Erabaki burujabeekin erantzungo diogu inposaketa politiko, ekonomiko zein hezkuntzako arlokoari

Krisi egoera lazgarria, murrizketen dinamika… hori da pairatzen dugun egoera gordina. Horri gehitu behar zaio, atzoko azken orduko erabakia, Konstituzio Epaitegiak kopago farmazeutikoari begira hartu duena. Azken hilabeteotan murrizketen aurrean herri gisa eman diogun erantzun zabala, sindikatuen, eragile sozialen eta EH Bilduren eskutik

Herri gisa ukatuak gara, euskal herritarren eta instituzioen iritzi eta erabakiak mespretxatuak dira, gure norbanako eskubideak eta nazionalak zapalduak dira, ekonomia, hezkuntza eta osasungintza alorreko erreformak ezartzen zaizkigu, politika propioak aurrera ateratzea galarazten zaigu. Egoera honetan, eskuineko politiken inposizioen bitartez, ez dugu etorkizunik ez herri gisa.

Gaur inoiz baino argiago Euskal Herriak nazio gisa aitorpena behar du, burujabetza osoa bere marko instituzional, bere eredu ekonomiko, hezkuntza eta osasun sistema, kultura eta hizkuntza garatzeko. Herri honek bere erabakiak hartzea hil ala biziko kontua da

Egoera ezin larriago honen erdian, bi bide ikusten ditugu: batetik, Estatuaren erreforma Euskal Herrian bururaino eramango duen bidea, kapitalak eta burbuila finantzariak beren aldaketa guztiak burutuz, herritarren eta herriaren eskubideen kaltetan. Zeregin honetan daudela ulertzen dugu PNV, UPN, Confebask…

Edo bestetik: Alarma gorrian dagoen gizarteari eta herritarren beharrei erantzuteko bidea eraikitzea eta horretarako erabakiak, instituzioak eta indar metaketa antolatzea. Europako botere ekonomikoen, Madrilgo morroitzaren eta kapitalaren inposizioen aurrean, herri bezala modu burujabean erantzun eta jokatzea, alegia.

Bigarren hau da koalizioak hartu duen bidea, inposizio eta murrizketei, ofentsiba neoliberalari eta burujabetza faltari aurre egitea, nola? Estatuarekin talka eginez, ofentsiba neoliberalari hortzak erakutsiz, herri honek alor guztietan, politikan, ekonomian, kulturan, hezkuntzan… pairatzen duen burujabetza faltari erabaki burujabeekin aurre eginez.

Alarma gorrian dagoen gizarteari eta herritarren beharrei erantzuteko bidea eraiki behar dugu, erabakiak eta instituzioak behar ditugu. Inposizioari herri bezala erantzunez jokatu behar dugu, eragile sozial, sindikal eta politikoen harresia sortuz inposizio bidegabeei erantzuteko.

Norabide honetan kokatzen dugu gure jardun politikoa, inposizioa eta murrizketen aurka ari gara eta herriz herri, instituzioz instituzio, Madriletik datozen erabakiek gizartearengan, hiritarrengan eraginik izan ez dezaten neurriak eta erabakiak hartzen. Madrilek inposatutako neurriek, 14 ordainsaria adibidez, ez diote foru langileei bakarrik eragiten, sistema publikoari ere eragiten diete eta ondorioz, gizarte guztiari.

Funtzionarioak, Diputazioa eta gainontzeko erakundeetako sail ezberdinetan lan egiten duten langileak dira Ongizateko Estatuaren zerbitzuek funtzionatu dezaten posible egiten dutenak.

Norabide honetan kokatu Gipuzkoako Foru Aldundiak langileei 14. Ordainsaria ordaintzearen erabakia. Gipuzkoako Foru Aldundiarena, bide honetan sakontzeko urrats handi bat da, dagoeneko Estatu espainiarreko abokatuak errekurritu duena.

