste edozein esparrutakoak lehenetsiz.
· BAIETZ esan zaio bestelako eredu politiko, sozial eta ekonomiko bati; azken finean justizia sozialean oinarrituriko eredu bati; eredu ekonomikoaren erdigunean bizitza duina ezarriko duena kapitalaren etekinen gainetik.

Herri bezala erantzun diogu Madrildik inposatu nahi diguten gizarte eredu neoliberalari. Euskal Herriak bestelako politikak nahi ditu egiturazko krisi sistemiko honi erantzuteko. Euskal Herriak bere tresna propioak eduki nahi ditu eredu justu eta solidarioa ezartzeko. Euskal Herriak burujabe izan nahi du, kanpotik datozen inposaketak eta politika okerrak geratzeko. Madrilekiko eta Parisekiko menpekotasunak ahuldu egiten gaitu, egoera honi guk nahi bezala aurre egiteko behar ditugun tresnarik gabe uzten gaituelako. Eta bide horretan aurrera egiteko proposamenaren osaketan buru-belarri aritu gara lanean Aralar, Alternatiba, Eusko Alkartasuna eta Ezker Abertzaleko kideok.

Proposamen honen oinarria burujabetza politiko eta ekonomikoa izango da, eta eredu berri bat lortzeko bidea zehaztuko du, herritarrekin eta eragile sindikal zein sozialekin elkarlanerako bidea irekiaz eta eskua luzatuz. Izan ere Euskal Herri justuagoa eta solidarioagoa guztion artean eraiki behar dugu, elkartasuna eta aniztasuna oinarri izanda. Horregatik ere, eragile sozial eta sindikal zein herritarren ekarpenei irekia egongo den tresna bat den heinean, proposamen bezala definitu dugu. Ekarpen eta iritzi horiek jasotzeari begira, hainbat bilkura eta aurkezpen egiteko asmoa dugu.

PROPOSAMENA

Lau atal nagusi ditu aurkeztuko dugun proposamenak:
1. Egoeraren azterketa: Mundu mailakoa, Estatu espainiar eta frantziarrarena eta azkenik, Euskal Herrikoa.
2. Justizia sozialean oinarrituriko proiektu estrategikoaren oinarriei dagokion atala.
3. Burujabetza ekonomiko eta politikoaren beharra aztertzen eta sakontzen duen atala.
4. Azkenik, eta proposamen honen atal nagusia: krisi ekonomiko, ekologiko eta sozialari aurre egiteko ildo nagusiak barnebiltzen dituen atala.

AURKEZPENA

Proposamen sozioekonomikoa Maiatzaren 1ean, hau da, Langileen Nazioarteko Egunean, egingo dugu publiko, irtenbidea.net eta haysalida.net webguneetan eta sare sozialen bitartez zabalduz.

Era berean, berau jendarteratzeko ekitaldiak burutuko ditugu, maiatzaren 6ean Iruñean eta maiatzaren 19an Bilbon. Aurrerantzean, hitzaldi eta aurkezpen gehiago burutuko ditugu hainbat hiri eta herritan.

http://www.youtube.com/watch?v=ZCEErt9_Gok

Alternatibak YPFren nazionalizazioa txalotu eta Argentinaren modura herritarrentzat estrategikoak diren sektoreak berreskuratzearen alde egin du

Argentinako Gobernuak YPF enpresa nazionalizatu izana txalotu du gaur Alternatibako Mahai Internazionalistak, orain arte kontrola zuen REPSOLek “herrialde demokratiko orotan enpresa guztiek bete behar dituen helburu sozialak sistematikoki  bete ez dituelako”. Alternatibatik esan dutenez, “bazen garaia enpresa transnazionalek eta haien aginduetara dauden gobernuek abiatutako kolonizazio fase berria geldiarazteko, haien enpresen onurak herritarren ongizatearekin nahasten dituztelako, etekinak beste ezeren gainetik lehenetsita”.

Alderdi ezkertiarreko Mahai Internazionalistatik espero dute neurri hau “erregai fosilen menpekoa izango ez den sistema energetiko berri baterako zubi bilakatzea, kalitatezko bizitza bermatuko duen gizartea eraikitzeko beraz”. Bestalde, Alternatibako erakunde honek Europako gobernuei dei egin die “neurri ausart eta handizale hau bere egin dezatela eta sektore estrategikoak herritarren kontrol demokratikorako berreskura ditzatela, bereziki berez onura komuna lortzeko izanik iruzurrerako erabili izan dituztenak”. Horregatik, Alternatibak bankaren eta energia sektorearen erabateko nazionalizazioa gauzatzeko bitartekoak bilatzearen aldeko apustua egin du, “ongizatea, eta ez etekina, helburu izango duen gizartea eraikitzeko bidean”.

