Menpekotasunetik aske bizitzeko

Hilaren 27an, igandea, Aberri Eguna ospatuko du berriz ezker subiranistak, Euskal Herri burujabea eta askea aldarrikatzeko eguna baita. Izan ere, herri burujabea behar dugu. Ez jabez aldatzeko, dominaziorik gabe bizitzeko baizik. Estatu totalitarioen dominazio eta errepresiorik gabeko bidean egin nahi dugu, nora joan eta norekin joan nahi dugun erabakitzeko ahotsa exijitzen du. Europa honen eredu bidegabea, kapitalarena, ez duela balio argi utzi du azken egunotan ikusi dugun errefuxiatuak kaleratzeko itun lotsagarriak.

Herri honetako ezkerraren helburua pertsona aske eta burujabeak osatutako nazio librea eraikitzea izan behar da. Eta honek bandera batetik bestera igarotzea baino askoz gehiago esan nahi du; erresistentziarako harresiak altxatzea esan nahi du, erakunde ilun eta antimodekratikoek inposatutako erabakien aurrean babesteko, Euskal Herriko langile klaseen duintasuna eta eskubideak zapaltzen dituztelako. Borrokak aktibatzea dakar, elkartasunerako, feminismorako, ekologiarako, internazionalismorako eta demokraziarako borrokak aktibatzea, eta Alternatibatik babesten dugu herritarrei hitza eman behar diegula, guzti hori Euskal Herri askea eta sozialista batetik egiteko.

Horregatik, asteburuan Aberri Egunaren harira egingo diren ekitaldi desberdinetan parte hartuko dugu eta horietan parte hartzera dei egiten dugu. Igandean Iruñean izango gara, eguerdiko 12:00etan abiatuko den elkarretaratzean parte hartzeko.

Lehenengo kanta, fede kapitulua

Joseba Barriola – Alternatiba / EH Bildu

Hementxe gaude bildurik Euskal Herriaren populua. Kanta dezagun, denok batera, lehenen kapitulua, fedearen artikulua». Arestiren poema hau, Oskorrik kantatua, nire burmuinera etorri zait gaur goizean esnatu naizenean. Arratsaldean Otegiri egingo zaion ongi etorrirako kanta aproposa, pentsatu dut. Poema eder horren kulunkan ardaztu dut Belodromokoa.

Hementxe gaude bildurik. Belodromoan eta karpan zirenak eta etorri ezin izan direnak, eta han egin eta esandakoarekin erresonantzian jarriko direnak, eta bizitza duina aspotzen zuten hitz eta irudiekiko konexioa egin duten guztiak, eta iraganeko herritar xume sufritu eta adoretsuak eta USAko kartzelan zigortua dagoen Peletier amerindio duina. Denak. Han, bildu ginen.

Euskal Herriaren populua. Baina zer zen populua, Euskal Herriaren populua, Arestirentzat? Bere poemetan utzi digu argi adierazia. Populua da: langile jendea, etxean lana egiten duten langile ordaindu gabeak, nekazariak, arrantzaleak, iñudeak, merkatutan eta ostatutan diharduten emakumeak, Somorrostroko mineroak, Lemoako frenteko «primera línea de fuego», Adela gorria-Adela guria, poetak eta titiriteroak, lurrarekin hitz egiten duten Oteiza-Gandiaga-Mari Sanz-Laboa bezalako eroak, zeru bideko Joxe bezalako, lurra eta jendea eta herriaren pentsalari sakonak, etakideen ama sufrituak eta beltzak eta davidovichak… Populua dira kollazoak eta petxeroak, eta lingua navarrorum-lingua barbaroruma hitz egiten duten euskal nekazari pobre Nafarroako Monarkiak baztertuak, matxinadetako matxinoak, galeretara kondenatuak eta prostituziora behartuak, langabeziara kondenatuak eta etxetik atzerriratuak edo kanporatuak, eta presoak… Horiek dira Euskal Herriaren populua. Populuan ez dira kabitzen jauntxoak, aiton-seme gamboinoak edota oñaztarrak, errege, abade, obispo lur-inperio goseak, Caracaseko eta Filipinas Konpainia esklabista eta kolonizatzaileak eta Confebaskeko edo Iberdrola edo Petronor eta orohar esanda besteen sufrimenduen kontura aberasten den jendea. Horiek ere hemengoak dira jatorriz, baina ez dira populua. Beraien aberria diru pilaketa baizik ez da.

Kanta dezagun batera. Zer da, Aresti, kantatu beharko genukeena? Bi kanta eta bi kanta horien arteko zubia.

Lehenengo kanta: Lehenen kapitulua. Guztion izenean Jon Maia bertsolariak irakurri zuen poema argitsua. Biziraupenaren kanta eta dantza. Gu gara kanta bizigarria. Europa osoan eta mundu osoan gu ere bagara, gaur egungo lehen beharraren lekuko: biziraupenaren lekuko. Mendetan eta mendetan nolabait gure nortasun bizia, eta bizia delako aldatuz doan eta guk geuk aldatzen eta ederragotzen saiatzen garen nortasuna biziraun duelako. Jonek ahots tonu liluratzailez irakurritako poema, gure iraganari maitasunez botatako begirada da, eta maitasunez egina dagoelako etorkizunera proiektatua.

