Euskal errepresaliatu politiko eta hauen senide eta lagunen eskubideen defentsan konprometituak dauden 4 pertsonen atxiloketa salatzen dugu. Euskal preso politikoen defentsa juridikoa egoera onartezinean jarri zuen abokatuen kontrako aurreko operazio polizialak, oraingoan, konfiantzazko mediku asistentzia ere galarazi nahi dute. Nahikoa ez balitz, espainiar gobernuak aurrera pausu berri bat eman du senide eta lagunei erasotzen, salbuespeneko espetxe politika honek dakartzan ondorio lazgarriei aurre egiteko senideei asistentzia eta laguntza psikosozialari erasotzen.
Euskal preso eta euren senideen asistentzian arduratutako kolektibo eta pertsonen kriminalizazioa, eskubiderik eta oinarrizkoenari erasoa dira. Euskal gizarte eta norbanakoen egoera guztiz larria da kontuan hartuta, asistentzia honetan horren oinarrizkoa den presoen osasun eskubidea kokatzen dela, baita ere, senideak senide izateagatik bizi dituzten egoera latzen aurreko salaketa, asistentzia eta elkartasun eskubidea.
Horregatik uste dugu, gizarteak berak erantzun beharko liokeela eraso honi. Giza eskubideen defentsarekin duen konpromisoagatik, bakearekin duen konpromisoagatik, dei egiten diogu euskal gizarteari egoerak dakarren neurrian erantzutera. Eszenatoki berri batera eramango gaituen bideei ateak ireki behar dizkiogu elkarren artean. Konponbideari, giza eskubideen errespetuari eta bakeari atea itxi nahi dion oro gelditzeko nahitaezkoa da gure konpromiso aktiboa.
Deia zabaldu nahi diogu euskal gizarte eta eragile ezberdinei larunbat honetan Donostian burutuko den mobilizazioan parte hartzera. Mobilizazioa, arratsaldeko 17:00etan abiatuko da Anoetatik, “Preso eta senideen eskubideen defentsan, elkartasuna aurrera!” lemapean.
Gizarte Politikako diputatu eta Alternatibaren kide Ander Rodríguezek Gipuzkoako Batzar Nagusietako agerraldian bere babesa ekaini dio Hernani eta Astigarragan egiten ari diren gizarteratze prozesuari, Arartekoak “eredugarritzat” jo duena. Proiektu hau garatzeko lankidetzan ari dira Hernani eta Astigarragako Udalak, Gipuzkoako Foru Aldundia eta Eusko Jaurlaritza, bai eta Romi Bidean elkartea ere.
Urumeako asentamenduan egiten ari den erakunde arteko gizarteratze proiektua aurreikusi baino azkarrago doa eta, momentu honetan, txabolen hiru laurden desegin dira. Hasiera batean Astigarraga eta Hernanin bizi ziren 91 familietatik 23 geratzen dira egun. Kanpalekua 2016rako hutsik egotea espero da, familiak pixkanaka tokialdatu eta hauen txabolak botatzea ahalbidetuko duen eta 2012an hasitako gizarteratze prozesua burututa.
Foru arduradunak azaldu duenez, 2012an programa honetan lanean hasi ziren 150 pertsonetatik (hauetako 42 adin txikikoak), momentu honetan 60 geratzen dira (15 adin txikiko). Gizarteratze lana ikuspegi integraletik lantzen da. Lantzen diren alderdien artea hauek daude: juridiko administratiboa (erregulazio prozesuak eta dagozkien gizarte eskubideen tramitazioa), higieniko-sanitarioa (osasun zentroetara sarbideak, medikuen errebisioak, adin txikikoen txertoak), heziketa (haurren eskolatzea), formazio-lanekoa (Lanbiden izena ematea, formazio ikastaroak, helduen alfabetatze taldeak), etxebizitzen sarbidea (pisu normalizatuak bilatzea, Etxebiden izena ematea), familia ekonomia (aurrezteko ohitura) edo gizarte partaidetza (emakume talde bat sortzea, haurrentzako eskolaz kanpoko jarduerak, udal jardueretan parte hartzea…).
Lorpen garrantzitsuen adibide gisa, Rodríguezek azpimarratu du haurren %100 eskolatuta egotea, nagusien %100 enplegu eskatzaile gisa izena emanda egotea, %97 erregularizatuta egotea eta %93k osasun estaldura osoa edukitzea. Beraz, diputatuaren hitzetan, “heziketa proiektuaren alor eta helburuetan lortutako emaitzek asentamenduetan bizi diren familiekin egiten ari garen prozesuaren balorazio positiboa egitera garamatza”.
