Etiketa: Ezkerra

Menpekotasunetik aske bizitzeko

Hilaren 27an, igandea, Aberri Eguna ospatuko du berriz ezker subiranistak, Euskal Herri burujabea eta askea aldarrikatzeko eguna baita. Izan ere, herri burujabea behar dugu. Ez jabez aldatzeko, dominaziorik gabe bizitzeko baizik. Estatu totalitarioen dominazio eta errepresiorik gabeko bidean egin nahi dugu, nora joan eta norekin joan nahi dugun erabakitzeko ahotsa exijitzen du. Europa honen eredu bidegabea, kapitalarena, ez duela balio argi utzi du azken egunotan ikusi dugun errefuxiatuak kaleratzeko itun lotsagarriak.

Herri honetako ezkerraren helburua pertsona aske eta burujabeak osatutako nazio librea eraikitzea izan behar da. Eta honek bandera batetik bestera igarotzea baino askoz gehiago esan nahi du; erresistentziarako harresiak altxatzea esan nahi du, erakunde ilun eta antimodekratikoek inposatutako erabakien aurrean babesteko, Euskal Herriko langile klaseen duintasuna eta eskubideak zapaltzen dituztelako. Borrokak aktibatzea dakar, elkartasunerako, feminismorako, ekologiarako, internazionalismorako eta demokraziarako borrokak aktibatzea, eta Alternatibatik babesten dugu herritarrei hitza eman behar diegula, guzti hori Euskal Herri askea eta sozialista batetik egiteko.

Horregatik, asteburuan Aberri Egunaren harira egingo diren ekitaldi desberdinetan parte hartuko dugu eta horietan parte hartzera dei egiten dugu. Igandean Iruñean izango gara, eguerdiko 12:00etan abiatuko den elkarretaratzean parte hartzeko.

Berriak

Alternatibaren A20aren osteko ondorioak euskal ezkerra berrindartzeko

Alternatibaren azken Batzar Nazionalean, Gasteizen 2016ko urtarrilaren 16an eginikoa, eztabaida politikorako dokumentua jarri zen mahai gainean. Ondorengo lerroetan eztabaida horretatik ateratako 15 ondorioak jasotzen dira:

1. EHBilduk hauteskundeetan lortutako emaitzei mugatuta, txarrak dira, baina emaitza orokorrari begiratuta, erregimenaren haustura positiboa dago, etorkizunean gehiengo sozial berriak sortzeko aukerak eskaini ahal dituena. Zubiak eraiki behar dira.

2. Onartu behar dugu egoera post-politiko berrian gaudela (ohiko forma eta formatuetan, 78ko erreformatik errotutakoak), baina ez post-ideologikoan, non ezker / eskuin edo euskal abertzaletasuna / espainiar abertzaletasuna bezalako ardatzek, dagoeneko, ez duten berdin jokatzen. Inposatu egiten da, erdigunetik periferiara, berriaren balioa zaharrarekiko; eremu soziologiko tradizionalak zaharkituta gelditzen dira. A20ko emaitzek, logika honi erantzun dioten tokiko hautagaitzak dauden tokietan, eta gazteek aukera berri gisa (gurea barne) erantzuten ez diotenak aukeratu izana, politika instituzionala nora doan islatzen duen ispiluak dira.

3. Ez dugu plazaratu mezu argi bat gure parte-hartzeaz hauteskunde orokorren gainean. Ahotsa izango garen, paper aktiboa izango dugun, gure erakundeak ez direla, perfil apaleko kanpaina… ideia kontrajarriak. Oker gabiltza islatzen badugu Espainiako estatuko hauteskundeen gaineko interesik ez dugula, aldiz, Grezia, Korsika, Eskozia edo Venezuelako bozetan arreta jartzen dugun bitartean. Espainiako hauteskundeek zuzen-zuzenean eragiten digute.

4. PPren gobernuaren aurrean, bere jarduerak baldintzatutako hauteskunde orokorretan, erantzun soziala haien kontra antolatu behar da nagusiki. Hala, kontrako eragina izan dezake bestelako eraso lerroak jorratzea PNV, PSOE edo Podemosen aurka. Horrela bakarrik azalduko gara gizartearen aurrean politika horiek Euskal Herrian errepikatuko ez diren berme, eta gure eskubideen babesle gisa. Hala, 1978an ezarritako erregimen sasi demokratikoarekin amaitzen lagunduko dutenen artean eragile nagusienetako bat garela erakutsiko dugu.

5. Gure kanpaina independentzian kokatzean, hazkundea independentisten artean lortzera mugatu dugu. Alegia, ateak ixten dizkiogu autodeterminazio eskubidea esplizitu edo inplizituki aitortzen dutenei. Definizio honek gurekin bat egin nahi duen jende ugari kanpoan utz dezake, oraindik bere burua horretan kokatu ez duelako edo erabakiko dugun egunean zer nolako apustua egingo duen erabaki ez duelako.

6. Euskal Herria ez da Katalunia. Hango paradigmaren baliokiderik ez dago hemen, ezin da berregin bere horretan. Katalunian, herritarrek sustatutako mugimendua da independentismoa, gurean eman ez diren eraso jakin batzuk abiapuntu izan zuena. PNV-k askoz hobeto jokatu du burujabetza nazionalaren defentsan, zentralitatearen bidez, gizartearen gehiengoarekin bat ez datozen muturreko keinurik gabe eta inor baztertu gabe. Proiektu nazionalista bat baino, proiektu nazional gisa definitu behar dugu gure burua. Horrela bakarrik izango dugu aukera, beren burua abertzaletzat ez dutenengana heltzeko, bere kokapena balizko erreferendum bat ematen denean zehaztuko duena. Ezker subiranista gorpuzteko apustuan sakondu egin behar dugu.

7. Gure itxura, gure taularatzeko moduak, gure izaera azken batean, baztertzailea iruditu ahal zaizkio jende bati. Ez diogu euskal gizartearen gehiengoari hitz egiten baizik eta dagoeneko konbentzituta dagoenari. Herri indarra izan nahi badugu, proiektu nazionala bagara, ezin dugu inor baztertu. Nabarmena da hiri handietan porrot egiten duela gure proiektuak. Espainiar identitatea duen herritarrak urrundu egiten ditugu, beren herrian atzerritar gisa sentiarazten ditugulako edota gu ikusten gaituztelako atzerritar.

