San Fermin urakana

Josu Estarrona eta Cristina Bereciartua – Alternatiba Araba

Artikulu hau argitaratzen denerako, SEA Arabako Enpresariek hitzarmen kolektiboen ultraeraginkortasunaren amaierari buruz antolatutako mintegia amaituta izango da, hau da, data horren aurretik berritu izan ez diren hitzarmen kolektiboek ez dute aurrerantzean izaera arauemailerik izango.

Elkarte horri atxikimendua ematen dioten enpresariek uztailaren 7aren osteko egoerari buruz eztabaidatu omen dute. Une horretan, Arabako 49.851 lagunei eragiten dieten sektore-itun garrantzitsuen ultraeraginkortasunak azken arnasa emango du. “Iraungipena” delakoaren ondorioz, langile horiek gainetik dagoen hitzarmen baten baitan (Estatu mailako Hitzarmena) egongo dira edo zuzenean Langileen Estatutuaren berme legalaren babespean, hau da, 645,30 euroko hileko soldata eta urteroko 1.800 orduko lanaldiaren mehatxupean.

Arabako enpresariak oso kezkatuta omen daude langile hauek babesik gabe geldituko direlako, eta egungo lan baldintzak mantentzeko prest daudela ziurtatzen dute. Baieztapen honekin, ondorioztatu daiteke datorren uztailaren 8an itun kolektiboak ez betetzea “patuak agindutakoa” dela, enpresariek gertatzea nahi ez duten hondamendi natural bat izango balitz bezala, aurreikusterik eta gelditzerik ez dagoena. Baieztapen hau, gainera, errealitatetik urrun dago. Izan ere, Lan Erreformaren Legeak gutxieneko ildoa markatzen du, eta enpresei ez die inolaz ere eskatzen, ultraeraginkortasuna igaro ondoren indarrean dagoen maila altuagoko hitzarmena sistematikoki aplikatzeko.

Modu xeheago batean esanda, emakume batek, enpresa bateko langile moduan, uztailaren 7an 1.650 ordu lan egin behar bazuen, uztailaren 8an egutegi bera mantenduko du, bere nagusiak aldatzen ez duen bitartean; legeak eskubide hori ematen baitio, eta kasu horretan, lanaldiaren aldaketaren erantzukizuna soilik enpresariarena izango da. Gauza bera gertatzen da garraiorako, laneko arropak garbitzeko edota lan toxikoak egiteagatik litro bat esne jasotzeko eskubidearekin, eta baita hitzarmenek barne har ditzaketen bestelako adostasunekin ere. Ez dira iraungiko ezta jainkoak hala nahi duelako desagertuko ere, baizik eta enpresariek aldebakarrez hala erabaki dutelako, beti ere, Lege anker eta bihozgabe batek babestuta.

Arabako Alternatiban jakin badakigu azken urte honetan negoziazio kolektiboari dagokionez pairatu behar izan dugun enpresarien egoskorkeriaren helburu bakarra momentu eta egoera honetara heltzea zela. Orain langile arabarrek gaizki egon edo are okerrago egotearen artean aukeratu behar dute. Gaizki, enpresariek azkenaldian egindako lanaldi igoera, soldata jaitsiera eta lan baldintza kaxkarragoen eskaintza onartzen badute, eta txarrago, ultraeraginkortasunaren amaierarengatik eta itun kolektiboak bete ez izateagatik.

Ondo dago, eta demokratikoa da Arabako Enpresariek euren interesak defendatzea, gauza bera gertatzen da langileriak bereak defendatzeko eskubidearekin, baina gizarte arabarra ergeltzat hartzeko asmoa onartezina da. Ez Lan Erreforma, ezta ultraeraginkortasuna, ezta dirudienez gertatuko den itun kolektiboak ez betetzea, ez dira zerutik erori, erantzule argiak dauzkate, eta SEA Arabako Enpresarien elkarteak bere errua onartu beharko luke.

Alternatibak Gipuzkoako zahar egoitzetako langileen kanpalekua bisitatu du haien borrokarekin bat egiteko

Alternatibako bozeramaile nazional Oskar Matute eta Amaia Agirresarobek, alderdiaren Gipuzkoako hainbat kargurekin batera (lurraldeko koordinatzaile Xabier Soto, Begoña Vesga eta Enrique Martinez batzarkideak eta Jon Albizu Donostiako zinegotzia), Gipuzkoako hirugarren adinekoen egoitza eta eguneko zentroetako langileen Donostiako Boulevardeko kanpaldian izan dira, atzotik greba mugagabean dauden beharginen borrokaren berri izan eta beren elkartasuna adierazteko.

Sektoreko enpresetako askok ez dute onartu Gipuzkoako Foru Aldundiko Politika Sozialeko departamentuak eginiko proposamena, beharginen lan baldintzak babesten dituena azken lan erreformak hitzarmen kolektiboetan uztailetik aurrera izango dituen ondorioetatik, horretarako beharrezkoa den dirua mahai gainean jarrita. Matutek langileen adorea nabarmendu du, “haien eskubideen aldeko borrokan ari direlako dena kontra izan arren; patronalak beren lan baldintzak are gehiago okertzeko helburua duela eta sistema neoliberalak emakumeak etxeetara buelta daitezela nahi duela, ordainik eta aitormenik gabeko lanak egitera, beharrezkoak izan arren”.

