Etiketa: Eskubide zibil eta politikoak

Nazioarteko eragileon bisita erreferendumaren egunean

Ayem Oskoz – Alternatiba

Kataluniako Erreferendumaren harira CIEMEN erakundeak antolaturiko ordekaritza internazionalistan parte hartu zuen Alternatibak joan den asteburuan. Tartean Galiza, Valentzia, Balearrak, Kolonbia eta Euskal Herriko kideok osatu genuen taldea.

Harrera Institut del Teatren egin ziguten larunbateean, bertan Espainiako estatuko ordezkari ezberdinek parte hartu zuten hizketaldi labur bat eginez, Andaluziatik, Asturiasetik eta baita ere Europako beste herri batzuetatik ere, Eskozia, Flandria eta Frantziatik kasu.

Gauean Bartzelonako Sants auzoko eskola bat bisitatu genuen. Igandean bozkatzeko tokia izango zela, ostiral gauetik ekimen ugari antolatu zituzten. Azaldu zigutenez, guraso elkartetik eta bere seme-alabekin batera, eskolaren 50. urteurrena espatzen ari ziren, beste eskoletan udazkeneko jaialdia antolatu zen bitartean. Jaialdi hauek baimenduta zeuden eta 48 orduz eskola barruan ekimenak egitea ahalbidetzen zuen.

Igande goizean, eskolen aurrean goizeko 5:00etan kontzentrazioak deiturik zeuden bozka eskubidea defendatzeko, adibidez Nou Barris-ko eskola batean (azkeneko hauteskundetan Ciudadanosek irabazi zuen han) ehun pertsona inguru zeuden goizeko ordu txikitan asanblada eginez; lasaitasunez eta poliziaren mehatxuei aurre eginda.

Badalonan pasa genuen goiza, eskolaz eskola. Horietan guztietan ehunka lagun ikusi ahal izan genuen bozkatzeko hilara egiten, adin guzti-guztietakoak, txalo zaparrada artean jaso gintuzten, benetan momentu hunkigarria izan zen, eskerrik asko Catalunyako herriari egin ziguten harreragatik. Goizeko 9:00etarako han zeuden, boto paperak, ahaldunak eta hautsontzi famatuak.

Badalonako alkateak ere hartu gintuen denbora laburrez. Hango bots eskola bisitatu genituen, nahiz eta arazoak zituzten, Guardia Zibilak sarea blokeatzen zuelako. Hala ere, oro har bozketa mantxo baina aurrera zioala baieztatu zigun. Halakoetan geundela, Batzelonan jasaten ari ziren zapalkuntzaren irudi bortitzak jasotzen hasi ginen.

Igande arratsaldean Bartzelonara itzuli eta Catalunya Radioko zuzendaritzarekin bilera egin genuen (Saul Gordillo eta Rita Marzoa), bertan Catalunya Radio judizialdki nola jazartzen ari ziren esplikatu ziguten. Eta erreferendum honen berezitasun nagusiari buruz hitz egiten aritu ginen hau da, auto-antolakuntza, sare lana, erreferendum hau herriak egin du, ez instituzioek alegia.

Handik Eixample aldera jo genuen eskola gehiago bisitatzera; jende mordoa zegoen bozkatzen, goizeko errepresioak, beldurra baino, gehiago bozkatzeko gogoak areagotu zituen.

Argi dugu Catalunyan ez dagoela batzuek astintzen duten haustura soziala. Jardunaldia guztiz paketsua izan zen herritarren partetik, haustura bat egon bazen Espainako poliziak eragindako biolentziarena izan zen, zentzu horretan espainako gobernuaren eta bere indar armatu polizialen portaera salatu besterik ez zaigu geratzen, baina jakin dezatela urriaren 1ean Catalunyako herriak irabazi egin zuela, eta Espainako gobernu faxistak jakin dezala oraingoan ez dutela ez konbentzituko ezta irabaziko ere, nahiz eta indar basatia soberan eduki.

