Etiketa: Internazionala

Alternatibak Kataluniako ezker subiranista zoriondu eta CUP legebiltzarrean sartu izana ospatu du

Alternatibako Koordinakunde Nazionalak Kataluniako alderdi ezkertiar subiranistak zoriondu nahi izan ditu atzoko hauteskundeetan lortutako emaitzengatik. Talde ezkertiarreko batzorde eragiletik azpimarratu dutenez, gorakada nabarmena izan dute nazio eraikuntza sozialarekin batera ulertzen duten alderdiek, burujabetza herritarrei hitza emateko nahi dutenena, bandera desberdinarekin eginda ere, botere finantziero berdinen aginduetara eta gizarteari bizkarra emanda agindu nahi dutenen aurka.

Alternatibatik, bestalde, bereziki ospatu da Candidatura d’Unitat Popular Alternativa d’Esquerres, CUP, hautagaitza legebiltzarrera lehenengo aldiz heldu izana, 3 eserleku eta 126.00 boto baino gehiago lortuta. Alternatiba hauteskunde kanpainaren azken egunetan izan da, CUPetik jasotako gonbidapenaren ostean, hautagaitza honen hainbat ekitaldietan parte hartzen David Fernandez eta beste zerrendaburuekin batera. Horregatik, bertatik bertara ezagutu ahal izan du CUPeko militanteek eginiko lan paregabea, hautagaitza milaka lagunen erreferentzia izatea eragin izan duen lana: askapen nazionala eta soziala batera lortzea ezinbestekoa dutenena, mailaketarik egin gabe kapitalismoaren, patriarkatuaren, desarroilismoaren, demokrazia faltsuaren eta arrazakeriaren aurka borrokatzen dutenena; erakundeak helburu gisa baino, klase popularren bozgorailu izateko bitartekari gisa erabiliko dutenena, herritarren borondatea ordezkatu baino zapaldu egiten dutenen kontraesanak eta iruzurrak salatzeko.

Guzti horregatik, bere poztasuna agertu du Alternatibak CUPek lortutako emaitza bikainarengatik, eta haien proiektua gero eta zabalagoa izan dadila opa egin die, herritarrak oinarri hartuta sistema eraldatu eta Katalunia zein Herrialde Katalan burujabeak eta sozialistak eraikitzeko apustuan aurrera egin dezatela, behetik eta ezkerretik.

Berriak

Alternatiba Kataluniako hauteskunde kanpainan parte hartzen ari da egunotan CUP alderdiarekin

Alternatibako ordezkari talde bat Katalunian dabil joan den asteazkenetik CUP Alternativa d’Esquerres alderdiak gonbidatuta eta Bartzelonako Legebiltzarrerako bozetara  lehenengo aldiz aurkezten den hautagaitza herritarra babestu eta harekiko elkartasun internazionalista adierazteko asmoz. Jonathan Martinez Alternatibako Koordinakunde Nazionaleko kideak adierazi duenez, “Kataluniako herritarrek legebiltzarrean ahots indartsua izan dezatela” espero du Euskal Herriko alderdi ezkertiarrak, “Espainia zein Kataluniako eskumaren politika suntsitzaileei aurre egingo diena”.

Martinez CUPeko ekitaldi desberdinetan parte hartzeko aukera izan du egunotan, Bartzelonako zerrendaburu David Fernandezekin Ripollet eta Barbera del Valles herrietan, eta zerrenda bereko bigarren hautagai Georgina Rieradevallekin batera, Granollersen. Gaur arratsaldean, berriz, kanpaina itxierako Molins de Rei udalerriko ekitaldian hitz egingo du Quim Arrufat Bartzelonako hirugarren zerrendaburuarekin.

