PP, PSE eta PNVk osatzen duten lobby politikoak ezkerreko abertzaleon alternatiba ahultzea du helburu

Egun hauetan Gipuzkoako herritarrak harrituta ari dira jarraitzen Zubietako errauste plantaren inguruan EAJk, PSEk eta PPk osatzen duten blokea eskaintzen ari den ikuskizuna.

Atzo EAJk iragarri zuen bat egiten duela PPk Juan Karlos Alduntzin Ingurumen diputatuaren aurka iragarri duen zentsura mozioarekin. Horren aurrean, Euskal Herria Bildu koalizioak gertatzen ari denaren inguruko irakurketa politikoa helarazi nahi dio Gipuzkoako gizarteari.

2012-06-15-ehbildu-prentsaur

Lehenik eta behin adierazi behar duguna da Alduntzin diputatuaren aurkako zentsura mozioak ez duela funtsik, eta orain arte gobernuan izan den klase politikoaren ahultasun politikoaren adierazle dela. Eskaera horrek ez du inolako bide politikorik, izan ere, errauste planta egitearen erabakia udalei eta mankomunitateei dagokie, eta Gipuzkoako udalen gehiengoak behin eta berriz adierazi du ez duela jarriko euro bakar bat ere errauste planta eraikitzeko, izan ere, udalek prebentzioa, berrerabiltzea eta birziklatzea ardatz dituen eredua lehenesten dute, eta bazterrean uzten dute errausketa hondakinak tratatzeko bide bezala, horrek mugak jartzen dizkiolako birziklatzeari eta hondakinak sortzea, kontsumoaren eredua, beharrezko duelako errauste planta bideragarri egiteko.

Beraz, bistan da zentsura mozio hau ez dagoela hondakinen arazoa konpontzera bideratuta, kontrakoa baizik: arazoa are gehiago nahaspilatzeko aurkeztu nahi dute. Konponbideak planteatu ordez, EAJk, PPk eta PSEk geroz eta oztopo gehiago ari dira jartzen Gipuzkoaren aurrerabidean. Esan dugu EAJk, PPk eta PSEk planteatutakoak arazoa ez duela konpontzen, horregatik, guztiok, herritar guztiok, buruan dugun galdera honakoa da: zer ote dagoen egiazki honen guztiaren atzetik. Ze interes ditu EAJk, PSE eta PPrekin batera, errauste plantaren gaia hain muturreraino eramateko? Zer egiten du Urkulluren eta Egibarren EAJk Basagoitiren PPri eta Patxi Lopezen PSEri men egiten? Bistan da. Hondakinen arazoa konpontzea lehenetsi ordez, interes politiko eta ekonomiko argi batzuk lehenesten ari dira.

Interes ekonomikoei dagokionez, bistan da errauste plantaren atzean milioika euro daudela, eta eraikuntzaren sektoreko enpresaburuak presionatzen ari dira bai ala bai errauste planta eraikitzeko. Espainiako eredu den adreiluaren ekonomia Gipuzkoan ezarri nahi dute. Adibide ugari ditugu, eta jada ez digute ziri gehiagorik sartuko.

Beste alde batetik, esan dugu zentsura mozioaren atzetik bestelako interes politiko eta alderdikoiak ere badaudela. Euskal Herriaren etorkizuna baldintza dezakeen hauteskunde batzuen atarian gaude, eta EAJrentzat, PPrentzat eta PSErentzat aurre egin beharreko arerioa gu gara, Euskal Herria Bildu osatzen dugun ezkerreko gizon eta emakumeok gara. Egunetik egunera indartzen ari den alternatiba politikoa eta ekonomikoa ordezkatzen dugu, egunetik egunera are egingarriago bihurtzen ari den alternatiba, hain zuzen ere. Sistemaren krisi honetan, EAJk, PSEK eta PPk betikoa defenditzen dute: adreiluaren ekonomia eta espekulazioa, eta horren aurrean, Euskal Herria Bildu aldaketarako aukera bakarra da. Horregatik, egunak joan egunak etorri, gero eta urduriago daude, eta etsita jokatzen dute, eta atzokoa horren isla da. EAJk, PSEk eta PPk gauzak bere horretan utzi nahi dituzte. Ez dute nahi ezer aldatu. Hondoak jota eta krisi ekonomiko latzean dagoen eredua biziberritu nahi dute, nahiz eta eredu horren ondorioz gaur egun milaka eta milaka langabetu izan, egunero jendea etxerik gabe geratu, eta pobreziaren muga geroz eta jende gehiagok gainditu. Eta ezin aipatu gabe utzi eredu honek ere ingurumen krisia ere eragin duela, naturaren ustiaketa irrazionalean oinarritzen baita eta azpiegitura handietan dirua xahutzen dutelako. Ondorioz, gaur egungo eredua sostengaezina da, bai ikuspegi ekonomikotik bai ingurumen ikuspegitik. Eredua agortuta dago, eta aldatu egin behar da berehala.

