Etiketa: Euskal Herria

Baratze urbano ekologikoak> Ainhoa Etxebeste (Euskadi Irratia)

Iturria: Eitb.com argitaratutako erreportajea

Egilea: Ainhoa Etxebeste

Eskobareak, bihortzak, laiak, aitzurrak, karretilak, otarrak edo lurra ureztatzeko ontziak … denetarik dago udal baratze hauek hornitzeko biltegian. Eraikin berean daude komunak eta aldagelak eta beraz, baratzean aritzeko erropa eta oinetako egokiak aldatu eta lanean hasi besterik ez dago.

Kaletarrak

50 m2-ko azalera dute 87 udal ortuek. Pello Garai Arrasateko landa inguruneko teknikariak azaldu digunez, “udazkenean banatu zituzten eskatzaileen artean” eta lur sailak txikiak direla esaten zuten erabiltzaileek ere onartu behar izan dute “baratzea aurrera eramateko lan asko” egin behar dela .

Kaletarrak dira erabiltzaile ia denak eta beraz ikastaro txiki bat jaso zuten lanean hasterako. 7 udal ortu, gizarte zerbitzuei eskaini dizkiete beren beharretarako eta nola erabili aztertzen ari dira. Ikusmina sortu du esperientziak baina “gu ez gara aurrenekoak” esaten du Pellok.

Adin guztietako erabiltzaileak

Lur onenak industriak hartu dituen garaian, agenda XXI ekimenaren barruan berreskuratu zuten baratze ekologikoak egiteko orubea. Hondea-makinek “xapaldatan antolatu zituzten baratzeak” eskatzaileen arabera “adineko erabiltzaileak beheko txapaldatan eta gazteenak goikoetan” kokatu dituzte.

“Sorpresa izan da” udal teknikariarentzat jubilatu gutxik eskatu dutela baratzea eta harritzekoa gazte askok eman duela izena, “berdin neska edo mutilak”.

Udaberria

Udaberriko arratsalde batean aurkitu ditugu beren baratzak lantzen Mikel eta Iñaki. Goizez egin dute ohiko lana eta arratsaldea eskaintzen diote hoby-ari . Mikel “erlajatzera” etortzen da baratzera bi edo hiru ordu aritzen da eta badaki presaka iharduteak hemen ez duela balio. Orain hilabete erein zituen marrubi landareei begira dago: “natural gustatzen zaizkit, azukre edo natarik gabe … freskatu eta barrura”. Aurten uzta handia edo txikia izango duen pentsatzeak ez du kezkatzen “zerbait ateraz gero pozik” geratuko da.

Haziak erein

Iñakik, ez du denbora handirik izan orainarte eta aurtengoz baratzearen erdia bakarrik prestatuko du “tomatea , lekak … eta piperrak” sartzeko asmoa dauka. Orainarte , etxeko terrazako lorontzietan atera izan du uzta txikia “ez da berdin, hemen lur gehiago dago eta ale handiagoak ateratzen dira”.

Mikelek ere etxeko lorontzietan erein zituen gaur aldatzera dihoan landareak “haseratik ikusi nahi nuen prozesua, txikitatik etxean jaso nuen kulturatxoa berreskuratzeko”. Horixe da udal ortuen berezko helburua “baserriari , sektore zapaldu horri , oihartzun piska bat ematea” Garaik azpimarratu digunez .

Ekologikoa

Landaketak , modu ekologikoan “molekula kimikorik gabe” egiten dira Garagartzako ortuetan . “Giro polita sortzen ari da erabiltzaileen artean ” esaten du Mikelek. “Dakienari galdetuz” ezagutza konpartitzen dutela dio berriz Iñakik. Bistakoa da, gogo onez etortzen direla lanera eta gauza berriak ikastera.

Berriak

Ordainpeko lanak segitzen du agintzen> Onintza Irureta (Argia)

Iturria: Argia

Egilea: Onintza Irureta Azkune

2008ko EAEko datuak dira: lan ez ordainduaren %75 emakumeek egiten dute eta lan ordainduaren %62 gizonek. Beraz, emakumeek lan karga osoaren %54 hartzen dute bere gain. Ordutan esanda, batez beste emakumeek 6 ordu eta 35 minutuz egiten dute lan egunero (ordaindua zein ez ordaindua), eta gizonek 5 ordu eta 36 minutuz. Denbora kudeatzerakoan, sexuen arteko banaketa nabarmena da. Alabaina, zer dago ehunekoen eta ordu-minutuen atzean?

Denbora nola kudeatzen eta banatzen dugu gure gizartean, genero ikuspegia kontuan hartuta? Batera eta bestera begira hasi, eta Euskal Herrian bederen, maila teorikoan gutxi landu dela iruditu zaigu. Joan den ekainean begia luzatu genuen EHUko Udako Ikastaroetan Emakundek antolatutako jardunaldietara. Ondoko izenburua zuen: Berdintasunaren garaia? Denborari, generoari eta giza antolaketari buruzko hausnarketak. Sei hizlarietatik bakarra zen Euskal Herrikoa, pentsa genezake gai hori lantzeko bertako askoz aditu gehiago ez dagoela. Denetarik izan zen, hitzaldi batzuk bikainak eta beste batzuk soziologia ikuspegitik bai, baina genero ikuspegitik oso gutxi landutakoak. Matxalen Legarreta artearra (Bizkaia, 1977) domestizitatearen inguruko tesia prestatzen ari da. Hark denbora eta generoa elkarrekin aztertzeko proposamen berezia egin zigun. Artearraren proposamena, edo berak esan bezala probokazioa, azaltzen saiatuko gara.

