Etiketa: Lana

Alternatibak salatu du gora egin dutela murrizketen aurkako protesta sozialetan parte hartzen dutenen kontrako mehatxu administratiboek

Alternatibako bozeramaile Amaia Agirresarobek gogor salatu ditu Eusko Jaurlaritzak Sestaoko hiru bizilagunen kontra bultzatutako bost administrazio zigor eta bi epaiketa prozesuak, pasa den ostiralean, urtarrilak 25, herriko kolektibo batek langabezia hazkundearen ondorioz eskualdean dagoen egoera larria eta pobrezia salatzeko egindako  protestaren ostean. Protesta hau Lanbideko bulegoan hainbat manifestarien eserialdi baketsu batekin bukatu zen.

Alderdi ezkertiarreko bozeramaileak gaitzetsi du Eusko Jaurlaritzak, enplegu zerbitzua eta polizia autonomikoa kudeatzearen arduraduna, “krisiaren zartadak gehien sufritzen dituztenei eraso egitea” eta “herritar eskaerei pertsonen neurrira egindako irtenbide politikoekin eta ez errepresio poliziala eta zigorrekin erantzutera” premiatu du. Horrela, Bizkaiko Alternatibatik Ezkerraldeko pertsonek eta taldeek egindako protestaren zilegitasuna defendatu dute, langabezia tasa ikaragarriak sufritzen dituztelako: gizarte eragileen arabera, 22.000 pertsona langabezian daude eta 41.000 geroz eta baldintza prekarioagoetan lan egiten dute, Eusko Jaurlaritzaren, Aldundiaren eta eskualdeko udalen pasibotasunaren aurrean.

Egoera guzti hau dela eta, Agirresarobek justizia sozialaren borrokarekiko duen elkartasuna berretsi nahi izan du, pasa den astean Sestaon egin zen bezala “Lanbideri zerbitzu sozial publiko eta kalitatezkoa izatea eta kudeaketa eraginkorra eskaintzea modu baketsuan exijitu” ziotenean.  Zentzu horretan, Agirresarobek biharko, otsailak 1, manifestazioarekin bat egitera deitu du 19:30tan Kasko Plazatik abiatuko dena eta Sestaoko kaleak zeharkatuko dituena udalerriko Lanbide Euskal Enplegu Zerbitzuaren bulegoaren atean bukatzeko.

Azkenik, Alternatibako bozeramaileak “ezinbestekotzat” jo du “ezkerreko eragile sozial, sindikal eta politikoen arteko erresistentziarako harresia sortzea eskubide sozialei eraso egiten dien eta aldi berean eskubide horien defentsan protesta egiten dutenak gero eta gehiago zapaltzen dituen sistemaren kontra, botere ekonomikoei aberasten jarraitzeko aukera eman nahi dietelako”. Hala, Xuban Nafarrate Gasteizko gazteari gertatutakoa jarri du adibide gisa, pikete informatibo batean parte hartzen ari zela poliziaren indarkeria basatia pairatu zuena eta, Ertzaintzaren aurka jarritako salaketa artxibatu ez ezik, epaitegiek desordena publikoa leporatzen diote orain; Euskal Herritik haratago, Alfonso Fernandez beste greba egun batean atxilotu egin zuten, poliziak berak bere motxilan jarritako lehergailuengatik. Azken finean, amaitu du, “hamarkadetan hainbat ekintzaile eta kolektibok pairatutako errepresio forma bera da, AHTren kontrako protestetan erabilitakoa kasu, orain kalea atera ateratzen den ororekin egiten dena”.

Berriak

EH BILDUk lan istripuen aurka konpromiso eraginkorra exijitu die beste alderdiei

ARABAko EH BILDUk lan-ezbeharren aurka konpromiso eraginkorra exijitu die beste alderdi politikoei zein instituzioei. Halaber Amurrioko Tubacex lantokian izandako lan istripua deitoratu du eta Juan Carlos Francoren senide, lankide eta lagunei elkartasuna adierazi nahi izan die. Zoritxarreko gertaera arratsaldeko lehen orduan izan zen baina, zailtasunez zailtasun bizirik Cruceseko Ospitalera heldu bazen ere, ordu gutxi pasa ondoren zendu zen.

ARABAKO EH BILDUk urteak lehenengo hamar egunak bete ez dituenean, lan istripuen zerrenda beltza estreinatu dela gogoratu du. Zentzu horretan, ARABAKO EH BILDUk, krisi ekonomikoaren ondorioz, segurtasun neurriak aplikatzeko orduan lasaitasuna antzeman du. Era berean, askotan dauden lan erritmo intentsiboen ondorioz eta azpikontratazioaren ondorioz, suertatzen direla lan istripuak esan du.

