Oskar Matute legebiltzarrean “Ni despidos, ni reformas, ni imposiciones. Enplegua defenda dezagun”

Hasi aurretik, ez dut ahaztu nahi eta, gaur bere izena asko aipatu denez, Agur eta Ohore Hugo Chavez!

Duela egun batzuk legebiltzar honetan beste formazio politiko bateko bozeramaileak “EH Bilduk eztabaida parlamentarioak serioago hartu behar zituela” esan zuen. Baieztapen horren aurrean, norbaitek pentsa dezake gure taldea ez duela hemen egoteko gaitasunik, baina legebiltzar honek kalea eta gizartearen maila berean dagoen galdetzen dugu guk. Bizitzeko oinarrizkoak direnak erdiesteko borrokan daudenen begietara begira eta haien alboan jartzen da EH Bildu, beste batzuk aldiz, beso gainetik begiratzea aukeratzen dute.

.

Y esa motivación o principio rector que guía y va a guiar el transitar de EH Bildu tanto en las instituciones,  con iniciativas como está,  como en la calle, ya sea adhiriéndonos a sus manifestaciones y demandas como la de este sábado en Bilbao e Iruñea o el próximo día 16 nuevamente en Bilbao y convocada por el Gune Sozial, o también para mostrar nuestro respeto y simpatía hacía el encierro y las motivaciones que mueven a los y las jóvenes gasteiztarras que permanecen en la Iglesia de San Francisco de Asís del barrio de Zaramaga. Animo zuek.

Zeren eta gaur hona ekarri dugun eztabaida, enplegu eta duintasunaren alde borrokan dauden langile horien eztabaida da, askoren artean eta batzuk aipatzearren:

ABB GALINDO, ALFA, ARCELOR MITTAL, CAF, CINFA, CEMENTOS LEMONA, CORRUGADOS DE AZPEITIA, HOLTZA, EUREST, LAMINACIONES ARREGI, PANDA, SUNSUNDEGI O TS FUNDICIONES ENTRE OTRAS MUCHAS.

Jarrera positiboa eta konprometitua bere lanpostuen alde. Murrizketen aurkako jarrera, erreformen aurkako jarrera, inposaketen aurkako jarrera. Azken finean, herri eta bizitza duin baten aldeko borroka.

Pero la situación que viven estos trabajadores y trabajadoras vascas no es fruto de la casualidad, tiene una lógica perversa detrás. La lógica capitalista.

Marx señalaba que el propio sistema capitalista organizaba un excedente de trabajadores, es decir, una cantidad estructural de desempleados, lo que llamaba el “ejército industrial de reserva”. Este excedente garantiza a los inversores la acumulación de capital. Cuanto mayor es el número de personas desempleadas, cuanto mayor es el número de personas que necesitan de un salario para garantizar su supervivencia, más fácil será para los gestores del sistema abaratar la mano de obra, facilitar el despido y degenerar las condiciones laborales de toda la clase trabajadora.

Y por eso hoy nos resultan tan inquietantemente cercanos términos tales como:  despidos, EREs,  reformas. Y estos no son el síntoma de una crisis sino de un robo programado a gran escala. Los ladrones y los cómplices  tienen nombre y apellidos, y las víctimas también como los que hemos citado antes o como…

José Antonio Diéguez, vecino de Bilbao, se arrojó por la ventana cuando la comitiva judicial encargada de su desahucio llamaba a la puerta.

¿Por qué los recortes son siempre en salarios, prestaciones sociales, sanidad, educación y nunca en ayudas bancarias y dadivas del estado a las empresas?

¿ Quién diseña las reformas laborales en este país?  El guión es muy simple:

1. Las grandes empresas, enfangadas en el libertinaje especulativo promovido por los distintos gobiernos españoles, deben dinero a los bancos.
2. Los bancos, en plena crisis de liquidez, exigen la devolución de este dinero. Para ello, acuden todos juntos a las faldas del presidente de turno.
3. El presidente de turno atiende sus súplicas por dos vías fundamentales:

     a) Rescate de los bancos con dinero público.

   b) Reformas laborales que facilitan el despido, los cierres, los EREs, y por lo tanto, que los grandes  especuladores se pongan al día con sus amigos los bancos.