Martinezek eta Fernandezek bat egin dute “liberazio nazionala liberazio sozialaren eskutik bakarrik” etorriko dela esatean, eta baita haien proiektu politikoek kaleko jendea ez duela ordezkatzen ez dutela ziurtatzean “haiek dira gu ordezkatzen gaituztenak”. Era berean, komunean jarri dute CUP bezalako indar batek legebiltzarrean jokatu behar duen papera, “finantza eliteen aginduak kudeatu eta herritarrei bizkarra ematen dieten politikarien kontraesanak agerian uztera”.

https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/65129_555158054501515_1359718037_n.jpg

https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/558780_555159064501414_1440031040_n.jpg

https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/603965_555159414501379_1410584130_n.jpg

https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash4/302837_554688234548497_1645340031_n.jpg

https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/69476_554688424548478_302610784_n.jpg

https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-snc7/417030_554569231227064_427402650_n.jpg

https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/182090_554569091227078_400099536_n.jpg

https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/532144_554569211227066_354636956_n.jpg

https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/526106_555158241168163_1367971915_n.jpg

https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/76405_555158427834811_934612304_n.jpg

Berriak

Gonzalo Fdez. Ortiz de Zárate “El papel de la izquierda en la salida de la crisis”

Video de la intervención de Gonzalo Fdez. Ortiz de Zárate en las jornadas sobre “Decrecimiento y Crisis Económica” organizadas por Alternatiba los pasados 9 y 10 de noviembre en el Aula de Cultura de Algorta (Getxo). El ponente, Economista y Coordinador de la Mesa de Internacinalismo de Alternatiba”, ofreció una charla bajo el título “El papel de la izquierda en la salida de la crisis” ante una sala llena con más de 100 personas. Dentro de su discurso ofreció un punto de vista diferente del decrecimiento y el papel que debe cumplir la izquierda para que un cambio político, económico y social sea posible. 

“Desazkundea eta Krisi Ekonomikoa” lemapean Alternatibak Algortan, Getxoko Kultur Etxean, antolatutako jardunaldietan Gonzalo Fdez. Ortiz de Zaratek eskainitako hitzaldiaren bideoa, azaroaren 10an grabatutakoa. Hizlaria, Ekonomilaria eta Alternatibako Internazionalismo Mahaiko koordinatzailea, izan zen jardunaldiei amaiera ematearen arduraduna “krisitik ateratzeko ezkerraren papera” izeneko hitzaldiarekin. Bere hitzaldian aldaketa politiko, sozial eta ekonomikoa gauzatzeko beharrezkoak ditugun faktoreak agerian utzi zuen, beti ere, ezkerraren iksupuntutik.

Berriak

Francisco Ferrer Borrego “Crisis económica, mitos, mentiras y alternativas”

Video de la intervención de Francisco Ferrer Borrego en las jornadas sobre “Decrecimiento y Crisis Económica” organizadas por Alternatiba los pasados 9 y 10 de noviembre en el Aula de Cultura de Algorta (Getxo). El ponente, Economista y miembro del “Seminari d’economia crítica – Taifa”, ofreció una charla bajo el título “Crisis económica, mitos, mentiras y alternativas” ante una sala llena con más de 100 personas que siguieron la conferencia e intervinieron activamente en el turno de preguntas.

 

“Desazkundea eta Krisi Ekonomikoa” lemapean Alternatibak Algortan, Getxoko Kultur Etxean, antolatutako jardunaldietan Francisco Ferrer Borregok eskainitako hitzaldiaren bideoa, azaroaren 10an grabatutakoa. Hizlaria, Ekonomilaria eta “Seminari d’economia crítica-ren” kidea, “krisi eknomikoa, mitoak, gezurrak eta alternatibak” izeneko hitzaldia eskaini zuen txiki gelditu zen aretoan, 100 lagun baino gehiago elkartu ziren bertan.

Berriak

Joaquim Sempere Carrera “Ética y Decrecimiento”

Video de la intervención de Joaquim Sempere Carrera en las jornadas sobre “Decrecimiento y Crisis Económica” organizadas por Alternatiba los pasados 9 y 10 de noviembre en el Aula de Cultura de Algorta (Getxo). El ponente, Sociólogo mediambiental de la Facultad de Ciencias Económicas de Barcelona, ofreció una charla bajo el título “Ética y Decrecimiento” ante una sala llena con más de 100 personas que siguieron la conferencia. Dentro de su discurso trata los temas del decrecimiento y la crisis, con la ponencia “La hegemonía social en las políticas de decrecimiento”.

