Etiketa: Internazionalismoa

Alternatibak iraultza bolivartarraren alde gaur mobilizatzera deitu du

Alternatibako bozeramaile Diana Urreak kalera ateratzera dei egin du Komite Internazionalistak eta Askapenak gaur, apirilak 19 Bilboko Plaza Biribilan arratsaldeko 20:00etan deitutako kontzentrazioan parte hartzera “Gora Venezuelako iraultza! Eraso inperialistarik ez!” lemapean egingo dena. Urreak gogor salatu du Venezuelako eskuinaren indarkeriazko jokabidea eta horregatik, iraultza Bolivartarrarekin elkartasuna adierazteko indarrak batzera deitu du.

Alderdi ezkertiarreko bozeramaileak oposizioari eskatu dio “jarrera kolpistari eten egiteko eta hauteskunde emaitzak berehala aitortzeko. Baina batez ere, armak eta indarkeria alde batera utz dezala, dagoeneko zortzi lagun hil direnean eta hainbat PSUVeko egoitza, etxebizitza sozial, irrati eta hedabide komunitario erre dituztenean”. Aldi berean, Capriles buru duen eskuinaren helburu bakarra horrela nabarmendu du: “beldurra sustatu eta estatu kolpea jo nahi dute, iraultzaren alde dagoen herri horretan faxismoa ezartzeko”.

Egoera honen aurrean, Urreak berriro ere, Venezuelak munduan dagoen hauteskunde zenbaketa sistema gardenetarikoa duela gogoratu du eta Maduroren Gobernua animatu du “Chavezek duela hamarkada luze bat hasitako iraultzarrekin aurrera egitera, pertsona guztien eskubideak bermatuko dituen sozialismoa lortu arte”.

Bukatzeko, Alternatibatik honako hau gogoratu dute: “Iraultza Bolivartarra guztion iraultza da, Euskal Herriarena ere; latinoamerikako iraultzak gure buruak islatzeko ispiluak diren heinean”.

Berriak

Capriles eta kolpisten eskuliburua

Jonathan Martínez – Alternatiba

Venezuelako eskuinak hainbeste porrot izan ditu hauteskundeetan, dagoeneko sua, pogrom-a eta balengan besterik ez du konfiantza. Izan ere, Henrique Caprilesen tropelek 2002an Chavezen kontra estatu kolpea egin zutenen gidoia jarraitzea erabaki du, kaleak odolez tindatuz.

11 urte igaro dira oposizioak, patronalak eta komunikabide pribatuek Caracasen herritarren arteko borroka sustatu zutela eta Baralt etorbidea frankotiratzailez bete zituztela. Hemeretzi hildako eta ehunka zauritu izan ziren aitzakia Miraflores Jauregian indarrez sartzeko. Espainiako prentsa ofizialak estatu buru zilegiaren bahiketa txalotu zuen, eta Aznarren gobernuak “laguntza eta babesa” eskaintzera atera zen azkar, Pedro Carmona presidente kolpistaren zerbitzura.

Caprilesek, kolpismoaren eskuliburua ederki ezagutzen duela, nazioarteko begiraleek berretsitako gardentasuna duten hauteskundeak inpugnatzera deitu du. Horregatik, burgesiaren seme-alabek kalera atera dira zentro medikoak eta PSUVen egoitzak erretzera, telebista publikoak zein gizarte etxeak inguratzera atera dira, mediku kubatarrei erasotzera eta jarraitzaile bolivartarrei tiro egitera. Zazpi lagun hil dituzte, azaletan ageriko ez direnak herritar xehe jaio eta Bostonen bizi ez direlako.

Iraultzak aurrera darrai. Baita faxismoa eta bere konplizeen isiltasunak, ere.

Berriak

Alternatibak Venezuelako ezkerrak zoriondu ditu sozialismoaren eraikuntzan lortutako garaipen berriarengatik

Alternatibako bozeramaile Diana Urreak  Venezuelako herria zoriondu du ezkerraren garaipen berriarengatik eta ondorengoa azpimarratu du: “garaipen hau eraikuntza sozialistaren prozesua bultzatzeko balio behar du, hamabost urtetik hona Venezuelako herritarrek buruan sartuta izan duten ideia”.

