Etiketa: Lana

Jantokietako langileek konponbide duin bat eskatu dute

ESKOLA JANTOKIETAKO ERREALITATEA

Jantokietako langileak aspalditik daude euren lan baldintzen alde borrokan eta zerbitzuaren kalitatea hobetu behar dela aldarrikatuz. Bi gauzak erabat lotuak daude, lan baldintzen araberakoa delako eskaintzen den zerbitzuaren kalitatea. Zerbitzua negozio bat dela ulertzea dago lan baldintza txarren atzean, dirua ateratzeko bide bat, eta dirua ateratzea da lehentasuna. Gurasoek zerbitzu on bat nahi dute euren seme alabentzat, jantokietako langileak ere bai, horretarako ari dira borrokan.

Jantokietako langile batek, emakumeak gehin gehienak, 350 euro inguruko soldata dauka bataz beste. Orain egiten ari diren grebaren aurrean jantokietako langileak AENAko kontroladoreekin parekatu dituzte. AENAko langile batek bi ordu lan egin behar ditu diru hori ateratzeko, jantokietako langileak egunean bi ordu hilabete osoz. Eta hau ez da jantokietako langile guztien egoera, lanordu gutxiago egiten dituzten emakumeak daudelako, araberako soldatarekin. NORK JARRIKO LUKE AUZITAN SOLDATA HORI DUEN GIZON TALDE BATEK BORROKA EGITEA EUREN FAMILIAK AURRERA ATERATZEKO EZINBESTEKOA DUTEN SOLDATA DUIN BATEN ALDE? Emakume hauek jasaten ari diren eraso mediatikoaren atzean matxismo hutsa dago. Eta oraindik orain, emakume langileen eskubideak bigarren mailako kontua dela ulertzen duen jende gehiegi.

Jantokietaz ari gara hitz egiten, gaur egun ezinbestekoa den zerbitzu bat eta horregatik ditu gatazka honek dituen ondorioak gurasoen eta inguruko senideen eguneroko bizitzan. Hori kontutan hartzea exigitzen zaie emakume hauei euren borroka egiteko orduan. ZERGATIK EZ ZAIO HORI ADMINISTRAZIO PUBLIKOARI EXIGITZEN? Eurena da zerbitzu publikoak ziurtatzearen ardura, eta beste edozein zerbitzutan horrela dela ulertzen da.ZERGATIK EZ ZAIE HORI EXIGITZEN ZERBITZUA ESKAINTZEN DUTEN ENPRESEI? Zerbitzua behar dugulako eta errazagoa ikusten dugulako emakume hauek amore ematea boterea duten enpresek zerbitzuaren garrantzia eta kalitatea euren irabazien aurretik jartzea baino.

Langile hauek amore ematea da enpresa eta administrazioaren helburua eta horretarako gurasoen presioaz baliatzea da kontua. Enpresekin bat egitea aukera bat da, guraso elkarteak eta komunikabide gehienek horrela egin dute, eta atzetik guraso asko eta askok. Baina badago bigarren aukera bat: zenbat eta gehiago izan zerbitzua irabazien gainetik jarri behar dela aldarrikatzen dugunak eta enpresei hori eskatzen diegunak, orduan eta gertuago gatazka hau behingoz konpontzea.

Azken kontu bat, enpresaren irabaziak ziurtatuak daude baita eskatzen diren aldarrikapen guzti guztiak onartuko balituzte ere.

“KONPONBIDE DUIN BAT GUZTIONTZAT”

Berriak

Bilduk Habidite proiektuaren iruzurra salatu du Alonsotegin

Gaurkoan Enkarterrira hurbildu gara, krisialdi ekonomikoa sortu ez baina bere ondorioak pairatu dituztenei hitza emateko. Euskal Herrian izan ditugun politika ekonomiko eta enplegu politika lazgarriak salatu behar ditugu. Ez dira pertsonen zerbitzura dauden politikariak, kapitalaren aginduetara murgildutakoak baizik.