Errudun sentsazioa ez da zenbakitan neurtzen

Gizonek eta emakumeek denbora zertan igarotzen duten azaltzeko estatistikak ezagunak ditugu. Tartean behin sarreran aipatu ditugun moduko datuak helarazten dizkigute hedabideek. Balio dute, nolabait, denbora nola banatzen den kuantifikatzeko, eta ikusteko nola genero banaketaren balantza alde batera dagoen erorita. Era horretako inkestak gutxi eta garestiak direla nabarmendu zuen Udako Ikastaroetako hizlari batek baino gehiagok. Legarretaren ustez, gutxi eta garesti izateaz gain mugatuak dira, gauza batzuk neurtzeko balio dute, baina beste askok ihes egiten du. Soziologo artearrak eztabaida taldeak osatu zituen tesia prestatzeko eta han jasotako adibide batzuk erakutsi zizkigun estatistikei ihes egiten dien hori azaltzeko: emakume batek kontatu zuen nola goizez eta arratsaldez umea eskolara eramaten zuen, denbora tarte horietan etxetik lana egiten zuen enpresa batentzat eta gainerako denbora umearekin pasatzen zuen. Gauez ere lan egiten zuen. Bizi erritmoaren ondorioz 43 urterekin menopausia etorri zitzaion. Leher eginda zegoen emakumea, baina aitortu zuen ordu horietan umearekin egon ez bazen errudun sentituko zela. Bigarren adibidea: beste emakume batek kontatzen du nola bere amak hezi zuen umeak ondo hazteko eta etxea hautsaren arrastorik gabe edukitzeko. Gaur egun, egongelako hautsa astebetez kendu gabe lasai egoten da, baina orain arte errudun sentsazioa ikaragarria izan da. Bi adibide baino ez. Denboraren kudeaketaz ari dira. Nola neurtzen dira emakume zein gizonen sentipenak? Estatistikek ez dituzte denboraren kudeaketan ageri diren alde moral eta afektiboak neurtzen, ezta botere harremanak ere.

Dohaintza

Legarretak, eztabaida taldeei entzun eta gero, denbora dohaintzaren ikuspegitik begiratzea proposatu zuen, beti ere etxeko lanetan eta familian oinarrituta. Dohaintza Marcel Mauss antropologoak azaltzen duen eran erabili du Legarretak. Alegia, eman, jaso eta itzuli egiten dira objektuak edo zerbitzuak. Auzolana da horren adibide, txerri hiltze garaian auzotarrak baserri batetik bestera dabiltza elkarri laguntzen, gaur zurean eta bihar nirean. Txerria ere hala banatzen da, hau niretzat eta hori zuretzat. Zerbait ematen duzun momentutik zirkulua ireki da eta norbanakoak espero du, denbora batera, zirkulu hori itxiko dela, hots, gaur emandakoak edo eskainitakoak buelta izango duela halakoren batean. Denbora bi eratara ulertzen da dohaintzaren joko honetan: batetik, nik nire denbora eskaintzen dizut –arropa garbitu, amona zaindu, umearekin egon– eta testuinguru horretan denbora norbanako guztiok dugun baliabidea da. Eta bestetik, hasitako denbora horren bukaeraren zain geratzen zara –nik nire haurra zainduko dut orain eta zahartzen naizenean berak ni zainduko nau–. Esan dugu denbora norbanakoaren baliabidea dela, baina dohaintzaz ari garela denbora ez da saltzen dugun baliabidea –lan merkatuan hala egiten dugu– ezta oparitu ere –enpresak ordaindu ez dizkigun lan orduak adibidez–.

Denbora baliabide ekonomiko gisa neurtzen da lehen aipatutako estatistiketan, hainbeste ordu aisialdia, hainbeste ordainpeko lana, horrenbeste ordaindu gabeko etxeko lanak… Dohaintzak baliabide morala hartzen du kontuan, jendeari ez dio galdetzen zenbat minutu igarotzen dituen egunero etxea garbitzen edo umea zaintzen, garrantzia daukana da nola sentitzen zaren haurra haurtzaindegian utzi duzunean, edo bilobak zaindu behar dituzunean, edo aita eguneko zentrora eramaten duzunean.

Eta oreka apurtu bada?

Legarretari batek baino gehiagok esan dio dohaintzaren logika hori jada apurtua dagoela, orain beste logika baten bidez mugitzen garela. Artearra ez dago ados eta eztabaida taldeetan entzundakoak ekarri ditu gogora. Horietako pasarte hau argigarria da: “Hemen gauden belaunaldia ziurrenik okerren biziko garenena da. Gure seme-alabak zaindu ditugu, gurasoen esana bete dugu eta zaindu ditugu, eta seme-alabek ostikada emango digute”. Gizon jubilatuak esan du hori, katea apurtuta ikusten du gizon horrek, ez dauka seme-alabek zainduko duten esperantzarik, baina hala izatea espero zuen. Katea apurtuta ikusteak esan nahi du kate hori kontuan hartzen dugula. Gizon jubilatuen taldean ezezik gazteenen eztabaida taldeetan ere gai hori atera da, alegia, nork zainduko gaitu etorkizunean? Ez baitaukagu barneratuta zahartutakoan etxekoek ez gaituztela zainduko.