ARABAKO EH BILDUk beste alderdi politikoei lan istripuen aurkako aritzeko konpromisoa eskatu die. Izan ere, atzo bertan bi istripu larri izan ziren Euskal Herrian. Azkenik, langile honen heriotza salatzeko egongo diren deialdietan parte hartzeko deia egin du ARABAKO EH BILDUK.

Irudia: LAB

Berriak

Alternatibak MESAko langileak zoriondu ditu 30 eguneko mobilizazio eta lanuzteen ostean hitzarmen “duina” lortu dutelako

Los operarios de Mesa se manifestaron en Mungia.Alternatiba Uribe-Butroeko Asanbladako bozeramaile Iñaki Bilbaok Mungiako MESA lantegiko behargin guztiak zoriondu nahi izan ditu, urtebeteko negoziaketen, isilaldien eta presioen ostean, atzo lan hitzarmena eraberritzeko akordio batera heldu zirelako. Bilbaok horrela baloratu du hitzarmena “azkenaldian ikusten ari garenerako, akordio duina dela esan daiteke” esanez. Erabakia langileen gehiengoak onetsi du eta, horren ostean, gaur lanera bueltatu dira.

Bilbaok langileek negoziaketetan eta geldialdietan eman dituzten 12 hilabeteak nabarmendu ditu, “aurreko ituna bezain ona ez bada ere, ganorazko bat lortu dutelako denbora luze horretan”. Aitzitik, “garaile atera direla baieztatu arren, aurretik lortutako eskubide asko bidean geratu direla” esan du ere.

Aldi berean, Alternatiba Uribe-Butroe Asanbladako koordinatzaileak antzeko egoeretan dauden enpresetako zuzendaritzei “lan hitzarmenek jasotakoa betetzea haien ardura eta konpromisoa dela” gogoratu nahi izan die. Gauzak horrela, Madrilgo Gobernuek ezarritako lan erreforma desberdinak haien onurarako erabiltzea eta “oportunista hutsak” izatea egotzi die, “langileen eskubideak eta eskulan kostuak murrizteko egoeraz baliatu direlako eta, kasu askotan, mozkinak lortzen jarraitzen duten enpresak izan direlako”.

Alternatibatik, haien elkartasun mezua bidali nahi izan diote enpresako batzordeari “Beasaingo CAF eta Laudioko Guardian kasuetan bezala, batasunaz eta  pertseberantziaz betetako langile erresistentziaren eredu izan direlako”. Bestaldetik, Bilbaok ez ditu egoera berdinetan dauden enpresak ahaztu nahi izan eta, horregatik, gizarte osoari jakinarazi dio “enplegua eta duintasuna lortzeko borroka, guztion borroka dela eta aberastasunaren eta lanaren banaketa langile guztion elkartasunaz bakarrik lortuko dugula”.

Azkenik, asanbladako koordinatzaileak alderdi politiko, sozial eta sindikal guztiak “enpresa txiki zein ertainetako borrokak bultzatzera” premiatu ditu, “horiek izaten direlako hain zuzen, ordezkaritza sindikal falta eta tamainagatik eta langile kopuru murritzarengatik mobilizazio ahalmen txikiagoa dutenak. Hortaz, lan erreformen aurrean ahulenak izateaz gain, eskrupulu gabeko enpresarien egarria asetzen duten lehenak ere izaten dira”.

Berriak

CAF enpresaren etorkizunari buruzko erabakietan langileek ere parte hartzeko eskatu du EHBilduk

EH Bildu legebiltzar-taldeak CAFeko langileen garaipentzat jo du Lana Erregulatzeko Espedientea bertan behera uzteko enpresako zuzendaritzaren erabakia. Beasaingo konpainiak datorren urtean 870 langile ingururi eragingo zien espedientea ezartzeko asmoa zeukan, baina azkenean atzera egin du langileek bultzatuta. EH Bilduren esanetan, “enpresaren erabakia ezin da ulertu langileen aldarrikapena kontuan hartu gabe, argi utzi baitute denbora luzez eutsi dioten borroka sindikalak fruituak ematen dituela, haien lanpostuen defentsan erakutsi duten konpromisoa erabakigarria izan delako zuzendaritza espedientea bertan behera uztera behartzeko”.

EH Bilduk ohartarazi duenez, CAFen ez ezik, Euskal Herriko beste enpresa batzuetan ere bizi den egoerak deslokalizazioen arriskua agerian uzten du, EAJk euskal ekonomia nazioartekotu beharra aldarrikatzen duen bitartean. Koalizioaren ustez, ordea, “EAJk defendatutako eredu ekonomiko horren atzean deslokalizazioen arriskua ezkutatzen da, eredu horri jarraituz euskal enpresa batzuek euren jarduera beste herri batzuetara eramaten dutelako, nazioartekotzen dutelako, baina bidean, atzean, sekulako langabezi tasak uzten dituzte Euskal Herrian. Hori saihestu behar da, eta horretarako lan egin behar du Eusko Jaurlaritzak”.