Horregatik etorri gara hona, leku adierazgarria delako. Ia urte oso bat igaro baita Thyssenkrupp enpresa alemaniarrak PSOEk eta EAJk adostutako lan erreforma baliatu zutela 120 langile kalera botatzeko. Hemen ere, Bizkaiko Ahaldun Nagusiak, Jose Luis Bilbaok, Habidite proiektuaren gezurra saldu nahi izan zigun, 1100 lanpostu sortuko zituela agindu zuen hauteskunde garaian: Gezur galanta! Proiektua ez zen inoiz gauzatu, ezta agindutako enpleguak ere ez. Birrindutako lurra eta obra hondakinak besterik ez daude hemen, gure agintariek ekarritakoaren sinbolo bikainak dira: industria eta enplegurik gabeko basamortua.

Ez dezagun gure burua engainatu: EAJk, PSOEk eta PPk aukera politiko desberdinak direla sinestarazi nahi digute, baina ez da egia. Lan eskubideak murrizteko eta korporazio handien gehiegikeriei alfonbra gorri bat jartzeko orduan erabateko adostasuna dute, espekulazioa sustatzen dutenei laguntzeko orduan bat egiteko inolako oztoporik ez dute. Kanpora begira enpleguaz hitz egiten dute baina, bulegoetan, herri honetako langile klaseari lapurtzeko moduak negoziatzen dituzte banka eta patronalarekin.

Haiek dira prekarietatera kondenatu gaituztenak, zabor kontratuak, soldata ziztrinak eta behin-behinekotasuna ezarri dizkigutenak. Lasai asko egiten dute guzti hori, agintean dauden alderdietako bakar batek ere txintik esan gabe. Aldiz, onartu beharreko kalte txikia bailitzan justifikatzen dute haien erasoa. Bitartean, emakumeak, gazteak eta etorkinak dira krisialdiaren kalterik bortitzenak pairatzen dituztenak, eredu ekonomiko eta sozial guztiz bidegabe eta insolidario baten ondorioz, sistemaren prekarietatean bizitzera zigortuta bizi direnak.

Pobreziak gora egiten duen bitartean, langabeen kopurua neurririk gabe biderkatzen dela, hain modu txarrean gobernatzen gaituztenek zerbitzu  sozialen pribatizazioa bultzatzen dute, zerbitzu sozialak azpikontratu egiten
dituzte prestazio publiko guztiak xahututa: pentsio publikoen sistema, langabeen prestazioak edota oinarrizko errenta.

Baina boterearen gehiegikeriak amaitzera doaz. Merkatuen exijentzia zitalei EAJk, PSOEk eta PPk erakutsitako mantsotasunaren aurrean Bildu borrokatzeko prest dago, herritarren eta gabezia gehien dituztenen alde. Langabeziari aurre egiteko erakutsi duten gaitasun faltaren aurrean, Bildu osatzen dugunok ekonomia sozial eta solidarioaren aldeko apustua egiten dugu, lan kooperatiboaren eta sektore alternatiboen aldekoa.

Lan harremanen eta zerbitzu sozialen euskal esparruen defentsan, gure ekonomia eta gure sektore produktiboak berregiteko konpromisoa eta ardura geureganatu dugu, eredu zaharkituaren aurka: desberdintasun sozial gehiago, ingurumenaren suntsiketa gehiago, langabezia eta hondamenabesterik ez dakarren ereduaren aurka.

Berriak

Eredu sozioekonomiko alternatibo eta sozialista berri baten alde (Alternatiba)

Iragan hiru hamarkadetako eskubide urraketarik latzena pairatzen ari da euskal langileria azken urteotan. Hala, planetak sufritzen duen krisi sistemikoak ez du kapitalismoa bideraezina, eutsiezina eta berez bidegabea delaren inguruko eztabaidarik piztu Espainiako Erresumako, EAEko eta Nafarroako gobernuen baitan. Aitzitik, patronalen eta merkatuen eskutik aurrera egiteko estrategia koldarrari eutsi diote, langileen ahulezia areagotuz. Honela, biztanleriak ez du ezer erabakitzen eta merkatuen diktadura inposatzen da; langileen eskubideak babestu beharrean, krisia eragin duten enpresa transnazionalen pribilegioak eta interesak defendatzen dira; ez da gatazkaren oinarrira jotzen, hau da, sistema kapitalistaren errora; aitzitik, sua erregaiez amatatzeko ahaleginak egiten diharduta.