Italiako Alderdi Komunistako emakumeak

Hasieran esan dugu, Legarretarena denboraren kudeaketa genero ikuspegitik aztertzeko proposamena edo probokazioa da. Beste kontu bat da nola eragin denbora kudeaketan banaketa parekideagoa izan dadin.

Denboran oinarritutako politikek urte gutxitako bizitza dute Europan, eta aurrekariak Italian daude. 1980. urtean Italiako Alderdi Komunistako emakumeek Le donne cambiano il tempo (Emakumeok denbora aldatzen dugu) izeneko lege proposamena jarri zuten abian. Proposamenak gizartean eskubideak eta betebeharrak berdin banatzea eskatzen zuen, eta abiaburu gisa hartzen zuten tradizioz emakumeek etxea eta familia zaintzan egin duten lan ez ordaindua. Alor hori bizitza sozialaren, ekonomikoaren eta politikoaren erdigunean ezarri nahi zuten. Gizarte antolaketa berria aldarrikatzen zen, non emakumeen eta gizonen arteko oreka egongo zen. Era berean, lan ordainduak egituratzen duen denbora banaketa ezbaian jarri zuten, alegia, zortzi ordu lana, zortzi ordu aisia eta zortzi ordu atsedena. 24 orduko egitura horrek ez du beregan hartzen bizitza sortzea, hau da, etxeko eta familiako beharrei erantzutea. Oraindik, gizarte antolaketak genero rolen banaketa mantentzen du: gizona lan merkatuan dago eta emakumeak jarraitzen du etxearen eta familiaren ardura izaten; lan ordaindua egiten badu osagarria baino ez da. Italiako emakume komunisten aldarria zen denboren duintasuna azpimarratzea eta eguneroko bizitzari balio handiagoa ematea, jarrerak eta gizon-emakumeen arteko botere harremanak aldatuz.

30 urteko ibilbidea duen proposamenak denbora hiru dimentsiotan ulertzen du; gizakiaren bizi zikloa kontuan hartzen duen denbora, lanean oinarritutako denbora –ordainpekoa eta ordaindu gabekoa– eta hirietako denbora. Italian lehen pausoak eman zituen aldarriak adarrak hedatu ditu Frantzian, Alemanian eta Espainian. Alabaina, denbora politikak gauza berria dira gure gizarteetan eta Italiako proposamenak halamoduz jarri dira praktikan batean eta bestean. Batzuetan saiakera zehatzak egin dira eta gero ez dira garatu, besteetan genero ikuspegia ahaztu egin zaie.

Denbora ulertzeko hiru dimentsioetatik, gutxien landutakoak eta emaitza kaxkarrenak eman dituztenak gizakiaren bizi zikloa eta lan denbora kontuan hartzen dituztenak izan dira. Bigarren multzo horretan sartzen dira Frantziako 35 orduena, Finlandiako 6+6 eredua eta Erresuma Batuko Lana eta Bizitza Oreka neurri sorta.

Arrakasta gehien maila lokaleko denbora politikek izan dute. Hainbat udalek denbora eta espazioa kontuan hartuta, eta genero ikuspegia alboratu gabe, politika interesgarriak egin dituzte. Katalunia izan da Italiako arrastoari segika ibili denetakoa eta Bartzelonako Udalak berak Denboraren Erabilera Sozial Berriak izeneko egitasmoa du abian. 

Berriak

Alternatibaren Nazio Biltzarrak euskal ezker sobiranistaren estrategia komuna bultzatzea erabaki du

Alternatibak, 2008ko abenduan jaio zenetik, ezkerraren bi ikuspegi lotuko zituen espazio politikoa sortzen saiatu da. Batetik, borrokarako ezkerra, ekintzailea, militantea, kalekoa; eta bestetik hausnarketarako ezkerra, analisirako, sakonki autokritikoa eta bere proiektuaren definizioa inoiz erabat bukatutzat ematen ez duena.

Lan handia dugu aurretik erakundearen baitan, are handiagoa herri hau eraldatzeko. Baina nortasun hau ardatz hartuta, pilatu dugun gorputz politikoaren laguntzaz, eta ezker harro eta borrokalari batetik onenak hartzeko geure borondatearekin batera -beti ere autokritika eta beharrezko aldaketak harturik-, egoera berri honi ilusioz, itxaropentsu, tinko eta gogoz ekin nahi diogu.

Beraz, gaur hona ekarri dugu orain arteko eztabaida, hausnarketa eta ekintza guztien emaitza, eta epe motz zein ertainerako bidea finkatzeko Alternatibaren izaera zehazten duten hiru apustu estrategiko.

I. Euskal Herrirako sozialismo esparruanitza sortzeko apustu estrategikoa. Gaurtik hasita mendekotasun sistema guztiekiko- patriarkatua, kapitalismoa, desarrollismoa, ustezko demokrazia, arrazakeria- alternatibak sortuko dituen sozialismoaren alde gaude, hau da, borroka guztiak bilduko dituen agenda duen sozialismoaren alde; herri mugimenduak eta mugimendu politikoak banandu eta benetako egitura aldaketak moztu besterik egiten ez duten lehentasun eta fasekako sailkapenik egin gabe. Halaber, agenda hau bertan parte hartu nahi duten hainbat subjektu politikok osatuko dute: langileek, feministek, ekologistek, kultura arloko militanteek, internazionalistek, langabeek, etorkinek,….