Hala ere, familiek etxebizitza normalizatua lortzeko duten zailtasunen berri eman du, izan ere, zailtasun handia dute partikular eta higiezin agentziek atzerritarrei alokatzeari uko egiten diotelako, bereziki herritar errumaniar ijitoak izaki. Horregatik, Eusko Jaurlaritzako Etxebizitza eta Gizarte Gaietako Departamentuari esleipen berezi eskaera egin zaio hiru familia konkreturentzat, asentamenduan bizitzen jarraitzen baitute alderdi guztietan ateratzeko prest egon arren eta inguru normalizatuan gizarteratzeko prozesuarekin jarraitzeko prest egon arren. Oraindik ez zaio eskaera horri erantzun ofizialik eman.
Egungo 23 familietatik 1 bazterketa egoera oso larrian dago; 7 egoera larrian; 8 tarteko egoera batean eta zazpik arazo arina dute eta kanpalekua uzteko traba nagusia etxebizitza bat lortzeko zailtasuna da: “Oztopoak izan arren, proiektua oinarrizko urratsak ematen ari da pertsona guztien integrazio osoa lortzeko. Aurreikuspenen arabera, aurten 17 familia etxebizitza batera pasatzeko moduan egongo dira eta beste seik hurrengo urtean egin ahal izango dute. Horrela, kanpalekua guztiz desegingo da gizarteratze prozesu arduratsu, integral eta pixkanakakoaren bidez, hiritar guztien eskubideak bermatuz”.
Diputazioak azaldu duenez, pertsona hauek zortzi urte daramatzate gune inundagarrian bizitzen eta larrialdi egoeran artatu egiten dira: “Gipuzkoan, eta Euskal Herrian orokorrean, etxebizitza asko eragin ohi dituzte uholdeek eta protokolo bera betetzen da kasu honetan ere, alegia, bizilagunak toki seguruetara eramaten dira euriteak izan bitartean. Urumearen asentamendua udal larrialdi planetan dago eta Gizarte Larrialdietarako Foru Zerbitzuaren babesa du behar diren interbentzioetarako. Kanpalekua hirutan hustu behar izan da: behin 2014ko urtarrilean eta bitan 2015eko otsailean. Uholdeetan zehar, bizilagun guztiak egokitutako tokietara eraman dira (Astigarragako kiroldegia eta Hernaniko Ongizateko instalazioak).
Iparraldetik hegoaldera, ekialdetik mendebaldera, martxari zutabeek osaturiko hiru eguneko ibilaldiekin bat eginez bostehun mila manifestari elkartu ginen Madrilen. Zoritxarrez, aurten ere, nik estimu dudan euskal hedabidetan ia aipamenik ez. Ogia, lana eta etxebizitza, hiru aldarri horiek ardatz, beste aldarrikapen oihukatu genituen, horien artean, herri eta nazioen erabaki eskubidea ere. Eta jada Madrilen ginela euskararen aldeko gure korrika partikularra (petoak jantzita) ospatu genuen manifestarien txalo zaparrada artean.
Hots. Ez dut ulertzen Euskal Herriko zenbait eragile sozial eta politikoen hoztasuna edo urruntasuna ekimen honekiko. Madrilen bukatzen delako? Zorionez, EH-Bilduren sostenguaren berria heldu zitzaigunean egunduko poza azaltzeko parada izan genuen, eta baita bertako zenbait lagun ezkertiarrekin hitz egiteko berri horren inguruan. Internazionalismoa joan etorriko bidea da. Askotan aldarrikatu dugu gure borrokarekiko elkartasuna, egun hauetan gure halabeharra izan da gure aldetik gauza bera egitea. Azken finean, gure onurako delako.
Maiatzeko foru hauteskundeetarako proiektua eta zerrenda aurkezteko ekitaldia egin genuen atzo goizean Bilbon. Asier Vega Alternatibako kide eta EHBilduren Ezkerraldea, Meatzaldea eta Enkarterri eskualdeetetako zerrendaburuak eginiko hitzartzea da hau.
Arantzak oso ondo esan dauenez, guk ez dogu inor bide bazterrean utziko. Guk ez. Nosotras/os no apuntalamos un sistema que presenta como parásitos sociales a aquellas personas a las que ya no puede exprimir mas.
Porque para el actual modelo socioproductivo – capitalista y patriarcal – las personas son simples números, con los que se opera para obtener el máximo beneficio, utilizando así la vida de las personas como mercancía.
Trantsizio sozial eta ekologiko hori Bizkaian gauzatzeko, bost ardatz nagusi identifikatzen ditugu datozen lau urteei begira, guztietan aurrerapauso kualitatiboak eman behar ditugularik:
1. eskualdea ardatz izango duen lurralde garapena
2. zaintza lanak aitortu eta erdigunean kokatzea
3. industria eredu dibertsifikatua eta ingurumenarekiko errespetuzkoa
4. trantsizio energetikoa
5. elikadura burujabetza
Bizkaian lan eta bizi nahi dugunon aukera bermatuko duen eredua eskaintzen du Euskal Herria Bilduk. Horretarako eskualde ezberdinetako errealitateari eta beharrei erreparatuz, emakumeak eta gazteak ardatz izango dituen enplegu plan integral eta inklusiboak garatuko ditugu.