Hala ere, egoera hau aldatu daiteke, badago alternatiba bat, baina ez dago inondik inora elkarrizketa soziala deritzon horretan. Ameskeria hutsa da unean uneko gobernuaren gidaritzapean langileek eta enpresariek berdinen arteko elkarrizketa ematen denik. Irudipen demokratiko honek agerian utzi du politikoki hutsala dela. Sekula ez da berdintasnik izango gehiengoen eskubideen eta patronalaren interesen artean; gobernu eskuindarrek edota liberalek sekula ez dute zuzentasunez jokatuko; gauzak sekula ez dira argi egongo langileentzat, erabakiak beste alde batetik hartu ohi direlako, ikusi dugun legez. Gauzak horrela, une honetan elkarrizketa sozialaren alde egiteak erreformak eta eskubide urraketak laguntzea baino ez dakar. Beraz, alternatiba hori euskal herritarren burujabetzea eragozten duten kapitala zein
gainontzeko zapalkuntza sistemei aurre egitean datza, borroken artikulazio beretik abiatuz; agenda antikapitalista, feminista, ekologista, subiranista eta arrazakeriaren aurkakoarekin bat eginez. Eredu sozialista egingarria da, beharrezkoa eta premiazkoa da. Izan ere, artikulazio honetaz baliatzea da egoera honi buelta emateko eta Euskal Herri emantzipaturantz jotzeko aukera bakarra.

Zentzu honetan, Maiatzaren Lehenak kapitalaren borroka zuzenarekiko bat egitea finkatu behar du indar ezkertiarren estrategia politiko gisa, egungo kapitalismo basatiari alternatiba sozialista bat eraikitzeko bidean. Hasteko, onartutako erreformak atzera bota behar ditugu eta datozen erreforma mehatxagarriak geldiarazi:

  • Lan erreformaren aurrean, eskubideak bermatzen dituzten kontratu mugagabeen aldeko apustua, lanbide arteko gutxieneko soldata EB15eko batez bestekora hurbilduz, eta Atzerritarren Legearen erreforma osoa bultzatuz.
  • Pentsioen erreformaren aurrean, erretiroa 60 urtera aurreratu, gazteen kontratazioa lagunduko duelako, pentsio sistema pribatu eutsiezinei ateak itxiz eta pentsio publiko duinak bermatuz.
  • Pribatizazioen eta euskal Aurrezki Kutxen fusioaren aurrean, euskal finantzasistema publikoaren aldeko apustua, espekulazoarekin amaitzeko eta kutxen jatorrizko zeregin sozialei ekinez, haren kontrol demokratikoa bermatuz.
  • Politika sozial publikoen desegitearen aurrean, zerbitzu sozialen areagotzea eta zaintzan oinarritutako eredu ekonomikoa; ordainketa partekatuaren aurrean, politika sozial indartsuak sortuko dituzten politika fiskal progresiboak pribatizazioa eta lagun askok, emakumeak batez ere, pairatzen dituzten azpikontratazioei aurre egiteko.
  • Produktibitateari lotutako soldaten aurrean, kapitalaren eta soldaten errenten arteko desoreka iraingarria desagerraraztea.
  • Konfrontazioa babesten duen euskal sindikalismoak pairatzen dituen erasoen aurrean, lan harremanen euskal esparruaren eta negoziazio kolektiboaren berrindartzea, langileriaren eskubideen defentsaren tresna gisa.

MAIATZAREN LEHENEAN, ALTERNATIBAK EZEZKO BIRIBILA EMANGO DIO ELKARRIZKETA
SOZIALARI
BORROKEN ARTIKULAZIOARI BAI, BAI EREDU SOZIALISTA ALTERNATIBOARI
GORA EUSKAL LANGILERIA!

Berriak

Bilduk segurtasunaren eta lan osasunaren aldeko mobilizazioak babestu ditu

Bilduk bere babesa erakutsi die ELA, LAB, STEE-EILAS, EHNE eta HIRUk Lan Osasunaren Nazioarteko Egunean egin dituzten mobilizazioei. Koalizioak bat egin du eskubide sozial eta laboralek dakartzaten murrizketen kalteak salatzean, Euskal Herriko langileen bizi-kalitate eta osasunarengan eragina izango dutelako.

