Fidel gogoan bere heriotzetik urtebetera

Urtebete igaro da Fidel Castro Ruz Betirako Komandantearen desagerpen fisikotik 2016ko azaroak 25ean. Denon ahotan egon zen berri tamalgarri hura. Gogoratuko gara nola segituan bete ziren Euskal Herriko kaleak Fidelen argazkiez, Bandera Kubatarrak ere azaldu ziren balkoietan eta omenaldi ugari egin ziren.

Momentuak eskatzen zuen urgentziaz, Donostiako hainbat alderdi, erakunde eta herritarrok lehen momentuko ekitaldia egin genuen Donostian. Urtebete geroago, Alderdi Komunista-PCPE, Alternatiba, PCE/EPK, Sortu, Gazte Komunisten Kolektiboak-CJC, Ernai, Gazte Komunistak, Askapena eta Euskal Herria Donbas Komiteari beharrezkoa ikusi dugu berriro elkartzea Gipuzkoan bizi diren kubatarrekin batera, ACESMArekin, batzen gaituen hori oroitu, defendatu eta goraipatzeko: Fidel eta Kubatar Iraultza.

Aurten Urriko Iraultza Sozialista Handiaren mendeurrena ospatu dugun urte honetan, gogora ekarri nahi dugu Sobietar Batasunaren adibidea jarraituz duela 59 urte Fidelek eta berak gidaturiko Iraultzak independentzia nazional eta klasista ekarri ziola Kubari, Latino Amerikako lehen iraultza sozialista garaipenera eramanez. Inperialisten esanetara zegoen Batista diktadorea garaituz borroka luze baten ondoren eta aberri berri bat eraikitzen hasi zen Fidel; Che Guevara, Raul eta Camilo Cienfuegos bezalakoekin batera, Amerikar Estatu Batuen sudurren aurrean.

Fidelek hitz egin zigun azken aldietako batean, Sobietar Batasuna eta Leninen obra gogora ekarri zigun eta desiratu zuen beste 100 urte behar ez izatea Sobietar Iraultza bezalako obra handi bat gizadiak berriro izan dezan.

1961eko apirilak 16an Fidelek Iraultzaren Izaera Sozialista aldarrikatu zuen, Kubako Alderdi Komunistaren gidaritza ukaezinarekin. Ekoizpen bideak nazionalizatu eta langileak agintari bilakatu ziren. Laborantza erreforma bultzatu eta nekazariak lurren agintari bihurtu ziren. Nazio mailako alfabetizazio kanpaina erraldoi bat abiatu zen ez soilik haurrei, baita helduei ere idatzi eta irakurtzen irakasteko, ondo bai zekien Fidelek, herri ez-jakitun bat baino gauza arriskutsuagorik ez dagoela.

Fidel adibide bat da munduko iraultzaile eta progresista guztientzat. Bere tinkotasuna zailtasun guztien aurrean, munduko aldaketa historikoen irakurketa gaitasuna eta taktika iraultzailea momentuko kondizioetara moldatzeko gaitasuna, bere gizarte justuago bat eraikitzearen ideiaren atxikimenduak eta bere internazionalismo proletarioak nahitaezko erreferentzian bilakatzen du Fidel.

Sobietar Batasunean eta Europako beste herrialde sozialistetan tamalez kontrairaultzak garaipena lortu ondoren, Iraultza Kubatarraren adibideak

beste dimentsio bat hartu zuen. Garai gogor horietan, Fidelek gidaturiko irlak, Bandera Gorria goian mantendu zuen momentuko korronte guztien aurka, munduko iraultzaile guztientzat itxaropen eta erreferentzia bilakatuz.

Kubatar Iraultza Sozialistak bertako langile-nekazariak ahalduntzeaz gain, beste herrialde askotakoei ere laguntza ikaragarria eman zien eta ematen jarraitzen die internazionalismo proletarioari jarraiki. Eredugarriak dira Kubatar Indar Armatu Iraultzaileek emandako laguntza independentzia nazionala eta eraikuntza sozialista defendatuz Argelian, Kongon, Sirian, Angolan, Etiopian eta Nikaraguan, esanguratsuenak aipatzearren. *Latino Ameriketako herrialde antiinperialistekin batera sustaturiko ALBA mugimendua, Hego Afrikako beltzei apartheid garaian emandako laguntza, eta beste hamarnaka adibide ditugu.* Denongatik ezagunak dira ere mundu osoan zehar behar handienak dituztenei laguntzen ibiltzen diren mediku kubatarrak.