Alternatibako kide eta legebiltzarkideak kanpainan zehar bizi izan den egoera konplexua nabarmendu du – Hugo Chavez gabe egindako lehena- eta horregatik gogorarazi ditu “prozesu bolivartarra ezegonkortzeko egin diren saiakera anitzak”. Egoera hau dela eta, Urreak hautestontzietan lortutako emaitzak aintzat hartu ditu: “sozialismo erreala lortzeko bidean garaipen bat da hau, herritik eta herriarentzat eraikitakoa”.

Bestaldetik, alderdi ezkertiarreko bozeramaileak oposizioko alderdi eskuindarrei dei egin die hauteskunde emaitza berehala onar dezaten, munduan dagoen hauteskunde zenbaketa sistema gardenetarikoa eta lagundutarikoa izanik.

Azkenik, Alternatibatik eta Euskal Herritik, elkartasunezko agurra bidali diete Venezuelako emakume-gizon guztiei, eta konfiantza dute “egoera konplexu horren gainetik, eta  desinformazioa eta ezegonkortasuna gaindituz, bere etorkizunean sinetsi eta horren jabe sentitzen den herriaren duintasuna lehenbiziko ardura izaten jarraituko duela”.

Berriak

Alternatibak Marcha Patriotica mugimenduari bere babesa eskaini dio Kolonbiako berme politikoen eta bakearen defentsan

Alternatibako legebiltzarkide eta bozeramaile Diana Urrea, Kolonbiako Marcha Patriotica Mugimendu Politiko eta Sozialeko ordezkariekin elkartu da, Jorge Freitter-Florian Euskal Herriko tokiko arduradun eta Alberto Pinzon Sanchez, Alemanian erbesteraturiko medikua, elkartasun internazionalistaren loturak eraikitzeko eta martxa bera zein honek defendatzen dituen berme politikoak erakunde politiko gisa bultzatzeko.  

Alderdi ezkertiarreko bozeramaileak salatu du “egunetik egunera Kolonbiako herritarrek bizi duten giza eskubideen urraketa lazgarria” eta gogoratu ditu sindikalistek, nekarazi buruek, ikasleek, kazetariek, indigenek, afrikarren ondorengoek, bake kolektiboek eta alderdi ezkertiarrek jaulkitako makina bat salaketa, azken 20 urteetan eman diren mila espetxeratze, epaiketa, desagerpen, deserriratze, indarrezko tokialdatze eta erailketen ondorioz.

Egoera honen aurrean, Alternatibatik bere konpromiso irmoa azaldu dute Kolonbiako auziarekiko, bakea eta justizia soziala helburu dituen Marcha Patrioticak gizartea eraldatzeko “ardatza delako, elkarrekin Kolonbiako herriaren bigarren eta betirako Independentzia eraikitzeko bidean”. Eta ondorioz, Kolonbiako Gobernuari exijitu diote mugimendu sozial eta politiko honetako kideen osotasun fisikoa eta bizitza errespeta ditzala; era berean, Marcha Patriotica mugimenduaren berme politikoak aitor ditzala ere eskatu diote, alde biek –gobernuak eta FARC-EPko gerrillak- elkarrizketaren bidetik jarrai dezatela gatazkaren konponbideraino.

Azkenik, Urreak bere babesa eta elkartasun osoa agertu die egunero bere subiranotasunaren eta autodeterminazioaren alde borroka egiten duten herri guztiei.

Berriak

Venezuela eta Latinoamerika une historikoan

Gonzalo Fernandez Ortiz de Zarate – Alternatibaren Mahai Internazionalista

Datorren igandean, apirilaren 14an, berriz ere izango dira presidentetzarako hauteskundeak Venezuelan, Hugo Chavez, azken 15 urteotan Amerikako herrien burujabetzaren eta euren arteko saretzearen aldeko borrokan ikur nabarmena izandakoaren heriotza dela eta.

Dirudienez, eta galdeketa gehienek adierazten duten bezala, bere ondorengoa, Nicolas Maduro, izango da Errepublika Bolivartarraren gobernuburu datozen urteotan. Zentzu honetan, bai eskumak zein ezkerrak argi omen dute irabaziko dutela, hainbat arrazoi direla medio: Chavezen heriotzaren ostean aurreikusi daitekeen Venezuelako sektore herrikoien mobilizazio soziala, hauteskundeen parte-hartzean islatuko dena; Gran Polo Patrioticoren (Polo Patriotiko Handia) erabateko garaipena –Maduro hautagai aurkeztu duen alderdi koalizioa- bai aurreko presidentetza hauteskundeetan zein eskualdeen gobernuak hautatzeko hauteskundeetan, non Chavezek ez zuen kanpainan parte hartu, bere gaixotasuna zela eta; oposizioaren ezintasuna gehiengo sozial handientzat aukera sinesgarri gisa agertzeko, etab.