Gainera, azpimarratu du bereziki garrantzitsua dela borroka hau, izan ere, “lehenengo aldiz gobernu batek erakutsi egin du enpresaburuen eta finantza botereen aginduetara aritzea ez den beste zer edo zer egin daitekeela, langileen eskubideen alde egiteko, hain zuzen ere”; hala esan du Aldundiaren eta, bereziki, Politika Sozialeko Diputatu eta Alternatibako kide Ander Rodriguezen harira. Zerbitzu publikoa eta ezinbestekoa eskaintzen duten 4.800 langileko sektoreko beharginen duintasuna bermatu nahi izateagatik eraman du Adegi patronalak Diputazioa auzitara, kalte-ordainak eskatuta gainera bere irudiari eginiko kalteengatik.

https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash4/966741_649483908402262_393471957_o.jpg

https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/922076_649483925068927_981403533_o.jpg

https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash4/462644_649484108402242_1364301951_o.jpg

https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash4/966918_649484448402208_391080218_o.jpg

https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash4/919578_649484455068874_1516166899_o.jpg

https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/920449_649486905068629_647087544_o.jpg

https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/919345_649486915068628_331304927_o.jpg

Gipuzkoak milioi bat euroko proposamena aurkeztu du adinekoen egoitzen gatazka desblokeatzeko

Gipuzkoako Foru Aldundiak, Lurraldeko egoitza eta eguneko zentroetan eragina izaten ari den gatazkarekin amaitze aldera, adinekoen arretarako sektorearen patronalei eskaintza berria aurkeztu diela jakinarazi du. Horren arabera, Gizarte Politikako Departamentuak beste milioi euro bideratuko du errekurtso hauek kudeatzeaz arduratzen diren entitateei ordaintzen zaien tarifa handitzeko, betiere Espainiako lan erreformari uko egin eta sektoreko 4.800 langileen eskubideak ez zapaltzearen baldintzarekin

Gizarte Politikako diputatu Ander Rodriguezek azaldutakoaren arabera, pasa den asteartean Diputazioak bilera izan zuen Lares patronalarekin eta Adegiren kide diren hainbat enpresetako ordezkariekin. Bilera horretan Administrazioak eskaintza berria aurkeztu zuen, kudeaketaz arduratzen diren entitateei egoitzetan hitzartutako plaza bakoitzeko Diputazioak ordaintzen dien tarifa ekonomikoaren igoera suposatuko lukeena: “Kudeaketa entitateen eskaera ekonomikoen parte bat onartzeko prest gaude, baldin eta langileen duintasuna errespetatu eta zerbitzuaren kalitatea bermatzen badute. Lan eskubideak errespetatzearen konpromisoa hartzen duten egoitzek bakarrik aterako diote etekina Diputazioaren proposamenari. Espainiako lan erreforma aplikatzen dutenei, berriz, ez diegu tarifarik igoko”.

Diputazioak egonaldi, mantenu edota garbiketa gastuak (tarifaren %30a) bere gain hartzen duen tarifa abonatzen du hilero, baita langileriaren gastuak (tarifaren %70a) ere. Gizarte Politikako departamentuak lan-zatiari KPI aplikatzea erabaki zuen 2012. urtean, gainontzeko gastuak bere horretan utziz. Pasa den asteartean aurkeztutako eskaintza berriarekin, berriz, bere horretan utzitako zati hori berreskuratzearen konpromisoa hartzen du Gizarte Politikako departamentuak, tarifa %0,7a igoz.

Igoera hau Diputazioak aurkeztutako hitzarmen proposamenari baiezkoa ematen dioten enpresei aplikatuko zaie edo, egotekotan, sektorearen Lurralde mailakoari.

Kantitate hau sektoreko 4.800 langileen soldatei datozen bi urteetan KPIaren igoera aplikatzeko Foru Administrazioak mahai gainean jarritako 8,2 milioi euroei gehituko zitzaion, betiere patronalek lan baldintzak errespetatzen dituen hitzarmena sinatzen badute.

Gizarte Politikako diputatuaren hitzetan, “mahai gainean jartzen ditugun 9,2 milioi euro horiek agerian uzten dute gatazka hau gainditzeko dugun konpromisoa, arreta eskaintzen diegun adinekoen galerak saihestu eta sektoreko langileen duintasuna errespetatzeko. Ulertezina litzateke patronalek proposamen honi uko egitea, langileria prekarietate eta ezegonkortasunera kondenatuz”. Era berean, “Diputazioarekin izandako bileretan Laresek prozesu honetan errespetuz eta jarrera eraikitzailearekin jokatu izana” azpimarratu du Rodriguezek, horregatik konfiantza osoa dauka “proposamen berri honetan gatazkaren amaierarako giltza aurkituko duela”.

