Laura Bugalho sometida a acoso policial y amenazada con cárcel por ayudar a personas migrantes

La militante gallega Laura Bugalho, conocida por su implicación en las más diversas iniciativas populares -de la lucha LGBT al sindicalismo, pasando por la acción política o el auxilio la personas presas-, enfrenta una pena de prisión aún indeterminada a causa de su apoyo a las personas migrantes, muchas de las cuales estaban viviendo en condiciones infra-humanas. La activista es acusada de un delito de falsificación documental continuada.

Laura Bugalho  lleva desde 1993 realizando tareas de asistencia a las personas migrantes. Solo en el año 2008, el Foro Galego de Imigración calcula que la militante acompañó 620 personas migrantes ante el Negociado de Extrangería de la Subdelegación del Gobierno de Coruña. De ese contingente, Laura Bugalho fue denunciada por cuatro migrantes, de los cuales tres se ratificaron finalmente en sus palabras. Estas personas denunciaron a Bugalho por facilitarles documentación falsa que, según los propios migrantes, ellos habrían empleado.

En la siguiente web se recogen firmas solidarias con Laura Bugalho, que posteriormente se presentarán en el Juzgado de Instrucción nº1 de Compostela para exigir su inocencia: 

FIRMA AQUÍ

En Noviembre de 2008, Bugalho denuncia una mafia de robo y extorsión a 57 marroquíes. Sin embargo, en 21 de marzo de 2009, en el curso de una acción de las Panteras Rosa Galiza en Compostela, Bugalho es identificada y perseguida. Es desde ese momento que se comienza a hacer cada vez más persistente el acoso policial a la activista, hasta el punto de su vivienda ser asaltada en 19 de mayo de 2009. Laura denuncia este hecho a la Guardia Civil, la cual tarda unas dos horas en llegar a su casa. El pretexto con que los picoletos justificaron así retraso fue lo de haberse perdido.

En 20 de mayo de 2009, Laura Bugalho realiza una llamada al presidente de un equipo de fútbol gallego para exigirle la regularización de los jugadores migrantes y el pago de tres meses de salario adeudados por el club. El empresario asegura que va a hacerlo, pero la activista queda con sospechas de su voz haber sido grabada, pues el teléfono sonaba con un importante eco. El día 21 de mayo de 2009, Bugalho es avisada por policías nacionales de que la Policía Nacional de la Comisaría de Compostela están a seguir sus pasos por haber denunciado una mafia vinculada a la venta de tarjetas de residencia y a otra mafia vinculada al deporte.

La militante les informa del asalto a su casa, y ellos no desmienten las sospechas de la autoría que ella les traslada, quedando casi confirmada la autoría policial. Los Policías de Coruña le informan que vienen a por ella, que no tienen nada, Laura les dice que esto es toda una <vendeta>.

Ni una semana después, en 26 de mayo, su oficina en la CIG es asaltada por policías de Compostela que secuestran su ordenador. Laura estuvo detenida por 48 horas, sufriendo malos tratos en los calabozo de la Comisaría. El Comisario Jefe se dirige a ella con un “por fin te cogí, Laura”. Los policías hecen mofa de la lengua gallega y repiten constantemente la palabra “Teixeiro” (nombre de Centro Penitenciario).

Cuando Laura Bugalho pasa a disposición judicial, tres personas migrantes acuden como testigos. Sin embargo, estas personas entran esposados en las dependencias judiciales, aunque su actitud sea de camaradería con los policías. Uno de los policías les indicaba a los testigos “recordad lo que ayer acordamos, tenéis que denunciar a Laura Bugalho”. Esta cita se conoce merced a la presencia en la Sala de Compañeros de Laura que se sorprenden tanto de la camaradería como del desparpajo del Policía indicando lo que los testigos deben decir ante el Juez.

Del ordenador de la militante fueron extraídos los datos de 15 personas migrantes, que fueron citadas sin orden judicial y amenazadas con quedar sin papeles o recibir órdenes de expulsión. Tres de las ocho que asistieron, no les fue permitido leer su propio testimonio y les obligaron a firmarlo.