“Desazkundea eta Krisi Ekonomikoa” lemapean Alternatibak Algortan, Getxoko Kultur Etxean, antolatutako jardunaldietan Joaquim Sempere Carrerak eskainitako hitzaldiaren bideoa, azaroaren 10an grabatutakoa. Hizlariak, Bartzelonako Ekonomi Zientziak Fakultateko Ingurumen Soziologoa, “Etika eta Desazkundea” ideiak jorratu zituen txiki gelditu zen aretoan, 100 lagun baino gehiago elkartu ziren bertan. Bere diskurtsoan desazkundeaz eta krisiaz hitz egin zuen, eta “Desazkunde politiken hegemonia soziala” izeneko hitzaldiarekin gaurko eta etorkizuneko erabilera energetikoaz hitz egin zuen.

Berriak

Israelgo gobernua, bakearen etsai

Gonzalo Fernandez Ortiz de Zarate – Alternatibako Mahai Internazionalista

Israelgo Gobernuak joan den astean abiatutako ekintza bortitzen gorakadak dozenaka lagun erail ditu dagoeneko, palestinarrak batez ere, eta are okerragoa izateko arriskua ere badago ejertzito israeldarrak lurreko inbasioaren mehatxua gauzatuz gero. Egunetik egunera gauzagarriagoa dirudi erasoa, milaka erreserbista prestatzen ari baitira aukera horri begira. Horrela ez bada, 2008ko sarraskiak errepika daitezke, Berun Urtua operazioak 1.300 hildako eragin zituenean, bonbardaketa masiboak eta Gaza lurretik inbaditu zuen ejertzitoaren eskutik. Biktima horietatik, 10etik 8 Nazioarteko Zuzenbideak “babestutako pertsona” gisa definitzen dituen zibilak ziren.

Ugariak dira indarkeria sorta berri hau azaltzeko analistek eskaintzen dituzten arrazoiak, deskolonizazioaren garaitik historian luzatu eta konponbiderik gabekoa dirudien gatazkaren baitan. Esaten da, 2008an bezala, Israelen hauteskundeak hurbiltzean gobernu sionistek palestinar herritarren aurkako eraso berriak egiten dituztela, Israelgo herritarren defentsarekiko duten konpromisoa azpimarratu nahian. Hala, soziala eta zuzenbidekoa izateari utzi dion estatuaren norabide teokratikoarekin aspertuta dauden herritarren aurrean,  gobernuak indarkeria darabil gizartea diziplinatzeko. “Edo nirekin edo Israel suntsitu nahi dutenekin” diotela ematen du.

Horrez gain, gorakada berriaren beste arrazoietako bat Nazio Batuen Erakundeak Palestina estatu gisa aitortzeko aukera izan daitekeela aipatu izan da, Israel kontra duen egitasmoa. Era berean, eremu hartan sortzen ari den indar oreka berriarekin kezkatuta daude, Mubarakekin ez bezala, ez dirudielako egungo Egipto prest dagoenik israeldarren eta estatubatuarren interesei men egiteko.

Horrela, lehenengo eta behin, indarkeria eta gatazka areagotuz, bere herritarrak kontrolatzen ditu; bigarrenik, Palestina estatu burujabe gisa onartzeko prozesua hautsi nahi dute, haien okupazioarekin bateraezina delako eta erasotzaileak izan arren beren burua biktima gisa aurkezten dutelako; azkenik, indarra erakutsi nahi dute eskualde hartan, herri arabiarrak, Egipto bereziki, haien kokapena zehaztera behartuz.

Su etena emanda ere, inork ez du bermatzen datozen asteetan, edo hilabete gutxi barru, milaka lagun sakrifikatuko ez dituztenik gobernu ultraeskuindar baten interes geopolitikoak direla medio. Israelgo gobernuak ez du bakea nahi, ez du elkar ulermena bilatzen, gatazka behar du gatazkatik bizi delako, desberdinen arteko gatazka noski, bere burua indartzeko erabiltzen duena.