Adegiri dagokionez, “sektoreko langileentzako Diputazioak mahai gainean jarritako 8,2 milioiak nahikoak ez direla esaterakoan gezurretan ari” dela esan du diputatuak. “Euren asmoa diru horrekin Administrazioak kontratatzen dituen enpresek jasotzen duten etekin industrialari Diputazioak aplikatutako %2ko murrizketa estaltzea da, eta hori ez dugu onartu behar”.

audio/mpeg voz 022.mp3 [AUDIO – 686KB]

Makiaveloren handikiak

Diana Urrea eta Xabier Soto – Alternatiba

“Errepublika orotan daude kontrajarritako bi joera: handikienaeta herriarena”. Makiavelo izan zen esaldi honekin, duela bost mende, gizarte orok izango zuen interes gatazka aurreikusi zuena. Politika-ekonomia eliteak ezarritako jabetza pribatuak eta lege hauek amildegia ireki dute hierarkikoki oso bananduak dauden bi klaseen artean: Jabeek osatutako klasea, boteretsuen eta buruzagien klasea, jabetzarik ez duen klasearekin, pobreen eta langileen klasearekin kontrajarrita. Gutxi batzuen pribilegioak, ororen ongiaren kontra; herrian sortutako presioa alde batetik, eta handikiena bestetik.

Aurtengo, maiatzaren lehenarekin batera, eta maiatzaren 30erako deitutako greba orokorraren atarian egonda, Gipuzkoa, duela hainbat mende iragarritakoklase borroka horren adibide bikainaren ikusle bihurtu da. Baina oraingo honetan, ñabardura desberdin bat dago. Zerbait aldatu da. Boteretsuek antzeman dute jada, eta urduri daude.

Lurraldeko hirugarren adinekoen egoitza guztietan lan egiten duten 4.800 pertsonak, lan hitzarmenaren negoziaketan haien eskubideak ez galtzeko borrokan ari dira. Borroka, langileek eskura dituzten arma bakarrekin egiten dute: kartelak, txilibituak, lemak, pankartak… Baina armak eskuan prest dituen erraldoi baten kontra ari dira. Makiaveloren handikiak, Adegi patronala kasu honetan, haien botere politiko, ekonomiko eta mediatiko osoarekin eraso egiten diote langileriari (sektoreko gehienak emakumeak izatea ez da kasualitatea).

Komunikazio talde boteretsuaz eta EAJ eta PP bezalako alderdiaz babestuta, Adegik probetxua hartu ez ezik, Madrileko konplizeek haien zerbitzura jarritako arma baliagarriena eta gaiztoena ere dute eskuragarri: Espainiako lan kontra-erreforma. Erreforma betez, eta Euskal Herriko dozenaka lan itunekin gertatu behar den bezala, bi aldeen arteko hitzarmena lortzen ez bada, uztailaren 7an sektoreari dagokion estatu hitzarmena indarrean sartuko da eta milaka dozena langilek dituzten lan baldintzak larri kaltetuak izango dira. Gipuzkoako zahar-etxeetako langileek patronalaren baldintzak onartzen ez badituzte, bi hilabeteren buruan hau izango da haien egoera: 400 eurotako soldata jaitsiera eta 200 lanordutako igoera urteko.

Borroka ezin da desorekatuagoa izan. Txilibituak arrazoi osoarekin hots eginda ere, ezin dute botere politiko eta ekonomikoen artilleria astunaz jositako aliantzen kontra ezer egin. Lehenengo aldiz, ostera, zerbait ari da aldatzen. Gipuzkoako herritarrek erabaki dute, klaseen borroka horretan, botere instituzionala herriaren alde daudenek izan behar dutela. Eta EAJko gobernuarekin hamarkada luzez hitzarmenak egin ostean, orainhandikiek haien Gipuzkoako konplizea galdu dute. Bilduren Foru Gobernuak zerbitzu publikoen aldeko bandera goratzea eta lurraldeko zahar-etxeetan zein eguneko zentroetan lan egiten duten emakumeak babestea erabaki du. Argi eta ozen esan du: “Emakumeak babestuko ditugu”.

Espainiako lan erreformaren aurka eta herri honetako edozein langilek lortutako eskubideak kentzearen kontra dagoela aditzera eman dio mundu guztiari. Konpromiso hori ixteko eta langileen soldata igoerari eusteko, mahai gainean 8,2 milioi euro jarri ditu, langile hauen lan duina bermatzea, herritarrei kalitatezko zerbitzu duinak eskaintzearekin lotuta dagoelako.

Adegiren suminduraz beteriko erantzuna Aldundiaren kontrako auzia jartzea izan da: “negoziaketa kolektiboan aurrekaririk gabeko esku sartzea” salatzeko. Hor dago koska: “aurrekaririk gabekoa”. Harrituta, patronalaren handikiek Aldundiari auzia jartzera behartuta sentitu diren historian lehenengo aldia dela ziurtatu dute. Txundituta esaten dute, norabidea galduta botere politikoaren eta enpresarien arteko ohiko adostasun hori galdu dutenean. Urteak eman dituzte Aldundian paseatzen, bostekoak elkarri ematen, diru publikoarekin tripa-festa ederrak egiten eta gorbatadun gizon boteretsuekin bilkurak ospatzen. Baina orain, epaimahaien babesa eskatu dute Foru Gobernuak haien poltsikoak betetzen jarraitzeari uko egin diolako.

Makiaveloren handikiak urduri daude. Bilduren Gobernuaren jarrera hain da ezohikoa, legez kanpokoa ere iruditzen zaiela. Orain arte, publikoaren eta langileriaren duintasunaren alde egiten duen Gobernu baten berririk ez zuten. Zaintza lanen, dagoeneko kolokan dagoen sektore feminizatuaren lan baldintzak okertzeko prest ez dagoen botere politikoa zegoenik ez zekiten. Lan ezegonkortasunaren biktima diren emakumeen eskubideak defendatzen dituen instituziorik dagoenik ez zekiten. Ez eta, enplegu prekarioa dutenen, zaintzaren ezkutuko ekonomian bizi direnen eta familia aurrera ateratzeko aldi baterako kontratuak dituzten ezkutuko langileen defentsan inor zegoenik.  