CAF enpresaren etorkizunari begira, bertan hartu beharreko erabakietan langileek ere parte-hartze zuzena eta aktiboa izan dezatela eskatu du EH Bilduk, “euren ahotsak funtsezkoa izan behar duelako konpainiaren lan-karga bermatzeko eta lanpostu guztiak mantentzeko, lan baldintzak murriztu gabe”.

Berriak

Alternatibak Guardian Laudioko langileak zoriondu ditu, bi hilabeteko grebarekin kaleratzeak geldiarazi dituztelako

Alternatiba Arabako bozeramaile Josu Estarronak Laudioko Guardian enpresako langileak zoriondu nahi izan ditu gaur, borroka luzearen ostean – ia bi hilabeteko greba bukatu berri baitute- enpresak 140 langile kaleratzeko zuen asmoa bertan behera uztea eta, era berean, hasierako asmoa zuten lan ituneko baldintzei eustea lortu dutelako. “Langile erresistentziaren eredugarri izan dira eta, horri esker, kapitalaren zerbitzura dauden politikariek enpresen esku jarritako lan erreformadun lanabesak geldiaraztea lortu dute”.

Guardianeko langileek, alderdi ezkertiarreko ordezkariak azaldu duenez, “bertatik bertara ezagutu behar izan dituzte hainbat enpresaburuk darabilten jarrera sasi mafiosoa langileek auren eskubideen alde egiten dutenean, izan ere, lan baldintzak babestera joan eta enpresaren aldetik langileen laurden bat kaleratzeko mehatxuarekin topo egin zuten”. Beharginek, baina, “ederki antolatu dira, sigla eta batzordetik haratago ere bai, kaleratzeei erantzuteko. Modurik mingarri eta ausartenean egin dute, grebara jotzen, eta mehatxu gehiago ez ezik, askotariko presioei aurre egin behar izan diete”.

Borroka honi esker, kaleratzeak egiteko enplegu erregulazioa behin behineko dosierrean eraldatzeko proposamena lortu dute, datorren urtean langile guztiei 45 egunez eragingo diena baina soldatak bermatuta. Hori baino lorpen garrantzitsuagoa ere lortu dute, lan itunean ultraeraginkortasunari eustea eta kaleratzearen baldintzak erreformaren eraginetik babestea.

Estarronak, azkenik, “halako egoera lazgarriei egunero aurre egiten dieten langileak milaka eta milaka” direla gogorarazi du, eta, horregatik, eragile sozialei eta, oro har, herritarrei dei egin die, “egoera mingarri hauetan daude lagunekin elkartasuna adieraz dezaten eta enpresaburuek langileen aurka eginiko edozein eraso salatzeko helburuz deitutako protestetan parte har dezatela”.

Berriak

CAF: Inork ulertzen ez duen erregulazioa

Xabier Soto – Alternatibako Gipuzkoako Koordinatzailea

CAF enpresak beti izan du ezaugarri bere lantegian aritutako langile kopuru handia, eta baita produkzio lan baldintza gogorrak ere, gehienbat, merkantzia bagoien produkzioan oinarrituta dagoena. 50eko hamarkadan enpresak bere lantokien modernizazioari ekin eta beste lantegi batzuk ere eskuratzen ditu (Irun eta Zaragoza), Espainiako Erresumako tren industria indartuz. 70ko hamarkada bitartean, enpresak garapenean inbertitu eta modernizaziorako apustua egiten du. Hala ere, honek ez ditu 80ko hamarkadak ekarritako urte gogorrak arintzen eta konpainia egoera arriskutsuan kokatzen da. Orduan heldu zen langileen ordua, enpresak akzioak erostera animatu baitzituen konpainiaren parte sentiaraziz. Cartera Social deritzon funtsa jaiotzen da. 90ko hamarkadan nazioartean hedatzeko garaiari hasiera eman zitzaion, gaur egunera arte luzatu dena. 

Urte horietako oparoaldiak eskaerak handitu eta mozkinak igo mantendu zituen.  Baina diru-goseak erabaki ezmoral eta ulertezin batera eraman gaitu. Bizi dugun 2012ko urte honetan, enpresak “historikotzat” jo duen urtea alegia, Beasaingo lantokian enplegua erregulatzeko espedientea abian jarri dute, langileen %40tik gora langileri eragingo diena.