II. Euskal Herriko ezker subiranistaren aniztasunaren baitan batasunaren aldeko apustu estrategikoa. Alternatibak ez du inondik inora euskal ezkerreko indar bakar izan nahi, ezta berau hegemonizatu edo beste indarrekin lehiatzeko beste sigla bat gehitu nahi. Aitzitik, euskal ezker subiranisten batasuna aldarrikatzen dugu, proposamen eta kontzepzio anitzak baitaude, baina irizpide komunak baititugu: eskubide guztiak pertsona eta herri guztientzat; Euskal Herriaren autodeterminazio eta subiranotasun eskubidea; egungo mendekotasun sistema konplexua gaindituko duen sozialismo esparruanitza; talde lana eta indar politiko eta sozialen pilatzea bermatuko dituen eredu politiko berriak bilatzea. Jakina, apustu hau epe ertain eta luzeko aliantza estrategikoen gainean eraiki beharko da, unean uneko egoerako analisietatik haratago joanda.

III. Ezkerraren baitako iraultzaren aldeko apustu estrategikoa. Geure ustez, lehen bi apustuei ezin zaie ekin ezkerreko mugimenduetan nagusi izan diren antolatze logika batzuk ezbaian jarri gabe. Ezkerra iraultzea beharrezkoa da mundua iraultzeko, eta alderdi zein herri mugimenduen elkarlana bermatzeko eredu berriak eraiki beharko ditugu; plataforma, sare, aliantza estrategiko horizontal eta demokratikoetarako aukera emateko;militanteen kalitatezko parte hartzeari bide emateko. Honela, erakunde politikoa ez da tresna, baizik eta defendatzen dugun gizarte horren eredu eta isla.

Jakina, hiru apustuak elkarren osagarri, banaezin eta sinbiotiko dira, eta Alternatibari lehentasun zaizkio. Ezin sozialismo esparruanitz baten alde egin ez bada beste ezkerrekiko elkarlana bultzatuz, edo lan ildo berriak jorratuz; ezin elkarlanean aurrera egin geure agenda ez bada benetan esparru guztietara modu orekatuan iristen; eta ez digu ezertarako balioko antolaketa eredu berriak izateak, ez bada gehiengo zabalak lortzeari begira jartzen.

Orain, erakunde honek bere egiten dituen 11 konpromezuak azalduko ditugu -hiru apustu estrategikoen arabera ordenaturik-. Hauek zehaztuko dute Alternatibaren epe labur eta ertainean Alternatibaren ildoa.

Berriak

Euskal gazteriaren bake eta konponbide nahia ez da inongo kartzelan sartzen> Xabier Soto eta Jonathan Martínez (Alternatiba Gazteak)

Pasa den urriaren 21etik 22rako gaueanRubalcaba Propaganda Ministro izendatu berriaren beste erakustaldi bat pairatu genuen Euskal Herrian, oraingo honetan euskal gazteriaren aurka. Ostegun gau hartan Xabier Arina, Ikoitz Arrese, Imanol Beristain, Xabi Bidaurre, Igarki de Robles, Ibon Esteban, Egoi Irisarri, Ainara Ladrón, Ander Maeztu, Xabat Morán, Marina Sagastizabal, Imanol Salinas, Rubén Villa eta Julen Zuaznabar izan ziren ustez Segi berrantolatzeagatik atxilotutakoak.

Askapenako kideen atxiloketan egin zen bezala, oraingo honetan ere aipatu beharra dago atxilotutakoek egindako lana guztiz publikoa zela. Kasu honetan ere aipamen berezia behar du atxilotutakoek gatazka politikoak soilik bide baketsu eta demokratikoetatik konpontzearen alde egindako lan eta adierazpenak.

Zentzu horretan, eta atxilotutako guztien lana maila berean ipiniz, bereziki larria iruditzen zaigu Ikoitz Arreseren kasua. Izan ere, irailaren 25ean Gernikan egindako aurkezpenean bere eskuz sinatu zuen Gernikako Akordioa Ikasle Abertzaleak-en izenean. Dirudienez, publikoki ETAri su-eten iraunkor eta egiaztatze moduko bat eskatzea ez da nahikoa Espainiar Erresuman norbait ETAkide izatea egotzita atxilo hartu eta kartzelaratzeko.

Ikoitz eta besteak kartzelaratuz Gernikako Akordioa sinatu genuen eragile guztiak gara erasotuak, eta gurekin batera, bake eta normalizazio politikoa desiratzen duten euskal herritar guztiak. Baina Espainiar Erresumako agintariek jakin behar dute Euskal Herrian norbait inolako arrazoirik gabe atxilotzean kalean gaudenok berehala hartzen dugula beren lekukoa; eta Rubalcabak bere karguak hirukoizten baditu guk geure esfortzuak hirukoiztuko ditugula Euskal Herria bake eta normalizazio eszenatoki batera ekartzeko.

Honegatik guztiagatik euskal gazteria, bere aniztasunean, animatu nahi dugu hurrengo hilabetetan abiaraziko den bake eta normalizazio prozesuan aktiboki parte har dezan, gurea -eta ez beste inorena- den etorkizuna bakean eta askatasunean bizi ahal izateko.

