Alternatibak Venezuelaren aurkako kolpismoa salatzeko kontzentrazioekin bat egin du Bilbon, Donostian eta Gasteizen

Alternatibaren Mahai Internazionalistako bozeramaile Diana Urreak Bilbon, Donostian eta Gasteizen joan den ostegunean egindako Venezuelaren aldeko elkarretaratzeekin bat egitera deitu du, hogei bat eragile sozial, sindikal eta politikoek (Alternatiba barne) azken asteotako Maduroren gobernuaren aurka egondako saiakera kolpistak salatzeko Estatu kolpeari ez, Venezuela aurrera lemapean antolatutakoak.

Urreak bere erakundearen elkartasuna adierazi dio Venezuelako presidente Nicolas Madurori eta iraultza bolivartarrari. Herri hartako “elite finantzariek sustatutako kanpaina kolpistaren” harira esan du, “nazioarteko hainbat eragilek lagundutakoa, herri hartako baliabideak ustiatzeko interesen handiagoa dutena bake soziala ezartzean baino”.

Venezuelako hiriburua “beren burua nazioarteko ordenaren zaindaritzat dutenek diseinatutako planaren biktima izaten ari da, hango oligarkiaren bitartez, presidentea kentzeko”. Hiriburuan manifestazio desberdinak izaten ari dira, ondorio larriekin; zaurituak, hildakoak eta bestelako kalteak izan dira, “nazioarteko muntaia egiten ari dira Venezuelako Gobernuaren aurka, eta horretarako irudi faltsuak erabiltzeko gai dira ere, Sirian eta Hondurasen ateratakoak, edota Unai Romano euskal herritarrarenak. Eta irudi horiek PSUVen gobernuaren ardura direla sinestarazi nahi izan digute”. Zentzu honetan, talde ezkertiarretik agerian utzi nahi izan dute interes eta helburu ekonomiko oso jakinak dituzten taldeen hedabideak direla Venezuelako Gobernuaren aurkako kanpainan ari direnak.

Beste behin, Alternatibatik haien babesa eman nahi izan diote PSUV eta Maduro presidenteari “munduko petrolio erreserbarik handiena duen herrialde baten baliabide naturalak ustiatzeko, estatu kolpea eman eta Latinoamerikako bihotza boteretik kendu nahi dutenen aurrean”. “Venezuelako herriak erakutsi digu nola sakontzen den sozialismoaren eraikuntzan eta  eskumari aurre egiten dio. Eta han egongo gara Euskal Herritik gure babesa ematen”.

https://scontent-a.xx.fbcdn.net/hphotos-ash3/t31.0-8/p417x417/1836706_835276309823020_1498655894_o.jpg

https://scontent-a.xx.fbcdn.net/hphotos-prn1/t1.0-9/1012893_835275976489720_597580291_n.jpg

https://scontent-a.xx.fbcdn.net/hphotos-prn2/t1.0-9/1461488_835275886489729_2115808606_n.jpg

https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1.0-9/1932288_835276133156371_480201417_n.jpg

https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/t1.0-9/1002616_835276526489665_295335715_n.jpg

Alternatibak bere elkartasuna adierazi dio Maduro presidenteari eta Venezuelaren aurkako muntai kolpista salatu du

Alternatibaren Mahai Internazionalistako bozeramaile Diana Urreak bere erakundearen elkartasuna adierazi dio Venezuelako presidente Nicolas Madurori eta iraultza bolivartarrari. Herri hartako “elite finantziariek sustatutako kanpaina kolpistaren” harira esan du, “nazioarteko hainbat eragilek lagundutakoa, herri hartako baliabideak ustiatzeko interesen handiagoa dutena bake soziala ezartzean baino”.

Alternatibatik, 2013ko apirilaren 14an Nicolas Maduro Venezuelako Errepublika Bolivartarraren presidente izendatu zutela gogoratu nahi izan dute, Hugo Chavez komandantearen heriotzak eragindako presidentziarako hauteskundeak izandakoak, “azken 15 urteetan eta Amerikako herrien  emantzipaziorako eta integraziorako borrokan pertsonai nabarmengarria” izan zena.

