Blog

Alfon, baldartasuna azalerazten

Iagoba Itxaso – Alternatiba

Azken egunotan Alfonso Fernandez askatzearen aldeko elkartasun mezuak ugaritu direla ikusi dugu, A14an atxilotutakoen artean, Europako langileen borroka egunean, oraindik kartzelan dagoen pertsona bakarra.

Egoerak deja vu sentsazioa sortzen digu: jazarpena, segada, froga falta, inkomunikazioa, behin-behineko espetxealdiak, kartzela aldaketak, FIES erregimenak, babesgabetasuna… Deja vu bat baino, egoera berari buruz hitz egiteko faltan dugun gauza bakarra presoa ehunka kilometrora dagoen kartzela batera eramatea da.

Poliziaren baldartasunak eta botere politiko herdoildu, atzerakoi eta zapaltzaile baten menpe dagoen lege sistema espainiarrak, barrutik eta kanpotik desegiten ari den Espainia agerian uzten dute.

Zaila dirudi Espainia markarako preso politiko madrildar bat irenstea, baina boterean daudenek ez ezik, ingurukoek ere trakestasun larria azaltzen dute. PSOEk esaterako, batzuek argudiatutako epeltasunagatik baino, koherentziagatik egiten baitu; ez baita bakarrik zapalkuntza honen konplizea, ezarri ere egin izan du, eta horregatik isilik dago orain. Bakar batzuek hautsitako isiltasuna da, edonola ere, haiena, gutxiengoak ukabila altxatuta haserrera adierazten duelako, sozialismoaren arbasoek lotsaz ikusiko luketen jokabidearekin.

Baina baldartasunak gehiagorako ematen du, zenbait eragile eta norbanakoek Alfon preso politikoa dela deskubritu dutenean ezusteko gisa hartu dute, Palestinan edota Guantanamoko presondegian eman daitezkeen egoerak gogora ekarrita, baina ehunka euskal presoena zeharo ahaztuta. Beren burua “muturreko ezkertiar” gisa azaltzen duten eragileak dira, hedabide batzuek ere hala deitzen dieten arren, guztiek diote Alfon dela estatuko preso politiko bakarra.

Nire trakestasuna ere bada, hitzok aski dela eta mutil hau berehala askatu behar dutela esanda hasi behar nituelako, errugabetasuna aitortu behar diotela eta kartzela benetan merezi duenak bere bahiketan parte hartu zuen horiek direla. Hori egin beharrean, aldaratzeetan galdu eta Alfon babesten dutenei eraso egin diet.

Izan ere, Espainiaren euskotartzea deritzoten honetan sentimendu kontrajarriak sorrarazten zaizkigu. Guztiz ezinezkoa egiten baitzaigu preso politiko madrildarren inguruan hitz egitea ahaztuta Euskal Herriko preso gaixoak, sakabanaketa eta honek eragiten dituen heriotzak, zigorren luzamendu bidegabeak, iruzurrez beteriko epaiketak, torturak eta preso zein senideen kontrako erasoak.

Zorionez, Madrilen Amaiur ordezkatzen dutenak ez dira hain trakets ibili eta ederki asmatu dute Alfonen amarekin egoten eta, aldi berean, datorren hilabeteko mobilizazio garrantzitsuarekin bat egiten. 

Alfon askatu eta U12 Bilbora!

Berriak

ETBk Espainiako Erregearen gabonetako mezua eskaintzea salatu du EHBilduk

Koalizio abertzaleko kideek deitutako elkarretaratzeak hamarka lagun bildu ditu Bilbon, EiTBren egoitza nagusiaren atarian, «EiTBn inposatutako ikur espainolei ez. Erregaren mezurik ez» lelopean. Diana Urrea eta Dani Maeztu parlamentariek, gazteleraz eta euskaraz, hurrenez hurren, adierazi dutenez, Estatu espainoleko buruaren mezua emititzea «arrotza» zaio Euskal Herriari.

