Ezkortasunari aurre egiten

Joxe Iriarte ‘Bikila’ – Alternatiba

Euskal Herrian bizi dugun egoera politikoaren gorabeheratik haratago (zeinean hein batean onera egin dezakeen EAJren bide antzutik aldentzea lortzen badugu, bederen) oro har mundua okerrera egiten ari dela iruditzen zait. Badakit gure belaunaldiak ez duela mundu gerra edo gerra zibila ezagutu, ia ahaztua dugula gerra hotzaren arrisku egoera (tartean misilen afera) eta antzekoak; alabaina, egungo egoerak inoiz ezagutu ez dituen arazoen elkar gurutzatzeak dakartza eta hori berria da.

Kapitalismoak gizakiaren eta naturaren arteko marra gorria jada zeharkatu du, eta zalantzak ditut horrek atzera bueltatzerik baduen, ikusirik klima aldaketarekiko Parisko klima gailurraren ahulezia eta boteretsuen aldetiko ezaxola. Eta baita ezkerreko alderdi zein sindikatuen ezintasunak, ikusirik zein parametrotan mugitzen garen egoerari aurre egiterakoan: esate baterako, produkzio mota eta kopurua dena delarik, lana mantentzearen truk ez jaistea dugu helburu, kontuan hartu gabe horrek zer ekarriko digun hemendik gutxira. Eta berriro, ate-joka dugun krisiari nola hartu aurrea ez dugu eztabaidatu ere. Eta ez teorian alternatibarik ez dagoelako, gure ahuleziagatik alternatiba horietan sinestea zaila egiten zaigulako baizik. Arcelor-en inguruan gertatzen ari dena lekuko.

Bestaldetik, mundu ustiapenetik eta botere banaketatik sortzen diren gerra lokalak eremu eskualde bati mugatuak omen, geroz eta kontrolagaitzagoak eta ulergaitzagoak zaizkigu. Eta ulergaitza ere errefuxiatuen inguruan gertatzen ari dena. Izan ere, lotsagarria, bidegabekeria, halako mila kexu entzuten dugu egunero gertatzen ari denaz, baita mandatarien ahotik. Baina egunetik egunera, arazoa geroz eta larriagoa da, giza hondamendira hurbiltzen dena. Gasteizko martxoaren 3ko sarraskiaren omenez Lluis Llachek sorturiko Campanades a morts entzuten ari naiz lerro hauek idazten ari naizela, eta nire irudimenean Balkanetan eraikitzen ari diren hesi eta txantxarren aurrean desesperaturik daudenek entzuten ari direla ikusten ditut, beren hiletarako ereserki gisa egina balitz bezala.

Bai Europako mandatariak eta zenbait estatuburu doilor zuri ustelak dira. Garbi dut ezin direla parean jarri estatuburuak eta Europako Batasunaren buruak eta herritar arruntak; hala ere, zein zaila eta mingarria egiten zaidan gogoratzea duela ez denbora asko horietako asko eta asko eginahaletan ibili zirela beren herritik alde egiteko errepresioaren ihes, bizimodu duin baten eske. Adina dugunok behintzat gogoratzen ditugu hungariarrak, errumaniarrak eta abar estalinismoaren atzaparretik ihes egin nahian Austriaren eta Alemaniaren mugak zeharkatzen. Edo Balkanetako garbiketa etnikotik beren burua salbatu nahian (SOS Balkanak gogoratzen?) gurera etorritakoak. Eta orain, zer? Hain urria da gure oroimena jada ez baitugu gogoratzen gu ere horrela ibili ginela duela ez denbora asko? Nik ez ditut inoiz ahaztuko erbeste behartuan ginela gure egoeraz arduratu ziren boluntario haiek. Damu naiz ez naizela haien pareko.

Eta azkenik, ezin ahaztu, ur arre nahasietan hazten dira indar arreak, alegia faxistak. Beldurgarria Europak ezagutzen duen hazkundea, batez ere, etorkin gehien dauden eremuetan.

Dena den, zailtasunak zailtasun, arrazoiaren ezkortasuna borondatearen baikortasunarekin kontra balantza egin daitekeela sinetsita nagoelako, nola edo hala egoera honi aurre egin behar diogula da nire aldarria. Frantzian gertatu berri den greba orokorra, eta gauean zutik mugimenduaren jaiotzak; Islandian herriaren erantzuna bere lehen ministroaren jukutriaren aurrean; Katalunian ematen ari diren intsumisio berri baten lehen pausoak, eta Gipuzkoan Errauskailuaren aurka eta gizarte laguntzei eustearen alde egindako mobilizazioak, besteren artean, markatzen dute norabidea.