Urteotan, borroka, greba eta sufrimendu asko jasan da langileen bizitza kalitatean hobekuntzak lortzeko, inbidiagarria den lan politika eskuratu, aparteko orduak kendu, negoziazioetan baldintza sozialak hobetu (beharrezkoa izan denean soldatak ez eguneratzearen truke ere) eta banaketa justuago erdiesteko, enplegua sortzeko ahalbidetzeko balio izan dena. Langileen elkartasunaren adierazgarri da, halaber, inguruko enpresen borroka kolektiboekin bat egin izana, eta haiek CAFeko beharginekin egindako ere bai, lantegia eskualdeko beste hainbat enpresa ertain eta txikientzako pizgarria izan dela ahaztu gabe.

Zer esan haien izerdiaz eta esfortzuaz CAF gaur den enpresa izatea posible egin duten pertsona guztiei? Adibidez, aurten 100 milioi euro baino gehiago irabaztera doazela eta kopuru horren %2a ere ez dutela gastatu nahi erregulazioa saihesteko, alde batetik, lan zamak handitu eta erosteko ahalmena galtzea geldiarazteko (enpresaren mozkinak igotzen badira ere) eta bestetik, Goierrin eta Gipuzkoa osoan honek ekar ditzakeen ondorio ekonomiko negatiboak ere ekiditeko. Halako bidegurutzean kokatu ditu konpainiako zuzendaritzak bere langileak, industria osagarria eta, orokorrean, eskualde osoa. Ba al dauka  kontraesan honek sinesgarritasunik? Non dago orain beren Ardura Sozial Korporatibo ospetsua?

CAF ezohiko elkarte anonimoa dela gogoratu behar dugu ere. Zenbat laguntza publiko jaso ditu jada? Eta Cartera Social funtsa delakoa zer? Bi akziodun nagusiak Kutxabank eta Cartera Social funtsa bera badira ere, horrek ez du esan nahi bere kontrola langileen esku dagoenik. Eta hona hemen agertzen zaigula PNVk joka dezakeen papera. Kasualitatez, funts honen buruzagiak alderdi horren kide ezagunak dira. Langileok ez dute inoiz ez hitzik, ez botorik izan izendapen hauetan, ez eta eguneroko kudeaketan ere. Eta elkarteak ez badu erregulazio honen aurka altxatzeko intentziorik, agian bere kudeatzaileak aldatzeko garaia heldu delako izango da, horretarako CAFeko batzordea deitzea beharrezkoa bada ere.

Eta Kutxabank, zer esanik ez. Euskal kutxek enpresa salbatzen lagundu zuten, baina azken batean, mozkin gehien eman dien enpresa izan da ere. Orain, Kutxabankek  parte-hartze garrantzitsua dauka, eta nahi izanez gero, Cartera Social funtsarekin batera erregulazioa geldiarazi dezake. Kutxabankek mozkinen %2a eskuratzeko erakutsi duen diru-gosea nora joateko asmoa duen isla da. Horrela bakarrik ulertzen dugu PNV-PP-PSEren arteko ituna, besteak beste, bere administrazioa kontseilutik ordezkaritza jakin bat kanpo mantentzeko.

Batzordeak erregulazioa ekiditeko plan bideragarri asko aurkeztu dituen arren, zuzendaritzak ukatu ditu denak eta atzera egiterik ez dagoela berretsi du nagusikeriaz behin eta berriro. Nola azaldu hau Gipuzkoako herritarrei, CAF mozkin handiko enpresatzat dutenean? Herritarrak dira euren poltsikotik enpresaren dibisio batek azken 6 hilabeteetako lan falta ordainduko dutenak, are gehiago, enpresak inolako alternatibarik proposatzen ez duenean. Euskal gizarteak gehien duenari are gehiago ematea, eta ezer ez duenari kentzea onartuko duela uste dute? Zer pentsatuko du aspaldi langabezian dagoen pertsona batek?

Gipuzkoan inork ezin du ulertu etekin  handiak dituzten enpresek erregulazio dosierrak planteatzea. Bestalde, CAFentzat lan egiten duten beste enpresa txikiago batzuk ere egoeraren beldur dira, makina berri asko erostearen ondorioz zorpetu direlako eta, orain, ordaintzea zaila izango dute. Hori gutxi balitz, Pandoraren kutxa zabaldu dute, osasuntsu dauden beste enpresa batzuk erregulazio propioak eskatzera animatu daitezkeelako, CAFi kaudimen ekonomiko batekin aurrera egiten utzi bazaio, edonorentzat aukera ireki da orain.

Ziurgabetasunez beteriko testuinguru honetan hausnartuz, zer da ondorengoei utziko dieguna? Langile klase duina bat egongo al da etorkizunean? Gizarte oparo bat izango dugu, guztioi lanerako eta errealizazio pertsonalerako aukerak ematen dituena? Edo beharbada, merkatuen tirania eta desberdintasun sozialak inposatu eta mozkinaren logikaz esklabo bihurtuko gaituzten jauntxoak baino ez dira egongo?