[…] Munduko herri guztien lagunkidetasunean oinarrituriko nortasuna eraiki nahi dugu. Horregatik jatorri anitzetako jende lagunak gurean izan du eta izango du lekua gurekin batera eraikitzeko etorkizuna. Izan ere, gizadi osoaren lehen eginkizuna da biziraupenaren gain zamatzen gaituen mehatxuekin (TTIP izeneko kolonizazio mundial berria, aldaketa klimatikoa, arma atomikoak, gizartearen desestrukturazioa, arrazakeria etniko eta soziala, pentsamendu bakar harrizkotuaren inperioa, sentimenduen manipulazio zitala…) amaitzea. Lekukoak gara, esperientzia dugu adimentsu jokatzen ikasiz eta mundu osora eskainiz.

Bigarren kanta: Fedearen artikulua. Arnaldo Otegik luzatu zigun gonbidapen adimentsua eta igorri zigun adore eta autokonfiantza. Irriaren, bizitzaren ospakizunaren festara igarotzeko gramatika: estatu dezentea, independentzia, pentsamolde desberdinen eta erlijio desberdinen bultzada bizigarriez elikatuak, diagnostiko eta agenda egokiak egiteko entzun eta entzun eta entzun beharra, pultsua hartzeko eta ikasteko egarria, gure esku dago, herriaren esku dagoela sakon sinestuta. Ondo bereiziz zein da behaztopa harria eta zein den aldaketarako bide laguna. Geurea eraikitzen lanean beti prest esku bat luzatzeko, baita Espainiako ezker berriari. Eta black power, eta botere palestinarra, eta botere Saharauiarra, eta botere arabiarra, eta euskal boterea. Herrien boterea eta ahalmena, biziraupenaren borrokatik garai berrira, bizitzaren ospakizunaren festara jauzi egiteko ahalmena landu. Hitz batez, jende burujabez osaturiko herria(k) lehendakari. Eta arai berrira jauzia, oraintxe bertan saiatu, ez da geroko desioa, orain praktikatzen hasten garena baizik. Horren isla da, jaso dugun gonbidapena: irri egin.

Kantazubia: Bizitza duinaren defentsa kanta. Jone Etxeberriak, sutan erretako sorgin bizigarrien ahots gartsuz izar bat piztu zuen populuaren bihotzean: ez dugu onartuko ez bizitza, ez jaiotza, ez heriotza, ez sexua, ez maitasuna, ez lurra eta ez lana, ez dugu onartuko bizitzaren sorkuntza eta zaintza, kapitalaren akumulaziorako merkantzia miserable bihur daitezela.

Bizitzaren hatsaren hotsaren hutsaren hitza, mirarizko kanta baga biga higa misteriotsua, festa zoragarriaren ikimilikiliklik. Bizitza duina denontzat, bizitzea merezi duen bizitza betea, eraiki nahi dugun egitasmo politikoaren erdigunean.

Mila esker Belodromoko oparia eskaini zigutenei, hau da, presente edo hara hurbildu ezinik, han bildu ginen guztioi.

BERRIAn argitaratua

Oskar Matute: “(AHT) Beharrezkoa deritzogu azpiegitura honen kostuak eta onurak aztertuko dituen txostena egitea”

PNL SOBRE ANALISIS COSTE BENEFICO EN EL TAV (Eusko Legebiltzarra 2016/02/25)

Gaurkoan proposamen argia, laburra eta zehatza ekartzen dugu ganbera honetara. Alderdi bakoitzak Abiadura Handiko Trenaren inguruan duen jarrera alde batera utzita, beharrezkoa deritzogu azpiegitura honen kostuak eta onureak aztertuko dituen txostena egiteari. Eusko Jaurlaritzari hala egiteko eskatzen diogu, gure herrian inoiz eman den azpiegiturarik handi eta garestienaren inguruan ari garela gogora ekarrita.

Legez Besteko Proposamenean ikusiko duzuenez, eskaera oso zehatza da. Eskaera baino, eskakizuna, guztion gaineko ondorioak dituen, eta  etorkizunean egin daitekeen edozein azpiegitura baldintzatuko duen inbertsioa delako.

Eta hala egin beharra dagoela uste dugu osasungarria, justua eta beharrezkoa delako diru publikoa erabiltzeko informazio guztia eskaintzea, eta gastuak ekar dezakeena zein ekarriko ez duenaren jakitun izan behar garelako; suposiziorik gabe, opakutasunik gabe, eta betikoak, gutxi batzuk, aberasteko gunerik gabe.

Apuesta estratégica SI, análisis riguroso NO.

Impacto en la economía de la CAPV de la Y Vasca”

– Solo se han estudiado beneficios no costes (profesor dixit)

– Datos obsoletos (input output 2008). Informe 2012.

Y todo esto en un contexto marcado por la crisis que no solo afecta a desarrollo proyecto futuro TAV, amenaza ya nuestras vidas.

Inversión en TAV sostenida contra viento y marea.

2010 – 69% inversión total.

2011 – 45,88%

2012 y 2013 – 57%

2014 – 69%

2015 – 68%

Tenemos una idea de lo que costara construirlo pero no mantenerlo.

Informe: tarificación, transito mercancías, tiempos de conexión capitales, conectividad europa y meseta.

¿beneficios? ¿costes? ¿Explotación?

Eta esan beharra dugu, kezkatzen gaituela eraikuntzarekin aberastu diren ACS, Ferrovial, Acciona edo Alsa; enpresa berberak izatea orain bidaiarien garraiorako operadore bezala aurkezten direnak. Kezkatzen gaitu batzuek negozio handiak egiten dituztelako, diru publikoaren lepotik beti ere, eraikuntzan eta ustiaketan. Badirudi merkatu librea hainbeste atsegin duten horiek eremu publikotik edateko ohitura handiegia dutela.