Junto a esto, el desmantelamiento del sistema de pensiones a mayor gloria de los fondos privados de pensiones, la privatización de la sanidad y la educación, el copago, el adelgazamiento de las prestaciones sociales junto a la criminalización de las personas perceptoras, y un largo etéctera de medidas que solamente tienen una víctima: las clases populares. Han logrado ya que tengamos mas de 200.000 personas en paro en la CAV, más de 100.000 personas estén en paro y sin prestación, que el paro aumente hasta un 17% en la CAV, que el 90 % de los contratos que se realizan sean temporales, que se destruya empleo público a través de la quiebra de las 35 horas en la función pública generando alrededor de 9000 “daños colaterales”, que en julio más de 300.000 trabajadores vean en serio riesgo sus condiciones laborales por el fin de la negociación colectiva que avala la última reforma laboral. Esos son los duros datos de la sumisión al ajuste, la deuda y reducción de déficit.

Hau guztiarengatik, EH Bildutik Osoko Zuzenketa planteatzen diogu Euskal Herrian ere pairatzen dugun eredu kapitalista honi. Horretarako burujabetza eskatzen dugu, errealitate ezberdina eraikitzeko, merkatuek eta gobernu sumisoek eskeintzen diguten errealitate ezberdina.

Hori dela eta Lan Harremanetarako Euskal Esparrua planteatzen dugu:

1)Ekonomiko, sozialki eta politikoki nola antolatzen den herri guztien eskubidea delako.

2)Euskal Herrian baldintzak ditugulako eredu sindikal eta sozialari dagokionez, lan eredu justuago eta solidarioago bat eskuratzeko, eta elkartasun internazionalistaz, beste herriekiko erreferentzia bihur daitekena.

3) Eta hau erderaz esango dut denak ondo ulertzeko: Porque poco tiene que ver la clase trabajadora de este país con las élites políticas españolas, corruptas, cleptómanas, adictas al maletín y al sobre.

Es posible iniciar un camino diferente, libre de imposiciones y de alineamiento con los trabajadores y trabajadoras en lugar de con la patronal como ha demostrado la DFG en su mediación para desbloquear el conflicto en las residencias y centros de día o del convenio con sus trabajadores y trabajadoras (DFG).

Lan erreformaren ondorioak salatzeko kalera atera da gara Bilboko Modas Marialuzeko langileekin batera

Modas Marialuz saltokiaren aurrean kontzentrazioa egin dute gaur eguerdian EHBilduko 30 bat lagunek, tartean Alternatibako Oskar Matute, Ana Etxarte eta Asier Vegak. Langileekin batera eta elurpean salatu dute langileak lan erreforma baliatuta kaleratu nahi dituztela, kaleratzi ordainik ordaindu gabe ere. Matutek berak eta Sortuko Maribi Ugarteburuk hitz egin dute EHBilduren izenean, eta Maribi Luquek langileen ordezkari gisa.

Krisia gogor ari da kolpatzen Euskal Herria. Krisiaren aitzakiapean, patronalak eta hainbat enpresarik kaleratzeak biderkatu eta lanpostuak suntsitzen ari dira.  Espainiar gobernuak onartutako erreformak eta neurri gogorrak baliatzen dituzte horretarako eta horrek ondorio latzak ditu gizartean eta gure ekonomian.

Rajoyren lan erreformarekin, enplegua sortu ordez, langabezia tasak biderkatu egin dira Euskal Herrian, eta sektore guztiak eta kontratazio modalitate ezberdinak kaltetu ditu. Horrela, hamarkadetan lortutako lan eskubideak eta hobekuntzak ezabatzen ari dira eta prekarietateari ateak ireki zaizkio parez-pare.

Enpresa handietako kaleratze masiboei buruz hitz egiten duten titular handiez harago, Bizkaian badira oharkabean pasatzen diren kaleratze asko.

Kaleratze hauek ez dira ohiko hedabideetako albisteetan agertzen, baina pertsona asko ari dira geratzen langabezian kaleratze horien ondorioz, eta mota honetako lanpostu gehiegi deuseztatu dira dagoeneko, lan erreformak eskaintzen dituen erraztasunen erruz. Hau da: langileak inolako kosturik gabe kaleratzeko aukera ari dira baliatzen gaur hemen dugun gisako hainbat tailer eta enpresa ertainetan.

EH Bilduk elkartasuna adierazi nahi die gaur Modas Marialuzeko langileei, haien lanpostuen defentsan modu eredugarrian jokatzen ari direlako.

Azpimarratu nahi dugu, baita ere, Lan Erreforma honen ondorio latzak apaltzeko hainbat neurri hartzea posible dela. Erakunde publikoen kontratazioetan klausula sozialak bermatzea posible da eta posible da baita ere Herrialdeetako Lan Hitzarmenen defentsa egitea. Batzuk, ordea, nahiago dute Madriletik datozen politika antisozialei bide ematea eta lege injustu horiek aplikatzera mugatzen dira.