Azken egunetan, Venezuelako hiriburua “beren burua nazioarteko ordenaren zaindaritzat dutenek diseinatutako planaren biktima izaten ari da, hango oligarkiaren bitartez, presidentea kentzeko”. Hiriburuan manifestazio desberdinak izaten ari dira, ondorio larriekin; zaurituak, hildakoak eta bestelako kalteak izan dira, “nazioarteko muntaia egiten ari dira Venezuelako Gobernuaren aurka, eta horretarako irudi faltsuak erabiltzeko gai dira ere, Sirian eta Hondurasen ateratakoak, edota Unai Romano euskal herritarrarenak, 2001ean Guardia Zibilaren esku pairatutako torturak jaso ostean. Eta irudi horiek PSUVen gobernuaren ardura direla sinestarazi nahi izan digute”.

Zentzu honetan, talde ezkertiarretik agerian utzi nahi izan dute Prisa taldearenak bezalako hedabideak direla Venezuelako Gobernuaren aurkako kanpainan ari direnak, eta horregatik Urreak iradoki die “hobe dutela Bankiak, bere nazionalizazioaren aurretik, azken unean eman zien 423 milioi euroko mailegua zertan nolatan lortu zuten eta zertan erabili dute”.

Urreak Maduro beraren hitza bere egin ditu: “Venezuelan altxamendu nazifaxista baten aurrean gaude, eta garaitu egingo dugu. Ez da estatu kolperik emango Venezuelan, ziur egon zaitezte, munduak jakin dezala”. Hala, nazioarteko ezkerreko indarrei dei egin die, “Venezuelak duen garrantziaz jabe daitezela,  Amerikan zein munduan”.

Horregatik, Alternatibatik PSUV alderdiari eta Maduro presidenteari bere babesa berretsi diete, “Latinoamerikako bihotzaren aurkako estatu kolpea eman nahi dutenen aurrean herri hartako baliabide naturalak bereganatu eta ustiatzeko, munduko petrolio erreserbarik handiena dituena. Venezuelako herriak erakutsi digu nola sakontzen den sozialismoaren eraikuntzan eta  eskumari aurre egiten dio. Eta han egongo gara Euskal Herritik gure babesa ematen”.

Josu Juaristi, EHBilduren hautagaia Europako Hauteskundeetarako

Euskal Herria Bilduk ekitaldia egin du Donostian Europako Hauteskundeetarako hautagaia aurkezteko. Josu Juaristi izango da Euskal Herriko burujabetzaren aldeko ahots ezkertiarra Europara eramango duen gure hautagaia. Koalizioa osatzen dugun lau alderdiotako ordezkariak bildu ziren bertan, Alternatibakoak barne, han egon zirela, besteak beste Oskar Matute, Amaia Agirresarobe, Asier Vega, Begoña Vesga eta David Pina.

Hona hemen agerraldian esandakoa:

Mila esker kulturaren, hezkuntzaren eta aurrerapenen zentru honetara hurbiltzegatik gurekin, (eta eskerrik asko, bereziki, ni baino lehenago tesitura honetan egon direnei, Europako Parlamentuko gorabeherak nolakoak diren ezagutzen dituztenei).

Ez baita atzo goizeko kontua Euskal Herria Bildu koalizioa osatzen duten alderdiek Europako Parlamentuarekin duten harremana. Alegia, relato bat dagoela, lotura bat, trasmisioa.

Horregatik gaude gaur hemen, beti izan delako garrantzitsua Europako Parlamentuan egotea eta gaur, beharbada, inoiz baino garrantzitsuagoa delako, Euskal Herrian denon artean ireki dugun aukeragatik, eta Europak berak edo, hobeki esanda, europarrrek, pairatzen duten egoera larriagatik.

Euskal Herria egoera berri batean murgilduta aurkeztuko da Europako Parlamenturako hauteskunde hauetara. Eta Europako testuingurua bera ere, dituen argilunekin, aproposa da erronkari aurre egiteko, aukerari probetxua ateratzeko.

¿Por qué se presenta EH Bildu a estas elecciones europeas?

– Porque Euskal Herria necesita una voz que la defienda en el PE, porque es necesario que trabajemos junto con otras fuerzas de izquierda para transformar, poco a poco, la sociedad, y enriquecerla con valores de justicia social, de liberación social y nacional.

– Para trabajar, por lo tanto, por los pueblos que quieren decidir su futuro y por la ciudadanía.