Nabarmendu dutenez, Juan Carlos Borboikoaren mezuaren emisioa «ilegalizaziotik eta tranpatik» sortutako gobernu baten erabakia izan da. «Mezua eman nahi badute, telebista publikoak dauzkate emateko eta, hortaz, ez dago euskal telebista publikoa erabili beharrik gure herriaren, Euskal Herriaren, adierazgarri ez den mezu bat zabaltzeko», adierazi du Urreak.

https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-snc6/210202_571333609550626_2130311057_o.jpg

https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-snc6/280528_571333622883958_1177508325_o.jpg

https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash4/338069_571333769550610_1300307184_o.jpg

Berriak

Espainiako monarkia kapitalista vs Euskal errepublika sozialista

Aurten ere, abenduaren 24an Espainiako telebista kate guztiek – Urkulluren ETB berriak ere- haien arteko adostasun monarkikoa eta tradizio frankistarekiko fideltasuna islatuko dute urte amaierako mezua zabalduz. Tribuna horretatik, “Generalisimoak” hogeita hamazazpi urtez eman zituen “orden berriaren ezarpena” ospatzen, eta tribuna beretik eutsi egin dio azken Borboiak beste hogeita hamazazpi urtez erkidegoen Espainiari,  “Una, Grande y Libre” Espainiaren bertsio  atseginari, alegia.

Francoren Espainia, derrigorrezko espainiar nortasunnazionalaren hegemoniaren gainean  altxatu zen, ezkerreko disidentzia ororen sarraski ideologikoaren gainean. Eta Caudilloaren oinordekoak talde garailearen obra burutzea lortu zuen garai berriek eskatzen zuten leuntasunarekin. Honela, Borboidarren Espainiak erkidego berriak bere folklore propioaren dibertsifikaziotzat hartu zituen eta ez nazio desberdinen izaeren aitortza bezala. Bien bitartean, ezkerreko disidentzia ideologikoa desaktibatu eta parlamentarismo mantsoena onartzera eraman zuten.

Espainiako azken bi estatuburuen curriculumean estatu kolpe faxista arrakastatsu bat, milioi erdi hilotzetik gora, lau hamarkadako basakeri diktatoriala eta klase agintariek aplikatutako azpikeriazko eta beste lau hamarkadako trantsizio “dotorea” pilatzen dira. Azken emaitza, PP eta PSOEren arteko txandakatzean oinarritzen den gobernu bipartidista dugu, herritarren burujabetzaren gainetik kapitalismoarena bermatzen duena eta herrien subiranotasunari Estatuarena inposatzen diona.

Hau dela eta, Euskal Herriko subiranotasun nazional osoa lortzeko borroka, eredu kapitalistaren aurkako borroka ere badela jakin badakigu. Gure ezkerra ez dago ez garaitua ez etxekotua. Oraindik ere, bidegabe eta harrapari izaera duen sistema ekonomiko eta sozial honi aurre egiten diogu, Estatuaren azpiegituretan eraikia eta eskualdeko burgesia desberdinen eskutik elikatuta dagoen sistema, hain zuzen. Burgesia periferiko hauek, nazionalismo kontserbadorean oinarrituta daudenak, gure herrien subiranotasuna eskaintza eta eskariari lotutako merkantzia bihurtu dituzte, mota guztietako pribilegioen truke alda daitezkeenak. Eskuineko nazionalismoek, “subiranotasun partekatuaren” eta “Estatuarekin itun adeitsuak egitearen” aldekoak, independentziaren aldarrikapena ezkerraren ekintza esparru esklusiboa bilakatzea lortu dute. Aldi berean, autonomismoak eragindako nekeak eta Euskadi eta Kataluniako autonomia estatutu berrien kontrako erasoak, burujabetzaren inguruko zalantzak argitu ditu: egun, subiranotasunerako onartu dezakegun alternatiba demokratiko bakarra gure independentzia osoaren aldarrikapena da.

