Ubiria: “Aski da espetxe politika bake eta konponbidearen aurka erabiltzeari”

Deialdian adierazi bezala, agerraldi honen bidez EH Bilduk babesa adierazi nahi dio larunbat honetan Donostian burutuko den “Preso gaixoak kalera!” lelodun manifestazioari.

Gaixotasun larri edota sendaezinak dituzten presoei ezartzen ari zaien espetxe politika ankerkeria eta mendekuaren adierazle nagusia da. Mendekuan eta giza eskubideen urraketa sistematikoa oinarri duen espetxe politika ezartzen zaie euskal presoei. 

Larriki gaixorik dauden Ibon Fernandez Iradi, Gari Arruarte eta Aitzol Gogorza preso gipuzkoarren askatasunaren aldeko herri ekimenek deitu dute larunbateko mobilizazioa. EH Bilduk salatu egin nahi diru hiru preso hauek zein gainontzeko gaixo larriek pairatzen duten egoera. Nabarmentzekoa da aste honetan berriro ere Ibon Iparragirre preso ondarrutarra isolamendura zigortu dutela eta Aitzol Gogorzari askatasuna ukatu diotela.

Ankerkeria eta mendekua ez da ordea soilik presoei mugatzen. Senide eta lagunak ditu ere jo puntuan. Horren adibide gordina da Badajozen preso dagoen Igor Gonzalez Solaren amak, Bixenta Solak, istripu baten ondorioz izaniko zauriak artatzeko anbulantzia bat deitzeari uko egin  ziotela kartzelariek.

Bada garaia mezu argi bat luzatzeko: Aski da espetxe politika bake eta konponbidearen aurka erabiltzeari. Ez dugu sufrimendu eta krudeltasun gehiagorik normaltasunaren baitan kokatzen utziko. Gaixo diren presoak etxeratu arte ez dugu etsiko. Euskal preso politiko guztiak Euskal Herrira ekarri, lehen fasean, eta guztiak kaleratu arte ez dugu atsedenik hartuko.

Hau ez da gure aldarrikapen isolatua, hau euskal gizartearen gehiengo zabalaren nahia besterik ez da, eta gauzatzeko ordua da. Amaitu dira aitzakiak: gauzatzeko ordua iritsi da.

Horregatik, herritar orori deia luzatzen diogu larunbatean burutuko den manifestazioarekin bat egiteko eta era berean, presoen eskubideen aldeko dinamika zabala biderkatzeko.

Deitoragarria da EAJk bere kudeaketa ezin txarragoa ezkutatu nahi izatea presoen egoeraren inguruan gezurretan arituta

Estatu espainiarrak presoei eragindako mina erabiltzen ari da EAJ gaurkotasunaren arreta mahi gainean dauden gai garrantzitsuenetatik aldentzeko asmoz, jeltzaleen Euskadi ereduaren porrot ikaragarria irudikatzen dutelako.

Euskal preso politikoek zigorra pairatzen ari dira, egungo garai politikoarekin zein euskal gizartearen gogoarekin bat ez datorren zigorra. Eta hala ere, ezin daiteke esan gatazka gainditzeko eta elkarbizitza eraikitzeko urratsak egiten ez direnik. EAJ arduragabekeriaz jokatzen du herritarren artean kezka sortzen duen gatazka beren gabeziak ezkutatzeko baliatzen dituenean.

Eta bitartean, EAJk oraindik ez du argitu eskubide urraketa hauen eta beren ondorioen gainean non kokatzen den. Sakabanaketak istripuak eragiten dituela eta legearen arabera gaixotasun larriak dituztelako aske egon behar luketen presoak ziegan jarraitzen dutela, norekin dago EAJ? Euskal gizartearen gehiengoaren borondatearekin edo Madrilera begira? Momentuz bigarrena hautatzen duela dirudi.

Euskal gizartea engainatzeko taktikaren azkenean gaude. Kutxabanken kontrol publikoarekin bukatzeko prozesua bultzatu dute eta Fundazioen Batzarretako eserlekuak tarta pribatua balitz bezala banatu dituzte. Madrilen onartutako legediaren ustezko inposaketaz ari dira, Kutxa eta Banku Fundazioen legea haiek onetsi zutela ezkutatu nahian.