– Para combatir, junto con otras voces amigas, las medidas de los estados y de la propia Unión Europea que están provocando un nivel casi inédito de desigualdad social.

– Y para que Euskal Herria tenga una voz y un voto soberanista y de izquierda en el Parlamento Europeo y ante la Unión Europea, una ventanilla independentista que sea referencia para ese frente amplio soberanista que crece, día a día, en nuestro pueblo.

EH BIlduren hautagaitzak Europa berri baten beharra nabarmendu nahi du, hasiera berri batean beharbada. Eta guk ahalegin horren parte izan nahi dugu.

Gure eremu naturala da Europa eta, ditugun nazio eta alderdi kide europarrekin batera, egungo gobernuek markatu duten norabide eskuindar izugarriaren aurka borrokatu behar dugu. Merkatuek, bankuek, eliteek… herritarren bizimodua eta etorkizuna bera irensten eta zapuzten ari dira. Bada garaia egoera horri buelta ematen hasteko.

Europar Batasunean gizartearen eraldaketaren alde ari diren mugimenduekin, etorkizunaren jabe izan nahi duten herriekin, herrien eta herritarren eskubideak aldarrikatuz eta defendatuz, baita Europako Parlamentuan ere.

Horregatik dira hain garrantzitsuak hauteskunde hauek.

Nola egingo diogu aurre honi guztiari?

– Euskal Herrian ireki dugun bidean eta prozesuan sakonduz, burujabetzaren aldeko urratsak emanez eta bidelagun berriak eginez, indarrak bilduz. Erabakitzeko eskubidearen alde, bistan da. Herri honek berak hartu behar baititu bere erabakiak. Eta beste eredu bat beharrezkoa baita, baita Europan ere. Beste eredu sozial, ekonomiko eta politiko bat.

Independencia y estado libre no son ya quimeras, ni tan siquiera en un entorno que parecía tan cerrado como el de la Unión Europea. Aunque corresponde a los pueblos y a su ciudadanía decidir qué quieren ser y dónde quieren tejer sus relaciones como estado, Escocia y Catalunya están dibujando un nuevo futuro para sus pueblos.

Ambos proyectos de país y de vía soberanista muestran, sin embargo, cuán lejos está la Unión Europea o, mejor dicho, los estados que la componen, de contar con unos estándares mínimos democráticos que marquen unas pautas de juego comunes, y justas, para todos.

Escocia, gracias a su convicción y empeño y a la actitud del Gobierno británico, podría estar marcando ahora mismo un paradigma, una especie de protocolo europeo de lo que puede ser un proceso independentista interno y europeo avanzado y democrático. El Estado español, en cambio, está mostrando justamente el rostro más retrógado en estas cuestiones, algo que muy pocos entienden y comparten en Europa. Es más necesario que nunca ahondar en esas contradicciones en el seno de la propia UE y trabajar junto con las fuerzas democráticas europeas para diseñar otro modelo de relaciones entre las sociedades y los pueblos de Europa.

Euskal Herrian ireki den prozesua, Euskal Herriak duen erabakitzeko eskubdiea, ez dira Estatu espainolaren edo Estatu frantsesaren «barne arazo» bat. Europan lan asko egin da eta egingo da Euskal Herriaren alde, Europak prozesua babestu edota bultzatu dezakeela uste dute askok, Europan bertan. Friendshiparen lana, 2006ko adierazpena, harreman publikoak eta ixilagoak… Zentzu honetan ere, oso inportantea da interlokuzio edo erreferentzi ofizial bat izatea Bruselan eta Estrasburgon.

Y Euskal Herria tiene, debe formar parte de ese proceso, también en el entorno europeo, de liberación social y nacional.

Desde una perspectiva nítida de izquierda, Euskal Herria Bildu trabajará para que los derechos de los trabajadores y el presente y el futuro de los sectores más desfavorecidos estén en la agenda europea de forma constante.