Operación Peregrino

En el caso de la Operación Peregrino, en la cual fue imputado El Omari Messaoud -miembro de CITE-CCOO-, hay 57 personas migrantes originarias de Marruecos que habrían sido estafadas y que recurrieron la Laura Bugalho. Estas personas pagaron la cantidad de 10.000 euros -muchas veces resultado de sus familias hayan sido hipotecadas- por lo visto de entrada en el Estado español. Después, acostumbraban ser abandonadas mínimo un mes en Andalucía, hasta que eran reclamadas para trabajar en el sector metalúrgico gallego, acabando por cobrar 500 euros de salario, cuando el Convenio del Metal establece un mínimo de 1100 euros netos, valor que aparecía reflejado en sus nóminas y que ellos tendrían que firmar para no sean, por palabras de los afectados, “castigados”.

En muchos casos, las condiciones en que estas personas vivían eran verdaderamente inhumanas, llegando a pasar las noches junto las vacas en la granja del empresario. En la Operación Peregrino, hay cuatro empresarios gallegos y tres personas marroquíes imputadas, una de ellas en paradero desconocido.

Las personas magrebíes que acudían a la CIG a hablar con Laura Bugalho manifestaban, por su parte, el temor a ser vistas por El Omari Messaoud, pues las instalaciones del sindicato gallego están al lado de las de CCOOl. El propio El Omari acudió a la CIG para amenazar la activista. Casi la totalidad de las personas estafadas afirmaron tienen miedo de ser expulsados si denunciaban a  la mafia.

http://alternatiba.net/old-files/580487_4321430873721_261459208_n.jpg

Presoen aldeko aldarria eramango dute EH Bilduko hautetsiek instituzioetara

Aurreko urtarrilaren 12an, euskal presoen eskubideen alde inoiz egin den manifestaziorik jendetsuena burutu zen Bilboko kaleetan. Zalantzarik gabe, Euskal Herrian burutu diren manifestazio jendetsuenetakoa izan zen hilaren 12koa.

EH Bilduren iritziz, manifestazioaren leloak primeran laburbiltzen du euskal gehiengo politiko eta sozialaren aldarria eta exijentzia: Giza eskubideak. Konponbidea. Bakea. Euskal presoak Euskal Herrira.

Herri interpelazio erraldoia suposatu zuen Bilboko mobilizazioak. Lehenik eta behin, Espainia eta Frantziako gobernuak izan ziren interpelatuak, gatazkaren konponbiderako aukeraren aurrean duten blokeo jarrerarengatik eta jarrera hori, hein handi batean, euskal presoen eskubideen urraketan oinarritzeagatik.

Baina era berean, eragile politiko, sindikal eta sozial guztiak izan gara interpelatuak. Euskal jendarteak konpromisoak eskatzen dizkigu guztioi; dispertsioarekin amaitzeko, giza eskubide guztien aitortza eta errespeturako, gatazkaren konponbiderako eta bakearen eraikuntzarako.

Aldarrikapen horiek lehentasunezkoak ditu EH Bilduk, bidezkoak izateaz gain gizartearentzat ere garrantzitsuak direla argi geratu delako.

Presoen eskubideen inguruko adostasuna dago euskal gizartean. Euskaldunok jakin baitakigu presoen eskubideak betetzen ez diren bitartean prozesuak aurrera egiteko zama jasanezina izango duela.

Gatazka politikoaren ondorioei aurre egiteko garaia heldu da, aspalditxo iritsi zen egia esanda. Eta aitortu beharra dago zenbait arlotan aurrerapausoak eman badira ere, asko dagoela egiteko normalizazio arloan, elkarbitzitzan, biktima guztien aitorpenean eta abar baino arlo bakarra dago inolako aurrerapausorik eman ez dena eta hori presoen eskubideena da, non jarrerarik inmobilistenak ikusten ari garen.

