Etiketa: Internazionalismoa

Euskal Herria Bildu Syrizarekin bat

Azken bi urteotan, Grezian austeritate neurririk zorrotzenak eta murrizketa sozial sistemikoak ezarri dira, Greziako herria erreskatatzeko merkatuek eta Europako troikak jarritako baldintzen ondorioz. Neurriokin Grezia bizi duen krisi larritik irtengo zela, zerga-politikan aldaketa ekarriko zuela eta zorra ordaintzeko eraginkorra izango dela adierazi ziguten.

Hala ere, emaitzek ez diote hori, neurriek erabateko porrota izan direlako: herritar xumeen pobrezia ekarri dute, Greziako herritarren bizi-baldintzak kaskartzea eta enplegua deuseztea, langabezia tasak marka guztiak hautsi dituelako %21arekin.

Horregatik guztiagatik, eta ekainaren 17an Greziako herriak hautes-ontziekin hitzordua daukala kontuan izanda, Euskal Herria Bilduk bere babesa azaldu nahi die Syriza-ri eta erreskatearen akordioa zalantzan jarri eta nazioarteko finantza botereek bahituta duten burujabetza nazionala greziarrei itzuli nahi dien eta hori bernegoziatzea nahi duten Greziako ezkerreko alderdiei. Krisi sistemikoaren erantzuleek sinetsarazi nahi digute euroaren etorkizuna jokatzen dela Grezian, baina egiaz jokoan dagoena da herrien burujabetza eta herritarren erabakitzeko gaitasuna, bai Greziakoa eta bai Europakoena.

Syrizak eta ezkerreko indarrek burujabetza nazionalaren alde eta inposatutako memorandumak indargabetzako eta bernegoziatzeko egiten duten apustua eta Europa neoliberalari egiten dioten oposizioa eta Europa barrutik eraldatzeko egiten duten proposamena babesten ditugu. Neoliberalismoarekin amaitu eta herrien Europa sozialaren alde egingo duten hitzarmen berrien aldeko apustua egiten dugu, pertsonen eta herrien eskubideak merkatuen eta diruaren gainetik jarriko dituztenak.

Era berean, elkartasun internazionalistagatik ere azaltzen diegu gure babesa Syrizari eta Greziako herritarrei, Europ finantza-oligarkiaren eta horren inposizio tresnen kontrako eta Euopako gehiengo sozialaren alde Europako herriek egiten duten borroka delako Grezian jokoan ari dena.

Ezin esan borroka hori berdintasunean oinarritzen denik; Syrizak hauteskundeak irabaz ditzakeela eta, Europako Batasuna eta finantza-botereak ahaleginak eta bi egin dituzte greziarren erabakian eragiteko, eta ez dute zalantzarik izan txantaiak eta diskurtso alarmistak egiteko. Hala, Greziako herritarrei egin zaien presio zuzen eta zekenak agerian utzi du Europa osoan ezarri nahi duten sasidemokrazia.

Horregatik guztiarengatik, Euskal Herria Bildun elkartzen diren Euskal Herriko herritar ezkertiarrok Greziako herriaren duintasunaren alde egiten dugu, jendarte bidezko eta solidarioagoa bilatzeko egiten ari diren ahalegin parketatuaren alde egiten dugu. Horregatik, Syrizaren eta Greziako ezkerreko beste alderdien alde egiten dugu.

Berriak

Greziaren duintasuna bestelako Europarako

Gonzalo Fernandez Ortiz de Zarate – Alternatibako Mahai Internazionalista

Ekainaren 17an hauteskunde orokorrak izango dira Grezian. Prozesua bereziki garrantzitsua izango da Europarentzat, baina baita Europako ezker osoarentzat ere. Izan ere, finantzen merkatuaren eztandaz geroztik, mugimendu sozialen eta alderdi politikoen erresistentziaren zein erantzun sendoez gain, honakoa aukera ezin hobea izango da Merkelen estrategia ultraliberalari, NDFari eta haiek sortutako proiektu europarrari zuzenean aurre egiteko. Ezkertiar guztiok itxaropenez ikusten dugu Grezia, eta bereziki hauteskundeak irabaz ditzakeen Syriza ezkerreko koalizioa, batez ere EBren xantaiaren aurka agertu delako.   