Precisamente ahora que el avance de la ultraderecha se suma, casi como consecuencia lógica, a la lucha ideológica desatada por la derecha en estos últimos años, también desde el Parlamento Europeo. Crisis profunda, descontento social y una desigualdad lacerante es el contexto que nos toca vivir. Es el resultado de años de desmantelamiento del llamado estado del bienestar en la mayoría de los estados miembros de la UE. Y por ello es tan importante participar en una transformación radical de las mayorías políticas, para que Europa y sus estados se vean obligados a tomar en cuenta, mucho más, muchísimo más, a su ciudadanía. Ante esa Europa de la derecha, proponemos una Europa construida sobre los valores de la izquierda.

Europarrek iraultza soziala nahi dute, behar dute, baina baita iraultza demokratikoa ere. Europarrek parte hartu behar dute erabakiak hartzeko prozesuetan eta Europak ere findu eta erraztu egin behar lituzke gaur dituen bide urri horiek. Europako Parlamentuak bide horretan jokatu duen papera ez da nahikoa. Hitz eta boto gehiago izan beharko luke herritarren eskubideen eta partehartzearen defentsan.

ERabakitzeko eskubidea aldarrikatuko dugu Europako Parlamentuan, Europar Batasunaren aurrean, eta eraldaketa soziala, iraultza soziala eta demokratikoaren alde egingo dugu lan. Horretara goaz Europako Parlamentura, Euskal Herriaren alde egitera, ezkerreko baloreetan oinarritutako gizarte berri bat eraikitzen laguntzera.

BIOGRAFIA de Josu Juaristi

EHBildu

http://farm3.staticflickr.com/2860/12268240314_f23cb3d6cb_k.jpg

http://farm8.staticflickr.com/7391/12267788025_3b32cb14bf_k.jpg

http://farm4.staticflickr.com/3693/12268786325_5acbd54e38_k.jpg

http://farm8.staticflickr.com/7318/12284949495_6b6997e640_k.jpg

http://farm6.staticflickr.com/5472/12284946765_c0eb62d27f_k.jpg

http://farm8.staticflickr.com/7370/12285490026_df8dd65314_k.jpg

http://farm4.staticflickr.com/3686/12285074753_37f81e25e2_k.jpg

http://farm8.staticflickr.com/7360/12285058533_e9f40183ad_k.jpg

http://farm4.staticflickr.com/3737/12285444916_4292713d58_k.jpg

http://farm4.staticflickr.com/3816/12284882635_50e2305e30_k.jpg

Frankismoaren aurkako militante eta iraultzaile historiko Miguel Romerori agurra

Atzo, militante antifrankista eta iraultzaile historiko Miguel Romerok utzi gintuen, Moro ezizenarekin ezagutua. Azken urteak minbiziaren kontra borrokan eman ditu, baina beti ere, bere konpromiso politikoari bizkarra eman gabe VientoSur aldizkariaren buru gisa; ezinbesteko eta erreferentziazko publikazio politikoa, mundua ezkerraren ezkerretik aldatzeko ametsa dugunontzat. Miguel Romero Euskal Herriaren lagun izan dugu, euskal gatazkaren bidezko konponbidea defendatu ez ezik, LKI-ko aspaldiko kideekin harremana estua mantendu zuelako. Eskerrik asko zure ausardia eta emandako ereduarengatik.  Agur eta ohore, Moro.

Txiapas eta Palestinarekin elkartasun internazionalista

Alternatiban, beste ezaugarri askoren artean, munduko ezkerra eraldatzeko borroka internazionalista ere izan behar duelaren uste sendoa daukagu. Horregatik, elkartasun internazionalista horri jarraituz, eta tamalez borroka guztietan egotea posible ez zaigun heinean, gure babesa eman nahi izan diegu munduko bi herrialde oso desberdinetan dauden proiektuei (Txiapaseko komunitatea indigenak eta Palestinako Emakumeen Batzarra), baina azken batean, borroka berdinean ari direnak; herri baten eskubideen aldeko borrokan:

Palestinako Emakumeen Batasuna (Union of Palestinian Women Committees)

Alternatibako bozeramaile nazional Amaia Agirresarobek Palestinako Emakumeen Komiteen Batasunaren presidente Khitam Saafini egindako elkarrizketa. Bertan, Palestinako herriaren egungo egoera hobeto uletzeko giltzak eman ez ezik, erakunde honek bere kabuz eta Palestinar Aginte Nazionalarekin batera egiten duen lana azaltzen digu. Saafinik emakumeen eta umeen eskubideen alde, baina batez ere, emakumeen formakuntzaren eta askatasunaren alde egiten duten lanaren garrantzia azpimarratzen du:

 

Txiapaseko komunitate indigenen Buen Gobierno Zapatistaren Batzarrak

Hemen Alternatibaren Koordinakunde Nazionaletik bidalitako eskutitza eta ondoren, Oskar Matutek Euskal Herriko Txiapasekiko Elkartasun Plataformako hainbat kideekin egindako bileraren argazkiak:

Os escribimos desde Alternatiba, una organización política de la izquierda vasca participante a su vez de EH Bildu (segunda fuerza política de Euskal Herria) para haceros participes de una decisión que hemos hecho efectiva en relación con el soporte y apoyo a la labor que realizáis en Chiapas.

Alternatiba, como expresión de su vocación internacionalista y solidaria con pueblos y comunidades en lucha contra el capitalismo y la explotación, tiene acordado donar el 1% anual de sus presupuestos a proyectos o realidades que a lo largo del planeta confronten contra el sistema mundo imperante y marcado por actitudes heteropatriarcales, desarrollistas,  imperialistas  y capitalistas.

Fruto de este compromiso hemos decidido apoyar vuestra causa, de la que fuimos conocedores a través de los compañeros de la Plataforma Vasca de Solidaridad con Txiapas de Euskal Herria. Nuestra ayuda de 3600 euros la hemos formalizado a través del número de cuenta que la misma plataforma nos facilitó, que es de Enlace Civil A.C. El ingreso lo hemos hecho a finales de junio de 2013, y nuestro deseo es que esta ayuda se distribuya a partes iguales entre las 5 juntas o caracoles para el desempeño de las tareas o retos que tengan pensado acometer. No importa si lo gastan en salud, en educacion, en desarrollo productivo o en otras cosas, lo importante es que os sirva para vuestra lucha

Os pedimos que nos mandeis una carta de cada junta explicando que habéis recibido el dinero para que asi nosotros sepamos que ha llegado y nos quedemos tranquilos/as. Podéis mandarnos estas cartas a través de la Plataforma Vasca de Solidaridad con Txiapas de Euskal Herria.

Somos conscientes de que esta modesta ayuda no erradica ni hace frente a todos los problemas con los que os encontráis en vuestra encomiable labor pero deseamos que al menos ayuden a hacer realidad, pasito a pasito, esa bella utopía en la que estáis inmersos.

Desde la distancia geográfica, que no política, recibid un fuerte abrazo compañer@s!

Diana Urrea: “Lankidetzaren gaineko murrizketek gizarte eraldaketan kalte handia egin dute”

Alternatibako kide eta EHBildu taldeko legebiltzarkide Diana Urrearen parte-hartzea, Rosa Cándida Alas Las Vueltas udalerriko alkatesaren agerraldiaren harira, El Salvadorreko FMNLren lehen legealdiko esperientzian oinarrituz, zein metodologia izan daitekeen aproposa komunitatearekin memoria historikoa lantzeko orduan azaltzeko. Urreak, bere parte-hartzearekin bukatzeko eraldatze sozialean lankidetzaren esparruko murrizketen ondorioz atzera emandako pausoak deitoratu ditu eta bide batez, berriro ere, herritar globalaren pintzipioak eta herrien arteko elkartasuna aldarrikatu ditu.

Diana Urrea: “Pobrezia estrukturalarekin bukatzea posiblea da, borondatea besterik ez da behar”

Nazioarteko lankidetzaz aritzean, ezinbestekoa da gizarte-mugimenduen eginkizuna nabarmentzea, emantzipazio-logiketarako funtsezko elementu baitira. Izan ere, mugimendu horiek pre?guratu eta defendatzen dituzte ekitatean, horizontaltasunean eta desberdinen arteko artikulazioan oinarritutako demokrazia parte-hartzailerako formula berriak. Gaur egun, neurri desberdinean bada ere, gaitasun handia dute mugimendu horiek giza baliabideak zein baliabide material eta politikoak mobilizatzeko beren aldaketa-agenden inguruan, alderdi politikoen zilegitasun / galerari eta hauteskunde bidezko demokraziaren gabezia larriei aurre egiteko. Beraz, ezin pentsa herritartasunean eta demokrazian aurrera egin daitekeenik, mugimendu sozialak sendotu gabe.