Guzti hori dela eta gaurko agerraldi honetan EH Bildu koalizioa euskal presoen eskubideen alde hartzera doan konpromisoen berri ematera gatozkizue.

Ezinbestekoa da lehen bait lehen dispertsioa eta suposatzen duen eskubide urraketarekin amaitzea eta konponbide prozesuari Madrilek eta Parisek ezartzen dioten blokeoa gainditzea. Horregatik, arestian esan bezala, EH Bilduk eta koalizioaren hautetsiek helburu hauekin bat egiten duten heinean, aldarrikapen hauek instituzio guztietara eramango dituzte.

Horrela bada, honako konpromisoak jakinarazi nahi ditugu gaurkoan:

· Bihartik aurrera, “Giza eskubideak. Konponbide. Bakea. Euskal presoak Euskal Herrira” aldarrikapena bilduko duen kredentziala eramango dute EH Bilduko hautetsi guztiek.

· Era berean, aldarrikapen berbera udaletxe ezberdinetara eraman asmo dugu, leku ikusgarrietan eskegiz.

Murrizketen eta politika sozialen deuseztapenaren aurrekontuak dira EAJk eta PPk Bizkairako eskaintzen dizkigutenak

PPk eta EAJk akordioa lortu dute Gasteizko Udaleko aurrekontuen inguruan eta bi alderdi horiek akordioa Araba eta Bizkaiara hedatzea adosten ari dira. Hau da, Bizkaiko aurrekontuen eztabaidaren bezperan, PPrekin kromo trukaketa egingo dute jeltzaleek, eta azken orduan eta berandu bada ere, Bizkaian aurrekontuak aurrera ateratzea lortuko du EAJk Raxoiren alderdiaren laguntzarekin. Ez edozein preziotara, murrizketa antisozialetan Europako errege den alderdiarekin adostuko baitituzte aurrekontuak.

Kontrakoa sinestarazi nahi diguten arren, alternatiba egon badago. Eta alternatiba hori eraikitzeko gure borondatea erakusten dugu; pertsonen, herri mugimenduen eta sindikatuen alde lan egiten duten eragileen ekarpenetan oinarritutako alternatiba, hain zuzen.

EH Bilduren ustean, aspalditik sumatzen genuena baieztatu egin da: Beste arlo batean burutzen ari zela negoziazioa saldu nahi izan digute, baina bai Ortuzarrek eta bai Basagoitik erreparorik gabe onartu dute kromo aldaketa zela negoziatzen ari zirena, interes partidisten mesedeetara eta ez bizkaitarron beharrei erantzuteko.

 

 

Gasteizko Udaleko akordioa lortu aurretik, atzo bertan, kromo aldaketa ukatu zuen Ortuzarrek, negoziaketarako denbora luzea hartzen ari zirela argudiatuz.

EAJren eta PPren arteko negoziazioen ikuskizun mediatiko tamalgarria salatu genuen, eta orain herritarren egiazko eguneroko arazoei erreparatzen ez dien adostutako ituna agerian gelditu da.

Murrizketen eta politika sozialen deuseztapenaren aurrekontuak dira EAJk eta PPk eskaintzen dizkigutenak. Lortu duten akordioa ez da zerotik sortzen, azken baten, EAJk proposatu duen aurrekontua eskuinekoa da eta, beraz, eskuineko beste alderdi batek arazorik gabe defenda dezake. Horren eredu da, Bizkaiko Foru Aldundian gizarte gaietara bideratzen den dirua aurrekontuaren %38a izatea, Gipuzkoan %48a den bitartean. Gizarte eredu bera partekatzen dute EAJk eta PPk, eta hori agerian geratu da aurrekontuen edukien negoziazioan aritu beharrean, kromo trukaketa nola egin izan delako negoziazioen ardatza. Bizkaitarren beharrak asetzen ez dituen eta oinarrizko giza eskubideekiko onartezinak diren murrizketak planteatzen dituzten aurrekontuak dira.