Berriak

Bizitza duinaren alde, kapitalismoa lurpera dezagun. A14 Greba Orokorra!

Bihar, Azaroaren 14an egingo den Nazioarteko Greba Orokorrera deitu du Alternatibak gizarte osoa, Europan eta Euskal Herrian herrialde ezberdinetako hainbat sindikatuk deitutakoa. Klase agintariaren kontra etengabeko mugimendu inkonformista eta borroka iraunkorra beharrezkoak direla uste dugu. Klase agintari honek, Europako banku handietako bulegoetatik euren politikak diseinatu eta ezarri egiten dituzte, agintari zuri eta koldar batzuen laguntzaz, beti ere, boteretsuen pribilegioak defendatuz pertsonen eskubideen gainetik.

Aurreko langile zein gizarte borroketara gehitu ginen bezala, oraingoan ere Alternatiba kalean izango da herriaren kontrako etengabeko erasoak salatzen, hain zuzen, lan erreformetan eta gizarte eskubideen murrizketetan azaldu zaizkigun erasoak salatzen. Ikuspuntu internazionalista batetik ere egin nahi dugu, ezinezko eskakizunak sufritzen dituzten herrialde batzuekiko elkartasuna erakusteko. Honen adibide Grezia dugu, murrizketak baino, Troikaren eraso antisozialak pairatzen dituenak. Baina Portugalekin batera ere gaude, mobilizazioen eta greben bitartez agintariak atzera egitera behartzera posible dela erakutsi baitigutelako.

Kalera aterako gara horma sendo bat eraikitzeko beharra dugula esatera; sistema menderatzaile guztien erasoei aurre egingo dien eta emakumeak makurtarazi eta euren eskubideak urratzen dizkieten patriarkatuari aurre egingo dien horma eraikitzera goaz. Kapitalismo krudel honi ere aurre egingo diogu, denboran irauteko bere burua irensteaz aparte, langileen duintasunaren lepotik egiten duelako; aurre egingo diogu ere ingurumenarekin akabatzen ari den garapen jasanezinari, gizarteak behar ez dituen makro azpiegiturak eraikitzen dituen sistema delako. Kolonialismoaren kontrako harresiak ere eraikitzera goaz, desagertzearen ordez, oraindik ere herritar eta herrialde ugari agortzen dituztelako euren subiranotasun eskakizunei kasurik egin gabe.

Harresi hau eraikitzeko  Euskal Herriko gehiengo sindikalaren garrantzia aitortzen dugu eta, horregatik, errespetutik baina erakunde bakoitzaren autonomiatik ere, kontinente osoan zehar hainbat herrialdeen ahotsak bateratuko dituen ezohiko greba honetara batuko gara. Alternatibatik, alabaina, berretsi egin nahi dugu kontzertazioan oinarritutako sindikalgintza baino, eredu sindikal konfrontatiboa eta aldarrikatzailea babesten jarraituko dugula, baita Euskal Herriko baliabideak berton erabakitzeko burujabetza zein euskal lan esparruaren defentsan gaudela, gure langileen eskubideak defendatzeko modurik eraginkorrena delako.

Jakinarazi ere, Euskal Herrian arrazoiak soberan ditugula kaleak bete eta grebara ateratzeko. Errudun asko ditugu oraindik seinalatzeko, adibidez, lehendakaritzarako bidean den EAJ eta alde egitera doan PSOE; lehenengoak, bere abstentzioaz eta bigarrenak bere bultzadaz, biek aurrekontuen egonkortasunaren legea onetsi zutelako, instituzioak eskuak lotuta utzi dituen legea, hain zuzen, zorpetuta egotea ere debekatzen diena instituzioei, bere helburua politika sozialak krisi ekonomikotik babestea izanda ere. Alderdi Popularra ere aipatu behar, Zapateroren lekukoa hartu eta pentsioak jaitsiko dituelako Europako bankuak kontentatzeko. Abortuaren legea ere aldatuko dute, emakumeek beren gorputzen gaineko erabakiak, modu libre eta doakoan, har ditzaten are gehiago oztopatzeko.

Inoiz baino garrantzitsuagoa dugu, gainera, borroka egin eta gure ahotsa entzunaraztea, oinarrizko eskubideak aldarrikatuz gobernuak gogaitzen ditugunerako lege formako mehatxuak egiten ari diren honetan. Alternatibarentzat, alabaina, ezinezkoa da isilik egotea herria ordezkatu beharrean zapaldu nahi dutenen aurrean; terrorismo finantzieroak Ezkerraldean pertsona bat hiltzea eta gaur Durangaldean lan istripuetan aurten hildako hamaikagarren behargina egotea ahalbidetu dutenen aurrean; eta baita egun berean mozkinak eta kaleratzeak iragartzeko kopeta dutenei.