Reitero los argumentos utilizados en la sesión plenaria de 20/06/2013.

En los últimos 30 años, la Cooperación Vasca descentralizada, ha sido para muchos pueblos, instituciones y movimientos sociales de Euskal Herria y del mundo; un signo de compromiso y solidaridad en el proceso de trasformación social. Ciertamente, la solidaridad internacionalista y los procesos de trasformación de los últimos años han caracterizado a la Cooperación Vasca, que diferenciaba otros modelos y tenían en cuenta la responsabilidad común en la defensa de los DDHH, teniendo como base la equidad de género y el empoderamiento de las mujeres.

Nazioarteko lankidetzaz aritzean, ezinbestekoa da gizarte-mugimenduen eginkizuna nabarmentzea, emantzipazio-logiketarako funtsezko elementu baitira. Izan ere, mugimendu horiek pre?guratu eta defendatzen dituzte ekitatean, horizontaltasunean eta desberdinen arteko artikulazioan oinarritutako demokrazia parte-hartzailerako formula berriak. Gaur egun, neurri desberdinean bada ere, gaitasun handia dute mugimendu horiek giza baliabideak zein baliabide material eta politikoak mobilizatzeko beren aldaketa-agenden inguruan, alderdi politikoen zilegitasun / galerari eta hauteskunde bidezko demokraziaren gabezia larriei aurre egiteko. Beraz, ezin pentsa herritartasunean eta demokrazian aurrera egin daitekeenik, mugimendu sozialak sendotu gabe.

Desde un punto de vista ético y político, desde EH Bildu partimos de la idea  de ciudadanía universal, y por tanto de la universalidad de los derechos humanos. Y no se puede limitar los derechos para mantener los privilegios de los que realmente han generado la crisis.

Pobrezia giza eskubideen urraketarik aipagarriena da eta honen aurrean, instituzioen ardura partekatu globala existitzen da pertsona eta herri guztien ongizatea bermatu behar dituena. 

La propuesta presupuestaria para Cooperación del Gobierno Vasco, no se puede aprobar porque supone un brutal recorte del 33% suponiendo un desmantelamiento, paulatino pero acelerado, de la cooperación vasca.

Este recorte, para hacernos una idea de su magnitud, sitúa a las políticas de cooperación en niveles de 2002 (retroceso de 11 años).

La política de cooperación es una política social y los recortes que se realicen en la misma no merecen otro nombre que el de recortes  sociales. Estos recortes son injustificables desde la perspectiva de  ciudadanía global y la solidaridad entre los pueblos. La cooperación  para el desarrollo constituye una política en sí misma, no se trata de un conjunto de medidas o actividades puntuales ligadas al asistencialismo, la caridad o a las épocas de bonanza económica.

Tampoco debe tener por objetivo la proyección exterior del Gobierno Vasco, la internacionalización de empresas o la obtención de retornos económicos en relación a los fondos otorgados. Al contrario, se trata de una política de carácter estable y permanente, fruto de la voluntad  política de solidaridad internacionalista y basada en la justicia social.

En palabras de la Coordinadora ONGD Euskadi, este brutal recorte presupuestario,tiene una traducción humana, una clara repercusión en materia de educación, salud, promoción de la equidad de género, participación en los asuntos públicos, acceso al agua potable y sistemas de saneamiento, lucha contra el hambre y sus causas… en miles de personas que viven en situación de pobreza extrema y desigualdad en los países empobrecidos.

Recortes que suponen un frenazo a la capacidad transformadora de esta política que busca hacer frente a la pobreza y a las desigualdades, atajando sus causas y paliando sus consecuencias en las poblaciones más vulnerables. También se verán afectadas las iniciativas de nuestro entorno que buscan la sensibilización de la ciudadanía vasca para lograr un mundo más justo.

Así mismo, tal y como indica la propia asamblea de trabajadoras y trabajadores del sector del Cooperación y Educación al Desarrollo, muchas personas están perdiendo sus puestos de trabajo y los y las trabajadoras del sector están sufriendo un continuo deterioro en sus condiciones laborales, en algunos casos bastante precarias. En su mayoría son mujeres y jóvenes, sumando así precariedad a precariedad.