8. Gainerako herrialdeen aldean, Gipuzkoan emandako gainbehera handia izan da. Urrundu egin dira oinarriak, zuzendaritzatik batez ere, udal hauteskundeetan ikusi genuen eta sakondu egin da zerrendak egiteko prozesuarekin. Agerikoa dirudi barne demokrazia zabaldu eta indartu behar dela, edukiz beteta eta denbora emanda, honako galdera mahai gainean jartzeko: fronte zabala: nola eta noiz sustatu?

9. Podemosekin batera fronte komuna eratzeko deialdia Garzonek Iglesiasi egindakoa bezain antzua izan da. Ez genuen ikusi haiek direla halako aliantzak eskaintzeko indarrak zutenak, eta deiari atea itxi izanak ez die inolako kalterik eragin.

Diskurtso argia garatu behar dugu, Euskal Herriko lurralde anitz guztietan lehiatzeko gai izango dena, aldaketa politiko eta sozialarekin konpromisoari eutsiko diona eta demokrazian sakontzeko asmoan aurrera egingo duena (zerrendak osatzeko batzar gehiago, EH Bildu gehiago zabaltzea…), eragile sozialak ere presente daudela (etengabeko mobilizazio soziala eman dadin lagundu behar dugu, borroka instituzionalaren bidaide izango dena eta ez bakarrik Euskal Herriaren ezker soberanistaren ekintza eremu bakarra), eta borroka agenda zein helburu argiekin, erraz ulertu eta defendatzekoak.

Esaterako, Madrili zorrik ez ordaintzea (600 milioi urtero 2040era arte EAEko aurrekontuetatik) osasungintza, hezkuntza eta politika sozialak; edo bizitza duinerako eskubidea non emakumeen papera saririk gabeko zaintzara mugatuko ez den; edo gazteen enplegurako plan bat deserrira joandakoak bueltan ekarriko dituenak; edo energia arbia eta berriztagarria kutsakorrekiko (Fracking, etab.) burujabetza energetikoa ahalbidetuko diguna energia enpresa handiek argindarraren prezioaren xantaiatik askatzeko. Hala, diskurtso sendoa, ulergarria eta jendeak bere eguneroko arazoetan errotuta ikusiko duena, gure oinarriek bere egin eta zabaldu ahalko duten diskurtsoa, modu errazean eta blokeo mediatikoak gaindituta.

10. 2011. urtean hedabideen arretaren erdigunean geunden, eta ez da hala gertatu 2015ean. Erabaki dute hobe dutela gutaz ez hitz egitea areriotzat azaltzea baino. Espainiako Estatuan medioetan egotea zaila da, baina ez dugu erabat baztertu behar. Agerikoa da, alabaina, komunikazio politikoan badugula zer hobeto: eman dezake EiTBn lehiatzearekin konformatzen garela eta ezkutatu edo isilarazi egiten gaituztela salatu. Ez gara gai izan komunikazio politikorako lanabesak martxan jartzeko sare sozialetatik eta hedabide alternatiboetatik haratago.

11. Ulertu beharra dugu aldaketa nahi duen jendeak ez duela nahi gatazkaren bidez lortzea. Badakigu gure herriaren zein beste batzuen ukazioen bere izaera altxatzen duen estatu baten aurrean ezin ditugula gure helburuak modu atseginean lortu, baina honetaz ez konturatzea ezin diogu jendeari leporatu. Pedagogia landu behar dugu, aldaketaren aldeko mezuan behin eta berriro sakondu behar dugu, formetan sartu gabe. Atseginagoa edo irmoagoa izango den jendeak erabakitzen joan beharko du, estatuan sakoneko erreformarik ezin dela egin ikusi ahala.

12. Gure agenda eta lehentasunak ez datoz guztiz bat jendeak larritzat edo beharrezkotzat jotzen duenarekin.  Hala, independentzia eta gatazkaren konponbidea gure kezka nagusien artean dauden arren, ez dira lehentasun euskal gizartearentzat.

13. EH Bildutik lortu behar dugu gure mezuek egoera latzenetan daudenen sentimenduekin bat egitea.

14. Bozen bila daramagun bidea noraezean doala dirudi. Batetik, EH Bilduren baitan gehien ideologizatutako jendearengandik urruntzen gaitu eta, bestetik, ez ditugu beste batzuk erakartzen gure keinuen lerro estrategikoa argi ikusten ez dutelako. Laburbilduz, gure lerro politikoa definitu beharra dugu EHko ezker soberanista indartzeko bidean, irekiagoa, barneratzaileagoa eta harkorragoa izan dadila hemen bizi eta lan egiten dutenentzat, haientzako herria irabazteko hain zuzen.

15. EH Bilduk EHko mugimendu sozialen egoera sozio-politikoari kasu egin behar dio, hamarkadetan jokatu duten papera aztertu eta egun duten autonomia edo eragin gabeziei. Krisi larria dago eremu honetan.

Ondorio hauek guztiak jaso ditugula, ezinbestekoa deritzogu EH Bilduk ordezkatzen duen proiektu politikoa berreskuratu eta indartzeari; orain lan egin eta eragiteko garaia da, guk nahi dugun eta Euskal Herriko ezkertiarrek espero duten proiektua eraikitzen jarraitzeko.

http://alternatiba.net/old-files/160116BatzarNazionalaAlternatiba.pdf

Berriak

Batasuna, zergatik ez?

Aldaketa garaiak bizi ditugu. Sentsazio lausoa dago giroan, une historikoekin lotuta joan ohi den sentsazioa. Analisi arrazionala eginez gero ere, aldaketa garaian gaudela ondorioztatzen da. Sistema kapitalista astintzen ari den krisi globala oraindik eta ondorio sakonagoak eragiten ari da Europako Batasuneko zonalde periferikoetan (Grezian eta Espainiako estatuan, esaterako), hain zuzen, egitura ekonomikoak eta politikoak egonkortasun txikiagoa daukan inguruetan. Arlo politikoan eta ekonomikoan, bigarren maila batean geratu da periferia hori eta, horren ondorioz, herri klasearen eskubide sozialetan eta maila ekonomikoan ikaragarrizko atzerapausoa gertatu da.