Bizkaiko fiskalitate zuzenaren istorioa behin eta berriro errepikatzen digute, errealitateak aberastasunaren bidezko banaketari begira dauden eredu progresiboagoak badirela erakusten digunean, eraginkorragoak eta haien iragarpen apokaliptikoak betetzen ez diren bitartean.

Eusko Legebiltzarrak Epsilon-Hiriko kasuari lotutako ikerketa komisioa ixtear dago, EAJk diru publikoa enpresa pribatuetara bideratzeko duen zaletasun handia agerian utzi duena, besteak beste, Abiadura Handiko Trenaren lanetan atzemandako irregulartasun larriak.

EAJren kudeaketa zuzenaren irudipen horrek lurra jotzen ari du eta Itxaso Atutxak, aurretik Ortuzar eta Erkorekak egin bezala, euskal preso politikoen sufrimenduaren atzean ezkutatzen saiatzen da.

EHBildu

Espainiako Koroak Bizkaiko Jauna titulua ez erabiltzeko exijituko du EH Bilduk Bizkaiko Batzar Nagusietan

Espainiako Erregeak abdikatuko duela iragarri eta egun gutxira, EH Bilduk Espainiako Koroari zuzendutako ekimena erregistratu du Bizkaiko Batzar Nagusietan. Koalizioaren arauz besteko proposamenak espainiar erreinuko Koroari exijitzen dio Bizkaiko Jauna titulua erabiltzeari uztea.

Espainiako konstituzioak Koroari onartzen dizkion tituluen artean dago Bizkaiko Jaunarena. EHBilduren ustez Espainiako Koroak ez du inolako zilegitasunik titulu hori bere gain hartzeko eta, beraz, tituluari uko egiteko exijitzen dio Koroari.

Asier Vega EHBilduko batzarkidearen esanetan, “Bizkaiko Jauna titulua norbaitek ematekotan, bizkaitarrok eman beharko genuke. Agerikoa da Bizkaiko gizartea ez dela monarkiaren aldekoa eta ez duela Espainiako erregearekiko atxikimendurik. Beraz Espainiako erregeari ez dagokio Bizkaiko Jaunaren titulua eta hari uko egitea exijitzen diogu”.

EH Bilduren ustez, Juan Carlos Borboikoaren abdikazioa “itxuraldaketa operazioa” da, “ukazioan eraikitako eta politikoki agortutako markoa iraunarazteko”. Koalizioak adierazi du abdikazioak ez duela inolako aldaketarik ekarriko, ez baitu “herrien ukazioan oinarritutako eredu politiko-instituzionala gaindituko”. Juan Carlos Borboikoaren erregetza Francoren erregimenari segida emateko ezarri zela gaineratu du EH Bilduk. Koalizioaren proposamenaren arrazoiketak dioenez, Euskal Herriak ez dio inolako zilegitasunik onartzen Espainiako Koroaren inongo ordezkariri, besteak beste, herritarrak hautatu ez dituen ordezkariak direlako.

EHBilduk Euskal Errepublika askearen aldeko hautua egina dauka, eta norabide horretan indarrak biltzeko deia egiten die herritarrei

Alternatibako bozeramaile eta EHBilduren parlamentari, Oskar Matute, koalizioako Maribi Ugarteburu eta Alberto Unamunzagarekin batera agerpena egin du Juan Carlos Borboikoaren abdikazioaren harira. Bere partehartzean Matutek euskal errepublika baten alde egin du eta norabide horretan indarrak bateratzera deitu du.

Gaur ezagutu da Espainiako errege Juan Carlos Borboikoaren abdikazioa.

Franco diktadoreak izendatu zuen, aurreko erregimenaren jarraipena “lotuta eta ondo lotuta utziz”. Orain, abdikazioarekin, egungo estatu eredu ukatzailearekin jarraitzeko eta benetako haustura demokratikoa eragozteko saiakera egin nahi dute.