En momentos como estos en los que la crisis civilizatoria que padecemos, azota con mayor virulencia, se deberían mostrar los verdaderos valores de solidaridad internacionalista que han caracterizado a la cooperación vasca, para poder continuar con su trayectoria en la lucha por un mundo más justo, eliminando las desigualdades existentes, que afectan fundamentalmente a los colectivos más vulnerables, como las mujeres y las niñas y niños.

Politikak lantzerako orduan, pertsonak izan behar dute gure erabateko lehentasuna. Pertsonak egon behar dira erdigunean eta ez kapitala, azken hau izanik Eusko Jaurlaritzak 2014rako planteatutako aurrekontu zirriborroaren asmoa. 

Aurretik aipatutako guztia ez ezik, garrantzitsua da aipatzea aurrekontuen murrizketa bortitz hauek ekar ditzaketen beste ondorio larri batzuk:

– La paralización y retroceso de muchos procesos de cooperación en muy diferentes países y con muy diferentes agentes sociales y políticos, que definen una experiencia de 30 años de relaciones internacionales.

– La desaparición, paulatina pero acelerada, que la cooperación traslada también a nuestra sociedad, cogiendo fuerza mensajes peligrosos ante la crisis y sus consecuencias, mensajes populistas, que se traducen como “primero los de aquí”, “la cooperación es prescindible, no es un derecho”. Mensajes en contra directamente del compromiso político y ético que siempre se ha considerado a la cooperación.

– Arazo oso larria urtetan eta urtetan beste kontinenteetan, Latinoamerikan adibidez, irekitako prozesu askorekin hartutako konpromiso etiko, politiko eta sozialen haustura gerta daitekeela.

La solidaridad con las personas más vulnerables es irrenunciable. Acabar con la pobreza y la exclusión es posible y es una obligación ética y política para el cumplimiento de los derechos humanos. Todo ello es posible con unos presupuestos sociales y solidarios, lo contrario a lo que nos plantea el PNV con su propuesta presupuestaria.

Es imprescindible, una vez más, volver a destacar una fecha, el 4 de Julio de 2012, día en que el Consejo Vasco de Cooperación aprobó una Declaración Institucional que apostaba literalmente por generar y mantener recursos estables y previsibles de financiación para el desarrollo; sin renunciar a alcanzar en un futuro próximo el 0,7%. Y ni siquiera este compromiso de mantener recursos estables y previsibles de financiación para el desarrollo, se cumple.

Elkartasun internazionalistaren kontrako eraso honen aurrean, EHBilduk honen alde egiten du:

 – Euskal lankidetza eredua indartu, izaera eraldatzailea eta solidarioa izan ez ezik, egitasmo desberdinekin eta aldaketarako subjektiboekin konprometituko dená, mugimendu sozialekin bereziki.

– Nazioarteko lankidetzara zuzendutako funtsen portzentaia modu iraunkorrean handitzea, batez ere, antolatutako herritar kritikoen sorrerarekin lotura zuzena duena.

– Ikuspuntu feminista, Euskal Lankidetzaren analisi integralerako esparru bezala kokatu. Eta modu estrategiko batean, emakumeen jabekuntza bultzatzen dituzten prozesuak eta erakunde feministak areagotzea.

– Estaturik gabeko herriekiko lankidetza areagotzea, nazioartean Giza Eskubideen aitortza osoa bilatzen duten nazioekin aliantza estrategikoak eraikitzeko helburuarekin.

– eta euskal administrazioen arteko koordinazioa finkatzea.

La cooperación vasca descentralizada, ha hecho una apuesta clara y contundente, en defensa de la equidad de género y el empoderamiento de las mujeres, como elementos imprescindibles de transformación social. Sin duda el impacto del recorte presupuestario en cooperación, será determinante para muchas mujeres del Sur, que verán retroceder tanto su desarrollo económico y personal como el de sus sociedades: desaparición de campañas de lucha contra la violencia machista, feminicidios, paralización de procesos de educación y salud para mujeres y niñas, procesos de lucha contra la pobreza y de la autonomía económica de las mujeres etc…

Como muchas otras, esto es una cuestión de voluntad política, que atañe a los partidos, instituciones y a la sociedad, para generar políticas de reparto de la riqueza que combatan las desigualdades generadas por la globalización neoliberal.

