Xabier Olano hautagaia, Gizarte Politikako diputatu eta Alternatibako kide Ander Rodríguez eta EH Bilduko beste hainbat lagun, langileen eskubideen defentsan aritu dira Donostian, Txarako eraikinen aurrean. Foru arduradunaren hitzetan, “Diputazioa bihurtu dugu lan prekarietatearen aurkako borrokarako tresna legegintzaldi honetan, eta hemen atzean dugun eraikina, hau da, Gizarte Politikako Departamentuarena, sinbolo bezala jarri nahi dugu. Egoitzetako gatazkan, langileen ondoan izan delako. Bereziki prekarizatuta eta feminizatuta dagoen sektorean, milaka emakume zaintzailek bere alboan izan gaituztelako”.
Rodríguezek esan du EH Bilduk ez duela onartzen langileen zapalkuntzan oinarritutako eredu ekonomikoa: “Langile klase antolatua behar dugu, eta instituzioek langile klase horren eskubideak bermatzeko tresna izan behar dute. Bide horretan, lan baldintza duinak bermatzen dituen sistema publiko bat aldarrikatzen dugu, eta bai langile publikoen bai azpikontratetan daudenen baldintzak blindatzeko eta hobetzeko lanean jarraitzera konprometitzen gara”.
Rodríguezek gogoratu du azken urteotan handitu egin dela woorking poor edo langile pobreen fenomenoa. Gipuzkoan, 19.322 langile (%7) daude egoera horretan. “Errealitate hau ikusita, Instituzio publikoek ezin dituzte langileen bizitzak merkatuen menpe laga, lan prekarietateari aurre egiteko tresna bihurtu behar ditugu”, azpimarratu du Xabier Olanok.
EH Bilduk beste eredu bat jarri du abian Gipuzkoan hainbat ekimenekin:
Salatu egin du errepideetako lanetan ez zirela baldintza duinak betetzen. Egoera irauli, eta Aldundiak klausula sozialak txertatu zituen lehen aldiz kontratu publikoetan.
Langile publikoei ez zaie soldata jaitsi eta aparteko ordainsariak ordaindu zaizkie, Espainiako gobernuaren erabakien kontra eta auzitegietan bukatzeko arriskuarekin.
Gizarte Politikako Departamentuaren menpe dauden azpikontratetan lan egiten duten 6.000 emakume zaintzaileen lan baldintzak babestu ditu Aldundiak, patronalaren diru gosearen aurrean. Emakume zaintzaileen eskubideak, orain arte ahaztuak, instituzio publiko baten kezka dira.
EH Bilduk eredu berri honetan sakontzen jarraituko duela esan du Xabier Olanok.
Donostia hiri soziala da; politika sozialetan erreferentea. Donostiako Udalak gizarte ongizatean egiten duen inbertsioa da horren erakusle. Agintaldi honetan %7,74 igo dira alor horretara bideratzen diren baliabide ekonomikoak; 22.134.160 eurotik 23.993809 eurora. Lan eremu eta kapitulu guztietan egon da igoera, baina, bereziki bigarren kapituluan, zerbitzuetan: %57,9ko hazkundea (13.899.388 euro). Hori guztia udal aurrekontu orokorra murriztu egin denean. Hona hemen memoria osoa.
Jon Albizu Gizarte Ongizateko zinegotzi eta Alternatibako kideak iazko memoria aurkezteko garaian eman ditu ezagutzera datuok: “Udal Gobernuaren lehentasuna pertsonak direla nabarmendu nahi dut, eta gaur aurkeztera gatozen datuak horren erakusle dira: pertsonak gure politiken ardatzean jarri ditugu, eta gastu sozialean eta zerbitzu publikoetan inbertitu dugu, oinarrizko zerbitzuak sendotuz”. Zinegotziaren hitzetan krisi garaietan politika sozialetan sakontzea beste eredu baten erakusle ere bada: “Politika soziala egin eta ulertzeko beste modu bat jarri dugu agerian eta argi dago donostiarrentzat eskubide direla ongizate zerbitzuak; sare zabala daukagu herritarrak artatzeko eta baliabideak eta laguntza ekonomikoak hazi egin dira”.