¿ACS, FERROVIAL, ACCIONA operadores ferroviarios? Después de forrarse construyendo quieren seguir forrándose explotándolo…

¿Y lo explotaran también en el corredor norte aunque FEDEA diga que será el menos rentable de todos los corredores?

APUESTA POR EL FERROCARRIL no implica solo TAV. El TAV es proyecto de elites con el dinero de clases populares.

465 millones viajeros en tren estado en 2013, 408 cercanías, 24,5 media distancia. El AVE solo 25,3 millones de pasajeros.

Deuda estimada de RENFE operadora 4500 millones de Adif 14000.

Superur, Eibar Donostia, túneles de Artxanda… Demasiados desajustes entre coste inicial y final. Demasiado desajuste entre demanda estimada y demanda real.

Por ello y para evitar seguir incidiendo y percutiendo en el error, que pagamos todos y todas, que nos privan a todos y todas de más recursos para mejorar la calidad de vida proponemos la siguiente propuesta.

Que se haga un análisis coste beneficio que considere la vida útil y estudie desde un punto de vista monetario el impacto en el bienestar de la sociedad vasca.

Que se presente en tres meses.

Konbentzituta nago, guztiok izan nahi dugula eredugarriak baliabide publikoak kudeatu eta diru publikoa gastatzeko orduan. Izan gaitezen ere eraginkorrak guztion diruz ordaintzen diren azpiegiturak proiektatzeko garaian, guztion onurarako izan daitezela.

Alternatibak hitzaldia antolatu du Bilbon Ahoztar Zelaietarekin: “Kutxabank, el saqueo de Euskal Herria”

Martxoaren 2an, asteazkena, Alternatibak hitzaldia antolatu du Bilbon Ahoztar Zelaieta kazetari eta idazlearekin, bere ikerlan berriaren inguruan “Kutxabank, el saqueo de Euskal Herria“, euskal kutxen pribatizazio prozesuan sakondu egiten duena, interes politiko eta ekonomikoak tartean zirela. Hitzaldia irekia izango da, Alternatibaren Bilboko egoitzan 19:30etatik aurrera.

Hona hemen Zelaietari egunotan BERRIA egunkarian egin dioten elkarrizketa:

Ustelkeriaren kontra lanean dabilen Adi elkarteak gonbidatuta, Kutxabanken egoerari buruz hitzaldia eskaini zuen Ahoztar Zelaietak Gasteizen. Kutxabank: El saqueo de Euskal Herria (Kutxabank: Euskal Herriaren harrapaketa) liburua argitara eman du Zelaieta kazetari eta kriminologoak orain dela hilabete batzuk.

Azkenekotik hasteko. Non kokatzen duzu Cabieces auzia Kutxabanken egoera orokorrean?
Mario Fernandezen ustezko dimisioa eta Cabieces auzia benetako errealitatea ezkutatzen duten gertakariak dira. Egia da Cabiecesek jasotako ordaina ez zela legezkoa, baina zuhaitzek ez digute basoa ikusten utziko. Atzean dagoena askoz ere larriagoa da, eta ondorio gehiago izango ditu bankuaren etorkizunera begira.

Eta zer da atzean dagoen hori?
Gehiago arduratzen nau Mario Fernandezek esan zuena bankuaren etorkizunaz. Price Waterhouse Cooperrek (PWC) antolatu zuen ekitaldia eta Deustu Business Schoolek eszenatokia jarri zuen. Nahiago izan dut argitzea PWCk eta Deustuk nolako indarra duten Kutxabanken, EAJren gainetik erabaki hura hartzeko. EAJk baino gehiago agintzen dute herrialde honetan.

Zure liburuaren izenburua aski argigarria da. Non ematen ari da salatzen duzun Euskal Herriaren harrapaketa hori?
Kutxabank eta Euskal Herriko sare produktiboaren artean lotura bat dago. Bankuak 170 enpresatan zituen akzioak, eta kentzen ari da. Beraz, sare produktiboari babesa eman ordez, likidatzen ari da. Orain arte behi sakratuak ziren enpresa askotan ?euskal errotzea esaten zitzaiona? desinbertsioak egin dituzte. Sarea deslokalizatzen ari da, merke salduta. Elite ekonomiko, politiko eta finantzarioa ari da horretan. Botere horrentzat, Kutxabank ez da beharrezkoa.

Euskaltel aipatu duzu adibide gisa. Zergatik?
Enpresa estrategikoa izan da, eta Kutxabankek indar handia izan du hor. Garai batean Siemens ?orain Gamesa erostekotan dagoen Siemens bera? saiatu zen Euskaltel bereganatzen, eta orduan Jaurlaritzak eta aurrezki kutxek aurre egin zioten. Kutxabankekin gertatuko denaren aurrerapen gisa, burtsara atera da Euskaltel. EAJk jarritako kargudunek bonus handiak kobratu dituzte, Kutxabankek zeukan indar guztia galdu du, eta 30 funts putre sartu dira Euskaltelen.