Espainiako estatuan krisiak eta eman den atzerakada zentralista basatiak lurralde ereduaren porrota eragin du; Kataluniako prozesu subiranista da horren adibiderik garbiena. Bestalde, ustelkeriak eragin du herritarrek egitura politiko tradizionaletan —kasta terminoarekin ere bataiatu da— konfiantza galtzea. Krisiak, ustelkeriak eta 1978an indarrean jarritako eredu sistema politiko eta lurralde-eredua ahituta egoteak bultzatu du mugimendu berriak sortzera. Mugimendu berri horiek aldaketaren ilusioa ekarri dute mugiezina zirudien eszenatoki batean.

Inguruan parekorik ez zeukan mugimendu soziopolitikoaren protagonista izan den Euskal Herria, bien bitartean, impasse egoeran dagoela ematen du. Krisiak gogor jo du, baina Espainiako Estatuaren egoera negargarriarekin alderatzeak efektu kontserbadorea izan du, eta bertako kudeatzaileen irudia hobetu du. PPSOEk hondoa jotzeak kudeaketa eremu berriak ireki dizkio EAJri. Era horretara eta paradoxikoki, EAJ, kasta-ren euskal ordezkaria, indartuta atera da krisitik, nahiz eta porrot egin duen sistemaren zutabeetako bat izan; Erregimenari eusteko harresia bihurtu da, eta aukera eraldatzaileek aurrera egiteko galga da. Horregatik, polizia gaur menderakaitza den Convergencia alderdiaren egoitzetan sartzen denean bere izaera ustela agerian uzteko (horren inguruko zalantzarik ez dugu), sistema babesten duten komunikabideek estali egiten dute EAJren inguruan dagoen lagunkeria eta ustelkeria.

Dena dela, impasse egoera horretatik atera beharra dago. Euskal ezkerrak, ezkerrek, oraindik ere asko dute esateko. Oro har hartuta, ezker eraldatzaileko aukeren batuketak herri honetako lehen indarra bihurtuko litzateke. Gehiengo horren artikulazioaren ondorioak ondo baino hobeto ikusi dira Nafarroan.

Idatzi hau sinatzen dugun pertsonon helburua da austerizidio politikekin eta herritarren eskubide galerarekin apurtzea, langileriaren eta herritarren gehiengo handi baten interesen aldeko neurriak bultzatzea; azken finean, subjektu politiko gisa aitortzea, prozesu eratzailea irekitzeko eta, era horretara, egunerokoan euskal herritarroi eragiten diguten gai guztiez dagokigun erabakitzeko eskubidea egikaritzeko. Bidezko bake inklusiboa erdiesteko politikak egin nahi ditugu, irabazle eta galtzaile gabekoa, indarrean dauden salbuespenezko lege eta neurriak amaituko dituena; pertsona guztientzako giza eskubide guztien errespetutik eta biktima guztien eskubideak eta sufrimenduak aitortzetik eta errespetatzetik abiatuko den bakea.

Jakin badakigu helburu horiek lortzeko aldaketaren aldeko botoak baino gehiago behar ditugula, eta eskubide guztien defentsa egingo duen boterea eta herritarren unitateak sortu behar direla. Indarrak metatzeko abian den prozesua sustatu behar dugu, eta aldaketaren aldeko elkarketa dinamikak sorrarazi.

Era berean, aitortzen dugu prozesu honetan borroka feministaren aldarrikapenak lehen lerroan jarri behar direla, berdintasunean eta gainontzeko aurrerapausoen azpian jarri gabe, ezkerrak behin eta berriro egin duen akatsa ez errepikatzeko.

Batasun herritar hori eratzeko prozesuan aurrera egitea siglen batuketa artifiziala baino askoz gehiago izan behar da; behetik gora egin beharko da, kalean dagoen ilusioa eta herritarren parte-hartzea berpiztuta, herri batzar anitz eta demokratikoak toki orotan eginda.

Aurreko esperientziek erakusten digute konfiantza eta elkar ulertze berrietatik bakarrik aurrera egin ahal izango dugula; ekimen eta esperientzia bateratu eta arrakastatsuak partekatu behar ditugu, aldez aurretiko beharrezkoak diren eztabaida eta posizio argitze guztiekin. Indar, sentsibilitate eta tradizio ezberdinak tartean daudela kontuan izanda. Prozesu hau ezin da bideratu boluntarismotik, eta entsegu sozial eta politikoa behar du. Gainera, aitortu beharko da aldaketaren aldeko beste sentsibilitate batzuk daudela PSOEko, IUko, Equo-ko edo Errepublikarren zenbait sektoretan, eta baita ere egun gehiengo diren adierazpen politiko nagusietako (EH Bildu eta Podemos) sektore independenteetan, nahiz eta oraindik identifikatu ez. Hortxe daude, mugimendu sozialetan, mobilizazioetako beste esparru batzuetan, berrikuntza artistikoan, teknikoan edota zientifikoan? Aldaketaren, giza eskubideen eta ahalduntzearen inguruko proposamen eta horren artikulazio sozio politikoaren inguruko proposamen komunak dituzte.

Idatzi hau sinatzen dugun pertsonok uste dugu ibilbide honi ekin behar zaiola. Bai, posible da! Herritarren etorkizunerako bide berri horri oinarriak ezartzeko lan egiteko prest gaude, Batasun eta Botere herritarrak sortuz gure etxeko txoko guztietan.

Kepa Gonzalez (Orain Amurrio-ko zinegotzia), Luis Angel Sanchez de la China (Galdakao Orain-eko zinegotzia), Aitor Huarte (ikaslea), Eñaut Gracia (EH Bilduko zinegotzia Errenterian), Alba Fatuarte (Alternatibako kide eta EH Bilduko zinegotzia Bilbon), Andoni Rojo (EH Bilduko kidea).