Bereziki gogora ekarri nahi dugu Euskal Herriko iheslari politiko askok Kuban aurkitu izan duten babesa. Kubatar Iraultzak eskaini dien bigarren etxe duin hori beti eskertua izango da.

Aipatu dugun guztia ez zen horrela izango Fidel gabe. Fidel aitzindari bat izan zen, fisikoki joan zitzaigun urtean bertan aurreratu zizkigun hitz hauek: “denoi iritsiko zaigu gure txanda, baina Kubako komunisten ideiak geratuko dira, planeta honetan irmotasun eta duintasunez lan egiten bada, gizakiok behar ditugun ondare material eta kulturalak ekoiztu daitezke, eta atsedenik gabe borrokatu behar dugu horiek lortzeko. Gure munduko anaiei helarazi behar diegu Kubatar Herriak irabaziko duela”.

http://www.alternatiba.net/old-files/Cuba01%20(1).jpg

http://www.alternatiba.net/old-files/Cuba01%20(3).jpeg

http://www.alternatiba.net/old-files/Cuba01%20(6).jpg

http://www.alternatiba.net/old-files/Cuba01%20(7).jpg

http://www.alternatiba.net/old-files/Cuba01%20(1).jpeg

http://alternatiba.net/old-files/Cuba01 (1).jpg

http://alternatiba.net/old-files/Cuba01 (3).jpeg

http://alternatiba.net/old-files/Cuba01 (6).jpg

http://alternatiba.net/old-files/Cuba01 (7).jpg

http://alternatiba.net/old-files/Cuba01 (1).jpeg

Zirt edo zart! Mamboa dantzatzeko ordua!

Joxe Iriarte “Bikila” – Alternatiba

Aurrera edo atzera. Espainiar estatuaren eta govern/parlament-aren arteko demak, gatazkak edo dena delakoak, ez du iraungo denbora asko bere horretan; batez ere, herriak aurrera egiten ez badu botere berri bat eraikiz, hau da, Errepublika herritarra eta soziala. Izan ere, prozesu iraultzaileek luze jo dezakete (eta Kataluniakoak bost urte daramatza hasi zenetik), gorabehera handiak izaten dituztelarik irauten duten bitartean. Alabaina, une erabakigarrira iritsiz gero, atzera edo aurrera egiten dute; jauzi kualitatiboa emanez, kasu honetan Errepublika Independentea gauzatuz, edo kontrairaultza garaile gertatuz Estatu etsaiak iraultza mendean hartuta; kasu honetan, Espainia eternalak bere legea ezarriz. 155. artikulua hasiera besterik ez da.

Auzitegi Konstituzionalak Estatutu berria indargabetu zuenean Kataluniak iraultza demokratikoa hasi zuen, protesta eta haserretik independentziaren aldarrira jauzi eginez. Iraultza diot, eta ez soil-soilik borroka politikoa. Egia da iraultza horrek mugak izan dituela, batez ere alde sozialetik. Neoliberalismoa jaun eta jabe den garaiotan, objektiboki inoiz baina garrantzitsua izan beharko luke nazio askatasuna, demokrazia bera eta justizia soziala uztartzeak; baina, nahiz eta CUP saiatu den horrela izan dadin, nazio estaldura arazo sozialen gainetik nabarmendu edo azpimarratu izan da usu, prozesua gerriko gorria deritzon zonaldeetan txertatzeko ahaleginak zailduz. Bestaldetik, instituzioek egoera esanguratsuetan kalea estali izan dute, ia monopolizatu arte, erritmoak motelduz eta lorpenak gradualki gauzatuko zirela irudikaraziz; alegia, hausturarako prestatu beharrean, legalitate berriak zaharra urratsez urrats ordezkatuko zuela.