Kutxabank sortu aurretik ere, aurrezki kutxak zeuden garaian, lehia politiko handia zegoen. Lehiak jarraitzen du?
Kutxabanki buruzko erabakiak elite ekonomikoarekin, fortuna handiak dituztenekin edota zerga iruzurgile nagusiekin adostu behar dituzte politikariek. Ez dago garbi bankuan aurreztaileen ordezkari direnak haiek defendatzen ari diren edo beste interes batzuen alde dauden. Abokatu bulego batzuek eta aholkularitza etxe batzuek ?fortuna handiko bezeroak dituztenak? euren bide orria dute bankuarentzako. BBVAko euskal oligarkiak beste interes batzuk ditu, era berean. Aurreztaileei baino kasu handiagoa egiten diote politikariek fortuna handien ordezkariei.

Nortzuk dira eliteen ordezkari horiek?
Familia aberatsen aholkularitza etxe nagusia da Consulnor. Hor Bergaretxe familia dago, Vocentorekin eta BBVArekin lotura duena. EAJri egurra eman diote, PPrekin eta EH Bildurekin aberatsen dirua apur bat gehiago fiskalizatzea erabaki zutelako. Consulnorrek Jose Luis Bilbaoren burua eskatu zuen, eta galarazi zion EAJri Bilbaok Senatuan edo EBBn aulki bat izatea.

Non ikusten dituzu beste interesen aldeko erabaki horiek?
Kutxabankek ahalegin itzela egin du Europan klaseko lehena izateko. Supermario Fernandezek kasu handia egin dio Supermario Draghiri, eta gerrikoa estutu du. Funts hornidura handiak egin dira, eta horretarako aurreztaileak ito ditu, eta enpresa txiki eta ertainei kreditu jarioa itxi zaie.

Aurrezki kutxek ez dute finantza erreskaterik izan. Sarritan aldarrikatzen den bezain ona izan da horien kudeaketa?
Badaude azterketak hori aipatzen dutenak, baita atzerrian egindakoak ere bai. Baina erradiografia zabala egin dut, eta ikusten da euskal aurrezki kutxek gainerakoen arazo berberak izan dituztela. Higiezinekin hipertrofia izan dute; hedapen arriskutsuak eta polemikoak egin dituzte, ustelkeriari lotuta, Andorrako bankua edo CajaSur erosita; Mediterraneora joan ziren negozioak egitera. Norentzat ari dira lanean hemengo politikariak?

Ez duzu uste Kutxabankeko arduradunak euskal aurreztaileen alde lanean ari direnik?
Xabier Sagredok [BBK-ko presidentea] eta Atutxa familiak enpresa sare bat dute, administrazio publikotik adjudikazio asko lortzen dituena. Horientzat ari dira lanean, ez gizarte interesaren alde. Interes kontrajarriak daudenean, noren alde egingo du Sagredok? Bera da Kutxabanken parte hartzeen etorkizuna erabakiko duen pertsona.

Jabetza eragile pribatuei saltzen ikusiko dugu Kutxabank?
Nik uste dut egitekoa zela, hala adostu zela EAJrekin. Baina Mario Fernandez aurreratu zen iragarpenarekin, PWC aholkularitzak eta Deustuk bultzatuta edo BBVAn kide izandakoak babestearren, eta hauteskundeen aurretik zenez, dimisioaren itxurak egin ziren. EAJk ez du nahi ezagutzea nolako ondorio sozial eta ekonomikoak izango dituen horrek. Azkenean, Euskaltelekin gertatu da, eta Tapia sailburuak esan du ona dela euskal enpresentzat burtsara ateratzea. Bidea egiten ari zaio, alfonbra gorria jarrita.

Alternatibak baikor hartu du Otegiren askatasuna eta gogora ekarri du bere lana, zigortu zutena, bakerako oinarri izan dela

Alternatibako bozeramaile Alba Fatuartek oso baikor hartu du biharko egunean Arnaldo Otegi eske gelditzea “sei urte luzeren ostean, bakearen alde eta gatazka gainditzeko lan egin izanagatik zigortua izan zela”. Albistea, alabaina, Rafa Diez Usabiaga kartzelan jarraitzearekin “lausotuta dator, berez euskal herritar guztientzat eta mundu osoan Otegi zein Bateragune auziko beste lagunen askatasuna eskatu duten milaka lagunentzat pozgarria den gertakaria ilunduta”.

Fatuartek nabarmendu egin du Arnaldo Otegik iraganean eginiko lana, “zigortu zutena, eta egungo bakerako oinarrizkoa izan dena, euskal gizarteak espero duen elkarbizitza zein normalizazio politikoa eraikitzeko azken batean”. Sorturen idazkari nagusia preso mantendu izanak “Espainiako gobernuaren zapalkuntzan eta mendekuan oinarritutako politikari baino ez dio erantzuten, herritarrek behin eta berriro eskatutakoaren kontra gainera”.

Ezkerreko alderdiarentzat, Otegi kalean egotearekin batera “aukera berria zabaltzen da, pertsona guztien eskubide guztiak berrezarriko diren errealitatea eraikitzeko, inork galdu edo oztopatu beharko ez lukeen aukera”. Horregatik, Fatuartek Otegiri ongietorria emateko datozen egunetarako antolatutako ekitaldietan parte hartzeko deia egin du, “konponbide demokratikoen garaian, bera bezalako jendea, iraganean bakearen aldeko apustua egin zuena, egun zein etorkizunerako ere beharrezkoak direlako”.