Gure elkartasun eta miresmen guztia Catalunyako herriarentzat, mila esker eman diguzuen irakaspenarengatik. Azkenik eskerrak ematea CIEMENeko kideei egin duten izugarrizko lanarengatik eta haiengandik jaso dugun tratu eta atentzioagatik.

http://alternatiba.net/old-files/Catalunya000 (1).jpeg

http://alternatiba.net/old-files/Catalunya000 (2).jpeg

http://alternatiba.net/old-files/Catalunya000 (3).jpeg

Berriak

Alternatibak U-1aren aurkako zapalkuntzaren aurrean desobeditzera deitu du

Alternatibako bozeramaile nazional Maria del Riok “Espainiako erresumaren makineria zapaltzailearen enegarren erasoa” salatu du “urriaren 1eko galdeketaren aurka” gaurkoan, gainera, “Euskal Herriko kaleetara iritsi dena”, Gasteizko Aldabe gizarte etxean epaile baten esku CUPeko diputatu Anna Gabrielen hitzaldiaren debekua gertatu dela aipatuta, aretoa beteta eta solasaldia martxan zegoela. Del Riok bereziki “larritzat” jo du debekua Gasteizko udaltzaingoak egin izana, “Gorka Urtaran EAJko alkatearen gidaritzapeko poliziak parte hartu baitu Kataluniako herritarren eta beren legezko ordezkari politikoen adierazpen askatasuna eta erabakitzeko eskubidea urratzeko operazioan”.

Horregatik, alderdi ezkertiarretik Iñigo Urkullu lehendakariari eta euskal erakundeei eskatu diete “estatu espainiarrak Kataluniako herriaren aurkako zentsuraren eta totalitarismoaren berme ez izateko”, Gasteizen gaur bertan egin duten bezalaxe; “lege bidegabeak desobeditu ditzatela, bestela, Kataluniakoa ez ezik, euskal gizartearen erabakitzeko eskubidea ukatzen dutenen kolaborazionistak bihurtuko direlako”.

Egoera honen aurrean, Alternatibatik kaleak Kataluniarekiko elkartasunarekin betetzeko deia egin dio euskal gizarteari, prozesu demokratiko baten alde herritarrei hitz eman nahi diotelako, “eta aukera izango dutelako nazioartean lotsagarritzat ageri den erregimenari agur esateko; hautetsontziak eta bozka paperen jazarpena, edota bozkatzeko aukera izango den eskoletan argindarra eteteko aginduek erakusten dute frankismoaren ildotik jarraitzen duela estatua”. Hala, gogorarazi du euskal gizarteak “bihar Bilboko kaleak leporaino beteta erantzuteko aukera” izango duela Gure Esku Dago plataformak egindako deiari erantzunez Kataluniarentzat demokrazia aldarrikatzeko. Bertan Alternatibako Koordinakunde Nazionaleko ordezkaritza zabala izango da.

http://alternatiba.net/old-files/KataluniaReferendum01.jpg

http://alternatiba.net/old-files/PegataO-1Catalunya.jpg

Berriak

Fatuarte: «Onartezinak dira umore, kritika soziopolitikoa eta adierazpen askatasunaren kontrako erasoak»

Alternatibako kide eta Bilboko zinegotzi Alba Fatuartek “larritzat” jo du gaur goizean Ertzaintzak, agindu judizial bat baliatuta, Hontzak konpartsaren txosnaren dekorazioa kendu izana. Jai Batzorde mistoko kideak gogoratu du “erasoa” gotzaindegiaren salaketen ondorioz eta Aburtoren atzoko adierazpen “moralizatzaileen” ostean jazo dela. “Onartezinak dira umore, kritika soziopolitikoa eta adierazpen askatasunaren kontrako erasoak”, adierazi du.

Fatuartek salatu du Bilboko Konpartsak-ek 1978etik lanez eta umorez eraikitako Aste Nagusia eta Bilbok hiri irekia eta anitza bezala duen irudia erabat kolpatuta atera direla eraso honen ondorioz. “Ari gara hitz egiten aste batez non subertsioa eta aldarrikapena presente egon dira eta egongo diren beti jai esparruan, are gehiago, berezko ezaugarriak ditu Aste Nagusiak, batzuei gustatu ez arren”.

Bukatzeko, zinegotziak konpartsa guztiei eta bereziki Hontzak-i elkartasuna helerazi eta azpimarratu du Europa osoan Charli Hebdo aldizkari satirikoak Mahomari buruzko txisteak adierazpen askatasuntzat jo izan diren bitartean, “hemen oraindik gelditzen dira epaile batzuk estatu konfesional batean bizi bagina bezala aritzen direnak”.

EH Bildu Bilbo

Berriak

1977ko maiatz odoltsua Errenterian

Biteri kaleko Cobreros botika eta Aurrezki Kutxa Probintzialaren arteko bidegurutzean, guardia zibilen Land-Roverrak eraso gaitu. Aurretik eraman dute pankarta eta ikurrina. Hain ustekabean harrapatu gaituzte… txiripa da ezer gertatu ez izana. Oraindik ez dakit nola saihestu dugun erasoa! Ohi genuen bezala, aurreko lerroari eutsi izan bagenion hilak eta zaurituak izango genituen.

-Akatu ez gaituztenean! –esan du lagun batek ozenki.