Igandean ez da soilik jokoan egongo Europak estrategia bera jarraituko duen ala ez, alegia greziarrei –gero eta pobrezia eta zapalkuntza handiagoa pairatzen ari direnak- lapurtzen jarraitzea; ez. Azken finean, igande honetan erabakiko dena, lapurretaz, iruzurraz eta errua pairatzeaz nekatuta dauden herritarren eraginez orain arte ezagutu dugun Europa bera, kapitalarena eta merkatariena, eraldatzen hasiko ote den izango da. Horregatik, igande honetan guztiok parte hartuko dugu Greziako hauteskundeetan.

Guzti hau proiektu ultraliberala babesten duten guztiek ere ulertu dute eta, horrexegatik, desinformazio kanpaina ikaragarriarekin Greziako herritarrak nahastu nahi dituzte, beldurra sustatuz eta proposamen alternatiboen aurkako jarrerak piztuz. Hala, Europako buruzagi guztiek Syrizaren garaipena euroaren irteerarekin lotu nahi izan dute, eta komunikazio talde guztiek Alexis Tsiprasen irudia eraldatu nahi izan dute boltxebike, erradikal, mediterraneoko Chavez, eta abarrekoekin iraindu nahian. Baina oztopo guztien gainetik, Europako herritarrek jakin behar dute, programa iraultzailea izan gabe, Syrizaren proposamena, euren leloak esaten duen bezala, duintasunez eta esperantzaz beteta dagoela. Haien proposamena hiru lerro nagusietan laburbildu genezake: lehena, Troika delakoak sinatutako hitzarmenak bertan behera uztea, murrizketetan oinarritutako politika drakoniarrak bultzatu zituenak eta hauteskundeak irabaztekotan baztertuko liratekeenak; bigarrena, sektore estrategikoak kapitalaren eskuetatik kentzea, bankuen eta bestelako sektore estrategikoen nazionalizazioaren bitartez; eta hirugarrena, xantaiarik gabe zorra berriz negoziatzea, kontu-ikuskapen bat eginez, zor horren zein zati den zilegi eta zein ez zehazteko, duela zenbait urte Ekuadorren egin zen bezalaxe, Herritarren Iraultza gertatu zenean.  

Programa, bere horretan, Europako proiektu hegemonikoarentzat erronka bat da: aski dela esaten duen herri bat, euren krisia eurek ordain dezatela esaten duena, eta kapitalarekin aurrez aurre negoziatu duena. Era berean, ezkerrek indarrak metatzeko aukera bat eskaintzen du, eskubideen Europa baten alde, demokrazia parte hartzailearen alde, kapitalismoari eta sistema ekonomiko bidegabe honen inguruan sortutako sistema menperatzaile anitzari aurre egitearen alde. Gure bokazio internazionalista berreskuratu beharra dugu eta gutxienekoetan oinarritutako agenda komuna proposatu: Europako sare instituzionalaren demokratizazioa; EBZ eta estatu ezberdinen banku zentralak publiko bihurtzea; zorraren kontu-ikuskapen osoa; egitura ekonomiko baztertzaile batean txanpon bakarraren zeregina zein den eztabaidatzea, lehentasun politikoa desberdintasunen aurkako borroka izanik; defizitak ez zigortzea eta bai ordea superabitak, hauek langileriari eta ez finantza burbuilari eskaintzera behartuz; Nekazaritzako Politika Bateratua (NPB) behin betiko indargabetzea elikadura subiranotasunaren alde; lanaren banaketaren alde egitea, produktiboa zein erreproduktiboa, arduren banaketaren printzipioan oinarrituta; Europako herri eta nazioen autodeterminazio eskubidearen aitorpena.

Agenda alternatibo honek, Syriza eta Greziako ezkerraren erreferente dena, ahaleginak eta borrokak bateratzea eta proiektu politikoak aurrez aurre jartzea ahalbidetu behar digu. Zibilizazio krisialdia da bizi duguna, eta ez dugu nahikoa, inondik inora, gogoetarekin edota eustearekin. Erasoari ekin behar diogu eta duintasuna, esperantza, iraultza eta burujabetza eskaini. Has gaitezen igande honetan. Guztiok Syrizarekin!

Berriak

Alternatibak YPFren nazionalizazioa txalotu eta Argentinaren modura herritarrentzat estrategikoak diren sektoreak berreskuratzearen alde egin du

Argentinako Gobernuak YPF enpresa nazionalizatu izana txalotu du gaur Alternatibako Mahai Internazionalistak, orain arte kontrola zuen REPSOLek “herrialde demokratiko orotan enpresa guztiek bete behar dituen helburu sozialak sistematikoki  bete ez dituelako”. Alternatibatik esan dutenez, “bazen garaia enpresa transnazionalek eta haien aginduetara dauden gobernuek abiatutako kolonizazio fase berria geldiarazteko, haien enpresen onurak herritarren ongizatearekin nahasten dituztelako, etekinak beste ezeren gainetik lehenetsita”.