Errekurtso honen aurrean ozen esan behar dugu langileen eskubideak eta instituzio honen erabakitzeko ahalmena ez dela milimetro bakarra mugituko Madrildik etor daitezkeen erabakien eta ondorioen aurrean. Hori da hartzen dugun konpromisoa.

Eta konpromisoa ez dugu hartzen hamalaugarren ordainsariari begira soilik, arazoa ez baita guretzat hamalaugarren ordainsaria, arazoa datozen murrizketa eta inposizio guztiek dakartena da, eta egoera honen aurrean herri gisa planto egin beharra. Herri gisa ezabatu nahi gaituzte inposizioz inposizio eta aurre egitera goaz.

Aurre egitera goaz burujabetzaren bidetik, instituzioetan eta kalean, lantegietan, eskoletan indarrak bilduz… gure alkate, hautetsi eta koalizioa osatzen duten milaka herritarren parte hartzearekin. Alternatiba badugu, burujabetza eta eraldaketa soziala, alternatiba martxan jarri dugu herriz herri eta instituzioetan, eta bide honetan sakontzea da gaurkoan hartzen dugun konpromisoa.

EH Bildu koalizioak herri bezala jokatu eta erantzuteko deia luzatzen die gainerako eragile sozial, sindikal eta alderdi politikoei batetik eta herri honetako instituzioei bestetik.

Alarma guztiak piztuta daudenean alderdien interesak bigarren maila batean utzi behar ditugu, indarrak batu behar ditugu, arrisku gorrian dagoen gure herriaren etorkizun politiko, ekonomiko eta kulturalari eusteko bitartekoak landu behar ditugu. Oso indartsuak izan gaitezke burujabetzaren bidean herri gisa eta klase irizpidearekin aritzen bagara. Horretarako gonbidapena eta gure prestutasuna azaldu nahi dugu gaurkoan.

Alternatibak salatu du urritasuna duten pertsonek murrizketa gehiago eta handiagoak sufritzen dituztela

Igor Nabarro, Alternatibako Aniztasun Funtzionaleko Taldeko kideak, abenduaren 3 honetan, Aniztasun Funtzionalaren Nazioarteko Egunean alegia, gogoratu nahi izan du urritasuna duten pertsonek pairatzen dituzten bidegabekeriak, aukera berdintasuna eta aitortza soziala urratzen zaielako. Horregatik, “oraindik ere haien eskubideen alde borrokatu egin behar dute”.

Nabarrok salatu du sistema kapitalistaren krisiak egoera larrian utzi dituela urritasuna duten pertsonak eta haien familiak, egunero gainditu behar dituzten oztopoak ugari dira eta murrizketak pairatzen dituzte, laguntzetan eta lan merkatuari begira. Aniztasun Funtzionalaren taldetik azken alderdi honetan sakondu nahi izan dute gaurkoan, izan ere, “Aniztasun funtzionala duten pertsonek beste inork baino zailtasun handiagoak dituzte lan merkatuan sartzeko, eta lortzen dutenean ere, besteek baino baldintza kaskarragoetan” egiten dute. Nabarrok gogorarazi du, halaber, urritasuna dutenen artean, iazko langabezia tasa %40koa izan zela, urritasnik gabeko pertsonena ia bikoiztuz. Gainera, aniztasun funtzionala duten emakumeek gizonezkoek baino zenbaki larriagoak dituzte, 10 puntu handiagoa baita haien langabezia: “Sistema kapitalista honen parte da, zeinen arabera ez gara produktiboak, ez baitugu gainerako langileen modura plusbaliak sortzeko prozesuan parte hartzeko gaitasuna”.

Alternatibatik, bestetik, Bizkaiko Ahaldun Nagusi Jose Luis Bilbaok asteburuan, elkarrizketa batean, Menpekotasun legeaz esandakoa gogor kritikatu du, inolako enbarazurik gabe honakoa esan baitu: “Inork pentsatu izan balu Menpekotasun Legea bideragarria izan behar zuen, agian ez ginateke egoera honetan izango”. Nabarrok bere kezka azaldu du erakunde publiko batzuetatik erakusten den arduragabekeriagatik menpekotasunaren legeari lotutako laguntzen inguruan, Bilbaok iradoki baitu lege hori beharrezkoa ez dela eta, izatekotan, dirua soberan egotearen menpe egon behar duela, “bermatu beharreko eskubide gisa jorratu beharrean, horretarako aberastasuna benetan banatzeko baliagarria izango den zerga politika eginda”.

