Etiketa: Ekologia

Alterkaria: Alternatibaren aldizkariaren 3. zenbakia

Alterkariaren 3. zenbakian, aurrekoetan bezala, askotariko gaiak jorratzen ditugu. Emancipatiba Alternatibaren formakuntza eskola ageri da azalean, aurrera begirako proiektua, militantziaren artean ezagutza partekatzeko besteak beste. Horrez gain, Europako hauteskundeen edota Gure Esku Dago ekimenaren giza katearen emaitzen balantzea egin dugu. Horrez gain, Feminismoa, Internazionalismoa, Ekologia eta bestelako borroken berriak edota iritzi artikuluak jasotzen ditugu.

Alterkaria Alternatibaren paperezko aldizkaria duzu, gure jardun politikoaren azken hilabeteetako lana laburbiltzen duena. Militante guztiek etxean jasotzen dute sei hilabetean behin, eta zale zein bestelakoek aski dute Alternatibaren egoitzaren batetik igarotzea ale bat lortzeko. Baina paperean ez ezik, sarean irakurtzeko aukera badago, online ikusi edo pdf formatuan deskargatzeko hain zuzen ere. Irakurri eta zabaldu.

 

http://alternatiba.net/old-files/Alterkaria3.pdf

Berriak

Oskar Matute “Zaratamoko zubia porlanari gorespena eta kudeaketa kaskarrari monumentua da”

Azkeneko asteetan, informazio ezberdinak ezagutu ditugu. AHTren bideragarritasuna soilik ez, diru publikoaren erabileran gardentasuna zalantzan jartzen dutenak, dudarik gabe, Zaratamoko zubia da honen adibiderik garbiena. 

Ezagutu dugu 438 metroko biaduktoa eraiki dela eta ez dena erabiliko. 11 milioi euro gastatu dira erabiliko ez den zubian, hasierako kopurua baino 3 milioi euro gehiagoko gainkostuarekin. Larria, oso larria dudarik gabe. Eta egoera sinesgaitz honen aurrean, datu bat edo argibide bat ezagutzea gustatuko litzaiguke. Zaratamoko zubia eraikitzen zen bitartean Jaurlaritzak bazekien zeintzuk ziren Adifen asmoak? 

Pues yo deseo que no se entere por los periódicos de lo que va a pasar finalmente, como suele ser costumbre en el Estado español, lo de enterarse por los periódicos de lo que se hacía en 
los tiempos de la acción de gobierno de uno o de una. 
 
Porque lo que parece real es que el viaducto de Zaratamo, esos 438 metros que han costado 11 millones de euros, no van a servir para nada, porque ese viaducto conectaba la necesidad de perforar Malmasín, con un coste muy importante en millones de euros, para poder acceder a Bilbao, por lo que entendían lo que podía ser el acceso natural y que venía avalado o sostenido por el pelotazo inmobiliario que se iba a dar en la playa de vías que iba a dejar libre. 
 
Pero como todo eso se ha caído, porque el pelotazo inmobiliario o la burbuja inmobiliaria ha quebrado, porque Adif se está replanteando los proyectos, se decide hacer a finales del 2011, no del 2001, del 2011, se decide hacer un desvío que llaman provisional, pero que ya algunas fuentes señalan como definitivo, que ya trascurre por otro lado, que no tiene que dragar Malmasin en la forma en lo que tenía que hacer, sino que va aprovechar la red existente de Renfe. 
 
¿Qué significa eso? Pues que ha habido una obra, en concreto ésta, esto, esta oda al cemento, este monumento a la estulticia y a la mala gestión y a la mala praxis en el gasto del dinero público, que se va a mantener ahí de por vida. Y esto es triste, porque yo creo que esto no es sólo el ejemplo más palmario y más doloroso del sobrecoste y de la corruptela que acompaña a 
muchos de los sobrecostes en la obra pública en el Estado español y que no sabemos hasta qué punto pueda estar salpicando a Euskal Herria a través del Tren de Alta Velocidad. 
 