Berriak

Urriaren 30reko batzarraren aurkezpen publikoa

Alternatibak gaur adierazi duenez, datorren udal eta foru hauteskundeak aukera aparta izango dira euskal eskuma hegemonikoari –PP, UPN, PNV, H1! eta PSE alderdiei– aurre egingo dien ezkerreko indar subiranisten metaketa bermatzeko, beti ere bide baketsu eta demokratikoak bitarteko. Ideia hau Alternatibaren lehen Nazio Biltzarra gidatuko duen funtsezko printzipioetakoa da. Honetaz gain, militanteek berretsi egingo dituzte erroko demokrazia, subiranotasuna, feminismoa, antikapitalismoa eta ekologismoarekiko beren atxikimenduak. Aldi berean, 2011ko hauteskundeei begirako estrategia politikoaerabakiko dute alderdi.

Alternatibako bozeramaile Oskar Matutek prentsa aurrekoa eman du gaur Donostian –Gipuzkoako Batzar Nagusietako ordezkari Ander Rodríguez eta antolaketa idazkari Amaia Agirresaroberekin batera– Alternatibaren Lehen Nazio Biltzarra aurkezteko. Larunbatean izango da, Bilboko Arrupe Etxean, eta bertan militanteek erakundearen estatutuak eta emakumeen partaidetzarako erronkak bozkatuko dituzte. Aldi berean, hauteskundeei begira, koalizio politikoak eraikitzeko ezinbestekoak diren printzipioen dekalogoa onartuko da.

Dokumentu honen arabera, estrategia bikoitza mantenduko du Alternatibak: “Udal arloan, posible den heinean ezkerreko indarren metaketa bilatuko dugu, udal guztietan aliantza bera izan behar gabe; foru aldundi mailan, aliantza estrategikoak osatze aldera, hiru herrialdeetarako aliantza bakarra bilatuko dugu, ahalik eta bateragarriena, aipatu helbururantz bidean jarriko gaituena”.

Matutek argitu duenez, Alternatibak ez dio beste siglekiko lehiari ekin nahi, ezta ezkerren banaketa eta lotura-eza areagotu ere. Aitzitik, “zilegitasunez eta behar den tinkotasunez euskal eskuinari -alderdien esparruan PP, UPN, PNV, H1! eta PSE-EEk osatzen dutena- zein Espainiar Erresumatik prestaturiko norbanako eta gizarte eskubideen urraketari aurre egingo dieten indarren metaketaren alde egiten dugu”.

Ildo honetan, “pobrezia, bazterketa, mendekotasuna eta giza eskubideen aurkako erasoak sortzen dituzten status quo-aren defendatzaileei aurre egingo dien euskal ezkerra sortzea helburu estrategiko oinarrizkoa da Alternatibarentzat”. Beraz, jarraitu du bozeramaileak, “gure ahalegina epe luzerako aliantza estrategikoak sortzera bideratu nahi dugu, alderdi politiko zein herri mugimenduek, bakoitzak bere nortasun eta antolakuntza izaeratik, parte hartuko duten aliantza estrategikoak”.

Larunbatean onartuko den dokumentuan, halaber, Alternatibak argi eta garbi egiten du Euskal Herrian bakegintza eta normalizazio prozesu baten alde.  “ETAk su-eten iraunkorra aldarrikatu behar du, Gernikako Akordioan esaten den bezala. Honetaz gain, nahitaezkoa da pertsona guztiei giza eskubideak zein eskubide sozial eta politiko guztiak itzuliko dizkien geruza demokratikoa finkatzea. Egungo eskenatokitik -pertsona mehatxatuak, torturak, atxilotze sistematikoak, manifestazio debekuak eta aukera politikoen ilegalizazioa- jauzi egin behar dugu guztiei eskubideak bermatuko zaizkien eta dena ETA da logika maltzurra bertan behera geratuko den batera iristeko”, azaldu du Matutek.  

Bestalde, Alternatibak euskal subiranotasunaren aldeko apustua egiten du:  “Garbi geratu da Gernikako Autonomia Estatutua eta Foru Hobekuntza legeak epez pasa diren tresnak direla subiranotasun politiko osoa espainiar estatu botereei ematen dien administrazio absurdu baten baitan. Honen kontra, etengabeko eboluzioan eta aldaketan izango den Euskal Herri subiraua da Alternatibaren nahia”.

Printzipio hauek, beste batzuen artean, larunbatean onartuko dira Alternatibaren Lehen Nazio Biltzarrean. “Geure erakundetze ahultasunaz jabetzen gara, noski, baita paradigma berria osatzearen arriskuaz edo ezarri ditugun erronka handien zailtasunaz ere.  Baina, bestetik, geure ikuspegien tinkotasunean fedea dugu, Euskal Herriak proiektu honen beharra duelakoan gaude, eta gure proposamenak erabateko zentzua hartzen duen etapa politikoaren atarian gaudela uste dugu”, gehitu du Matutek.

 

Berriak

Erreken koloreztatzeak AHTaren kalteak salatzen ditu (Mugitu AHT gelditzeko)

Testua eta argazkia: Mugitu AHT gelditzeko Asanbladaren webgunean

Euskal Herrian zehar ia hogei erreka koloreztatu ditugu harridura sortu duen ekintza ikusgarrian AHTak ibai, akuifero eta erreketan eragiten dituen kalteak salatzeko.