PPk, PSEk eta EAJk sostengatzen duten lobby politikoak Gipuzkoako gobernua ahultzea du helburu, horrekin ezkerreko eta abertzalea den alternatiba ahultzeko. Batzuen eta besteen helburua argia da: kosta ahala kosta saihestea Euskal Herria Bilduk hauteskundeak irabaztea. Modu horretara saihestu nahi dute independentismoak herri honi hitza eta erabakitzeko gaitasuna ematea, eta beste alde batetik, batzuei pagotxa bukatzen zaienaren beldur dira, izan ere, Euskal Herria Bildurekin eraikuntzaren enpresaburu handiek eta enpresa energetiko handiek ez dutelako aldeko traturik izango inongo komisioren truke.

Horregatik, EAJ, PSE eta PPri dei egiten diegu euren interes politiko eta elektoralak lehenestea uzteari, eta Gipuzkoaren eta Euskal Herriaren arazoak konpontzeko proposamen positiboak egiten hastea. Tamalez, atzo EAJk egindako urratsa kontrako norabidean doa erabat, eta, gainera, ez du hondakinen arazoa konponduko.

Amaitzeko, argi eta garbi esan nahi dugu Euskal Herria Bildu lanean jarraituko duela, orain inoiz baino gogo gehiagorekin, alternatiba politiko eta ekonomiko bat eraikitzeko Gipuzkoarentzat eta Euskal Herriarentzat, erabaki eskubidearen errespetuan, justizia sozialean eta ingurumenarekiko errespetuan oinarrituta.

Eta gaur inoiz baino indar gehiagorekin dei egin nahi diegu herritarrei iganderako errausketaren kontra antolatu den ekimenean parte har dezaten. Igandean osatuko dugun kolorezko mosaikoak aurre egingo dio Egibar, Basagoiti eta Lopezen modukoen kolore grisari, herri honetan ezer aldatu ez dadin nahi duten horiei, hain zuzen ere.

Kutxabank, pribatizaziorako bidean

Ana Etxarte eta Oskar Matute – Alternatibako bozeramaileak

EAJk eta PPk azpijoko antidemokratikoan ibili dira Gipuzkoako legezko ordezkariek Kutxabankeko Administrazio Kontseiluan dagozkien lekuak izan ez ditzaten. Baina hau lehen urratsa besterik ez da izan, ekonomia globalizatuan euskal banku handi bat sortu eta pribatizatzea helburu duen estrategiaren barruan. Erakunde honek, banku orok bezala, ez du kontsumo arduratsuari zuzendutako krediturik eskainiko, ezta edozein gizarte onurari zuzendutakorik ere. Beste guztien antzera, espekulazioa zein epe motzeko mozkinak sustatuko ditu eta kosta ahala kosta, statu quoa laguntzen saiatuko da.

Estrategia hau da, hain zuzen ere, ezagutarazi nahi duguna, hura gelditzeko garaiz gaudelako. Eskuma euskaldunak eta espainolak Italian 90eko hamarkadan jarraitutako prozesua berreskuratu nahi dute. Honi esker, aurrezki kutxak bankuetan eraldatu zituzten, gizarte-ekintzaren eta kapital publikoaren arrastorik utzi gabe. Egindako urratsak honakoak izan ziren: bat, gizarte-ekintza bankuaren jardueratik banandu, fundazioak kontrolatuta ere; bi, legean aldaketak egin kapital pribatuaren sarrera ahalbidetzeko; hiru, kapital pribatua modu masiboan sartu; lau, kapital publikoari garrantzia kendu, azkenean esku pribatuetan uzteko. Emaitza: erabat pribatua den bankua eta gizarte-ekintzaren amaiera.

Dagoeneko lehen urratsa egin da. Orain, beste hirurak falta dira, zorrotz beteko dituztenak. Egia esan, badago berebiziko ezberdintasun bat. Izan ere, Italian 10 urte igaro behar izan ziren eta hemen ez dute hainbeste denbora itxoiteko asmorik. Mario Fernandezen azken deklarazioek bidea zabaldu dute eta hurrengo urratsak justifikatzeko argudioak bilatzen hasi dira, “norbaitek behartu gaitzakeelako” aitzakiarekin.