Horregatik, Alternatibatik Aldundiaren Politika Soziala Sailaren eta bere ordezkari – militantzian kide dugun- Ander Rodriguezen jarrera txalotzen ditugu, baita bere lan-talde osoarena ere. Aldi berean, Gipuzkoako Aldundiak langileekiko berretsitako konpromisoa txalotzen dugu, diru publikoarekin ordaindutako obretan lan baldintzak eta hitzarmenak betetzen ez dituzten enpresei zigorra ezarriko diela jakinarazi berri baitu.

Gaur lehenengo aldiz, emakumeek, langile klaseek eta sektore zapalduek aliatu bat dute Gobernuan. Klase borroka su gabe diraki, Gipuzkoan zein Euskal Herrian.

Bizkaiko langabeziaren datuek EAJ politiken porrota egiaztatzen dute

Ezagutarazi diren langabeziaren azken datuek Bizkaia jartzen dute Hego Euskal Herriko zerrenda tamalgarri horren buruan. Guztira, 100.399 langabe daude Bizkaian, aurreko hilean baino %1,19 gehiago (martxoan baino 1.183 gehiago). Horrenbestez, egoera honetara ekarri gaituzten politika neoliberalak indarrean jarriz ekonomia suspertzeko eta enplegua eta aberastasuna sortzeko EAJk duen asmoa kimera hutsa dela esan dezakegu.

Diktadorea hil zenetik bokazio soberanista gabe eta eskuineko ideologiarekin Bizkaian agintean den alderdia ez da gai, emergentziazko egoera honetan, politika eraginkorrak indarrean jartzeko: desberdintasunei aurre egiteko politika sozioekonomikoak ezarriz, azpiegitura handiak albo batera utziz, fiskalitate egiaz progresiboa ezarriz aberastasuna sortzen hasteko eta enplegua sortzen hasteko. Eta hori guztia egin daiteke udalerrietatik eta eskualdeetatik abiatuta.

Politika sozialen alde egin beharrean eta enplegua sortzeko lanari ekin beharrean, hemen ezer gertatuko ez balitz bezala jokatzen ari da EAJ, eta bere ekimen faltan kateatuta dago. Boterean denbora gehiago ematea eta egoerarik kaskarrena gainditzea beste helbururik ez duen estrategia batekin, denbora irabazteko aurrekontuak ateratzeko ahaleginean ari da orain. Eta horretarako, ez du zalantzarik egin UPyD alderdira hurbiltzeko. Bizkaian ere PPrekin lotutako hitzarmenaren ondoren lortu zuen aurrekontuak aurrera ateratzea.

Langabeziaren datuen berri emateak eta Petronorrek Muskizen egin duen koke plantaren inaugurazioak bat egin dute denboran. 1.000 milioi euroko inbertsioa ekarri du planta berri horrek, eta Josu Erkoreka Jaurlaritzako bozeramaileak adierazi duenez, “aire poltsa”izango dira konfidantza berreskuratzeko eta “susperraldiaren oinarria”. EAJk herri honentzat duen alternatiba, beraz, birfindegian tratatutako erregai fosil baten zepa da. Gainera, horren jabea Repsol da.

EH Bildutik uste dugu operazio hori inposizioa izan dela hasiera hasieratik. Epaitegi batek esan du plantaren eraikuntza eta jarduera ez direla legezkoak. Baina agintari jeltzaleek, beste behin, ez dute zalantzarik egin, eta ustez ustela den Espainiako monarkiaren aurrean makurtu ziren berriro, plantaren inaugurazioan.

Oskar Matute legebiltzarrean “Ni despidos, ni reformas, ni imposiciones. Enplegua defenda dezagun”

Hasi aurretik, ez dut ahaztu nahi eta, gaur bere izena asko aipatu denez, Agur eta Ohore Hugo Chavez!

Duela egun batzuk legebiltzar honetan beste formazio politiko bateko bozeramaileak “EH Bilduk eztabaida parlamentarioak serioago hartu behar zituela” esan zuen. Baieztapen horren aurrean, norbaitek pentsa dezake gure taldea ez duela hemen egoteko gaitasunik, baina legebiltzar honek kalea eta gizartearen maila berean dagoen galdetzen dugu guk. Bizitzeko oinarrizkoak direnak erdiesteko borrokan daudenen begietara begira eta haien alboan jartzen da EH Bildu, beste batzuk aldiz, beso gainetik begiratzea aukeratzen dute.

.

Y esa motivación o principio rector que guía y va a guiar el transitar de EH Bildu tanto en las instituciones,  con iniciativas como está,  como en la calle, ya sea adhiriéndonos a sus manifestaciones y demandas como la de este sábado en Bilbao e Iruñea o el próximo día 16 nuevamente en Bilbao y convocada por el Gune Sozial, o también para mostrar nuestro respeto y simpatía hacía el encierro y las motivaciones que mueven a los y las jóvenes gasteiztarras que permanecen en la Iglesia de San Francisco de Asís del barrio de Zaramaga. Animo zuek.