-Uste dut norbait atxilotu dutela -oihukatu du beste batek.

Erasoaren eraginez sakabanaturikoak elkartu garen heinean, haserreak harriduraren tokia hartu du. Kuartelillora! Kuartelillora! oihuak gero eta ozenago, gero eta maizago entzuten dira.

Eta kuartelillorantz abiatu gara. Ehunka gara. Denok bero-bero. Beroegi agian. Izan ere, ez baitugu ondo neurtu kuartelilloaren aurka joaterakoan zer gerta dakigukeen! Gure zain daude eta ez digute hurbiltzen uzten. Pilotakadaka eta kezko pote kirasgarriekin hasi dira. Guk, berriz, harrika erantzun diegu. Gerra hasi dela ematen du.

Halako batean su errealaz eginiko tiro hotsak entzun ditugu eta balak gure ondoko hormak zulatzen dituzte. Berunezko balak harrien aurka, beso hutsak fusilen aurka, metraileten hotsa oihuen aurka. Laster hasi dira balaz zaurituriko manifestariak odol putzuetan erortzen, eta kuartelilloaren inguruko etxebizitzetan balek hormetan egindako zuloak agertzen. Kuartelilloaren inguruetako gatazka amaitzen joan den heinean, jendeak nork bere etxera jo du. Indarraren erabilera hain izan da desberdina, ezen guardia zibilek azkenik herria bere egin duten.

Arratsalderako zeharo aldatu zaigu egoera. Erdialde osoa inguratu dute. Halabeharrez, goiko auzoetara jo dugu asanblada egin ahal izateko. Beraun auzora hain zuzen ere. Bostehun pertsona elkartu ahal izan gara eta egoera aztertu ondoren, auzoak, enpresak eta batzordea bateratuko dituen ezkutuko taldea osatzea erabaki dugu.

Erdialdera jaisterakoan, Rafael Gomez Jauregi, 78 urteko aitona guardia zibilen balaz erori dela eman digute aditzera. Une horretan hilerriko bakearen giroa nagusi genuen herri-erdialdean. Lau katu besterik ez zebiltzan kalean eta gu goiko aldean geunden bilduta. Zer gertatu da beraz?. Rafael eta beste bi jubilatu patxara ederrean zihoazen Zumardian barrena. Bat-batean, ordea, tximistak jo izan balu bezala, zerraldo erori omen da Rafael, Batzokiaren parean. Lagunek, zeharo asaldaturik, alde batera eta bestera begiratu dute eta, tiroa, berrehun metro aurrerago, Panier Fleuriko zubian zegoen guardia zibilen taldetik atera dela antzematen dute.

Ezkutuko koordinadorakook Agustinetako komentuaren ezkaratzean bildu gara, hurrengo egunerako zereginak prestatzera.

Maiatzaren 13an, greba orokorrak aurrera dirau. Herri osoa guardia zibilek hartu dute. Hala ere, auzoz auzo, kalez kale, piketeak ibili dira informazioa zabaltzen. Kontsigna bat zen nagusi: “hamabietan, denok herri asanbladara!” 

Euri-jasak gupidarik gabe busti ditu gure hezur-mamiak. Euriak eta zakurren gertutasunak elizara bultzatu gaituzte babes bila. Beste askotan bezala, ateak ireki ditzala eskatzen diogu erretore jaunari, baina oraingoan, sor eta gor egiten dio gure eskaerari.

Eskura dugun informazioa ezagutarazi ondoren, eztabaida saioaren hasieran, tiro danbada entzun da eta megafonoa eusten duen laguna bete-betean jo dute gomazko pilota batez. Berriro ere, traizioz, atzealdetik harrapatu gaituzte. Hala ere, antzeko zerbait espero genuen, ez baita erraza hain asanblada jendetsua errepresiotik babestea. Taldeka zein multzoka, bilduz joan da jendea eta bazter guztietan altxa dira barrikadak.

Berriro ere, ohiko sinfonia. Harrikadak alde batetik, pilotakadak eta ke poteak bestetik. Hala ere, berrikuntza gisa, zenbait tokitan suzko barrikadak piztu direla eta, pontxe bero batzuk ere jaurtiki direla txapelokerren aurka.

Handik ordu erdira agertu dira antidisturbios direlako grisen talde bereziak eta lana banatu dute. Guardia zibilak errepideetan eta inguruko auzoetan, grisak erdigunean. Metraileten hotsak arima sendoenak izutzen edo kikilarazten baditu ere, jendeak ez du amore eman. Eguratsa gero eta irentsi gaitzago bihurtu da. Suzko barrikadei, ke poteei eta baita pontxeei darien keak, negar eginarazteko gasaz nahasturik, gure eztarriak urratzen dituenez, askok eta askok uretan bustitako mukizapiaz babestu ditugu sudur eta aho zuloak. Bi ordu luze iraun du manifestarien eta poliziaren arteko borrokak, gerra zibilaren irudi lazgarria gure burura erakarriz. Azkenean manifestariek etxeko bidea hartu dute eta kaleak poliziaren esku geratu dira.