BERRIAn argitaratua

Venezuela: PP, PSOE eta C’s-ek laguntzen dituzten kriminalentzako amnistia legea

Estatu espainiarra, Partido Popular, PSOE, eta Ciudadanos-ek gogotsu bermatu eta txalotu duten “Proyecto de Ley de Amnistía y Reconciliación Nacional” izena duen lege proiektua onartu du Venezuelako Asanblada Nazionaleko gehiengo opositoreak. Sostengu honen adibide garbia Mariano Rajoy berak El País-en lege horren alde idatzi duen artikulua.

Baina zer bultzatzen ari dira “demokrata” hauek Venezuelan? Amnistia lege honek ezarritako orden konstituzionala edo gobernua aldatzeko manisfestazioetan edo protestetan parte hartzeagatik egindako delituak amistiatuko ditu, zehazki 1999ko urtarrilak 1etik aurrera eta legea onartu harte, hau da, Hugo Chávez eta Nicolás Maduroren legislaturetan bakarrik egindako delituak.

Zer delitu barkatu ditu lege honek? Adibidez, “garraio zerbitzuetan, sistema informatikoetan edota edozein zerbitzu publikoan eragindako hondamenak edo suntsipena”, “lehergailuen edo bonba su-eragileen fabrikazioa edo inportazioa”, “delituak egiteko adingabekoen erabilpena”, “suteak eragitea”, “legeen desobedientzia eta gorrotoa sustatzea”, “agintaritzaren aurka egitea” eta “droga-trafiko txikia” eta “iruzurra, maula eta lukurreria exebizitza eraikuntzetan” barkatuko ditu lege honek.

Barkamena lortzeko baldintza bakarra “Estatuko botere betearazleak egindako politiken aurkako  protesta, manifestazioa edo bileren bidez” bultzatutako delituak izatea da.

Lege honen bidez argi onartzen du oposizioak Nicolás Maduroren gobernua bere postutik kentzeko indarkeria erabili duela eta, honetaz gain, kartzelatik atera nahi dituen pertsonen zerrenda zehatza osatzen du ere. Hauen artean ezagunena Leopoldo Lopez da, duela bi urte 43 hildako eragin zituen indarkera olatuaren erantzule zuzena.

Azken asteetan eskuinaren indarkeria larriagotu egin da eta ekintzaile sozial bat, bi polizia eta diputatu chavista bat erahil dituzte.

Venezuela Aurrera, Iraultza Bolivartarraren aldeko euskal elkartasun plataformatik, Estatuko zenbait alderdi politiko zein komunikabide bultzatzen duten Inpunitate Lege honen nazioarteko salaketa egitera deitzen dugu. Badakigu Venezuelak pairatzen duen gerra ekonomiko, mediatiko eta politikoa sistema neoliberalaren berrezarkuntza lortzeko beste ahalegin bat dela, eta Venezuela, azken hilabeteetan Brasil, zein latinoamerikako beste prozesu aurrerakoiak erasotzea duela helburu.

Venezuela Aurrerak, hurrengo apirilak 19an Venezuelako Iraultza Bolibartarrarekin nazioarteko elkartasun jardunaldian parte hartzera deitzen du euskal herritar oro.

“Venezuela Aurrera” (Iraultza Bolivartarrarekiko Euskal Elkartasun Plataforma):
Alternatiba, Aralar, Arbol Euskal Herria, Askapena, Asodemuc, Bachue (Kolonbiako Errefuxiatuak Euskal Herrian), Cine de Base, “La Puebla” Zirkulu Bolivartarra, Ernai, Euskadi-Cuba elkartea, Ezker Anitza-Izquierda Unida, Gazte Komunistak, Gazte Komunisten Batasuna (GKB), Giltza, Ikasle Abertzaleak, Ikasle Ekintza, IPES-GITE, LAB, Komite Internazionalistak, Marcha Patriótica Euskal Herrian (Colombia), Bakea eta Duintasuna, PCE-EPK, Resumen Latinoamericano, Revista “Encuentros”, Sodepaz Nafarroa, Sortu, Emigrados sin Fronteras.

Kolonbiako Gobernuak eta ELNk elkarrizketa aro publikoa irekitzeagatik pozik

Atzo, Caracasen, Kolonbiako Gobernuak eta Askatasun Nazionalerako Armadak (ELN) adierazpen publikoa egin zuten. Alternatibak eta EH Bilduk bere poza agertzen dute adierazpen publiko horren edukiengatik, Kolonbiako Gobernuak eta FARCek Habanan izandako elkarrizketetan aurrera egitea lortu zela ondorioztatzen delako eta bake iraunkor eta inklusiboa lortzeko aukera gero eta indar handiagoz ikusten delako. Kolonbiako prozesuan akordioen eraikuntzan parte hartzeko aukera eskaintzen zaio gizarteari eta, aurrerapausoak eman ahala, behin betiko bakeari bidea irekitzen ari zaio.