Bilduk “ezinbestekotzat” jo du lan osasuna osasun publikoaren baitan jasotzea. Izan ere, koalizioak gogorarazi duen legez, 2010ean 80 behargin hil ziren lan istripuetan eta 2011ko lehen lauhilekoan 18 hildako zenbatu dituzte sindikatuek Euskal Herrian. “Gehiegizko ekoizpen helburuak izateak lan istripuak eragiten ditu, jakin badakigulako segurtasun neurriak murrizten doazela etekin ekonomikoak lehenesten diren heinean”, Bilduk salatu duen legez.

Era berean, Bilduk Zapateroren gobernuari leporatu dio prekarietatea “dekretuz” areagotu izana, azken hau “lan istripu gehienen oinarrian” dagoela azpimarratuz. Modu honetan, Bilduk salatu du azken lan erreformaren bitartez “bereziki arriskutsuak direlako Aldi Baterako Lan Enpresek (ABLE) hartzea debekatuta duten lanen zerrenda” murriztu dutela.

Gainera, koalizioak “kontrol publikoa areagotzeko eskaera” luzatu du aseguru mutuek beharginak lanera bidaltzen dituztelako guztiz sendatuta egon gabe eta beste batzuk Gizarte Segurantzara bidaltzen dituztela “laneko gaixotasunak izan beharrean endekapenezko gaixotasunak direla argudiatuz”. Zentzu honetan, Bilduk nabarmendu du, egungo arazoak konpondu baino, erretiro adina atzeratzeak “lan istripu eta gaixotasun gehiago” eragingo dituela.

Hori guztia dela eta, koalizioak azpimarratu du lan harremanetarako eta gizarte-babeserako euskal esparrua sortu beharra dagoela. “Inoiz baino beharrezkoagoa da Euskal Herriak bere segurtasun eta lan osasuneko politikak erabakitzeko ahalmen normatiboa izatea”, adierazi duten legez.

Berriak

Ikerketarik ez, garapenik ez eta etorkizunik ere ez Enkarterrin

Eustatek EAEko I+G gastuaren inguruan argitaratutako azken emaitzak Enkarterrik pairatzen duen utzikeria berrestera datoz. Izan ere, eskualdeko barne produktu gordinarekiko (BPG) eskualde bakoitzak ikerketarako eta garapenerako gastatzen duenaren sailkapenean azkena da Enkarterri. Bizkaiko Batzar Nagusietako bozeramaile Jonathan Martinezek salatu duenez, “arazoa ez da bakarrik salkapeneko azkena izatea, portzentaia hutsaren parekoa izatea baizik, %0,01ekoa ,hain zuzen ere”. I+G inbertsioa Enkarterrin Bizkaian baino 185 aldiz txikiagoa da, Europakoa baino 200 aldiz txikiagoa, Finlandiakoa baino 400 txikiagoa eta Debagoienan baino 460 aldiz baxuagoa da; aipatutako bakoitzaren aberastasunaren araberako gastuaz ari gara betiere.

Martinezek deitoratu duenez, Enkarterriko datua eskualdean azken urteetan gertatzen ari denaren isla besterik ez da: “Enplegu galera etengabea eta geldiezina da eta horren atzean industriaren desagerpen basatia dago”, Alternatibak sarritan salatu duenez. Azken bost urteetan, langabezian dauden lagunen kopuruak %77,4 egin du gora eta eskualdea %12,5eko langabezia dauka, Alonsotegi, Güeñes, Balmaseda eta Turtzioz bezalako herriak EAEn langabeziarik handiena duten eskualdeen artean daudela.

Enkarterrik bizi duen egoera lazgarriaren aurrean, datuok Bizkaiko Foru Aldundiak eta Eusko Jaurlaritzak eskualde oso bat erabat ahaztu egin dutela berresten dutela azpimarratu du Alternatiba, “Bizkaiko gizarteak bakarrik entzuten ditu Enkarterriri buruzko albisteak enpresaren bat ixteko zorian dagoenean edota Karrantzako Minda bezalako gertaera eskandalagarriak azaleratzen direnean”. Industriatik haratago, lehen sektorearen egoera ere  oso larria da, nekazari eta abeltzainen ustiategien kopuruak behera egin du nabarmen, politika agrodindustrialen ondorioz.