AHTren eraikuntzak akuifero eta ur emari askori kalte egiten die: mendien barrunbeek biltzen dituzten lurrazpiko urak eta iturburuak galtzen dira tunelen zulaketaren ondorioz; ibai eta erreketan (103 zeharkatzen ditu gainazalean) gai kutsakorren isurketak etengabe gertatzen dira; erreken desbideratze eta ubideratzeek inguruneko ekosistemei kalte latza egiten diote obrako betelanak (674 hektarea) eta hondakindegiak (518 hektarea) egiteko.

Hori ikustarazteko agertu dira berdez Ega, Arga, Zadorra, Aramaio,Deba, Oñati, Arantzazu, Oria, Oiartzun ibaia, Urola, Urumea, Mañaria, Elorrio, Garaitondo, Gobela, Nerbioi eta Ibaizabal
errekak.

Mugitu!mugimenduak gaur goizean Donostian prentsaurrean emandako komunikatuan AHTak akuifero, ibai eta errekei egiten dien hainbat eraso aipatzen dira (2 orri): Ibaiak Bizirik! AHTrik EZ!

Txosten zabalago eta zehatzagoa (23 orri. Tokian tokiko eranskinekin) :
Abiadura Handiko Trenak erreka eta uretan duen eragina salatzeko informazio bilduma

Berriak

Herrien arteko elkartasunaren kriminalizazioari ez! > Komite Internazionaliztak

Gaur, Askapena erakunde internazionalistako zazpi kideren atxikoleten albistearekin esnatu gara. Internazionalismoaren aurkako eraso berria dugu hau, herrien arteko elkartasunaren adierazpenaren aurkako erasoa alegia.

Zoritxarrez, ohitura bihurtzen ari zaigun errepresio-estrategia makur eta ero honetan, gaur internazionalismoari tokatu zaio. Gaur, polizia-etxeren batean atxiloturik eta inkomunikaturik daudenen delitua “munduan edonon eta edonoren aurka gertaturiko edozein injustizia bere egitea da”, Che-k berak esan zuen bezala

Azken garaian herri honetan gertatzen ari diren aldaketen aurrean, espainiako gobernua galdurik dabil eta bere erantzun bakarra errepresioa zentzugabeki areagotzea da.

Herrien arteko elkartasuna mundu hobe baten aldeko borrokaren berezko ezaugarria da. Gure Alfonso Sastre maitatuak behin esan zuen bezala, ezker bat internazionalismo gabe iruzurra besterik ez da eta gu ez ginateke ezer izango.

Nola beste herriek beraien eskubideen aldeko borrokak gureak ez egin!
Nola beste lekuetan injustiziaren aurkako borrokak kontuan ez hartu!

Komite Internazionalistetatik gure babes osoa adierazi nahi diegu gure Askapenako neba-arrebei. Egin duten guztia guk ere egiten dugu eta eutsiko diogu.

Beste herrien borrokak kontuan hartu barik ezin delako mundo justu bat lortu ezta gure herria eraiki ere, Askapena aurrera, internazionalismoa aurrera!

Berriak

Politikari batzuek ere payola egiten dute> Xabier Soto (Alternatiba)

Pasa den ostiralean Vocento taldeko egunkarietara filtratutako berria irakurtzerakoan Berri Txarrak-en azken diskaren izena etorri zitzaidan burura: Payola; musika talde batek irratiko aurkezle bati bere kantak jartzeagatik dirua ordaintzeaz hitzegiteko erabiltzen den termino ingelesa.

Esan beharrik ez dago egungo alderdi ezkertiar subiranisten arteko elkarlanak etorkizunean euskal gizartea itxaropenez beteko duen tresna berri eta berritzaile bat sortzeko balio dezan “politika” egiteko modu hauekin errotik amaitu behar dugula.

Izan ere, euskal gizartea ez da atzo goizean jaioa eta Payola diskoaren bigarren kantak hasieran dioen bezala: “politika merkea garesti irteten da”.

Berriak

Bake bidean aterabide demokratikoen akordioa

Politika, gizarte eta sindikatuen arloko 28 eragilek, Alternatiba barne, gatazka politkoa aterabide demokratikoetara eramateko oinarriak adostu dituzte. Hauxe da, hitzez hitz, Bake bidean aterabide demokratikoen akordioa izeneko agiriak jasotzen duena.

Euskal Herria gatazka politikoa eta indarkeria bake bidera eta aterabide demokratikoetara eramateko aukera baten aurrean aurkitzen da.

Zentzu horretan, bermatutako indarkeriarik gabeko egoera eta normalizazio politikorako hastapena izan beharko da, ondoko edukietan oinarrituta:

-ETAk nazioarteko komunitateak egiaztatzeko moduko su-eten iraunkorra eta aldebakarrekoa aldarrikatzea, jarduera armatua behin betiko uzteko borondatearen erakusle gisa.

-Eskubide zibil eta politiko guztien aitortza, proiektu politiko guztien jarduera eta garapena onartuz, kontuan hartuta giza eskubide guztien aitorpena eta salbuespenik gabeko babesa direla eskubide horiexen oinarria. Ildo horretan, Alderdi Politikoen Legea indargabetzea exijitzen dugu, eskubide nagusien urraketak tresna juridiko horretan oinarritzen direlako.

-Inoren aurkako mehatxu, presio, jazarpen, atxiloketa eta tortura mota guztiak desagertzea, edozein dela era pertsona horien jarduera edota ideologia politikoa.

