Etiketa: Ekonomia

Alternatibak ohartarazi du Raxoiren lehen murrizketek ahulenei kalte egiten dietela

Matuterentzat “deitoragarria” da urtean 9.000 euro gordin baino gutxiago kobratzen duten langileen erosteko ahalmena, berez hirugarren munduko herrien parekoa, hirugarren urtez jarraian murriztea, Zapaterok ez baitzuen Gutxieneko Soldata KPIaren arabera gaurkotu.

Alternatibako bozeramaile Oskar Matutek gaur ohartarazi duenez, Mariano Raxoiren Gobernuak iragarritako aurreneko murrizketek izaera “neoliberal” nabarmena dute eta “ahulenei kalte egingo diete, Lanbidearteko Gutxieneko Soldata jasotzen dutenei eta alokairurako laguntzen onuradunei kasu”.

Ministroen kontseiluak bihar onartu dituen neurriak salatu ditu Matutek, Gutxieneko Soldata bere horretan uzteko asmoa bereziki, egungo kopurua “ezin eskasagoa baita, hilero 641,4 eurokoa, hain zuzen”. Alternatibatik gogorarazi dutenez, Espainiako Erresuman ezarritako gutxieneko saria, berez, Europako baxuenetarikoa da, 15 kideko batasunean Portugalen gainetik besterik ez dago eta Irlanda, Belgika edo Frantziakoaren erdia da.

Alderdi Popularrak Madrilgo legebiltzarrera urtarrilean eramango dituen aurreneko murrizketa hauek iragartzeko unearen harira, ezkerreko alderdiaren bozeramaileak Raxoiren exekutiboaren jarrera salatu du: “ez dute lotsarik erregearen soldata 293.000 eurokoa dela esateko langileen 641 euroko soldata erreala izozten duten bitartean”. Era berean, alokairurako laguntzen amaiera salatu du, “erret familiak aitortutako aurrekontuarekin Euskal Herriko 7.000 gazteren urte erdiko laguntzak ordaindu” daitezkeela gogorarazita.

Matuterentzat “deitoragarria” da urtean 9.000 euro gordin baino gutxiago kobratzen duten langileen erosteko ahalmena, berez hirugarren munduko herrien parekoa, hirugarren urtez jarraian murriztea, Zapaterok ez baitzuen Gutxieneko Soldata KPIaren arabera gaurkotu. Alternatibatik gutxieneko sariaren “berehalako” igoera eskatu dute berriz, 1.000 euroraino lehenengo eta behin baina igoera berri eta progresiboekin datozen urteei begira. Izan ere, kopuru hori Lanaren Nazioarteko Erakundeak eta Europako Legebiltzarrak proposatzen dutenaren azpitik ere dago.

Azkenik, Alternatibak “ezkerreko indarren elkarlanera” deitu du berriz, “kargua hartu berritan Madriletik iragartzen hasi diren neurri atzerakoiei aurre egin ahal izateko”.

Berriak

Alternatibak lotsagarria deritzo gobernua krisia eragin zutenen esku uzteari

El nuevo equipo de Gobierno de Mariano Rajoy

Alternatibako bozeramaile Oskar Matutek Raxoiren kargu-hartzean zein bere gobernu “lotsagarriaren” aurkezpenean emandako irudia deitoratu du, Euskal Herriko ezkerrean zegoen mesfiantzaren arrazoiak berrestera etorri baitira: “Egungo krisia sortu duen doktrina liberalarekiko menpekotasuna eta euskal gizarteak galdegiten duen normalizazio politikoan urratsak egiteko borondate eza”.

Amaiur koalizioaren baitan dagoen talde ezkertiarretik ziurtatu dutenez, ez dute “politika atzerakoien aurrean oposizio mantsoa ezta isila izateko inolako asmorik” gobernu berriak aurkeztutako asmoen harira. Matutek gaineratu duenez, “guztiz kontrakoa” egiteko prest daude: “Murrizketen aurrean, hamaikagarren lan erreformaren, eskubide indibidual zein kolektiboen ukazioaren, eta botere publikoek nazioarteko finantza erakundeekiko duten menpekotasunaren aurrean kontra azaltzeko konpromisoa dugu”.

Alternatibak talde ezkertiarren erantzukizuna eskatu du Raxoik eta bere taldeak dakartzaten murrizketa olatu eta “kontserbadurismo garratzenaren” aurrean argi eta irmo erantzuteko. Salatu dutenez, “Ekonomia Lehman Brothers-eko kargu ohi baten esku utzi dute, krisia eragin zutenen asku alegia; Osasungintza emakumeei abortatzeko eskubidea publikoki ukatzen dien pertsona batek kudeatuko du eta Defentsa armagintzako enpresaburu bati eman diote, ezertarako baliagarria ez den ministerioaren defizita areagotzen jarrai dezan”.

