Etiketa: Lana

Bizkaiko erresidentzietako langileak zoriondu nahi ditugu, beren borroka luzearen arrakastarengatik

Bi urteko borrokaren ostean, azkenean, irabazi duzue. Nork dio grebak ez duela ezertarako balio? Emakume hauek, oztopoen gainetik eta instituzioen boikotaren gainetik, elkarrekin eta antolakuntzaren bidez, lan hitzarmen duina lortu dute. Zorionak guztiei, egin daitekeela frogatu duzuelako, baina batez ere kapitala eta bizitzaren arteko gatazka mahai gainean jarri duzuelako.

Baina ez dezaegun ahaztu arreta sistemaren gabeziak ez dira egun batetik bestera desagertuko, kudeaketa eredua aldatu ezean zaintzaren sektorea merkartuaren menpe jarritauko dutelako. Beraz, lorpenengatik pozik egon gaitezen eta indarrak har ditzagun zaintza duinak lortzeko borrokak luze iraungo duelako #ErresidentziakBorrokan

Testua gure kide Alba Fatuarterena da, hona hemen, gazteleraz, Oskar Matute Alternatibaren bozeramaileak eginiko bideoa.

Berriak

Bilbao Bizkaia Museoak-eko Komunikazio lanpostua esleitzeko prozesua bertan behera uzteari uko egin diote EAJk eta PSOEk, iruzur zantzu handiak egon arren

“Frogak ditugu neurrira egindako prozesua izan dela. Hori ez da batere justua eskaintzara aurkeztu diren beste 126 pertsonekin”, esan du Alternatibako kide eta EH Bildu Bilboko zinegotzi Alba Fatuartek. 

EH Bilduk oso mozio zuzena eraman du gaurko Osoko Bilkurara: Euskal Museoan komunikazio teknikaria aukeratzeko egindako prozesua errepikatzea. Iruzur zantzu handiak egon arren EAJk eta PSOEk prozesu errepikatzearen kontra bozkatu dute. Bilbao Bizkaia Museoak erakundeko komunikazio arloko pertsonal teknikoa kontratatzeko prozesuari buruz informa jasotzeko asmoz, EHBildu udal taldeak eskatuta, urriaren 5ean egindako agerraldian, hainbat gabezia azaleratu ziren, bai Bilbao Bizkaia Museoak erakundeko Administrazio Kontseiluak onartutako oinarriei dagokionez, zein Campo Ochandiano enpresak burututako aukeraketa prozesuari dagokionez ere.

Honen aurrean, eta kontuan izanda Bilbao Bizkaia Museoak sektore publikoan kokatzen dela, – menpekoak diren bi Administrazio Publikoek, hau da, Bilboko Udaleko Kultura eta Hezkuntza Sailak eta Bizkaiko Foru Aldundiko Kultura Sailak, parte-hartze bera dute horietan-, EHBildu Udal taldeak eskatzen du aukeraketa prozesu hau errepikatu dadin, administrazio publikoan ezartzen diren irizpide berdinekin, publizitate, berdintasun, konkurrentzia, gardentasun eta diskriminazio eza bermatuz.

EH Bildu Bilbo

Berriak

Alternatibak kezka adierazi du Cosco Bilboko Portuan sartu izaganatik, Grezian esklabotza baldintzak ezartzen baitizkie langileei

Alternatibak bere kezka adierazi du Cosco Shipping Ports transnazional txinatarrak Bilboko Portuaren kontainer terminalaren %51 erosi izanagatik. Alderdiko bozeramaile eta EH Bilduko diputatu Oskar Matuteren ahotan, euskal portuetako azpiegitura nagusienetako baten salmentak “mahai gainean jartzen du PPk bultzatu eta PNVk babestutako zamaketaren sektorea erreformatzeko dekretuaren benetako helburua: sektorea liberalizatzea eta herritarrei duela gutxira arte publikoak edota bertoko kapitalekoak ziren baliabideak ostea”.

