Berriak – 197 orrialdea

Suspertutako kontzientzia berri bakoitza sistemari aurre egiten dion erronka berria da. ANTOLATU!

Alternatibako bozeramaile Asier Vegak, alderdi ezkertiarraren azken Batzar Nagusiaren harira ANTOLATU lelopeko aktibazio sozialerako kanpaina berria aurkeztu zuen.

Alternatibak kurtso politikoarekin martxan jarri dugun aktibazio sozialerako kanpaina berria aurkezten dugu gaurkoan. Duela urtebete AKTIBATU leloa erabili genuen. Injustizia sozialaren eta murrizketen kontra altxatzera eta baita ere, krisi deitzen diogun egoera hau eragin dutenen pribilegioen aurrean harresi bat eraikitzera deitzen zuena. Euskal Herriko gizon eta emakume bakoitzari politikoki eta sozialki aktibatzeko deia; ez etsitzeko; beti ere, egungo egoerari buelta emango dion kontzientzia kritikoa garatzeko ahalegin batean.

Hala eta guztiz ere, gure kanpainak dioen bezala, aktibatzea ez da nahikoa; norbanakoaren borroka besteen borrokarekin bat eginda eraginkorragoa delako. Horregatik, aurten erabili dugun leloak horrela esaten du: ANTOLATU. Zapaltzen gaituzten menpekotasun sistema desberdinei aurre eginez; gure aldarrikapenak besteen oihuei lehenetsi gabe, aurpegi desberdinen atzean ezkutatzen den arerio berari aurre egiten diogulako.

Kanpaina honek pertsona desberdinak aurkezten dizkigu, denak bakoitzaren borrokan aktiboak, baina militantzia bateratua egin arte, sistemari aurre egiteko nahia asetzeko ezinean ibili diren horietakoak. Kartelak zera dio: “suspertutako kontzientzia berri bakoitza sistemari aurre egiten dion erronka berria da, eta besteekin bat egitean, bere gaitasuna biderkatzen du”.

Kanpainaren euskarriek, dagoeneko hiri eta herrietako kaleetan ikus daitezkeenak, kartel eta diptiko forma hartzen dute. Baina kanpaina honek urrats berria ere badakar, hurrengo egunetan Antolatu abestiaren eta bideokliparen aireratzea ere egingo dugu.

14/11/27

Berriak

Auzitegien ebazpenaren ostean EAJri eskatu diogu jarrera aldatzeko eta ez dezala Bilbo bihurtu askatasun erlijiosoa urratzen duen lehen euskal udalerria

Ana Etxarte Alternatibako kide eta Bilboko EHBilduren zinegotziak adierazi du “nahiko kezkagarria” dela herritarrak epaitegietara jo beharra beraien oinarrizko eskubideak errespetatu daitezen.

Atzo ezagutu genuen Euskal Herriko Auzitegi Nagusiak baliogabetu zuela kultu zentroen irekiera oztopatzeko ezarritako mugak zehazten zituen HAPOaren aldaketa, forma arrazoiak zirela eta, hau da, prozedura ez jarraitzearen ondorioz. Ebazpenaren ondoren EH Bilduk gobernu batzordeari eskatu dio jarrera aldatzeko eta ez dezala Bilbo bihurtu askatasun erlijiosoa urratzen duen Euskal Herriko lehen udalerria.

Ana Etxarte zinegotziak, gai honen jatorria eskubide bati muga jartzea, hau da, askatasun erlijiosoa mugatzeko saiakera izan zela gogoratzeaz gain, azpimarratu du “nahiko kezkagarria” dela herritarrak epaitegietara jo beharra beraien oinarrizko eskubideak errespetatu daitezen “eta, hori dela eta, udalari eskatzen diogu bere jarrera berehala alda dezala”.

EH Bilduko zinegotziak azpimarratu du EHANren ebazpenak agerian uzten duela EAJren parte hartze eredua. Etxartek gogoratu du Deustuko kanalaren aferan ere parte hartze eskubidea ez bermatzearen ondorioz antzeko epai bat egon zela. “Orduan, orain bezala, epaia forma kontuetan sartzen zen soilik eta ez zuen fondoan gaineko iritzirik eman, baina bizilagunen presioari esker udalak azkenean gaiaren muinari eutsi eta hasierako proposamena aldatzea erabaki zuen bizilagunekin hitz egin eta gero. Orain gauza bera egitea eskatzen diogu udalari.