Haustura, horra hor gakoa. Azken garaietan, eta prozesuaren erreferendumaren ildoan jarrita, batez ere, ANC eta Omnium erakundeen eskutik, antolamendu klasikoaz gain, herriz herri, auzoz auzo, tokiz tokiko talde eta antolamendu modu berriak sortu dira, mugimendua zabalduz, indartuz eta saretuz. U1ean izugarrizko garrantzia izan zuten herri harresiak dira horren adibide. Gainera, ikasleak, irakasleak eta langileak preseski mobilizatzen hasiak dira, U3ko greba orokorrean ikusi zen bezala. Sektore horiek ohartu dira prozesua U1ean amaitu zela eta gerriak mamboaren dantza herritarraren erritmoan mugitzeko garaia dela.

Urriaren 10ean, Puigdemontek independentzia aldarrikatu eta, aldi berean, bertan behera utzi zuenean, dantzariak noraezean geratu ziren musika aldaketarekin; eta Espainiako gobernuak, berriz, ofentsiban zegoena defentsiban jartzeko aukera ikusi zuen, eta alderantziz. Hori oso arriskutsua da Kataluniako herriarentzat. Nire uste apalean, Mas Puigdemontekin ordezkatzearekin bete betean asmatu zuten prozesuaren etorkizunerako; baina Puigdemonek ere bere mugak azaldu ditu (azken finean, PdCATeko kidea da), eta Errepublikaren aldarrikapena bertan behera uzteak onurak baino, kalteak ekarri dizkio mugimenduari. Eskerrak PPren gogorkeriak ez diola tarterik utzi eta, gauzak okertzen ez badira, horrek ura bere bidera ekarriko du.

Une honetan, elkarrizketaren mezuak eta antzekoak, hutsalak izateaz gain, porrotaren adierazle dira. Jakina, bestelako bideak ez du garaipenaren bermerik. Halako talka batean garaipena inoiz ez da gauza segurua, baina egoerari aurre egin ezean, porrota da seguru. Eta txarrean ere, kikildu ez izanak, aurrera begira borrokan jarraitzeko egoera hobean jarriko lituzke.

Zirt edo zart, ez dago beste aukerarik. Espainiako Estatuarekin hautsi eta Errepublika soziala aldarrikatu, desobedientzia eta erresistentzia zibilaren bidetik aurrera eginez, azken hilabeteetan erroturiko erakunde, mugimendu sozial eta politikoak zutabe izanik. Errepublika soziala, eta ez liberala, Kataluniako herria behartsuen interesekin lotuz, herriz herri eta auzoz auzo antolatuz, errepresio polizialari eta politikoari aurre eginez.

Eta gurekin zer? PP garaile aterako balitz, kontra-erreformaren gau beltzaren atarian geundeke; Estatuaren gaurko krisi soziala eta politikoa modu atzerakoian itxiko lukete, bere ezaugarri erreakzionarioenak sendotuz eta indartuz. Espainia beltzak berriro irabaziko luke eta, Kataluniako herriak ez ezik, Espainia gorriak eta guk ere, jai-jai.

Horregatik: kalera, kalera…

Estarrona: «Aniztasuna defendatzen duela esan baina gero 155. artikulua aplikatzen duen alderdi batekin gobernatzen du PNVk»

Josu Estarrona Alternatibako kide eta EH Bilduko legebiltzarkideak salatu duenez, onartezina da Turismo Saileko kabinete zuzendaria Kataluniako autonomia interbenitzearen alde agertzea, lehendakariak zehaztutako Jaurlaritzaren iritzi ofizialaren aurka.

EH Bilduko legebiltzarkide Josu Estarronak Turismo, Merkataritza eta Kontsumo Saileko Kabinete zuzendari Andoni Unzalu berehala kargutik ken dezala exijitu dio Jaurlaritzari, Euskadi Irratian Konstituzio espainolaren 155. artikulua Katalunian aplikatzearen eta hango autonomia bertan behera uztearen alde agertu izanagatik. Estarronaren aburuz, 155. artikuluaren defentsa egitea ez da bateragarria Lakuan goi mailako kargu bat betetzearekin, iritzi hori lehendakariak berak gaur bertan berretsi duen Jaurlaritzaren posizio ofizialaren aurkakoa delako. Are gehiago, Lakuako bozeramailearen erantzunak arrazoia eman dio, berez, Estarronari, ezagutzera eman baitu Etika Publikorako Batzordearen ebazpen batek argi utzi duela Unzalu bezalako goi kargu batek ez duela adierazi behar Gobernuaren jarrera politikoekiko desadostasunik hedabideetan.