Bizitza duinaren alde, kapitalismoa lurpera dezagun. Euskal Herrian eta Europan, Azaroak 14, Greba Orokorra!

Euskal Herrian, 2012ko Azaroaren 13an

http://alternatiba.net/old-files/A14N_0.jpg

Berriak

Azaroaren 14ko greba orokorrera deitzeko adierazpen bateratua

14aren mobilizazioa berezia da, europa mailako ekimen amankomun batean kokatzen delako. Herri guztietan, klase herrikoien manifestaldiak eta ekintzak izango dira. Eta bereziki Portugalen, Italian, Espainian, Belgican, Maltan, Chipren eta Grezian, krisialdi ekonomikoa eta Troikaren (EB, NDF, EBZ) austeritate politikak gehien pairatu dituzten herrietan, greba orokorren bitartez erantzungo da. Hori dela eta, 14a, kapitalak jadanik egin duen bezala, mugak gainditu egin behar dituen borrokaren hasiera izan behar du. Gaurko Europar Batasunaren muinaren kontra jo eginez.

Orain dela gutxi Espainian 2013ko aurrekontuen proiektua aurkeztu da, murrizketa berriekin. Aurrekontu hauetan larriena ez da azaltzen dena, baizik eta izkutuan dagoena. Krisian sakontzea ekarriko dutelako eta, ondorioz, diru-sarreren jeitsiera, hau da, aurrekontuen desoreka berria, eta berriro ere murrizketa gehiago “defizit publiko sakaratua” ez areagotzeko.

Espainiako eta EAEko gobernuen politikak multinazionalen eta korporazioen interesei bakarrik erantzuten diete, oligarkia politiko eta kapital handiei. Haien murrizketek krisian are gehiago murgiltzeko baino ez dute balio izan.

– Krisia dela medio bere buruaz beste egin dutenen kopuruak gora egin du, baina etsipenak jota bizi diren milioika pertsonen muturreko eredua besterik ez dira.

– Kredituei aurre egin ezinik pertsonak beren etxeetatik kaleratzen dituzten bankuek 60.000 milioi euro jaso dituzte aurten dagoeneko, zor publiko gisa ageri zaiguna.

– Menpekotasun legeari lotutako laguntzetan eginiko murrizketek emakumeek pairatzen duten patriarkatuaren ondorioetan sakondu egiten dute, zaintza  lanen aitortza sozialean eta ardura partekatuan atzerapauso larriak egiten direla.

– Pobrezia alderdi guztietan egin du gora, inolako diru sarrerarik ez dutenen familien kopuruak hazten den bitartean, hainbat eta hainbat pertsona kale gorrian daudela.

– Aberastasun handiak gero eta handiagoak dira eta arazorik izan duten guztietan gobernuak gure diruarekin erreskatatu ditu. Dirua badago, baina betikoen esku dago.

 – Ingurumenaren kontrako erasoak gero eta bortitzagoak dira (Kosten legea, Poloniari isurtze eskubideak erostea, aldaketa klimatikoaren ukapena, agroindustriaren sustapena, etab.)

Botere politikoa eta mediatikoaren zerbitzura dagoen botere ekonomikoak, grebek ezertarako balio ez dutela esaten digu, politika ekonomikoak ez direlako aldatuko. Baina, jakin badakigu, borrokaren eta elkartasunaren bitartez soilik, mantenduko ditugula, horrenbeste urtetan zehar kapitalismoaren sustraietatik ateratzea kostatu zaizkigun garaipen sozialak.

Adibidez, Portugaleko Gobernuak atzera bota behar izan du langileen kotizazio soziala igo eta modu horretara, enpresariei jaisteko proiektua, Krabelinen Iraultzatik izan diren manifestaldi handienen eraginez.

Egoera honen irteera ez da etorriko industri ekoizpena eta kontsumoaren igoeragatik. Enplegua eta aberastasuna banatzeko neurrien alde borrokatu beharra daukagu, fiskalitate justu eta mailakatu baten bitartez; enplegu publikoa sortuz, pertsonen zaintza eta jasangarriak diren sektoreetan.  Planetaren muga ekologikoen barruan, lan, ekoizpen eta kontsumorako modu berriak defendatu behar ditugu.

PSOE-eko  eta jarraitu dion PPko gobernuen  murrizketak zein lan-erreformak, ez ziren azaldu beraien hauteskunde programetan. Horregatik, gure herriaren gehiengoen ahotsa kalera eraman beharra daukagu, gizartea ordezkatzen dutela esaten duten erakunde horiek entzun dezaten eta demokrazia parte-hartzailea eta zuzena bermatuko duten formulak aplikatuz.