Hala, Alternatibaren ordezkaritza zabalak parte hartuko du datorren larunbatean Donostian, Anoetako belodromoan, egingo den ekitaldi nagusian; Fatuarterekin batera, Oskar Matute, Joxe Iriarte ‘Bikila’. Ayem Oskoz edo Diana Urrea han izango dira, beste askoren artean.

Alternatibako hainbat kide Arnaldo Otegiren preso zenbakiarekin

http://alternatiba.net/old-files/8719600510.jpg

Alternatibaren A20aren osteko ondorioak euskal ezkerra berrindartzeko

Alternatibaren azken Batzar Nazionalean, Gasteizen 2016ko urtarrilaren 16an eginikoa, eztabaida politikorako dokumentua jarri zen mahai gainean. Ondorengo lerroetan eztabaida horretatik ateratako 15 ondorioak jasotzen dira:

1. EHBilduk hauteskundeetan lortutako emaitzei mugatuta, txarrak dira, baina emaitza orokorrari begiratuta, erregimenaren haustura positiboa dago, etorkizunean gehiengo sozial berriak sortzeko aukerak eskaini ahal dituena. Zubiak eraiki behar dira.

2. Onartu behar dugu egoera post-politiko berrian gaudela (ohiko forma eta formatuetan, 78ko erreformatik errotutakoak), baina ez post-ideologikoan, non ezker / eskuin edo euskal abertzaletasuna / espainiar abertzaletasuna bezalako ardatzek, dagoeneko, ez duten berdin jokatzen. Inposatu egiten da, erdigunetik periferiara, berriaren balioa zaharrarekiko; eremu soziologiko tradizionalak zaharkituta gelditzen dira. A20ko emaitzek, logika honi erantzun dioten tokiko hautagaitzak dauden tokietan, eta gazteek aukera berri gisa (gurea barne) erantzuten ez diotenak aukeratu izana, politika instituzionala nora doan islatzen duen ispiluak dira.

3. Ez dugu plazaratu mezu argi bat gure parte-hartzeaz hauteskunde orokorren gainean. Ahotsa izango garen, paper aktiboa izango dugun, gure erakundeak ez direla, perfil apaleko kanpaina… ideia kontrajarriak. Oker gabiltza islatzen badugu Espainiako estatuko hauteskundeen gaineko interesik ez dugula, aldiz, Grezia, Korsika, Eskozia edo Venezuelako bozetan arreta jartzen dugun bitartean. Espainiako hauteskundeek zuzen-zuzenean eragiten digute.

4. PPren gobernuaren aurrean, bere jarduerak baldintzatutako hauteskunde orokorretan, erantzun soziala haien kontra antolatu behar da nagusiki. Hala, kontrako eragina izan dezake bestelako eraso lerroak jorratzea PNV, PSOE edo Podemosen aurka. Horrela bakarrik azalduko gara gizartearen aurrean politika horiek Euskal Herrian errepikatuko ez diren berme, eta gure eskubideen babesle gisa. Hala, 1978an ezarritako erregimen sasi demokratikoarekin amaitzen lagunduko dutenen artean eragile nagusienetako bat garela erakutsiko dugu.

5. Gure kanpaina independentzian kokatzean, hazkundea independentisten artean lortzera mugatu dugu. Alegia, ateak ixten dizkiogu autodeterminazio eskubidea esplizitu edo inplizituki aitortzen dutenei. Definizio honek gurekin bat egin nahi duen jende ugari kanpoan utz dezake, oraindik bere burua horretan kokatu ez duelako edo erabakiko dugun egunean zer nolako apustua egingo duen erabaki ez duelako.

6. Euskal Herria ez da Katalunia. Hango paradigmaren baliokiderik ez dago hemen, ezin da berregin bere horretan. Katalunian, herritarrek sustatutako mugimendua da independentismoa, gurean eman ez diren eraso jakin batzuk abiapuntu izan zuena. PNV-k askoz hobeto jokatu du burujabetza nazionalaren defentsan, zentralitatearen bidez, gizartearen gehiengoarekin bat ez datozen muturreko keinurik gabe eta inor baztertu gabe. Proiektu nazionalista bat baino, proiektu nazional gisa definitu behar dugu gure burua. Horrela bakarrik izango dugu aukera, beren burua abertzaletzat ez dutenengana heltzeko, bere kokapena balizko erreferendum bat ematen denean zehaztuko duena. Ezker subiranista gorpuzteko apustuan sakondu egin behar dugu.

7. Gure itxura, gure taularatzeko moduak, gure izaera azken batean, baztertzailea iruditu ahal zaizkio jende bati. Ez diogu euskal gizartearen gehiengoari hitz egiten baizik eta dagoeneko konbentzituta dagoenari. Herri indarra izan nahi badugu, proiektu nazionala bagara, ezin dugu inor baztertu. Nabarmena da hiri handietan porrot egiten duela gure proiektuak. Espainiar identitatea duen herritarrak urrundu egiten ditugu, beren herrian atzerritar gisa sentiarazten ditugulako edota gu ikusten gaituztelako atzerritar.

8. Gainerako herrialdeen aldean, Gipuzkoan emandako gainbehera handia izan da. Urrundu egin dira oinarriak, zuzendaritzatik batez ere, udal hauteskundeetan ikusi genuen eta sakondu egin da zerrendak egiteko prozesuarekin. Agerikoa dirudi barne demokrazia zabaldu eta indartu behar dela, edukiz beteta eta denbora emanda, honako galdera mahai gainean jartzeko: fronte zabala: nola eta noiz sustatu?