Guzti horregatik, Matutek Euskal Herriko herritarrei dei egin die, emakumeen, langileen eta etorkinen duintasunaren zein Amalurra edo Euskal Herriaren aurkako erasoei “batera erantzun eta erresistentzia antolatzeko”. Izan ere, “orain aurre egitea lortuko bagenu, behetik eta ezkerretik sortutako kontraboterea eraikitzeko lehen urratsak egiten egongo ginateke”.

Berriak

Oskar Matute Anoetako Belodromoan: “Ez dute aldaketarik nahi dena galduko duten beldur direlako”

Arratsalde on hona hurbildu zareten ezkertiar, ekologista, feminista, sindikalista, abertzale eta subiranista guztiei. Zoriondu behar zaituztet, Belodromoa bete egin dugunok argazki historiko baten parte garelako, zutik dagoen herriaren irudia osatzen dugulako, herritar guztientzako askatasuna eta duintasunaren bila dagoen herriaren oihartzuna garelako. Gora Amaiur! Gora zuek!

Vivimos tiempos decisivos, tiempos intensos para nuestro país. Tiempos de movilización social, de luchas populares y también tiempos de esperanza de paz y solución para un conflicto político que no puede prolongarse ni un minuto más. Y quienes estamos hoy aquí, somos y representamos parte de esa esperanza, de esa ilusión por dar la vuelta a un sistema político, social y económico profundamente injusto y antidemocrático para Euskal Herria.

Y lo cierto es que en el actual momento de crisis que padecemos; económica, de valores, de sistema, el PP, el PSOE y el PNV solo son capaces de ofrecernos sumisión al capital, paro, destrucción de nuestro medio ambiente, precariedad, desigualdad e injusticia, hasta convertirnos en esclavos sometidos a la dictadura de los mercados.

Eta merkatuen aurrean burua aspaldi makurtu dutelako jendearen haserrea eta indignazioa eragin dute. Hemen haserre horrek badu izena, Amaiur!

Amaiur ha llegado para decirles que ha llegado el momento de romper las cadenas y gritarles con fuerza que este pueblo, sus gentes, están en pie y que está dispuesto a pelear por todos sus derechos, que va a conquistar su libertad!

Libertad para construir una Euskal Herria donde la igualdad de mujeres y hombres sea una realidad y no un deseo y el patriarcado un vestigio del pasado, donde cada persona tenga el derecho a amar a quien desee tenga el sexo que tenga, donde la preservación de nuestra amalurra sea obligada y destierre de nuestras tierras los macro proyectos, donde el ejercicio de la soberanía alimentaria sea la forma más justa de preservar nuestro agro y a nuestros baserritarras. Una Euskal Herria donde la cultura nazca del pueblo y para el pueblo, no con uno, sino con mil kukutzas!

Guztion artean eta guztiontzat eraikitako Euskal Herria, behetik eta ezkerretik, erabat demokratikoa, bere langileen borroka amaitezinarekin harro dagoena, haien eskubideen eta duintasunaren defentsan grebara atera direlako. Jakin dezazuen: zuen borroka gure borroka da.

Vamos a conseguir tener una nación soberana capaz de participar de la lucha otros pueblos. Aquella frase del Che nos recordaba que “la solidaridad es la ternura de los pueblos”. Y al igual que él pudo hacer, llegará un día en que un ciudadano vasco se suba al estrado de las Naciones Unidas en su condición de representante del estado 195, porque el 194 será Palestina, para proclamar al mundo que existimos!

Y para la consecución de este objetivo tendemos un puente a todas aquellas personas que en Euskal Herria aspiren a que la igualdad, la democracia, la justicia social y la solidaridad sean una realidad.

Gure helburua lortzeko iraultza demokratikoa behar dugu, herri honek ahots burujabea izan dezan, aldaketarik nahi ez duten elite politiko eta ekonomikoen gainetik. Ez dute aldaketarik nahi dena galduko duten beldur direlako.

No quieren que cambie nada porque tienen miedo a perderlo todo.

Y tal vez, algunos, probablemente los del PP, se embriaguen de éxito el día 20. Pero que tengan muy clara una cosa: Que su victoria será muy amarga porque su resaca y su dolor de cabeza tienen un nombre, Amaiur, y que no cesarán hasta que este pueblo y sus gentes sean dueñas de su futuro.
Etorkizuna gurea da, elkarrekin eraiki dezagun zubia

GORA EMAKUMEEN BORROKA!
GORA EUSKAL HERRIA SOZIALISTA!
GORA EUSKAL HERRIA ASKATUTA!