Euskal Herriarentzat dagoen independentzia bakarra gehiengoaren borondatean oinarrituta dagoena izango da, eta ez agintari leinu baten interesetan oinarritutakoa. Euskal Herri aske batek ez du galera egoerara eraman gaituen kartel finantziero eta enpresarial baten menpe bizi nahi; inoren laguntzarik gabe eta autogestioaz, kooperatibismoa eta auzolana martxan jarri ditugulako; horikeriak gainditu eta eredu sindikal borrokalari bat sortu dugulako; gure lurra mafia inbestitzaile eta espekulatzaileren kontra eginez defendatu dugulako, gure kaleak kolore feministekin behin eta berriz margotuz patriarkatuaren aurka; gure herriak duen elkartasun internazionalista munduari erakutsi diolako; gure herriak OTANen terrorismo internazionalaren konplize izateari eta espedizio inperialista odoltsuetan parte hartzeari uko egin diolako.

Gabon gauean urtero telebistan ikusten dugun kapitalismo monarkikoaren aurrean, guk Euskal errepublika sozialista hautatzen dugu. Herrialde berri batean bizi nahi dugu, behetik gora eraikita dagoen mundu berri batean. Klaserik gabeko mundu bat, gure patuaren jabe izaten uzten gaituen mundu bat. Ez dago beste aukerarik, Euskal Herri askea nahi dugu, emakume eta gizon askeaz osaturiko Euskal Herria. Eta orain nahi dugu.

Berriak

“Gu Gaitun” topaketen bideoa

Sexuaren munduan lan egiten duten pertsonak laguntzen dituzten entitateen artean “Gu Gaitun” topaketak grabatu ziren Donostian. Hemen jardunaldien inguruan egindako erreportajea. Topaketa honek helburu bikoitza du: alde batetik, herritarrak sentsibilizatzea bi ponentzia irekiren bidez eta, bestaldetik, gune bat sortzea prostituzioan aritzen diren pertsonekin zuzenean lan egiten duten kolektiboentzat, eguneroko lana errazteko tresnak garatu ditzaten.

GU GAITUN 2012

Sexuaren munduan lan egiten duten pertsonak laguntzen dituzten entitateen artean “Gu Gaitun” topaketak grabatu ziren Donostian. Hemen jardunaldien inguruan egindako erreportajea. Topaketa honek helburu bikoitza du: alde batetik, herritarrak sentsibilizatzea bi ponentzia irekiren bidez eta, bestaldetik, gune bat sortzea prostituzioan aritzen diren pertsonekin zuzenean lan egiten duten kolektiboentzat, eguneroko lana errazteko tresnak garatu ditzaten.

http://alternatiba.net/old-files/PA180133_0.jpg

Berriak

Bilduk Santomaseko azokak baserritarren eskubideak babestea eskatu du

Bildu udal taldeak Santo Tomaseko azokan baserritarren eskubideak babestea eta produktu agroekologikoen salmenta bultzatzea eskatu dio Bilboko Udalari.

Bilduren zinegotzia den Ana Etxartek, Udalak zuzenean azokaren antolaketa kudeatu beharko lukeela uste du; Bizkaiko beste udalerrietan egiten den moduan, hiritargoaren eta sektorearen interesei lehentasuna emanez.

Egun, BBK azokaren antolaketaz arduratzen da eta, postua nork izan dezakeen erabakitzeaz gain, etekinak ematen dizkioten baldintzak jartzen ditu. Etxarteren aburuz, “Santo Tomas bezalako azoka herrikoi bat sistema finantziarioaren esku egotea onartezina da; azokan parte hartzeko balditzak argiak izan gabe, non ezinezkoa da nork eta nola ekoizten den jakitea, ekoizleek, birsaltzaileek eta nekazaritzarekin zerikusirik ez duten entitateek toki berdinean baitaude”.

Bilduren zinegotziaren iritziz, “Udalak, erakunde publikoa den heinean, azoka hau eta gainontzekoak pertsona ekoizle eta kontsumitzaileen arteko topaketa zuzenarako tokia izatea bermatu behar du, bitartekorik gabe, parte-hartze balditzak argi eta garbi jarriz eta modu agroekologikoan ekoizten duten baserritarrei lehentasuna emanez, zuzenagoa eta bidezkoagoa den eredu berri baterako trantsizioa erraztuz”.

Zentzu honetan Etxartek eskatu du, azokak agroekologiari, gardentasunari, eta parte hartzeari ateak irekitzea, baserritarren eskubideak defendatuz ere.