Etxartek gogoratu du HAPOaren aldaketa hau bultzatzeko Hirigintza sailaren argudioak ez zirela gertakari objektiboak izan, “baizik eta arrazoi ideologikoetan oinarritzen zen erlijio katolikokoak ez beste baztertzeko. Hirigintza araudia aitzakia bezala erabilita, Udalak herritargoaren zati baten eskubideak mugatu nahi ditu”.

Etxartek gezurtatu du atzo Eduardo Maiz Hirigintza zinegotziak egindako adierazpenak non esaten zuen EHANren ebazpenak arrazoia ematen diola Udalari. “Ebazpena ez da gaiaren mamian sartzen, ez ditu salatzailearen argudioak aztertzen, eta forma akats honek prozesu guztia bertan behera uzten du”, adierazi du zinegotziak.

EH Bilduk azpimarratu du ebazpen honek agerian uzten duela Udalak bizkarra ematen diola herritargoari eta egin eta desegiten duela legeak ezartzen dituen parte hartze prozedurak errespetatu gabe.

Hori dela eta, Etxarte zinegotziak Udal gobernu batzordeari eskatu dio jarrera aldatzeko, behingoagatik herritarron mesedetara gobernatzeko eta ez dezala Bilbo bihurtu askatasun erlijiosoa urratzen duen Euskal Herriko lehen udalerria.

EHBildu Bilbo

14/11/26

Berriak

EH Bilduk indarkeria matxistari buruzko ponentzia eratu nahi du arazo hori eztabaida politikoaren erdigunean kokatzeko

Indarkeria matxistaren aurkako nazioarteko eguna izanik, azaroaren 25ak ekimenari ematen dion sinbolismoa aintzat hartuta, EH Bilduk Gasteizko Legebiltzarrak emakumeen kontrako bortizkeriari buruzko ponentzia sor dezala proposatu du, “indarkeria matxista lehen mailako arazo politiko gisa eztabaida politikoaren erdigunean kokatzeko”, Diana Urrea Alternatibako kide eta EHBilduko legebiltzarkideak Lur Etxeberriarekin batera adierazi dutenez. Proposamena etzi eztabaidatuko da Osoko Bilkuran. Halaber, EH Bilduren ordezkariek parte hartuko dute gaur mugimendu feministak deitutako mobilizazioetan.

EH Bilduko legebiltzarkideek azaldu dutenez, ponentziak indarkeria matxistaren dimentsioa, jatorria, ondorioak eta bilakaera aztertuko lituzke, diagnostikoa bere osotasunean egite aldera, eta errealitate horren kontrako politika publikoak ere analizatuko lituzke, hobetzeko neurriak zehazteari begira. EH Bilduren iritziz, Emakunde eta bestelako erakunde publikoekin batera mugimendu feministak ere parte hartu beharko luke ponentzian.

Etxeberriak eta Urreak diotenez, datu objektiboek agerian uzten dute “eraso matxistak ez direla ekintza isolatuak eta salbuespenezkoak”. Izan ere, “Euskal Herrian egunean 11 salaketa egiten dira eta, Europa mailako ikerketa baten arabera, hiru emakumeetatik bat indarkeria motaren baten biktima izan da eta Europako emakumeen erdiak baino gehiagok sexu jazarpena pairatu du, herenak lantokian”.

EH Bilduren iritziz, Legebiltzarretik ere tamainako erantzuna eman behar zaio errealitate bortitz horri. Etxeberria eta Urrearen esanetan, “indarkeria matxista patriarkatuaren adierazpen bat da, emakumeen eta gizonen arteko desberdintasunen adierazpenik larriena; egiturazko indarkeria da eta ordena sozial oso batek eusten, ahalbidetzen eta justifikatzen du, gizonek emakumeekiko duten boterea mantentzeko tresna garrantzitsua baita”.