Zentzu honetan, hauteskunde kanpainak ez du aurrekoetan bezain besteko nazioarteko arretarik lortu. Halaber, sakon hausnartzen badugu Venezuelako eskumaren –baita nazioartekoarena ere. Izan ere, Venezuelak eskuma ugari biltzea lortu du, jokoan dauden etekin ekonomiko eta geoestrategikoak direla eta- etorkizun hurbilerako estrategia asmatzen laguntzen gaituzten ideia garrantzitsu batzuk ondorioztatu ditzakegu. Eskumak, dagoeneko esan bezala, ez du irabazi nahi. Izan ere, bere xedea ahalik eta portzentajerik baxuenagatik galtzea da, estatuaren gobernagarritasuna oztopatzeko, eta Maduroren aurkako kanpaina indartzeko, era berean mugimendu Bolivartarraren barruko sektore politiko ezberdinen artean tirabirak sortuz.    

Hala, Capriles eskumako hautagaiaren kanpaina honako gai hauetan oinarritzen ari da: Batetik Chavezen estatu-politikari eta estratega irudia berreskuratu -duela oso gutxi Luzifer eta Akerbeltzen nahasketa gisa saltzen zuten arren- Maduro ezgai eta ezjakin batekin alderatuz, Venezuelako oligarkiaren ikuspuntu arrazista eta klasista tipikoa azaleratuz; bestetik, kanpainaren arreta, itxuraz aurrerakoia den programa batean jarri, Hugo Chavezen presidentziaren garaian lortutako gizarte aurrerakuntza garrantzitsuak onartuz –eta bereganatuz-, eskuma neoliberalaren eta bere oinarrian dauden sektoreen agenda baztertzailea estaltzen saiatzen ari diren bitartean, klase herrikoiak erakartzeko asmoz; hirugarrenez, gizarte lan ugarietan aktiboki parte hartzen duten kubatarrenganako diskurtsoa leundu, bera gobernadore zen garaian, trabak besterik jarri ez zizkienean, estatutik kanporatzen saiatu zelarik; eta azkenik, herriaren segurtasun ezaren aurkako borrokaren buruzagitza bereganatu, Bolivarianismoa baino lehen, hamarkadetan eskuma hegemonikoen politikek sortutako desberdintasunek segurtasun eza hori bera sortu bazuten ere. Laburbilduz, aurrerakoitasuna eta herritarren segurtasun ezaren aurkako borroka, Maduro fidagarria ez dela eta Chavezen lanari jarraipenik emateko gaitasunik ez duela irudikatuz. Bere iritziz beraz, Capriles Chavezen ondorengorik hoberena da, ez Maduro.

Hala izanik, kolpista neoliberalak burutik jota al daude? Ez ba. Estrategia koherente bat landu dute, epe ertainera bere fruitua ematea espero dutena. Bere indar guztia desorekatzen eta gutxiesten jarriko dute, justu orain, Hugo Chavezen irudi indartsua falta denean: bai hauteskundeen bidetik (Madurorekiko aldea gutxitzen saiatuz), edota beste edozein bide dela medio (dagoeneko adierazi da hainbat sabotaje eta desorekatzeko saiakera egon direla, nazioarteko laguntzarekin). Eskumak badaki Venezuela zein garrantzitsua den, eta bere momentua ikusten du, ez apirilaren 14an, geroago baizik.

Horregatik, ezkerretatik jakin behar dugu Venezuela zein garrantzitsua den Amerikarentzat zein munduarentzat. Amerikako ezkerra gorputz bat izango balitz, dudarik gabe, Venezuela, bere baliabide eta esperientziagatik, bihotza izango litzake. Eta ezkerra gauza asko izan daiteke, baina batez ere bihotza da. Horregatik, igande honetan irabazten hasiko gara, eta ahalik eta tarterik handienarekin. Eta gero, Venezuelako herriak erakutsiko digu nola sakontzen den sozialismoaren eraikuntzan eta nola egiten dion aurre eskumari, kemenez. Eta hor egongo gara Euskal Herritik babesa emanez. Maduro, adiskide hori, eman gogor oligarkiari!