Haientzat garrantzitsua zen Administrazio Kontseiluarekin egin dutena egitea: etxetik gorriak kaleratu, inork estrategia barrutik ezagutu ez dezan, barruan dagoen inork banku publikoa eskatu ez dezan. Espainiako Bankuko diktadorea pozez zoratzen dago PP gobernura heldu izanagatik -boterera ez da heldu, boterea beste nonbaiten baitago-: Dagoeneko finantza sistemaren erreforma berri bat iragarri dute! Behar bada honek ez dauka lehentasun handiena; aurretik sindikalismoa akatu behar da eta langile klasea zapaldu negoziazio kolektiboa ezabatuz. Baina berehala helduko da berregituraketa eta finantza erakundeei kapitala handitzera behartuko zaie mundu globalizatu honetan bizirauteko asmoz, euren kaudimena ziurtatuz. Orduan Kutxabankek agindu hauek bete beharko ditu nahitaez: seguruenik Espainiako hainbat aurrezki kutxa irentsiko ditu prezio merkean, gero kapital pribaturantz behin-betiko pausua emateko… eta kito! 2., 3. eta 4. urratsak eginda denbora-markak hautsita! Koilarakada bat EAJ, PP ugari, Espainiako Bankuan muturreko eskuineko sukaldari bat, eta on egin!

Helburua, egungo krisi sakonera zuzenean eraman gaituen logika kapitalistaren bidean jarraitzea da: sektore pribatuarentzat dirua liberatu, publikoa den oro desegin, merkatu aseezinek etekinak ateratzeko aukera berriak sortu eta langile klasea otzandu. Hau da euren helburu ezkutua. Eta zeharo aldenduta dago ezkerrak Euskal Herriarentzat egiten duen apustutik: finantza sistema publiko, garden eta demokratiko baten alde, hain zuzen; funtzio soziala definitu eta mugatuko duena eta banku komertzialaren rola gaindituko duena, irizpide ekologiko eta sozialetan oinarritutako inbertsio produktiboa erraztuko duen bankua izateko; zaintza ekonomia baten lehentasunei mailegu eta inbertsio egokiak eskainiko dizkiona, kalitatezko enplegua sortuz eta klima aldaketaren aurkako borroka sustatuz, elikadura burujabetza eta sektore ahulenen kontsumoa sustatuko dituena eta azken finean, justizia soziala lehenetsiko duena eta demokrazia parte-hartzailea zein gardentasuna bidelagun izango dituena. Aitzitik, Kutxabankeko zuzendariak dagoeneko adierazi du “pausoak emateko” prest daudela inbertsioa Euskal Herritik aldenduko duten fusio berriak bilatzeko, erabat espekulatiboak diren interesen alde.

Pribatizaziorantz abiatutako bide hau ikusita, aurrez aurreko norgehiagoka garai baterantz abiatu behar gara, bi ereduak bateraezinak direlako. Batak epe laburreko mozkina bilatzen du; besteak, pausoak ematen ditu Euskal Herri burujabe eta sozialista baterantz, justizian zein pertsona guztiontzako eskubideetan oinarritua. Dagoeneko, bere garaian ezarritako euste-hormak nahikoak ez direla frogatzen hasi da, eta estrategia maltzur horri aurre egin behar diogu kaletik, gizartearen inkonformismotik. Noski Administrazio Kontseiluan merezi dugun ordezkaritza demokratikoa eskatuko dugula, baina hori ez da nahikoa, ez dugu aski izango.

Publikoa dena kalean defendatu behar dugu, eta hau berebizikoa eta estrategikoa da. Haiek badute estrategia jakin bat, eta guk ere badugu geurea. Geldiarazi behar ditugu, garaiz gabiltza. Norgehiagoka, inkonformismoa eta borroka momentu historiko honen hitz gakoak izan behar dira. Banku publiko, sozial eta garden baten alde: Pribatizaziorik ez!