Zeren eta gaur hona ekarri dugun eztabaida, enplegu eta duintasunaren alde borrokan dauden langile horien eztabaida da, askoren artean eta batzuk aipatzearren:

ABB GALINDO, ALFA, ARCELOR MITTAL, CAF, CINFA, CEMENTOS LEMONA, CORRUGADOS DE AZPEITIA, HOLTZA, EUREST, LAMINACIONES ARREGI, PANDA, SUNSUNDEGI O TS FUNDICIONES ENTRE OTRAS MUCHAS.

Jarrera positiboa eta konprometitua bere lanpostuen alde. Murrizketen aurkako jarrera, erreformen aurkako jarrera, inposaketen aurkako jarrera. Azken finean, herri eta bizitza duin baten aldeko borroka.

Pero la situación que viven estos trabajadores y trabajadoras vascas no es fruto de la casualidad, tiene una lógica perversa detrás. La lógica capitalista.

Marx señalaba que el propio sistema capitalista organizaba un excedente de trabajadores, es decir, una cantidad estructural de desempleados, lo que llamaba el “ejército industrial de reserva”. Este excedente garantiza a los inversores la acumulación de capital. Cuanto mayor es el número de personas desempleadas, cuanto mayor es el número de personas que necesitan de un salario para garantizar su supervivencia, más fácil será para los gestores del sistema abaratar la mano de obra, facilitar el despido y degenerar las condiciones laborales de toda la clase trabajadora.

Y por eso hoy nos resultan tan inquietantemente cercanos términos tales como:  despidos, EREs,  reformas. Y estos no son el síntoma de una crisis sino de un robo programado a gran escala. Los ladrones y los cómplices  tienen nombre y apellidos, y las víctimas también como los que hemos citado antes o como…

José Antonio Diéguez, vecino de Bilbao, se arrojó por la ventana cuando la comitiva judicial encargada de su desahucio llamaba a la puerta.

¿Por qué los recortes son siempre en salarios, prestaciones sociales, sanidad, educación y nunca en ayudas bancarias y dadivas del estado a las empresas?

¿ Quién diseña las reformas laborales en este país?  El guión es muy simple:

1. Las grandes empresas, enfangadas en el libertinaje especulativo promovido por los distintos gobiernos españoles, deben dinero a los bancos.
2. Los bancos, en plena crisis de liquidez, exigen la devolución de este dinero. Para ello, acuden todos juntos a las faldas del presidente de turno.
3. El presidente de turno atiende sus súplicas por dos vías fundamentales:

     a) Rescate de los bancos con dinero público.

   b) Reformas laborales que facilitan el despido, los cierres, los EREs, y por lo tanto, que los grandes  especuladores se pongan al día con sus amigos los bancos.

Junto a esto, el desmantelamiento del sistema de pensiones a mayor gloria de los fondos privados de pensiones, la privatización de la sanidad y la educación, el copago, el adelgazamiento de las prestaciones sociales junto a la criminalización de las personas perceptoras, y un largo etéctera de medidas que solamente tienen una víctima: las clases populares. Han logrado ya que tengamos mas de 200.000 personas en paro en la CAV, más de 100.000 personas estén en paro y sin prestación, que el paro aumente hasta un 17% en la CAV, que el 90 % de los contratos que se realizan sean temporales, que se destruya empleo público a través de la quiebra de las 35 horas en la función pública generando alrededor de 9000 “daños colaterales”, que en julio más de 300.000 trabajadores vean en serio riesgo sus condiciones laborales por el fin de la negociación colectiva que avala la última reforma laboral. Esos son los duros datos de la sumisión al ajuste, la deuda y reducción de déficit.

Hau guztiarengatik, EH Bildutik Osoko Zuzenketa planteatzen diogu Euskal Herrian ere pairatzen dugun eredu kapitalista honi. Horretarako burujabetza eskatzen dugu, errealitate ezberdina eraikitzeko, merkatuek eta gobernu sumisoek eskeintzen diguten errealitate ezberdina.

Hori dela eta Lan Harremanetarako Euskal Esparrua planteatzen dugu:

1)Ekonomiko, sozialki eta politikoki nola antolatzen den herri guztien eskubidea delako.

2)Euskal Herrian baldintzak ditugulako eredu sindikal eta sozialari dagokionez, lan eredu justuago eta solidarioago bat eskuratzeko, eta elkartasun internazionalistaz, beste herriekiko erreferentzia bihur daitekena.

3) Eta hau erderaz esango dut denak ondo ulertzeko: Porque poco tiene que ver la clase trabajadora de este país con las élites políticas españolas, corruptas, cleptómanas, adictas al maletín y al sobre.

Es posible iniciar un camino diferente, libre de imposiciones y de alineamiento con los trabajadores y trabajadoras en lugar de con la patronal como ha demostrado la DFG en su mediación para desbloquear el conflicto en las residencias y centros de día o del convenio con sus trabajadores y trabajadoras (DFG).