Arratsaldeko asanblean, gauza zeharo garrantzitsua galdegin da lehen aldiz: greba orokorrak aurrera egiten duen bitartean, herriaren hornikuntza nola antolatu. Egun bateko greba egun askotako bihurtzen ari baitzaigu poliziaren erantzunaren ondorioz. Greba orokorrak kalteak dakartzala ez dago zalantzarik. Kontua da, kalte hauek ahalik eta arinenak izan daitezen gure kargu hartu behar ditugula sortzen diren arazoak. Poliziari bost axola zaio herriari zer gertatzen zaion. Guri, ordea, ez. Haurrentzat eta ahulduentzat nahitaezkoak diren elikagaiak banatzeko orduak jarriko ditugu: esnea saltzeko tokiek, okindegiek, botikek eta antzekoek bide izango dute goizeko bederatzietatik hamaikak arte irekitzeko. Jakina, elikagai hauek garraiatzen dituztenek ere bideak irekiak izango dituzte.

Batzuk, ordea, ez daude honekin oso ados, greba orokorra dena geraraztea delakoan baitaude. Eztabaida iritzi honen inguruan gertatu da. Kontua da, herriak zeini egiten dion kasu. Merkatu-legeari eta agintariei, ala borroka aurrera eraman ahal izateko sortutako herri asanbladari? Asanbladaren hitza legea bada, horrek berebiziko garrantzia du, ez zenbat toki dauden itxiak edo irekiak. Eta asanbladaren helburuak, izan behar luke, eraginkortasunari eutsiz, ahalik eta kalte gutxien sortzea.

Umeak eta zaharrak, behartuak oro, gutarrak dira, haien babesa gure esku baldin badago, hori dena kontuan izan behar dugu. Beraz, greba arautu egin behar dugu, edo beste modu batera esanda, aktiboki eratu. Azken iritzia atera da garaile.

Ondoren manifestazioa egitea erabaki da eta herri erdira hurbiltzen ari ginela, berriro, eraso egin digutenekin gatazka gogorra sortu da. Hamar bat lagun zaurituta eraman dituzte Donostiako erresidentziara. Hezur kraskatuak, ubeldurak, zauriak… denetarik izan dugu.

Ilunabarrean, beste berri txar bat zabaldu da: Bazen Garaia tabernako nagusia izandakoa, Gregorio Maritxalar, balaz larriki zauritu dute bere etxeko balkoian. Iruñaldean ere, Errenterikoa omen den beste lagun bat hil dute.

Larunbata, 14. Haize txarrak ekaitza dakar. Goizgoizetik jakin dugu, Maritxalar hil dela eta Iruñean hildakoa, berriz, Jose Luis Cano izeneko gaztea dela. Garai batean Errenterian bizi izana, eta orain Donostian bizi zena. Senideak, Beraun auzoan bizi omen dira. Herriko erdialdea polizien kontrolpean dago. Beraungo bidea, ordea, barrikadaz josita dagoenez, guk kontrolatzen dugu.

Mila bat lagun inguru gara asanbladari hasiera eman diogunak. Badirudi jendea hasi dela jabetzen goiko aldera igo behar duela. Asanblada honetan aukeratzen da nortzuk eta zein agindurekin joango diren Bilbo aldean egingo den Euskadi osoko lantegi-ordezkarien bilerara. Gure iritzia, eta hara igorri dugun mezua zera da: greba asteleheneraino luzatzea.

Asanblada bukatu ondoren, Jose Luis Cano zenaren sendiaren etxebizitzaraino abiatu gara. Ordezkaritza batek sendiarekin hitz egin duen bitartean, kalean daudenek “Cano hermano, nosotros no olvidamos” oihukatu dute.

Arratsaldean, Eliza nagusia leporaino beteta dagoela, Rafael Gomez Jauregi zenari azken omenaldia egin zaio. Kaleak barrikadaz beteta daude. Ematen du urte osoko gatazkan sartuta gaudela eta jendearen aurpegietan, urduritasuna, nekea eta lo gutxi egin izanaren eragina nabaritzen da. Hala ere, ez gara, antza denez, gu bakarrik neke-neke eginda daudenak. Biteri kaleko gatazka-eremuan gaudela, Espainiako Poliziaren kapitain bat hurbildu zaigu arduradun batekin hitz egin nahi duela oihukatuz. Gure artean, kontsulta egin ondoren, ni hurbildu natzaio:

-¿Qué desea? -galdetu diot.