Ildo beretik, Matutek Grezian gertatutakoa jarri du Espainiako estatuan eman daitekeenaren adibide, “Greziako portuak estatuaren jabetzakoak izatetik esku pribatuetara pasa dira”. Pireoko portua, hain zuzen, Cosco multinazionalak berak erosi du eta, bertan, “Bilboko Portuaren parte baten jabe berriak, beren langileei baldintza latzak ezartzen dizkie; miseriazko soldatak, lanaldi amaiezinak eta inolako formakuntzarik ez egin beharreko lan arriskutsua aurrera eramateko”. Are larriagoa da, izan ere, errealitatean “sindikatu zein lan hitzarmenik ez dago eta, ondorioz, pobrezia, segurtasun eza, lan baldintza eskasak eta duintasun falta ugaritzen dira”.

Grezian gezurretan aritu ziren portuak pribatizatuko zirela ukatzen zutenean, eta modu berean ari dira orain Espainiako gobernutik, diputatu ezkertiarraren esanetan, “zamaketaren erreforma Europako Batzordearen isunari irtenbidea emateko zela dionean”, eta gezurretan ari da ere, “zamaketariak kriminalizatzen dituztenean, gizartearen kontra jarri nahian kartel edo klan pribilegiatua bailitzan, haien lanpostuen duintasunaren alde borrokan ari diren pertsonak baino ez direnean”. Borroka honek, azken egunotan egindako greba egunekin erakutsi duten bezalaxe, “gaitzespena baino, gure babes eta miresmen osoa merezi du”.

Matutek gogoratu duenez “herri bat eraiki nahi duen orok, ezin die portuak bezalako azpiegitura estrategikoei uko egin. Burujabetzaren aldekoa zarela esatea eta, aldiz, zure herria transnazionalei zatika saltzen ibiltzea iruzurra da”. Zentzu horretan, salatu du ere “engainatzea baino are okerragoa dela euro gutxi batzuen truke herritarrek merezi duten etorkizuna galaraztea”.

Azkenik, Alternatibatik estatu mailako eta euskal administrazioak Coscoren aldetik euskal portuetan eman daitezkeen edozein lan eskubideren urraketa ikertzera premiatu ditu. Aldi berean, herritarrak eta eragile sozialak deitu ditu “zamaketariak bezala, erne eta borrokarako prest egotera gure portuetako lan baldintza duinen alde, hala nola herri burujabea eraiki ahal izateko gakoak diren azpiegitura publikoei eusteko”.

Berriak

Bizkaiko erresidentzietako langileekin bat, bi aldiz ikusezin egin nahi dituztela

Alternatibako kide eta Euskal Herria Bilduko Bilboko zinegotzi Alba Fatuartek Bizkaiko erresidentzietako langileen protestarekin bat egin du hauek udaletxean eginiko kontzentrazioan. Izan eren, bi aldiz ikusezin egin nahi dituzten erakundeen aurka, zaintzaren duintasuna aldarrikatzeko protestan ari dira. Bilboko Udalak, PNVren esku, Areatzan akanpatzeko aukera ukatu berri die.

https://scontent.xx.fbcdn.net/v/t31.0-8/18623547_1733882406629068_5392960806981786255_o.jpg?oh=86a85bcfebe7992781968fdcb52ff39e&oe=59AAC648

https://scontent.xx.fbcdn.net/v/t31.0-8/18623300_1733881989962443_104409450109285450_o.jpg?oh=c921d9888e1a1304543c568a22676f6d&oe=59BDD7FC

https://scontent.xx.fbcdn.net/v/t31.0-8/18672896_1733881479962494_2738601957290981170_o.jpg?oh=7f990fed845ba19c0b879c325ab813d7&oe=59B074A8

https://scontent.xx.fbcdn.net/v/t31.0-8/18699424_1733882086629100_7137409532871917586_o.jpg?oh=ea631d3d462bb375755fdc066086b143&oe=59A24591

https://scontent.xx.fbcdn.net/v/t31.0-8/18673117_1733881533295822_4452377853794944617_o.jpg?oh=ee9c6359eccf2e2c9f98ecc31b2dc0af&oe=59B12150

https://scontent.xx.fbcdn.net/v/t31.0-8/18700760_1733882193295756_2211653780770444864_o.jpg?oh=0268f4cde3b5155da283d43aac820aa1&oe=59B4075B