Frankismotik eratorritako eredu politikoa krisi sakonean dago, erabat pitzatuta. Krisi horren adierazle da erregimenaren oinarri diren PP eta PSOEren zilegitasun krisia (pasa den igandeko hauteskunde emaitzak horren lekuko). Espainiar eredu honek ez dauka agenda demokratikorik ez Espainiako estatuaren menpeko herriontzako ez herritarrentzako. Abdikazioarekin eredu ukatzaile zaharkitu horri nola edo hala eusteko ahalegina egin nahi du Erregimenak.


 

Frankismotik hari zuzenarekin datorren estatu ereduak ordezkatzen duena ukazioa da; Euskal Herriaren ukazioa, eta diktadura frankistarekiko haustura demokratikorik eza. Eta eredu honen adierazle nagusia da Espainiako Erret Etxea. Ukazioaren sinbolo gorena, EH Bildutik behin eta berriro salatu izan duguna, azkenengoz duela aste gutxi Juan Carlos eta Felipe Borboikoak Euskal Herrira egindako bisitetan.

Juan Carlos Borboikoak abdikatzearekin batera 1977an abian ipini zuten Frankismoaren erreforma fasea amaitu egin beharko luke. Izan ere, 37 urte geroago, Espainiako estatuaren menpeko herri guztion ukazioa bere horretan mantentzen da, benetako demokrazia eza agerian dago.

Orain koroa bat buru batetik kendu eta beste batean jarri nahi dute, besterik gabe. Herrien ukazioa eta estatu eredu ez demokratikoa bere baitan mantenduz.

EH Bilduren deia beraz, orain dela 35 urte haustura demokratikoa eragotzi zuten eragile politikoei, ez dezaten orain gauza berbera egin. Egin ezazue Euskal Herriaren aitortzaren eta erabakitze eskubidearen aldeko hautua.

Benetako haustura demokratikoa eman dadin lanean jarraituko dugu EH Bildutik. Gure herriak bere geroaren jabe izateko eskubidea duelako, eskubide hori gauzatzeko borrokan jarraituko dugu. EH Bilduk Euskal Herriaren burujabetza osoaren aldeko hautua egina dauka, Euskal Errepublikaren aldekoa alegia, eta norabide horretan indarrak biltzeko deia egiten die herritarrei.

Alternatibak operazio estetikoa deritzo abdikazioari, herritarrei bizkarra ematen dien “erregimen ustela” makillatzeko asmoa duena

Alternatibaren bozeramaile nazional Diana Urreak, estatu espainiarreko estatuburu “Juan Carlos Borboikoaren abdikazioaren operazioa estetikoa” salatu du, oso une jakin batean ematen dena gainera, “pasa den maiatzak 25eko hauteskundeen emaitzek adierazi zuten bezala, ustela dagoen erregimen bipartidista honi eusten dioten alderdi politikoek krisialdi larrian daudenean”.

Alternatibatik, monarkia instituzio “anakroniko eta guztiz antidemokratikoa” dela gogoratu dute, jainkozko izendapenaren bitartez  pribilegioak eta karguak eskaintzen dituena, edota kasu honetan, “Frankoren diktadura kolpistaren oinordetzaren eta izendapen zuzenaren ondorioz” boterean dagoena.

Urreak dioenez “azken urteetan izan diren erreforma eta murrizketa bortitzenak pairatu dituzten herritarrei bizkarra eman dion sisteman, errege aldaketak ez duela elite finantzarioen esanetara dagoen sistema hau ezkutatzen”. Gogoratu du, halaber, bakarrik herritarren borondateak eta botoek eman diezaioketela zilegitasuna estatu-buruzagitzari ere eta, horregatik, Juan Carlos Borboikoak erregetzea utzi ez ezik, “estatuko instituzio antzuenak eta ilunenak jarraikortasuna erreferendum bitartez bozkatua izatea” exijitu du.