Baina guzti hau Nazioartearen babesarekin egiten du, eta hortik dator irtenbide gauzagarri bakarra. Erasotzailearen konplize izatetik, borrokan ari diren aurkarien aurrean balizko ikusle hutsaren papera antzeztu beharrean, nazioarteak onartu behar du porrot egin duen deskolonizazio prozesu baten aurrean gaudela; aldeetako bat bestea baino askoz indartsuagoa dela aitortu behar du, eta indar horrekin Palestinako herritarrak banan-banan hiltzen dituela, apartheid prozesu bortitza eta sistematikoa dela medio; nazioarteko legeak bete egin behar direla gogorarazi behar du, eta Israelek urratu egin dituela estatu gisa aldarrikatu zenetik, inolako zigorrik jaso gabe.

Horregatik, hitzetik ekintzetara pasa beharra dago, hala ez bada, konplize izaten jarraituko dugu. Israelgo inbertsio eta produktuen gaineko boikota ezarri beharra dago bakearekin konprometitu arte; nazioarteko legeak urratzen dituen estatuari zigorrak ezarri behar zaizkio; eta ekidin behar da, eskura dauden bitarteko guztiekin, Gazako lurraldearen kontrako erasoa.

Palestinan, bakeak eta demokraziak indarkeriari aurre egin behar diote. Noren alde kokatuko da oraingoan Nazioartea?

Berriak

Puyalón de Cuchas (Aragón)

Puyalón de Cuchas Aragoiko alderdi independista eta sozialista da, bere jatorrian Chunta Aragonesista (CHA) alderdiaren parte zena, 2008an banatu ziren arte. 2010ean alderdi politiko bezala hasi ziren lanean. Gaur egun, Bloque Independentista de Cuchas, Aragoiko Langileen Sindikatuarekin (SOA), A Enrestida zentru sozialarekin, Purna gazte elkartearekin eta A Clau Roya mugimendu feministarekin batera egiten dute lan.

Bere helburuen artean subiranotasuna, sozialismoa eta independentzia daude. Aldi berean, eta beti izaera antimilitarista bat mantenduz, ingurumenaren eta hizkuntza minoritarioen alde egiten dute. Beti ere, internazionalismoa bultzatuz eta sustatuz.

Puyalón de Cuchas es un partido nacionalista aragonés, independentista y socialista, ligado originalmente a la Chunta Aragonesista (CHA) hasta el 2008, cuando la mayor parte de sus miembros dejaron de militar en CHA para constituirse como entidad independiente, proceso que culminó en 2010 tras la celebración de su Asambleya Nazional (asamblea nacional en aragonés) con su constitución como partido político. Actualmente forma parte del Bloque Independentista de Cuchas (Bloque Independentista de Izquierdas en aragonés) junto al Sindicato Obrero Aragonés (SOA), el centro social zaragozano A Enrestida, la organización juvenil Purna, el colectivo estudiantil Universidat y el colectivo feminista A Clau Roya.

Entre sus objetivos, además de la soberanía y el socialismo para Aragón, se reafirman en la defensa de las lenguas minoritarias de ese territorio (aragonés y catalán), del medio ambiente y la integración de los inmigrantes. Por otro lado, también rechazan el militarismo.

http://alternatiba.net/old-files/Sin título-2.jpg

Berriak

Bizitza duinaren alde, kapitalismoa lurpera dezagun. A14 Greba Orokorra!

Bihar, Azaroaren 14an egingo den Nazioarteko Greba Orokorrera deitu du Alternatibak gizarte osoa, Europan eta Euskal Herrian herrialde ezberdinetako hainbat sindikatuk deitutakoa. Klase agintariaren kontra etengabeko mugimendu inkonformista eta borroka iraunkorra beharrezkoak direla uste dugu. Klase agintari honek, Europako banku handietako bulegoetatik euren politikak diseinatu eta ezarri egiten dituzte, agintari zuri eta koldar batzuen laguntzaz, beti ere, boteretsuen pribilegioak defendatuz pertsonen eskubideen gainetik.