 

Berriak

Alternatibak euskal kazetarien kontrako hamaikagarren jazarpen judiziala salatu eta elkartasuna adierazi dio Iñaki Sotori

Alternatibako bozeramaile Oskar Matutek gogor salatu du gaur Euskal Herriko kazetari edota hedabideen kontra eginiko “hamaikagarren erasoa eta jazarpen judiziala”, GARAko zuzendari Iñaki Soto Auzitegi Nazionalak inputatu gisa deklaratzera joan behar izanaren harira, joan den abuztuan egunkari horretan argitaratutako iritzi artikulu bategatik. Matutek gaitzetsi du “adierazpen askatasunaren aurkako eraso ageria eta larria” dela eta, horregatik, Alternatibaren elkartasuna adierazi dio Sotori, GARAko langileei guztiei eta gutuna idatzi zuten sei lagunei, Eloy Velasco epailearen aurrean deklaratzera ere deitu dituztenak.

Alderdi ezkertiarreko bozeramaileak deitoratu du “euskal gizartea etorkizunari begira dagoen bitartean etorkizuna normalizazioa politikoaren bidez eta bakean eraikitzeko, Auzitegi Nazionala bezalako erakunde atzerakoietatik EGIN eta EGUNKARIA kazetekin eginiko eraso onartezinak gogorarazi eta berpiztera behartzen gaituzte, Espainiako Erresumako batasunaren una, grande y libre leloarekin bat egiten ez duen oro terrorismoa dela aitzakia unibertsalarekin zentsuratu eta itxi zituztenak”.

Azkenik, gogorarazi du ez dagoela komunikabide bateko zuzendaria auzipetzeko lege oinarririk hirugarren batek idatzitako iritzi artikulu bat argitaratzeagatik, “agerian uzten duena Soto inputatu izanaren arrazoia, gutxienez, arbitrarioa dela”. Hori dela eta, Alternatibatik Euskal Herriko komunikabide eta haien langileen kontrako erasoak amaitzeko exijitu eta, era berean, Auzitegi Nazionala desegiteko eskatu dute, “justiziarekin baino, bere jarduera politikarekin zerikusi gehiago duelako, azken batean, jaio zen garai berean, frankismoan, desagertu behar zen salbuespeneko erakundea da”.

Berriak

Erabaki burujabeekin erantzungo diogu inposaketa politiko, ekonomiko zein hezkuntzako arlokoari

Krisi egoera lazgarria, murrizketen dinamika… hori da pairatzen dugun egoera gordina. Horri gehitu behar zaio, atzoko azken orduko erabakia, Konstituzio Epaitegiak kopago farmazeutikoari begira hartu duena. Azken hilabeteotan murrizketen aurrean herri gisa eman diogun erantzun zabala, sindikatuen, eragile sozialen eta EH Bilduren eskutik

Herri gisa ukatuak gara, euskal herritarren eta instituzioen iritzi eta erabakiak mespretxatuak dira, gure norbanako eskubideak eta nazionalak zapalduak dira, ekonomia, hezkuntza eta osasungintza alorreko erreformak ezartzen zaizkigu, politika propioak aurrera ateratzea galarazten zaigu. Egoera honetan, eskuineko politiken inposizioen bitartez, ez dugu etorkizunik ez herri gisa.

Gaur inoiz baino argiago Euskal Herriak nazio gisa aitorpena behar du, burujabetza osoa bere marko instituzional, bere eredu ekonomiko, hezkuntza eta osasun sistema, kultura eta hizkuntza garatzeko. Herri honek bere erabakiak hartzea hil ala biziko kontua da

Egoera ezin larriago honen erdian, bi bide ikusten ditugu: batetik, Estatuaren erreforma Euskal Herrian bururaino eramango duen bidea, kapitalak eta burbuila finantzariak beren aldaketa guztiak burutuz, herritarren eta herriaren eskubideen kaltetan. Zeregin honetan daudela ulertzen dugu PNV, UPN, Confebask…

Edo bestetik: Alarma gorrian dagoen gizarteari eta herritarren beharrei erantzuteko bidea eraikitzea eta horretarako erabakiak, instituzioak eta indar metaketa antolatzea. Europako botere ekonomikoen, Madrilgo morroitzaren eta kapitalaren inposizioen aurrean, herri bezala modu burujabean erantzun eta jokatzea, alegia.