Donostiak zazpi gizarte zerbitzu dituela eta horietan guztietan iaz 13.615 pertsona artatu zirela zehaztu du zinegotziak, aurreko urtean baino %3,7 gehiago – horietatik 3.080 lehen aldiz gerturatu ziren zerbitzuetara-: “Donostiarrek egindako gizarte arloko eskaera ekonomiko guztiei erantzuna eman diegu. Udalaren ekarpen garrantzitsu honek, galga sendoa jarri ahal izan dio muturreko pobreziari edota jende ugarik etxea galtzeari, eta donostiarren ongizatea hobetu dugu”. Donostiak, zentzu horretan, aurten beste gizarte zerbitzu bat izango duela nabarmendu du Albizuk: “Loiolako Erriberetako gizarte zerbitzua errealitate bat izango da aurten, herritarrei zerbitzu hurbilagoa eta hobea emateko helburuarekin sustatu dugu proiektua, izan ere dakizuen bezala gizarte zerbitzuen sistemaren lehen sarbidea dira”.
Iaz 16.582 espediente tramitatu ziren, taulan zehazten ditugu gaika:
Udal baliabideei dagokionez, gizarteko segmentu kaltetuenei laguntzak bideratzea izan da ardatza. Ildo horretan, udalak laukoiztu egin ditu agintaldi honetan udal diru laguntzak:220.205 eurotik 783.136 eurora. Hauen familia onuradunak ere zabaldu direlarik lau urteotan: 239 familiatik (2011), 679 familiara (2014). Pertsona kopuruari dagokionez zehaztu guztira 1.455 pertsona direla: 785 emakume eta 671 gizon. Zentzu horretan esan, diru laguntzen sistema osoan gertatzen den moduan, hemen ere emakumeen kopurua gizonena baino nabarmen handiagoa dela. Albizuren hitzetan laguntzak eskatzen dituzten pertsonen perfilak patroi komun bat daukate: “Gizarte bazterketak emakumearen aurpegia dauka eta hau egituraren ikuspegitik aztertu beharreko kontua da. Ezin du kasualitatea izan datuak hain esanguratsuak izatea”.
Jon Albizuk gogoratu du diru laguntza hauek puntualak direla, ez aldizkakoak:“Oinarrizko beharrei aurre egiteko eta bazterketa soziala jasotzeko arriskuan dauden pertsona edo familiak gizarteratzera bideratuta daude”. Ildo horretan nabarmendu du hipotekak edo etxebizitzarekin lotutako gastuak ordaintzera bideratzen direla laguntza hauen %43,41, hau da, 340.000 euro: “Diru laguntza hauen bidez etxegabetzeak saihesten dira”.
Laguntza fiskalek ere aipamen berezia behar dute. Zerga eta tasa ezberdinak ordaindu ahal izatera bideratzen dira eta iaz 3.203 pertsona onuradun izan ziren, horietara bideratutako dirua 183.684 euro izan zelarik.
Iaz emandako aurrerapausoen artean etxez etxeko laguntza azpimarratzekoa da, izan ere, lehen aldiz zerbitzu honetarako prezio publiko bat ezarri zen iazko apirilean, zerbitzuaren kostuaren azpikoa dena – zerbitzuaren kostu erreala 20,53 eurokoa da eta prezio publiko berriaren arabera gehienez 18,75 euro ordaindu behar dira-. Jon Albizuren hitzetan neurri honi esker zerbitzua bermatzen da: “Etxez etxeko zerbitzua funtsezkoa da, nagusiki zerbitzu honek artatzen dituen adinekoen esparruko politiketan, hau da, norberaren etxean bizitzen jarraitzeko estrategia garatzeko politiketan. Estrategia horretan aurrera egiteko hartutako erabaki honek erabiltzaileen ekarpena leuntzea du helburu, honela zerbitzua erakargarriago izan dadin herritarrentzat”. Ildo horretan, iaz 468 eskaera berri jaso ziren eta guztira 1.535 pertsona artatu ziren zerbitzu honen bitartez, zerbitzuak.Donostiako Udalak zerbitzu honetara bideratzen duen ekarpenak ere igoera nabarmena izan du agintaldi honetan, izan ere, 1.748.000 eurotik 3.142.000 eurora.
Donostia Lagunkoia martxan jarri izana ere hor txertatzen dela ere adierazi du zinegotziak. Albizuren esanetan pertsona adinduak gure gizartearen agente aktiboak dira: “Donostiako herritarren %22 adinduak dira eta hauei bereziki zuzendutako sustapenerako eta partaidetza aktiboko programak jarri ditugu martxan beraiekin elkarlanean, beraien eskuetan tresnak jarriaz, gure hiriko dinamiketan parte hartu dezaten”.
