Eustatek EAEko I+G gastuaren inguruan argitaratutako azken emaitzak Enkarterrik pairatzen duen utzikeria berrestera datoz. Izan ere, eskualdeko barne produktu gordinarekiko (BPG) eskualde bakoitzak ikerketarako eta garapenerako gastatzen duenaren sailkapenean azkena da Enkarterri. Bizkaiko Batzar Nagusietako bozeramaile Jonathan Martinezek salatu duenez, “arazoa ez da bakarrik salkapeneko azkena izatea, portzentaia hutsaren parekoa izatea baizik, %0,01ekoa ,hain zuzen ere”. I+G inbertsioa Enkarterrin Bizkaian baino 185 aldiz txikiagoa da, Europakoa baino 200 aldiz txikiagoa, Finlandiakoa baino 400 txikiagoa eta Debagoienan baino 460 aldiz baxuagoa da; aipatutako bakoitzaren aberastasunaren araberako gastuaz ari gara betiere.

Martinezek deitoratu duenez, Enkarterriko datua eskualdean azken urteetan gertatzen ari denaren isla besterik ez da: “Enplegu galera etengabea eta geldiezina da eta horren atzean industriaren desagerpen basatia dago”, Alternatibak sarritan salatu duenez. Azken bost urteetan, langabezian dauden lagunen kopuruak %77,4 egin du gora eta eskualdea %12,5eko langabezia dauka, Alonsotegi, Güeñes, Balmaseda eta Turtzioz bezalako herriak EAEn langabeziarik handiena duten eskualdeen artean daudela.

Enkarterrik bizi duen egoera lazgarriaren aurrean, datuok Bizkaiko Foru Aldundiak eta Eusko Jaurlaritzak eskualde oso bat erabat ahaztu egin dutela berresten dutela azpimarratu du Alternatiba, “Bizkaiko gizarteak bakarrik entzuten ditu Enkarterriri buruzko albisteak enpresaren bat ixteko zorian dagoenean edota Karrantzako Minda bezalako gertaera eskandalagarriak azaleratzen direnean”. Industriatik haratago, lehen sektorearen egoera ere  oso larria da, nekazari eta abeltzainen ustiategien kopuruak behera egin du nabarmen, politika agrodindustrialen ondorioz.

Alternatibako batzarkideak “entzungor” egitea leporatu dio Jose Luis Bilbaoren Gobernuari, “non daude hauteskunde garaian agindu zituzten proiektuak, Alonsotegiko Habidite kasu, eta ehunka lanpostuak?”. Ildo beretik, foru gobernuari Alternatibak aurkeztu eta aho batez onartutako arauz besteko proposamena berehala bete dezala galdegin dio, Enkarterrin enplegua sustatzeko plan berezia martxan jartzea eskatzen duena.

DONOSTIAn, 2011ko OTSAILAren 23an – Gipuzkoako Batzar Nagusietako Alternatiba taldeak proposamena egin du Politika Sozialeko Batzordean, Eusko Jaurlaritzari beharrizan gehien dituzten familiak zigortzeari utz dezala eta Gizarte Larrialdietarako Laguntzak (GLL) eskuratzeko eskakizunak gogortzeko prozesuan atzera egin dezan galdegiteko.

Hala iragarri du gaur Alternatibako bozeramaile Jon Lasak, “onartezina da Gemma Zabaletak GLLak jasotzen dituzten hiru lagunetik bati laguntzak ukatzea, are gutxiago, egungo egoera larrian, krisialdi ekononomikoa, langabezia eta beharrizanak nagusi direnean”.

Lasak gogorarazi duenez, familientzako azken laguntza sarea dira GLLak eta, era berean, “inoiz baino beharrezkoagoak direnean” murrizketak egitea kritikatu du. Hala, ezarritako baremo berriak arbuiatu ditu, Eudelek eginiko kalkuluen arabera, hiru onuradunetik bat laguntzarik gabe galdituko delako. Pentsio minimoak dituztenei, seme-alabak dituzten emakume ezkongabeei eta autonomo langabeei egingo diete kalterik handiena, baztertu egingo dituztelako.

“Guztiz onartezina da murrizketa sozialen politika hau, krisiaren zama berau gehien pairatzen dutenen gainean jartzen duelako”, esan du ezkerreko batzarkideak. Horregatik, Gipuzkoako Batzar Nagusietako Politika Sozialeko Batzordean, “Gizarte Larrialdietarako Laguntzak arautzeko irizpide berriak ezartzen dituen Eusko Jaurlaritzaren kontseiluaren 2011ko urtarrilaren 18ko akordioa errefusatzen duen proposamena” egin du Alternatibak.