Es también el ejemplo más claro de lo que significa la ineficacia política, porque han plantado semejante mole de cemente inservible, destrozando parte de nuestro medio ambiente, para nada. 
 
Pero han permitido que se siguiera haciendo para que las empresas se siguieran enriqueciendo. Un presupuesto de 8 millones que se eleva a 11 – sobrecoste notable– para algo que no tenía sentido y se sabía desde hace dos años cuando se estaba construyendo, y sin embargo nadie ha dicho nada. 
 
Por eso le decía que prefiero que usted no tenga que enterarse de estas cosas por los periódicos, me gustaría que me dijera si lo conocía o no lo conocía. 
 
Si acaso que me diga que quizás en un futuro, dentro de unas décadas vaya a tener algún uso, porque eso por lo menos nos permitiría jugar con el tiempo, nos permitiría tener que esperar a saber si dentro de dos décadas usted tenía razón o la teníamos nosotros y nosotras. 
 
Pero no, me dice que todo va como tenía que ir. Yo, si me la acepta y si no pues no, me atrevería a hacerle una sugerencia: Hagan todo lo posible porque salgan a la luz todas las irregularidades que se están detectando en el Tren de Alta Velocidad, háganlo, porque probablemente, de algunas de ellas ustedes no tengan ninguna responsabilidad. 
 
Porque si no lo hacen ustedes, estarán colaborando de la ocultación a la ciudadanía de un despilfarro público mayúsculo, el mayor despilfarro público de dinero público, del de todos y todas, que se está destinando, en este caso, al Tren de Alta Velocidad. 
 
Y mientras esto está pasando, vemos, y lo hemos visto en el debate anterior, cómo nos tenemos que apretar el cinturón para poder cubrir las necesidades de nuestros ciudadanos y ciudadanas. 
Y mientras tanto, seguimos generando monumentos como éste. Igual acompañará a la central de Lemoiz…
Berriak

Kanarietako petrolio-prospekzioei ez

Berriz ere, inperio espainiarraren izpiritu aseezina azalerazten da bere koloniarik urrunenean, Afrikako ipar-mendebaldean, berriz ere, XXI. mendeko oligarkiaren interesak defendatzeko. Oraingoan transnazional baten izena dauka, Repsol eta buruzagi jakin bat azaltzen zaigu Espainiaren kolaboratzaile: Josu Jon Imaz

Kanarietako uhartedia natur baliabide nahikoak eta soberan ditu energia berriztagarriak garatzeko, izan ere, urte osoan eguzkia, haizea eta itsasaldiak ditu. Eta horrekin aski dute energetikoki burujabeak izateko petroliorik gabe; martxan jarri nahi dutena, beraz, kanariarren kontra doa eta interes jakin batzuen alde.

Alternatiban, ekologia edozein dominazio sistemaren aurka egiteko balio duela defendatzen dugun heinean, Kanariar Irletako itsas ekosistemaren kontserbazioaren alde agertzen gara; elikadura subiranotasunerako aldarrikapenetik kanariar itsasoko arrantza erreserben zaintzaren alde egiten dugu eta demokrazia parte-hartzailearen alderdi bultzatzaile gisa, Kanariar Herriaren erabakitzeko eskubidea defendatzen dugu, erreferendum baten bitartez bere itsasoan petrolio-prospekzioa gauzatzea edo gelditzearen borondatea erabaki dezaten.

Guzti hau dela eta, gizarte mugimenduen deialdiarekin bat egiten dugu eta bide batez, kanariar gizarte osoari eta bat egin nahi duten pertsona guztiei dei egiten diegu, hurrengo ekainaren 7an, larunbata, 18:00etatik aurrera zortzi irletan batera egingo diren martxekin bat egin dezaten.  

Euskal Herritik jaso elkartasunezko besarkada internazionalistarik beroena.