Guzti horregatik, Alternatibako kideak herritar guztiei dei egin die, urritasuna izan edo ez, “sistema kapitalista eraldatzeko lanean bat egin” dezatela, “justizia soziala eta pertsona guztien aukera berdintasuna ardatz izango dituen beste sistema batekin ordezkatzeko. Guztion artean eredu berneratzailea sortu behar dugu, adina, genero, aniztasun funtzionala zein bestelako aldagai guztiak kontuan izango dituena”.

Inposaturiko murrizketen aurrean, burujabetza politiko eta ekonomikoa eskuratzeko indarrak metatzera deitu du EHBilduk

Murrizketen eta murrizketek sortzen duten egoera larriaren inguruko eztabaida puri-purian dago euskal jendartean. 14. paga edo “Gabonetako paga” delakoaren inguruko eztabaida dugu horren adibide.

EH Bildu-ren ustez, murrizketen inguruko hausnarketa orokorra egin beharra dago, irakurketa partziala egiteak arazoaren dimentsio osoa ezkutatzen duelako.

Horrela bada, lehenik eta behin, murrizketa hauen zergatiaz eta testuinguruaz hausnartzea ezinbestekoa deritzogu:

1. Krisi orokorra pairatzen ari gara, herri eta herritar bezala.
2. Estatu espainiarrean krisia sakonagoa eta bortitzagoa bihurtu zen neurrian, bankuei zorra ez ordaintzeko arrisku bizia zegoen eta Troikak bete beharrak zehaztu zizkion Estatuari hori gertatuko ez zela ziurtatzeko, alegia bankuei ordainduko zaiela bermatzeko.
3. Horregatik, ukiezina omen zen Konstituzio espainiarraren aldaketa egin zen, PSOEk proposatua, PPren baiezkoarekin eta EAJren abstentzioarekin.
4. Konstituzioaren aldaketaren arrazoi bakarra bankuei zor publikoa ordaintzea lehentasun legala bihurtzea izan zen, eta horrek bestelako gastuak murrizteko beharra sortu zuen derrigor.
5. Norabide horretan onartu zuen PPren Gobernuak “Aurrekontuen Egonkortasun Legea”. Lege horren oinarrizko helburua honakoa da: gastu publikoa eta soziala murriztea, bankuei zorra ordaindu ahal izateko.
6. Eta horren ondorio zuzena da gero etorri zen langile publiko eta sektore publikoaren kontrako erasoa: kontratazio berriak egiteko debekua eta pribatizazioak, langile publikoen lan baldintzak okertzea eta azkenik 14. paga kentzea. 14. pagaren desagertze saiakerak langile publiko guztiei eragiten diela azpimarratu beharra dago, beraien soldata dena delakoa izanda, berdin hilero 3.000, 1.500 zein 800euro kobratzen badute ere.
7. Neoliberalismoak beraz garbi du, bankuak lehenetsi eta sektore publikoa “argaldu”, alegia, gastu publikoa eta soziala murriztu, bi ondorio nagusiekin: hiritarrei ematen zaion zerbitzuaren kalitatea okerragoa dela eta langile publikoen lan baldintzak okertu egiten direla.
8. Beraz, krisi honetara ekarri gaituen politika neoliberala eta bere mesedetan lan egiten duten PP-PSOE-EAJ alderdiak dira arduradun nagusiak egoera honetara iristeko, eta era berean, krisira ekarri gaituen bide berdinean sakontzea besterik ez dute proposatzen.