Bigarren hau da koalizioak hartu duen bidea, inposizio eta murrizketei, ofentsiba neoliberalari eta burujabetza faltari aurre egitea, nola? Estatuarekin talka eginez, ofentsiba neoliberalari hortzak erakutsiz, herri honek alor guztietan, politikan, ekonomian, kulturan, hezkuntzan… pairatzen duen burujabetza faltari erabaki burujabeekin aurre eginez.

Alarma gorrian dagoen gizarteari eta herritarren beharrei erantzuteko bidea eraiki behar dugu, erabakiak eta instituzioak behar ditugu. Inposizioari herri bezala erantzunez jokatu behar dugu, eragile sozial, sindikal eta politikoen harresia sortuz inposizio bidegabeei erantzuteko.

Norabide honetan kokatzen dugu gure jardun politikoa, inposizioa eta murrizketen aurka ari gara eta herriz herri, instituzioz instituzio, Madriletik datozen erabakiek gizartearengan, hiritarrengan eraginik izan ez dezaten neurriak eta erabakiak hartzen. Madrilek inposatutako neurriek, 14 ordainsaria adibidez, ez diote foru langileei bakarrik eragiten, sistema publikoari ere eragiten diete eta ondorioz, gizarte guztiari.

Funtzionarioak, Diputazioa eta gainontzeko erakundeetako sail ezberdinetan lan egiten duten langileak dira Ongizateko Estatuaren zerbitzuek funtzionatu dezaten posible egiten dutenak.

Norabide honetan kokatu Gipuzkoako Foru Aldundiak langileei 14. Ordainsaria ordaintzearen erabakia. Gipuzkoako Foru Aldundiarena, bide honetan sakontzeko urrats handi bat da, dagoeneko Estatu espainiarreko abokatuak errekurritu duena.

Errekurtso honen aurrean ozen esan behar dugu langileen eskubideak eta instituzio honen erabakitzeko ahalmena ez dela milimetro bakarra mugituko Madrildik etor daitezkeen erabakien eta ondorioen aurrean. Hori da hartzen dugun konpromisoa.

Eta konpromisoa ez dugu hartzen hamalaugarren ordainsariari begira soilik, arazoa ez baita guretzat hamalaugarren ordainsaria, arazoa datozen murrizketa eta inposizio guztiek dakartena da, eta egoera honen aurrean herri gisa planto egin beharra. Herri gisa ezabatu nahi gaituzte inposizioz inposizio eta aurre egitera goaz.

Aurre egitera goaz burujabetzaren bidetik, instituzioetan eta kalean, lantegietan, eskoletan indarrak bilduz… gure alkate, hautetsi eta koalizioa osatzen duten milaka herritarren parte hartzearekin. Alternatiba badugu, burujabetza eta eraldaketa soziala, alternatiba martxan jarri dugu herriz herri eta instituzioetan, eta bide honetan sakontzea da gaurkoan hartzen dugun konpromisoa.

EH Bildu koalizioak herri bezala jokatu eta erantzuteko deia luzatzen die gainerako eragile sozial, sindikal eta alderdi politikoei batetik eta herri honetako instituzioei bestetik.

Alarma guztiak piztuta daudenean alderdien interesak bigarren maila batean utzi behar ditugu, indarrak batu behar ditugu, arrisku gorrian dagoen gure herriaren etorkizun politiko, ekonomiko eta kulturalari eusteko bitartekoak landu behar ditugu. Oso indartsuak izan gaitezke burujabetzaren bidean herri gisa eta klase irizpidearekin aritzen bagara. Horretarako gonbidapena eta gure prestutasuna azaldu nahi dugu gaurkoan.