EH Bilduk, ordea, gobernatzen duen erakundeetan ari da dagoeneko neurriok bultzatzen. Era berean, enpleguaren eta lanaren banaketaren alde jarraituko dugu lanean, eta langileekin batera egongo gara lanpostuak defendatzen.

EH Bildutik oso argi daukagu egoera honen irtenbidea eredu sozial eta ekonomikoaren aldaketan dagoela eta herri honen subiranotasunerantz urratsak ematea dela gakoa, lan harremanetarako marko propioa izan dezagun.

Horregatik, aukera hau baliatu nahi dugu euskal herritar guztiei dei egiteko datorren larunbatean, martxoak 16, Bilbon egingo den manifestazioan parte hartzera. Eredu sozial eta ekonomiko berri baten alde, enpleguaren defentsan, EH Bildu kalean izango da. 17:30etan, Bihotz Sakratuaren plazan ikusiko dugu elkar.

https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/892698_619283818088938_1472824220_o.jpg

https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/894846_619283608088959_1932649652_o.jpg

https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/892296_619283474755639_396928830_o.jpg

https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/887503_619283488088971_235733170_o.jpg

https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/885693_619283588088961_59856238_o.jpg

https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/135179_619283698088950_1124515319_o.jpg

EHBilduk lan merkatua bizitzaren zerbitzura jartzea aldarrikatu du eta ez kapitalaren menpe

Egun esanguratsua dugu Martxoaren 8a: emakume langileen nazioarteko eguna. Oraindik ere nabarmendu beharra daukagu, ordea, “langilea” esaten dugunean, lanaren izaera integralaz ari garela. Izan ere, sistema patriarkalaren zutabeetako bat sexuen arteko lan-banaketa da, eta horrek arlo produktiboko enpleguari ematen dio lan izaera; soldatapeko lanari. Zaintza-lanak eta etxeko lanak ikusezin bihurtzen ditu, eta lan izaera bera ere ukatu egiten die. Lan banaketa hori gainditu, eta enplegua ez ezik, zaintza- eta etxeko lanak erdigunean kokatu ditugu, beharrezkoa dugun errekonozimendua exijituz.

Euskal herritarron bizi-baldintzak okertzen ari dira nabarmen eta murrizketek emakumeoi eragiten digute bereziki. Batetik, lan munduan areagotzen ari den prekarietate-egoeragatik; eta, bestetik, zerbitzu publikoen murrizketek emakumeon bizkar uzten dituelako sektore publikoak bere gain hartzen ez dituen lanak, pertsonen ongizateari eta zaintzari lotutakoak. Pertsonen garapenari eta ongizateari dagozkien zerbitzuen murrizketek ez dute etenik, zerbitzu sozialetan, hezkuntzan eta osasun-sisteman, batez ere. Egoera honetan, emakumeon bizi-baldintzak gogortzen ari dira.

Enplegu formala prekarietatearen sinonimo bihurtzen ari da gero eta sektore zabalagoentzat. Horrekin batera, pertsonon bizitzako arlo guztietan prekarizazio izugarria eragiten ari da. Oinarrizko elikagaien eta zerbitzuen prezioak ikaragarri igo dira, jakien bankuetan emakumeak ageri dira batez ere, eta pobrezia energetikoa ezagutzen ari gara argindar eta gasen kontsumoak murriztuz. Gainera, emakumeon lan baldintzak zein soldatak behera doaz, lan informalak gora egin du, eta gero eta gehiago gara soldatarik ere ez dugun emakumeak.

Emakumeon enplegu- eta soldata-baldintzek okerrera egin duten arren, emakumeok inoiz baino lan gehiago egin behar dugu orain. Lana ez baitzaigu gutxitu. Aitzitik, lan gehiago hartu behar izan dugu gure gain 0-3 urte bitarteko zentroen itxierak eraginda baita haur eskolen murrizketak, eguneko eta zahar etxeen itxierak, eta zerbitzu sozialen murrizketak eraginda ere. Zaintza kolektiboari ere eutsi behar izan diogu, sortu diren behar afektibo-psikologikoei eutsiz. Etxeko lanak eta zaintza-lanak soldatapeko lana bezain beharrezko lanak dira. Gehiago oraindik: pertsonon ongizatean ezinbestekoak dira. Jendartea sufritzen ari den egoerari aurre egiteko, norbanako, familia, auzo eta herrietan sortu diren egonezinei aurre egiteko, zaintza lanetan gizonek ere parte hartu behar dutela aldarrikatzen dugu; emakumeok zainduak izateko eskubidea eta beharra dugula aldarrikatzen dugun moduan.