-Euskal preso politikoen aurka aplikatzen den espetxe-politika etetea, konfrontaziorako estrategia gisa erabili da-eta. Era berean, honako neurri hauek hartzea, amnistiarako bidean lehen urrats moduan, gatazka politikoak eragindako preso eta iheslari bat bera ere egon ez dadin:

Preso guztiak Euskal Herrira ekartzea, dispertsioarekin amaituz.

Gaixotasun larriak dituzten presoak aske uztea.

Epaituak izateko zain dauden preso prebentiboei behin-behineko askatasuna ematea.

Legeak ezarritakoak beteak dituzten zigortutako preso guztiei, baldintzapeko askatasuna ematea.

Legeak jasotzen dituen espetxe-onurak aplikatzea, murrizketarik eta arbitrariotasunik gabe.

Zigorra betetzeko muga berrogei urtetan ezartzen duen legedia indargabetzea.

-Jarduera politikoagatik epaituak izan diren pertsona eta erakundeen aurkako prozesu judizialak berraztertzea.

-Jurisdikzio eta epaitegi berezien eta salbuespeneko lege oro indargabetzea, eta horrekin batera, inkomunikazioa bertan behera uztea.

-Militante eta erakunde independentistei politikan aritzeko ezarri zaizkien debeku eta neurri murriztaileak bertan behera uztea.

-Nazioarteko eragileen parte-hartzea sustatzea, giza eskubideen urraketarik gertatzen ez dela egiaztatzeko helburuarekin.

Erakunde politiko, sindikal eta sozialok ETAri zein Espainiako Gobernuari galdegiten diegu erabakiak eta ekimenak har ditzatela horrelako egoera bat sortzearren; alegia, indarkeriarik izango ez dela bermatua izango den eta normalizazio politikoa progresiboki garatuko den egoera.

Era berean, sinatzaileok uste dugu horrelako prozesu baten testuinguruan, non bake eta normalizazio politiko nahikoak lortuak egongo diren, ezinbestekoa izango dela elkarrizketarako eta negoziazio politikorako guneak zabaltzea, gatazkaren zioak eta ondorioak osotasunean aztertzeko.

Elkarrizketa eta negoziazio politikoa dakartzan prozesu hau ondoko printzipio eta baldintzetan oinarritu behar da:

-ÒMitchell PrintzipioakÓ deitutakoetan azaldutako konpromisoek zuzenduko dituzte elkarrizketa eta arlo guztiei buruzko negoziazioak:

Gai politikoak konpontzeko, soilik bitarteko demokratiko eta baketsuak erabiltzea.

Alderdien arteko negoziazioaren emaitzetan edota negoziazio prozesuaren norabidean eragiteko asmoarekin egindako indarkeriaren erabilerari edo berau erabiltzeko mehatxuari aurkakotasuna agertzea.

Alderdien arteko negoziazioetan erdietsitako akordio oro errespetatzeko konpromisoa. Era berean, akordioen alderen bat aldatu nahi izanez gero, soilik bitarteko demokratiko eta baketsuak erabiltzeko konpromisoa.

– Akordio politikoak lortzeko negoziazio prozesua eragile politiko, sindikal eta sozialen egitekoa baino ez da izango.

– Elkarrizketa politikoaren edukiek Euskal Herriko kultura politiko guztiak barne hartuko dituen akordioa izango dute helburu: euskal errealitate nazionalaren eta erabakitze ahalmenaren onarpenari buruz; barne eredu juridiko-instituzionalari eta, estatuekiko lotura motari dagokionez, independentzia barne; eta herriak duen borondate demokratikoa errespetatzeari buruz.

– Aitortza, adiskidetzea eta erreparazioa gatazka politikoak eta jatorri guztietako bortizkeriek eragindako biktima orori.

Gaur egun, gizarte ereduaren erruz, emakumezkoen eta gizonezkoen partehartzea ez da berdina; hori dela eta, emakumeek subjektu aktiboak izan behar dute konponbidean, gatazka politikoa hurbiletik ezagutu ez ezik horren ondorioak jasan ere egiten baitituzte.

Agiri hau sinatzen dugun erakunde politiko, sindikal eta sozialok bertan azaltzen diren postulatu guztiak geure egiten ditugu eta betetzeko konpromisoa hartzen dugu; halaber, nazioarteko eragileei eduki hauek helarazteko eta euskal gizartean parte hartzea sustatzeko lan egiteko konpromisoa hartzen dugu, euskal gizarteak ere bere egin ditzan postulatu hauek. Izan ere, euskal gizarteak izan behar du bermatzaile bakarra konponbide demokratikoaren prozesuaren garapenean.

Eragileak:

Ezker abertzalea, Eusko Alkartasuna, Aralar, Alternatiba, Abertzaleen Batasuna, LAB, Hiru, ESK, ELB, EILAS, EHNE, Gernika Batzordea, TAT, Iratzarri, Herria 2000 Eliza, Ikasle Abertzaleak, Giza Eskubideen Behatokia, Alternatiba Gazteak, Gazte Independentistak, Gazte Abertzaleak, GaztEHerria, Ezker Soberanista, Euskaria, Euskal Herriak Bere Eskola, Etxerat, Bilgune Feminista, Amnistiaren Aldeko Mugimendua, Apaizen koordinakundea.

Berriak

Espainako Erresumako Gobernua euskal gizartearen beldur da

Indarra dute, gure gainetik pasa daitezke, baina gizarte prozesuak ezin dira krimenaren eta indarraren bitartez geldiarazi. Historia geurea da eta herriek egiten dute.