Berria-n eta Argia-n argitaratuta

Berriak

Kapitalaren mesederako eta gure hondamendirako

Joxe Iriarte, ‘Bikila’ – Alternatiba

Marx itzuli da liburuan, Daniel Bensaid-ek diosku Marxek eleberri beltza moduan idatzi zuela Das Kapital (Kapitala). Millennium eleberria bezala hiru tomoetan, hain zuzen. Izan ere, kapitalaren erresuman dirudiena inoiz ez da zinezko, itxurak mamia (naturaren ustiaketa eta pertsonaren esplotazioa) ezkutatzen du. Hori aski ez, beren morroiak, intelektual zein politikoek, oso iaioak desitxuratze hori bilgarri deigarriekin edo modu sofistikatuetan apaintzen, are mozorrotzen (edo ustelkeriaz dena kakazten) pista okerrak han eta hemen jartzen sistemaren labirintoetan gal gaitezen. Kapitala ez baita dirua edo ekonomia soil-soilik, sistema labirintikoa baizik. Kapitala ez da abstrakzio bat, botere sistema osatu bat baizik, zeina oso modu korapilatsuan egituratzen den. Badu merkatua deritzan sarea zeinerako produzitzen duen irabazien arabera; badu ordena zaintzarako prestaturiko polizia mota desberdinak eta Estatu eta internazional arloko nazio armadak; badu finantza egitura bat eta bertan ari diren exekutibo ondo baino hobetu sarituak, eta baita beren zeregina betetzen duten alderdi politiko eta politikari, hitz batez, kapitalaren krimenen zantzuak desitxuratzen eta ezkutatzen (erretolika aberkoi eta demokratikoarekin igurtziz) ari diren morroiak.

Hortik, gure gizartean sortzen diren desmasien aurrean derrigorrezkoa da geure buruari galdetzea ikertzaile batek hilketa baten aurrean egingo lukeen modura: zeini egiten dio mesede heriotza honek? Zeini egiten dion mesede natura hain modu zentzugabean ustiatzea? Zergatik diru publikoarekin banku pribatuen zuloak estali herritarren kaltetan? Edo aberatsei zerga zuzenak jaitsi eta denok ordaintzen ditugun zeharkakoak handitu? Eta batez ere, zergatik jasaten dugu hain egoera larria eztanda egin gabe?

Nire gaitasuna guzti horri buruz nahiko murritza denez eta batez ere orriotan ezina denez, politikoen jukutriaz arituko natzaizue, adibide batzuk jarriz.

Erabaki hori zeini egiten dio mesede? Berriro galdera. Aitzakiak direnak direla Troikak Europako Batasunaren mailan eta PPk Espainiar estatuan lau urteotan hartu dituzten erabaki guztiak kapitalaren aldekoak izan direla zalantza gutxi: PPk elektrika alorrean hartutako erabakiak oligopolioen mesederako izan direla herritarren eta energia berriztatzaileen kalterako zalantza gutxi. Gauza bera bankaren erreskatearekin. Alabaina, gurean, EAJ artista dugu igeri egin eta arropa zaintzen maisu, onura guztiak beren kargu hartzeko eta emaitza txarrak Estatuari, Europari edo ezkerreko muturreko joerari. Herria eta aberria hitzak ahoan baina kapitalisten, lagunen edo aipa ezinezkoen interesen alde, beti.

Bi adibide: atez atekoaren auzia inposaketa, kuxidadea zela eta herri galdeketa bandera (beraiek inoiz egin ez dutena) jo eta ke aritu ziren, (PSEren laguntzarekin) aurreko legegintzaldian, aferaren oinarrian zegoen Errauskailuaren auzia ezkutatuz. Zeina foru gobernua berreskuratu bezain pronto argira azaldu duen. Izan ere, Errauskailuak janaria behar du, erretzeko gaia, eta birziklapen tasa handituz, eta batez ere organikoaren bilketa aurrera joanez gero, Errauskailuak ez baitu zentzurik. Oso kutsagarria da eta aldaketa klimatikoaren eragilea ere, bere neurrian. Hor daude Zabalgarbiren gas (CO2) isurketaren emaitzak. Eusko Jaurlaritzaren hitzak eta pitzak iruzurra galanta bilakatzen dira halako egitasmoekin. Kontua da Errauskailua negozioa dela patrika batzuentzako. Nola sinatu zuten finantza erakundeekin ikusi besterik ez dago. Naomi Kleinek arrazoia du dioenean ezinezkoa izango zaigula naturaren hondamendiari aurre egitea kapitalisten eta beren morroiei aurre egiten ez badiegu. Ezin gera geldi besoak gurutzatuta Errauskailua eraikitzen hasten badira eta, Pasaian bezala, atez atekoa eraisten hasten badira. Bigarren gaia: zergaren harmonizazioaren aitzakia Gipuzkoan aberatsei zergak murrizteko. Gogoratzen zarete ditxosozko LOAPAz? Harmonizazioak esan nahi zuen autonomi erkide guztiak parekatzea: kafesnea denontzat. Egun gauza bera kontzertuarekin. Kasu horretan, EAJ, haserretu egin da bere kalterako baita kudeatzen duen “txiringitoak” galdu egingo bai luke. Zergatik ez dute harmonizatu Gipuzkoaren mailarekin? Jakina, kontua ez baitzen harmonizazioa, Gipuzkoan zergen demokratizazioaren aldeko aurrerapausotxoa (gehiago dutenei gehiago eskatu gutxi dutenen mesederako) bertan behera uztea baizik. Gauza bera egiten ari dira Gasteizen PPrekin batera. Dena kanpoko kapitala eta bertako kapitalisten inbertsioa erakarriko duelakoan…

Naomi Klein-ek Honek dena aldatzen du bere azken liburuan larrialdi klimatikoaz ohartarazten digu, eta horren erantzulea den Kapitalismoaren jarduerari azkar eta modu erradikalean aurre egin behar zaiola aldarrikatu. Ados nago iritsi horrekin. Eta nago ere, ezkerra, zoritxarrez, orain arte motel, ezgai, noraezean dabilela arazoari aurre nola egin ez dakiela, gehienetan defentsibak eta kapitalaren logikaren baitan. Horren adibidea litzateke VWek automobilen kutsadura-neurgailuekin egindako iruzurraren aurrean Nafarroako Gobernuak (Ezkerreko gobernua) eta sindikatuek ageri duten beldurra eta espantua multinazionalak Landabeneko lantokian egin behar dituen inbertsioak bertan behera ez ote diren geratuko. Ulergarria da gobernuak ondasunaren galeren eta langileek lanpostuen galtzeari beldur izatea, baina produkzio asmoak zein baldintzak egiten diren ezin ditugu ahaztu edo saihestu. Langileen lan-baldintzak hobetzeko edo kutsadura murrizteko inbertsioak balira, gaitz erdi; alabaina automobilen kopura gehitzeko bada? Eta hala da. Noiz arte lotu behar dugu lantegi baten iraupena ingurumenarekin talka egiten duen produkzio motarekin? Hauteskunde programak, sindikatuen kongresuetako programak, Alternatiba-Herria bezalako jai egunerako dira, soil soilik? Irabazia nora kapitala hara. Eta gu?

