Martxoaren 8a den honetan, Alternatibatik adierazi nahi dugu kapitalismoaren erasoei aurre egiten jarraitzen dugula, krisialdia gainditzeko bide faltsuei eta ideologia fundamentalistei aurre egin behar diegula.
Emakumeok, tamalez, ez gaude eskubideak konkistatzeko unean; aitzitik, erresistentzia sutsua eskatzen digun garaia da bizi duguna, aurreko hamarkadetan lortu izan ditugu eskubide guztiei eutsi ahal izateko. Patriarkatuaren erantzuna gure eskubideak murriztera mugatzen da, laztasun neurriak aitzakia bezala jarrita. Aurrekontuak zerbitzu sozial guztietan murriztu dituzte; soldatak zein pentsioak jaitsi dira eta bizitzaren alderdi guztiak merkantzia bihurtzeko ahaleginetan daude. Guk, emakumeok, preziorik altuena ordaintzen dugu: kaleratuko dituzten lehenengoak gara eta, etxeko lanik ohikoenak guregan hartu ez ezik, zerbitzu sozialek aurretik eskaintzen zituzten funtzioei are aurre egin behar diegu. Halako neurriek etxean murgiltzera buelta gaitezela bilatzen dute.
Kapitalismoak prekarietatea besterik ez du eskaintzen eta az gara konformatuko lan merkatuan baldintzarik txarrenetan sartzearekin. Sistema bere osotasunean eraldatu beharra dago, guretzat ezinbestekoa den aldarrikapena da lanaren banaketarena, ordaindu gabeko lana zein soldatapekoa banatu beharra dago, lanaldiak murriztetik hasita.
Azkenik, esan nahi dugu patrirkatuaren eraso berrien aurrean kalean izango garela, erresistentzian, borrokan eta gure gizarteak beharrezkoak dituen egiturazko aldeketa guztietan sakontzen. Emakumeen asktasuna ez dugu lortuko egungo sistemaren erreformarekin, gainditu beharra dugu, gure emantzipaziorako helburu berriak bilatuta. Sistema honek hasieratik huts egin du, finantzen eztandaren aurretik ere. Herritar guztiei bizimodu duina eskaintzeko gaitasunaik ez duela erakutsi digu behin eta berriz. Oraignoan baina, gordintasun osoz frogatu digu.
Eredu sozioekonomikoaren ardatza, kapitalean baino bizitzan kokatzeko garaia heldu da; premiazkoa dugu alternatiba hau eraikitzea, eta horrek guztion parte-hartzea behar du.