Aurreko langile zein gizarte borroketara gehitu ginen bezala, oraingoan ere Alternatiba kalean izango da herriaren kontrako etengabeko erasoak salatzen, hain zuzen, lan erreformetan eta gizarte eskubideen murrizketetan azaldu zaizkigun erasoak salatzen. Ikuspuntu internazionalista batetik ere egin nahi dugu, ezinezko eskakizunak sufritzen dituzten herrialde batzuekiko elkartasuna erakusteko. Honen adibide Grezia dugu, murrizketak baino, Troikaren eraso antisozialak pairatzen dituenak. Baina Portugalekin batera ere gaude, mobilizazioen eta greben bitartez agintariak atzera egitera behartzera posible dela erakutsi baitigutelako.

Kalera aterako gara horma sendo bat eraikitzeko beharra dugula esatera; sistema menderatzaile guztien erasoei aurre egingo dien eta emakumeak makurtarazi eta euren eskubideak urratzen dizkieten patriarkatuari aurre egingo dien horma eraikitzera goaz. Kapitalismo krudel honi ere aurre egingo diogu, denboran irauteko bere burua irensteaz aparte, langileen duintasunaren lepotik egiten duelako; aurre egingo diogu ere ingurumenarekin akabatzen ari den garapen jasanezinari, gizarteak behar ez dituen makro azpiegiturak eraikitzen dituen sistema delako. Kolonialismoaren kontrako harresiak ere eraikitzera goaz, desagertzearen ordez, oraindik ere herritar eta herrialde ugari agortzen dituztelako euren subiranotasun eskakizunei kasurik egin gabe.

Harresi hau eraikitzeko  Euskal Herriko gehiengo sindikalaren garrantzia aitortzen dugu eta, horregatik, errespetutik baina erakunde bakoitzaren autonomiatik ere, kontinente osoan zehar hainbat herrialdeen ahotsak bateratuko dituen ezohiko greba honetara batuko gara. Alternatibatik, alabaina, berretsi egin nahi dugu kontzertazioan oinarritutako sindikalgintza baino, eredu sindikal konfrontatiboa eta aldarrikatzailea babesten jarraituko dugula, baita Euskal Herriko baliabideak berton erabakitzeko burujabetza zein euskal lan esparruaren defentsan gaudela, gure langileen eskubideak defendatzeko modurik eraginkorrena delako.

Jakinarazi ere, Euskal Herrian arrazoiak soberan ditugula kaleak bete eta grebara ateratzeko. Errudun asko ditugu oraindik seinalatzeko, adibidez, lehendakaritzarako bidean den EAJ eta alde egitera doan PSOE; lehenengoak, bere abstentzioaz eta bigarrenak bere bultzadaz, biek aurrekontuen egonkortasunaren legea onetsi zutelako, instituzioak eskuak lotuta utzi dituen legea, hain zuzen, zorpetuta egotea ere debekatzen diena instituzioei, bere helburua politika sozialak krisi ekonomikotik babestea izanda ere. Alderdi Popularra ere aipatu behar, Zapateroren lekukoa hartu eta pentsioak jaitsiko dituelako Europako bankuak kontentatzeko. Abortuaren legea ere aldatuko dute, emakumeek beren gorputzen gaineko erabakiak, modu libre eta doakoan, har ditzaten are gehiago oztopatzeko.

Inoiz baino garrantzitsuagoa dugu, gainera, borroka egin eta gure ahotsa entzunaraztea, oinarrizko eskubideak aldarrikatuz gobernuak gogaitzen ditugunerako lege formako mehatxuak egiten ari diren honetan. Alternatibarentzat, alabaina, ezinezkoa da isilik egotea herria ordezkatu beharrean zapaldu nahi dutenen aurrean; terrorismo finantzieroak Ezkerraldean pertsona bat hiltzea eta gaur Durangaldean lan istripuetan aurten hildako hamaikagarren behargina egotea ahalbidetu dutenen aurrean; eta baita egun berean mozkinak eta kaleratzeak iragartzeko kopeta dutenei.

Bizitza duinaren alde, kapitalismoa lurpera dezagun. Euskal Herrian eta Europan, Azaroak 14, Greba Orokorra!