Berriak

Guatemala odolustuz

Gonzalo Fernandez Ortiz de Zarate – Alternatibako Mahai Internazionalista

Duela zenbait hamarkada jada, Eduardo Galeanok Las venas abiertas de América Latina (Latinoamerikako zain irekiak) idazkian aipatzen zituen lurralde honek bere historian pairatutako espoliazioa, inposaketa, kolonialismoa eta indarkeria; planetan izandako bortitzena konkistaren garaietatik. Horrela, Galeanok azaltzen zuen Latinoamerika, azken bost mende luzeetan, beti izan dela botere globalentzat ahalik eta etekinik handiena lortzeko erabilitako lurraldea, erabakitzeko ahalmenik eta burujabetzarik gabekoa, non pobrezia eta desberdintasun sozial handiak, nazioarteko egituran duen menpeko funtzioak eragindako alboko efektuak besterik ez direlarik. Zainak irekita dauzkan lurraldea beraz, gutxi batzuen mesederako odolusten ari dena.

Gaur, XXI. mendeko lehen hamarkadan, beharbada azpi-kontinentearen gainean bestelako irakurketa egin genezake. Irakurketa baikorragoa, azpimarratuz 1992an genozidioaren urteurrenean harira -batzuek Amerikako aurkikuntza deitutakoa- burrunba egindako aski da! oihu hura, karakterizazio historiko horri aurre egiten dieten prozesu politiko eta sozialetan bihurtu dela. Hala, zalantzarik gabe lurraldea burujabetzan eta integrazioan hobetu da, eragile eta politika neoliberalei aurre eginez, eta baita indarrean dagoen sistema gaindituko duten alternatiba burujabeak proposatuz ere. Gaur egun beraz, sarraskiarekin amaitzen eta kontinente ernegatu eta duin baten zain irekiak sendatzen tematuta dauden indar, botere eta agendak badaude (bereziki gogoratu nahi dugu Hugo Chavez, Amerikak azken hamarkadetan izandako kirurgilaririk hoberena). 

Halaber, prozesu alternatibo hauek, oraindik sendoak eta itxaropentsuak, gupidarik gabeko erraldoi bati eta historian irmoki eraikitako egitura batzuei aurre egiten diete. Hala, Latinoamerika odolusten darrai, nahiz eta gaur egun, egoerari buelta emateko gai izateko esperantza dugun. Itxaropen hori bera, lurraldea zeharkatzen duen esperantza, bereziki zigortuak izan diren estatuetara heldu da; Guatemalara esaterako, bere zainak oraindik zabal-zabalik dituenak. Izan ere, Guatemalan odola bor-bor jaulki da gatazka armatuak iraun duen bitartean (1960-1996). Eta Guatemalan, gaur egun, odola borborka jaulkitzen jarraitzen duelako.

Eta hau hala da, ikuspuntu kolonialista, arrazista, antidemokratikoa eta boterearen aliantza berrien interesaren aldekoa (gobernu militarrak, enpresa transnazionalak, interes-talde nazionalak, narkotrafikoa), ez delako batere aldatu, eta ez dutelako nahi emantzipazio haizeak eta sendatzeko nahiek Guatemalan lekua izan dezaten. Aurrez aurre, herri eta gizarte mugimenduek sustatutako erantzunaren aurka, gero eta handiagoa dena, eta gizartearen gehiengoari zuzenduta, haien agendan kokatu dituzten proposamen alternatiboen aurka agertzen dira. Hortxe kokatzen da beldurra sustatzeko, ekintzaile sozial eta politikoak kikiltzeko, protesta kriminalizatzeko estrategia eta baita berau mantentzeko indarkeriaren erabilera ere.