https://scontent.xx.fbcdn.net/v/t31.0-8/18620623_1733881223295853_8405400209443317079_o.jpg?oh=53bea6a4b65642ad39d7dec417fdeca3&oe=59AC9687

https://scontent.xx.fbcdn.net/v/t31.0-8/18699603_1733881633295812_2086596632154213935_o.jpg?oh=9ac4a70f45080797836c2fb298d5a497&oe=59E9C505

https://scontent.xx.fbcdn.net/v/t31.0-8/18623600_1733881183295857_3842854673937910224_o.jpg?oh=2f04a34c3b3fba4560a8df3ba7398d12&oe=59BB7371

https://scontent.xx.fbcdn.net/v/t31.0-8/18671570_1733881683295807_8240648486983071229_o.jpg?oh=eb24702b594be8aaefeaedb99050d400&oe=59B7C645

https://scontent.xx.fbcdn.net/v/t31.0-8/18700572_1733881309962511_6396965168873010453_o.jpg?oh=6411f2ef159684655291cb3227d9d4d7&oe=59A07388

https://scontent.xx.fbcdn.net/v/t31.0-8/18671538_1733881813295794_3224863382628264624_o.jpg?oh=04bfad4ad811f9c6db6218ecf1ab32ed&oe=59B1C760

Berriak

Non dago langile klasea?

Joxe Iriarte “Bikila” – Alternatiba

Jai eguna, borroka eguna, edo bietatik, egoeraren baitan. Duela egun gutxi ospatu dugu Maiatzaren Lehena, langileen eguna izaten jarraitzen du bere zentzu sakonean. Baina badira non dauden galdetzen dutenak. Arreta eta plazer handiz, are, miresmenez, irakurtzen nuen Anjel Lertxundik idazten zituen zutabe zorrotzak (zoritxarrez, gehiago irakurriko ez ditugunak, beste formatu batean ez bada, bederen). Beti eragiten dit zer pentsatua. Eta oraingoan ere bai. Bere azkenetariko batean hauxe zioskun: «Eta salbuespenak mirari, langile mundua, koipez belztua eta bestelakoa, ez da gure obretan ageri, esku langile gutxi dabil gure orrietan: langile klasea missing dago gure iruditeria literarioan. Langile klasea espresioa bera ere desagertu egin da panorama kulturaletik, diskurtso sozialetik, jardun politikotik».

Bai eta ez; batetik ados, bestetik ez, edo ez behintzat modu hain drastikoan. Esan nahi dut: gure hurbileko langileriari begiratzen badiogu, egia da, izorratua baina bere klase izaeraz harro zen giza talde hura, asko aldatu dela itxuraz, jarreraz eta jardueraz. Izan ere, industria lantegi handietan metatuta edo enpresa ertain eta txikietan pilatuta, gure geografia osoan zabaltzen eta agertzen zen lantegi panorama hura ia desagertua dago. Baita langile mota hura ere, ia guztiz maskulinoa, eguerdiro eta arratsaldero gure herritako tabernetako txikiteoaren liturgian murgiltzen zena futbolaz eta politikaz sutsuki eztabaidatzeko. Baina langileriak hor dirau. Izan finko, izan prekario; kontratua bukatuko zaiolako edo lantegia deslokalizatuko ote dioten etorkizunaren beldur, baina bere izerditik bizi den langilez inguratuta bizi gara; turismoa egitera goazen tokietako ostalaritzan edo supermerkatuetan; gure inguruko saltokietan, industria poligonoetan, errepideak artatzen, mendi lanetan, neskame klase ertaineko eta ez hain ertaineko etxeetan, edo zahar-etxetan (zuriz jantzita baina presaka eta korrika adinekoen beharrei ezin helduz) edo kaleetan zaharren zaintzan, edo langabe alderrai, erreserba armada bihurtuz. Gainera, langileriak inoiz baino gehiago hartu du emakume aurpegia. Horrek bihurtzen du are ikusezinagoa.