Euskal Herrian, 2012ko Azaroaren 13an

http://alternatiba.net/old-files/A14N_0.jpg

Berriak

Azaroaren 14ko greba orokorrera deitzeko adierazpen bateratua

14aren mobilizazioa berezia da, europa mailako ekimen amankomun batean kokatzen delako. Herri guztietan, klase herrikoien manifestaldiak eta ekintzak izango dira. Eta bereziki Portugalen, Italian, Espainian, Belgican, Maltan, Chipren eta Grezian, krisialdi ekonomikoa eta Troikaren (EB, NDF, EBZ) austeritate politikak gehien pairatu dituzten herrietan, greba orokorren bitartez erantzungo da. Hori dela eta, 14a, kapitalak jadanik egin duen bezala, mugak gainditu egin behar dituen borrokaren hasiera izan behar du. Gaurko Europar Batasunaren muinaren kontra jo eginez.

Orain dela gutxi Espainian 2013ko aurrekontuen proiektua aurkeztu da, murrizketa berriekin. Aurrekontu hauetan larriena ez da azaltzen dena, baizik eta izkutuan dagoena. Krisian sakontzea ekarriko dutelako eta, ondorioz, diru-sarreren jeitsiera, hau da, aurrekontuen desoreka berria, eta berriro ere murrizketa gehiago “defizit publiko sakaratua” ez areagotzeko.

Espainiako eta EAEko gobernuen politikak multinazionalen eta korporazioen interesei bakarrik erantzuten diete, oligarkia politiko eta kapital handiei. Haien murrizketek krisian are gehiago murgiltzeko baino ez dute balio izan.

– Krisia dela medio bere buruaz beste egin dutenen kopuruak gora egin du, baina etsipenak jota bizi diren milioika pertsonen muturreko eredua besterik ez dira.

– Kredituei aurre egin ezinik pertsonak beren etxeetatik kaleratzen dituzten bankuek 60.000 milioi euro jaso dituzte aurten dagoeneko, zor publiko gisa ageri zaiguna.

– Menpekotasun legeari lotutako laguntzetan eginiko murrizketek emakumeek pairatzen duten patriarkatuaren ondorioetan sakondu egiten dute, zaintza  lanen aitortza sozialean eta ardura partekatuan atzerapauso larriak egiten direla.

– Pobrezia alderdi guztietan egin du gora, inolako diru sarrerarik ez dutenen familien kopuruak hazten den bitartean, hainbat eta hainbat pertsona kale gorrian daudela.

– Aberastasun handiak gero eta handiagoak dira eta arazorik izan duten guztietan gobernuak gure diruarekin erreskatatu ditu. Dirua badago, baina betikoen esku dago.

 – Ingurumenaren kontrako erasoak gero eta bortitzagoak dira (Kosten legea, Poloniari isurtze eskubideak erostea, aldaketa klimatikoaren ukapena, agroindustriaren sustapena, etab.)

Botere politikoa eta mediatikoaren zerbitzura dagoen botere ekonomikoak, grebek ezertarako balio ez dutela esaten digu, politika ekonomikoak ez direlako aldatuko. Baina, jakin badakigu, borrokaren eta elkartasunaren bitartez soilik, mantenduko ditugula, horrenbeste urtetan zehar kapitalismoaren sustraietatik ateratzea kostatu zaizkigun garaipen sozialak.

Adibidez, Portugaleko Gobernuak atzera bota behar izan du langileen kotizazio soziala igo eta modu horretara, enpresariei jaisteko proiektua, Krabelinen Iraultzatik izan diren manifestaldi handienen eraginez.

Egoera honen irteera ez da etorriko industri ekoizpena eta kontsumoaren igoeragatik. Enplegua eta aberastasuna banatzeko neurrien alde borrokatu beharra daukagu, fiskalitate justu eta mailakatu baten bitartez; enplegu publikoa sortuz, pertsonen zaintza eta jasangarriak diren sektoreetan.  Planetaren muga ekologikoen barruan, lan, ekoizpen eta kontsumorako modu berriak defendatu behar ditugu.