Alderdi ezkertiarreko Mahai Internazionalistatik espero dute neurri hau “erregai fosilen menpekoa izango ez den sistema energetiko berri baterako zubi bilakatzea, kalitatezko bizitza bermatuko duen gizartea eraikitzeko beraz”. Bestalde, Alternatibako erakunde honek Europako gobernuei dei egin die “neurri ausart eta handizale hau bere egin dezatela eta sektore estrategikoak herritarren kontrol demokratikorako berreskura ditzatela, bereziki berez onura komuna lortzeko izanik iruzurrerako erabili izan dituztenak”. Horregatik, Alternatibak bankaren eta energia sektorearen erabateko nazionalizazioa gauzatzeko bitartekoak bilatzearen aldeko apustua egin du, “ongizatea, eta ez etekina, helburu izango duen gizartea eraikitzeko bidean”.

Berriak

Internationalist declaration of Bilbao: Creating Alliances between the peoples of Europe and the Americas

Internationalist declaration of Bilbao: Creating Alliances between the peoples of Europe and the Americas

Considering that capitalism, as well as the rest of dimensions that articulate the Multiple System of Domination (patriarchy, productivism, colonialism, racism, cultural hegemony), are responsible for the current situation of systemic vulnerability.

Considering also that, not only have they proven to be incapable of confronting the actual problems that beset humanity and the planet, but they have also started a suicide run, a headlong rush of terrible consequences.

European and American political and social organizations that have signed this declaration undertake:

1. To put in practice the idea that the revolution will be international or it will be nothing. Even though our struggles are, and will continue being, local, national, regional and without borders, we should not forget that the Multiple System of Domination is developed and organized globally and it will only be beaten this way.
2. To finish with the current framework of relationship between the Americas and Europe, that since the 16th century has been following the interests of the market and the reproduction of the capital, violence, racism, coloniality and pillaging. From our internationalist commitment, we will insist on the construction of new ways of relationship between individuals and peoples.
3. To coordinate ourselves in a non-colonialist, horizontal, democratic and effective way to radically end with the multiple system of domination that has dragged the world into an unprecedented crisis. At this critical moment there is no place for changes and improvements, the only possible option is the construction of alternative proposals.
4. To draw up common political agendas out from transforming values and principles, where the crux is the reproduction of life and not the capital. Out from recognition and commitment to diversity and radical democracy as a premise. Out from political strategies that aim for new production, consumption and welfare patterns based on the sustainability of our planet and on collective interests.
5. To give priority, in the political agendas, to common aspects we all share. Have respect for other struggles, make them ours, but it is necessary to put special emphasis on common struggles.

a. To support initiatives for alternative integration and integration of the peoples, like the ones that are currently being carried out in Latin America. Face up to the current patterns of regionalization represented by the European Union (EU) and the Organization of American States (OAE) because they meet the interests of the capital and not the interests of the peoples.
b. To face up to Partnership Agreements between the EU and the Americas as they plead for an unbridled capitalism where the markets and transnational companies rule. To condemn the governments and multilateral bodies that strengthen the anti-popular nature of these agreements.
c. To face up to, condemn, and prevent European transnational companies from depredating in the Americas for the terrible ecological, social, political and economical impact they carry out.
d. To stand up for the right to self-determination of any country without exception and condemn all the anti-democratic cases where the exercise of this internationally recognized right is violated.
e. To strengthen the resistance to austerity policies and plead for the radical modification of the creation and the distribution of wealth, for the defense of public services and the radical break with the capitalist world order.
f. To pledge our commitment to the de-patriarchalization of our states and societies. To acknowledge feminist proposals and struggles, specially against the oldest domination system –men against women-. Only then will we be able to talk about real democracy, justice, equality and emancipation.
g. To pledge our commitment to food sovereignty and agroecology versus industrial agriculture –represented by the CAP- and the intensive single-crop, the use of genetically modified products, plundering of natural resources, etc. as we believe that feeding is a right and not a commodity.

The revolution will be international or it will be nothing!