Alternatibako batzarkideak “entzungor” egitea leporatu dio Jose Luis Bilbaoren Gobernuari, “non daude hauteskunde garaian agindu zituzten proiektuak, Alonsotegiko Habidite kasu, eta ehunka lanpostuak?”. Ildo beretik, foru gobernuari Alternatibak aurkeztu eta aho batez onartutako arauz besteko proposamena berehala bete dezala galdegin dio, Enkarterrin enplegua sustatzeko plan berezia martxan jartzea eskatzen duena.

Berriak

Bilboko udalak beregain hartu behar du etxez etxeko laguntza zerbitzua

Etxez etxeko laguntza zerbitzua beregain hartzea eskatu diote Ezker abertzalea, EA eta Alternatiba alderdiek Bilboko Udalari

Ezker abertzalea, EA eta Alternatiba alderdiek elkartasuna erakutsi nahi diete martxoaren 4tik aldizkako grebak burutzen ari diren Bilboko Etxez etxeko laguntzaren langileei. Hiru alderdiek larritzat jotzen dute publikoa izan behar zuen zerbitzuaren gaur egungo egoera prekarioa. Hiru alderdi ezkertiarrek gai honekiko Udalak duen jarrera salatu dute. Ezker abertzalea, EA eta Alternatibaren aburuz, etxez etxeko laguntza herritarrentzako garrantzi handiko zerbitzua da, bai menpekotasuna duten pertsonentzako zein euren zaintza-lanaz arduratzen diren familientzako. Aipatutako lanok, batez ere, emakumeek betetzen dituztela azpimarratudute hirurek.

EAJk eta IUk bultzatu duten zerbitzuaren prekaritatea kezkagarritzat jotzen dute. Zerbitzuaren kalitatea alde batera utzi eta etekin ekonomikoak soilik lehenesten dituzten enpresa pribatuen kudeaketak era bikoitz batean eragiten die emakumeei, zerbitzu honen eskatzaileei zein laguntza eman behar duten langileei. Aurrekontuko murrizketak egiteko krisiaz baliatzea leporatu diote Udalari Ezker abertzalea, EA eta Alternatiba alderdiek – etxez etxeko zerbitzurako diru-partida 17 milioi euro izatetik 2010 urtean, 15,9 milioi izatera 2011 pasatu da, hau da %6,47 gutxiago. Zerbitzuak dituen benetako eskariak aintzat hartu gabe ezarri dituzte murrizketok. Ez da egon inolako planifikaziorik eta, hau gutxi balitz, Bizkaian menpekotasun bat duten herritarren %46k ez du inolako kanpoko zerbitzurik jasotzen, eta hala jasotzen duen Foru Aldundiak egindako txosten bat ekarri dute gogora. Azkunak eta Madrazok gai honekiko euren jarrera justifikatzeko erabiltzen duten argudioa – familiek, asistentzia baino, zuzeneko laguntzak lehenesten dituztela – funtsagabea da erabat. Prestazio ekonomikoek, kasu gehienetan, kontratazio partikular prekarioak eragiten dituzte eta baldintza prekario horiek pairatzen dituztenak emakumeak izan dira, batez ere atzerritarrak eta lan eskubide gabekoak, azpiko lana eta iruzurra bultzatuz.

Etxez etxeko zerbitzuaren desegitea berez urria den zaintza-sistema kontrako erasotzat eta, bereziki, emakumeen eta zerbitzu sozial baten oinarrien aurkako eraso zuzentzat hartzen dugu. Hori dela eta, ezker abertzalea, EA eta Alternatiba alderdiek Bilboko Udal gobernuari eskatu diote zerbitzu sozial honen kudeaketa zuzena berreskuratzeko eta sektore publikoa ekonomiaren motorea izan daitekeela erakusteko. Hiru alderdi ezkertiarrok argi daukagu laguntza ekonomikoak egotea ezin dela aitzakia izan oinarrizko zerbitzuak desegiteko. Ezker abertzalea, EA eta Alternatiba alderdiek EAJri zein IUri herritarren eskubidea den menpekotasunari aurre egiteko arretaren kudeaketa publikoa bermatzeko eskatu diete.Bukatzeko, gure babes osoa erakusten diegu enpresa komiteak antolatutako ekimen guztiei.