Testuinguru honetan kokatzen da pasa den martxoaren 18an gertatutako, Marcos Ucelo Xinca Herriaren buruzagi komunitarioaren erailketa. Aurretik beste hiru kideekin batera bahitu zuten, galdeketa komunitario batetik itzultzen ari zirela. Ekintzaile ezagunak dira, Martxa Indigena eta Nekazaria bezalako mobilizazio handietan parte hartu dutenak, eta haien lurren jabetza komunaren alde borrokatzen dutenak, enpresarien interesei aurre eginez. Estrategia honen beste adibide bat, beste hamaikaren artean, Ruben Herreraren espetxeratze bidegabea da; lagun-mina eta Huehuetenengoko Departamenduko Asanbladako buruzagia, besteak beste terrorismoagatik salatua, soilik Galiziako zentral hidroelektriko bat herri galdeketarik egin gabe eraikitzearen aurka agertzeagatik. Gertakari honetan interes politiko eta enpresarialak nahasten dira -beste askotan bezala-, eta hildako komunitario bat, onartutako setio-egoera eta hamahiru atxilotu baino gehiago eragin dituena; noski, guztiak komunitateetakoak direlarik. Ruben azkena izan da, beste guztiak dagoeneko aske dauden bitartean, haien aurkako frogarik ez dagoelako. 

Negozioa, espoliazioa, beldurra, kikiltzea, indarkeria basatia, gobernuarena edo enpresena. Hau da proposamen ofiziala. Lehendakariak, Otto Perez Molinak, hala adierazi zuen Madrilera eginiko bisitan. Bere diskurtso ulergaitza itzulita, honakoa esan zuen: “Zatozte enpresa espainiarrak, herri hau salgai dago eta. Segurtasun juridiko, legal eta soziala eskaintzen dizkiegu inbertsioei, kosta ahala kosta”. Eta kosta ahala kosta honek hildakoak ere badirela esan nahi du, Marcosena bezalakoa; eta atxiloketak badirela, Rubenena bezalakoa.

Baina Rubenek badaki, Marcosek zekien bezala, eta Guatemalako herri eta sektore herrikoiek dakiten bezala, eragin nahi duten beldurra, botereak duen beldurrarekiko proportzionala dela. Aldaketa haizeak dagoeneko heldu direlako, Baqtun berri bat martxan da, eta atsekabetutako herri honen zainak sendatuak izango dira. Beharrezkoa delako eta egingarria delako. Inork ezin dio haizeari mugarik jarri, ezta Guatemalan ere. Eutsi goiari Ruben!

Berriak

Alternatibaren elkartasuna jaso du herri Kurduak Bilbon Kurdistango Kongresu Nazionaleko ordezkariekin eginiko bileran

Ordezkaritza kurdubatek elkarrizketa izan du Alternatibako ordezkariekin batera, herri kurduaren egungo egoera eta Abdullah Ocalanenadierazpen berriak irekiko dizkion aukerak azaltzeko. 

BDPko (Demokraziaren eta Bakearen aldeko alderdi Kurdua) ordezkariak Alternatibako Koordinakunde Nazionaleko kideekin elkarrizketatu dira, Bilbon egindako Newroz ospakizunaren harira – estaturik gabeko herri handienaren festa nazionala –. Bertan, herri kurduak bizi duen giza eskubideen urraketa sistematikoaren berri izateko aukera izan dute; lau estaturen artean (Turkia, Iran, Irak eta Siria) banatuta dagoen herria eta estatu propioa eraikitzeko aitorpenik gabe bizi dena.

Akif Rizgar Wan, KNK-ko (Kurdistango Kongresu Nazionala) ordezkaria Ingalaterran, Turkian preso duten Abdulah Ocalanen buruzagi kurdu ezagunarenhitzak gogoratu ditu, aurtengo Newroz ospakizunarekin batera, eta PKKri (Kurdistango Langileen Alderdia) 1984tik estatu turkiarraren kontrako borroka armatua lagatzeko eskatu dio.

Ordezkaritza kurduaren arabera, Ocalanen hitzen ostean, eta praktikan borroka armatuaren etena ekar dezakeena, gobernu turkoak nolabaiteko pausoa eman behar du bake prozesua aurrera egin dezan. Rizgar Wanen arabera, Ocalanek asmo handiko bide orria jarraituko du demokrazia eta bakea zabaltzeko, ez bakarrik herri kurduan, baizik eta gatazkari lotutako herrialde guztietan ere, azken batean, Asia Txikia osoan. Bere hitzetan: “Parte-hartze demokrazia eredu berri batean oinarritzen da, herri klaseen jabekuntzan eraikia, bereziki emakumeen jabekuntzan, eta batez ere, giza eskubideen eta autodeterminazio eskubidearen errespetuan oinarrituz”.