Bilbao, December 15, 2011

Berriak

Alternatibak Bilboko Adierazpen Internazionalista aurkeztu du jardunaldien itxieran

Bilboko Adierazpen Internazionalista: Europako eta Ameriketako herrien arteko Aliantzak Sustatzen

Kapitalismoak eta Dominazio Sistema Anitza osatzen duen gainerako dimentsioek (patriarkatuak, produktibismoak, kolonialismoak, arrazakeriak, hegemonismo kulturalak) sistemaren ahultasun egoeraren eragile zuzenak direla aintzat hartuta;

Aintzat hartuz, halaber, gizateriak eta planetak dituzten benetako arazoei aurre egiteko inolako gaitasunik ez dutela izan, eta inora ez doan galbidean murgildu direla.

Ondoko adierazpena sinatzen dugun Europako eta Ameriketako erakunde politiko eta sozialek, honako konpromisoak hartzen ditugu:

  1. Ondoko ideia betetzea: Iraultza internazionala izango da, edo ez da izango. Gure borrokak orain eta etorkizunean, herri, nazio, estatu edota eskualde mailakoak dira, mugarik gabekoak beraz, baina ez dugu ahaztu behar Dominazioaren Sistema Anitza mundu mailan garatzen eta antolatzen dela, eta soilik esparru horretatik gainditu ahal izango dugula behin-betiko.

  2. Europa eta Ameriken artean ezarritako harreman eremuarekin amaitzea, XVI. mendeaz geroztik merkatuen interesek, kapitalaren erreprodukzioak, indarkeriak, arrazismoak, kolonialismoak eta espoliazioak baldintzatutakoak, hain zuzen. Hala, geure hautu internazionalistatik, herrien eta pertsonen arteko harreman eredu berriak eraikitzearen alde egingo dugu.

  3. Geure burua modu ez kolonizatzaile, horizontal eta demokratikoan artikulatzea, Dominazio Sistema Anitza modu erradikal bezain eraginkorrean aurre egin ahal izateko, aurrekaririk ez duen krisialdi honetan jarri gaituelako. Berebiziko garai hauetan, ez dago erreformak edo hobekuntzak egiteko tarterik; bide bakarra proposamen alternatiboak eraikitzea da.

  4. Agenda politiko komunak eraikitzea balio eta oinarri eraldatzaileetatik, ardatz gisa bizitzaren erreprodukzio zabala ezarrita eta ez kapitalarena. Aniztasuna sustatuz eta aitortuta, eta errotiko demokrazia oinarri bezala jarrita; produkzio, kontsumo eta ongizate eredu berrietara eramango gaituzten estrategia politikoetatik, interes kolektiboak eta planetaren jasangarritasunean oinarrituta.

  5. Aipatutako agenda politikoetan, batzuei eta besteoi lotzen gaituzten gaiak lehenestea. Besteen borrokak errespetatzea, geure egitea, baina baita borroka komunei dagokionez, ahalegin berezia egitea ere:

    1. Herrien integraziorako Latinoamerikan martxan jarritako egitasmoak sustatu eta Europako Batasunak (EB) eta Amerikako Estatuen Erakundeak (AEE) ordezkatzen dituzten eskualde ereduei aurre egitea, kapitalaren interesei erantzuten dietelako eta ez herrien ineteresei.

    2. EBren eta Ameriken arteko elkartze-hitzarmenei aurre egitea, kapitalismo basatia eta merkatu zein transnazionalen diktadura babesten dituen ereduaren alde egiten dutelako. Hitzarmen hauen oinarrian dagoen herritarren aurkako logika sustatzen duten gobernu eta erakunde aldeaniztunak salatuko ditugu.

    3. Europako transnazionalek Ameriketan egiten duten harraparitza lanari aurre egitea, salatzea eta eragoztea, hauek eragiten duten inpaktu ekologiko, sozial, politiko eta ekonomiko itzela dela eta.

    1. Herri guztien autodeterminazio eskubidea babestea, salbuespenik gabe. Demokraziaren aurka, nazioartean onartutako eskubide hau urratzen den bakoitzean salaketa eginez.

    1. Herstura ekonomikoaren aldeko politikei aurre egitea, ongizatearen sorrera eta banaketaren errotiko aldaketaren alde, zerbitzu publikoen babesaren eta mundu mailako eredu kapitalistarekiko haustura erradikalaren alde eginez.

    1. Geure estatu eta gizarteen despatriarkalizazioaren aldeko apustua egitea, borroka eta proposamen feministak aitortuz, bereziki jazarpen sistemarik zaharrenaren -gizonek emakumeen gainean ezarritakoa – aurka eginez. Soilik horrela, benetako demokraziaz, justiziaz, berdintasunaz eta emantzipazioaz hitz egiteko gai izango gara.