-Miren ustedes. Vengo a proponerles una tregua. Llevamos toda la semana de jaleo, estamos muy cansados, y pensamos que ustedes estarán igual. ¿Qué les parece, si damos por terminado lo de hoy? Y mañana Dios dirá.

-Eso no depende de nosotros. Estamos en nuestro pueblo, y tenemos todo el derecho del mundo a expresarnos pacíficamente. Aquí no hay follón hasta que llegan ustedes. Así que, si se marchan, esto vuelve a la calma –erantzun diot.

Bat-batean, gure solasaldia eten egiten da, ondorengo kaleetatik datorren istilu hotsari pilotakaden danbadaz erantzun dietenean. Kapitainak ere ezin ditu bere agindupean dauden guztiak kontrolatu.

Igandea 15. Herriaren okupazioak jarraitu egin du, baina kaleak bare daude. Askok Donostia aldera jo dugu auzoetan egiten diren asanbleetan gure egoeraren berri emateko.

Astelehena, 16. Kalean ezin da ibili, edonori eskatzen baitiote karneta. Hala ere, Beraunen elkartu gara. Ortuellan beste hildako bat izan da poliziaren balaz. Eztabaidak baino areago egoerak bultzatu du greba orokorra egitera Euskadi osoan. Baina egun horretan bukatuko da. Gurean ere bai.

•••

http://alternatiba.net/old-files/Untitled-3.jpg

Berriak

Mapa beldurgarriak

Oskar Matute – Alternatiba

Badira kartografo zaleenak ere ikusi nahi ez dituen mapak. Era guztietakoak dira; pobreziarenak kasu, lekuaren araberako desberdintasun sozialak agerian uzten dituztenak. Badira auzo, herri zein giza baldintzen araberako bizi iraupena markatzen dituztenak. Mapa debekatuak ere marrazten dira, herritarren erdiarentzat, emakumeentzat, askatasunik gabeko eremuak markatzen dituztenak. Eta inorentzat atseginak ez diren hauekin batera, Euskal Herrian baditugu beste mapa batzuk, ehunka euskal presoren zein beren hurbilekoen sufrimendua jasotzen dituztenak. Sakabanaketaren mapak; urtero milaka eta milaka kilometro egiten dituzten senide eta lagunen errepide istripuak irudikatzen dituzten mapak… Mapa lotsagarriak.

Badira, esan bezala, inork ikusi nahi ez lituzkeen mapak eta, hala ere, jende ugari dago horiek behin eta berriro berregitera kondenatua. Baina badira ere mapa miresgarriagoak, hala nola gatazkak gainditu dituzten edota gainditu bidean dauden herrietakoak, Irlandatik Kolonbiaraino, bakean oinarritutako etorkizuna eta normalizazio politikoa lortzeko bidean presoen egoera kudeatzea ezinbestekoa dela egiaztatzen dituztenak. Izan ere, aitortza, egia eta justizia ahalbidetuko dituen edozein prozesuan aurrera egiteko funtsezkoena zera da: biktima berriak sortzeari uztea. Ez baitago beste modurik aurtengo lehen sei hilabeteetan beren preso lagun edo senidea bisitatzera joan direnean istripuak izan dituzten sei pertsonez hitz egiteko, azkenengoa duela aste gutxi gertatu dela. Zigor bikoitzaren biktimak dira sakabanaketa indarrean dagoenetik, ia hiru hamarkada, errepidean hil diren 16 lagunak. Biktimak dira eritasun larriak ziegan pairatzen dituzten presoak, Ibon Iparragirre kasu, beren bahitzaileek lege propioen kontra egiten dutelako. Eta biktimak dira, errugabeenak gainera, guraso biak edo bietako bat etxetik oso urrun preso dituzten 0 eta 18 urte bitarteko 113 adingabeak, ama edo aita ikusteko 500, 800 eta 1.000 kilometroko bidaiak egitera zigortuta daudenak.

Agian, aurretik aipatutako guzti horiek mapa bakarra osatzen dute: mendekuarena. Euskal presoez ari garenean zaila baita giza eskubideen urraketa etengabea justifikatuko duen beste arrazoiren bat aurkitzea. Mendekuaren logikatik bakarrik uler daiteke, ETAk borroka armatua utzi zuenetik ia 6 urtera eta armagabetzea gauzatu zenetik hainbat hilabete igaro ostean, Espainiako Erresuma zerrenda lazgarri eta luze horretara biktima berriak gehitzearekin tematuta jarraitzea. Mina eta gorrotoa areagotuz. Geroz eta agerikoagoa da batzuk ETArekin hobeto bizi zirela, eta ez dira, inondik inora, gatazkaren ondorioak zuzenean sufritzen zituztenak. Horixe adierazten dute haien ekintzek, bidegabekeriazko sententziek eta mendeku zein zigor politikek.