Etxez etxeko laguntzatik at, adinduen zerbitzuetara bideratzen diren baliabide ekonomikoak, guztira, 3.152.724 euro dira. Hemen hainbat eta hainbat zerbitzu eta programa daude; etxean obrak egiteko laguntzak, etxebizitza sozialak, zahar etxeei diru laguntzak eta ekintzak antolatzeko programak. Zahartze aktiboa sustatzeko programa ere garatu da, + 55, eta honetan 540 ekintza egin zirela iaz, eta horietan guztietan 19.674 lagunek hartu zutela parte.
Etxez etxeko laguntzara bueltatuz eta kolektiboei erreparatuz nabarmendu behar da adin txikikoei jartzen zaien arreta. Zerbitzu honetan artatu diren lagunen %2,1 baino ez badira ere, zaintza beharra duten adin txikikoei ere zerbitzua eskaintzea izan da eta apustuetako bat.
Guztira 418.486,6 zerbitzu ordu eman ziren iaz etxez etzeko zerbitzuan, eta izandako gastu osoa 8.637.488,68 eurokoa izan zen, partida sendoenetakoa. Udalaren ekarpena gastu osoaren %36,37 da, erabiltzaileen ekarpena %13,12koa, da eta beste guztia diputazioaren finantziazioaren bitartez ematen da. Orduak mantendu egin dira hurrengo taulan ikus daitekeenez, eta beste inguruko herri, hiri eta abarretan gertatzen ari denaren kontrako joera egon da.
Adingabeetara itzuliz, esan kolektibo honi eta bere familiei zuzendutako programak eta zerbitzuak ere anitzak direla. Partida orokorra 2.156.147 eurokoa da. Babesgabetasun arriskuari aurre egiteko interbentzio ekimena azpimarratzekoa da hemen, ebidentzian oinarritutako bi programa dira: SafeCare eta Incredible Years. Programa berri hauek prebentzioan jartzen dute arreta eta horretarako babesgabetasun kasuak identifikatzeko protokoloak ezarri dira alor ezberdinetan, beste eragileekin elkarlanean. Zerbitzu sozialen bidez, berriz, adingabeen babes gabeziaren inguruko 678 kasu artatu dira.
Udalaren eskumen ez diren bestelako baliabideei ere erreparatuko diegu azkenik. Gipuzkoako Foru Aldundiak Diru Sarrerak Bermatzeko Errenta jasotzeko baldintzak betetzen ez dituztenei bideratutako laguntzak 396 onuradun izan zituzten iaz. Laguntza hauek lurraldean 12 hilabete erroldatuta daramaten pertsonei daude bideratuta eta baita adin nagusiko izatera iritsi izanagatik baliabideetatik kanpo geratu diren gazteei, une horretan gizarteratzeko bizilekurik eskuratu ez dutenean edo familiartekoekin bizi ez direnean. Foru Aldundiak 1.732.184 euro bideratu zituen hauetara, eta ahalegin hori aitortzeko eta eskertzeko modukoa da. Udalak kudeatzen ditu laguntza hauek gizarte zerbitzuen bidez.
Diru Sarrerak Bermatzeko Errentari dagokionez, 4.871 onuradun izan ziren iaz. Eta Etxebizitzako Gastuetarako Prestazioa Osagarriak, berriz, 2.175 onuradun. Lanbidek kudeatzen ditu baliabide hauek.
Gizarte Larrialdietarako Laguntzak aipatuko ditugu azkenik. Donostiako Udalak 949.859 euroko diru ekarpena egin zuen iaz eskaera guztiei aurre egin eta laguntzak osatze aldera; bideratzen den diru kopuru osoaren %41,8. Guztira 2.270.430 euro bideratu ziren. Ondorengo koadroan azaltzen dira, behar ezberdinetara bideratu ziren kopuru ekonomikoen xehetasunak:
Gizarte ongizatearen argazki osatu bat izateko jarraian erakunde ezberdinen eskumen diren bitartekoen taula jasotzen da, bakoitzak zenbat onuradun dituen eta bakoitzera zenbat diru bideratzen den zehaztuz.
Gipuzkoako alkategaiak aurkeztu ditugu Zarautzen egindako ekitaldian. Ainhoa Beolak eta Ander Rodriguezek, Alternatibako kide eta Gipuzkoako Foru Aldundiko Politika Sozialeko diputatuak, lau urte hauetan Gipuzkoako Diputazioan egindako lanaz hitz egin dute.