PPren Gobernuaren erabaki ekonomikoek ondorio politikoa badute ere, Katalunia eta Euskal Herrian subiranotasuna inoiz baino biziago dagoen momentu honetan “café para todos” formula pean sortutako autonomien estatua ere jasanezina egiten zaie eta beraz zentralizazio prozesu basatiari ekin diote.

Izan ere, gauza bat izan behar dugu argi: Madrilen hartutako erabakiak Euskal Herrian indarrean jartzeko derrigortasuna burujabetzarik ez dugulako gertatzen da. Horixe da Madrilek harturiko erabakiak inposatzeko arrazoia. Estatuarik ez izatearen ajeak dira.

Madrilen erabaki eta Euskal Herriko instituzioetan erabaki horiek inposatu nahi dituzte, eta berdin dio BEZaren igoeraz ari bagara zein 14. pagari buruz ari bagara.

Zertarako balio du beraz egun dugun markoa? Zertarako balio du ere kontzertu ekonomikoa edo hitzarmena, politika fiskala bera Madriletik inposatu behar bazaigu? BEZarekin gertatu da eta ikusiko dugu zer gehiago etor daitekeen. Autonomia Estatutuak, Amejoramenduak ez dituzte euskal herritarrak Madrilen hartzen diren neurri bidegabeetatik babesten. Euskal Herrian erabakiak hartu ahal izango ditugula bermatzen duen bide bakarra Estatu propioa eta bestelako eredu sozioekonomikoa eraikitzea da.

Murrizketak, neurri inposatuak, dekretuak,… gure herria garatzeko, politika propioak bultzatzeko, … lehen mailako mugak dira. Azken helburua zentralizazioa eta erabakitzeko ahalmenak murriztea ere… Estatuaren aginduen menpean,
Murrizketen aferaren inguruan dagoen eztabaida politikoa ezin atzeratu edo zokoratu daiteke. Atzean dagoena eskumen, burujabetza eta borondate politikoaren inguruko eztabaida eta erabakiak hartu behar. Eragile politiko, sozial, sindikal eta instituzionalok posizio argia azaldu behar dugu honen aurrean eta dituen ondorioen aurrean.
Euskal Herriak marko berria behar du. Berria eta berehalakoa, premiazkoa delako. Austeritatearen izenean inposatzen ari zaizkigun neurriak jada ondorio sozial larriak ekarri ditu: langabezia tasa jasanezina, babes sozialeko laguntzen murrizketak pobreziari ateak parez pare zabalduz… Oro har langileen eskubideak urratzen ari dira etengabe, gazteak eta emakumeak krisiaren lehen biktimak suertatzen ari dira…

EH Bilduk horri guztiari aurre egingo dio. Ez dugu murrizketarik nahi, ezezko borobila esaten diogu neurri, erreforma eta dekretazo hauei guztiei, inposatuak direlako, guk erabaki ez ditugulako eta bereziki injustuak eta krudelak direlako. Eta horiek euskal gizarteari – zerbitzu sozialen erabiltzaileei eta langileei- ez eragiteko lan egin dugu. Hori da gure konpromisoa eta horrela izango da kudeatzen ditugun erakundeetan.

Horrela bada, honako azpimarratu nahi dugu:

Euskal Herriak bere etorkizun politikoa ez ezik, ekonomikoa ere eraikitzeko behar duen marko politiko burujabearen alde lan egin behar du. Euskal Herriak, lehen bait lehen, burujabetza ekonomikoa behar du, arlo ekonomikoan, laboralean, fiskalean edota sozialean gure erabaki propioak hartu ahal izateko. Burujabetza politiko eta ekonomikoa jendarte eredu berri bat eraikitzeko; egungo eredua errotik aldatu herritarren eta langile klasearen mesedetan.

Marko berri hori lortze bidean, zein inposatu zaizkigun neurri horiei herri bezala aurre edota planto egiteko, instituzio eta eragile ezberdinen arteko elkarlana eta akordioaren beharra aldarrikatu nahi dugu. Berriro diogu, herri bezala aritu eta erantzun behar da oraingoan, ezbairik gabe. Ildo horretan hiru gai zehatzen inguruko adostasuna bilatzeko deia luzaten diegu eragile guztiei:

1. Gobernu espainiarrak onartu dituen dekretuei erantzutea.
2. Politika fiskal berri baten inguruko adostasuna erdiestea.
3. Madriletik inposatu nahi den Aurrekontuen Egonkortasun Legeari aurre egitea.