Ikusezinagoa baina aldi berean kalean presente, ikusi nahi duenarentzat. Adibidez, Bizkaia osokoak Bilboko kaleetan, eta astelehenero eta asteartero Errenteriako udaletxearen aurrean elkartzen dira zahar-etxeetako langileek (ia denak emakumeak) soldata eta lan baldintza duinen alde. Eta gure begirada mundu osora zabaltzen badugu, gure aspaldiko itxurekin ikusiko ditugu Hegoafrikako meatze zuloetan edo Txinako industria astuneko guneetan, edo Arabiar penintsulako petrolio prospekzioetan, edo Hego Amerikako laborantza industrialeko zelaietan. Inoiz ez da ezagutu egungo langile klasearen zabalkuntza eta kopurua munduan zehar. Beste upeleko kontua dugu mugimendu izaeraren aldetik, eta bere eragin soziopolitikoaren aldetik, batez ere Europan. Hots. Langile mugimenduaren sorlekuan. Hasi ezkerreko alderditik, garai batean ia denak klase izaeran oinarritzen zirenak eta amaitu sindikatuekin, aldaketa nabarmena da. Adibide bat dira Maiatzaren Leheneko garai bateko manifestaldi borrokalarien eta egungo manifa erritualizatuen aldea. Bestea, badela urte batzuk ez direla greba gogorrak egin, gehienetan greba bakoitza bere aldetik ia isolaturik egiten dela. Hala ere, ez dezagun behar baino gehiago txikiagotu bere eitea eta egitea. Dena ez da itzala. Badaude argitara azaltzen diren uneak. Nahikoa izan da ELA bezalako sindikatu batek Jaurlaritzari patronalaren alde ari dela leporatzea, klase borroka ere eremu politikoan islatzeko. Horrek asko haserretu ditu Jaurlaritza eta patronala. Kontua da, badela garaia sindikatuek neguko kuartelak utzi eta neguko palazioak erasotzeko.

Eta literaturan? Zoritxarrez, eremu horretan arrazoi handigoa du Anjelek. Ez dator, ez, oparo langile literatura euskal letretan. Garai batean langile munduak literaturan zuen garrantzia ia desagertu da munduan eta are gurean. Gorkiren Ama edo Zolaren Germinal, edo Jack Londonen Burdinazko orpoa bezalako lanak jada ez dira idazten. XIX. eta XX. mendeetan ez bezala, gaur egun langileria demode edo boladaz kanpokotzat jotzen da. Batez ere belaunaldi berrian. Hortik kontuak! Gabriel Aresti, Koldo Izagirre eta bakan batzuk izan ezik, gure idazleek ia ez dute aintzakotzat hartu literatura mota hau. Ez atzo, langile mugimendua epikarako ematen zuenean, ezta gaurko garai hitsetan. Eta ez da literaturaren aldetik berezko interesa ez duelako.

Nire uste apalean, mundu horrekiko historiak eta istorioek askotarako eman dute, edota eman lezakete, idazlearen trebetasunaren baitan. Horregatik idatzi nuen Kamaradak eleberria. Nerbioi ibaia ardatz duen eremua leku aproposa iruditu zitzaidan joan den mendeko laurogeigarren hamarkadaren inguruko langile gatazka harrigarrienen istorioak deskribatzeko. Bertan izan baita euskal langile mugimendu potente eta epikoena (agian ez politizatuena; seguru aski, Errenteria inguruko langileak gehiago inplikatu ziren politikan). Baita ere langile mugimenduaren ondoratzearen ondorio larrienak, droga menpekotasunaren ilunpeak, langabeziak eta bazterkeriak sortutako fenotipo bitxienak, txirotasun narrasena, bertan ditugu, dudarik gabe.

Zergatik aukeratu nuen langile mugimenduan oinarrituriko eleberri bat idaztea? Gogoa nuelako eta une batez iruditu zitzaidalako, neuk ez banion ekiten lan horri beste inork, edo inor gutxik, ez ziola ekingo. Eta zoritxarrez, halaxe izan da. Nahiko nuke nik baino talentu gehiago duen beste batek segida hartuko balio eta, gatazkaren inguruan gertatu den bezala, langile mugimenduan oinarrituriko obra bikain bat burutuko balu.