Ander Rodriguez
Ainhoari eta bioi lau urte hauetan EHBilduk Gipuzkoan egindako lanaren balantzea egiteko eskatu digute. Ez da lan makala. Baina, hasteko, lau urte atzera egin dezagun. Memoria freskatu, Foru Aldundiko eredua zein zen gogoratzeko: Gobernu eskuindarra, eredu kapitalista: kontsumitzaile basatia, txikitzailea, errautsaren laguna. Orduan, aberatsenak pribilegiatu egiten ziren. Lagunen mesedetan egindako politika zegoen: klientelismoa.
Ez zitzaigun gustatu aurkitu genuena, ez eta herritarren gehiengoari ere. Horregatik jarri zuten gobernatzeko konfiantza EH Bildurengan. Herritarrekin batera Gipuzkoa Berria eraiki genezan.
Eta “manos a la obra” jarri ginen.
Ainhoa Beola
Lehenengo ikusi genuena da hautsa zegoela, dezente, Diputazioan. Alfonbrak astindu behar izan ditugu, eta azpian ezkutatutako gauza arraro asko topatu ditugu: Obretako fakturak, desagertutako lurrak, lagunentzako opariak, inkluso angulak topatu ditugu hor azpian.
Horregatik, politika egiteko modua aldatzea izan zen gure erronka: Zintzotasunez, gardentasunez eta herritarrekin batera gobernatu nahi izan dugu.
Ander Rodriguez
PARTEHARTZEA ez da eslogan bat guretzat. Herritarrek erabaki politikoetan parte hartzea EHBilduk dakarren aldaketaren sinbolo nagusia da. Gu bezalako herritarrak gurekin egon dira erabakitzen, berdin Tolosaldeko autobus zerbitzuari buruz, berdin auzo ala herri izan nahi duten Igeldon.
Herritarren parte-hartze prozesu horiek eta harremanak, gainera, EUSKARAZ gauzatu dira. Lehen aldiz, euskara lehenesten duen hizkuntza politika garatu da. Jauzi kualitatiboa eman dugu. Eta ez bakarrik arlo honetan. Gobernu euskalduna eta euskaltzalea izan dugu, eta baita ere, lehenengo aldiz, Gobernu FEMINISTA.
Ainhoa Beola
Somos las hijas y las nietas de las pioneras de Gipuzkoa. Hemos bebido de su lucha. El feminismo es parte de nuestra vida y de nuestro proyecto político. Por eso, han sido cuatro años trabajando para frenar la precarización de la vida de las mujeres; para dignificar las condiciones laborales en los sectores más feminizados; para garantizar nuestra libertad. Hemos fortalecido las políticas de igualdad y lo hemos hecho de la mano del movimiento feminista.
Ander Rodriguez
Así que, cuando echamos la vista atrás, no nos dejemos llevar pensando sólo en el “debe”, en lo que nos falta por hacer. Que no nos cueste darnos cuenta de lo que este Gobierno tiene en su “haber”, que es mucho. Porque hace cuatro años afrontamos una crisis sin precedentes. Nos estaban haciendo una guerra de clases desde arriba, y nos iban ganando.
Antes de nada, debíamos responder a las urgencias. Y lo hicimos. Hicimos de la POLÍTICA SOCIAL nuestra principal política. Hoy podemos decir orgullosas y orgullosos que Gipuzkoa es un territorio libre de recortes sociales. En plena crisis, mientras el sistema se desmoronaba a nuestro alrededor, mientras PP y PNV se cargaban el Estado de Bienestar, pusimos pie en pared. Dijimos NO a los recortes. Porque, como dijo Arnaldo Otegi, “no nacimos para resistir, nacimos para ganar”.
Ainhoa Beola
Baina horretarako, nahitaez, baliabide ekonomikoak behar dira. Dirua egon badago, baina banatu egin behar dugu: gehien dutenek gehiago ordainduz eta baliabide publikoak beharrezkoak diren gaietara bideratuz. Norabide horretan, justizia sozialean oinarritutako FISKALITATEA garatu dugu.
Argi daukagu politika ekonomiko hoberena gizarte gastuan inbertitzea dela, honek ekonomia aktibatu eta enplegua sortzen duelako. Baina argi daukagu baita sektore publiko indartsua lortzeko milaka LANGILEEN LAN BALDINTZAK babestea derrigorrezkoa dela.
Ander Rodriguez
Esa ha sido una de nuestras “obsesiones”. Es una muletilla de la oposición hablar de las “obsesiones de Bildu”, y tienen razón. Nos obsesiona la defensa de las débiles frente a los poderosos. Por eso, desde quienes trabajan en la obra pública hasta el “ejército” de mujeres dedicadas al cuidado, pasando por el personal de limpieza, han visto en este Gobierno un compañero de lucha.