Gasteiz, 2014ko ekainaren 5ean

Berriak

Asier Vega “Garoña zaharra, ez beharrezkoa eta arriskutsua ez ezik, amortizatua eta ordezkatua dago”

Alternatibako kide eta Bizkaiko EHBilduren batzarkide Asier Vegaren partehartzea osoko bilkuran Garoñako zentral nuklearren irekiera berriaren harira.

Gaurko interbentzioa 2012ko Otsailaren 29ko osoko bilkuran Garoñaren inguruko eztabaida bukatu nuen esaldiarekin hasiko dut:

Garoñako zentral nuklearra zaharkitua ez ezik, arriskutsua, ez segurua, ez beharrezkoa da,  eta amortizatuta eta ordezkatua dago. Horregatik, EHBildutik zentralaren berehalako eta betirako itxiera agintzeko garaia dela adierazi nahi dugu.

Izan ere, 25 urte funtzionatzen egoteko diseinatu eta eraiki zen, baina 43 urte eman ditu martxan.

Baieztapen honekin oso argi uzten dogu zein den gure jarrera Santa Maria de Garoñako zentral nuklearraren inguruan. EHBildurentzat Garoñako zentral nuklearra aspaldi deuseztatu beharreko energi iturria da zaharkitua dagoelako, arriskutsua delako eta ez delako beharrezkoa.

Baina azkenaldian ugari izan dira Garoñako zentral nuklearra berriz irekitzeko asmoen inguruen izan ditugun berriak. Ugari bezain nahasiak izan dira gainera.

Garoñako zentrala berriz irekitzeko edo kontrara,  behin betiko zarratzeko erabakien atzetik arrazoi teknikoak eta interes ekonomikoak daudela entzun dugu, baita Garoña Alderdi Popularraren energia politikaren ikur bilakatu dela ere.

Arrazoiak arrazoi, Euskal Herriko gizarteak azken urteotan, behin eta berriz eta modu masiboan eskatu du Estatuko zentral nuklear zaharrenaren itxiera. Euskal Herriko zenbait Instituzioetatik ere, horien artean Batzar Nagusi hauek, azken hamarkadan sarri azaldu dira gai honen inguruan, zentralaren itxiera behin eta berriz eskatuz.

Hala ere, azken urteotan Madrilgo Gobernu ezberdinek zentralaren bizitza luzatzen tematu dira Segurtasun Nuklearreko Kontseiluak igorritako txostenetan baliatuz eta ingurugiroa eta milioika pertsonen osasuna eta etorkizuna alde batera utziz.

Espainiako Gobernuak gai honi lotuta egindako azken mugimendua ere norabide berean doa. Izan ere, Madriletik  otsailaren 21ean araudia aldatzeko hartutako erabakiak,  Burgosko zentral nuklearra berrabiatzeko egin behar den bidea errazten du. Oro har, zentral nuklear guztien baldintzak samurtzen dituen araudi aldaketaz hari gara.

Aldaketa horren bitartez, besteak beste, Rajoyren gobernuak Endesa eta Iberdrolak eratzen duten Nuclenor enpresari ustiapen baimena berritzeko bidea erraztu dio, eta uztailaren 5era arteko epea eman dio Garoña berriro irekitzeko baimena eskatzeko.

Bien bitartean, Espainiako Gobernuko presidenteak zentrala berriro martxan jartzeko erabakia “teknikoa” dela dio eta itxaron beharra dagoela Nuclenorrek eskaria aurkeztu eta Segurtasun Nuklearrerako Kontseiluak txostenak idatzi arte.

Baina egia esan irizpide teknikoak kontutan hartzen baditugu zentralak behin betiko itxita beharko luke egon, 2009tik ez direlako segurtasuna hobetzeko lanik egin. 

Gainera Fukushiman gertatutako istripu larriak alarma guztiak piztu zituen eta Europatik segurtasun neurri berriak agindu zituzten. Neurri  hauek betetzeko, Nuclenorrek 130 milioi inguru inbertitu beharko ditu Segurtasun Nuklearrerako Kontseiluak derrigortuta, Garoñako zentrala berriz martxan jarri nahi baldin badu.