Alternatibak flashmob bat egin du M29ko grebara deitzeko

Alternatibako hogei militante inguruk agerraldi oso berezia egin zuten igandean Bilboko kaleetan, herritarren artean hilaren 29ko Greba Orokorrerako deialdia zabaltzeko flashmob ekintza batekin. Igandero Areatzan antolatzen den lore azokan erosketetan edo paseatzen ari zirenen artean nahastuta, erabat geldirik gelditu ziren guztiak minutu batez inguruan zeudenen jakin-mina piztuz. Halako baten, ekintzaile batek mugiarazi zituen eta, banan-banan, Alternatibak grebari begira prestatutako kanpainako leloak ageri zituzten kartelak ateratzen hasi ziren; besteak beste: “Ez zaitez geldirik egon, gure biziak edo haien kapitalaren artean hautatu behar, bizitzaren alde, kapitalismoa lurpera dezagun”. Zabaltzen hasi den bideoa Alternatibaren Youtube zerbitzuko katean, AlternaTB, ikus daiteke dagoeneko, honako esteken bidez:

 

http://www.youtube.com/watch?v=iBkGW-THsjA

http://www.youtube.com/watch?v=iBkGW-THsjA&hd=1 (bereizmen handian)

M29: Erantzuteko ordua

Oskar Matute (Alternatiba), Rebeka Ubera (Aralar), Pello Urizar (EA) eta Joseba Permach (Ezker Abertzalea)

Dagoeneko aski ezaguna da Mariano Raxoiren Gobernuak ezarritako Lan Erreformak dakarren eraso bortitza, izan ere, gero eta gehiago dira bere ondorioak pairatzen dituzten langileak. Espainiako Gobernuak ondo baino hobeto ordezkatzen ditu Alderdi Popularra bezalako alderdi ultraeskuindar baten atzetik dauden interesak. Finantza sistema pribatuen eta enpresaburu handien esanetara daudela leporatu diete behin baino gehiagotan, baina ez da guztiz zuzena, finantzariak eta enpresariak dira, zuzenean, Moncloara heldu direnak, bitartekaririk ez dute behar espekulazioa eta iruzurra darabiltenak, langileen lanaren lepotik aberasten direnak. Lehman Brothers enpresako buruzagi ohiak, armen industriako saltzaileak eta emakumeen eskubideak ukatzeko zaletasuna duten ministro taldeari erreparatzea aski da espero dezakegunaz jabetzeko. Horien aurrean, alabaina, nortzuk diren eta zertara datozen ondo dakigula esan behar diegu, erantzun behar diegu, kalean, martxoaren 29an.

Kapitalismoaren azken krisialdi honen ondorioak pairatzen ditugunetik ugariak izan dira Espainiako gobernuetatik jaurti izan dituzten erasoak: langileen aurka, pentsiodunen aurka, gazteen aurka, krisi sistemikoa eta patriarkatua aspaldi pairatzen duten emakumeen aurka, etorkinen aurka… Erreforma berri bakoitzaren aurrean esan dugu inoizko kolperik bortitzena zela iragarritakoa. Ondorioz, hitzok larritasuna eta zentzua ere galdu dutela eman dezake. Inor ez dezala bere burua engainatu, Euskal Herriko gehiengo sindikalak zuzen ohartarazi izan digu behin eta berriro erreformen ondorioez. Larriak ziren guztiak, eta are larriagoa da azken hau, aurrekoen kalteak, murrizketak eta kolpeak metatu eta biderkatuta ekartzen dizkigulako. Horrexegatik biderkatu behar dugu guk ere eman beharreko erantzuna. Erasoaren tamainako erantzuna eman behar dugu, Alderdi Popularrak Madrilgo legebiltzarrean bipartidismoaren sistema ustelduan lortutako gehiengo absolutuari Euskal Herriko eragile sozial, sindikal eta politikoen gehiengoak erantzun behar dio, elkarlanetik, gure ahotsa inoiz baino sendoago entzun dezaten, Euskal Herriko kaleetan datorren ostegunean nagusi izango diren aldarriak Madrilera, Bruselara eta Berlinera hel daitezela.