EHBildu

14/11/25

Berriak

Zinismoa, kondenak eta hiletak indarkeria matxistaren aurrean

Ainhoa Beola, Amaia Agirresarobe, Arri Zulaika eta Lur Etxeberria – Grupo Feminista de EH Bildu

Feminismoak erakutsi zigun gauza pertsonalak politiko ere izan daitezkeela, eta errealitate bat izendatzeak ikusgai bihurtzen duela; hori guztia ikasi dugunetik, gizonek emakumeak erailtzen eta erasotzen dituzten kasuak ez dira anonimotasunean geratzen, ez dira pasiozko krimentzat hartzen, ez dira bikote-dinamika kaltegarrien ondorio naturaltzat jotzen, edo ez dira gizonezko buru gaixoen ekintzen emaitza. Emakumeen borrokari esker, gizartea indarkeria matxistaren larritasunaz jabetu da, baita erantzule politiko askoren geldotasunaz ere; horrela, bada, indarkeria matxistaren aurkako borroka erakunde publikoek gainditu beharreko erronka nagusietako bat izatea lortu da. Eta, horrez gain, abiapuntu sinple bezain iraultzaile batean oinarrituta lortu da hori guztia: indarkeria horren jatorria emakumeen eta gizonen egiturazko desberdintasunak sortzen duela.

Alabaina, ez dago borondate politikorik premisa horrekiko koherentziaz jokatzeko eta, beraz, desberdintasunak eragiten dituen sistema aldatzen ez den bitartean, indarkeria ez da amaituko. Krisialdi ekonomikoan murgilduta gaudenez, egun batean bai eta hurrengoan ere bai ikusten ari gara herritarren gehiengoa pobretzen eta baldintza txarretan bizitzen ari dela eta, bereziki, emakumeak. Azken batean, gero eta zailagoa da emakumeentzat autonomo izatea eta, hortaz, indarkeria matxistaren aurrean egoera ahulagoan daude, zaurgarriagoak dira.

Testuinguru horretan, ustez indarkeria matxistaren aurka dauden erantzule politiko askok azalpenak ematea nahi dugu, berdintasunaren aldeko adierazpenak egiten baitituzte baina, aldi berean, gizarte-arloko eta genero-arloko desberdintasunak areagotzen dituzten politikei ematen diete lehentasuna, emakumeei libre eta ez hain kaltebera izatea ahalbidetuko lieketen baldintza materialak lortzea bermatuko dieten politiken kaltetan.

Jakin badakigu baldintza materialak hobetzea ez dela nahikoa indarkeria matxista desagerrarazteko, baina aurrerapen handia da. Badakigu ahalmen handiko zenbait gizarteratze-mekanismoren –hala nola, hezkuntza-erakundeen, komunikabideen, familiaren, erlijioen– eraginagatik, baita maitasun-kultura jakin batengatik ere –bereizketak eta desberdintasunak areagotzen dituena– emakume askok beren burua ukatzen dutela, gustura ez dauden harremanak onartzen dituztela, besteak baino gutxiago direla sinesten dutela bikotekiderik ez badute, edo bikotekiderik ez izatea baino, hobe dela bikotekide kaltegarria izatea.

Berriro ere azalpenak eskatzen dizkizuegu: zergatik ez duzue neurririk hartzen eskoletako eta unibertsitateko curriculumean emakumeen aurkako indarkeria eta desberdintasunak ez erreproduzitzeko, betiere ikuspegi kritiko eta erantzunkideetatik begiratuta? Azal iezaguzue, mesedez, komunikabide publikoetan zergatik ez den pedagogiarik egiten eta zergatik ez den hezten hobe egingo gaituen kultura-esparru batean oinarrituta. Azal iezaguzue, eliza katolikoa zergatik den, oraindik ere, agente ekonomiko pribilegiatua eta zergatik duen agenda publikoan modu misoginoan eragiteko gaitasuna, ustez laikoa den esparruan. Eta azaldu zergatik egiten dituzuen murrizketa bortitzak berdintasun-politiketara eta indarkeria matxistaren aurkako politiketara bideratutako baliabideetan.

Ikuspegi integraletik begiratuta, eztabaida zabalari ekin beharko genioke berehala: indarkeria matxistari nola deitu, nork egiten ote dion aurre, nola, eta indarkeria hori zer nolako espaziotan agertzen den. Emakumeek etxean, kalean eta lanean egin behar izaten diote aurre indarkeriari, beren bikotekide, aita, nagusi, irakasle, lankide edo ezezagun diren gizonen indarkeriari, baina egitura biologikoarekin eta sexu-portaerarekin gauzen ordenari erronka jotzen dioten gorputzek (transexualek, lesbianek, homosexualek) ere pairatzen dute. Gure gizartean, indarkeria zigor izaten da, gizon edo emakume izatea zer den zalantzan jartzen ausartzen denari ezartzen zaion zigor, gizonezkoen dominazioa zilegi bihurtzen duen ordenari erronka jotzeagatik.