Estarronak salatu du Jaurlaritzako kide bat 155. artikuluaren aplikazioaren eta autonomiak interbenitzearen alde agertu izana, eta, ildo horri jarraituz, EAJri egotzi dio “PSE gobernukide izatea, nazio aniztasuna defendatzen duela esaten duen baina gero di-da batean 155. artikulua aplikatzen duen alderdi batekin gobernatzea”.

EH Bildu

Alternatibak Kataluniako herriaren duintasun eta demokrazia irakaspena txalotu du

Alternatibaren ordezkaritza zabal batek aukera paregabea izan zuen Katalunian, bertatik bertara, urriaren 1eko galdeketa bizitzeko. Herritarrak zoriondu nahi ditugu, hautetsontzietan garaipen garrantzitsua lortuta, prozesua arrakastaz burutu dutelako. Baina beste edozeren gainetik, garaipen hori lortzeko guztia eman duten milaka eta milaka lagunen balioa azpimarratu nahi dugu, oztopoei, mehatxuei, debekuei eta okupazio polizialari aurre eginda lortu dutelako. Kataluniako emakumeek eta gizonek, antolakuntza, ausardia, erresistentzia eta, azken batean, duintasun eta demokrazia irakaspen handia eman digute.

Galdeketaren bezperan bidea abiatu zuten eragile sozialetako batzuekin bildu ginen, eta ikaragarria zen nolako lasaitasunez hitz egiten zuten ikustea. Irailaren 20an emandako eskubide zibilen urraketa larrien ostean ere, eman beharreko pausuen gainean zalantzarik ez zuten. Eta azkenean, garaipen bila indarra bakarrik baliatu duen Espainiako gobernuaren aurrean, Kataluniako subiranistek gehiengoa konbentzitzea lortu eta irabazi dute.

Egoera honen aurrean, estatuko ezkerrak hitz egin behar du. Rajoy, Sanchez eta Riverak osatutako bloke eskuindarraren aurrean, Espainiako ezkerrak PSOEren ispiluan begiratu beharko luke, bere diskurtsoa zertan desberdintzen den ikusteko. Bere konponbide bakarra Katalunia, Euskal Herria eta beste herrien burujabetza eskakizunen aurrean, erregimenaren zutoin bat beste batekin aldatzean datza. Eta hori ez bazen nahikoa urriaren 1a baino lehen, are gutxiago egun historiko horren ostean.

Euskal Herritik, elkartasun elkarretaratzeetan protestan aritu diren milaka lagunen papera azpimarratu beharra dugu, baita Kataluniara galdeketa normaltasunez eman zedin lanera joandakoen lana ere, suhiltzaileena barne. Kataluniak behar eta espero zuen elkartasunaren mailan ibili da Euskal Herria, Urkulluren jarrera lotsagabea konpentsatzeko nahikoa izan ote den zalantza dugun arren. Erronka, beraz, herritarrak mugitzea eta euskal prozesu baten motore bilakatzea da.

Datozen egunak berebiziko garrantzia izango dute Kataluniarentzat, horregatik dei egiten diogu euskal gizarteari kalean jarraitzeko, elkartasun keinuak oraindik ere beharrezkoak izango direlako, gaurkoan kasu, katalanek deitutako greba orokorraren harira.

https://pbs.twimg.com/media/DLH-R1ZX0AA-0Gs.jpg

https://pbs.twimg.com/media/DLH_xlTXUAAdJFX.jpg

https://pbs.twimg.com/media/DLC1xNHXcAA9VZ3.jpg

https://scontent-mad1-1.xx.fbcdn.net/v/t31.0-8/22104316_1885861064764534_6585714975521948290_o.jpg?oh=77ee198ee2e238fa504f89a2a55c3a55&oe=5A868961

https://scontent-mad1-1.xx.fbcdn.net/v/t31.0-8/22137068_1885861544764486_1014178008517547484_o.jpg?oh=2a09c09567ca5f2fe10170ed6e7918b1&oe=5A497F6F

https://scontent-mad1-1.xx.fbcdn.net/v/t31.0-8/22137111_1885861761431131_3274827664888887446_o.jpg?oh=0e850c09843b4ae5587382036452da67&oe=5A3E4EF7

https://scontent-mad1-1.xx.fbcdn.net/v/t1.0-9/22089790_1885861078097866_4641199511732698206_n.jpg?oh=1675e278d2e80b43809def096788507d&oe=5A796287