Azkenik, Alternatibatik berretsi egin dute bere “Euskal Errepublika Sozialistaren aldeko” aldarrikapena, “egun indarrean dagoen sistema monarkiko kapitalistaren aurrean”, azpimarratuta Espainiako erregea “batasun nazionala deritzona baina benetan beren etorkizunaren jabe izateko burujabetza nahi duten herrien kontrako etengabeko mehatxua ordezkatzen duen ejertzitoko burua” dela ere, euskal herritarren zien katalanen kontrako mehatxua beraz.

Alternatibak dio Otegi kartzelan mantentzeak agerian uzten duela estatuko justizia gabezia eta bakea oztopatzen tematuta daudela

Alternatibaren Gipuzkoako koordinatzaile Ayem Oskozek Espainiako Auzitegi Konstituzionalaren azken erabakia deitoratu du, Arnaldo Otegi, Arkaitz Rodriguez, Miren Zabaleta eta Sonia Jacinto preso mantentzea dakarrena, ezarritako zigorraren hiru laurdenak beteta izan arren eta “bidegabe atxilotu zituzten arren, ez baita logika politiko zein etikorik egungo egoera iraunarazteko” Bateragune delakoan auziperatuentzat.

Alderdi ezkertiarreko bozeramaileak berriz ere salatu ditu “bakegintzan aritzea delitu bakarra duten pertsonei” ezarritako zigorrak eta ziurtatu egin du, halaber, Otegi zein besteak kartzelan egoteak “agerian” uzten duela, “are gehiago eta posible bada, Espainiako estatuan dagoen justizia gabezia eta bere gobernua bakea oztopatzearekin tematuta dagoela, Moncloatik gatazkaren konponbidea eta normalizazioa politikorako egoera berrian gaudela onartu nahi ez dutelako”.

Azkenik, Oskozek auzitegiei dei egin die “euskal herritarren gehiengoaren aldarrikapena entzun dezatela, erreforma basatiak eta politika atzerakoiak ezkutatzeko iraganeko mamuak astindu nahi dituztenen tresna izateari utz diezaiotela, hauek inposatu nahi duten ikuspegia ez baitator bat ez errealitatearekin ezta herri honek bere etorkizuna bakean eta pertsona guztien eskubide guztien aitortzan eraikitzeko duen beharrarekin”.

Erabaki antidemokratikoen gainetik, herriek erabakitzen dute

Kataluniako Parlamentak onartutako adierazpen subiranistari Auzitegi Konstituzionalak ezarritako betoa probokazio hutsa eta mespretxu izugarria da Kataluniako gizartearen gehiagoren iritziarekiko. Hartutako erabakiarekin, Auzitegi Konstituzionalak eremu politikoan sartzen da eta ukatu egiten dio Kataluniari subjektu politiko burujabea izatea, eta modu antidemokratikoan atea ixten die errealitate nazionalei, Konstituzioak suposatzen duen kartzelan “Espainiaren batasuna” giltza bezala erabilita.

Izaera politikoa duen eta premia politikoen zerbitzura jokatzen duen auzitegi batek hartutako erabakiaren aurrean gaude. Gainera, Katalunia, Galizia eta Euskal Herria subjektu politikoak eta erabaki esparruak direla onartzeari behin eta berriro uko egiten dion Estatu bateko auzitegi bat da. Beraz, inongo sinesgarritasun demokratikorik ez duen erakundea da.

Kataluniako gehiengo politiko eta sozialak hartutako erabaki politiko bat atzera botatzeko ez da inor Auzitegi Konstituzionala. Euskal Herriak edo Espainiako estatuko beste edozein naziok hartutako erabaki politikoak atzera botatzeko ere ez da inor.

Espainiako estatua atzerakada demokratiko nabarmenean murgilduta dagoenean heldu da erabaki hau. Ageri-agerian geratzen ari da bere lurralde ereduak zein eredu instituzionalak porrot egin duela.

Eztabaida nazionala zein lurraldetasunekoa ez da parametro juridikoen arabera egin behar. Borondate politikoarekin eta izaera demokratikoarekin zerikusia daukan gaia da. Erabakitzeko eskubidea da jokoan dagoena. Ez bakarrik bere formulazioa, praktikan nola gauzatuko den ere bai.