‘Euskal Herria ezkerretik’ akordioaren oinarri nagusiak nazio eraikuntza eta gizarte eraikuntza dira. Txanpon beraren bi aldeak dira. Akordioaren aurkezpen ekitaldian azpimarratu genuenez, erantzun irmoa eman behar zaie langileen eskubideak gutxietsiz merkatuen nagusitasuna mantendu nahi duten neurri ekonomiko eta sozialei.

Horixe da, hain zuzen, Gasteizko, Iruñeko eta Madrileko gobernuak (azken hau EAJren babesarekin) egiten ari direna. Bere azken ekarpena erretiro-adina 67 urte bete arte atzeratzea da, eta horrekin batera pentsioa kobratzeko eskubidea izatearren kotizatu beharreko urte kopurua ere handitzea.

Neurri hori, eta ez da bakarra, atzerapauso argia da langileen lan eta gizarte eskubideen ikuspegitik, eta beste behin krisiaren ondorioak gizartearen sektorerik ahulenen bizkar gainean erori da, hau da, gazteak, etorkinak eta emakumeak bereziki, azken hauek zigor bikoitza jasaten ari baitira krisiaren ondorioz.

Espainiako Erresumako Gobernuak hitzez hitz bete ditu banku-botereen exijentziarik onartezinenak; botere horien helburu bakarra haien etekin iraingarriei eustea da, guztiei, horrek hondamen kolektiboa ekarri arren. Banka pribatua da benetan gobernatzen gaituena; alegia, Zapateroren txeke multimillonarioak diru-gosez pilatu dituena, Estatuko zor publikoa erosita interes altuak lapurtzen dizkigun bitartean.

Horrela, banka pribatuak patronalari likidezia eskatzen dio, eta patronalak PSOEk eta EAJk lotsarik gabe txalotzen duten lan erreforma eskatzen dio espainiar Gobernuari.

Hori dela eta, datorren ostegunerako, hilak 27, euskal gehiengo sindikalak deitutako greba erabat justifikaturik dagoela uste dugu, eta deialdi horrekin bat egiten dugu.

Zalantzarik ez dago, pentsioen erreforma eta haien ustezko bideragarritasunik eza saio bat baino ez dira sistema publikoarekin amaitzeko eta sistema bera pribatizatzeko. Guk prozesu horri aurre egingo diogu, gure oposizioa erabatekoa delako. Enplegua sortu eta lan-prekarietatea murriztu beharrean, langileen egoera larriki ahuldu da; gobernuak langileak bakarrik uzten ari dira espekulatzaileen interesen alde egiteko. Eusko Alkartasunak, Ezker Abertzaleak eta Alternatibak gizarte-justizia defendatzen dugu, eta argi dugu murrizketa sozial hauek guztiak gure burujabetzaren aurkako buruz buruko eraso bat direla, guk aldarrikatzen dugun lan harremanetarako euskal esparruaren ukazioa direla. Erabakitzeko eta gizarte-elkarrizketarako estatuko esparruaren inposaketa jasaten du euskal gizarteak, eta esparru horren eredua mimetikoki aplikatzen da EAEn zein Nafarroan, Euskal Herri osoaren errealitate soziala, politikoa, ekonomikoa eta sindikala aintzat hartu gabe.

Pertsona guztiek pentsio duin bat jasotzeko eskubidea izan behar dutela aldarrikatzen dugu, eta horretarako enplegua sortu behar da, baina kalitatezko enplegua; soldata altuagoa, kotizazioa ere altuagoa. Gazteek eta emakumeek lan merkatuan sartzeko aukera izan dezaten, baldintza eta aukera berdintasunean. Zerga politika aurrerakoia eta progresiboa ezar dadin. Eta lehenago esan dugun bezala, Euskal Herriak bere pentsio-sistema erabakitzeko ahalmena eta tresnak izan ditzan, hau da, erabakitzeko euskal esparrua izan dezan.

Hau guztia dela eta, datorren ostegunerako, hilak 27, euskal gehiengo sindikalak deitutako greba orokorrarekin bat egitea erabaki dugu, argi eta garbi.

Greba Orokor honek ez die erantzunik ematen amorruari edo haserreari bakarrik. Benetako aldaketaren alde lan eginez jarraitzeko bidea da. Beste eredu ekonomiko, sozial eta politiko baten alde lanean segitu behar dugu. Eredu bat non herritarrok ez garen egongo batzuk bakarrik babesten dituen eredu ekonomiko baten zerbitzuan, ekonomia bera herriaren interesen zerbitzuan egon dadin. Euskaldunok kalera irten eta mobilizatu behar dugu gure eskubideak errespetatuak izan daitezen.