Kataluniarekin eta gure erabakitzeko eskubidearen alde

Euskal Herriko Fundazio Soberanistok bat egiten dugu urriaren batekoan burutuko den ariketa demokratikoarekin, erreferendumarekin. Honetan parte hartzeko deia luzatu nahi genuke, bakoitzak bere esparrutik. Dokumentu honen sinatzaile garen Fundaziook CIEMEN elkarteak gonbidaturik delegazioa bidaliko dugu egun horietan Bartzelonara.

1: Euskal Herriko Fundazio Soberanistok kezka handiz ikusten dugu espainiar estatua herritar katalanen erabakitzeko eskubidearen kontra bideratzen ari den eraso zital erraldoia. Onartezina da errepresioa baliatzea herri baten demokrazia gogoaren aurka. Eredugarria da Kataluniar Herriak jazarpenaren aurrean duen jarrera irmo, baketsu eta arduratsua.

2: Kataluniak demokratikoki erabaki nahi du bere etorkizuna eta espainiar estatuak indarrez ukatzen dio. Prozesua guztiz zilegi eta garbia izan da. Gauzak horrela, ezinbestekoa da demokrata, ezkertiar edota aurrerakoi guziontzat burujabetze demokratikoarekin eta, era berezian, urriaren bateko erreferendumaz bat egitea. Halaber, demokrata eta ezkertiar gisa, herri burujabetza ariketa eratzaile etengabe bezala ulertzen dugu, herriak une jakin baten ez ezik, etengabe gauzatu behar duena. Hain zuzen ere, bizitzaren esparru guztietan eredu justu, duina eta bizigarria eraikitzeko ahalmen demokratikoa da guretzat burujabetza, dena erabakitzeko aukera ematen duena, eta horrela ulertzen dugu bere defentsa ere.

3: Katalunian lehertzen ari da 1978ko erregimena, autonomien erregimena, gurean ere aspaldi agorturik dagoena. Iritsi da, gauzak honela, espainiar estatuaren aldaketaren ezintasun estrategikoaz jabetzeko garaia. Sakoneko demokraziarik nahi duen orok, neoliberalismoari aurre egiteko bideak ireki nahi dituen orok jakin badaki dagoeneko herrien burujabetza dela aukera bakarra. Guk, gurean, hala ikusten dugu eta konpromisoa hartzen dugu euskal burujabetze prozesu propioa elkarrekin bultzatzeko, gure herriaren jardueran zentratuta, beste inoren baimenik itxoin gabe, beste inorekiko itunaren fantasian lotu gabe. Gogoeta ideologiko eta estrategikoan aritzen garen elkarte gisa, gure ahaleginak biderkatuko ditugu burujabetze jardueran ekarpen sendoak egiteko.

4: Elkartasun mezu beroa bidali nahi diogu Kataluniako herriari une garrantzitsu honetan. Ohore bat da CIEMEN elkartearen gonbidapena jaso izana eta Bartzelonan izango gara gu ere urriaren batean, Kataluniaren eta Euskal Herriaren burujabetza aldarrikatu eta oinarrizko eskubideak defendatzeko.

Manu Robles Arangiz Institutua , Alkartasuna Fundazioa, Ipar-Hegoa Fundazioa, Kultur Alternatiba eta Iratzar Fundazioa

Euskal Herria, 2017ko irailaren 28a

Alternatibak bere formakuntza politikorako eskola Emancipatibari berrekingo dio Juan Hernandezekin Internazionalismoa hizpide

Gogoratuko duzuenez, Alternatibaren eztabaida eta formakuntza politikorako eskola dugu Emancipatiba; militante eta zaleei begirako egitaraua da, feminismoa, ekologismoa, sozialismoa, errotiko demokrazia, internazionalismoa eta normalizazio politikoan ezagutza komunak eskaintzeko asmoa duena.