Erabat kezkagarria iruditzen zaigu Gasteizko Gobernuak egindako balorazioa. Nazio aldarrikapenak defenditu daitezkeela adierazi du, nahiz eta indarrean dagoen marko legalak hori ukatzen duen. “Adierazpen politiko guztiak bideratu, mantendu eta adostu daitezke”, esan du Erkorekak, eta era horretara, zilegitasuna eman dio Euskal Herria ukatzen duen marko legalari eta bizkarra eman dio euskal gizartearen gehiengoaren aldarrikapenari.
Erkorekak aipatzen duen indarrean dagoen legedia da, hain zuzen, Konstituzioak ezartzen dituen mugak zehazten dituena. Hau da, horixe da edozein proiektu independentista, Kataluniakoa zein Euskal Herrikoa, gauzatzea galarazten duena.

Euskal Herriari edo beste edozein nazioari bere etorkizuna erabakitzeko aukera ukatzen dion erakunde politikori edo juridikori ez diogu zilegitasunik emango EH Bildutik. Eskubide hori euskal gizarteari dagokio, eta ez beste inori. Espainiako Konstituzioak, Auzitegi Konstituzionalak eta beste edozein órgano estatalek ez dute garalaziko Katalunia, Galizia edota Euskal Herria estatu burujabe bihurtzea, beren herritarrek hala erabakitzen badute.

Gure kontrakotasuna azaltzen dugu Auzitegi Konstituzionalak hartutako erabakiaren aurrean, eta Euskal Herria, Katalunia edo Galizia subjektu politikoa direla onartzeko eta erabakitzeko eskubidea praktikara eraman ahal izateko etengabeko lanean murgiltzeko deia egiten dugu. Horixe da erantzunik onena eta jarraitu beharreko bidea. Erabaki antidemokratikoen gainetik, euskal gizartea, Euskal Herria, herriak, izango dira beren etorkizuna zein izango den erabakiko dutenak.

EHBildu

M22 duintasuna ankerkeriaren aurrean

Atzo, Arrazakeriaren eta xenofobiaren aurkako egunean, eta gaurkoan, milaka lagun faxismoaren aurka kalera aterako direnean, gogorarazi beharko genuke kapitalak ez duela bere mugimendua oztopatzen duen ez legerik ezta mugarik. Bitartean, pertsonen kontra legediak eta hesiak altxatzen ditugu, jendearen azala zein duintasuna hausteko gai direnak. 500 etorkinek Melilla “eraso” egin zutela kontatu ziguten egun berean, egunkarietako azaletan irakur zitekeen gehien dutenen eta gutxien dutenen arteko aldea, aberatsenen eta pobreen artekoa alegia, gero eta handiagoa dela Espainiako Erresuman.

Jakin badakigu zeintzuk diren Europako herritarrak pobretu izanaren arduradunak. Badakigu lapurretan, eskubideak urratzen, pribatizazioak sustatzen eta prekarietatea zabaltzen zeintzuk aritzen diren. Eta badakigu mugarik gabeko aurkari horren aurka, duela gutxi Bilbon austerizidioa aldarrikatzen ibilitakoa baina bihar-etzi Bruselan edo Frankfurten egongo dena, borroka eta duintasuna gelditzen zaigula. Horixe da Madrilgo kaleak gaur beteko dituzten dozenaka milaka lagunek darabilten aldarria, errudunak seinalatu, izen-abizenak ez ezik, marka eta tituluak dituztenak.

Euskal Herritik ere, ehunka lagun atera dira beste herrietako zutabeekin bat egitera, haien aurkari berdinak ditugulako, eta horregatik Internazionalismotik eta sistemaren aurrean makurtzen ez garenon elkarlanarengatik, Alternatibatik duintasunaren martxak babesten ditugu, gaur, erregimenaren hedabideek isilarazi arren, Erresumako hiriburua zeharkatzen ari direnak.

Gure bizitza haien kapitalaren aurrean, duintasuna ankerkeriaren aurrean.