BERRIAn argitaratua

Berriak

Alternatibak globalizazioaren arriskuak eta Errenta Unibertsalaren moduko alternatibak aztertuko ditu Donostian eta Bilbon “In the same boat” filmarekin

Maiatzaren 10ean, asteazkena, Donostian, eta ostegunean, hilaren 11n Bilbon, Alternatibak “In the same boat” (“Ontzi berean”) dokumentala eskainiko du. Rudy Gnuttik zuzendutakoa, gero eta handiagoa den aberatsenen eta pobreneen arteko amildegia hizpide duena. Lanak aurrerapen teknologikoak ere ditu hizpide, mundu justuagoa eta hobea eraikitzeko lanabes izan zitezkeenak baina gaizki kudeatuz gero mehatxu izan daitezkeenak.

“In the same boat” dokumentala zortzi herrialdeetan grabatu da eta jorratzen diren arloetako adituen ahotsek osatzen dute. Honela, Uruguaiko presidente ohi Jose Mujika; Zygmunt Bauman soziologo eta filosofo ospetsua; Oxford-eko irakasle eta ekonomialaria Anthony B. Atkinson; ekonomialari eta desazkundearen inguruan aditu Serge Latouche edo Sussex-eko ekonomia irakasle Mariana Mazucatoren hausnarketak eskaintzen ditu.

Proiekzioen ostean, filmaren inguruko hausnarketak plazaratzeko tartea irekiko da solasaldien bidez. Donostian, 18:00etan ONCEren areto nagusian (Etxaide kalearen 14.ean) hasiko den saioaren ostean, Garbiñe Biurrun EAEko Auzitegi Nagusiaren lan-arloko aretoaren presidentea eta Gipuzkoako Politika Sozialeko diputatu ohi Ander Rodriguez ariko dira hizlari, besteak beste, aberastasunaren banaketa ahalbidetu dezakeen Errente Unibertsalaz eta nazioarteko lan araudiak hizpide izango dituztela.

Bilboko saioan, Hika Ateneon (Ibeni kaia 1) arratsaldeko 19:00etatik aurrera egingo dena, Juan Hernandez OMALeko kide eta EHUko irakaslearen eta Euskal Herria Bilduren legebiltzarkide ohi Diana Urrearen gidaritza izango du filmaren gaineko eztabaidak, merkatuaren mundualizazioa kontzeptua hizpide.

Hitzaldi biak sarrera askoekoak izango dira aretoetako leku guztiak bete arte.

http://alternatiba.net/old-files/170510DocuForum In The same Boat – RGB_0.jpg

Berriak

Bizitza duinak helburu, langileok borrokan! #M1

Ezin dugu onartu; edo haien kapitalaren biderkatzea edo gure bizitzarena. Kapitalaren jarioaren menpe bizi, edo ekonomia errotik eraldatu hobeto bizi ahal izateko. Horregatik, beharrezkoa da maiatzaren lehena langile guztien aldarrikapen jaia bihurtzea, eredu sozial berri baten alde. Langileria, enplegu bat dutenekin batera, lan asko egin, baina ezer irabazten ez duten pertsonek osatzen dutelako; langileek osatzen dute, baina baita baserritarrek ere, baldintza beretan; feministek eta ekologistek osatzen dute, soilik ikuspuntu hauek bermatzen dutelako bizitzaren jasangarritasunaren nahia ase egingo duen erantzun erreal eta eraginkor bat. Soilik borroka guzti hauek agenda komun batean jasota, aurre egin ahal izango diogu egoera larri honi. 

Maila guztietan gauzatutako eraso guzti hauek, erantzuna behar dute, proportzionala eta artikulatua. Pertsonak, borrokak eta ametsak artikulatuko dituena, guztiak barneratuko dituen agenda antikapitalista, feminista, ekologista, subiranista, eta antiarrazista batekin. Alternatibatik berriz ere, inoiz baino arrazoi gehiagorekin, Euskal Herriko ezkerren bateratze baten alde egiten dugu -alderdiena, sindikatuena, gizarte mugimenduena- borroka eta konfrontazio logika baten barnean. Inor ezin da alde batera gelditu sistema honi buelta emateko, hauxe da Alternatibak maiatzaren lehenean azpimarratu nahi duen mezua. Ezin ditugu borroka batzuk besteen aurretik jarri, guztiak bizitza defendatzeko beharrezkoak baitira.