Porlanaren eta azpiegituren aurrekontuak dira EAJk eta PPk proposatuko dizkigutenak. Berdin zaio Jose Luis Bilbaori alderdikide duen Urkullu lehendakariak berak aitortutakoa, herritarrei begirako politikaren garaia dela esatean. Berdin zaie bai batari eta bai besteari, ez dutelako benetan mezu horretan sinesten eta ez dutelako inoiz praktikan jarri. Pertsonen aldeko politikak egiteko garaia da bai, ez da momentua porlana eta azpiegituren aldeko egitasmoak mantentzeko edo helburu sozialik gabeko proiektu berriak martxan jartzeko.

Bizkaiak azken urtean jasan dituen erregulazio espedienteen kopuruaren hazkundeak, kontrolatzen duten Kutxabankek ekiditen ez dituen etxegabetzeenak, bazterketa sozialaren igoerak… EAJk gauzatu dituen politiken datu adierazgarriak ematen dizkigute. Beste politika bat egitea ezinbestekoa da eta EAJk eta PPk proposatzen dizkiguten aurrekontuek amildegira garamatzate.

Baina egunotan egiaztatu duguna ondokoa da: botere kuotak dira banatzen ari direna eta EAJ, bere burua kudeaketaren eta akordioaren txapeldun nagusitzat agertzen duen alderdiak, ez dauka akordioetara iristeko eta kudeaketarako gaitasunik, baldin eta botere kuota nahikorik ez badauka banatzeko.

Eta behin akordioren bat lortuz gero, murrizketen bidez herritarren eskubideak zapaltzen ari denarekin egingo du, ustelkeria ikuskizun tamalgarria ematen ari den alderdiarekin, bizkaitarron eskubide sozial eta laboralak oraindik eta gehiago ondoratuz eta prekarizazio mailan oraindik eta gehiago sakonduz. Madriletik inposatzen dizkiguten murrizketei aurre egiteko inposaketaren ardura duen alderdiarekin adostu egiten du Bizkaiko aurrekontua Jose Luis Bilbaok, hori da bere bidea, eta EH Bilduren ustez bide okerra da.

Dei zuzena egin nahi dio EH Bilduk EAJri, joka dezala benetako erantzukizunez, eguneroko arazo larriak aintzat izanda eta horiei soluzioak bilatuta, eta ez bestelako interesei begiratuta. Premisa horiekin jokatuz gero, eta gizarte ekintzan murriztu beharrean indartu egiten dituen aurrekontuak eta enplegua sortzeko helburua dutena aurrera ateratzeko prestutasuna izanez gero, EH Bildu elkarlanerako prest egongo da.

Alternatibak euskal gazteriaren eskubide zibil eta politikoen alde larunbatean egingo den manifestaziora deitu du

Alternatiba Gazteak-eko bozeramaile Diana Urreak herritar guztiei dei egin die euskal gazteriaren eskubideen alde kalera ateratzera, Eleak mugimenduak hurrengo larunbaterako, hilak 19, Donostian egingo duen manifestaziorekin bat eginda. Era berean, aldarrikapen berdinarekin gaur eta bihar Hego Euskal Herriko gainerako hiriburuetan antolatutako kontzentrazioekin bat egitera deitu du. “Euskal Gazteria. Libre eta Legala” lemapean, larunbateko manifestazioa eguerdiko 12.30etan Boulevardetik abiatuko da eta hiriburuko kaleak zeharkatuko ditu Euskal Herriko Gazteriaren eskubide zibilak zein politikoak aldarrikatuz.

Urreak, alderdi ezkertiarreko gazteen taldeko kide eta Gasteizko ganberako legebiltzarkide gazteena, bizi dugun egoera ulertezina salatu du: “Euskal herriarentzat bakea eta normaltasun politikoa lortzear gauden garai itxaropentsu hauetan, onartezina da oraindik ere gazte jazarriak, atxilotuak, epaituak, kondenatuak eta iheslariak egotea politikan aritze hutsagatik”. Horrez gain, Espainia eta Frantziako gobernuei leporatu die “behin eta berriro pertsonen oinarrizko eskubideak, eskubide zibil zein politikoak neurri zapaltzaileekin urratzea”.