Kolonbia bezalako herri anaikidetu baten bake prozesua babesteko bere borondate osoa agertzen dio EH Bilduk eta, gainera, borondate hori euskal gizartearen gehiengo handi batena ere badela uste du.

Habanan FARCek eta Kolonbiako Gobernuak elkarrizketak abiatu zituztenetik, EH Bilduk bere konpromiso irmoa azaldu zuen Kolonbian bakea lortzeko eta, bake justu eta hobea erdietsi ahal izateko, lanari gogor ekiteko deia egin genien kolonbiarrei, gobernuari eta matxinatutako indarrei.

Oraindik ere lotu gabe dauden atalak FARCen eta gobernuaren ordezkaritzek ahalik eta denbora tarte txikienean bideratuko dituztela uste dugu.

ELNko eta Kolonbiako Gobernuko ordezkaritzek egindako iragarpenaren ondoren, bi aldeetatik indarkeria erabiltzeari uzteko adostasuna heldu beharko litzatekeela uste dugu, soilik horrela lortuko delako pertsona gehiago ez hiltzea. Era berean, giza eskubideak babesten dituztenei zein gizarte zibileko kide esanguratsuei egindako erasoekin amaitu beharra dagoela uste dugu, aspaldian gero eta gehiago baitira.

Kolonbiako gizartea mobilizatua dago, eta uste dugu horrek lagunduko duela bake egonkor eta iraunkorra lortzen eta prozesua amaierara eramaten.

Euskal Herritik Kolonbiarekin

EH Bildu

Diana Urrea: “Adarra jotzea da EAEra hiru errefuxiatu bakarrik iritsi izana”

EH Bilduk lotsagarritzat jo du gaur Legebiltzarrean Europar Batasunak eta Turkiak Siriako errefuxiatuei buruz sinatutako akordioa, eta Urkullu lehendakariari urrats eraginkorrak eman ditzala eskatu dio, Jaurlaritza eta gainerako instituzioak errefuxiatuei eskaini beharreko laguntza eta babesean inplikatzeko.

Zehazki, Diana Urrea Alternatibako kide eta koalizioko legebiltzarkideak azaldu duenez, Lakuak eskumena eskatu behar dio Gobernu espainolari, errefuxiatuei eman beharreko erantzuna zuzenean antolatu eta kudeatu ahal izateko. “Horrek –erantsi du– tramite guztiak arintzea eta laguntza modu azkar eta eraginkor batean ematea ahalbidetuko luke, Gobernu espainola prozesu osoa geldiarazten ari delako”.

EH Bilduko legebiltzarkideak gogora ekarri du Nafarroako Gobernuak akordioa bultzatu duela Madrili eskumen hori galdegiteko, afera honetan zuzenean esku hartze aldera. Guztira, Estatuko 11 autonomia-erkidegok sinatu dute akordioa eta Jaurlaritzak ere horrekin bat egiteko eskatu dio Urreak Urkulluri, “adarra jotzea baita EAEra hiru errefuxiatu bakarrik iritsi izana”.

Halaber, Urreak Arabako, Bizkaiko eta Gipuzkoako herritarrak gai honetan sentsibilizatzeko estrategia integrala abian jartzeko galdegin dio lehendakariari, elkartasuna eta kulturartekotasuna sustatzeko.

EH Bildu

EH Bilduk lotsagarritzat jo du gaur Legebiltzarrean Europar Batasunak eta Turkiak Siriako errefuxiatuei buruz sinatutako akordioa, eta Urkullu lehendakariari urrats eraginkorrak eman ditzala eskatu dio, Jaurlaritza eta gainerako instituzioak errefuxiatuei eskaini beharreko laguntza eta babesean inplikatzeko.

Zehazki, Diana Urreak azaldu duenez, Lakuak eskumena eskatu behar dio Gobernu espainolari, errefuxiatuei eman beharreko erantzuna zuzenean antolatu eta kudeatu ahal izateko. “Horrek –erantsi du– tramite guztiak arintzea eta laguntza modu azkar eta eraginkor batean ematea ahalbidetuko luke, Gobernu espainola prozesu osoa geldiarazten ari delako”.

EH Bilduko legebiltzarkideak gogora ekarri du Nafarroako Gobernuak akordioa bultzatu duela Madrili eskumen hori galdegiteko, afera honetan zuzenean esku hartze aldera. Guztira, Estatuko 11 autonomia-erkidegok sinatu dute akordioa eta Jaurlaritzak ere horrekin bat egiteko eskatu dio Urreak Urkulluri, “adarra jotzea baita EAEra hiru errefuxiatu bakarrik iritsi izana”.