Horregatik, ezinbestekoa da etorkizunean bakea zimendatzea ahalbidetuko duten eskubide zibil eta politiko guztien berresartzearen alde gauden guztiok, gustuko ez ditugun mapa horiei begiratzeko ahalegina egitea. Mapa hauek behatzeak lagunduko baikaituelako, alde batetik ulertu eta, aldi berean, beste batzuei ulertarazteko hamarkadetan emandako sufrimendu indiskrimitatu horri amaiera emateko garaia dela. Azken batean, antolatuta dagoen herri batek gaitasuna duelako gobernuek aldatu nahi ez duten gauzak aldatzera derrigortzeko.

Badira mapa beldurgarriak, arriskuz beteriko bideak eta motxila astunak; baina guztiak dira eramangarriagoak herri oso baten elkartasuna eta adorea bidelagun denean.

Bizirik eta etxean nahi ditugu.

Berriak

Gure elkartasuna gose greban diren 1500 preso palestinarrei

Marwan Barghouti buru duten 1.500 preso palestinarrek gose greba bati hasiera eman zioten 2017ko apirilaren 17an. Gose Grebarako deialdia Israelek preso eta atxilotuekiko darabiltzan politika krudelek eragindako saminari erantzuteko modua izan da. Gose grebalarien eskarien artean, senideen bisitak, zaintza mediko egokia, Atxiloketa Administratibo izenez ezaguna den Israeleko praktikaren bukaera (Palestinarrak kargu edo epaiketa gabe atxilotzea) eta isolamentuaren amaiera daude.

Israelek Palestina okupatuan garatu duen politikak Palestinarren oinarrizko eskubideak, zibil eta politikoak, norbanakoenak zein kolektiboak, zapaltzen dituela salatzen dugu eta urraketa horien adibide argitzat jotzen dugu atxiloketa administratiboa.

Arrazoi guzti hauengatik preso administratibo guztiak askatzea eta atxiloketa administratiboak amaitzea; presoen eskariei erantzutea, zaintza medikua eta bisita eskubideak bermatzea eta isolamenduarekin bukatzea exijitzen die Israelgo autoritateei.

Alternatibak eta EH Bilduk Euskal herritarrei dei egiten diete Herri Mugimenduak antolaturiko mobilizazioetan parte hartu eta Preso Palestinarrei Euskal jendartearen elkartasun eta babesa helarazteko.

Berriak

Salgado: «Aldundiak 1.400 arabarrekin ez ditu bere obligazioak betetzen, Zerbitzu Sozialen euskal erakundean plaza bat izateko eskubidea duten arren»

EH Bilduk ohartarazi duenez, legeak ezartzen dituen betebeharrak ez dira betetzen Arabako Adinentzako Egoitzetan. Bi kasuetan ematen da egoera hori: itunpeko plazetan eta zerbitzuari lotutako prestazioen bidez finantzatzen diren plazetan. Hitzartutako 500 bat plaza daude, homologatu gabekoak eta, ondorioz, ezi ditu erakunde publiko batek erabili. Zerbitzuari lotutako 900 bat prestazio ekonomikoen kasuan, Arabako Foru Aldundiak aitortu duen bezala, eman diren arren, egoitza horiek ez zuten funtzionamendurako baimenik, hau da, ezin ziren zabalik egon. Guztira, 17 milioi inbertitzen ditu Foru Sailak urtean, egoitza publikoek dituzten baldintzak bermatzen ez dituzten bestelako egoitza pribatuetan.

“Arabako Foru Aldundiak 1.400 arabarrekin ez ditu bere obligazioak betetzen, Zerbitzu Sozialen euskal erakundean plaza bat izateko eskubidea duten arren, egoitza pribatuetara bideratu dituzten baina ez dituzte oinarrizko minimoak betetzen eta, horren ondorioz, diskriminazio argia pairatzen ari dira plaza publikoa dutenekin konparatzen baditugu”, ondorioztatu du Alternatibako kide eta Arabako Batzar Nagusietako batzarkide Luis Salgadok. EH Bilduk eskuratu dituen datuen arabera, hainbat egoitzetan ez dago medikurik, erizainik edo terapeutarik; askotan beharrezkoa den titulaziorik ez duten langileak daude eta, gehienetan, foru sailak ezartzen dituen formakuntza eta aisialdi programak ez dira ematen. Horrez gain, berez, sare publikoan dauden ratioak baino altuagoak dituzte egoitza pribatuetan (ia bikoitzak).