Berriak

Alternatibak MESAko langileak zoriondu ditu 30 eguneko mobilizazio eta lanuzteen ostean hitzarmen “duina” lortu dutelako

Los operarios de Mesa se manifestaron en Mungia.Alternatiba Uribe-Butroeko Asanbladako bozeramaile Iñaki Bilbaok Mungiako MESA lantegiko behargin guztiak zoriondu nahi izan ditu, urtebeteko negoziaketen, isilaldien eta presioen ostean, atzo lan hitzarmena eraberritzeko akordio batera heldu zirelako. Bilbaok horrela baloratu du hitzarmena “azkenaldian ikusten ari garenerako, akordio duina dela esan daiteke” esanez. Erabakia langileen gehiengoak onetsi du eta, horren ostean, gaur lanera bueltatu dira.

Bilbaok langileek negoziaketetan eta geldialdietan eman dituzten 12 hilabeteak nabarmendu ditu, “aurreko ituna bezain ona ez bada ere, ganorazko bat lortu dutelako denbora luze horretan”. Aitzitik, “garaile atera direla baieztatu arren, aurretik lortutako eskubide asko bidean geratu direla” esan du ere.

Aldi berean, Alternatiba Uribe-Butroe Asanbladako koordinatzaileak antzeko egoeretan dauden enpresetako zuzendaritzei “lan hitzarmenek jasotakoa betetzea haien ardura eta konpromisoa dela” gogoratu nahi izan die. Gauzak horrela, Madrilgo Gobernuek ezarritako lan erreforma desberdinak haien onurarako erabiltzea eta “oportunista hutsak” izatea egotzi die, “langileen eskubideak eta eskulan kostuak murrizteko egoeraz baliatu direlako eta, kasu askotan, mozkinak lortzen jarraitzen duten enpresak izan direlako”.

Alternatibatik, haien elkartasun mezua bidali nahi izan diote enpresako batzordeari “Beasaingo CAF eta Laudioko Guardian kasuetan bezala, batasunaz eta  pertseberantziaz betetako langile erresistentziaren eredu izan direlako”. Bestaldetik, Bilbaok ez ditu egoera berdinetan dauden enpresak ahaztu nahi izan eta, horregatik, gizarte osoari jakinarazi dio “enplegua eta duintasuna lortzeko borroka, guztion borroka dela eta aberastasunaren eta lanaren banaketa langile guztion elkartasunaz bakarrik lortuko dugula”.

Azkenik, asanbladako koordinatzaileak alderdi politiko, sozial eta sindikal guztiak “enpresa txiki zein ertainetako borrokak bultzatzera” premiatu ditu, “horiek izaten direlako hain zuzen, ordezkaritza sindikal falta eta tamainagatik eta langile kopuru murritzarengatik mobilizazio ahalmen txikiagoa dutenak. Hortaz, lan erreformen aurrean ahulenak izateaz gain, eskrupulu gabeko enpresarien egarria asetzen duten lehenak ere izaten dira”.

Berriak

CAF enpresaren etorkizunari buruzko erabakietan langileek ere parte hartzeko eskatu du EHBilduk

EH Bildu legebiltzar-taldeak CAFeko langileen garaipentzat jo du Lana Erregulatzeko Espedientea bertan behera uzteko enpresako zuzendaritzaren erabakia. Beasaingo konpainiak datorren urtean 870 langile ingururi eragingo zien espedientea ezartzeko asmoa zeukan, baina azkenean atzera egin du langileek bultzatuta. EH Bilduren esanetan, “enpresaren erabakia ezin da ulertu langileen aldarrikapena kontuan hartu gabe, argi utzi baitute denbora luzez eutsi dioten borroka sindikalak fruituak ematen dituela, haien lanpostuen defentsan erakutsi duten konpromisoa erabakigarria izan delako zuzendaritza espedientea bertan behera uztera behartzeko”.

EH Bilduk ohartarazi duenez, CAFen ez ezik, Euskal Herriko beste enpresa batzuetan ere bizi den egoerak deslokalizazioen arriskua agerian uzten du, EAJk euskal ekonomia nazioartekotu beharra aldarrikatzen duen bitartean. Koalizioaren ustez, ordea, “EAJk defendatutako eredu ekonomiko horren atzean deslokalizazioen arriskua ezkutatzen da, eredu horri jarraituz euskal enpresa batzuek euren jarduera beste herri batzuetara eramaten dutelako, nazioartekotzen dutelako, baina bidean, atzean, sekulako langabezi tasak uzten dituzte Euskal Herrian. Hori saihestu behar da, eta horretarako lan egin behar du Eusko Jaurlaritzak”.