PSOE-eko  eta jarraitu dion PPko gobernuen  murrizketak zein lan-erreformak, ez ziren azaldu beraien hauteskunde programetan. Horregatik, gure herriaren gehiengoen ahotsa kalera eraman beharra daukagu, gizartea ordezkatzen dutela esaten duten erakunde horiek entzun dezaten eta demokrazia parte-hartzailea eta zuzena bermatuko duten formulak aplikatuz.

Krisialdia ez da egoera pasakorra. Gainerakoa bota beharra daukagu, gure eskubideen defentsarako eta alternatiba berriak proposatu beharko ditugu, guztion artean beste mundu posible batzuk eraikitzeko. Ez dugu gutxi bat jokuan jartzen; baizik eta guztia jartzen dugu jokuan. Datorren azaroak 14an guztiok, eredu sozial berri baten aldeko Greba Orokorrera.

Azaroak 14an Greba Orokorra.

Alternartiba, Antikapitalistak, EQUO, Ezker Anitza-IU, Gorripidea, PCE-EPK

http://alternatiba.net/old-files/NazioartekoGreba.jpg

Berriak

Guatemala: Militarrak, transnazionalak eta neoliberalak

Gonzalo Fernandez Ortiz de Zarate – Alternatibako Mahai Internazionalista

2012ko Urriak 4, Totonicapan, Guatemala. Armadak zortzi pertsona erail ditu, beste bat desagertu da, eta balaz eta arma zuriaz 48 kantoietako hainbat emakume eta gizon zauritu ditu. Arrazoia: besteak beste, elektrizitatearen gehiegizko prezioak salatzeko eta kalitatezko hezkuntza publikoaren defentsan eginiko mobilizazio baketsuak.

2012ko Maiatzak 1, Santa Cruz de Barillas, Guatemala. Pertsona bat hil eta matxinada eta terrorismoa leporatuta beste 10 lagun espetxean diraute, 50 urteko zigorraldiei aurre eginda. Arrazoia: udalerriko komunitateen gehiengoaren jarrera zentral hidroelektriko bat eraikitzeko erabakiaren aurka, nazioarteko legeak urratzen dituena (OITren 169. hitzarmena), ez baitu herriak burututako kontsulta errespetatzen, gehiengoak proiektuaren kontra bozkatu baitzuen.

Hauek, Guatemalako sektore herritarrek pairatzen dituzten eraso anitzen adibide bi baino ez dira. Zoritxarrez, zerrenda luzea da eta erasoen aldizkotasuna iraunkorra: Polochic, San Juan Sacatepecez, Uspantan eta abar, kasu larrien adibideak baino ez dira. Honen aurrean, pentsa genezake gertaera isolatuak direla. Edo, agian, Guatemalako historiak iragan mendeko 60ko hamarkadatik hona bizi izan duen bortizkeriaren segida bailitzan ere har genezakeen.

Tamalez, ez dugu uste hala denik, kontrakoa baizik. Indarkeria politikoaren gorakada eredu sozial baztertzaile eta antidemokratiko baten entsegua dela uste dugu, non gobernu zibil-militar berriak ezartzeko aukerak egon daitezkeen. Hala, hauek izango lirateke zibilizazio krisi honetan proiektu neoliberala areagotzeko bide politiko bakarra. Zentzu honetan, gaur egungo gobernua, Perez Molinak zuzendutakoa (1960-1996 bitarteko gatazka armatuan gertatutako genozidioan parte hartu zuen militarra), militarismo neoliberalarentzako estrategian pauso bat gehiago litzateke.

Hona ailegatuta, garrantzitsua da azpimarratzea eredu berri honek ez dagokiola bakarrik Guatemalari, mundu osoan eragina baitu. Gauzak horrela, eta ez Guatemalan bakarrik, kapitalismoa eta demokrazia kontraesan sakonago batean ari dira murgiltzen, gaur egun intentsitate gutxiko demokrazia hegemonikoa dela dakigun arren. Bizi dugun krisialdiaren aurrean, eredu kapitalista irabaziak handitzeko edozer egiteko prest dago. Eta bere zilegitasun gabeziaren jakitun izan arren, sistema honen babesleek -enpresa transnazional eta bertako oligarkiak- progresiboki maskara demokratikoa kendu eta indarkeriara eta zapalkuntzara jotzen dute haien proiektu bidegabea garatzeko. Beti egin izan dute, hori jakin badakigu. Baina orain inoiz baino agerikoagoa da, eta ezkutatu gabe egiten dute gainera. Eta esperientzia frogagarriak behar dituzte horretarako: Guatemala horren adierazgarri da.