Krisialdia ez da egoera pasakorra. Gainerakoa bota beharra daukagu, gure eskubideen defentsarako eta alternatiba berriak proposatu beharko ditugu, guztion artean beste mundu posible batzuk eraikitzeko. Ez dugu gutxi bat jokuan jartzen; baizik eta guztia jartzen dugu jokuan. Datorren azaroak 14an guztiok, eredu sozial berri baten aldeko Greba Orokorrera.

Azaroak 14an Greba Orokorra.

Alternartiba, Antikapitalistak, EQUO, Ezker Anitza-IU, Gorripidea, PCE-EPK

http://alternatiba.net/old-files/NazioartekoGreba.jpg

Berriak

EHBildurentzat kezkagarria da EAJk hona ekarri gaituen politika ekonomiko bera planteatzea

1.-Instituzio guztietarako aurrekontuen inguruko adostasuna planteatzen du dokumentuak. Nolabait instituzio guztiek aurrekontuak izatea duen garrantzia azpimarratzeko, baina puntu honen helburu nagusia Eusko Jaurlaritzako 2013ko aurrekontuak onartzea da eta jada iragartzen dituen irizpideak oso kezkagarriak dira:

-defizit publikoa murriztea du helburu, eta ez gure ekonomia berpiztea.

-Estura (austeritatea) eta gastu arruntaren murrizketa planteatzen du.

-Eta “arrazionaltasun” horren atzean sektore publikoaren murrizketarako eta indargabetzerako bidea irekitzen dela dirudi.

-Funtsean, eta gastu soziala mantentzea helburua dagoela esaten badu ere, EAJk proposatzen duen aurrekontu politikaren ezaugarriak zor publikoa bankuei ordaindu ahal izatea helburu duen “Aurrekontu egonkortasunerako legean” dago oinarritua. Alegia, lehen erreskatearen ondorioz Europako botere finantzarioa nagusiek estatu espainolari agindutako betetzea.

2.-EAJ-k aurrekontu politikaren oinarriak definitzerakoan muzin egiten dio EHBilduk proposatutako planteamendu ezberdinei:

-“Aurrekontuen Egonkortasun legearen” irakurketa propio eta aldebakarrekoa egitea. Gure herriak pairatzen duen krisi ekonomikotik aurrera ateratzeko aurrekontu espansiboak eta antiziklikoak behar dira eta EAJk planteatutako ezaugarriak azken urteetan sakontzea besterik ez dute planteatzen.

-Bestetik krisi egoera larri honetan hurrengo urteko aurrekontuetan estatu espainolari ordaindu beharko diogun kupoaren inguruko aipamenik ere ez dago. Kupo horren atal geroz eta garrantzitsuagoa berriro diogu bankuei zorraren interesak ordaintzeko erabiltzen denean.

-EAJk gure herriak burujabetza ekonomiko eta fiskal handiago baten norabidean lan egiteko konpromisoa azaltzen du, ez nola ordea. EHBilduk atal honetan eginiko proposamen zehatzari ez dio erantzuten nahiz eta egungo markotik abiatuko litzatekeen dinamika den (Finantza Kontseilu Nagusitik eta Kontzertuaren Batzorde Mixtotik, hain zuzen). Harrigarria benetan.

3.-EAJ-k erreforma fiskalerako deialdia egiten du. Pozten gara zinez, eztabaida hau Bilduk eta Gipuzkoako Aldundiak jada duela urte bete luze eskatu eta planteatu zutelako. Pozten gara era berean, progresibitatea eta sarreren nahikotasuna helburu duen erreforma planteatzea. Edonola ere, azken urteetan burutu diren erreforma fiskaletan (adib. 2008) edota lehengo urtean Gipuzkoan proposatutako aldaketetan EAJk beti uko egin dio progresibitateari. Eta iraunkorki izandako jarrerak mesfidati izateko arrazoiak ematen dizkigu, are gehiago aurkeztutako dokumentuan espreski Gipuzkoako Aldundiak aurkeztu berri duen Ondasun Handien gaineko zerga geldiarazteko saiakera oso garbi azaltzen denean. Edonola ere, ongi etorria izan dadila, erreforma fiskala eta progresibitatearen eztabaida, duela soilik aste batzuk Urkulluk gai hau demagogiatzat hartzen bai zuen.

4.-Argigarria da berriz ere zeharka bada ere, uko egiten diola hiru lurraldeen arteko iruzur fiskalaren kontrako plan bateratuei. Egia da, Aldundi bakoitzak bere egitasmoa egin behar duela, berez Gipuzkoakoak egin berri du jada, baina egia da ere hiruren arteko koordinazio eta elkarlana ezinbestekoa dela. Eta ez soilik “sentiberatze kanpainak” egiteko.