EH Bilduk azpimarratu duenez, aurreko gobernuek ere praktika hau sustatu dute. “Horrelako erabakiek helburu bakar bat dute: erabiltzaileen ongizatea eta langileen lan baldintzak kontuan izan gabe, dirua aurreztea. Iruzur baten aurrean gaude eta egoerarekin amaitu behar da modu planifikatu batean”, nabarmendu du. Izan ere, biharko kontrol osoko bilkurari begira, EH Bilduk bi interpelazio egingo dizkio Zerbitzu Sozialen Foru Diputatuari. Horren helburua argia da: jaso duen egoerari tamalgarri honi amaiera jartzea .

Arabako Foru Aldundiak berak EH Bilduk egindako informazio eskaerei erantzunez ikusi ditu EH Bilduk datu kezkagarri hauek. Izan ere, 2008tik eta 2015era oinarrizko baimenik ez zuten egoitzetara bidali ditu Aldundiak adineko herritarrak. Hau dena, zerbitzuari lotutako prestazio ekonomikoak erabiliz. Gogoratu behar da horrelako diru laguntzak behin-behinekoak direla baina Arabako kasuan asko luzatzen direla denboran. Gutxi balitz, horrelako egoitzei ezartzen zaizkien betebeharrak askoz baxuagoak direla.

Egoera honen aurrean hauek dira EH Bilduk egiten dituen proposamenak: zerbitzuari lotuta dauden prestazio ekonomikoak murrizteko kronograma zehatz bat, herrialdeko egoitza pribatuak legeztatzeko plan bat eta oinarrizko zerbitzu publikoak kontzertatzeko argi jasoko dituen baldintzak Foru Dekretu bat, beste herrialdetan dagoen bezala.

EH Bildu Araba

Berriak

Arrazakeriaren aurkako eguneko agiria

Arrazakeriaren aurkako nazioarteko egunean, aspaldi egindako izugarrikeriez gainera, gaur egun estatu zein pertsona talde batzuek ekintza arrazistak egiten jarraitzen dutela ekarri nahi dugu gogora, hala nola Israelgo Estatuak Palestinan, Marokok Sahara okupatuan, Txinak Tibeten eta Europak eta AEBek migrazio-politiken kasuan. Eta ez ditugu ahaztu nahi errefuxiatuek Frantzian, Grezian eta Italian –besteak beste– beraientzako antolatutako eremuetan etengabe jasaten dituzten xenofobia-erasoak, migratzaileek Estatu espainoleko CIEetan jasotzen duten tratu txar arrazista nabarmena eta ijitoek oraindik ere jasaten duten tratua.

Eraso hauek guztiak, herritarrak elkarrengandik urruntzeko erabiltzen diren hesi zein kontzertina, edota muga zein migrazio politiken inguruko nazioarteko itunen anparoan egiten direla salatu nahi dugu gaur, pertsonek mugitzeko eta asiloa eskatzeko duten eskubidea urratzen baita.

Horregatik, eta zinez uste dugulako Euskal Herria gure herrian bizi den orok osatzen duela eta bertan bizi den orok egiten duela, Alternatiba eta EH Bildu erakunde-politikak aldatzearen alde dago, baina balioak, jarrerak eta portaerak aldatzearen alde ere bagaude, kultur aniztasunean oinarritutako jendartea eraiki dezagun, pertsona orok baitu eskubidea segurtasun, osasun eta askatasunarekin bizitzeko, eta dagozkion bizi-baldintzak hobetzeko.

Hori dela-eta, arrazagatiko diskriminazioaren aurkako nazioarteko egunean indar handiagoz erantzun behar diegu, ahal bada, desberdinen arteko bizikidetza anitz eta askearen aurka egiten duten eraso politiko, lege-eraso, erakunde-eraso eta polizia-erasoei, aniztasunaren aldeko mobilizazioetan parte hartuz, erakundeetan aldaketak sustatuz, eta norbere inguru hurbilean aktibatuz.

EH Bildu osatzen dugun emakume eta gizonok argi baitugu, inori ez diogula galdetuko inoiz nondik etorri den, izatekotan, elkarrekin nora joan nahi dugun galdetuko baitiogu.