Azkenik, murrizketa hauen aurrean harresi sozial bat eraikitzea ezinbestekoa dela deritzogu. Horregatik, biharko egunean Euskal Herria Martxan deialdiak burutuko dituen mobilizazioekin bat egin nahi dugu, herritarrei manifestazioetan parte hartzeko deia luzatzearekin batera.

Alternatibak positibotzat jo du ETAk Aieteko bidearen aldeko apustua berrestea

Alternatibako bozeramaile Oskar Matutek positibotzat jo du ETAk atzo zabaldu eta Gara egunkariak gaur argitaratutako komunikatuaren edukia. Matutek azpimarratu du erakundeak gatazkaren ondorioen inguruan hitz egiteko agenda ezartzeko borondatea agertu izana, zehazki desarmearen, presoen eta desmilitarizazioaren inguruan, azken honetarako bideak eta epeak aztertuz, “Aieteko Nazioarteko Adierazpenak duela urtebete baino gehiago eskatutakoaren ildotik beraz”.

Alternatibatik nabarmendu dute, halaber, ETAk “indarkeria behin betiko uzteko erabakiaren bidetik jarraitzeko asmoa berretsi” duela. Horrez gain, “eragile guztiek gatazka konpontzeko eta Euskal Herriko normalizazio politikoaren bidean doazen urratsak egin behar dituztela” errepikatu dute, “beti ere protagonismoa herritarrengan utzita”.

Matutek, bestalde, kezka azaldu du “arriskutsua” delako “Alderdi Popularrak eta Alderdi Sozialistak, eta Frantziako zein Espainiako Erresumako Gobernuek inolako urratsik ez egitea prozesuaren alde”. Hala, “adierazgarria” deritzo aste honetan bertan Entzutegi Nazionalak Estrasburgoko Epaitegiaren ebazpenei entzungor egin izanari Parot doktrinaren harira.

Alderdi ezkertiarreko bozeramailearentzat, “lotsagarria da Espainiako Erresumaren jarrera, Euskal Herria eta Katalunia bezalako herrien burujabetza aldarrikapenak Europatik at kokatzearekin mehatxatzen dituen bitartean, Europako Giza Eskubideen Auzitegiaren erabakiaz paso egiten du”. Horrexegatik, Matutek berriz eskatu dio Espainiako gobernuari “bakearen aldeko urratsak egin ditzala eta Entzutegi Nazionala bezalako salbuespen auzitegia desagertzeko data jar dezala, demokratikotzat dugun sistema batean lekuz kanpo baitago”.

Alternatibak positiboki baloratu du Aieteko topaketa, hurrengoak sinatzaile guztiekin izatea espero badu ere

Gipuzkoako Alternatibako koordinatzaile Xabier Sotok, Aieteko Jauregian Akordioaren eta Kontsultaren Aldeko Herritarren Sareak gaur antolatu duen topaketan parte hartu du. Jonathan Powell, Tony Blair bulegoko buru ohia, Euskal Herriko hainbat ordezkari politiko, sindikal eta sozialekin bildu da, bake prozesuan eta normalizazio politikoan alderdi desberdinek orain arte emandako pausoak aztertzen, beti ere, pasa den urteko Aieteko adierazpena abiapuntutzat hartuta.

Batzarraren amaieran, Sotok Alternatibak Aieteko Adierazpenarekiko duen borondatea adierazi du  “momentuko gertaera soila baino, Euskal Herriko eragile desberdinen arteko elkarrizketa ahalbidetu eta euskal gatazkari konponbidea emango dion prozesuaren hasiera izan dadila”. Bide honetan, “bidezkoa eta iraunkorra den bakea lortzeko, talde desberdin guztien arteko proposamenen bitartez bakarrik lortuko dugula” ziurtatu du.