Horregatik, kapitalari aurre egiteko, berebizikoa da eragileen arteko batasuna sendotzea, gaurtik bertatik bizitzaren jasangarritasuna bermatuko duen alternatiba sozialista bateranzko trantsizioaren alde lan eginez. Batasuna bai, aniztasunean. Beharrezkoa da, premiazkoa da.

Maiatzen lehen barneratzaile, borrokalari eta antisistema baten alde. Gora Maiatzaren Lehena! Gora Euskal langileria!

Berriak

Langile klasea missing dago?

Joxe Iriarte ‘Bikila’ – Alternatiba

Arreta eta plazer handiz, are miresmenez, irakurtzen dut Anjel Lertxundik idazten dituen zutabe jori eta zorrotzak. Beti eragiten dit zer pentsatua. Eta oraingoan ere bai. Duela egun batzuk hauxe zioskun: “Eta salbuespenik mirari, langile mundua, koipez belztua eta bestelakoa, ez da gure obretan ageri, esku langile gutxi dabil gure orrietan: langile klasea missing dago gure iruditeria literarioan. Langilea klasea espresioa bera ere desagertu egin da panorama kulturaletik, diskurtso sozialetik, jardun politikotik”.

Bai eta ez; alde batetik ados bestetik ez, edo ez behintzat modu hain drastikoan. Esan nahi dut, gure hurbileko langileriari begiratzen badiegu, egia da, izorratua baina bere klase izaeraz harro zen giza talde hark, asko aldatu dela itxuraz, jarreraz eta jardueraz. Izan ere, industria lantegi handietan metatuta edo enpresa ertain eta txikietan pilatuta, gure geografia osoan zabaltzen eta agertzen zen lantegi panorama hura ia desagertua dago. Baita, langile mota hura, ia guztiz maskulinoa, eguerdiro eta arratsaldero gure herritako tabernetako txikiteoaren liturgian murgiltzen zena futbolaz eta politikaz sutsuki eztabaidatzeko.

Baina langileria hor dirau. Izan finko, izan prekario; kontratua bukatuko zaiolako edo lantegia deslokalizatuko ote dioten etorkizunari beldur, baina bere izerditik bizi den  langilez inguratuta bizi gara; turismo egitea goazen tokietako ostalaritzan edo supermerkatuetan; gure inguruko saltokietan, industria poligonoetan, errepideak artatzen, mendi lanetan, neskame klase ertaineko eta ez hain ertaineko etxeetan, edo zahar-etxetan (zuriz jantzita baina presaka eta korrika adinekoen beharrei ezin helduz) edo kaleetan zaharren zaintzan, edo langabe alderrai, erreserba armada bihurtuz. Gainera, langileriak inoiz baino gehiago hartu du emakume aurpegia. Horrek bihurtzen du ere ikusezinagoa.

Ikusezinagoa baina aldi berean kalean presente, ikusi nahi duenentzat. Adibidez, Bizkaia osokoak Bilboko kaleetan, eta astelehenero eta asteartero Errenteriako udaletxearen aurrean elkartzen dira zahar-etxetako langileek (ia denak emakumeak) soldata eta lan baldintza duinen alde. Eta gure begirada mundu osora zabaltzen badugu gure aspaldiko itxurekin ikusiko ditugu Hegoafrikako meatze zuloetan edo Txinako industria astuneko guneetan, edo Arabiar penintsulako petrolio prospekzioetan, edo Hego Amerikako laborantza industrialeko zelaietan. Inoiz ez da ezagutu egungo langile klasearen zabalkuntza eta kopurua munduan zehar. Beste upeleko kontua dugu mugimendu izaeraren aldetik, eta bere eragin soziopolitikoaren aldetik, batez ere Europan. Hots. Langile mugimenduaren sorlekuan. Hasi ezkerreko alderditik, garai batean ia denak klase izaeran oinarritzen zirenak eta amaitu sindikatuekin, aldaketa nabarmena da. Adibide bat dira Maiatzaren leheneko garai bateko manifestaldi borrokalarien eta egungo manifa erritualizatuen aldea. Bestea, badela urte batzuk ez direla greba gogorrak egin, gehienetan greba bakoitzak beren aldetik ia isolaturik egiten direla. Hala ere, ez dezagun behar baino txikiagotu bere eitea eta egitea. Dena ez da itzala. Badaude argitara azaltzen diren uneak. Nahikoa izan da ELA bezalako sindikatu batek jaurlaritzari patronalaren alde ari dela leporatzea, klase borroka ere eremu politikoan islatzeko. Horrek asko haserretu du jaurlaritza eta patronala. Kontua da, badela garaia sindikatuek neguko kuartelak utzi eta neguko palazioak erasotzeko.