EH Bildu

Berriak

Fatuarte: «AHTrekin ez bezala, EAJk eta PSOEk uko egin diote kupotik kentzeari mendekotasunari kendutako diru-partidak berreskuratzeko»

EH Bilduk mendekotasun egoeran dauden pertsonentzat dirua berreskuratzea (1.418.527,3 euro) proposatu du gaurko Osoko Bilkuran. “Bizkaiko aurrekontuetan milioi bat euro dago etxeko arretarako. Ezin gara zain geratu kupoa noiz negoziatuko den diru hori berreskuratzeko. Udalak orain eskatu behar du”, exijitu du Alba Fatuarte Alternatibako kide eta koalizoko zinegotziak.

AHTrekin ez bezala, EAJk eta PSOEk uko egin diote kupotik kentzeari mendekotasunari kendutako dirua berreskuratzeko, euren lehentasunak zeintzuk diren argi utziz.2016ko abenduaren 20an Bizkaiko Foru Aldundiak onartu zuen erabaki-proposamena, zertarako eta Gizartekutxa funtsean sartzea onartzeko, eta, Estatuarekiko Kupoan sorturiko eta Bizkaiko Foru Aldundiak jasotzeke duen zenbatekoarekin, Menpekotasun Legeari eta DAAS-ri dagozkion prestazioak (2014, 2015 eta 2016 urteak) finantzatzeko dirua funts horren irizpideen arabera banatzeko udalen artean. Hala, erabaki du BFAn etxez etzeko laguntza zerbitzuko arretan ordu kopurua handitzeko kupotik kendutako funtsaren %15 Gizartekutxa Funtsean sartzea, eta “BFA eta Bizkaiko Lurralde Historikoko Udalen artean zerbitzuak eta programa sozialak babatzeko akordioan” ezarritako irizpideen arabera, Bizkaiko udalerrien artean banatzea.

Aipatu erabaki-proposamenaren hirugarren puntuak dio: “Eranskinean jasotako zenbatekoak Bizkaiko Lurralde Historikoko udalei ordaintzeke uztea eta ordainketa horiek Bizkaiko Foru Aldundiak Estatuarekiko Kupoan sortutako eta jasotzeke dituen zenbatekoak jaso heinean egitea, Autonomia pertsonala eta inoren laguntza behar duten pertsonen arreta sustatzeko Legea aplikatuta, 2014, 2015 eta 2016ko ekitaldietako DAASi dagokionez”. Kopuru hauek Bilboko Udalaren kasuan honakoak dira: 387.774,91€ 2014. urtekoak, 638.338,67€ 2015-ekoak eta 392.414,15€ 2016-koak, guztira 1.418.527,73€.

Partida hau Bizkaiko Aurrekontuetan zehaztuta dago eta udalek diru hori behar dute etxez etxeko laguntza zerbitzuko arreta finantzatzeko. Horregatik eskatzen diogu Foru Aldundiari zenbateko hauek ordaintzeke ez uztea.

EH Bildu Bilbo

Berriak

Tortura errealitate ukaezina da Euskal Herrian

Otsailaren 13a Euskal Herrian torturak pairatu dituzten euskal herritar guztiak gogoratzeko eguna dugu. Izan ere, 1981. urtean, gaurko egunez, Joseba Arregi hil zen Espainiako poliziaren eskutik 9 eguneko tortura saio lazgarriak pairatu ostean.

Tortura errealitate ukaezina da gure gizartean. Milaka dira izan diren salaketak, beste horrenbeste torturak salatzeko kalean eta instituzioetan egindako ekintzak, Pako Etxeberria mediku forentse ezaguna txosten zabala prestatzen ari da izandako torturen inguruan eta gizarte zibilak ere bere datuak bildu ditu. Euskal Memoria elkarteak egindako azterketaren arabera, azken hamarkadetan 5.667 tortura kasu izan dira azken hamarkadetan.

Espainiako estatuak tortura salaketak sistematikoki ukatu izan dituen arren, torturak izan dira. Horren lekuko dira milaka euskal herritar eta haien senide eta lagunak. Martxoan lau guardia zibil epaituko dituzte, Sandra Barrenetxeari egindako torturengatik.

Torturak pairatu dituzten herritarrek egia, justizia eta erreparazioa behar dituzte. Lehenik eta behin, aitortu egin behar zaie torturak pairatu zituztela, eta euskal gizartean baldintzak ezarri behar dira, berriro drama hori errepikatuko ez dela ziurtatzeko.

Estatuaren giza eskubideen urraketak, terrorismoa eta bortizkeria gogoratzea kriminalizatzen den honetan berresten dugu tortura pairatu dituzten herritarrek bizitako drama. Eta hori aitortua izateko lanean jarraituko dugu.

EH Bildu

Berriak

Alternatiba | Ezkerra eraldatzearen erronka

X