BERRIAn argitaratua

Berriak

TTIParen aurkako mozioak aurkeztuko ditugu eta mosaiko herritarrak osatuko ditugu

TTIP, CETAeta TISAri ez! Multinazionalek boterea hartzeari ez!
Euskal Herriko jendarte zibileko erakundeak, alderdiak eta sindikatuak TTIP, CETA eta TISAren kontra gaude. Merkataritza itun hauen proposamenak gure demokraziarentzat, gizonen eta emakumeen arteko desberdintasunak ondasun eta baliabideetara hetzeko handiagotzen dituztelako, eta baita ere zerbitzu publikoentzat, jendarte arauentzat eta ingurumenarentzat, izugarrizko mehatxua direlako, arriskuan jartzen dutelako gure kalitatezko nekazaritza, baserritar txikien iraupena, elikadura arauak, arau farmazeutikoak, ezinbesteko trantsizio energetikoa eta, aipatutako guztien gain baita ere gure eskubideak eta jendartea hobetzeko gaitasuna. Arestian aipatutako itunen onuradunak multinazional handiak direlako beti.

Europar herri-ekimaren arrakasta ospatzeko, badugu arrazoi handi bat gaurko egunean 2.950.862 sinaduraren bilketa, gure aldarrikapenak indartuz doaz eta kalera aterako gara. Urriaren 10ean Iruñean, Gasteizen, Donostian eta Bilbon. Elkarretaratzeetan parte hartzeko deia luzatzen dizuegu. Aurpegi biko mosaikoak eraikiko ditugu, aurpegi batean TTIP, CETA eta TISA errefusatzen ditugula erakutsiko da eta beste aurpegian Euskal Herriko herritarrak jendarte justuago baten alde, demokratiko baten alde, eta solidario baten alde daramatzagun borroka guztien islada izango da, pertsonak zentro diren jendartea nahi dugulako eta ez kapitala zentro den jerdartea.

Azken hamarkadetan, sektore publikoen agintetik interes pribatuen eskuetara  transferentzi handia egiten ari dela ikusten dugu, liberalizazio ekonomikoari eta finantzieroari bultzada emanez. Honegatik guztiagatik, desberdintasunak, pobrezia eta ingurumenaren hondamena areagotuz doaz. TTIParen, CETAren eta TISAren helburuak aipatutakoak areagotzea dituzte, eta era berean atzera bueltarik gabekoak bilakatu. Itun edo hitzamen hauek galaraztean datza gure borroka, eta borroka honek austeritatearen kontra, klimaren alde eta justizia sozialaren aldeko jendarte mugimenduekin bat egiten du. Milaka eta milaka herritarrek parte hartuko dute urriaren 1etik 15era Europa osoan, denak elkartuz Bruselan, austeritateari ez, pobreziari ez eta TTIPari ez, esateko. Egunetik egunera langabezia pairatzen duten herritar kopurua gorantz doa, etxe-bizitzaren eskubideen galera, osasun zerbitzuen kalitaearen jeitsiera, berdintasunean oinarritutako hezkuntza zerbitzuen murrizketak edota duinak ez diren pentsiodunen kopurua handiagotzen doa, Europar Batasuna deritzon honetan. Finantza krisia deiturikoa, kapitalismo globalizatuaren atxaki perfektua bilakatu da, herritarrean eskubideak murrizteko eta herrien subirautza demokratikoa deseuzteko.

Herritarrei juztizian oinarritutako gure borraka hontara, gehitzeko dei egiten dugu. Ildoari jarraituz, udaletako eta aldundietako Mozioen kanpaina ere, aurkezten dugu,  gure ordezkari politikoei eskatuz,udalerriek eta Lurralde historikoek TTIP, CETA eta TISA ezartzearen kontrako Deklarazioa onar dezaten. Kanpainan parte hartzen duten alderdiek, Irabazik (Equok), Podemos Ahal Duguk eta EHbilduk, ikusirik itunen berri eman beharko luketenen ez jakintasuna,axolagabekeria eta balizko konplizitatea, gaur atxikitzen dugun mozioa aurkeztuko dute eta udaletako eta aldundietako korporazioei itun hauen eztabaida jendartean zabaltzeko eskatuz, argi adieraziz hauek dakartzatena, udalerriak eta lurralde historikoak TTIP, CETA eta TISAri insumizioa adierazteko asmoz.

Uste dugulako demokrazian gauzak ez direla konpontzen fede onaz soilik, ezta, eztabaida izkutatuz. Jendarte heldu batek arrazoizko iritzia izateko nahiataezkoa du herritarrak kritikoak eta informatuak izatea.

Herritarrentzako onuragarria den merkataritzari bai, baina multinazionalen onuragarria denari ez! TTIP, CETA eta TISAari ez! Multinazionalek boterea hartzeari ez!

‘TTIPari ez! Mosaiko herritarrak’: urriak 10, larunbatean, 12:30ean
IRUÑEA: Sarasate Pasealekuan
GASTEIZ: Andra Mari Zurian
DONOSTIA: Zurriolan
BILBO: Arriagan

Euskal Herrian TTIPari ez!

www.ttipez.eus

Eragileak: CCOO Euskadi, LSB-USO, UGT, LAB, ELA, ESK, EHNE, STEE-EILAS, CNT, CGT, EH Bildu, Ezker Anitza-IU, Podemos-ahal dugu, EQUO Euskadi, Ezkerra-Berdeak, M+J, Cumbre Social Vasca, Federación Republicanos RPS, Gure Energi­a, Ekologistak Martxan, ATTAC, AHT Gelditu Elkarlana, Auditoria Ciudadana de la Deuda Bizkaina, Desazkundea, Askapena, Asamblea de mujeres de Bizkaia, Basherriak, Fracking Ez, P.A.H., Antikapitalistak, Komite Intenacionalistak, Coordinadora ONG, Economistas sin Fronteras, M15M, REAS Euskadi, EBC Euskadi (Economía del Bien Común), SETEM HEGO HAIZEA, Coordinadora de ONGD de Euskadi-Euskadiko GGKEen Koordinakundea.