Bestaldetik, Alternatiba Gazteak larunbateko manifestazioan gizarte osoaren mezu bateratu bat bidaltzearen garrantzia azpimarratu nahi izan du, eta “norbaiten etxean indarraren bitartez sartzean, gure etxea ere inbaditzen ari direla” gogorazita. Gazteek bizi duten errepresio egoera honen aurrean, babesgabetasun egoeran bizi direnentzat zubiak eraikitzera eta laguntza luzatzera deitu du.

Diana Urrea bera izango da Alternatibaren ordezkaritzaren baitan Donostiako manifestazioan eta, besteak beste, Gipuzkoako Koordinatzailea Xabier Soto ere izango da bertan harkein batera.

Zorrotzaurreko sheriffa

Jorge Segoviano eta Sandra Llano – Alternatibaren Bilboko Asanblada

Bilboko Zorrotzaurre auzoa erabat ahaztua izan dute erakunde publikoek azken 30 urteetan, bertako hiri paisaiaren apaltzearen lekuko izan eta bere burua hiribilduaren eraldatze industrialaren zabortegi bihurtzen ikusi duen bitartean. Azkenean, auzoak Udalaren eta eskutik lotuta daraman hirigintzarako elkarte ilunen begi instituzionalaren arreta bereganatu dituenean, 2000 urte inguruan, izaera faraonikoa duen berriztatze proiektu batekin etorri dira, Jose Luis Bilbaok eta PNVk ohiko duten joera megalomanoarekin bat datorrena.

Garai hartan aurkeztu zen plana monumentuzko obra planteatzen zuen eta, nola ez, nazioarteko arkitektura etxe esanguratsu bati egin zitzaion enkargua (badirudi EAJrentzat Bilbon denetarik dagoela bertoko arkitektoak izan ezik). Noski, egitasmo hau udalaren, aldundiaren, arkitektoaren eta bertan ezarri nahi ziren enpresa gutxi batzuen artean adostu zen bakarrik.

Geroztik, Zorrotzaurreko eta Deustuko Erriberaren berrantolaketa urbanistikoaren ‘megaplan’ honek hainbat zartada sufritu ditu: bertako bizilagunen ekintza bateratua etorkizuneko auzoaren planifikazioaren baitan hitza eta botoa izateko; lur kutsatuen aurkikuntza; krisiari egotzitako finantziazio falta, eta abar. 

Iñaki Azkunaren obra ospetsuak jasandako azken astindua, bertako pabilioi industrial abandonatuetan etxerik gabeko hainbat pertsonen, asko eta asko magrebtar etorkinak, etorrera izan da, berreskurapen planarekin batera poliki-poliki eremua uztera behartuta egon direnak. Bizilagunek zonaldean bizi zen segurtasun ezaren salaketaren ondorioz, eta Lakuako gobernu sozialistarekin megaplana aurrera ateratzeko bat-bateko hitzarmen aukera baten aurrean (pasa den abenduaren 11an adostutakoa), azaroaren hasieran udalak Zorrotzaurreko “okupa etorkinen” aferan esku hartzea erabaki zuen.

Azken emaitzak: bi makro-sarekada, indarkeriaren bitartezko 60 pertsonen joanarazia eta identifikazioa. Gutxienez horietako erdien atxiloketa eta beste askoren kanporatze prozesua martxan poliziaren eskuetan jartzearen ondorioz. Honen aurrean, Arartekoak poliziak hartutako neurri gogorrak eta baztertzaileak gaitzetsu ditu eta, GKE eta auzoko lan talde desberdinen kritika asko ere entzun dira. 