Alternatibaren ordezkaritzak, herri kurduaren aldarrikapenarekin eta borrokarekin aspaldi konprometituta, eta Euskal Herrian bizi izan diren hainbat egoerekin antzekotasun handia ikusten duen heinean, Abdullah Ocalanen bake eta itxaropen hitzak ospatu ditu, eta horregatik, herri kurduaren burujabetza prozesua bultzatu nahi izan du.

Hau guztia dela eta, Alternatibak konpromisoa hartu du herri kurduaren ordezkaritzarekin kontaktuan mantentzeko eta prozesuaren jarraipena egiteko, beharrezkoa den guztietan lankidetza eskainiz. Bukatzeko, ideia eta esperientzia elkar trukaketarako harremana jarriko dute martxan, herri kurduaren zein Euskal Herriko gatazka politikoaren konponbidean laguntzeko.

https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/72392_624639257553394_309693477_n.jpg

https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-snc7/482217_624639164220070_1613607081_n.jpg

https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-snc7/1791_624639420886711_633033086_n.jpg

https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/181001_624639437553376_2093397379_n.jpg

https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/541086_624639347553385_984467583_n.jpg

Berriak

Urrea: “EAEren enbaxadek AHTaren euskal adarrak baino 1.000 aldiz gutxiago balio dute”

Alternatibako bozeramaile eta Euskal Herria Bilduko legebiltzarkide Diana Urreak Eusko Legebiltzarrean esandakoa Gorka Maneirok (UPyD) eginiko eskaeri erantzuten, honek EAEko enbaxadak ixteko eskatzeko mozioa egin baitu.

Gaur, UPyD-k aurrezki planaz mozorrotutako mozioa aurkezten digu, baina errealitatean espainiar ultranazionalismoaren erakusgarria baino ez da, estatu eredu frankistarako atzerakada demokratikoaren erakusgarria.

Maneiro jaunak bere interpelazioan enbaxadak mantentzeko gastatu diren urteroko bost milioiaz aritu da; esate baterako, Abiadura Handiko Trenaren euskal adarraren eraikuntzak baino mila bider gutxiago dena. Hala ere, UPyD-k ez du gastuaren gakora zuzentzen den beste aurrezte neurririk aurkezten, azaleko neurriak besterik ez ditu proposatzen haien ametsetako Espainia Handi eta Libre honetan euskal identitatea desegitera  bideratuta daudenak.

Lehenik eta behin, Eusko Jaurlaritzaren izatea aintzat hartzen duzun heinean, bere interesak EAEtik kanpo defendatzeko zilegitasuna aintzat hartu beharko zenuke ere, Auzitegi Konstituzionalak egiten duen bezalaxe. Eta zu, Maneiro jauna, eredu honekin bat ez bazatoz eta euskal lurraldeentzat eredu aurre konstituzionala zein aurre estatuarioa nahiago badituzu, behintzat, utzi iezaiozu itzulinguruka hitz egiteari eta argi esan. Eusko Jaurlaritzaren eta Eusko Legebiltzarraren desegitea eskatu eta zure parlamentari akta entregatu. Hau litzateke sare autonomiko maltzurraren kontra koherentziaz jokatzeko biderik egokiena, zuen esanetan, espainiarren baliabide guztiak xahutzen dituena.

Edozein kasutan, zuen intentzioa ordezkaritza antzuetan aurreztea bada, EAEn eta Nafarroan dauden Espainiako Gobernu Ordezkaritzen desagerpena eskatu. Eta eskatu Carlos Urquijo jaunari erretiratzea eta etxera joateko. Euskal instituzioek libreki eta demokratikoki hartzen dituzten erabakien zentsuratzaile izateari utzi diezaiola.

Eta atzerriko ordezkaritzetan diru gehiago behar baduzue, Espainiako armadak eta Estatuko Segurtasun Indarrek Euskal Herrian gehiegizko ordezkaritza dutela uste dugu. Euskal Herrian soberan ditugu Espainiako ejertzitoaren kuartel militarrak, estatuaren aurrekontuaren 6 milioi euro xurgatzen dituztenak. EAEn Guardia Zibilaren eta Polizia Nazionalaren 4.000 kideak soberan ditugu, eta hauek suposatzen duten gastu mardula ere bai.

Gure taldeak, EH Bildu, Eusko Jaurlaritzak atzerrian dituen ordezkaritzak mantentzea nahi du, eta hauek zabaldu ditzatela euskal herritarron interesen eta beharren arabera. Ordezkaritza hauek bizirautea nahi dugu Euskal Herriak bere enbaxada eta kontsulatu propioa izan arte; Madrilen zein Parisen euskal enbaxadorea izan arte, gure ondoko bi herrialdeekin adiskidetasun eta kooperazio loturak sendotuz.