Ez dugu onartzen langileen zapalkuntzan oinarritutako EKONOMIA. Beste eredu ekonomiko justuago bat eraikitzeko pausoak eman ditugu. Enpresa txiki eta ertainak politika publikoen protagonista bihurtu ditugu. Ixteko arriskuan dauden enpresak salbatzeko neurriak jarri ditugu martxan, Bergarako Candyrekin egin bezala.
Ainhoa Beola
Bitartean, betiko errezetekin jarraitzen du oposizioak. Ez dute inongo alternatibarik eskaintzen. Eta honi buruz ere hitz egin beharko dugu. OPOSIZIOAZ. PNV, PP, PSE eskuineko tripartitoaz. Nola definitu? Nekagarria, oztopatzailea. Ideia gutxi, ekarpen hutsalak. Eta gainera, lan zikina egin dieten morroiak ere izan dituzte. Adi, ze maila altuko hirukotea den hau: Adegi, Urkixo eta Munilla. Horiek bilakatu nahi izan dute gure etsai politikoak. Algo habremos hecho bien.
Bromak egiten ditugu baina momentu gogorrak ere izan dira. Ez dezagun ahaztu, herritarrei emandako hitza betetzeagatik, erraustegia gelditzeagatik, alegia, diputatu bat, Alduntzin jauna, zentsuratu egin zutela.
Ander Rodriguez
Beste batzuek jarraitu zuten berak hasitako lana Diputazioan. Eta hemendik nire eskerrik beroena eman nahi dizkiet Gobernuko kideei eta herritarrei Gipuzkoaren alde egin duten lanagatik. Plazerra izan da zuekin lan egitea. Aurrera jarraituko dugu, Gipuzkoa Berria eraikitzen.
Gipuzkoako Foru Aldundiak proposatu du etxean bizi diren eta mendekotasuna duten pertsonak laguntzea zainketa duinak eta kalitatezkoak jasotzen dizutela bermatzeko eta zainketa lanak egiten dituzten senideen ongizatea bermatzeko. Ikuskapen hau egiteko, foru erakundeak segimendu eta ebaluazio tresna bat garatu eta Udalen esku jarri du.
Gipuzkoako Foru Aldundiak eman du ezagutzera Mendekotasuna duten pertsona eta beren zaintzaileei buruzko Ikerketa, Donostiako San Telmo museoan izandako mintegian. Bertan, Gipuzkoako gizarte zerbitzuetako 120 aditu baino gehiagok hartu dute parte, hauen artean, foru eta udal teknikari eta gizarte langileak. Gizarte Politikako diputatu eta Alternatibako kide Ander Rodríguezek azaldu duenez, esperientzia pilotu gisa, 10 hilabetez, Irun eta Arrasateko udaletan laguntza zerbitzu bat jarri da martxan eta mendekotasuna duten pertsonekin bizi eta inguruan zaintzeko laguntza ekonomikoa jasotzen duten 320 familiaren egoera aztertu da.
Rodríguezek azaldu duenez, egun Gipuzkoan 9.200 pertsonak jasotzen dute zainketarako laguntza hau: “Administrazio publikoek adinekoek behar dituzten zainketak jasotzen dituztela ziurtatu behar dugu eta zainketa hauek beharrezko baldintza higieniko-sanitario, elikadura nahikoa, tratu duin, dagozkien etxeko laguntza tekniko, harreman sozialak kaltetu gabe eta abarrean egiten direla. Gainera, kontuan izan behar dugu zaintzea lan gogorra dela, urtetan luzatu daitekeela eta eragin handia izan dezakeela emozio, osasun, harreman eta bizi sozialean”.
Irun eta Arrasateko 320 pertsonekin egindako ikerketaren arabera, aztertutako kasuen erdian familiaren egoera hobetu egingo litzateke eskatu ez dituzten gizarte zerbitzu publiko zenbaitekin, esaterako, teleasistenzia, laguntza teknikoak, Etxez Etxeko Arreta Zerbitzua, laguntza ekonomikoak, zaintzaileentzako atsedenaldi egonaldiak, laguntza psikologikoa…
Diputatuak azpimarratu duenez, “ematen den arretak nahikoa intentsitate duen, kalitatea egokia den eta zaintzaileek beren rola baldintza onetan egiten duten baloratu ahal izan da gizarte langileek egindako elkarrizketa, etxeetarako bisita eta egoeraren azterketari esker -Udalen lankidetza eta Matia Institutuaren laguntza teknikoarekin-. Horrela, familiei aholkuak eman eta familiak zerbitzu berrietara bideratu ahal izan dira, beren bizi kalitatea hobetzeko. Gainera, garrantzitsua da esatea gizarte langileek erakutsi duten poztasun altua eta baita etxeetan ekimen honek izan duen harrera ona. Horregatik uste dugu beharrezkoa dela Gipuzkoan adinekoak zaintzen dituzten familientzat laguntza zerbitzu bat abian jartzea”.