Halaber, Urreak Arabako, Bizkaiko eta Gipuzkoako herritarrak gai honetan sentsibilizatzeko estrategia integrala abian jartzeko galdegin dio lehendakariari, elkartasuna eta kulturartekotasuna sustatzeko.

– See more at: http://ehbildu.eus/eu/instituzioak/gasteizko-legebiltzarra/9208-jaurlaritzak-errefuxiatuen-egoera-zuzenean-kudeatzeko-eskumena-eskatu-behar-dio-madrili-tramiteak-arintzeko#sthash.MmugrtXI.dpuf

Hondamendiari aurre egin

Joxe Iriarte ‘Bikila’ – Alternatiba

Euskal Herrian bizi dugun egoera politikoaren gorabeherak haratago (zeinean, hein batean onera egin dezakeen) oro har mundua okerrera egiten ari dela iruditzen zait. Badakit, gure belaunaldiak ez duela mundu gerra edo gerra zibila ezagutu, ia ahaztuta dugula gerra hotzaren arrisku egoera (tartean misilen afera) eta antzekoak; alabaina egungo egoerak inoiz ezagutu ez dituen arazoen elkar gurutzatzeak dakartza eta hori berria da.

Kapitalismoak, gizakiaren eta naturaren arteko marra gorria jada zeharkatu du, eta zalantzak ditut horrek atzera bueltatzerik baduen, ikusirik klima aldaketarekiko Parisko klima gailurraren ahulezia eta boteretsuen aldetiko ezaxola. Eta baita, ezkerreko alderdi zein sindikatuen ezintasunak, ikusirik zein parametroetan mugitzen garen egoerari aurre egiterakoan: esate baterako, produkzio mota eta kopurua dena delarik, lana mantentzearen truk ez jaistea dugu helburu, kontuan hartu gabe horrek zer ekarriko digun hemendik gutxira. Eta berriro, ate joka dugun krisiari nola hartu aurrea ez dugu eztabaidatu ere. Eta ez, teorian alternatibarik ez dagoelako, gure ahuleziagatik alternatiba horietan sinestea zaila egiten zaigulako, baizik.

Bestaldetik, mundu ustiaketatik eta botere banaketatik sortzen diren gerra lokalak eremu eskualde bati mugatuak omen, geroz eta kontrolagaitzak eta ulergaitzak zaizkigu. Eta ulergaitza ere, errefuxiatuen inguruan gertatzen ari dena. Izan ere, lotsagarria, bidegabekeria, halako mila kexu entzuten dugu egunero gertatzen ari denaz, baita mandatarien ahotik. Baina egunetik egunera, arazoa geroz eta larriagoa da, giza-hondamendira hurbiltzen dena. Gasteizko martxoaren 3ko sarraskiaren omenez Lluís Llachek sorturiko Campanades a morts entzuten ari naiz lerro hauek idazten ari naizela, eta nire irudimenean Balkanetan eraikitzen ari diren hesi eta txantxarren aurrean desesperaturik daudenek entzuten ari direla ikusten ditut, beren hiletarako ereserki gisa egina balitz bezala.

Bai Europako mandatariak eta zenbait estatu buru, doilor zuri ustelak dira. Garbi dut ezin dela parean jarri estatu buruek eta Europako Batasunaren buruek eta herritar arruntak, hala ere zen zaila eta mingarria egiten zait gogoratzea duela ez denbora asko horietako askok eta askok eginahaletan ibili zirela beren herritik alde egiteko errepresioaren ihes,  bizimodu duin baten eske. Adina dugunok behintzat, gogoratzen dugu hungariarrak, errumaniarrak, eta bar, estalinismoaren atzaparretik ihes nahian Austria eta Alemaniaren mugak zeharkatzen. Edo Balkanetako garbiketa etnikotik burua salbatu nahian (SOS Balkanak gogoratzen?) gurera etorritakoak. Eta orain, zer? Hain urria da gure oroimena jada ez dugula gogoratzen gu ere horrela ibili ginela duela ez denbora asko? Nik ez ditut inoiz ahaztuko erbeste behartuan ginela gure egoeraz arduratu ziren boluntario haiek. Damu naiz ez naizela haien pareko.

Eta azkenik, ezin ahaztu, ur arre nahasietan hazten dira indar arreak, alegia faxistak. Beldurgarria Europak ezagutzen duen hazkundea, batez ere, etorkin gehien dauden eremuetan.

Dena den, zailtasunak zailtasun, arrazoiaren ezkortasuna borondatearen baikortasunarekin kontra balantza egin daitekeela sinetsita nagoelako, nola edo hala egoera honi aurre egin behar diogula da nire aldarria.

Honakoetan argitaratu izan da: Uriola, Naiz, Deia

X