Horrez gain, garrantzi handiko beste gabezia batzuk ere baditu, besteak beste, ez du erabilitako erregai erradiaktiboa gordetzeko lekurik, erabilitako ura Ebro ibaira itzuli aurretik hozteko sistema berriak behar ditu eta erreaktorearen ontzia sakon aztertu beharko litzateke pitzadurarik ba ote duen ikusteko. Lan guzti hauengatik 20 milioi gehiago inbertitu beharko lituzke Nuclenorrek. Guztira 150 milioi euroko aurrekontuaz hitz egiten hari gara.

Gainera Garoñak jarduera eten zuenetik, 2012ko abendutik, ez da ekoizten zuen energia elektrikoaren beharrik izan. Estatu espainolaren sistema elektrikoan ekoizten den energiaren % 1,5 baino gutxiago zen Garoñak ekoizten zuena.

Beraz, nahiko argi geratzen da zentral nuklearra berriro zabaltzeko arrazoiak teknikoak ez ezik, ekonomikoak eta politikoak direla.

Horren adibide, azken 20 urteetan zentral nuklearraren segurtasunaz arduratu diren pertsonak ustekabean kanporatuak izatea Segurtasun Nuklearreko Kontseilutik eta Garoña errentagarri izateari utzi diola Nuclenorrek behin baino gehiagotan aipatzea.

Horregatik guztiagatik eskatzen diogu Espainiako Gobernuari, ez ditzala interes ekonomiko pribatuak interes orokorraren gainetik jarri. Jokatu dezala arduraz behingoz. Garoñako zentrala eraisteak ez diola Estatuari kosturik suposatuko, eta horrela izanda, onartezina dela Iberdrola eta Endesa enpresen interes partikularrak lehenestea, milaka pertsonen segurtasunaren eta ingurumenaren aurretik.

Baina Espainiako Gobernuaz aparte, Garoñako zentrala kudeatzen duten enpresei, Endesa eta Iberdrolari, ere eskatzen diogu ez dezatela zentrala berriz martxan jarri horrek suposatzen duen arriskuagatik. Zentral hau amortizatuta daukatela eta gainera bere bizi iraupena aspaldi agortu zela ere gogoratu nahi diegu. Baina batez ere, eskatu nahi diegu ez dezatela Madrilgo Gobernuarekin Garoña kromo trukaketarako erabili beraien interesen mesederako.

Termino de la misma forma que he empezado esta intervención. Recordando que la central nuclear de Garoña es peligrosa y obsoleta.

Ahora solo hace falta dar el último paso para zanjar de manera positiva una reivindicación de muchos años. Ya solo falta decretar el cierre irreversible de la Central Nuclear de Santa María de Garoña y comenzar con su definitivo desmantelamiento sin más demora.

Sabiendo lo obsoleta y peligrosa que es la central de Garoña, que ha sobrepasado con creces su vida útil, sabiendo que en estos momentos no es rentable ni tiene ningún tipo de interés desde el punto de vista energético, cuales son las razones por las que el PP está obcecado con la reapertura de Garoña?

Pues blanco y en botella…

1º la promesa electoral que hizo el PP diciendo que ellos no serían quienes cerraran la central. Algo que no os debería importar demasiado ya que son ustedes los campeones del mundo en incumplir promesas electorales.

2º porque en este caso, queda más que claro que ustedes están al servicio de las grandes empresas del oligopolio energético.

Están haciendo lo imposible para reabrir Garoña. Están haciendo lo imposible para facilitar a Iberdrola y Endesa a que no les cueste demasiado dinero ni esfuerzos reabrir la central.