Lanaren ikuspegi integrala aldarrikatzen dugu eta gure jarduera politikoan, kalean nahiz instituzioetan, etxeko lanak eta zaintza-lanak ikusezintasunetik atera eta politikaren erdigunean kokatzen ahaleginduko gara, merkatuen logikatik ihes egin eta bizitzaren zerbitzura, hau da, pertsonon zerbitzura jarriz.

Egoera honi aurre egiteko, zera aldarrikatzen dugu EH Bilduko emakumeok: ezinbestekoa da emakume eta gizonen arteko botere-harremanak gainditzea eta harreman-eredu berriak sortzea. Egungo egoerari aurre eginez, klabe feministan jendartea eraldatzea dugu helburu. Horretarako, espazioak eta baliabideak birbanatu behar dira, erabakiak hartzeko eta parte hartzeko esparruak eskuratu eta zaintza-lanak eta ordaindutako lana orekaz banatu.

Gaurkoa bukatu baino lehen, inposatu nahi dizkiguten murrizketei aurre egiteko konpromisoa hartu nahi dugu: emakumeon bizi-baldintzen prekarizazioari aurre eginez, zerbitzu sozialak hobetuz, zaintza-lana errekonozituz, emakumeak nagusi diren enpleguen baldintza prekarioak hobetzeko lan eginez eta ezkutuko lan-merkatuan aritzen diren emakumeen egoera hobetzeko bitartekoak exijituz.

Azkenik, eskuinetik datorkigun ofentsiba erasokorraren aurrean, ezin aipatu gabe utzi emakumeon erabakitzeko eskubidearen kontra Espainiar Estatuak Abortuaren legea aldatuz egin nahi duen inboluzioa. Aurrez aurre izango gaituzte, gure gorputza geurea baita. Aldarrikapen historikoa berreskuratu eta kalera aterako gara mugimendu feministarekin bat eginda. Oraindik ere, XXI. mendean, gure gorputzaren gaineko kontrola eta erabakia ukatu nahi baitizkigute.

Hemen gaur bildu garenok gure egiten dugu feminismoaren eta mugimendu feministaren aldarrikapena eta bide horretan dinamika politiko eraginkorra sustatzeko ardura. Eta martxoaren 8rako mugimendu feministak antolatu dituen ekimenetan parte hartzera deitzen zaituztegu, denon ardura delako Euskal Herri feminista sortzea.

MARTXOAK 8, DENOK KALERA!!!!

Altsasu 19:00 plazan
Arrasate 19:00 Seber Altube plaza
Baionan 18:30 Herriko etxea
Barakaldo 12:00 Herriko plaza
Barañain 19:00 udaletxe plaza
Basauri 17:00 Arizgoiti plaza
Bilbon 19:30 Arriaga
Donostian 19:30 Boulevard
Durangon 20:15 Santa Ana Plazan
Gasteizen 20:00 San Anton
Irunean 20:00 gaztelu plazan
Itzulbaltzeta 20:00 Santa Eugenia Plaza
Legazpi 19:00 Euskal Herria plaza
Leioa 20:00 Boulevard-en
Ondarru 18:00 Alamedatik
Urretxu-Zumarraga 19:00 Areizaga kaleibarren

Martxoak 3: Ez dugu ahazten eta ez dugu ahaztuko

Martxoak 3ko gertutasuna dela eta, Gasteiz iraganera begira jarriko da beste behin ere, duela 37 urte Zaramagako auzoa odolez tindatutako egun hartara. Amorruz eta suminez, baina harrotasunez batez ere.

Orduan, Gasteizko langileria, antolakuntzarako eta konpromisorako gaitasuna erakutsi zuen. Aldaketa Politiko, Sozial eta Ekonomikoa ahalbidetzeko baldintzak ezarri ziren eta oinarri eta balio horiek gaur egun diraute eta langileon eskubideak urratzen ari diren garai honetan duintasunez erantzuna emateko baliatuko ditugu. Paper garrantzitsua izan zuten elkartasun komitean aritutako emakume askok eta askok, gazteak eta ikasleak baita ere.

Gaur egun, garai hartan bezala, gure eskubideak lapurtu nahi dizkigute.

Eta Arabar guztion defentsan aritu beharko liratekenak, alfonbra gorria jartzen diete Madriletik datozen inposaketei, BAI, ateak irekitzen dizkiete “De Andresek” eta “Alderdi Popularrak” Madriletik jasan behar ditugun neurri neoliberalei.