Eta horrek guztiak, hainbeste kalte eta samin konpontzeko eta egoera horietan laguntzeko esku-hartzeen ikuspegia eta arretaren eredua berraztertzera behartzen gaitu. Egun, arreta-eredu nagusian bikotekidearen edo bikotekide ohiaren indarkeriari arreta handia ematen zaio; larrialdiaren aurrean erantzun hobea ematen da; salaketa bitartekotzat baino gehiago, esku-hartzearen helburutzat hartzen da; eta baliabideak emakumeei laguntzeko arreta indibidualetara bideratuta daude, pairatzen duten indarkeria hori indarkeria bera eragiten duen gizarte-errealitatearekin lotu gabe. Azken batean, ezinbestez berraztertu egin beharko liratekeen eredu batetik esku-hartzen da.

PPren gobernuak, botoak eskuratzeko ahaleginean, 35 urte egin zuen atzera abortatzeko eskubideari dagokionez. Berriz ere isilarazi egin nahi gintuen eta mendeko bihurrarazi. Eta, horren bitartez, eskubide sozialen alde eta gutxiengo baten pribilegioen aurkako borroketatik deskonektatu. Guk lortu dugu eskubide hori ez galtzea, kalera atera gara berriro, eta herritar izateko borroka eguneratu. Ez gaitu etsiak hartuko, adore eta zintzotasun handiagoa eskatzen dugu indarkeria matxistari aurre egiteko, eta ez hainbeste zinismo, ez hainbeste kondena-erretorika autokonplaziente eta ez hainbeste estatu-hileta. Bitartean, borrokan jarraituko dugu.

EHBildu

14/11/25

Berriak

Indarkeria matxistari eta atzean dagoen desberdintasun estrukturalari aurre egiteko deia

Aurten 15 urte beteko dira Nazio Batuen Erakundeak Emakumeen Aurkako Indarkeriaren Nazioarteko Eguna azaroaren 25ean ezarri zuenetik. Dominikar Errepublikan Mirabal ahizpak (Patria, Minerva eta Maria Teresa), Trujilloren diktaduraren aurka egiteagatik atxilotuak, torturatuak eta, azkenik, 1960ko azaroaren 25ean erailak izan zirela gogora ekartzen dugu urtero.

Mende erdia baino gehiago pasa den arren, oraindik ere, milioika dira mundu osoan zehar eta egunero indarkeria mota desberdinak pairatzen dituzten emakumeak. Fisikoa da horietariko bat, bortitzena akaso eta gehien ikusten dena baina inondik inora bakarra. Ez dugu urrunera jo behar, alabaina, indarkeria fisiko horren ondorioen berri izateko. Espainiako estatuan, azken hamar urteetan bakarrik, indarkeria matxistak gutxienez 685 emakume hil ditu. Egunotan jakin dugu, halaber, EAEn ia 5.000 emakumek dutela babes neurriren bat Ertzaintzaren eskutik.

Indarkeria guztiek, alabaina, jatorri bera dute, emakumeen eta gizonen arteko egiturazko desberdintasuna. Eta desberdintasuna gainditu arte ezinezkoa izango da era guztietako indarkeria matxistarik gabeko gizartea. Aurrera egin beharrean, krisiaren aitzakiarekin atzera egiten ari gara berdintasunaren aldeko borrokan, pobreziak emakumeak jotzen dituelako beste inor baino gehiago eta, horrez gain, zaintzarena bezalako lan ikusezinaren zama berriz ere emakumeen esku uzten dutelako gizarteak zein erakunde publikoek.

Era berean, transfobia, lesbofobia edota homofobia bezalako indarkeria matxistaren aldaera desberdinak azalerazi, prebenitu eta erantzutera deitzen dugu, emakumeak eta gizonak nolakoak izan behar diren inposatzen dutenen ereduak gainditzen dituztenek pairatzen dituztenak.

Arrazoiak, beraz, soberan dira aurten ere kalera atera eta emakumeen kontrako indarkeria zein bere jatorriaren kontra borrokatu beharra aldarrikatzera. Horregatik, EH Bildutik gizarte osoari dei egiten diogu bihar, azaroan 25ean, Euskal Herriko toki desberdinetan mugimendu feministak deitutako elkarretaratzeetan parte hartzera.

14/11/24

Berriak

Kategoria: Berriak