Ironiko xamarra da, Munduko Alkaterik Hoberena paperik gabeko pertsonak eta eskaleak jazartzen zituen bitartean, Zorrotzaurreko Euskaldunako Zubia auzo elkarteak, elkarbizitzarako hitzarmen batera ailegatzeko asmoz, pabilioietako bizilagunekin elkarrizketa prozesu bati bide ematea. Gainera, Lakuako gobernuak zonaldearen hirigintza plan definitiboa onetsi zuen egun berean, auzoko  bizilagunek, GKEek, lan taldeek eta pabilioietako pertsonek asanblada bati eman zioten hasiera, beti ere, Udaleko kale hezitzaileek parte hartu gabe (gonbidatuta bazeuden ere).     

Asanbladaren emaitzak oso positiboak izan dira: bizikidetza bakezale baterako konpromisoa eta elkarrenganako ezagutza asmoa dago orain (izan ere, auzoko Haceria erakunde kulturalak eragile  guztiei zuzendutako elkargunea prestatzen ari da), eta alde desberdinen arteko akordio batera ailegatu da zonaldean eman diren lapurreta eta erasoen arduradunak identifikatzeko. 

Bizilagunen adierazpenak nahiko argiak dira: “Arazorik larriena elkar ez ezagutzea zen. Gu haien beldur ginen lapurreten eta erasoen ondorioz, eta  haiek gure beldur ziren sarekaden arduradunak ginela uste zutelako”. Udal sarekadek egoera konpontzen lagundu beharrean, gatazka oztopatu baino ez zuten egin eta aurrerabiderik gabe utzi zuen egoera. Auzolanari esker bakarrik lortu zuten bidezko irtenbide baketsu batera ailegatzea.

Alternatibatik Euskaldunako Zubia elkartearen ekimena txalotzen dugu. Egun, zaila da arrazakeriazko diskurtso klasista saihestea eta ondorioz, etorkin baztertuak gure hiriko segurtasun ezaren arduradunak bezala ez ikustea. Oraindik ere zailagoa izaten da ekintza parte-hartzaileei, integratzaileei eta positiboei bide egitea; horregatik, haien jarrera eredugarritzat hartzen dugu, meskita, narko areto eta halakoen aurrean bakarrik manifestatzen dakiten bizilagun intolerante eta berekoiei aurre egiteko.

Aldi berean, kolektibo desberdinak eta GKEak ere eskualdean egindako lanarengatik zoriondu nahi ditugu, Udalak berak egin behar zuen lanaz arduratu direlako: akordio batera ailegatzeko beharrezkoak ziren tresnak ahalbidetzea eta prozesuaren bitartekari izatea, alegia.

Baina ez, Azkuna sheriffak polizia erabiltzea nahiago izan du, Kukutza husteko operaziotik nahiko landuta duten protokoloaren erabilera, hain zuzen. Zer inporta du Arartekoak gehiegizko neurriak direla badio ere, zer daki berak?. Garrantzitsuena telebistan ikusten dugun hori da, nola Azkunak eskaleez, gaizkilez eta kaleko-edan zaleez salbu mantentzen duen gure Botxoa. Ohi bezala.  

Azpimarratu nahi dugu ere administrazioak bete duen papera, antza arazoak beti kolpeka konpontzen dituelako: Zorrotzaurreko lan berrien aurretiko desurbanizatze prozesu kaotiko honek hamabi urteko iraupena izan du. Askok, eraikitzaileen faborean auzoa nahita hiltzen utzi dutela esaten dute, harritzekoa ez dena, etxeak berez jausten direlako eta mobilizazio gabezia agerikoa delako auzokideen artean.

Azkenik, Alternatibatik zentzugabekeriazko prozesu hau salatu eta Bilbon, Bizkaian eta Euskal Herri osoan eman diren beste prozesu askoren kopia dela azpimarratu nahi dugu, beti ere, kapitalaren esanetara eta PNV, PP eta PSE menpekoak diren komunikazio medioen laguntzaz. Hauek gure hiriak eta herriak haien jolastoki bihurtu dituzte, aberasteko haien monopoly pribatua. Gauzak horrela, Zorrotzaurreko sheriffa, peoi hutsa baino ez dela esan genezake, txirenea eta oldarra bai, baina peoia azken finean.