Saio honetan INTERNAZIONALISMOA jorratuko dugu eta, aurreneko hizlaria Juan Hernandez Zubizarreta EHUko irakasle, Herrien Auzitegi Irakunkorreko kide eta OMALeko ikertzailea izango dugu. Nazioarteko egungo testuinguruaz ariko da.

Hiruhileko honetan beste bi saio izango ditugu, internazionalismoaren oinarrizko edukietan sakontzeko eta, azkenik, kolektibo internazionalista desberdinen esperientziak aztertzeko. Momentuz, hilaren 29an, ostirala, izango gaituzue zain Alternatibaren Bilboko egoitzan (Casilla Plaza 6, behealdea). Etorriko zaretela baieztatzeko, admin@alternatiba.net helbidera idatzi.

Alternatibak U-1aren aurkako zapalkuntzaren aurrean desobeditzera deitu du

Alternatibako bozeramaile nazional Maria del Riok “Espainiako erresumaren makineria zapaltzailearen enegarren erasoa” salatu du “urriaren 1eko galdeketaren aurka” gaurkoan, gainera, “Euskal Herriko kaleetara iritsi dena”, Gasteizko Aldabe gizarte etxean epaile baten esku CUPeko diputatu Anna Gabrielen hitzaldiaren debekua gertatu dela aipatuta, aretoa beteta eta solasaldia martxan zegoela. Del Riok bereziki “larritzat” jo du debekua Gasteizko udaltzaingoak egin izana, “Gorka Urtaran EAJko alkatearen gidaritzapeko poliziak parte hartu baitu Kataluniako herritarren eta beren legezko ordezkari politikoen adierazpen askatasuna eta erabakitzeko eskubidea urratzeko operazioan”.

Horregatik, alderdi ezkertiarretik Iñigo Urkullu lehendakariari eta euskal erakundeei eskatu diete “estatu espainiarrak Kataluniako herriaren aurkako zentsuraren eta totalitarismoaren berme ez izateko”, Gasteizen gaur bertan egin duten bezalaxe; “lege bidegabeak desobeditu ditzatela, bestela, Kataluniakoa ez ezik, euskal gizartearen erabakitzeko eskubidea ukatzen dutenen kolaborazionistak bihurtuko direlako”.

Egoera honen aurrean, Alternatibatik kaleak Kataluniarekiko elkartasunarekin betetzeko deia egin dio euskal gizarteari, prozesu demokratiko baten alde herritarrei hitz eman nahi diotelako, “eta aukera izango dutelako nazioartean lotsagarritzat ageri den erregimenari agur esateko; hautetsontziak eta bozka paperen jazarpena, edota bozkatzeko aukera izango den eskoletan argindarra eteteko aginduek erakusten dute frankismoaren ildotik jarraitzen duela estatua”. Hala, gogorarazi du euskal gizarteak “bihar Bilboko kaleak leporaino beteta erantzuteko aukera” izango duela Gure Esku Dago plataformak egindako deiari erantzunez Kataluniarentzat demokrazia aldarrikatzeko. Bertan Alternatibako Koordinakunde Nazionaleko ordezkaritza zabala izango da.

http://alternatiba.net/old-files/KataluniaReferendum01.jpg

http://alternatiba.net/old-files/PegataO-1Catalunya.jpg

Del Río: «Ezkerrak erabaki beharra dauka, edo hautetsontzi eta demokraziaren alde, edota errepresioa eta erregimena indartzearen alde»

Kurtso politiko berri honetarako hiru ardatz jarri ditugu mahai gainean gaurko bileran. Gainera, hirurak bere gain hartzen dituen burujabetza ere hizpide dugu. Lehenengoa, testuinguru politikoari begira bereziki dago, emantzipazio borrokak, Kataluniako adierazlerik gertukoena dugula. Gure ustez, 78ko erregimenak inoiz jaso duen erronkarik handiena dago Kataluniako prozesuan eta urriko erreferendumean. Are gehiago, estatu propioa eraiki nahi duten estaturik gabeko herrientzat aukerarik handiena da, baita demokrazia zein eskubideetan gabezia handiak dituen estatua eraldatu nahi dutenentzat ere.