Berriak

“Alterkaria” Alternatibaren paperezko aldizkariaren 5. zenbakia kalean da

Alterkariaren udazkeneko alea kalean da. Alternatibaren paperezko aldizkaria duzue, astero bidaltzen dugun boletin digitalaren osagarri. Oraingo honetan, Katalunia eraman dugu azalera, Jaume Casals CUPeko militantea elkarrizketatzeko aukera izan dugulako Euskal Herrian hainbat hitzaldu eskaintzera ekarri dugula baliatuta. Bestelako gaiak ere jorratu ditugu, hala nola errefuxiatuen afera, Greziako azken hauteskundeen osteko panorama, burujabetzaren garrantziaz edota indarkeria matxistaren inguruan. Aldizkaria zure etxean jaso nahi izanez gero, idatzi prentsa (a bildua)  alternatiba.net helbidera.

 

http://alternatiba.net/old-files/Alterkari_05_0.pdf

Berriak

Oskar Matute: “EH Bilduko militantziak erabakiak hartzeko guneak behar dituela uste dugu, eta lehen urratsa egingo dugu bide horretan”

Oskar Matute EH Bilduko bozeramaile eta Alternatibako kideak Bilbon egindako agerraldian azaldu du EH Bilduk prozesu parte-hartzailea jarriko duela abian, Espainiako Kongresurako eta Senaturako hauteskundeetara zein modutara eta zein zerrenda kiderekin aurkeztuko den militanteek erabaki dezaten. Matutek azpimarratu duenez, “prozesu parte-hartzaile eta gardena izango da, behetik gora gauzatuko dena”. Gaineratu duenez, “EH Bilduko militantziak erabakiguneak izatea eta erabakiak izatea da gure helburua, eta hurrengo egunetan abian jarriko dugun prozesura barne demokrazian sakontzeko lehen urratsa da”, agertu du.

Matutek gogorarazi duenez, joan den uztailean EH Bilduko bozeramaileek aurreratu zuten irailean erantzungo ziela hauteskunde orokorretan aldaketa politiko eta sozialaren alde lanean diharduten indar politikoei zerrenda bateratua osatzeko EHUko irakasle talde batek egindako eskaintzari. “Gainera, erabaki hori EH Bilduren militanteek hartuko zutela argi utzi genuen. Heldu da iraila, eta gure oinarriek erabaki hori hartzeko prozedura parte-hartzaile eta gardena abian jartzera goaz”.

Era horretara, hurrengo irailaren 16tik 24ra herri batzarrak egingo dira Hego Euskal Herriko udalerri guztietan, eta bertara deituak izango dira udalerri horretako EH Bilduko militante guztiak. Prozedura honetan ez dira aintzat hartuko herri batzar osoarekin erabakiak, baizik eta militante bakoitzak emandako botoa izango da kontuan, eta zenbaketa orokorra egingo da.

Baina ez da hori izango EH Bilduko oinarriek hauteskunde orokorrei begira hartu beharko duten erabaki bakarra. Urriaren 16tik 30ra herri batzarrak deituko dira berriro, kasu honetan Kongresurako eta Senaturako barruti bakoitzeko zerrendaburuak aukeratzeko.

Matutek azpimarratu duenez, “prozesu parte-hartzaile eta garden hau abian jarrita, zintzoak eta koherenteak izan nahi dugu herritarrei erabaki ahalmena emateko gure irizpidearekin. EH Bilduko militantziak erabakiak hartzeko guneak behar dituela uste dugu, eta hurrengo asteetan abian jarriko dugun ekimena bide horretan emango dugun lehen urratsa izango da”.

Berriak

Oskar Matute: “Espainiako gobernuak AHTrako egindako inbertsioa porlana pertsonen gainetik jartzen duen ereduaren erakusle da”

Gobernu espainiarrak aurkeztu berri dituen aurrekontuetan AHTari egingo zaion diru ekarpenari buruz hitz egin du gaur Oskar Matute Alternatibako eta EH Bilduko kideak.

Matutek adierazi du AHTaren ibilbiderako jasoko den inbertsio hau PNV eta PP arteko akordio eta apustuaren isla dela. Bi alderdi hauek porlana pertsonen aurretik lehenesten dutela salatu du Matutek, eta betikoen negozioa gehiengoaren beharrizanen aurretik lehenestea leporatu die.

Euskal Herriak behar duena bere baliabide guztien gaineko erabakimena izatea dela nabarmendu du EH Bilduko eledunak, modu honetan, denonak diren baliabideak denon beharrizanen mesedetan jarri ahal izango baititugu, jendarte eredu berri bat eraikiz.

EH Bildu

https://pbs.twimg.com/media/CLqWXpTWoAAUx2B.jpg

 

Berriak

Oskar Matute: “Hanka bat izan behar da instituzioetan, eta bestea, kalean”

BERRIA egunkariak Oskar Matute Alternatibako kide eta EH Bilduko legebiltzarkideari eginiko elkarrizketa egun-eguneko gai politikoen inguruan

Matutek uste du EH Bilduk gizartera zabaltzen jarraitu behar duela, herritarrekin eta eragile sozialekin lankidetzan aritzeko. Baikor dago etorkizunera begira, ezker politikoak hegemonia lor dezakeelakoan.

Egunotan joango da oporretara Oskar Matute (Bilbo, 1972) Alternatibako bozeramaile eta EH Bilduko legebiltzarkidea, baina ez luzerako, abuztuaren hasieran martxan izango baita.

Maiatzeko bozetan ezkerrak lehen baino boto gehiago jaso zituen, baina, Araban, Bizkaian eta Gipuzkoan bederen, EAJ da nagusi erakundeetan. Zer hausnarketa eragiten dizu horrek?