Alternatibak presoen eskubideen alde kalera ateratzera deitu du, “ideologia eta alderdikerien gainetik”

Alternatibako bozeramaile Oskar Matutek Euskal Herriko herritar guztiei dei egin die larunbat honetan euskal presoen eskubideen alde Bilboko kaleak zeharkatuko dituen manifestazio nazionalean parte hartzeko, Giza eskubideak, irtenbidea, bakea. Euskal presoak Euskal Herrira lemapean. Matutek azpaimarratu izan duenez, “gure herrian bakea eta normalizazio politikoa lortu nahi badugu, giza eskubideen defentsa ideologia eta alderdikerietatik haratago joan behar dugula” eta, horregatik, pertsona guztien eskubide guztiak babesteko indarrak batzera deitu du.

Iaz bezala, EH Bildu taldeko parlamentariak larunbatekoa deialdi historikoa izango dela aurreikusi du: “Milaka pertsona eta eragilek dira manifestazioari atxikimendua erakutsi diotenak eta dagoeneko inork ez du aitzakiarik mendekuan oinarritutako espetxe politika babesteko”. Guzti honengatik, Alternatibak “Paris eta Madrilgo gobernuei sakabanaketa bezalako neurri zigortzaileekin amaitzeko eta, eskubiderik oinarrizkoenak beteta, gaixotasun larriak dituzten presoak berehala askatzeko” eskatu die.

Bukatzeko, talde ezkertiarreko bozeramaileak esan du “bihar, milaka eta milaka lagunek Bilboko kaleetatik salbuespen politikak behin betiko bukatu behar direla exijituko” dutela,” seguruenik manifestaziora deitu ez duten eragileetako jarraitzaileak barne”.

EH Bilduk elkartasuna adierazi die Gernikan pikete batean parte hartzeagatik gaur epaitutako 18 lagunei

EH Bilduk bere elkartasun eta babes osoa adierazi die 2011ko urtarrilaren 27ko greba orokorraren egunean Gernikan pikete informatibo batean parte hartzeagatik gaur bertan epaituak izango diren 18 lagunei, eta Eusko Legebiltzarrak ere berdin egin dezala nahi du koalizioak. Horretarako, legez besteko proposamena aurkeztu du gaur Gasteizko Ganbaran.

Rebeka Ubera legebiltzarkideak gogora ekarri duenez, fiskalak 3 urte eta 9 hilabeteko kartzela-zigorra eta 6.000 euroko isuna eskatu ditu auzipetu bakoitzarentzat, “gehiegikeria izugarria”, bere iritziz, eta “are gehiago kontuan hartzen badugu pertsona horiek jada kondenatuta daudela, Madriletik bideratutako neurrien ondorioz prekarietatea pairatzera, hain zuzen ere”.

EH Bilduk “greba eskubidea herritar zein langile ororen oinarrizko eskubidea” dela nabarmendu du eta, horren harira erantsi duenez, “une honetan gainera herritar, sindikatu eta eragileen mobilizazioa behar-beharrezkoa da lan eta gizarte eskubideak defendatzeko eta murrizketei aurre egiteko, horiek geldierazi eta egoera sozioekonomikoa aldatze aldera”.

Ildo horri jarraituz, gaur aurkeztutako proposamenaren bitartez koalizioak eskatzen du Legebiltzarrak espainiar Gobernuak inposatutako murrizketak arbuia ditzala eta Jaurlaritzak murrizketa horiei aurre egin eta EAEn aplikatzeari uko egin diezaiola, “prekarietatea eta langabezia sustatzea besterik ez dakartelako”.