Mega-azpiegitura gehiagorik ez Gipuzkoan, adierazpena

Lurralde txikia da Gipuzkoa baina azken urteotan, hazkunde eta globalizazio ekonomikoaren olatuan igota, garapenaren izenean egindako proiektu asko eraman dira aurrera, asko atzera bueltarik gabekoak. Baina gaur egun mahai gainean ditugunak geldiaraztea eskatzeko bildu gara gaur hemen. AHT-a, errauskailua, Jaizkibelgo superportua, Oiartzun-Lezo-Gaintxurizketako plataforma logistikoa, Donostialdeko metroa, Hondarribiako aireportuaren hedapena, Zubietako makro-espetxea, ingurabideak, tentsio handiko lineak…

Ez dira azpiegiturak bakarrik, inguru jakin batean eragina izango duten proiektuak, ez! Eta ez ditugu eragiten duten inpaktu ekologiko basatiagatik bakarrik gelditu nahi, kasu askotan arrazoi nahikoa izan arren. Gaur hemen elkartu garenok inposatu nahi izan diguten garapen eredua zalantzan jarri nahi dugu, inoiz egin ez den eztabaida egitea eskatzen dugu, hausnarketa aldi bat ireki eta orain arteko gardentasun eza eta politika parte-hartzaileen gabeziarekin amaitzea nahi dugu.

Herritarron ongizatea ardatz izango duen eredua da herritarrok nahi duguna. Ez interes enpresarialei erantzuten dien eredua, gutxi batzuen mesederako guztiok nozitzen dugun kaltea eragin eta jendartearen zati baten pobretzean oinarritzen dena. Gizarte premiari erantzuteko ezinbestekoak diren baliabideak ahitu eta ekonomia, osasun, hezkuntza, kultura eta jendarte arloko beste jarduerek behar dituzten aurrekontuak zurrupatzen ditu gaur arteko eredu antisozialak.

Ingurumenarekiko errespetua ardatz izango duen jendarte eredua nahi dugu. Eta ez, gure herrialdea etengabe hiritartu eta metropolizatuko duen eredua, natur baliabideak xahutuz, ingurumen naturalari eraso gogorrak eginez, landa inguruak jendez ustu eta nekazaritzarako behar ditugun lurrak atzera bueltarik gabe artifizialduz aurrera egingo duen eredua.

Zenbait ordezkari politikok gure eskariak, jendartearen ahotsa, instituzioetan neutralizatu eta blokeatu nahi dituzte, proiektu txikitzaileen aldeko presioa mantendu nahi dute, egite kontsumatuen politikari eutsi eta makro-proiektuak bultzatzen jarraitu. Eragile politiko hauek, azpiegituren aferan dauden interes ekonomiko eta pribatu itzelen defendatzaileak dira, inolako aldaketarik nahi ez dutenak eta jarrera hori salatu nahi dugu. Eta eskakizun zehatza luzatu nahi diegu, eztabaidari eta hausnarketari bidea ireki diezaioten eskatzen diegu, jarrera oztopatzaileak alboratuz.

Hala ere, erantzun guztiak ez daude instituzioetan, eta lorpenak erdiestekotan, ezinbestekoa dugu herritarren kontzientzia etengabe astintzea. Kontzientzia kolektibo honen aldaketan eta herritarron ekimenean dago gakoa. Beraz, lanean jarraitu behar dugu, azpiegitura handiak eta proiektu txikitzaileak geldiarazteko borrokari eutsi behar diogu, lurraren defentsari eta garapen ereduaren aldaketari zor zaien garrantzia behin eta berriz azpimarratuz. Gipuzkoa desberdin bat nahi dugu, Euskal Herri desberdin bat nahi dugu. Geldi ditzagun lehenik azpiegitura lan handien proiektuak eta ireki diezaiogun bidea eztabaida sozialari. Beste jendarte eredu bat nahi dugu eta landuko dugu!

Gipuzkoak errauste planta gelditu eta zaborren inguruan eztabaida zabaltzea txalotu du Alternatibak

Gipuzkoa Sin IncineradoraAlternatibak bere poza agertu du  gaur  Donostiako  errauste  planta  gelditu  delako  eta  Gipuzkoako  Foru Aldundiak  gai  honen  azken  erabakia  sei  hilabetez  atzeratu  duelako,  zaborren inguruan herri eztabaida zabaltzeko aurrera pausu bat emanez.

Ezkerreko alderdiko bozeramaile  Oskar Matutek  “oso positibotzat”  jo du proiektu  hau  gelditzearen  erabakia:  “Gipuzkoako  Lurralde  Historikoan erabateko oposizioa jaso  izan  duen  tratamendu  sistema  hau  baztertzeko aukera  zabaldu  zaigu azkenik.  Eztabaida  serio,  zorrotza  eta  opakutasun gabekoa, gardena, irekiko da orain eta bertan, ingurumena eraikuntza enpresa potoloen interes ekonomikoaren gainetik jarriko da”.