Lan baldintzak guztiz kaskartu eta soldatak zein kaleratzeak merkatzea da neurri multzo honen helburu nagusia. Esaldi bateko laburpenaz azal daitekeen arren, eskubide eta berme ugari birrindu egiten du erreforma da honek. Urtebeteko epea dute orain enpresaburuek langileak inolako kalte ordainik gabe kaleratzeko, gainerakoen prezioa erdira baino gutxiagora merkatzen dela, sektore pribatuetako zein publikoetako langileen gehiengoarentzat. Baina haratago doa lege dekretua, negoziazio kolektiboaren amaiera baitakar. Sektore hitzarmenen kalte enpresa itunak lehenesten dira eta, batez ere, ultraeraginkortasuna, langileen esku gelditzen zen berme gutxienetako bat, mugatu eta mehatxatu egiten du. Modu batean zein bestean, patronala beti aterako da garaile, hitzartutako soldatak, lanaldiak eta lan eremuak nahi erara moldatu ahal izango dizkiotelako langileari. Euskal Herriko lan esparru propioaren aldarrikapenaren kontra doaz azken neurri hauek, eta horregatik atzera eragin behar ditugu, erreformaren gainerako urraketekin bezala. Aberastasuna banatzeko baliabide guztiak behar ditugu euskal herritarrok, sistema kapitalistak inposatutako eredu baztertzailea eta bidegabea gainditzeko, bestelako gizartea sortu ahal izateko. Hilaren 29an esparru propioa aldarrikatzeko aterako gara kalera, ez dugulako merkatuen eta finantza interesen morroi izaten jarraitzeko asmorik.

Kolpe ugari eta askotarikoak: 480 euroko soldatak 33 urte bitarteko gazteentzat, kenkari eta hobari berriak enpresaburuentzat, enplegu zerbitzuen pribatizazioa, gaixo dauden langileak kaleratzeko eskubidea, aparteko lan orduak baimentzea, malgutasuna muturreraino areagotzea, lana eta familia uztartzeko neurrietan atzera egitea … Eta guzti hori gutxi bailitzan, merkatuetako jauntxoek, alderdi eskuindarren eskutik, grebarako eskubidea desagerrarazteko eskatzen dute orain. Kalera ateratzeko unea dugu, oihukatzeko eta aldarrikatzeko eskubideak ukatu nahi dizkigutenei ozen erantzungo diegu Greba Orokorrean ez gaituztela kikilduko, ez gaituztela isilaraziko.

Berriro diogu lan erreforma honek aurretik izandako ondorioak eta kalteak metatu dituela. PPren neurriak orain salatzen dituen PSOEk eraso bortitzak egin izan ditu langileen aurka. Eta ezin dugu ahaztu EAJk horiek babestu zituela, bere Madrilgo legebiltzarkideen aldeko botoen zein abstentzioen bidez. Jeltzaleek euskal herritarren gehiengo zabal batek eginiko aldarrikapenei entzungor egin zieten, alderdikeriak lehenetsita. Zapaterok haien beharra zuelako negoziatu zuen jeltzaleekin, Raxoik, aldiz, ez du EAJrekin negoziatzeko inolako beharrik. Izatekotan, berriz ere ikusiko genuke Espainiako eta Euskal Herriko indar eskuindarren arteko akordioa, UPN barne, zalantzarik ez izan. Gure eskubideak, ezin dira botere zaleen xake tauletako piezak bilakatu. Lan eskubideekin ez dela jolasten eta duintasuna ez dela negoziatzen argi eta ozen utzi behar dugu Euskal Herriko kale, plaza eta lantoki guztietan martxoaren 29an.

Ez diezagutela esan grebak ez duela ezer konponduko, eskubide guztiak desagerrarazi nahi dizkiguten honetan dena dugu irabazteke. Lan Erreforma geldiarazi eta atzera eragiteko aterako gara kalera, PPk grebaren osteko egunean iragarri asmo dituen murrizketak ez ditugula onartuko oihukatzeko. Euskal Lan Harremanen Esparru propioa eraikitzeko urrats garrantzitsua ere egingo dugu osteguneko lanuztean. Ostegunean, justizia sozialean, eredu iraunkor berri batean eta burujabetzan oinarritutako Euskal Herria eraikitze aldera urrats izugarria emango dugu. Langileen gehiengoak babestuz gero lanuzte orokorra eraginkorra izan daitekeela agerian uzten du patronalak eta alderdi eskuindarrek greba eskubidea murriztea eskatu izanak. Erantzuteko ordua da. Etorkizuna eraikitzeko garaia da.

X