Asteazken Beroak mugimenduak Bilboko udala inguratzen du murrizketa sozialen aurka

Asteazken Beroak mugimendu sozialak, bere hastapenetik murrizketen aurkako borroka alternatiboak defenditu dituena,  kontzentrazio zaratatsu bat antolatu zuen azaroaren 30an eta horretarako, Bilboko udala giza-kate batez inguratu zuen jendeak. Azkuna jaunak egindako murrizketa sozialen kontra egiteko helburuarekin egin zen eta EAJk 2013ko aurrekontuak onetsi behar zituen egun berdinarekin bet etorri zen.

Fernando Bilbaok, Asteazken Beroak mugimenduaren kidea, bere sorreraz eta helburuaz hitz egiten digu ondorengo bideoan.

 

Bilboko Alternatibak dio Azkunaren izendatzeak “haserrea, lotsa eta barregura ere” eragin dezakeela askorengan

Alternatibako Bilboko Asanbladak bere balorazioa kaleratu nahi izan du hiribilduko edilak, Iñaki Azkuna, munduko alkaterik hoberenaren titulua jaso duelako. Alternatibako udal bozeramaile Pablo Fernandezek horrela erantzun dio izendatzeari: “honek lotsa eta haserrea eragin dezake bilbotar askorengan, barregura ere”. Fernandezek ironiaz hitz egin du bere alkatearen inguruan, beste lorpen askoren artean “merkatalgune eta kate handien mesederako merkatari txikiak zapaldu ditu, jai egunetan irekitzea ahalbidetu eta etengabeko ordutegiak sustatuta, lan baldintzak pobretuz eta kontziliazioa oztopatuz”.

Ezkerreko alderditik, hiriko jaiak eta kultura sustatzen duten erakunde sozial konprometituekiko Bilboko alkateak duen jarrera salatu nahi izan dute ere, “Bilboko Konpartsak adibidez, berriro ere aurten Kale Nagusitik inauterietan desfilatzea debekatu zaiena, Udalak bere desfile pribatua ere egingo ez duela baieztatu arren. Iazko uztailean bezala, Konpartsero Egunean, mundu guztiari irekia dagoen festa herrikoia, poliziaren bitartez sakabanatzearen mehatxua egin zien konpartsei, azkenean isunen bidez egin bazuen ere”. 

Alkate berberak, adierazi du Fernandezek, “neurri gabeko indarkeriaz zapuztu izan ditu Sorgintxulo eta Kukutza bezalako kulturgune autogestionatuak, beren auzoetan errotutakoak, edota sortu eta berehala desegin dituen Patakon eta Uztaldi. Etxegabeak edota etorkinen aurka ere indarkeriaz aritzen dena, duela gutxi Zorrotzaurren egin duen moduan”.

Alternatibatik, halaber, “udalaren balizko zor gabezia” gaitzetsi dute, gogorarazita “erakunde honen zorra sortutako hainbat sozietateren gainean dagoela”. Bilbo ederragoa “egin omen du ere Azkunak, zentroa bakarrik eta auzoen lepotik izan arren”.

Azkenik, Bilboko Asanbladatik alkatetzan azken 13 urtetan egondakoaren “pribatizatzeko grina” salatu dute, “ahal izan duen guztia eta are gehiago ere pribatizatu egin du, Erriberako merkatuarena bezalako adibide lotsagarriekin, gaizki atera zaiona gainera. Antzera jokatu du etxebizitza arloan, 25.000 etxe hutsik dituen hirian eraikuntzaren aldeko apustuari eusten dion, Garrellanoko proiektuan kasu, zeinetan tasatutako etxe bat erosteko aukera izateko urteroko 50.000 euro gordineko soldata eskatzen den. Supersur eta Bilbao World Series formako Scalextric zaletasunaren alkatea dugu, euskal kulturari gorroto diona eta adiskideen artean monarkak eta militarrak dituena. Azken batean, BERE munduko alkaterik onena”.

http://alternatiba.net/old-files/AzkunaTheBest.jpg

X