    2. Elikadura subiranotasunaren eta nekazaritza ekologiaren alde egitea, industria nekazaritzaren aurrean –Europan Nekazaritzako Politika Bateratuak (NPB) eta Ameriketan sojaren, Afrikako palmaren, egurraren eta abarren labore bakar intentsiboek irudikatuta-, eta azkenik, elikadura eskubide moduan ulertuz, eta ez salerosketa produktu moduan.

Iraultza internazionala izango da, edo ez da izango!

Bilbon, 2011ko abenduaren 15ean

http://alternatiba.net/old-files/111215BilbokoAdierazpena.jpg

Berriak

Alternatibak bere I. Jardunaldi Internazionalistak, “Europako eta Ameriketako ezkerrak” aurkezten ditu alderdiaren hirugarren urtemugan

Alternatibak, 2008ko abenduan sortu zenetik, gaur hirugarren urtemuga bete da, bere izaera internazionalista indartzearen alde egin du pairatzen dugun krisi sistemikoaren aurkako beharrezkotzat dugun elementu gisa. Gure hastapenetatik esan dugunez, egitura aldaketa, iraultza; internazionala izango da, edo ez da izango. Hala, pertsona eta herri bakoitzaren burujabetzea besteen emantzipazioaren menpe dago, guztioi kalte egiten digun statu quoa garaitzearen menpe, pobrezia, desberdintasuna, murrizketak eta eskubide urraketak besterik ez dakarren egoera gainditzetik etorriko da.

Baieztapen hau, Euskal Herriaren etorkizuna Europaren eta munduaren etorkizunari lotu beharrak gure hirugarren urtemugaren harira zabaldu nahi dugun mezua da. Munduari zabalik dagoen Euskal Herria nahi dugu; elkartasuna irizpide duena -pobretutako herrialdeekin bereziki- eta nazioartean desjabetutako klase guztiekin; mundu osoaren elkartasuna jasotzen duen Euskal Herria. Haien agenda gurea da, gure indarra haien indarra den bezala.

Alternatiba ez zen jaio sigla berri bat gehitzeko Euskal Herriko politikagintzari. Euskal ezkerrari eta ezkerraren batasunari ekarpena egiteko borondate irmoarekin jaio zen. Ezker indartsua eta trebea da eraiki nahi duguna, indartsua bere izaera aldarrikatu eta eskuma garaitzeko, herri honetan EAJk, PPk, eta PSOEk ordezkatzen duten eskuma. Haiek ez dute inoiz zalantzarik izan zerga eta lan politikak, politika ekonomikoaz alegia, ahots bakarrez hitz egiteko, banka eta enpresa handien ahotsarekin hain zuzen. Gobernatzeko gai ere izan daitekeen ezkerra da osatu dena, Donostian eta Gipuzkoako Aldundian bezala.

Zalantzarik gabe, laster itxiko dugun urtean ezkerreko subjektu honen sorreran eginiko aurrerapauso garrantzitsuak ospatu behar ditu Alternatibak. Amaiur eta Bildu koalizioetan dugun parte-hartzeak Euskal Herriko ezker soberanistaren artikulazioan aurrera egitea ahalbidetu digu. Jakin badakigu, hala ere, borroka hasi besterik ez dela egin, ezkerreko talde zabala eraikitzeko lanean jarraitu behar dugula, eta bidean sortuko diren oztopoak zein kontradikzioak gaindituta egin beharko dugula.

Batasunerako borondate politiko horretan, agenda erradikalak artikulatzea eta sistema aldaketa bilatzeko ahaleginak, gaur aurkezten dugun jardunaldiek indartuko dutela espero dugu, Europako eta Latinoamerikako erakunde sozial eta politikoen elkarlana sustatuta, berdintasunean eta errotiko demokrazian oinarrituta.

Ezkerra da, ezkerrak gara, Europa eta Amerikaren arteko lotura tamalgarriak berregin beharra dugunok, burujabetzarako loturetan eraldatuta. Izan ere, inperialismoaren eta kolonizazioaren historia samingarria ez da amaitu, aldatu besterik ez da egin: ontziak ziren lekuetan, enpresa transnazionalak daude orain; jauntxoen aurrean makurtu beharra zegoen iraganean eta Europako Batzordearen, Munduko Bankuaren edota Nazioarteko Diru Funtsaren aurrean makurtu beharra dago orain; erlijio katolikoa zen garaiko ideologia eta kontserbadurismo ultraliberala da egungoa.