Etxeko Laguntza Zerbitzuari buruz, Deustuko Unibertsitateko Gizarte Laneko Sailarekin batera antolatutako Gizarte Mintegiaren ondorioak aurkeztu dituzte Ander Rodríguez Gizarte Politikako diputatuak eta Iker Usón Deustuko irakasleak. Foru arduradunaren iritziz, “egindako azterketak emaitza kezkagarriak erakusten ditu eta, beraz, Etxeko Laguntza Zerbitzuaren ikuspegiari, edukiari eta finantzaketari buruzko erakundeen arteko beste akordio bat adostu beharko litzateke, erabiltzaile kopuruaren jaitsiera geldiarazteko eta zerbitzuaren eraginkortasuna familia inguruneko zaintzarako sistemaren barruan hobetzeko”.
Gipuzkoako Foru Aldundia Etxeko Laguntza Zerbitzuaren prezioa merkatzearen alde eta erabilera hori beste kolektibo batzuetara zabaltzearen alde azaldu da gaur, adineko eta desgaitasuna duten pertsonez gain, buruko gaixotasunak dituzten pertsonek edo etxean zaintzak behar dituzten adingabeek ere zerbitzu hori erabiltzeko aukera izan dezaten. Halaber, foru administrazioak beharrezkotzat jotzen du lurraldeko lan hitzarmena sinatzea, alor horretako langileen baldintzak hobetzeko eta zerbitzuaren egonkortasuna eta kalitatea bermatzeko. Horrela, Etxeko Laguntza Zerbitzuaren eraginkortasuna hobetu nahi da, azken urte hauetan jaisten ari baita erabiltzaileen kopurua.
Usónek azaldu duenez, alor desberdinetako 21 profesionalek parte hartu dute lan horretan –udalak, Aldundia, unibertsitatea eta alorreko enpresen arduradunak-. Etxeko Laguntza Zerbitzua zerbitzu publikoa da, beren kasa baliatzeko arazoak dituzten pertsonei etxean laguntza ematera zuzendutakoa, beren ingurunean ahalik eta denbora gehien bizi daitezen. Nahiz eta udal eskumenekoa izan, zerbitzuak Aldundiaren %70eko finantzaketa du. Une honetan, Gipuzkoako adinekoen %3,4ak erabiltzen du zerbitzua, eta ehuneko hori behera doa etengabe (2011. urtean %3,9).
Mintegiaren emaitzen arabera, hauek dira gainbehera horren arrazoietako batzuk: ordainketa partekatua altua da jendearen ustez; lehiakortasun ekonomikoa baxua da zaintzen inguruko merkatu beltzaren aurrean; malgutasun gutxi dago intentsitateari eta ordutegiei dagokienez; ez dago lan-hitzarmenik…
Mehatxu horien aurrean, diputatuak azpimarratu du beharrezkotzat jotzen dela hainbat hobekuntza sartzea Etxeko Laguntza Zerbitzuan, azterketak ezarritako gomendioei jarraituz:
– Kolektibo berriak sartzea Etxeko Laguntza Zerbitzuak jasotzen dituztenen barruan (adingabeak eta buruko gaixotasuna duten pertsonak).
– Erabiltzaileen ordainketa partekatua merkatzea
– Intentsitatea eta ordutegiak malgutzea
– Eskatzea Eusko Jaurlaritzari arbitratu ditzala Etxeko Laguntza Zerbitzuko langileen prestakuntza egiaztatua emateko baliabideak
– Etxeko Laguntza Zerbitzua eskaintzen duten entitate eta enpresek lan sistemak ezartzea, lehentasuna emanez langilearen eta zaintzak jasotzen dituen pertsonaren arteko harreman egonkorrari.
– Gizarte eragileek lan hitzarmen probintziala negoziatzea, langileen baldintzak hobetzeko eta alorraren egonkortasuna bermatzeko.