FACTURA: Lo que encarece la factura de la luz, no son las energías renovables, son las subvenciones al carbón, la moratoria nuclear, el coste de la gestión de los residuos nucleares (2013), los coste extrapeninsular. Los costes de distribución y comercialización, las primas al régimen especial que recibe Zabalgarbi entre otros…

No es cierto que las energías renovables encarezcan la factura de la luz

DEMANDA: De la misma forma que no es cierto que Garoña  sea necesaria para el abastecimiento eléctrico. Lleva año y medio cerrada…

Desde hace varios años, el sistema eléctrico español es exportador, y vende a otros estados limítrofes la electricidad que le sobra, que es más del doble de lo que producía Garoña anualmente.

Hay mas oferta que demanda. Y en estos momentos de bajada de la demanda eléctrica, lo que les sobra a estas empresas es la producción renovable, por eso interpelamos a Iberdrola y Endesa.

PARO: Que los culpables de que los trabajadores de la central de Garoña se vayan al paro si se produce el cierre sean quienes exigen el cierre, me parece una afirmación tan cínica.

Y que pasa con los gobernantes que han abandonado durante décadas esta comarca castellana sin realizar una mínima inversión en industria. Sobre todo sabiendo que el cierre, tarde o temprano, tendrá que producirse.

Apelar cínicamente al derecho de los trabajadores para mantener Garoña, sin tener en cuenta todos los demás elementos; seguridad, la demanda energética y la viabilidad económica, me parece de un simple.

Berriak

Asier Vega: “Espainiako Gobernutik jasotzen dituen diru laguntza berezirik gabe, Zabalgarbik 18 milioi euroko defizita izango luke”

Asier Vega Alternatibako kide eta Bizkaiko EHBilduko batzarkideak agerraldia egin du gaur goizean Zabalgarbiren inguruan. Errauskailuak hondakin toxikoak sortzen dituela salatu du eta azpiegituraren errendimendu energetiko baxuaren ondorioz, Europako legedia urratzeko arriskuaz ohartarazi du.

EH Bilduk Zabalgarbi errauskailuaren jardueraren inguruko hainbat alderdi argitzeko exijitu du Bizkaiko Batzar Nagusietan izan den Ingurumen batzordean. Koalizioak Iosu Madariaga Ingurumen diputatu eta Zabalgarbiko presidente denari eskatu dizkio azalpenak, Ekologistak Martxanek eta EHUko hainbat irakasle adituk errauskailuari buruz osatu duten txosten baten informazioaren harira.

Asier Vega EH Bilduko batzarkideak hiru ardatzen inguruko argibideak eskatu ditu: errauste prozesuan atmosferara isuritako gaiei buruzkoak, erraustearen ondorioz sortzen diren gai toxikoei buruzkoak eta eraginkortasun energetikoari eta bideragarritasun ekonomikoari buruzko azalpenak.

Isuriak

Atmosferara jaurtitako isuriei dagokienez, 2012an gai kutsakorren gehienezko isurketa mailak lau aldiz gainditu zirela onartu zuen Lakuak. Koalizioko ordezkariak nabarmendu duenez, Eusko Jaurlaritzak errauskailuaren jarduera behin eteteko agindua eman zuen arren, gainontzeko hiru alditan ez zen halako neurririk hartu.

Horrez gain, Vegak gogorarazi du Ingurumen Baimen Bateratuaren arabera, “karbono monoxidoaren gehienezko isuriak ezin izango dira edozein kasutan gainditu eta Zabalgarbik bi alditan gainditu zuen karbono monoxidoaren isuri muga. Bi aldietan ez zen errauskailuaren jarduna eten”.

EH Bilduk gai toxikoen isuriak aipatu ditu. 2012an merkurio isuria 1,5 kg-ko kopurura iritsi zen eta datu horrekin kezkatuta, Vegak diputatuari galdetu dio ea urtean 150mg/m3-ko isuri jarraituaren muga gainditu den. Madariaga diputatuak ez du Vegaren galdera erantzun.