Egoera irauli beharrean gaude. Amerikako herrialde asko altxatu dira dagoeneko, aski dela esan dute, mundu desberdina nahi dugu, eta bestelako mundua egingarria dela uste dugu. Europatik ere aski dela esaten jarraitzen dugu, ez dugula besteek sortutako krisiaren ondorioak pairatzen jarraitu nahi. Horregatik indarrak batu behar ditugu, elkarlanetik borrokatu behar dugu.

Aurrean ditugun erronka guzti hauen inguruan hitz egiteko, ibilbide oparoko hizlariak izango ditugu gurekin gaurtik ostegunera arte. Isabel Rauber argentinarrak irekiko ditu jardunaldiak; Mexikotik etorritako Ana Esther Ceceña eta, Euskal Herritik, Mikel de la Fuente, izango dira bihar, eta, azkenik, ostegunean, Ekuadorretik ekarri dugun Irene Leon eta gure artean aski ezaguna den Paul Nicholson arituko dira hizlari. Hitzaldi guztiak Bilbon izango dira, arratsaldeko 7:00etik aurrera. Biharkoa Arrupe Etxean egingo da eta, beste biak, Bizkaiko Batzar Nagusietako ekitaldi aretoan. Guztiak sarrera irekikoak dira.

Jardunaldietako hausnarketen emaitza Bilboko Adierazpen Internazionalista delakoan jasoko ditugu, agenda bateratuan aurrera egiteko eta indarrak batzeko oinarriak ezarriko dituenak.

http://alternatiba.net/old-files/JardunaldiInternazionalistakFLYER.jpg

Berriak

Bideo elkarrizketa Gorka Oruetarekin Palestinako egoeraren inguruan: Okupazioa, BDS kanpaina, estatu izateko eskaera…

AlternaTB-k Gorka Orueta elkarrizketatu du Palestinan izan berri duen egonaldiaz, okupazioa, Palestinako estatua sortzeko ahaleginaz eta BDS (boikot, desinbertsioa eta zigorrak) kanpainaren inguruan. Gorka Orueta EHUko Nazioarteko Harremanetako irakaslea da eta 2011ko urriaren 8tik 16ra Palestinara bidaiatu zuen Euskal Herriko eragile sozial eta erakundeen ordezkaritzako kide izan zen.

Berriak

Alternatibaren I. Jardunaldi Internazionalistak: Europako eta Ameriketako ezkerrak: Agenda eta erronka komunak

Abenduak 13

19:00 Arrupe Etxean, Padre Lojendio 2

Isabel Rauber (Argentina): Sujetos y alternativas para una nueva civilización

 

Abenduak 14

19:00 Bizkaiko BBNNetan, JJGG de Bizkaia, Hurtado Ametzaga 6

Ana Esther Ceceña (Mexico) – Mikel de la Fuente (Euskal Herria): Análisis de las coyunturas

 

Abenduak 15

19:00 Bizkaiko BBNNetan, JJGG de Bizkaia, Hurtado Ametzaga 6

Irene León (Ecuador) – Ana Esther Ceceña (Mexico) – Paul Nicholson (Euskal Herria): Propuestas comunes de las Izquierdas

http://alternatiba.net/old-files/JornadasInternacionalistas.jpg

http://alternatiba.net/old-files/jornadasinter web.jpg

Berriak

Oskar Matute Anoetako Belodromoan: “Ez dute aldaketarik nahi dena galduko duten beldur direlako”

Arratsalde on hona hurbildu zareten ezkertiar, ekologista, feminista, sindikalista, abertzale eta subiranista guztiei. Zoriondu behar zaituztet, Belodromoa bete egin dugunok argazki historiko baten parte garelako, zutik dagoen herriaren irudia osatzen dugulako, herritar guztientzako askatasuna eta duintasunaren bila dagoen herriaren oihartzuna garelako. Gora Amaiur! Gora zuek!

Vivimos tiempos decisivos, tiempos intensos para nuestro país. Tiempos de movilización social, de luchas populares y también tiempos de esperanza de paz y solución para un conflicto político que no puede prolongarse ni un minuto más. Y quienes estamos hoy aquí, somos y representamos parte de esa esperanza, de esa ilusión por dar la vuelta a un sistema político, social y económico profundamente injusto y antidemocrático para Euskal Herria.

Y lo cierto es que en el actual momento de crisis que padecemos; económica, de valores, de sistema, el PP, el PSOE y el PNV solo son capaces de ofrecernos sumisión al capital, paro, destrucción de nuestro medio ambiente, precariedad, desigualdad e injusticia, hasta convertirnos en esclavos sometidos a la dictadura de los mercados.