Espainiako immigrazio politika eta Ceutako hildakoak Legebiltzarrera eramango ditugu Eusko Legebiltzarrera

EH Bilduk iritzi dio Ceutan hildako 15 pertsonen heriotza Espainiako migrazio politikaren ondorioa dela. “Gertatu dena nahikoa garrantzitsua da konturatzeko Espainiako migrazio politikak giza eskubideen aurka doazela eta Legebiltzar honek horien aurka adierazpen publikoa egin behar duela. Horrez gain, hildakoen senitartekoekin eta inguru hartan muga pasatzeko zain daudenekin ere elkartasuna adierazteko balioko du”, adierazi du Diana Urreak, ekimena sinatu duen legebiltzarkideak.

“Espainiako migrazio politikek horrelako sarraskiei bide ematen die. Madrilgo gobernuak hartzen duen jarrera, gainera, egoera okertzea bakarrik ekartzen dute. Eta hori gutxi balitz, arduradun politikorik gabe geratzen da guztia. Horregatik gura dugu Estrasburgoko Giza Eskubideek epaitegiak Ceutan gertatu zena sakonki aztertzea, arduradun politikoak bilatze aldera”, gaineratu du.

Legez besteko proposamenean espresuki aipatzen da Human Rights Institute erakundeak egindako txostena, zeinak azpimarratzen duen Espainiako migrazio politikak Eurpar Batasunaren arautegiaren aurka doazela. Izan ere, aipatutako arautegiak galarazi egiten du muga pasatzen duten etorkinak gogoz kontra euren estatuetara berriro itzultzea, tratu txarrak pairatzeko arriskuan egon baitaitezke.

EHBildu

Pankarta, epaile eta ministroak

Asier Vega – Alternatiba

Beharbada ozenago esan daiteke, argiago ezinezkoa baita eta, ahots gehiago… etorriko dira. Urtarrilaren 11n Bilboko kaleak bete zituen bakearen eta giza eskubideen aldeko aldarrikapena gogoratzen dugun jendetsuena izan zen, deialdiaren arrakastaren meritua partekatua izan arren. Izan ere, salbuespen egoera baterantz doan erregimen politiko baten laguntza izan zuen, gizarte mugimenduek askotan amestu baina hamarkadotan lortu ez dutena erantzuna eragin duena: eskubideak eta duintasuna aldarrikatzeko gero eta jende gehiago kalera ateratzea; Euskal Herritik Herrialde Katalanetara, murrizketak eta gehiegikeriak salatzeko bete diren plazak ahaztu gabe.

Urtero, euskal presoen eskubideen aldeko manifestazioak milaka lagun biltzen ditu kalean. Hala zen ETAk bere ekintza armatua bertan behera utzi baino lehen -bitxia orduan ez zirela manifestazio hauek legez kanpo uzten- eta gerora ere arrakastatsuak izan dira. Frankismoaren ondorengoen gezurretatik haratago, manifestazio hauek sinestarazi nahi izan dutena baino helburu sinpleagoa dute: presoen senide eta lagunak zigortu eta hitzen dituen dispertsioaren amaiera, gaixo larriak edo sendaezinak kartzelatik ateratzea, eta kondenak luzatzeko erabiltzen diren oinarri legalik gabeko neurrien amaiera eskatzea.  

Laburbilduz, gobernu espainiar desberdinek euskal presoei ezarritako espetxe politika,  zigorrean eta salbuespenean oinarritutakoa, behingoz amaitzea eskatzen da. Batzuek, sentitzen duten gorrotoa dela eta, biktimak edo minaren trafikanteak diren heinean ezberdina izango dena, justizia mendekuarekin nahasten jarraituko dute; baina ukaezina da euskal gizarteak eskubideen berrezarpena, gatazkaren behin betiko konponbidea eta bakea eskatzen duela. Euskal Herriak argi hitz egin du, solaskiderik ez badu ere.

Velasco epaileak larunbateko manifestazioa debekatzea erabaki zuenean, zalantzazko meritu bakar bat -erregimen espainolarentzat gutxienez- izan zuen: pankarta beraren atzean EHBilduk osatzen dugun alderdi politikoak, EAJ, ELA eta LAB sindikatuekin batera biltzea, hain zuzen ere. Bitxia da, baita barregarria ere, nola Espainiako Erresumako Gobernu guztiek bere balizko etsaiak indartzen dituzten.