Alternatibako ordezkariak positiboki baloratu du Donostiako bileran Lokarrik bultzatutako lana eta prozesua, eta baita Aieteko Adierazpenean parte hartu duten nazioarteko agente guztien borondatea eta parte-hartzea ere. Sotok “Espainiako eta Frantziako Gobernuek Aieteko Adierazpenaren bigarren puntuarekiko ageri duten jarrera ezkorraren aurrean, sinatzaileek honen garapena zehaztearen ardura hartu eta bai ETA, bai Espainiako eta Frantziako Gobernuei eskaera zehatzak egin behar dizkietela” esan du.

Azkenik, Aieteko Adierazpenaren sinatzaileek osatzen duten eztabaida-gune bat sortzearen garrantzia azpimarratu du, “adierazpenaren inplementazioa ahalbidetuko duena, ahalik eta gardentasun handienarekin, herritarren parte hartzeko bitartekoak martxan jarriko dituena”.

Alternatibak ohartarazi die PPri eta PSOEri desjabetzen kontrako adabakiek ez dutela milaka pertsonen hondamenean duten ardura estaliko

Alternatibako bozeramaile Oskar Matutek, gogor kritikatu ditu bai PPk eta PSOEk exekuzio hipotekadunen inguruan gaur eginiko bilera zein Espainiako Banku Elkarteak hurrengo bi urtetan muturreko kasuetan etxe desjabetzeak geldiarazteko erabakiaren gaineko iragarpena. Matutek salatu du “orain desjabetuen adiskide bezala agertzen diren horiek, kongresuan zorrak etxearen bidez kitatu ahal izatearen bezalako neurrien kontra egin zuten berdinak direla”. Gauzak horrela, popularrei eta sozialistei leporatu die “milaka pertsonaren bizitzen suntsipenaren erantzukizuna”, euren agintaldietan desjabetzea ahalbidetu dituztelako. Horregatik, orain onesten dituzten adabakiek ez dute euren erantzukizuna desagerrarazi edo lausotuko.

PPk eta PSOEk adostu beharreko edukiari dagokionean, bilera bera baztertzailetzat jo du Matutek, “beste indar politikoak baztertzeaz aparte, azken erabakia errudun nagusien eskuetan laga eta eragile sozialak zein kaltetuen erakundeak ere kanpoan uzten dituelako”. Alternatibako bozeramaileak zalantzan jarri du alderdien borondatea, eta baita hartuko duten neurrien eraginkortasuna ere: “Zorrak etxea ematearen bidez kitatzeak eta luzamenduak etxe hustearen data atzeratzeko bakarrik balio dute, banketxeen iruzurra eta lukurreriari irtenbide berririk eman gabe”.

Matutek, alderdi politiko hauek bankuei laguntzeko ekimen guztiekin bat etorri direla gogorazi nahi izan du ere. “Bankuentzat dena, pertsonentzat ezer ez” politika defendatu eta “hildakoak ekarri dituen terrorismo finantzarioaren konplize bihurtu” direla azpimarratu du, pasa den ostiralean Ezkerraldean emandako gertaera mingarriak agerian utzi duen bezala. Honen aurrean, gobernu ezberdinei etxebizitza duin baterako eskubidea bermatuko duten politika eta tresnak eskatu ditu, besteak beste “benetako etxebizitza publiko baten aldeko apustua” egitea ere. Madrilen, ostera, banku txarra deritzon eufemismoa jaio da, bere zenbakiak egokitzeko etxebizitzak eraisteko asmoa duela esan berri duena.