Lan erreformaren ondorioak salatzeko kalera atera da gara Bilboko Modas Marialuzeko langileekin batera

Modas Marialuz saltokiaren aurrean kontzentrazioa egin dute gaur eguerdian EHBilduko 30 bat lagunek, tartean Alternatibako Oskar Matute, Ana Etxarte eta Asier Vegak. Langileekin batera eta elurpean salatu dute langileak lan erreforma baliatuta kaleratu nahi dituztela, kaleratzi ordainik ordaindu gabe ere. Matutek berak eta Sortuko Maribi Ugarteburuk hitz egin dute EHBilduren izenean, eta Maribi Luquek langileen ordezkari gisa.

Krisia gogor ari da kolpatzen Euskal Herria. Krisiaren aitzakiapean, patronalak eta hainbat enpresarik kaleratzeak biderkatu eta lanpostuak suntsitzen ari dira.  Espainiar gobernuak onartutako erreformak eta neurri gogorrak baliatzen dituzte horretarako eta horrek ondorio latzak ditu gizartean eta gure ekonomian.

Rajoyren lan erreformarekin, enplegua sortu ordez, langabezia tasak biderkatu egin dira Euskal Herrian, eta sektore guztiak eta kontratazio modalitate ezberdinak kaltetu ditu. Horrela, hamarkadetan lortutako lan eskubideak eta hobekuntzak ezabatzen ari dira eta prekarietateari ateak ireki zaizkio parez-pare.

Enpresa handietako kaleratze masiboei buruz hitz egiten duten titular handiez harago, Bizkaian badira oharkabean pasatzen diren kaleratze asko.

Kaleratze hauek ez dira ohiko hedabideetako albisteetan agertzen, baina pertsona asko ari dira geratzen langabezian kaleratze horien ondorioz, eta mota honetako lanpostu gehiegi deuseztatu dira dagoeneko, lan erreformak eskaintzen dituen erraztasunen erruz. Hau da: langileak inolako kosturik gabe kaleratzeko aukera ari dira baliatzen gaur hemen dugun gisako hainbat tailer eta enpresa ertainetan.

EH Bilduk elkartasuna adierazi nahi die gaur Modas Marialuzeko langileei, haien lanpostuen defentsan modu eredugarrian jokatzen ari direlako.

Azpimarratu nahi dugu, baita ere, Lan Erreforma honen ondorio latzak apaltzeko hainbat neurri hartzea posible dela. Erakunde publikoen kontratazioetan klausula sozialak bermatzea posible da eta posible da baita ere Herrialdeetako Lan Hitzarmenen defentsa egitea. Batzuk, ordea, nahiago dute Madriletik datozen politika antisozialei bide ematea eta lege injustu horiek aplikatzera mugatzen dira.

EH Bilduk, ordea, gobernatzen duen erakundeetan ari da dagoeneko neurriok bultzatzen. Era berean, enpleguaren eta lanaren banaketaren alde jarraituko dugu lanean, eta langileekin batera egongo gara lanpostuak defendatzen.

EH Bildutik oso argi daukagu egoera honen irtenbidea eredu sozial eta ekonomikoaren aldaketan dagoela eta herri honen subiranotasunerantz urratsak ematea dela gakoa, lan harremanetarako marko propioa izan dezagun.

Horregatik, aukera hau baliatu nahi dugu euskal herritar guztiei dei egiteko datorren larunbatean, martxoak 16, Bilbon egingo den manifestazioan parte hartzera. Eredu sozial eta ekonomiko berri baten alde, enpleguaren defentsan, EH Bildu kalean izango da. 17:30etan, Bihotz Sakratuaren plazan ikusiko dugu elkar.

https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/892698_619283818088938_1472824220_o.jpg

https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/894846_619283608088959_1932649652_o.jpg

https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/892296_619283474755639_396928830_o.jpg

https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/887503_619283488088971_235733170_o.jpg

https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/885693_619283588088961_59856238_o.jpg

https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/135179_619283698088950_1124515319_o.jpg

EHBilduk lan merkatua bizitzaren zerbitzura jartzea aldarrikatu du eta ez kapitalaren menpe

Egun esanguratsua dugu Martxoaren 8a: emakume langileen nazioarteko eguna. Oraindik ere nabarmendu beharra daukagu, ordea, “langilea” esaten dugunean, lanaren izaera integralaz ari garela. Izan ere, sistema patriarkalaren zutabeetako bat sexuen arteko lan-banaketa da, eta horrek arlo produktiboko enpleguari ematen dio lan izaera; soldatapeko lanari. Zaintza-lanak eta etxeko lanak ikusezin bihurtzen ditu, eta lan izaera bera ere ukatu egiten die. Lan banaketa hori gainditu, eta enplegua ez ezik, zaintza- eta etxeko lanak erdigunean kokatu ditugu, beharrezkoa dugun errekonozimendua exijituz.

Euskal herritarron bizi-baldintzak okertzen ari dira nabarmen eta murrizketek emakumeoi eragiten digute bereziki. Batetik, lan munduan areagotzen ari den prekarietate-egoeragatik; eta, bestetik, zerbitzu publikoen murrizketek emakumeon bizkar uzten dituelako sektore publikoak bere gain hartzen ez dituen lanak, pertsonen ongizateari eta zaintzari lotutakoak. Pertsonen garapenari eta ongizateari dagozkien zerbitzuen murrizketek ez dute etenik, zerbitzu sozialetan, hezkuntzan eta osasun-sisteman, batez ere. Egoera honetan, emakumeon bizi-baldintzak gogortzen ari dira.