Herrialdeotan, ezker politikoak ez du herritarren aldetik jasotako babesaren adinako islarik erakundeetan. EAJk lortu du botere instituzionala bereganatzea, baina horrek ez du esan nahi lehen baino indar handiagoa duenik.

Zergatik diozu hori?

Ez nuke esango inoiz baino errotze sozial handiagoa daukanik.

Zein da zure balantzea?

Ni baikor nago, etorkizuna interesgarri baitator. Gero eta herritar gehiagok hautatzen dute ezker politikoaren eskaintza. EH Bilduk eutsi egin dio lehen zeukan indarrari, gobernu batzuk galdu dituen arren, eta, gainera, aldaketa politikoa eta soziala aldarrikatzen duten beste eragile batzuk sartu dira: Ahal Dugu, Irabazi eta herri plataforma batzuk.

Balizko bazkide al dituzue?

Oraindik ere gizarteko arlo batzuek gurekiko badute errezelorik, nahiz eta gauza askotan bat egiten duten gure planteamenduekin. Lan handia dugu egiteko, eta eremu handia lantzeko. Jende horri ere azaldu behar diogu aukera politiko irekia, plurala eta bateratzailea dela EH Bildu, eta gai garela eskuin politikoari hegemonia borrokatzeko.

EAEn EAJren alternatiba osatzeraino?

Ezker politikoak badu ahalmen hori. Hemen badago oinarri sozial bat aldaketa politikoa eta soziala nahi duena. Oinarri horrek konektatu beharra dauka.

Ahal Dugu-ko botoemaileen soslaia askotarikoa da, baina, agian, gehien Alternatibara hurbiltzen da EH Bildun. Aukera bat galdu duzuela uste al duzu?

EH Bilduko alderdi bakoitzak ditu bere zereginak, baina garrantzitsuena da EH Bilduk berak zer egin behar duen zehaztea. Haren izaera kolektiboa definitu behar dugu, jakinda plurala dela. Gogoeta egiten ari gara fronte zabalaz.

Zer da fronte zabala?

Borroka sozialaren eta nazionalaren uztarketa lortzea eginkizun du euskal ezker politikoak.

Egituraketa aldetik, zer asmo?

EH Bilduk zabaldu beharra dauka, bertako lau alderdietako kide ez den jendeari ere parte hartzeko aukera emateko.

Koalizioan aldaketa sakona egin nahi al duzue?

EH Bilduk ezin du izan alderdien koalizio klasiko bat, ezta hauteskunde marka huts bat ere. Ezin gara aktore indibidual eta kolektiboentzat balazta bat izan, Euskal Herriko ezkerraren indar bateratzaile nagusia izateko xedea baitugu. Zabaltasunaren lurrin horren bila jotzea da funtsezkoa.

Euskal Herrian, alderdi politikoek ez al dute, ordea, kontrolerako tradizio edo joera handiegia?

Guk erabakien uneoroko kontrol edo zaintza saihestu behar dugu, baldin eta tresna hau irekia izatea nahi badugu.

Hauteskundeetako hautagai nagusiak aukeratzeko orduan, ez al zarete nahiko itxiak izan?

Proiektu hau herritarrentzat bada, herritarrek proiektuaz erabakitzeko ahalmena izan behar dute. Asko dugu hobetzeko hautagaien aukeraketan. Alderdion kuotak saihestu, eta ezinbestekoa da denon artean hautagairik onenak aukeratzera jotzea. Aniztasuna gehiago bermatuko litzateke. Izaera horrekin arituz gero, ezin dugu mugarik jarri hautaketa formuletan; berdin dit primarioak egiten ditugun, batzar zabal eta jendetsuak…

Maiatzeko hauteskundeen ondoren, autokritika egin eta herritarrekin egongo zinetela iragarri zenuten. Zer moduz?

Autokritika zintzo bat egin genuen, eta, prozesu horren ondorioz, indartuta aterako gara.

Herritarrekin izandako harreman horretan, zein izan da autokritika nagusia?

Tokian-tokian egoera desberdinak daude, baina, funtsean, EH Bilduk maila nazionalean egindako autokritikarekin bat datoz. Oro har esan dena da: etorkizun bikaina du EH Bilduk, baina gaurko egoera aintzat hartu behar du pausoak emateko. Hau da, Euskal Herria plurala da, errealitate eta lehentasun desberdinak daude, eta osagai denak kontuan hartu behar dira gero erabakiak hartzeko, eta ez lan hori egiteke erabakia hartu eta gero hori ezartzen saiatu.

Duela lau urte hainbat eta hainbat gobernutara iritsi eta politika batzuk martxan jartzean abiapuntu okerra izan al zenuten?

Instituzio bateko gobernura iristeak derrigorrean ez du esan nahi instituzio hori dagoen lurraldeko boterea duzunik. Pentsamendu kolektibo soziala ez bada zure aldekoa, instituzioetan egonda ere ez duzu nahikoa gaitasun izango erabakiak garatzeko. Kontua ez da soilik instituzioak ondo kudeatzea; instituzioak gizartea eraldatuz eta herri bat eraikiz joateko tresna dira.

Gabezia hori izan al duzue?

Hartu, adibidez, Gipuzkoa. Han, egundoko emaitzak izan genituen 2011n, baina hautetsontzietako babes hori ez da nahikoa izan aldaketa soziala eta politikoa baldintzarik onenetan gauzatuz joateko. Hanka bat instituzioetan izan behar da, eta bestea, kalean.

2011tik aurrerako hauteskundeetan, 300.000 botoren bueltan ibili da beti EH Bildu, baina erakundeetako indar hegemoniko izatetik urruti samar dago. EAJk Eusko Legebiltzarrerako bozetan 100.000 boto kentzen dizkizue.

Herri honetan inor ez da indar hegemoniko izango Bilbo Handian ez bada eragile indartsua, ia 900.000 lagun bizi baitira han.

Eta EH Bildu Bilbo Handian botoen %13 inguruan dabil.