Eta literaturan? Zoritxarrez eremu horretan arrazoi handigoa du Anjelek. Ez dator, ez, oparo langile literatura euskal letretan. Garai batean langile munduak literaturan zuen garrantzia ia desagertu da munduan eta are gurean. Gorkiren Ama edo Zolaren Germinal, edo Jack Londonen Burdinazko orpoa bezalako lanak jada ez direla idazten. XIX. eta XX. mendeetan ez bezala, gaur egun langileria demode edo boladaz kanpokotzat jotzen da. Batez ere belaunaldi berrian. Hortik kontuak! Gabriel Aresti, Koldo Izagirre eta bakan batzuk izan ezik, gure idazleek ia ez dute aintzakotzat hartu literatura mota hau. Ez atzo langile mugimendua epikarako ematen zuenean ezta gaurko garai hitsetan. Eta ez da literaturaren aldetik berezko interesa ez duelako.

Nire uste apalean, mundu horrekiko historiak eta istorioek askotarako eman dute, edota eman lezakete, idazlearen trebetasunaren baitan. Horregatik idatzi nuen Kamaradak eleberria. Nerbioi ibaia ardatz duen eremua leku aproposa iruditu zitzaidan joan den mendeko laurogeigarren hamarkadaren inguruko langile gatazka harrigarrienen istorioak deskribatzeko. Bertan izan baita euskal langile mugimendu potente eta epikoena (agian ez politizatuena; seguru aski, Errenteria inguruko langileak gehiago inplikatu ziren politikan). Baita ere langile mugimenduaren ondoratzearen ondorio larrienak, drogamenpekotasunaren ilunpeak, langabeziak eta bazterkeriak sortutako fenotipo bitxienak, txirotasun narrasena, bertan ditugu, dudarik gabe.

Zergatik aukeratu nuen langile mugimenduan oinarrituriko eleberri bat idaztea? Gogoa nuelako eta une batez iruditu zitzaidalako, neuk ez banion ekiten lan horri beste inork, edo inor gutxik, ez ziola ekingo. Eta zoritxarrez, halaxe izan da.Nahiko nuke nik baino talentu gehiago duen beste batek segida hartuko balio eta, gatazkaren inguruan gertatu den bezala, langile mugimenduan oinarrituriko obra bikain bat burutuko balu.

Uriola-n eta Deia-n argitaratua

Berriak

Maria del Rio: “Rementeriak aitortu behar du erresidentzietako langileen duintasuna eta erabiltzaileena eskutik doazela”

Alternatibaern Koordinakunde Nazionaleko ordezkaritza batek bisita egingo die gaur goizean Sarrikue egoitzaren aurrean protestan ari ziren Bizkaiko erresidentzietako langileei, beren aldarrikapenak bertatik bertara ezagutzeko dagoeneko 120 egunetik gora luzatu den grebaren harira. Besteak beste, Oskar Matute diputatuak, Alba Fatuarte Bilboko zinegotziak eta Diana Urrea legebiltzarkide ohiak hartuko dute parte agerraldian. Haiekin batera, Ander Rodriguez Gipuzkoako Politika Sozialeko diputatu ohia eta Maria del Rio departamentu bereko Planifikazio zuzendaria izango dira, bisitaren harira hedabideen aurrean adierazpenak eskainiko dituztela.

Gaurkoan, borroka luzean diharduten erresidentzietako langileei Alternatibaren babesa agertzera etorri gara. Erresidentzietako langileen duintasunaren eta, ondorioz, zaintzak jasotzen dituzten erabiltzaileen duintasunaren alde egitea zilegi da eta, gainera, egingarria. Hala egin genuen Gipuzkoan antzeko gatazka gertatu zenean. Grebaren ondorioz sektoreko enpresek erabiltzaileen zein langileen lepotik are gehiago aberastea ekidin beharko litzateke eta ekidin daiteke. Hala egin genuen Gipuzkoan.