Egoera honi aurre egiteko, EH BILDUk burujabetza eta aldaketa sozialaren aldeko aldarria egiten du. Irtenbidea badagoelako, eta alternatibak baditugulako. Honen harira, AMAIUR taldeko Sabino Cuadra eta Rafa Larreina kongresistak, datorren martxoaren 7an, ostegunean, “Villa Suso”-n eskeiniko duten hitzaldira gonbitea luzatu nahi diegu herritar orori, aldaketarako proposamenak eta neurriak ezagutzeko aukera eskeiniz.

Aldez aurretik, Martxoak 3 dugu bueltan. Borrokaren ikurra baina hilketarena ere bai. Poliziak 5 langile hil zituen eta ehundaka zauritu. 37 urte pasa dira eta Estatuak oraindik ez du bere ardura aitortu. Datorren igandean, goizeko 11:00tan Gasteizko langileria pairatutako errepresio bortitza, bidegabekeria eta zigorgabetasuna salatzeko eta bizia galdu zutenen memoria gurera ekartzeko, omenaldi xumea egingo dugu Zaramagako auzoan, urteroko manifestazioaren aurretik.

Ez dugu ahazten eta ez dugu ahaztuko.

Alternatibak Ibermaticako langileen mobilizazioa txalotu du patronalaren xantai isilari erantzuten diolako

Alternatiba Gipuzkoako koordinatzaile Xabier Sotok milaka langileek egunero haien lanpostuetan pairatzen duten egoera larria salatu du, enpresetako zuzendaritzek erabiltzen duten etengabeko presioa jasanez haien lan baldintzak zein soldatak murriztea onartzeko: “Onartutako lan erreforma desberdinak babestuta, geroz eta enpresa gehiago dira isiltasuna edo negoziazio eza erabiltzen dutenak langileak babesgabetasun eta desinformazio egoeretara eramateko”. Hau dela eta, Sotok elkarrizketa bideak eraikitzera premiatu ditu enpresak, hala nola “langileen ahotsa entzun eta jaso dezaten, guztiek onartzeko moduko irtenbidera ailegatzeko, eta batez ere, kaleratzeak ekiditeko”.

Alderdi ezkertiarreko bozeramaileak Ibermaticaren kasu zehatza aipatu du, Kutxaren zerbitzu informatikoaz arduratzen den enpresa, bere zuzendaritzak aurretik aipatutako taktika “sasi mafiosoak” erabili eta 238 kaleratze proposatu dituena “gero isilik egoteko, langileak informaziorik gabe utziz, kanpoko iturrietatik jasotzen duten informazioa salbu”. Sotok langileriak egindako mobilizazio eta protesta desberdinak babestu ditu eta bereziki, aipatu nahi izan du pasa den otsailaren 12an hasi zuten lau eguneko greba “enpresaren partetik jasotzen duten babesgabetasuna eta gardentasun falta salatzeko asmoarekin”.

Egoera lazgarri honen aurrean, Alternatiba Gipuzkoatik langileek pairatzen duten “benetako xantaia isila” salatu dute, “zehaztu gabeko mehatxuak mahai gainean daudelako, langileen ia %50 kaleratzea ere”. Sotok esan duenez, Kutxabanken fusioa dago gatazka honen sorburua, izan ere, Bizkaiko IDE enpresak egingo du aurrerantzean arriskuan dauden Ibermaticako beharginek egiten zuten lana. Ildo beretik, Sotok egungo sisteman gailentzen den logikoa kapitalistari leporatu dio martxoan gertatuko dena, “kapitalismoak diruarentzako mugimendu askatasuna ematen du, eta honek langileak diruaren atzetik joan eta beraien bizimoduak aldatzera behartzen ditu, hain lan baldintzak eta duintasuna kontuan hartu gabe”.

Gehiegikeria haiekin amaitzeko, Alternatibako bozeramaileak Kutxabank zein Eusko Jaurlaritzako agintariei exijitu die lan gatazka honi konponbideak bilatzeko lanean murgildu daitezela, elkarrizketa bideratuz eta alde guztien arteko akordioak lortzeko asmoz. Era berea, Alternatibak eragile sozial zein herritarrei dei egin die, “egoera zailetan dauden enpresetako langileen aldeko elkartasuna adierazi, enpresaburuen erasoak salatu eta langileen eskubideen alde antolatzen diren mobilizazioekin bat egin dezatela”.

Irudia: CGT

X