Ezkertiarra eta erabakitzeko eskubidearen aldekoa den inork ezin dio kontra egin Kataluniak herritarrei hitza emateari. Egoera honen aurrean, ezkerra ezin da ez isilik gelditu ezta PP-PSOE-Ciudadanos tripartituaren eskutik joan. Aukeratu beharra dago: edo hautetsontzi eta demokraziaren alde, edota frankismoaren ondorengoa den erregimen monarkikoa indartzearen alde; herrien burujabetzaren aldeko agertu edota burujabetza hori Troikari oparitu ziotenekin bat egin.

Kurtso honetarako bigarren ildoa feminismoan kokatzen dugu, benetako berdintasuna lortzeko borrokan. Tamalez, gaur berton ikusten dugu nola Hondarribian emakumeak baztertzen dituzten eta okerrena da erakunde publikoek, udalak, Gipuzkoako Aldundiak eta Eusko Jaurlaritzak, babestutako bazterkeriaz ari garela. Bizkaian, era berean, 300 egun baino gehiagoko greban ari dira zahar etxeetako langileak, beren duintasuna eta artatzen dituztenena aldarrikatzen dutela. Ez da lan gatazka soil bat, eta zalantzarik gabe luzatzen bada emakumeak protagonista direlako baino ez da. Zaintza, lan erreproduktibo guztia bezala, kurtso honetan jorratzen jarraitu beharreko arloak dira, erakundeetatik zein gizartearen baitan, beti mugimendu feministarekin etengabeko elkarrizketan. Ez ditugu ahazten, halaber, emakumeen soldata baxuagoak, kristalezko sabaiak edota indarkeria matxista (gaur ezagutu dugu eraso matxistak %4 igo direla EAEn), oraindik ere erakunde publikoen benetako konpromisorik ez duena, gizartean dagoen egiturazko desberdintasuna baitago jatorrian.

Alternatibatik, inolako ezbairik gabe babestu dugu Kataluniako prozesu burujabea. Ez ikuspegi abertzale batetik baizik eta sinesmen internazionalista, emantzipatorio eta demokratiko batetik. Uste dugu eraikuntza nazionala eta soziala batera datozela eta jakin badakigu Katalunia burujabe batek duintasun eta eskubide gehiago eskainiko dizkiela bere herritarrei. Euskal Herriarentzat uste dugun bezalaxe. Horregatik guztiagatik, gure alderdiaren ordezkaritza batek, CUPek gonbidatuta, parte hartuko du asteburutik aurrera ospatuko diren Diadaren ekitaldietan. Era berean, urriaren 1eko galdeketa garrantzitsuan Alternatibaren zuzendaritza ia osoa bertaratuko da Bartzelonara. Euskal gizarteari, bestetik, erreferendumaren elkartasunean herri eta hiri ugarietan antolatu diren elkarretaratzeekin bat egitera deitzen dugu.

Hirugarren eta azken ardatza desberdintasun sozialen gainekoa da, 2008ko krisiaren amaiera aldarrikatzen dute batzuek, garai artako mozkin enpresarialetara bueltatu direlako, ezkutatzen dute, alabaina, aberastasunaren banaketa gero eta desorekatuagoa dela; berreskuratutako enplegu urria erabat prekarioa da eta pobrezia adierazleak gero eta larriagoak. Ez bakarrik EAEn, non EAJk euskal oasiaren irudia saldu nahi duen arren Ebrotik behera begira beti datuak alderazteko garaian. Enpresa ugari dago kinka larrian: CEL, Naval ontziola, Edesa zena, Gometegui eta beste dozena batzuk. Eusko Jaurlaritza ez da konponbiderik emateko gai eta, gainera, laguntza sozialak murrizten ditu. Gazteen egoera larria ere azpimarratu beharra dago, erbestera kondenatuta daude eta hemen gelditzen direnei gero protestarako eskubidea ere ukatu nahi diete.

Esan bezala, subiranotasuna hiru ardatz horien haria izango dugu, kalean zein instituzioetan, gure ekimen politikoaren iparrorratz. Alternatiba abiatu zenetik ia 9 urte beteko direnean, gure helburu batzuk erdietsi ditugu; euskal ezker subiranistaren subjektu politikoaren sorrera, EH Bilduren jaiotza alegia, euskal eskuinaren alternatiba izateko gai den subjektu politiko sendoa bihurtzeko prozesuan murgilduta dagoela. Bide horretan, dudarik ez dugu Alternatiba indartzea, Euskal Herria Bildu bera sendotzea dakarrela.