Hau litzateke beraz, Guatemalan egiten den proposamen politikoa: enpresa transnazionalak; merkatu globalekin bat egin duten oligarkiak; polizia eta armada errepresio orokorrarentzako elementu bezala; helburu eta demokrazia gutxiko gobernuak, boterea bidegabeki dutenen beharren zerbitzura.

Hala, herriak pairatzen duen bortizkeri politikoa, proiektu militarista neoliberal hau martxan jartzearen helburu bezala uler dezakegu. Horrela, eta gizartearen erantzuna eten nahian, indarkeriaz jositako bide batetik joko duen gobernua eraikitzen ari dira. Aurretik aipatutako kasuetara bueltatuz, Perez Molina militarraren gobernuak eta Espainiako Enbaxadak Barillas-eko zentral hidroelektrikoaren eraikuntza modu agerian babesten dute. Ez da arraroa, beraz, eraikuntza enpresa Galiziako Hidralia Energia izatea, Bankiaren kredituen laguntza jaso duena ere. Antza, eta komunitateko iturrien arabera, ustezko hiltzailea enpresa horren filialaren parte da, Hidro Santa Cruz, hain zuzen.

Horretaz aparte, Totonicapaneko armadak 8 pertsona akabatzearen arrazoiak ere hobeto ulertzen ditugu orain: argi elektrikoaren igoera itzelak sektorearen pribatizazioan -Fenosaren eskuetatik enpresa kolonbiar batera pasa dena- du jatorria. Ez da harritzekoa, beraz, bi enpresek argiaren prezioa igo zutela asmatzea, baina beti ere, komunitateekin negoziaziorik egin gabe.

Baina badago gehiago. Pobrezia gorrian bizi den herrialde honetan, eta guzti hau gertatzen zen bitartean, Guatemalako gobernuak radar bereziak dituzten sei hegazkin militar erosi ditu, antza, altxamenduak eragozteko asmoz. Erosketa honen ordainketa Brasilgo BNDES eta BBVAk eskainitako kreditu itzelekin egin da.

Hartara, alde batetik, Galiziako enpresak, espainiarrak, kolonbiarrak, armada, segurtasun pribatua, oligarkiak, Guatemalako gobernua eta enbaxadak ditugu. Bestetik, herritarrak eta gizarte sektoreak. Soka tenkatzen hasi da.

Hitz batez, asko dira Guatemalako egoeraren inguruan egin beharreko gogoetak: lehenik eta behin, kapitalismo basati hau geldiarazteko erantzun soziala gogorra, sendoa eta erabatekoa izan behar duela. Guatemalako mugimendu sozialak eta komunitarioak horretan ari dira. Hemendik gure esker ona. Bigarrenik, momentu honetan elkartasun internazionalistak duen garrantzia azpimarratu nahi dugu, egoera salatzeaz aparte Guatemalako proiektu kapitalistetan sartuta daudenei aurre egitea erabaki duelako. Halere, ardura globala eta partekatua izan behar duela aditzera eman du. Hirugarrenik, beste herrialdeetara, Europa barne, zabaldu daitekeen joera bat dela gogoratu nahi dugu. Orain arte neurri estrukturalak herrialde pobreetara bakarrik mugatzen zirela uste izan dugu, baina hara non, orain gainean ditugun, gu birrintzen.

Guatemala gure etorkizunaren isla izaterik nahi dugu? Geldiarazi dezagun orain, haiengatik, baina guregatik ere bai.

Ekin, salatu eta sor ditzagun aliantzak eta konfiantzak. Gure elkartasun osoa beraz, Guatemalako herriarekin dago. Eta horregatik, gogor salatzen ditugu Europako enpresa transnazionalak. Guztion etorkizuna delako, guztion borroka delako.

Berriak

Alternatiba | Ezkerra eraldatzearen erronka

X