Berriak

Ez dezala jan lanik egiten ez duenak> Ander Rodriguez Lejarza (Alternatiba)

Ezer gutxi aurreratu dugu. Bi mila urte eta gero, Eusko Jaurlaritzak Pablo de Tarsoren hitzak berrartu ditu: “Ez dezala jan lanik egiten ez duenak”. Lan-eskaintza bati uko egiten dionak Oinarrizko Errenta galduko du eta erabaki horrek langabezia-prestazioarengan ere eragina izan lezake. Sorospen hau, beste batzuen artean, herritarrei beharrezko ondasunak bermatzeko helburua duen gutxieneko soldata da. Modu honetan, mezu argia helarazten dute: ez diogu zertan biziraupena bermatu behar edozein lan ordaindu onartzen ez duenari.

Parentesi bat. “Lan ordaindua” erabiltzen dut murriztaile eta baztertzailetzat jotzen dudalako “lana” eta “lan-kontratua” parekatzea. Eusko Jaurlaritzak ez du aintzat hartzen behar ordaindutik kanpo, beste lan mota batzuk badaudela, besteak beste, boluntarioak edota etxeko lanak. Baina, “zer dela eta sartu behar dira gizakiak egiten dituen jarduera probetxugarri guztiak lan-kontratu baten barruan?”, Claus Offe soziologoak galdetu zuen legez. Murrizketa hau ontzat joz gero, honako paradoxa honekin topo egin dezakegu: bere etxean ordu jakin batzuetan lanak egiten dituen lagun bat ez da beharrean ari, baina, diru kopuru baten truke, zeregin berberak beste etxe batean egiten baditu, lanbide bat dauka. Hau da, lanaren definizioa merkatuaren eskuetan uzten dugu. Izan ere, merkatuak agintzen du zeintzuk diren ordaindu beharreko lanak.

Hasieran esandakoari berrekinez, badirudi Gemma Zabaleta sailburuak uste duela biziraupenak kontrapartida bat eskatzen duela. Beraz, lagun horrek jan nahi badu, edozein lan-kontratu hartzeko prest egon behar da, baita baldintza prekarioak dituztenak ere. Antza denez, euskal Administrazioarentzat buruhaustea suposatzen du txiro batek jatekoa izatea ordaindu gabeko lan bati ekinez. Hala ere, arazo hau ez da gainontzeko gizarte-mailetan ematen. Klase horietan badaude, lan egin ez arren, jaten dutenak, kapitala edo lurrak dituztelako. Arazoa pobreak dira, berriz ere.

Azken hilabeteotan kanpaina politiko eta mediatiko ikaragarria burutu da jendeak onar dezan gutxien dutenei dagozkien laguntza publikoak kentzeko beharra. Kanpaina hura prestazioei lotutako ustezko iruzur masiboan oinarritu dute. Ez da zaila zabaldutako gezurra bertan behera uztea. Oinarrizko Errentaren inguruko iruzurra ez da %2ra heltzen. Hartzaile guztiei ikerketa bana egiten zaie urtean behin gutxienez. Kapitalari lotutako errenten azterketak, berriz, %1,2 baino ez dira. Nortzuk ikuskatu beharko lituzke Administrazioak?

Harridura sortzen du ikusteak ordaindutako lan bat aurkitzeko gai ez diren Oinarrizko Errentaren hartzaileak kolokan jartzen dituzten bitartean, politikari berek erretiro adina atzeratzeko neurriak onartu izana, lan-merkatura sartzeko aukerak are gehiago murriztuz, hain zuzen ere. 

Berbaldi honek bere oinarria dauka pobreziaren tranpa delakoan: baldintzatutako laguntza berdintzen ez duen ordaindutako lanaren bilaketa zailtzen da. Hala ere, ezin daiteke tranpa horri aurre egin langileei baldintza kaskarrak eta gaizki ordainduak dauden lanak hartzera behartuz. Horrek enpresarien ideologiari amore ematea suposatzen du. Izan ere, Confebask-ek konplexurik gabe azaldu zuen: “Kontuan hartu behar da laguntza mailak askotan baldintzatzen duela lanari ekiteko premia”. Tristea da Eusko Jaurlaritzak pobrezi-mugan dauden zabor kontratuen aurrean kezkatu beharrean, baldintza prekarioei ezezkoa ematea ahalbidetzen duen laguntza baten inguruan aritzen ikustea.