Alternatibatik ziurtatu dutenez, “ez da nahikoa adabaki txarrekin”, pertsonek benetan beharrezkoa dutena “banku-finantza sistemaren gehiegikeriak geldiarazi eta lukurariek zuzendutako merkatu zein haien menpe dauden politikari koldarrengandik babestea”. Horregatik, ezkerreko alderdiak etxe desjabetzen aurrean ekintza konfrontatzailea eramango du instituzioetara eta, aldi berean, gizartea mobilizatzea ezinbestekoa izaten jarraituko duela azpimarratu du. Hala, finantzen alorreko erasoen kontra edota haien aurrean konponbideak aldarrikatzen dituzten mobilizazio ororekiko atxikimendua berretsi dute.

Documental “La sombra del fracking: Gas no convencional” Dokumentala

“La Sombra del Fracking GAS NO Convencional” es un documental realizado por Dani Amo y Rosa Martínez, alerta en torno al fracking, que está llegando al Estado español sin que las Administraciones informen claramente de los permisos que están concediendo y sin que la población sea consciente de los riesgos que supone esta técnica. Además de recoger las evidencias de contaminación y terremotos que la fractura hidráulica ha provocado en Estados Unidos y otros Estados, La sombra del fracking advierte de los peligros para la salud humana con una entrevista a Nacho Santidrián, cirujano oncológico del Hospital de Cruces. Muestra lo miserable que se puede llegar a ser vendiendo la tierra y a sus habitantes por un puñado de dinero.

Dani Amok y Rosa Martínezek sortutako dokumentala da “La Sombra del Fracking GAS NO Convencional”, Espainiako Erresumara eta Euskal Herrira (Arabara bereziki) heltzen ari den frackingaren inguruan ohartarazi nahi duena. Batetik, Administrazioek ez dute argibiderik zabaltzen eman dituzten baimenen inguruan eta, bestetik, herritarrek teknika honek ekar ditzakeen arriskuen inguruko informaziorik ez dute. Besteak beste, Estatu Batuetan haustura hidraulikoak eragin dituen lurrikara eta kutsaduraren berri jasotzen du laburmetraiak eta, era berean, Nacho Santidrian Gurutzetako Ospitaleko onkologoa elkarrizketatzen du teknikak osasunerako ekar ditzakeen kalteen gainean. Azken finean, lurra eta herritarrak diru truke saltzea maiz egiten dela azaltzen du dekumentalak.

*Dokumentala gazteleraz baino ez dago.

http://www.youtube.com/watch?v=Sk6d2iDWF_4

Alternatibak deitoratu du ETAk jarduera utzi eta urtebetera urratsik egin gabe jarraitzen duten sektoreak egotea

Alternatibako bozeramaile Oskar Matutek deitoratu du gaur, ETAk bere jarduera eten zuela iragarri zuen egunaren bezperan, “urratsik egin gabe jarraitzen duten sektoreak” daudela, “agerikoa dena ukatzen saiatzen dira: herritarrek bakea nahi eta aldarrikatzen dutela, eta garai politiko berri batean gaudela”. Hala, “iraganeko jarreretan ainguratuta” daudenak salatu ditu, “Espainiako eta Frantziako estatuetako erakundeetan duten boterearen bitartez”.

Matutek, alabaina, bihar beteko den urtemugaren alderdi ona ere nabarmendu nahi izan du, “ETAk jarduera armatua utzi zuenetik urtebete izango da, euskal gizarteari itxaropenaz beteriko garai politiko berria martxan zela jakinarazi ziona, ilusioz eta demokrazian zein normalizazioan eraikitako gizartearen beharrari ateak ireki zitzaizkiola”. Bere etorkizuna “askatasunez eta demokratikoki izan nahi duena erabaki” ahal izango duen gizarteari, gaineratu du.

Azkenik, alderdi ezkertiarreko bozeramaileak euskal gizarteak behin eta berriz kalera atera duen beste aldarrietako bat ere gogoratu nahi izan du, “inolako indarkeriarik ez egotearena, tamalez, oraindik lortu ez duguna”.

http://alternatiba.net/old-files/121019AlternatibaETA.mp3

Alternatibak Madrili exijitu dio Estrasburgori kasu egin eta Euskal Herriarekiko duen politika zigortzaileari 180 graduko bira eman diezaion

 

Alternatibako bozeramaile Amaia Agirresarobek, baikor hartu du Estrasburgoko Giza Eskubideen Auzitegiak gaur emandako epaia, Espainiako Erresumari zigorra ezarri diona, 2003an Euskaldunon Egunkariaren Zuzendari zen Martxelo Otamendiri eginiko torturak ikertu ez izanagatik egunkariaren itxiera ekarri zuen “operazio diktatorialaren” harira. Egunkaria ixteko agindua, halaber, “Espainiako Barne Sailak eman zuela” gaineratu du.