Gure koalizioa, ezkerrekoa ez ezik, independentista ere bada, baina horrek ez du eragozpen izan behar Bilboko eta Ezkerraldeko herritarrentzat. Nola lan egin, ordea? Bertako jendearen benetako arazoak konpontzeko proposamenak landuta. Ez naiz esaten ari EH Bilduk Euskal Herri batu eta independentearen aldarrikapenak lausotu egin behar dituenik han. Esan nahi dudana da hango eremu ez-abertzaleko jendea limurtu egin behar dugula haien bizi baldintzak hobetuko dituen eskaintza bat eginda. Haiek hobeto bizitzeko borrokatu behar gara. Ezin dugu azentu berarekin joan Lekeitiora eta Barakaldora.

Zuek, Alternatiba gisa, gabezia edo behar hori ikusten al zenuten lehendik?

Jendeak esaten digu EH Bildu euskal presoez edo independentziaz baino ez dela kezkatzen. Baina hori ez da horrela: Eusko Legebiltzarrean aurrera eraman ditugun ekinbideen %80 pasa arlo sozioekonomikokoak izan dira; sektore publikoaren, hezkuntzaren, osasunaren, langileen, feminismoaren eta abarren defentsa egin dugu. Baina begira zer pentsatzen duen jende askok gure jardueraz. Arazo bat daukagu hor, eta lortu behar dugu aldatzea.

Nafarroan mezu horrek eraginkortasun handiagoa izan al du?

Bai. Baina Nafarroan mezu hori gizarteratzea errazagoa izan da, UPNren gobernu despotiko bat egon baita. Gainera, UPNren politiken aurkako mugimendu sozial indartsu bat eratu zen, alderdien agenda baldintzatzeraino, lehentasunak non diren esanez. Hori da EAEn falta zaiguna.

Zergatik?

Erkidego honetan oraindik ere jende askok pentsatzen du EAJk ez duela politika eskuindar edo neoliberal bat egiten. Barcinaren UPNren kontra egitea baino zailagoa da hemen EAJren aurka egitea. Eta aurka gogor egingo balitz, gainera, arriskua legoke kontrako efektua lortzeko; hau da, jendearengandik urruntzeko.

Zer mezu ematearen alde zaude, hortaz?

Ez diegu horrenbeste erreparatu behar beste alderdiei. Herritarrak izan behar ditugu buruan, eta haiekin aritu, denon artean zertarako prest gauden aztertuz. Badira lantzeko eremuak: etxegabetzeak, langabezia, berdintasuna, ingurumena… Hegemonikoa izan nahi duen ezkerreko indar batek aliantza lehendabizi bere herriarekin egin behar du; mugimendu sozialekin eta herritarrekin, hain zuzen.

Euskal gatazkaren ondorioak itxi gabe egotea eragozpena al da EH Bilduren bilakaerarako?

Indarkeria mota bat desagertu da [ETArena], baina badira beste batzuk oraindik: sakabanaketa, polizia jazarpena… Eta, gainera, gatazkaren ondorioak amaitu gabe dira. Horrek zaildu egiten du EH Bilduren hazkundea. Horregatik sinisten dut nik aldebakartasunean. Guk geuk izan behar dugu aurrenak mugitzen gatazkaren ondorioak konpon daitezen.

Zer pauso emanda?

EH Bilduk aurrerapausoak eman ditu, eta segitu behar du ematen. Adibidez, sektore batzuekiko enpatia handiagoa bilatuz. Bizi baldintzak-eta hobeak izateko, EH Bildu ez da eragozpena izango. Gainera, egoera hobe bat izateak aukera handiagoa sorraraziko du prozesu eratzaile bat egiteko.

Espainiako Estatua hori geldiarazi nahian al dabil?

Gobernuak ez du agertoki demokratiko bat nahi; beldurra dio horri, eta horregatik ari da zangotrabatzen ETAren armagabetzea.

Zu Ezker Batuan ibili zinen. Zer diozu Espainiako Estatuko ezker politikoari buruz?

Badakit, adibidez, Pablo Iglesiasek lehen zer pentsatzen zuen, eta, estatuan inoiz ardura postu garrantzitsurik badu, gustatuko litzaidake gauza bera pentsatuko balu. Baina hemen garrantzitsua euskal ezker politiko indartsua egotea da, eta, gaur-gaurkoz, Euskal Herrian indar hori EH Bildu da. Ikusiko dugu beste indar batzuek zer bilakaera duten.

Zuk uste duzu estatuan aro berri bat zabal daitekeela?

Estatuan behar dena da haustura demokratiko bat, eta ez erreforma bat.

PSOEk iragarri du konstituzio erreforma bat bultzatu nahi duela, eta Urkulluk aitortu du harekin ituna egin nahi duela.

Urkullu erakusten ari da euskal estatuaren bisio txikia daukala. Arduradun instituzional batek bere alderdiarentzat lasaitasuna eta erosotasuna bilatzeak ez du derrigorrean esan nahi hori izango denik onena hark ordezkatzen duen herriarentzat. Erabakiak euskal herritarren artean hartzeko tresnak lortu behar ditugu, eta Urkullu ez da ari formula horren bila. Are gehiago, esango nuke PSOErekin ituna egin nahi horretan ez duela nahi halakorik.

Berria

Berriak

Ezkerraren eraldaketan laguntzeko topagunea

Joan den astean gure Bilboko egoitza berria ireki genuen lagunartean ospatutako ekitaldi txiki batekin. Denbora luzea eman digun arren, azkenean badugu prest (edo ia prest, ikusiko oraindik baditugu kable batzuk eskegita) ezkerraren eraldaketarako lagungarria izango den espazioa.

Aurten 7 urte beteko dira Alternatiba jaio zenetik, eta hasieratik bilatu izan du ezkerraren elkarlana sustatzea, kolpatzen gaituzten zapalkuntza guztiei aurre egiteko. Horregatik, lantoki ez ezik, toki hau elkargune izatea nahi dugu. Ideiak partekatu, ekintzak prestatu… Greziako ezezkoarengatik edota berton izaterik ez dutenengatik topa egin, Periko Solabarria kasu… Guzti horretarako ateak zabalik izango dituzte eragile sozial, sindikal zein politiko ezkertiarrek.

http://alternatiba.net/old-files/150703Inaugurazioa.jpg

Berriak

Alternatiba | Ezkerra eraldatzearen erronka

X