Eta merkatuen aurrean burua aspaldi makurtu dutelako jendearen haserrea eta indignazioa eragin dute. Hemen haserre horrek badu izena, Amaiur!

Amaiur ha llegado para decirles que ha llegado el momento de romper las cadenas y gritarles con fuerza que este pueblo, sus gentes, están en pie y que está dispuesto a pelear por todos sus derechos, que va a conquistar su libertad!

Libertad para construir una Euskal Herria donde la igualdad de mujeres y hombres sea una realidad y no un deseo y el patriarcado un vestigio del pasado, donde cada persona tenga el derecho a amar a quien desee tenga el sexo que tenga, donde la preservación de nuestra amalurra sea obligada y destierre de nuestras tierras los macro proyectos, donde el ejercicio de la soberanía alimentaria sea la forma más justa de preservar nuestro agro y a nuestros baserritarras. Una Euskal Herria donde la cultura nazca del pueblo y para el pueblo, no con uno, sino con mil kukutzas!

Guztion artean eta guztiontzat eraikitako Euskal Herria, behetik eta ezkerretik, erabat demokratikoa, bere langileen borroka amaitezinarekin harro dagoena, haien eskubideen eta duintasunaren defentsan grebara atera direlako. Jakin dezazuen: zuen borroka gure borroka da.

Vamos a conseguir tener una nación soberana capaz de participar de la lucha otros pueblos. Aquella frase del Che nos recordaba que “la solidaridad es la ternura de los pueblos”. Y al igual que él pudo hacer, llegará un día en que un ciudadano vasco se suba al estrado de las Naciones Unidas en su condición de representante del estado 195, porque el 194 será Palestina, para proclamar al mundo que existimos!

Y para la consecución de este objetivo tendemos un puente a todas aquellas personas que en Euskal Herria aspiren a que la igualdad, la democracia, la justicia social y la solidaridad sean una realidad.

Gure helburua lortzeko iraultza demokratikoa behar dugu, herri honek ahots burujabea izan dezan, aldaketarik nahi ez duten elite politiko eta ekonomikoen gainetik. Ez dute aldaketarik nahi dena galduko duten beldur direlako.

No quieren que cambie nada porque tienen miedo a perderlo todo.

Y tal vez, algunos, probablemente los del PP, se embriaguen de éxito el día 20. Pero que tengan muy clara una cosa: Que su victoria será muy amarga porque su resaca y su dolor de cabeza tienen un nombre, Amaiur, y que no cesarán hasta que este pueblo y sus gentes sean dueñas de su futuro.
Etorkizuna gurea da, elkarrekin eraiki dezagun zubia

GORA EMAKUMEEN BORROKA!
GORA EUSKAL HERRIA SOZIALISTA!
GORA EUSKAL HERRIA ASKATUTA!

Berriak

Ekonomiaz ari garenean, utzi demokraziak alde batera, arren

Ana Etxarte eta Asier Vega – Alternatibako bozeramaileak

Artikulu honen asmoa ez da inondik inora Greziako lehen ministroa defendatzea EBrekin hitzartutako erreskatea balioesteko erreferenduma deitu izanagatik. Aitzitik, gero eta hegemonikoagoa bihurtu den shock-aren doktrina, bere herrian bertan inongo gupidarik gabe ezarri duela uste dugu. Hala, erabat arbuiatzen dugu onartu den politika ortodoxoa; gizarteak errefusatu arren, murrizketa sozial drakoniarrak, pribatizazioak, desregulazioka eta protestak bortizki erreprimitzea babesten dituenak, hain zuzen. Milton Friedman, neoliberalismo basatiaren aitak disimulurik gabe esango lukeen bezala, “Lan bikaina, Yorgos”, erredundantea izanik ere.

Asmoa ez da ere iragarpen hau momenturik egokienean heldu den ala ez baloratzea; ezta erreferenduma murrizketak heldu aurretik egitea eraginkorragoa izango zela esatea; ezta Greziako herriak bere politika ekonomikoari buruz eta honen ondorioz sortutako egoeraren ardura nori egokitu behar zaion erabakitzeko ahalmena beti –lehen, orain eta etorkizunean- izan behar duen ere. Jakina hala dela. Izan ere, herriek erabakitzeko ahalmena izan behar dute momentu oro, edo hala beharko litzateke edozein sistema demokratikoren baitan –egungo errealitatearekin zerikusirik ez duena-.