Berriak

Ekonomiaz ari garenean, utzi demokraziak alde batera, arren

Ana Etxarte eta Asier Vega – Alternatibako bozeramaileak

Artikulu honen asmoa ez da inondik inora Greziako lehen ministroa defendatzea EBrekin hitzartutako erreskatea balioesteko erreferenduma deitu izanagatik. Aitzitik, gero eta hegemonikoagoa bihurtu den shock-aren doktrina, bere herrian bertan inongo gupidarik gabe ezarri duela uste dugu. Hala, erabat arbuiatzen dugu onartu den politika ortodoxoa; gizarteak errefusatu arren, murrizketa sozial drakoniarrak, pribatizazioak, desregulazioka eta protestak bortizki erreprimitzea babesten dituenak, hain zuzen. Milton Friedman, neoliberalismo basatiaren aitak disimulurik gabe esango lukeen bezala, “Lan bikaina, Yorgos”, erredundantea izanik ere.

Asmoa ez da ere iragarpen hau momenturik egokienean heldu den ala ez baloratzea; ezta erreferenduma murrizketak heldu aurretik egitea eraginkorragoa izango zela esatea; ezta Greziako herriak bere politika ekonomikoari buruz eta honen ondorioz sortutako egoeraren ardura nori egokitu behar zaion erabakitzeko ahalmena beti –lehen, orain eta etorkizunean- izan behar duen ere. Jakina hala dela. Izan ere, herriek erabakitzeko ahalmena izan behar dute momentu oro, edo hala beharko litzateke edozein sistema demokratikoren baitan –egungo errealitatearekin zerikusirik ez duena-.

Dena den, une honetan erreferendum bat egitearen egokitasuna eta bideragarritasuna, aditzera eman den moduan, momenturik egokiena izatearen araberakoa al da? Norentzat da egokia? Ez al dute greziarrek –atzo, gaur eta bihar – presio talde batzuk merkatuekin bat eginda aurrez erabaki duten zerbait errefusatzeko edo balioesteko eskubidea? Gure erantzuna argia da; testuingurua eta egoera edozein direla ere, herri batek beti izan behar du erabakitzeko subiranotasuna. Lehenago egin izan balitz hobe, baina oraingoan ere, ondo da.

Eta hortxe dago koska. Lerro hauetan salatu nahi duguna, egun pairatzen dugun demokrazia gabezia handia da, statu quo-ak txalotzen duen hori, hain zuzen ere. Zoritxarrez, demokrazia liberalaren noraezerako bidaian murgilduta gaude, non herritarrok gero eta ahalmen txikiagoa dugun geure egunerokotasunean eragina duten erabakietan parte hartzeko. Orokorrean hala jokatzen bada, ekonomiari dagokionez orduan, zuzenean diktaduraz ari gara. Badirudi, kasta buruzagiek hala agintzen dietela herritarrei, umeak izango balira bezala: “Ekonomiaren alorrean, hobe da nagusiek erabakitzea, geu baikara honetan adituak…”.

Horregatik, erreferenduma egiteak poztu besterik ez gaitu egiten –bere justifikazioa alde batera utzita eta lehenago egitea eraginkorragoa izango zela uste badugu ere-, eta era berean, instituzio zein alderdi politikoen izaera mehatxari, mafioso, iskanbilatsu eta diktatoriala salatu nahi dugu, bai sozial-liberalena zein eskuin-eskuinekoena ere. Ez da ezer berririk zerupean, Espainiako Erresuman gauza bera gertatu izan baitzen iraganeko udaran, defizitaren mugaren erreforma konstituzionala itzalean onartu zenean (honetarako bada zilegi konstituzioa aldatzea). Laburbilduz, sistemaren mezua argia da: ekonomia, merkatuentzat; demokrazia, lau urtean behin merkatuek agintzen dutena balioesteko.

Erabakiak hartzeko logika bertikal eta pribatizatzaile honen aurrean, demokrazia erradikalaren alde egin behar dugu, eta Grezian erreferenduma deitzearen alde agertzen gara, emaitza EZEZKOA izateko nahiarekin, onartutako aurre-hitzarmenak errefusatuko dituena. Eta erreferendumari BAI eta aurre-hitzarmenari EZ esaten diogu honako arrazoiak direla medio:

Lehenik, pedagogia politikoagatik, ekonomia herrien subiranotasunaren menpean jartzeko beharrizanarengatik, eta ez alderantziz, orain gertatzen den lez.