Agirresarobek Madrilek pilatzen dituen milaka salaketak gogorarazi nahi izan ditu eta horrez gain, “giza-eskubideen urraketen eta demokraziaren kalitate falta agerian uzten duten” dozenaka sententziak ere aipatu ditu. Honen adierazgarri “Euskal Herriak garai hartan jasan zuen oinarri legalik gabeko prozesu hau dugu, milaka euskaldunei bere hizkuntzan informazioa jasotzeko eskubidea kendu ziona”. Gainera, bere garaian Aznarren gobernuak “euskaldunen hizkuntza eta kulturaren babeserako neurri” gisa saldu nahi izan zuen. 

Ezkerreko alderdiaren bozeramaileak “muntai politiko, judizial eta mediatiko gaitzesgarri” honek Egunkariaren – garaian euskara hutsean zegoen egunkari bakarra-  itxiera ekarri zuela adierazi du. Aldi berean, hainbat arduradunen atxiloketa, tortura eta inkomunikazioa ekarri zuela azpimarratu du. Horien artean Otamendi bera zegoen, 2008an bide guztiak agortuta, azkenik Estrasburgora jo zuena.

Agirresaroberentzat, “agerikoa” da Espainiako gobernu desberdinetatik mantentzen duten politika zigortzailea, mendekua oinarri duena, horretarako “justizia nahi bezala erabili eta politizatu egiten” dutela. Horregatik, Madrili exijitu dio Estrasburgoko epaiak eta Nazioarteko Amnistiak eta NBEk berak eginiko salaketak kontua har ditzala, “Euskal Herriarekiko duen politika zigortzailean 180 graduko bira egin dezala beraz”.

Alternatibak Bateraguneko auzipetuen aurkako mendeku politika salatu du haien atxiloketatik hiru urte betetzen direnean

Alternatibaren Gipuzkoako koordinatzaile Xabi Sotok gaur ohartarazi du Bateragune auzia dela eta “auzipetutako lagunak kartzelan mantentzeko inolako logika politiko zein etikorik ez” dagoela. Bihar, larunbata, urriak 13, hiru urte beteko dira atxilotu zituztenetik. Era berean, Arnaldo Otegi, Arkaitz Rodriguez, Rafa Díez, Miren Zabaleta eta Sonia Jacinto preso jarraitzeak “Espainiako gobernu ezberdinek ideiak kriminalizatzeko izan duten joerari eta mendeku politikei” besterik ez diela erantzuten ziurtatu du.

Alderdi ezkertiarreko bozeramaileak berriz ere salatu ditu “bake prozesua sustatzea beste deliturik egin ez dutenen kontrako zigor bidegabeak, beraz, auzitegiei galdegiten diegu euskal gizartearen aldarria entzun dezatela, eta herri honek bizikidetzarako eta normalizazioaren bidean inondik inora behar ez duen ikuspegia ezarri nahi duen bloke politikoaren parte izan ez daitezela”.

Azkenik, Alternatibatik euskal herritar guztiei dei egin diete bihar eguerdian indarkeria guztien eta mendeku neurrien amaiera eskatzeko egingo diren bi manifestazioetan parte har dezatela, Gernikako Akordioak Donostian 12:00etan egingo duena Enara Rodriguezek poliziaren esku pairatutako erasoa salatzeko kontzentrazioan eta Elgoibarren 13:30etan Otegi, Rodriguez, Diez, Zabaleta eta Jacintoren askatasuna eskatuko duen mobilizazioan.

X