XXI. mendeko Bizkaian, eredu produktiboa eta erreproduktiboa gaurdanik eraldatu behar ditugu, lehentasunezkotzat hartuz, enplegu duin eta iraunkorra, zein lan guztiaren banaketa.
Bereziki orain, Bizkaian ematen diren langabezia tasak jasangaitzak direnean, gizartearen pobretze maila onartezina denean, eta lana eta bizitzaren prekarizazioa agerikoak direnean; Elkartasunean, autonomian eta berdintasunean oinarritutako ekonomia sozial, eraldatzailea eta solidarioaren aldeko apustu irmoa egingo dugu.
Izan ere, Bizkaiko ekonomiarentzat ezinbestekoa da industria sektore indartsua, berritua, dibertsifikatua eta gure eskualdeetan kokatuta izatea. Tokian tokiko agenteen laguntzarekin eta sektore publiko indartsu batekin Bizkaiko industriaren aldeko plan orokorra garatu eta bultzatuko dugu. Garapen endogeno eta integrala helburu izango duelarik eta pairatzen ari garen desindustrializazio egoera larriari buelta ematen lagunduko duena.
Un elemento esencial para la consecución de este objetivo es la producción y el consumo de energía.
En la actualidad, vivimos sometidos/as a un modelo energético caduco y destructivo, basado en la explotación de combustibles fósiles y en manos de las grandes multinacionales, cuyo único objetivo es la acumulación de capital, sin ninguna consideración para con el medio ambiente y la salud de las personas.
Egoera honi buelta emateko, trantsizio energetikoari hasiera emango diogu. Sistema energetiko herritar eta burujabe bat eraiki behar dogu kontsumoaren murrizketan, energia berriztagarrietan eta ekoizpen eta banaketa eredu deszentralizatu eta banatu batean oinarrituta.
Frente a quienes dicen que cualquier actividad es lícita si genera beneficios económicos, sin importar si contamina o si destruye el medio ambiente Euskal Herria Bildu dice NO al FRACKING! Ez Bizkaian ez inon! FRACKINGari EZ!
Lehen aipatu badut tokiko garapenerako industria sektore indartsu bat izatea ezinbestekoa dela, lehenengo sektorea ezin daiteke gutxiago izan.
Nekazaritza, abeltzaintza eta arrantza, Bizkaiko ekonomiarentzat eta tokiko garapenerako beharrezko piezak bai dira eta horregatik lehenengo sektorea estrategikotzat hartu behar dugu.
Ondorioz, elikadura burujabetzaren bidean, baserritarren, arrantzaleen eta kontsumitzaileen beharretan oinarritutako tokiko elikadura sistemak eraikitzea da gakoa, beti ere baliabide naturalak zainduz eta hauen erabilera jasangarria eginez.
Pero todo lo mencionado hasta ahora, no será posible si no reconocemos que el trabajo reproductivo y de cuidados, que el sistema invisibiliza, es imprescindible para sostener la vida.
Por ello proponemos avanzar en la construcción de un modelo de organización colectiva, social y económica, corresponsable con el cuidado de las personas, de manera que sea la vida y no la obtención de beneficios económicos quien guíe el desarrollo económico y social en Bizkaia. En definitiva proponemos, poner la vida en el centro de todas las políticas.
Egungo eredu sozioproduktiboa eraldatu nahi dugu eta horretarako trantsizio sozial eta ekologikoa abiatuko dogu, guztiontzako bizitze ona – edo erderaz esaten den bezala “el buen vivir” – helburu daukagularik.
Erronka polita daukagu aurrean Bizkaia barri eta alternatibo bat eraikitzeko eta erronka honen aurrean ez gara geldirik lotuko, jada martxan gaudelako.
Guztion artean, Bizkaia Gorria, Morea, Berdea eta anitza eraikiko dogu.
Animo eta aurrera! Bizkaitarron momentuz ailega da eta! Aurrera ba!
Hamabostero bezala, Euskal Herria Bilduren aldizkari digitala kaleratu dugu, PDF formatuan deskargatu edo sarean ikusteko. Lurralde bakoitzean koalizioak egiten duen lanaren berri eta, zenbaki honetan, Hegoaldeko lau herrialdeetarako beharrezkoa dugun erreforma fiskalaren aldarria, herritar guztien bizitza duina bermatu ahal izateko ezinbestekoa. Zure posta elektronikoan zuzenean jasotzeko, egizu harpidetza.