Batzuek itun nazionalista bat segituan ikusi dute, eta bada beldurra dionik; baina beste ezerren gainetik, ardura ariketa bat besterik ez da izan, euskal herritarron oinarrizko eskubideen aurkako enegarren erasoa -besteak beste manifestazio eskubidearen aurkakoa- gelditzeko asmoz egina.

Sigla batuketa hau, erregimen espainiarrak herri honen bakearen eta normalizazio politikoaren aurka etengabe egiten duen boikotaren emaitza besterik ez da izan. Gatazkaren aldeetako baten indarkeria bertan behera gelditu ondorengo prozesuan, batetik, ez dute batere lagundu, eta bestetik, espetxe politikaren salbuespen egoerarekin amaitzeko pausu bat bera ere ez dute eman -Estrasburgok derrigortu duenean izan ezik-; eta gainera, presoen eskubideak defendatzea edo haiekin elkarrizketak izatea delitu bakarra duten gizon-emakumeak jazartzen, legez kanpo uzten eta espetxeratzen jarraitu ditu. Hor ditugu berriki gertatutako Herriraren  edota EPPKren abokatuen aurkako operazioak, justizia bere nahiera erabiltzen duen kasta buruzagi baten politika suizidan egindako urrats berriak, hain zuzen.  

Aparteko aipamena merezi du Francoren garaietatik barne ministrorik traketsena izan denak. Ez bakarrik manifestazioa Israeldik baloratzeko burutazioa izateagatik, mende erdian Europan izandako erakunde armatu guztiek batera baino hildako gehiago eragin dituen genozida bat omentzen zen bitartean; ezta “abortua ETArekin zerikusia duela” esan zuen ministroa izateagatik ere. Traketsa da espetxe politika ez dela aldatzen “manifestazio bat edo birengatik” esateagatik; esaldi honek, lehenik eta behin, euskal presoentzat ad hoc sortutako salbuespen politika dela berresten duelako. Honez gain, ez lukeelako ukatu behar haserratutako herri batek gauzak aldatzeko duen gaitasuna. Gamonalen adibidea dugu; inork ez duelako gogoratzen zenbat plaza protestaz bete ziren iraultza baten bezperan.

Euskal Herritik, bestak beste gure etorkizuna zein izango den erabakitzera eramango gaituen bidea eraikitzeko ahalmena izateko, pankarta bat eta epaile xelebre bat baino gehiago behar da. Euskal eskumari, ezin zaio eskatu soilik momentu zehatz batean hautua egitea: alegia, bere herriko gehiengo sozialarekin batera manifestazio batera joan edo Ertzaintza honen aurka bidaltzea -lehen aukeraren alde egin izana ospatu behar badugu ere-, askoz gehiago eskatu behar zaio. Adibidez, murrizketa eta erreformak onartzen ez jarraitzea -are gutxiago hauen alde jokatzea edo hauen soberakinekin negoziatzea-; ez onartzea bankuek inposatu eta Europako instituzioek ezartzen duten logika kapitalista barneratzen dutenek inposatzen diguten miseria kudeatzea; herria eraikitzea euskal banku publikoa defendatuz eta ez Kutxabank pribatizaziora eramanez; etekin sozialik ez duten azpiegitura erraldoien politika bertan behera uztea eta intsumiso azaltzea abortuarena bezalako erreformen aurrean, Eusko Jaurlaritzak egun dituen eskumenak erabiliz.

Edonola ere, urtarrilaren 11ak alderdikerien gainetik protagonista nagusi bat izan zuen: herria. Eta kontuz ibili daitezela ulertu nahi ez dutenek herriaren erabakiak gobernuek, poliziek ezta ejertzitoek ere gelditzerik ez dituztela. 

Iturrian irakurtzeko: www.enlucha.org

Kalatanez irakurtzeko: www.enlluita.org

X