9. Podemosekin batera fronte komuna eratzeko deialdia Garzonek Iglesiasi egindakoa bezain antzua izan da. Ez genuen ikusi haiek direla halako aliantzak eskaintzeko indarrak zutenak, eta deiari atea itxi izanak ez die inolako kalterik eragin.

Diskurtso argia garatu behar dugu, Euskal Herriko lurralde anitz guztietan lehiatzeko gai izango dena, aldaketa politiko eta sozialarekin konpromisoari eutsiko diona eta demokrazian sakontzeko asmoan aurrera egingo duena (zerrendak osatzeko batzar gehiago, EH Bildu gehiago zabaltzea…), eragile sozialak ere presente daudela (etengabeko mobilizazio soziala eman dadin lagundu behar dugu, borroka instituzionalaren bidaide izango dena eta ez bakarrik Euskal Herriaren ezker soberanistaren ekintza eremu bakarra), eta borroka agenda zein helburu argiekin, erraz ulertu eta defendatzekoak.

Esaterako, Madrili zorrik ez ordaintzea (600 milioi urtero 2040era arte EAEko aurrekontuetatik) osasungintza, hezkuntza eta politika sozialak; edo bizitza duinerako eskubidea non emakumeen papera saririk gabeko zaintzara mugatuko ez den; edo gazteen enplegurako plan bat deserrira joandakoak bueltan ekarriko dituenak; edo energia arbia eta berriztagarria kutsakorrekiko (Fracking, etab.) burujabetza energetikoa ahalbidetuko diguna energia enpresa handiek argindarraren prezioaren xantaiatik askatzeko. Hala, diskurtso sendoa, ulergarria eta jendeak bere eguneroko arazoetan errotuta ikusiko duena, gure oinarriek bere egin eta zabaldu ahalko duten diskurtsoa, modu errazean eta blokeo mediatikoak gaindituta.

10. 2011. urtean hedabideen arretaren erdigunean geunden, eta ez da hala gertatu 2015ean. Erabaki dute hobe dutela gutaz ez hitz egitea areriotzat azaltzea baino. Espainiako Estatuan medioetan egotea zaila da, baina ez dugu erabat baztertu behar. Agerikoa da, alabaina, komunikazio politikoan badugula zer hobeto: eman dezake EiTBn lehiatzearekin konformatzen garela eta ezkutatu edo isilarazi egiten gaituztela salatu. Ez gara gai izan komunikazio politikorako lanabesak martxan jartzeko sare sozialetatik eta hedabide alternatiboetatik haratago.

11. Ulertu beharra dugu aldaketa nahi duen jendeak ez duela nahi gatazkaren bidez lortzea. Badakigu gure herriaren zein beste batzuen ukazioen bere izaera altxatzen duen estatu baten aurrean ezin ditugula gure helburuak modu atseginean lortu, baina honetaz ez konturatzea ezin diogu jendeari leporatu. Pedagogia landu behar dugu, aldaketaren aldeko mezuan behin eta berriro sakondu behar dugu, formetan sartu gabe. Atseginagoa edo irmoagoa izango den jendeak erabakitzen joan beharko du, estatuan sakoneko erreformarik ezin dela egin ikusi ahala.

12. Gure agenda eta lehentasunak ez datoz guztiz bat jendeak larritzat edo beharrezkotzat jotzen duenarekin.  Hala, independentzia eta gatazkaren konponbidea gure kezka nagusien artean dauden arren, ez dira lehentasun euskal gizartearentzat.

13. EH Bildutik lortu behar dugu gure mezuek egoera latzenetan daudenen sentimenduekin bat egitea.

14. Bozen bila daramagun bidea noraezean doala dirudi. Batetik, EH Bilduren baitan gehien ideologizatutako jendearengandik urruntzen gaitu eta, bestetik, ez ditugu beste batzuk erakartzen gure keinuen lerro estrategikoa argi ikusten ez dutelako. Laburbilduz, gure lerro politikoa definitu beharra dugu EHko ezker soberanista indartzeko bidean, irekiagoa, barneratzaileagoa eta harkorragoa izan dadila hemen bizi eta lan egiten dutenentzat, haientzako herria irabazteko hain zuzen.

15. EH Bilduk EHko mugimendu sozialen egoera sozio-politikoari kasu egin behar dio, hamarkadetan jokatu duten papera aztertu eta egun duten autonomia edo eragin gabeziei. Krisi larria dago eremu honetan.

Ondorio hauek guztiak jaso ditugula, ezinbestekoa deritzogu EH Bilduk ordezkatzen duen proiektu politikoa berreskuratu eta indartzeari; orain lan egin eta eragiteko garaia da, guk nahi dugun eta Euskal Herriko ezkertiarrek espero duten proiektua eraikitzen jarraitzeko.

http://alternatiba.net/old-files/160116BatzarNazionalaAlternatiba.pdf

Igor Meltxorrekin hitzaldia antolatu du Alternatibak EAJren kudeaketaren inguruan; txiringitoak, zigorgabetasuna eta harrokeria

Urtarrilaren 21ean, osteguna, Alternatibaren Bilboko egoitzan (Casilla plaza 6, behealdea), Igor Meltxor analista politikoarekin hitz egiteko aukera izango dugu, PNVren kudeatzeko balizko gaitasuna zalantzan jarriko duen solasaldian. “Gestión a la vasca: Chiringuitos, impunidad y soberbia” eta “Caso Bidegi: ¿A dónde ha ido a parar el dinero?” ikerketa liburuen egileak, hainbat datu jarriko ditu mahai gainean jeltzaleen benetako interesak azalerazteko, #PNVstyle deritzonaren frogak azken batean.