5.-Ekonomia biziberritzeko plana eta enpleguari dagokionez zera esan nahi dugu. Oro har, positiboak izan daitezkeen norabide ezberdinak ageri dira. Baina EAJk oso ondo daki “defizit publikoa murriztea helburu duen” aurrekontu batekin ezingo direla hor agertzen diren norabide orokorrak plan zehatzetan bideratu. Are gehiago, adibidez gastatzeko egongo den diru kopuruaren zati garrantzitsuena AHT bezalako inbertsio erraldoiak aurrera ateratzeko gastatzen badira. EAJk ez ditu ekimen zehatzak planteatzen atal honetan, jakin badakielako 2013tik aurrera Eusko Jaurlaritzak ez duela nahikotasun finantzariorik ekonomia biziberritzeko plan eta egitasmo zehatzak aurrera ateratzeko. Edonola ere, gure prestutasuna azaldu nahi dugu enplegua sortzeko helburu duten atal guztietan hitz egiteko.

6.-Azpimarratzekoa dokumentu osoan lehen sektoreak bizi duen krisiaz aipamenik ere ez egitea.

7.-Argigarria da ere enplegua sortzeko atal batez ari bagara ere, lan harremanetarako esparrua eskuratzeko edo praktikan lan erreformak gurean eragina izan ez dezaten hartu beharko liratekeen neurrien inguruan aipamenik ez egitea.

8.-Politika sozialak mantentzeko helburua begi onez ikusten ditugu nahiz eta “kontrola” hitzaren atzean zer dagoen ere imajinatu dezakegun eta guztiz kezkatzen gaituen. Hala ere, atal honetan ere hitz potoloetatik zehaztasunetara dagoen bidea ikusteko EH Bildu prest.

9.-Oro har esan daiteke egungo markoaren gabezien baitan eta egungo politika neoliberalek ezartzen duten margenen baitan (“Egonkortasun legea”) kokatutako planteamendua dela. Oinarria beraz arduratzekoa, hona ekarri gaituzten politika ekonomikoaren lerro nagusiak errepikatzea planteatzen delako. Hala ere, EH Bilduk planteatutako erreforma fiskala, enpleguaren sorrerarako ekimenak edota gastu soziala mantentzeko asmoa agertzen den neurrian hitz egiten jarraitzeko borondatea azaldu nahi du. Hori bai, edo sakoneko aldaketak egiteko prestutasuna dago edo sakona, oso sakona den krisi honetatik ateratzea ezinezkoa izango da.

Berriak

Alternatibak neurriak exijitu ditu lan erreforma baliatuta enpresek langileen kontra darabilten xantaiarekin amaitzeko

Alternatiba Arabako bozeramaile Josu Estarronak salatu egin du gaur milaka langileek egunero pairatzen duten egoera larria, haien enpresetan presionatu egiten baitituzte  beren lan baldintza eta soldatetan murrizketak onar ditzaten: “Azken urteotako lan erreforma desberdinak baliatuta, enpresen aldetik benetako xantaia pairatzen ari dira langileak, zigorrekin eta kaleratzeekin mehatxatzen baitituzte lan hitzarmenetan beherapenak onartzen ez badituzte”.

Hainbat enpresabururen jokabide “mafioso” horren adibide Guardian enpresako zuzendaritza jarri du alderdi ezkertiarreko bozeramaileak, Laudioko lantegian langileek hitzarmen duin baten alde hasitako mobilizazioei 120 lagun kaleratzeko mehatxuarekin erantzun baitie. Kasu honetan, “inolako argudiorik gabe kaleratzeak mahai gainean jarri ez ezik, langileak banan banan deitu dituzte lanuzteak laga ditzaten, enpresak greba oztopatzeko bere esku dagoen guztia egiten duen bitartean”.

Halako gertakarien aurrean, Alternatiba Arabatik erakunde guztiei, Arabako Aldundiari eta Eusko Jaurlaritzari bereziki, dei egin diete, enpresaburuak lan erreformak ematen dien boterea gehiegikeriaz erabiltzen ari diren lan gatazketan inplikatu eta neurri eraginkorrak martxan jar ditzaten: “Erakunde publikoek xantaiak amaitzeko lan egin behar dute, bitartekaritza lanaren bidez eta haien esku dagoen guztia eginda Araban eta Euskal Herrian bizi eta lan egiten duten pertsona guztien eskubideak babesteko”.

Era berean, eragile sozialei eta herritarrei dei egin die, “egoera mingarri hauetan daude lagunekin elkartasuna adieraz dezaten eta enpresaburuek langileen aurka eginiko edozein eraso salatzeko helburuz deitutako protestetan parte har dezatela”.

Berriak

Alternatiba | Ezkerra eraldatzearen erronka

X