Enplegu formala prekarietatearen sinonimo bihurtzen ari da gero eta sektore zabalagoentzat. Horrekin batera, pertsonon bizitzako arlo guztietan prekarizazio izugarria eragiten ari da. Oinarrizko elikagaien eta zerbitzuen prezioak ikaragarri igo dira, jakien bankuetan emakumeak ageri dira batez ere, eta pobrezia energetikoa ezagutzen ari gara argindar eta gasen kontsumoak murriztuz. Gainera, emakumeon lan baldintzak zein soldatak behera doaz, lan informalak gora egin du, eta gero eta gehiago gara soldatarik ere ez dugun emakumeak.

Emakumeon enplegu- eta soldata-baldintzek okerrera egin duten arren, emakumeok inoiz baino lan gehiago egin behar dugu orain. Lana ez baitzaigu gutxitu. Aitzitik, lan gehiago hartu behar izan dugu gure gain 0-3 urte bitarteko zentroen itxierak eraginda baita haur eskolen murrizketak, eguneko eta zahar etxeen itxierak, eta zerbitzu sozialen murrizketak eraginda ere. Zaintza kolektiboari ere eutsi behar izan diogu, sortu diren behar afektibo-psikologikoei eutsiz. Etxeko lanak eta zaintza-lanak soldatapeko lana bezain beharrezko lanak dira. Gehiago oraindik: pertsonon ongizatean ezinbestekoak dira. Jendartea sufritzen ari den egoerari aurre egiteko, norbanako, familia, auzo eta herrietan sortu diren egonezinei aurre egiteko, zaintza lanetan gizonek ere parte hartu behar dutela aldarrikatzen dugu; emakumeok zainduak izateko eskubidea eta beharra dugula aldarrikatzen dugun moduan.

Lanaren ikuspegi integrala aldarrikatzen dugu eta gure jarduera politikoan, kalean nahiz instituzioetan, etxeko lanak eta zaintza-lanak ikusezintasunetik atera eta politikaren erdigunean kokatzen ahaleginduko gara, merkatuen logikatik ihes egin eta bizitzaren zerbitzura, hau da, pertsonon zerbitzura jarriz.

Egoera honi aurre egiteko, zera aldarrikatzen dugu EH Bilduko emakumeok: ezinbestekoa da emakume eta gizonen arteko botere-harremanak gainditzea eta harreman-eredu berriak sortzea. Egungo egoerari aurre eginez, klabe feministan jendartea eraldatzea dugu helburu. Horretarako, espazioak eta baliabideak birbanatu behar dira, erabakiak hartzeko eta parte hartzeko esparruak eskuratu eta zaintza-lanak eta ordaindutako lana orekaz banatu.

Gaurkoa bukatu baino lehen, inposatu nahi dizkiguten murrizketei aurre egiteko konpromisoa hartu nahi dugu: emakumeon bizi-baldintzen prekarizazioari aurre eginez, zerbitzu sozialak hobetuz, zaintza-lana errekonozituz, emakumeak nagusi diren enpleguen baldintza prekarioak hobetzeko lan eginez eta ezkutuko lan-merkatuan aritzen diren emakumeen egoera hobetzeko bitartekoak exijituz.

Azkenik, eskuinetik datorkigun ofentsiba erasokorraren aurrean, ezin aipatu gabe utzi emakumeon erabakitzeko eskubidearen kontra Espainiar Estatuak Abortuaren legea aldatuz egin nahi duen inboluzioa. Aurrez aurre izango gaituzte, gure gorputza geurea baita. Aldarrikapen historikoa berreskuratu eta kalera aterako gara mugimendu feministarekin bat eginda. Oraindik ere, XXI. mendean, gure gorputzaren gaineko kontrola eta erabakia ukatu nahi baitizkigute.

Hemen gaur bildu garenok gure egiten dugu feminismoaren eta mugimendu feministaren aldarrikapena eta bide horretan dinamika politiko eraginkorra sustatzeko ardura. Eta martxoaren 8rako mugimendu feministak antolatu dituen ekimenetan parte hartzera deitzen zaituztegu, denon ardura delako Euskal Herri feminista sortzea.

MARTXOAK 8, DENOK KALERA!!!!

Altsasu 19:00 plazan
Arrasate 19:00 Seber Altube plaza
Baionan 18:30 Herriko etxea
Barakaldo 12:00 Herriko plaza
Barañain 19:00 udaletxe plaza
Basauri 17:00 Arizgoiti plaza
Bilbon 19:30 Arriaga
Donostian 19:30 Boulevard
Durangon 20:15 Santa Ana Plazan
Gasteizen 20:00 San Anton
Irunean 20:00 gaztelu plazan
Itzulbaltzeta 20:00 Santa Eugenia Plaza
Legazpi 19:00 Euskal Herria plaza
Leioa 20:00 Boulevard-en
Ondarru 18:00 Alamedatik
Urretxu-Zumarraga 19:00 Areizaga kaleibarren

Martxoak 3: Ez dugu ahazten eta ez dugu ahaztuko

Martxoak 3ko gertutasuna dela eta, Gasteiz iraganera begira jarriko da beste behin ere, duela 37 urte Zaramagako auzoa odolez tindatutako egun hartara. Amorruz eta suminez, baina harrotasunez batez ere.