Bestetik, Grezian erabili izan den logika –eta aurre-hitzarmen hau kate maila berri bat besterik ez izatearena- desegokia, inkoherentea eta herriaren aurkakoa dela ulertzen dugulako. Etengabeko erreskatearen eta murrizketa sozialen dinamikak Grezia kale itsu batera bultzatzen du, eta bankuen zein finantza-eragile handien interesak besterik ez ditu babesten, bestela zorraren merkatuetan eta CDS-an izugarrizko galerak pairatzeko arriskuan egongo zirenak. Ez dira Greziaren interesak lehenesten, merkatuen irensteko nahia baizik.

Hirugarrenik, oraintxe bertan jarraitu daitekeen estrategia bideragarri bakarra Greziaren porrota dela uste dugulako. Honek, zorra bere osotasunean berriz negoziatzeko aukera eman dezake, -zilegitzat jotzen ez denaren berrikustea eta ez ordaintzea sartuta-, eraldaketa sozialari bide berria irekitzeko aukera errealari heltzeko, finantza sistemaren zamaren menpekotasun iraunkorrik gabe.

Azkenik, egungo arazoak benetan konpondu nahi baditugu, eztabaidaren erroetara jo behar dela uste dugulako: finantza-merkatua erregulatu; espekulazioa eragotzi; Alemaniaren superabit estrukturalak, hobekuntza sozialik eta politika hedakorrik gabekoak, legez deuseztatzea; aurrekontu eta fiskalizazioan politika bateratuak jarraituko dituen Europa bat eraikitzea, eskubideetan oinarrituko dena eta ez interesetan.

Demokrazia ekonomian eta edonon; merkatuei aurre eginez, herriaren boterea!

Berriak

Pribatizazioari ez: Borrokak aurrera darrai

EAEko kutxen fusio prozesuak eztabaida sakona eragin du Alternatibaren baitan. Hala, alde batetik, ezinezkoa izan da bizi gaituen erasoaldi kapitalista ultraliberalaren testuingurua eztabaidatik kanpo uztea, kutxen egitura ilun eta antidemokratikoan zein Espainiako Erresumako finantza sisteman islatzen dena, sistema bere horretan babesten dutenen eta Euskal Herri burujabe baten alde gaudenon arteko indarren oreka gabezia gero eta handiagoa dela. Beste alde batetik, kontuan izan dugu prozesu iluna dela hau, aurretik martxan zegoena eta oso aurreratuta heltzen zitzaiguna – ordurako bermatuta zegoen Vital eta BBKren arteko bat egitea – eta Gipuzkoako lurraldean ordezkaritza guztiz desitxuratuta zegoela.

Testuinguru honen aurrean, indar korrelazio honen aurrean, Gizarte Ekintzaren desegitea eta euskal finantza sistemaren berehalako pribatizazioa geldiarazteko zituen aukerak ongi kudeatu behar zituen BILDUk, hala uste izan du Alternatibak. Kutxetan kapital pribatua sartzea eta jabetza publikoa saltzea oztopatzen duten neurriak txertatu izan direlako Alternatibak akordioa babestu du. Muga hauek ez dira Aurrezki Kutxen bankarizazio olatu honetan emandako antzeko prozesu bakar batean ere lortu.

Borrokak, alabaina, aurrera darrai. Akordioak, esan dugunez, pribatizazioa oztopatzen duten lubakiak zehaztu ditu, baina bide luzea dugu aurretik. Etorkizunean ezker subiranista eta alternatiboak indarren korrelazioa eraldatuko duen itxaropena dugu, pribatizazioaren bidea erabat mugatuko duena, eta finantza publikoak beste eredu baterantz birdefinituko dituena, demokrazia eta gardentasunerantz, helburu sozial jakinekin: irizpide ekologikoak, aldaketa klimatikoaren aurkako borroka, kalitatezko enplegua sortzea, zaintzaren ekonomia, elikadura subiranotasuna, etab.

Berresten dugu, beraz, kapital pribatuaren sarrera onartzeko hiru kutxetako asanbladen erabakiak beharrezkoak izateak – ez bada Espainiako Bankuak edo dagokion erakundeak bestelako bideak ezartzen dituela – edo aktiboak hirugarren erakundeei ez transmititzeko konpromisoak, bestelako joko zelai bat ezartzen dutela, non irmotasun osoz jokatu beharko dugun gure postulatuetan aurrera egin ahal izateko, banka publikoa eta sozialaren alde eta Euskal Herriko Lan Harremanen Esparruaren defentsan. Borrokak aurrera darrai.

 

Ana Etxarte eta Oskar Matute

Alternatibako bozeramaile nazionalak

Berriak

Alternatiba | Ezkerra eraldatzearen erronka

X