Hori baita iragarritako neurriaren ondorio beldurgarri bakarra: askatasunaren galera. Edozein lagunek ez baditu asetuta aurrera egin ahal izateko gutxieneko baldintzak, ez dauka benetako askatasunik, beharrizanek aukeratzeko askatasuna baldintzatzen dutelako. Edozein lanpostu hartzera behartzeak enpresariaren nagusitasuna berrindartzen du lan-harremanetan  eta langileen jarrera are gehiago ahulduko du negoziatzeko orduan.

Helburua pobreziaren tranpari eta ustez baldintzatutako laguntzek suposatzen duten oztopoari aurre egitea izango balitz, Jaurlaritzak Hiritartasun Oinarrizko Errentaren alde egin lezake. “Bermatutako gutxieneko errenta honek hiru desberdintasun nagusi ditu Europako zenbait estatutan gaur egun dutenerakin alderatuta. Hasteko, norbanakoei ordaintzen zaie eta ez familiei; bestalde, gainontzeko errenta iturrietatik aparte ordaintzen da; azkenik, hartzaileak ez dauka zertan lanik egin behar edota eskainitako lan bat onartzeko borondaterik erakutsi behar”, Basic Income Earth Network-en definizioaren arabera.

Formula honek askatasunez jokatzeko baldintzak bermatzen ditu: %100eko estaldura ezartzen du; kontrol iraingarriak baztertzen ditu; aberastasunaren banaketa hobea bermatzen du; Administrazioari dirua aurrezten laguntzen dio; autoenplegua, lanaldi partziala eta arriskua bultzatzen ditu; borondatezko zein etxeko lanak aintzat hartzen ditu; iruzurra desagertarazi eta pobreziaren tranpari aurre egiten dizkie. Hiritartasun Oinarrizko Errenta gauzatzeak ez du oztopo teknikorik, baina bai oztopo politiko ugari. Hobeto daudenek ezin dute onartu, besterik gabe.

Berriak

Murrizketa gehiago gizarte laguntzetan

DONOSTIAn, 2011ko OTSAILAren 23an – Gipuzkoako Batzar Nagusietako Alternatiba taldeak proposamena egin du Politika Sozialeko Batzordean, Eusko Jaurlaritzari beharrizan gehien dituzten familiak zigortzeari utz dezala eta Gizarte Larrialdietarako Laguntzak (GLL) eskuratzeko eskakizunak gogortzeko prozesuan atzera egin dezan galdegiteko.

Hala iragarri du gaur Alternatibako bozeramaile Jon Lasak, “onartezina da Gemma Zabaletak GLLak jasotzen dituzten hiru lagunetik bati laguntzak ukatzea, are gutxiago, egungo egoera larrian, krisialdi ekononomikoa, langabezia eta beharrizanak nagusi direnean”.

Lasak gogorarazi duenez, familientzako azken laguntza sarea dira GLLak eta, era berean, “inoiz baino beharrezkoagoak direnean” murrizketak egitea kritikatu du. Hala, ezarritako baremo berriak arbuiatu ditu, Eudelek eginiko kalkuluen arabera, hiru onuradunetik bat laguntzarik gabe galdituko delako. Pentsio minimoak dituztenei, seme-alabak dituzten emakume ezkongabeei eta autonomo langabeei egingo diete kalterik handiena, baztertu egingo dituztelako.

“Guztiz onartezina da murrizketa sozialen politika hau, krisiaren zama berau gehien pairatzen dutenen gainean jartzen duelako”, esan du ezkerreko batzarkideak. Horregatik, Gipuzkoako Batzar Nagusietako Politika Sozialeko Batzordean, “Gizarte Larrialdietarako Laguntzak arautzeko irizpide berriak ezartzen dituen Eusko Jaurlaritzaren kontseiluaren 2011ko urtarrilaren 18ko akordioa errefusatzen duen proposamena” egin du Alternatibak.

Berriak

Alternatiba | Ezkerra eraldatzearen erronka

X