Presoen eskubideen aldeko Bilboko eta Baionako manifestazioetan parte hartzeko deia egiten dute EH Bilduk eta EH Baik

 
Presoen eskubideak aldarrikatzeko manifestazioa egingo da, hurrengo larunbatean, Bilbon eta Baionan, Sarek eta Bagoaz-ek deituta. EH Bilduk eta EH Baik bat egiten dugu manifestazio horien aldarriekin eta eskaerarekin, pertsona guztien eskubide guztiak  defendatzearen printzipioa gure egiten dugun heinean. Zentzu horretan, demokraziaren eta gizarte baten elkarbizitzaren oinarrizko irizpide horrekin bat egiten duten euskal herritar guztiak Bilboko eta Baionako kaleetara ateratzeko deia egiten dugu.
 
Lau urte joan dira Aieteko adierazpena onartu eta ETA erakundeak bere jarduera armatua behin betiko amaitutzat eman zuenetik, eta orduz geroztik, makina bat urrats eman dira Euskal Herrian bakea eta elkarbizitza eraikitzearen alde. Euskal herritarren gehiengo zabal batek modu batera edo bestera ere adierazi du bakean eta elkarbizitza demokratikoan sakontzeko eta aurrera egiteko desioa eta borondatea.
 
Hori horrela izan arren, Espainiako eta Frantziako estatuek beren blokeo egoerari eusten diote, ez dute inolako borondaterik erakusten bakean eta elkarbizitzan sakontzeko eta urratsak emateko; aitzitik, euskal gizartearen gehiengoaren desioa eta borondatea gauzatzeko oztopo nagusi bihurtu dira, eta esku artean dituzten tresna guztiak erabiltzen dituzte herri honen nahiak ez gauzatzeko.
 
Testuinguru horren baitan kokatu behar dugu Espainiako eta Frantziako estatuen espetxe politika. EH Bildutik eta EH Baitik ulertzen dugu bakean eta elkarbizitza demokratikoan sakondu nahi bada, ezinbestekoa dela herritar guztien eskubide guztiak errespetatzea, presoenak ere bai. Aldarrikapen hori, gainera, bat dator nazioarteko eragile ezberdinek adierazitako irizpideekin. Hau da, oinarrizko aldarrikapen demokratikoa da, demokraziaren oinarrizko irizpidea betetzeko eskaera da.
 
Demokraziaren oinarrizko printzipioa da dispertsio politikarekin amaitzea; une honetan 400 preso baino gehiagok pairatzen dute sakabanaketa politika, eta ondorioz, euren etxeetatik ehunka kilometrotara betetzen dute beren zigorra, horrek beren senitarteko eta hurbilekoei eragiten dien kalte fisiko, psikiko eta ekonomikoarekin. Eta gainera, 12 preso daude gaixotasun larriekin espetxeratuta.
 
Bere burua demokratikotzat duen estatu eta gizarte batean egoera hau onartezina da. Bakean, elkarbizitzan eta irizpide demokratikoetan sinesten duen edozein pertsonak ezin du onargarritzat eman horrelakorik gertatzea bere gizartean. Demokraziagatik, bakeagatik, elkarbizitzagatik eta pertsona guztien giza eskubideen errespetuagatik, hurrengo larunbatean Bilboko eta Baionako kaleetan izango gara EH Bildu eta EH Bai, eta printzipio horietan sinesten duten euskal herritar guztiei mobilizazioetan parte hartzeko deia egiten diegu.
 
Euskal Herrian, 2016ko urtarrilaren 5ean

http://alternatiba.net/old-files/ehbaiehbildu.jpg

Betiko matxismoaren diskurtso berritua

Diana Urrea Alternatiba-EHBilduko kide / Lur Etxeberria EHBilduko legebiltzarkidea

Azaroaren 25arekin batera desagertu dira indarkeria matxistaren kontrako agintarien agerraldiak eta instituzioen manifestuak. Hain erraz desagertuko ez direnak, ordea, azkenaldian indarkeria matxistari buruz nagusitzen ari diren ideia ustel batzuk dira, indarkeria matxista justifikatzen dutenak edo, gutxienez, nahasmena sortzen dutenak, gaia behar bezala ulertzea zailtzeko eta, azken finean, indarkeriari iraunarazteko. Diskurtso mailan inor gutxik defendatuko du, gaur egun, emakumeen berezko lekua etxean dagoenik edo emakumeek gizonek baino gaitasun gutxiago dutenik enpresa, instituzio, alderdi edo sindikatu bat zuzentzeko. Garai bateko diskurtsoek zilegitasuna galdu dute. Diskurtsoak aldatu dira, baina zalantza daukagu ideologia matxista neurri berean higatu ote den. Egiaz, diskurtso matxista berritzen joan da, sofistikatu egin da, nolabait, eta Jaurlaritzaren Prospekzio Soziologikoen Kabineteak egindako inkestak diskurtso berri honen arrakasta jarri du agerian, besteak beste.