Salvador Allende

 

Oinarrizko eskubideak urratzea ohiko praktika bihurtu da geure herrian: elkartzea, manifestatzea, bozkatzea edo edozer gauza aldarrikatzea bera eskubide izan beharrean agintean direnei gordetako pribilegioak direla dirudi, indarrean den ordenari aurka egin edo zalantzan jartzen ez duen jendeari eman ezin zaizkienak. Euskal Herrian jasaten dugun errutinak agerian uzten du Espainiar Erresumak duen demokraziaren kalitate txarra.

Horrela, Auzitegi Nazionalak larunbat honetako giza eskubideen zein eskubide zibil eta politikoen aldeko manifestazioa debekatu izana logika antidemokratiko honen jarraipena da. Botere publikoak izanik manifestazioa bezain oinarrizkoak diren eskubideen bermatzaile behar luketenak, salbuespen auzitegi honek argi adierazten du espainiar zuzenbide-estatuaren ahulezia.

Ez zaie axola deialdia egin zuen herri plataformak, Adierazi EHk, eskubide eta askatasunen defentsan ibilbide zalantzaezina egin duten erakunde eta pertsona ugariren babes anitza jaso izana. Espainiar justiziaren arabera, nahikoa da legez kanporaturiko erakunde politikoen militanteek bertan parte hartzea edozein gizarte prozesu kutsaturik ager dakion bere begietara; hala, batetik, pertsona horiei oinarrizko norbanako eskubideak kentzen dizkie, bestetik, elkarlana bultzatzen duen edozeinera hedatzen dute susmoaren itzala.

Bi oinarrizko arrazoik bihurtzen dute hau guztia onartezin. Batetik, debekatu duten manifestaldiak aldarrikatzen zuena honakoa zen: eskubide guztiak pertsona guztientzat onartzea, bizitza eskubidearekiko errespetua edozein dinamika sozial edo politikoaren funtsean jarrita. Bigarrenik, ekimen hau kriminalizatu dutelarik, ekimena babestu duen pertsona eta erakunde aniztasunari egiten zaio eraso, status quoarekin bat ez gatozenoi, usteltze demokratiko honen aurrean isilik geratu nahi ez dugunoi, eta itxaropenez josiriko testuinguru berrian zein ezker tinko eta gogotsua berrosatzeko prozesuan sinisten dugunoi.

Ez ote da izango hauxe, hain zuzen ere, Espainiar Erresumak hainbesteko beldur diona? Ez ote du beldurtzen bide demokratiko hutsekin borrokatuko duen gizarteak’ Gizarte bateratu, indartsu, tinko, bizi eta parte hartzaileak? Zeinek eta zergatik egiten dio aurre gehiengo zabala biltzen duen manifestazio bati, are gehiago, bizitza eskubidea oinarrizkotzat jotzen badu beste giza eta politika eskubideak defendatzearekin batera?

Hamaikagarren eskubide urraketa hau (sasi)demokraten eskutik iritsi da, euren interesen mesedetan demokrazia zatikatzeko arazorik ez dutenengandik, gutizia moduan herritarren eskubideak hara eta hona darabiltzatenengandik; euren sorgin-ehiza eta gobernu bidegabeen aitzakia izango den gatazka armatua behar duten demokratengandik. Izan ere, beldur dira benetako bake testuinguru batean euren botere ia behin betiko horren oinarriak arriskuan dituztela. Gizarte honen eta bere parte hartzearen beldur dira demokrata hauek, herri mugimenduen aurrean kikildu egiten baitira, jakin badakite-eta herria dela hainbeste gezur eta demokrazia urraketarekin amai dezakeen bakarra. Eurek, demokratek, ez erabiltzekotan soilik onartzen dute demokrazia.

Hau guztia dela eta, gizarte gehiengoak itxaropena dakusan honetan, eurek beldurra nabari dute; sare anitz, borrokalari eta demokratikoak osatzen ari garenean, eurek terrorismoa dakusate; bakea dugunean helburu, eurek gatazka hau inoiz amai ez dadin bilatzen dute.

Baina ez gaituzte geldiaraziko, euren beldurra bide onetik goazen seinale onena da, gizartearen parte hartzean oinarrituriko bake eta justizia sozialaren alde egiten jarraitu behar dugu, beraz. Egun, inoiz baino gehiago, euskal gizarteak bere garaia du, indarkeria erabili eta eskubideak ukatzen dituztenenak egin du. Ez dugu atzera egingo.

Honegatik guztiagatik, Alternatiba osatzen dugun pertsonok Euskal Herriko ezker soberanistaren berrosatzea bermatuko duen testuinguru demokratikoaren alde egiten jarraituko dugu, botereari borroka esparru guztietan aurre egin aldera, erroko demokrazian eta parte hartze aktiboan oinarrituriko ezkerrari esker.

Larunbat honetan kalera aterako gara erakustera benetako bake prozesuak gizarteak gidatu behar dituela, boterearen kudeatzaileak oztopatzen saiatuagatik ere. Hitzak protagonismoa hartuko duen garai berriaren beldur dira, baina Euskal Herriak hitza hartuko du eta ez dio uko egingo.

Alternatibaren Nazio Koordinakundeak, 2010eko irailaren 9an

Berriak

Alternatiba | Ezkerra eraldatzearen erronka

X