Alternatibak pozik hartu du FARC berria eta Gobernuari bake itunarekin aurrera egiteko eskatu dio

Egunotan Bogotan (Kolonbian) egin duten Kongresu Nazionalaren ostean, Alternatibak pozik hartu du Fuerza Alternativa Revolucionaria del Comun alderdi berria bere aurkezpenean. FARC-EPetik sortutako mugumendu politikoa Habanan hasitako bake prozesuaren ondorioa da, gaur egun itun hori garatzeko bidean dagoen arren. FARCek adiskidetze mezua zabaldu die kolonbiarrei, bake egonkorrean sakontzeko aukera eskaintzen duena.

Euskal Herritik, “Alternatibak zorte guztia opa dio gerrilaren ondorengo alderdiari bere ibilbide berrian. Baikorra deritzogu  Kolonbiako oposizio politikoak bere jarduerarekin askatasunez aurrera egiteko bermeak azkenean egoteari”, adierazi dute Alternatibako Mahai Internazionalistatik.

Azkenik, ezkerreko alderditik Juan Manuel Santosen Gobernuari eskatu dio Habanan  hartutako konpromisoen garapena bizkortzeko eskatu dio, bakeak aurrera egin dezala. Ildo beretik, ELNrekin negoziazioan aurrera egin ez ezik, “ezinbestekoa da paramilitarren amaieran irmo lan egitea”.

Venezuela aurrera! No pasarán! Ekainaren 18an Bilbon ikusiko gara

 

Venezuelako eskuin kolpistak ez du atzera egiten Maduro presidentea eta Venezuelako Gobernu demokratikoa kanporatzeko ahaleginetan. Herrialdea ezegonkortzeko saiakera diren manifestazio bortitzek hamarnaka hildako utzi dituzte jada.

Oposizio kolpistak urteak daramatza 2002an emandako Estatu kolpe saiakera errepikatzeko aukera emango dion eszenatokia bilatzen. Herria jasaten ari den bortizkeria maila larria Estatu kolpea edo atzerritar eraso militarra justifikatu dezaken taktikaren aurpegia baino ez da. Oposizio faxistak Gobernua kanporatu nahi du eta horretarako hildakoak eragitea ez zaio batere inporta, errenta petroleroaren kudeaketa bizitza horiek baino askoz gehiago balio du haientzako.

Venezuela Aurrera plataformako eragileok Venezuelako herria eta Gobernuaren aurkako edozein eraso salatzen dugu, are gehiago eraso hauek hain gordinki bortitzak direnean eta nazioarteko prentsak isilean gordetzen saiatzen denean.

Komunikatu honen bidez Venezuelako Iraultza Bolibartarrak gure babes osoa duela plazaratu nahi dugu eta oposizoaren faxismoaren aurrean gu gure izaera antifaxista eta internazionalistan berreste gara. Gure elkartasunak ekarriko ditu Euskal Herriko kaleetara nazioarteko komunikabideak isilarazten saiatzen diren ahotsak. Horrexegatik Venezuela Aurrera osatzen dugun eragileek datorren ekainaren 18an Bihotz Sakratutik 12.00etan aterako den manifestazio nazionalerako deialdia egiten dugu.

Gora iraultza bolibartarra! ¡No pasarán!

*Alternatiba, Aralar, Arbol Euskal Herria, Askapena, Asodemuc, Bachue (Kolonbiako Errefuxiatuak Euskal Herrian), Cine de Base, “La Puebla” Zirkulu Bolivartarra, Emigrados sin Fronteras, Ernai, Euskadi-Cuba elkartea, Ezker Anitza-Izquierda Unida, Gazte Komunistak, Gazte Komunisten Batasuna (GKB), Giltza, Ikasle Abertzaleak, Ikasle Ekintza, Inti Kokone, IPES-GITE, LAB, Komite Internazionalistak, Marcha Patriótica Euskal Herrian (Colombia), Bakea eta Duintasuna / Paz con Dignidad, PCE-EPK, Resumen Latinoamericano, Revista “Encuentros”, SODePAz, Sortu.

X