Dena den, une honetan erreferendum bat egitearen egokitasuna eta bideragarritasuna, aditzera eman den moduan, momenturik egokiena izatearen araberakoa al da? Norentzat da egokia? Ez al dute greziarrek –atzo, gaur eta bihar – presio talde batzuk merkatuekin bat eginda aurrez erabaki duten zerbait errefusatzeko edo balioesteko eskubidea? Gure erantzuna argia da; testuingurua eta egoera edozein direla ere, herri batek beti izan behar du erabakitzeko subiranotasuna. Lehenago egin izan balitz hobe, baina oraingoan ere, ondo da.

Eta hortxe dago koska. Lerro hauetan salatu nahi duguna, egun pairatzen dugun demokrazia gabezia handia da, statu quo-ak txalotzen duen hori, hain zuzen ere. Zoritxarrez, demokrazia liberalaren noraezerako bidaian murgilduta gaude, non herritarrok gero eta ahalmen txikiagoa dugun geure egunerokotasunean eragina duten erabakietan parte hartzeko. Orokorrean hala jokatzen bada, ekonomiari dagokionez orduan, zuzenean diktaduraz ari gara. Badirudi, kasta buruzagiek hala agintzen dietela herritarrei, umeak izango balira bezala: “Ekonomiaren alorrean, hobe da nagusiek erabakitzea, geu baikara honetan adituak…”.

Horregatik, erreferenduma egiteak poztu besterik ez gaitu egiten –bere justifikazioa alde batera utzita eta lehenago egitea eraginkorragoa izango zela uste badugu ere-, eta era berean, instituzio zein alderdi politikoen izaera mehatxari, mafioso, iskanbilatsu eta diktatoriala salatu nahi dugu, bai sozial-liberalena zein eskuin-eskuinekoena ere. Ez da ezer berririk zerupean, Espainiako Erresuman gauza bera gertatu izan baitzen iraganeko udaran, defizitaren mugaren erreforma konstituzionala itzalean onartu zenean (honetarako bada zilegi konstituzioa aldatzea). Laburbilduz, sistemaren mezua argia da: ekonomia, merkatuentzat; demokrazia, lau urtean behin merkatuek agintzen dutena balioesteko.

Erabakiak hartzeko logika bertikal eta pribatizatzaile honen aurrean, demokrazia erradikalaren alde egin behar dugu, eta Grezian erreferenduma deitzearen alde agertzen gara, emaitza EZEZKOA izateko nahiarekin, onartutako aurre-hitzarmenak errefusatuko dituena. Eta erreferendumari BAI eta aurre-hitzarmenari EZ esaten diogu honako arrazoiak direla medio:

Lehenik, pedagogia politikoagatik, ekonomia herrien subiranotasunaren menpean jartzeko beharrizanarengatik, eta ez alderantziz, orain gertatzen den lez.

Bestetik, Grezian erabili izan den logika –eta aurre-hitzarmen hau kate maila berri bat besterik ez izatearena- desegokia, inkoherentea eta herriaren aurkakoa dela ulertzen dugulako. Etengabeko erreskatearen eta murrizketa sozialen dinamikak Grezia kale itsu batera bultzatzen du, eta bankuen zein finantza-eragile handien interesak besterik ez ditu babesten, bestela zorraren merkatuetan eta CDS-an izugarrizko galerak pairatzeko arriskuan egongo zirenak. Ez dira Greziaren interesak lehenesten, merkatuen irensteko nahia baizik.

Hirugarrenik, oraintxe bertan jarraitu daitekeen estrategia bideragarri bakarra Greziaren porrota dela uste dugulako. Honek, zorra bere osotasunean berriz negoziatzeko aukera eman dezake, -zilegitzat jotzen ez denaren berrikustea eta ez ordaintzea sartuta-, eraldaketa sozialari bide berria irekitzeko aukera errealari heltzeko, finantza sistemaren zamaren menpekotasun iraunkorrik gabe.

Azkenik, egungo arazoak benetan konpondu nahi baditugu, eztabaidaren erroetara jo behar dela uste dugulako: finantza-merkatua erregulatu; espekulazioa eragotzi; Alemaniaren superabit estrukturalak, hobekuntza sozialik eta politika hedakorrik gabekoak, legez deuseztatzea; aurrekontu eta fiskalizazioan politika bateratuak jarraituko dituen Europa bat eraikitzea, eskubideetan oinarrituko dena eta ez interesetan.

Demokrazia ekonomian eta edonon; merkatuei aurre eginez, herriaren boterea!

Berriak

Alternatiba | Ezkerra eraldatzearen erronka

X