Euskal Herriaren izena atzerriari begira solidaritate internazionalistaren sinonimo bihurtzea nahi dugu, beste herrialdeentzako eredu demokratikoa bihurtuz eta herri borroken erreferentea bilakatuz gizarte libreago eta duinago baten bilaketan. Dudarik gabe, Euskal Herria izena Espainia Markaren kontrakoa izatea nahi dugu, krisiaren eta kapitalaren munstroaz,  Banco Santander, Inditex, Telefonica edo Gas Natural Fenosa, babestuta dagoena. Eta aldi berean, Francoren nahierara hautatutako monarkiaz ere babestuta dagoena.

Sentitzen dugu, Maneiro jauna, baina hori ez da gure irudia, hori ez da gure herriaren irudia.

Berriak

EHBilduk Chavezen jardun historikoa aintzat hartu eta iraultza bolivartarraren bidean lanean segitzeko eskatu die Venezuelako herritarrei

EH Bilduk Legebiltzarrak adierazpen instituzionala onartzea proposatu du, Hugo Chavez presidentearen heriotza dela-eta bere dolumina helaraz diezaion Venezuelako herriari, Chavez “duintasun politikoaren, zintzotasunaren eta espiritu demokratikoaren eredu” izan baita. Proposamena atzera bota dute gainontzeko taldeek.

EH Bilduk proposatutako testuak Chavezen jarduna aintzat hartzen du, “bere politikak eskubide eta askatasun berdintasuna eraman baitzuen Venezuelara, eta aberastasuna modu bidezkoago batean banatzea” ere ahalbidetu zuelako. Halaber, “interes ekonomikoen ondorioz mendeetan zehar espoliatutako herri bati duintasuna itzuli zion”. Labur esanda, “desberdintasun sozial, ekonomiko eta politiko handiak pairatzen zituen herri bat sozialismoan oinarritutako berdintasun egoera berri batean kokatu zuen” Chavezek.

Venezuelako presidenteak “berpizte demokratikoa sendotu zuen eskualde hartan” eta, berari esker, “Hego Amerika benetako alternatiba bakar gisa agertzen da gaur egun, herriak eta pertsonak esklabizatu egiten dituen kapitalismoaren aurrean”. EH Bilduk, beraz, Venezualako herriari deitu dio “iraultza bolivartarraren bidean lanean jarraitzera”.

Berriak

Aternatibak Chavezen heriotza deitoratu eta bere borrokarekin jarraitzera deitu du

Alternatiban atsekabez hartu dugu Hugo Chavez Frias herrien eta jazarritako pertsonen eskubideen defentsan borrokalari nekaezinaren heriotza. Hamalau urtean Venezuelako Errepublika Bolivartarraren Gobernuan eginiko lana aitortzekoa da, ez bakarrik bere herriak izandako aurrerapen handiarengatik, baizik eta Ertamerika eta Hegoamerikako herrien emantzipazioa, elkarlana eta integrazioa lortze aldera eginiko ahalegin handiengatik.

Sozialismoak ezinbesteko erreferentea galdu du, baina ideiak, proposamenak, Hugo Chavezek milaka eta milaka lagunengan piztu duen ilusioa mundu osoan zehar, pertsona bat baino askoz indartsuagoak dira, pertsona hura hain handia izanda ere. Horregatik, dolumina nagusi den honetan, sozialismoaren aldeko apustua eta bizi dugun sistema kriminalaren aurkako borroka indartu egiten da.

Bere alderdiak iazko urriko hauteskundeetan lortutako gehiengoak errespetatzea espero dugu, eskuma kolpistak Iraultzari zilegi ez diren bideetatik eta Venezuelako herriaren beraren kontra boterea ken diezaiola saihestuz.

Horri lotua, salatu egiten dugu nazioarteko prentsak dagoeneko abiatu duen kanpaina mediatikoa, hauteskunde berriak deitzearen alde, herritarren mugimendu geldiezina garaitu nahian. Herriaren kontzientzia boteretsuen interesa baino indartsuagoa izango da beti. Hugo, adiskide, borrokak aurrera darrai.

Berriak

Alternatiba | Ezkerra eraldatzearen erronka

X