CAF enpresaren etorkizunari begira, bertan hartu beharreko erabakietan langileek ere parte-hartze zuzena eta aktiboa izan dezatela eskatu du EH Bilduk, “euren ahotsak funtsezkoa izan behar duelako konpainiaren lan-karga bermatzeko eta lanpostu guztiak mantentzeko, lan baldintzak murriztu gabe”.

Berriak

Alternatibak jatorriaren araberako diskriminazioaren amaiera exijitzen du Etorkinaren Nazioarteko Egunaren harira

Alternatibako bozeramaile Diana Urreak herritar guztiei dei egin die bihar, abenduak 18, ospatuko den Pertsona Migratzaileen Nazioarteko Eguneko printzipioekin bat egin eta “etorkizun hobeagoa topatzeko itxaropenaz haien herrialdea uztera behartuta dauden pertsona guztien” eskubide berdintasunak exijitu ditzatela.

Espainiako Erresumari neurri eta murrizketa onartezinak egitea leporatu dio Urreak, orain arte egindako erreformak eta legeak, etorkinak “pobreziara eta bazterketa sozialera eramateko balio izan dutelako bakarrik”. Parlamentariak, egin berri den osasun erreforma gogoratu nahi izan du, egoera administratibo irregularrean dauden ehunka etorkin osasun txartelik gabe utzi duena, alegia: “Oinarrizko giza eskubideak urratu eta ehunka profesional bidegurutze moral batera eraman dituen erreforma izan da, legeari uko eginez gehiengoak gaixoez arduratzea erabaki badu ere”.

Tamalez, eskubide murrizketak ez dira bakarrik osasungintzara eta Madrilgo Gobernura mugatu. Ezkertiar alderdiko bozeramaileak gogoratu duen bezala, murrizketa hauek HELDU zerbitzuari ere eragin izan diote, pasa den legealdira arte Arabako, Bizkaiko eta Gipuzkoako etorkinei aholkularitza juridikoa eskaintzeaz arduratzen zen zerbitzuari, hain zuzen. Honen desagerpenak pertsona asko “bidegabezko eta legez kanpoko egoeren aurrean babes eta aterperik gabe uztea ekarri du”. Urreak ez ditu nagusien zaintzaileak eta etxeko langileak ahaztu nahi izan, gehienak emakume etorkinak izanik, baldintza ezegonkorrenak pairatzen dituztenak ere badirelako. Gainera, lan mota hau gutxiesten den heinean, gizartean guztiz beharrezkoa ere badela gogoratu du. Horrela azpimarratu du emakume hauen lanaren garrantzia eta “gure nagusien eta menpekoen ezinbesteko ardatz” gisa jo ditu.

Azkenik, etorkin kopuru handi batek sufritzen duen bazterketa soziala salatu nahi izan du Urreak eta “haien burua defendatzeko ezer gutxi egin dezakeen” kolektibo honen aurka egin diren ekintzak onartezinak direla ere azpimarratu du. Honen adibiderik argiena, pasa den azaroan Bilboko Udalak Zorrotzaurreko auzoan burututako sarekada arbitrarioa dugu, non Udaltzainak, Polizia Nazionalak eta Ertzaintzak parte hartu zuten 40 pertsona identifikatu eta 24 atxilotuekin bukatu zena.

Alderdi ezkertiarreko bozeramaileak, horren harira, Zorrotzaurreko bizilagunen talde batek izan duen ekimena txalotu du, pabilioietan bizi diren gazteekin hitz egiteko modua eta elkar-ulermenerako bideak jorratu dituztelako, elkarrizketaren bidezko konponbideak bilatu baitira bertan, indar polizialik gabekoa: “Zenbait hedabidek eta alderdik zabaldutako informazio kutsatuaren aurrean, itxaropentsua da jakitea soluzio justuak eta errealak bilatzeko prest dauden pertsonak badira, elkarbizitzarako lan egiteko prest daudenak inor baztertzeko helbururik gabe”.

Berriak

Alternatiba | Ezkerra eraldatzearen erronka

X