Orduan, Gasteizko langileria, antolakuntzarako eta konpromisorako gaitasuna erakutsi zuen. Aldaketa Politiko, Sozial eta Ekonomikoa ahalbidetzeko baldintzak ezarri ziren eta oinarri eta balio horiek gaur egun diraute eta langileon eskubideak urratzen ari diren garai honetan duintasunez erantzuna emateko baliatuko ditugu. Paper garrantzitsua izan zuten elkartasun komitean aritutako emakume askok eta askok, gazteak eta ikasleak baita ere.

Gaur egun, garai hartan bezala, gure eskubideak lapurtu nahi dizkigute.

Eta Arabar guztion defentsan aritu beharko liratekenak, alfonbra gorria jartzen diete Madriletik datozen inposaketei, BAI, ateak irekitzen dizkiete “De Andresek” eta “Alderdi Popularrak” Madriletik jasan behar ditugun neurri neoliberalei.

Egoera honi aurre egiteko, EH BILDUk burujabetza eta aldaketa sozialaren aldeko aldarria egiten du. Irtenbidea badagoelako, eta alternatibak baditugulako. Honen harira, AMAIUR taldeko Sabino Cuadra eta Rafa Larreina kongresistak, datorren martxoaren 7an, ostegunean, “Villa Suso”-n eskeiniko duten hitzaldira gonbitea luzatu nahi diegu herritar orori, aldaketarako proposamenak eta neurriak ezagutzeko aukera eskeiniz.

Aldez aurretik, Martxoak 3 dugu bueltan. Borrokaren ikurra baina hilketarena ere bai. Poliziak 5 langile hil zituen eta ehundaka zauritu. 37 urte pasa dira eta Estatuak oraindik ez du bere ardura aitortu. Datorren igandean, goizeko 11:00tan Gasteizko langileria pairatutako errepresio bortitza, bidegabekeria eta zigorgabetasuna salatzeko eta bizia galdu zutenen memoria gurera ekartzeko, omenaldi xumea egingo dugu Zaramagako auzoan, urteroko manifestazioaren aurretik.

Ez dugu ahazten eta ez dugu ahaztuko.

Alternatibak Ibermaticako langileen mobilizazioa txalotu du patronalaren xantai isilari erantzuten diolako

Alternatiba Gipuzkoako koordinatzaile Xabier Sotok milaka langileek egunero haien lanpostuetan pairatzen duten egoera larria salatu du, enpresetako zuzendaritzek erabiltzen duten etengabeko presioa jasanez haien lan baldintzak zein soldatak murriztea onartzeko: “Onartutako lan erreforma desberdinak babestuta, geroz eta enpresa gehiago dira isiltasuna edo negoziazio eza erabiltzen dutenak langileak babesgabetasun eta desinformazio egoeretara eramateko”. Hau dela eta, Sotok elkarrizketa bideak eraikitzera premiatu ditu enpresak, hala nola “langileen ahotsa entzun eta jaso dezaten, guztiek onartzeko moduko irtenbidera ailegatzeko, eta batez ere, kaleratzeak ekiditeko”.

Alderdi ezkertiarreko bozeramaileak Ibermaticaren kasu zehatza aipatu du, Kutxaren zerbitzu informatikoaz arduratzen den enpresa, bere zuzendaritzak aurretik aipatutako taktika “sasi mafiosoak” erabili eta 238 kaleratze proposatu dituena “gero isilik egoteko, langileak informaziorik gabe utziz, kanpoko iturrietatik jasotzen duten informazioa salbu”. Sotok langileriak egindako mobilizazio eta protesta desberdinak babestu ditu eta bereziki, aipatu nahi izan du pasa den otsailaren 12an hasi zuten lau eguneko greba “enpresaren partetik jasotzen duten babesgabetasuna eta gardentasun falta salatzeko asmoarekin”.

Egoera lazgarri honen aurrean, Alternatiba Gipuzkoatik langileek pairatzen duten “benetako xantaia isila” salatu dute, “zehaztu gabeko mehatxuak mahai gainean daudelako, langileen ia %50 kaleratzea ere”. Sotok esan duenez, Kutxabanken fusioa dago gatazka honen sorburua, izan ere, Bizkaiko IDE enpresak egingo du aurrerantzean arriskuan dauden Ibermaticako beharginek egiten zuten lana. Ildo beretik, Sotok egungo sisteman gailentzen den logikoa kapitalistari leporatu dio martxoan gertatuko dena, “kapitalismoak diruarentzako mugimendu askatasuna ematen du, eta honek langileak diruaren atzetik joan eta beraien bizimoduak aldatzera behartzen ditu, hain lan baldintzak eta duintasuna kontuan hartu gabe”.

Gehiegikeria haiekin amaitzeko, Alternatibako bozeramaileak Kutxabank zein Eusko Jaurlaritzako agintariei exijitu die lan gatazka honi konponbideak bilatzeko lanean murgildu daitezela, elkarrizketa bideratuz eta alde guztien arteko akordioak lortzeko asmoz. Era berea, Alternatibak eragile sozial zein herritarrei dei egin die, “egoera zailetan dauden enpresetako langileen aldeko elkartasuna adierazi, enpresaburuen erasoak salatu eta langileen eskubideen alde antolatzen diren mobilizazioekin bat egin dezatela”.

Irudia: CGT

X