Salaketa faltsuena da ideologia matxista zabaltzen ari den ideia nagusietako bat. Gaur egun indarkeria matxista existitzen denik ukatu ezin duenez, emakumeek egiten dituzten salaketa asko faltsuak direla sinetsarazi nahi digu, emakumeei sinesgarritasuna kendu, edozein salaketaren aurrean zalantza sortzeko. Horrela, gaur egun justifika ezina dirudiena justifikatzen da. Indarkeria matxistaz hitz egiterakoan inor gutxi ausartuko da emakumeak horixe merezi zuenik esaten, ez eta etxeko kontu pribatua denik ere; baina ohikoa da emakumeen hitza zalantzan jartzea, indarkeria matxista benetan egon denik zalantzan jartzea. Salaketa faltsuen aldarrikapena asko entzuten da, esaterako, gurasoen banantze-kasuei buruz hitz egiterakoan. Emakumeei salaketa faltsuez baliatzea leporatzen zaie haurren zaintza, pentsioak edo etxebizitza lortzeko. Ideia horrek, bide batez, ideologia matxistak sortutako emakume gaizto, gezurti eta manipulatzailearen irudia indartzen du, emakumeenganako gorrotoa elikatuz. Mundua alderantziz aurkezten digu, biktima borrero bihurtuz, eta erasotzailea biktima. Baina datuak argiak dira. Izan ere, indarkeria guztiaren % 15 besterik ez da salatzen eta salaketa faltsuak ez dira % 0,1era iristen. Hortaz, indarkeriaren dimentsioa azaleratzen dena baino askoz handiagoa da eta ez alderantziz. Indarkeria matxista gehienak itzalean jarraitzen du oraindik ere.

Era berean, indarkeria ekintzak alkoholarekin, drogekin eta estresarekin lotzen jarraitzen dugu, beren buruaren kontrola galdu duten gizonen ekintzak balira bezala. Ideia horren arabera, gizon «normal» eta «sanoek» ez dute indarkeria matxistarik erabiltzen eta erasotzailea pertsona gaixoa da, desorekatua, biolentoa… gutarra ez dena, azken finean, arazoa gugandik kanpo kokatuz. Baina arazoa gure-gurea da, publikoa, politikoa. Gizon deskontrolatuen ekintza baino, emakumeen kontrola mantentzeko mekanismo sistematikoa da indarkeria.

Indarkeria matxistaren inguruan daukagun irudiak ere ez digu errazten horri aurre egitea. Izan ere, indarkeria matxista ukabilkadarekin eta begi morearekin erlazionatzen dugu, indarkeria fisiko zuzenarekin, alegia, eta horrek zaildu egiten du bestelako indarkeriak identifikatzea. Baina mugimendu feministak aldarrikatzen duen moduan, indarkeria matxistak baditu hamaika aurpegi. Nork ez du inoiz gizon-talde baten aurretik pasatzean komentariorik entzun behar izan? Nork ez du inoiz etxera gauez itzultzerakoan nondik, norekin eta nola joango den pentsatu behar izan? Nor ez da inoiz bilera batean gutxietsia sentitu? Nork ez du zaintza-lanen ardurarik? Eta nor ez doa lan-merkatura beste motxila horrekin? Nork ez du presiorik sentitzen dieta egiteko edo itxura jakin bat izateko? Izan ere, emakumeak besteentzat gara, besteentzako gorputzak, besteentzako bizitzak. Horra hor indarkeriaren oinarria. Horregatik, sekulako iraultza dakar gure bizitzak eta gorputzak gureak direla aldarrikatzeak.

Laburbilduz, salaketa faltsuen ideiak eta indarkeria matxistaren ikuspegi murritzak indarkeria matxista desitxuratzen eta iraunarazten laguntzen dute. Diskurtso berrituarekin dator betiko matxismoa. Hala ere, udazkenak zuhaitzak biluzten dituen bezala asmatuko ahal dugu ideia ustel hauek biluzten, eta etorriko ahal da azaroaren 25ik gabeko udaberria.

BERRIAn argitaratua

Klima aldaketaren aurkako borrokan sistema alternatiboak aldarrikatzeko manifestazioan izango gara

 

EH Bilduk babesa adierazi diogu bihar Bilbon aldaketa klimatikoaren aurka egingo den manifestazioari eta besteak beste, gure kide Diana Urrea eta Asier Vega koalizioko gainerakoekin batera, Dani Maeztu eta Andoni Rojorekin kasu, han izango dira. Hala, erakunde ekologista, gizarte mugimendu eta sindikatuen deialdiarekin bat egiten dugu, eta jendarteari dei zabala egiten dio bertaratzeko.

Koalizioak bereziki txalotu nahi du mobilizaziorako aukeratu den lema, zeinarekin goitik behera bat datorren: “Baditugu alternatibak. Sistema aldatu, ez klima”. “Hori da, hain zuzen, testuinguru honetan egin beharko genukeen hausnarketa: ez da hainbeste isuriak murriztea edo soilik energia kontsumoaren murrizketa bilatzea. Horrez gain, berebiziko garrantzia du hazkunde mugagabea bilatzen duen sistema honi alternatibak abian jartzea”, adierazi du Dani Maeztu legebiltzarkideak.

“Goiz ala beranduago konturatuko gara egun indarrean dagoen sistemak iraungitze data duela. Are eta arinago konturatu, are eta hobeago herritarren gehiengoarentzako. Bihar kalean egongo gara ingurumena deuseztatzen duen eta eskubideak zapaltzen dituen sistemari alternatibak aldarrikatzeko”, gaineratu du.

http://alternatiba.net/old-files/Klima.jpg

X