Aski da beste alde batera begiratzeari. Aski da sindikatuei beren lana egitearren zigortu nahi izateari. Aski da langileen aurrean harropuzkeria agertu eta enpresen aurrean -zaintza bezalako oinarrizko zerbitzuarekin aberasten ari diren enpresen aurrean- otzan agertzeari. Langile gehienak emakume diren sektoreaz ari garelako dirau bizirik gatazka hau, 120 egunetik gora luzatu den greba egin arren, ikusezina den errealitateaz ari garelako. Zaintza ikusezina baita, eta batez ere, emakumeena. Gatazka honek aurrera dirau Bizkaiko Aldundiak ezer egiten ez duelako.

Alternatibatik ardura exigitzen dugu. Rementeria jauna, gatazka honetan inplikatzeko garaia duzu. Aitortu ezazu erresidentzietan zaintza lanetan ari direnak baldintza prekarioetan daudela; aitortu ezazu erabiltzaileek, gutako edozein bizitzaren azken fasean, zaintza duina merezi dutela. Eta aitortu gauzak biak eskutik doazela. PNVri exigitzen diogu gatazka honetan inplika dadila, eta lotsagarria den gehiegikeriarekin amai dezala, alegia, zaintza sektorekin prekarietatearekin enpresek aberastea amai dadila.

http://www.alternatiba.net/old-files/P1180937.JPG

http://www.alternatiba.net/old-files/P1180861.JPG

http://www.alternatiba.net/old-files/P1180873.JPG

http://www.alternatiba.net/old-files/P1180903.JPG

http://www.alternatiba.net/old-files/P1180918.JPG

Berriak

Alternatibak globalizazio neoliberalaren arriskuak eta alternatibak aztertuko ditu Gasteizen “In the same boat” dokumentalarekin

Apirilaren 6an, osteguna, Kultur Alternatibak “In the same boat” (“Ontzi berean”) dokumentala eskainiko du Gasteizen, Rudy Gnuttik zuzendutakoa, gero eta handiagoa den aberatsenen eta pobreneen arteko amildegia hizpide duena. Lanak aurrerapen teknologikoak ere ditu hizpide, mundu justuagoa eta hobea eraikitzeko lanabes izan zitezkeenak baina gaizki kudeatuz gero mehatxu ere izan daitezkeenak.

Jardunaldia arratsaldeko 18.30ean hasiko da hiriburuko Ignacio Aldekoa kultur etxean (Florida pasealekua 9). Dokumentalaren proiekzioarekin abiatuko da, Uruguaiko presidente ohi Jose Mujika edota Zygmunt Bauman soziologo eta filoso ospetsua bezalako pertsonaien hausnarketak eskaintzen dituena. Ondoren, Gipuzkoako Politika Sozialeko diputatu ohi Ander Rodriguezekin eta Daniel Raventos ekonomialariarekin eztabaida egingo da filmean aipatzen diren hainbat proposamenen inguruan hausnartzeko, baina batez ere Oinarrizko Errenta ardatz hartuta. Izan ere, arlo horretan aditu den Raventos bera -dokumentalean parte hartu du gainera- Red Renta Basica plataformako presidentea ere dela.

Laster, Donostian eta Bilbon dokumentala ikusgai izango da, filmean islatzen diren erronkei eta alternatibei heltzeko. Horretarako ekintzaile desberdinen parte-hartzearekin kontatuko dugu, tartean Yayo Herrerorena. “In the same boat” dokumentala zortzi herrialdeetan grabatu da eta jorratzen diren arloetako adituen ahotsek osatzen dute. Honela, aipatutakoek ez ezik, Oxford-eko irakasle eta ekonomialaria Anthony B. Atkinson; ekonomialari eta desazkundearen inguruan aditu Serge Latouche edo Sussex-eko ekonomia irakaslea Mariana Mazucato ageri dira.

Berriak

Alternatiba | Ezkerra eraldatzearen erronka

X