Es por esto, por lo que desde EH Bildu hemos registrado esta PnL, para instar al gobierno vasco a que cumpla el mandato parlamentario de 20 de junio de 2013 y a que destine en su propuesta presupuestaria para 2014, al menos, el mismo % destinado a cooperación del periodo 2012. Y así ha quedado reflejado en nuestras enmiendas parciales.

Pobrezia estrukturalarekin bukatzeko baliabideak sortzea posiblea da. Borondatea besterik ez da behar!

Alternatibak Igor Urrutikoetxea bezalako militante internazionalistaren galera deitoratzen du

LABeko Nazioarteko Harremanen idazkari Igor Urrutikoetxea Brasilen zendu berri dela jakin ostean, Alternatibatik uste dugu internazionalismoak dolu eguna duela gaurkoa, herrien duintasunaren eta elkartasun internazionalistaren aldeko borrokalari nekaezinaren galerarengatik. Dolu horrekin bat egiten dugu eta gure sostengua eta elkartasuna adierazi nahi diegu Igorren hurbilekoei zen bere sindikatuari, baita harekin batera munduko bazter eta borroka desberdinetan bat egin duten guztiei.

Ez da denbora asko igaro pankarta baten atzean ondoan izan genuenetik, Kolonbiako Bilboko kontsuletxearen aurrean izan zen, Paro Agrarioan borrokan ari ziren nekazari eta herritarrekin elkartasuna azaltzeko kontzentrazioan. Handik honako hitz hauek utzi zizkigun:

http://youtu.be/07HjNYaslLY?t=2m43s

Agur eta ohore,

Bilbon, 2013ko azaroaren 29an

Gipuzkoako ordezkariak desagertutako sahararren gorpuzkinak beren senideei itzultzeko ekitaldian

Alternatibako kideak, Gizarte Politikako Diputatu, Ander Rodriguez eta Donostiako Udaleko Kooperazio zinegotzi, Jon Albizu Mendebaldeko Saharara joan dira, pasa den ekainean bi hilobi komunetan aurkitutako zortzi saharar gorpuzkinak idetifikatu ostean, haien familiakideei bueltatzeko ekitaldian parte hartzera.

Bihar beren senitartekoei emango zaizkie identifikatutako gorpuak lurralde liberatuetan egingo den ekitaldi berezi batean. Senideek lurra emango diete erritu islamiarraren araberako ehorzketa batean. Jon Albizu bertan izango da, lurralde liberatuetan den euskal ordezkaritza baten kide gisa. Albizuren esanetan ezinbesteko urratsa da hori justizia egiteko: “Oroimen historikoaren prozesu guztietan ezinbesteko urratsa da hori justizia egiteko, batez ere, giza eskubideen urraketa etengabeak izan direnean, Mendebaldeko Saharan gertatu den bezala”.

Aranzadik eta Hegoak abiatutako ikerketa bati esker aurkitu zituzten hobi komunak. Gipuzkoako Foru Aldundiak, Donostiako Udalak eta Euskal Fondoak diruz babestu dute proiektua eta liburu batean jaso da aurkikuntza, dozenaka lekukotza jasoaz: Meheris, izan litekeen itxaropena.

Paco Etxeberria Aranzadiko kide eta auzitegi medikua, Carlos Beristain Hegoako kide eta antropologoa eta hainbat agintari saharar izango dira biharko ekitaldian. Ander Rodríguez Gipuzkoako Gizarte Politikako diputatuak ere parte hartuko du, nazioarteko babes taldeekin batera. Mendebaldeko Saharako Erreferendumerako Nazio Batuen Misioa ere gonbidatu dute senideek eta agintari sahararrek prozesuaren begirale izan dadin.

Gorpuzkiak senideei eman eta hilobiratzeko ekintza ofizialaren ondoren beste ekintza bat izango da, aurkitutako zortzi biktimei duintasuna eta oroitzapena aitortzekoa. Ondoren, Carlos M. Beristain eta Paco Etxeberriak Saharako fiskalarengana joko dute, aurkitutako hilobiei buruzko lekukotasuna eman eta gertaerei buruzko dokumentu ofizialak betetzeko pausuak emateko.

Jatorrizko testua irakurtzeko: Donostiako Udala 

X