Matuteren hitzetan, “analisiaren, informazio gardenaren eta eztabaidaren garaia heldu da, Gipuzkoako  Hondakinen  Partzuergoa Lurralderako  erabaki hoberena hartu dezan, ingurumena eta herritarren osasuna kontuan izanda”. Zentzu  honetan,  “zaborrak  tratatzeko  errauste  planta  baino  askoz  ere ekologikoagoak eta ez hain kutsatzaileak diren metodoak daudela azpimarratu du Alternatibako bozeramaileak. Matutek gaineratu du: “Errauste  planta ez da konponbidea”.

Indarkeria Matxistaren aurkako Nazioarteko Egunaren harira Gipuzkoako Foru Aldundiaren adierazpena

Donostia, 2011ko azaroaren 24a. Gipuzkoako Foru Aldundiak “berdintasun politika feministak garatzeko, emakumeen kokapena eta burujabetza handiagoak izan daitezen indarkeria sexistari aurre egiteko konpromisoa” berretsi du. Orobat,” gizarte eredu eta eredu ekonomiko justuagoak” bultzatuko ditu. Konpromiso hori Diputatuen Kontseiluak erakunde adierazpen baten bidez hartu du, Indarkeria Matxistaren aurkako Nazioarteko Egunarekin bat eginez.

Laura Gómez Berdintasuneko zuzendari nagusiak esan duenez, “indarkeria matxistaren aurkako borrokak lehentasunezkoa izan behar du, benetako apustu politikoa”. Gogorarazi du Gipuzkoako Foru Aldundiak koordinazioko batzorde politiko eta tekniko bat sortu duela emakumeek jasaten duten indarkeriaren aurkako politikak sustatzeko, sentsibilizazioa, prebentzioa, arreta eta esku-hartzea landuko dituen ikuspegi integral batetik.

“Ohituegi gaude emakumeok konpromiso politikoak entzutera, azkenean, bihurtzen direnak miseriaren kudeaketa, hauteskunde koartada eta populismo zaharrenaren erakusle”, salatu du Gómezek. Adierazi duenez, Diputatu Nagusiaren mendeko zuzendaritza nagusian, “aurre egingo diegu, benetan eta eraginkor, bizitzaren arlo guztietan gertatzen diren emakume eta gizonen arteko desorekei”. Berdintasuneko zuzendari nagusiak esan du ez dagoela sinesgarritasun politikorik, ez baldin bazaizkie ematen berdintasun politika publikoei –beraz, indarkeria matxistaren aurkako borrokari– baliabide ekonomiko eta giza baliabide nahikoak. Horren harira, zuzendaritzaren aurrekontuak 1.744.702 partida izatea nabarmendu du, 2011ean baino %242 gehiago.

Foru erakundeak onartutako erakunde adierazpenak indarkeria “egiturazko arazotzat” hartzeko deialdia egin du, eraginkor erantzun beharrekoa, beraz, “ezin dugu emakumeek erasoen biktima gisa jasaten duten indarkeriaz hitz egin eta gizartearen egitura guztiz matxista ez aipatu, hori baita indarkeria horiek sortu, erreproduzitu eta toleratzen dituena”.

Indarkeria matxista emakume batek emakume izateagatik bizi duen hori bada ere, adierazpenak aipatzen du “egoera administratibo irregularra duen emakumea izatea, ekonomia autonomiarik ezak, zenbait baldintza oso txarretan edo legez kanpo egiteak, emakumea oraindik egoera ahulagoan kokatzen du”.

Horrela, onartutako testuak sexuak berdintzearen aldeko deia egiten du, eta, horretarako, “ezinbesteko da gazte jendearekin egin beharreko lana”, indarkeria sexista zergatik, noren eskutik eta nola adierazten den erakutsiz eta “gizon” eta “emakume” izateko modua eraikitzeko harreman hertsatzaile, hierarkizatu eta bidegabea. Orobat, testuak azpimarratzen du “badela gizon eta emakumezko desberdinen mugarri positiboen beharra”, bien arteko harreman eredu berriak ere erakutsiko dituztenak.

Azkenik, foru erakundeak gipuzkoarrak gonbidatzen ditu, Indarkeria Matxistaren aurkako Nazioarteko Eguna dela eta, mugimendu feministek, emakumeen elkarteek eta erakundeek bihar antolatuko dituzten jarduera, lantegi eta manifestazioetan parte hartzera.

X