Bestalde, dioxina eta furano neurketen datuek islatzen dutenez, 2012an Zabalgarbiren hurbileko hainbat puntutan lau aldiz gainditu zen gida-balioa (23 femtogramo/m3). “Osasunerako kaltegarria al da dioxina eta furanoak airera isurtzea? Ados egongo gara dioxina eta furanoak gizakiaren jardueraren ondorioz sortzen diren gairik toxikoenak direla baieztatzen badut” gaineratu du Vegak.

EH Bilduk ziurtatu duenez, hainbat ikerketa zientifikok frogatzen dute hondakinen errausketak gai arriskutsuak sortzen dituela eta osasunerako kaltegarriak diren gai toxikoak askatzen dituela. Madrilgo Carlos III unibertsitateko ikerketa baten aipua egin du Vegak. Ikerketa horren arabera, errauskailuen edo gai toxikoen tratamendurako azpiegituren ondoan bizitzeak minbizi arriskua handitzen du bataz bestekotik gora.

Hondakinak

EH Bilduk adierazi du Zabalgarbik gai arriskutsu bihurtzen dituela hasiera batean arriskutsu ez direnak, errauste prozesuaren bidez.

2012 eta 2013 urteetako hainbat zepa laginek ez dute lixibatu frogan baldintza nahikorik bete, arriskutsu ez diren hondakinen isurtegietan uzteko. Analisiek adierazi dute kobre eta karbono organiko disolbatu maila altuegiak zituztela. Ondorioz, hondakin arriskutsuen trataera jaso behar dute. “Dirudienez, ordea, zepak Larrabetzu, Lemoa eta Zallako zabortegi arruntetara eraman dira”.

Vegak azalpenak eskatu dizkio Aldundiari kontrol gabeziarengatik eta zepen kudeaketak eragin ditzakeen osasun kalte eta kutsadurarengatik.

Energia eraginkortasuna

Ekologistak Martxanen txostenak aditzera eman du Zabalgarbi errauskailua ez litzatekeela energia balorizaziorako azpiegitura izendatu behar, hondakinen ezabaketarako azpiegitura baizik.Elkarteak R1 faktorean (energia eraginkortasuna neurtzeko indizean) oinarritzen du baieztapena.

Zabalgarbiren kalkuluen arabera, R1 faktorearen balioa 0,63koa izan zen 2012an. Hau da, energia balorizaziorako planta gisa izendatzeko gutxienekoa baino 0,3 puntu gehiago. Aldiz, Ekologistak Martxanen txostenak metodologia akatsak atzeman ditu eta egiazko balioa 0,59koa dela ziurtatu du. Hala balitz, Zabalgarbi hondakinen ezabaketarako planta izendatu beharko litzateke. Eusko Jaurlaritzak R1 faktorearen neurketa errebisatu du elkarte ekologistaren eskariz eta 0,61eko balioa eman dio Zabalgarbiren energia eraginkortasunari. Vegak emaitza horren azalpena eskatu du baina Madariagak ez du azalpenik eskaini.

“Zabalgarbik 0,60eko balioa baino gutxiago lortuko balu, ezingo lituzke tratatu gabeko hiri hondakinak erre eta hondakinen kudeaketarako hierarkian isurtegien lehentasun maila berbera izango luke” argitu du koalizioko batzarkideak. Aldaketa horrek Europako legedia urratzea ekarriko luke.

Azkenik, Vegak Zabalgarbiren bideragarritasun ekonomikoa izan du hizpide. “Espainiako Gobernutik jasotzen dituen diru laguntza berezirik gabe, Zabalgarbik 18 milioi euroko defizita izango luke”. Vegaren ustez, laguntza horiek ezabatzeko aukeraren aurrean, gasaren garestitzearen aurrean eta Europako legedian aurreikusten diren aldaketak kontuan hartuta, Zabalgarbiren bideragarritasun ekonomikoa kolokan dago.

EHBildu Bizkaia

Berriak

Alternatiba | Ezkerra eraldatzearen erronka

X